zin in teste Engte Macües
ts ioie
taslsr'scle HifcititotMeffiig
site tesleMe maisrialeii,
zijn ontslagen
De oude koetsier.
Assurantiekantoor,
T. C. N1EPHATJS,
0
Deiftsclie Grasboter
W. Th. P1ËLAGE,
Steeds voorhanden een ruime keuze in
Zijlstraat f§8
Boek- en Handelsdrukkerij
in strijd met de waarheid
Cementmkstlekdakbedekkmg
Kantoor Kenaustraat 12. Telepkoon No. 519.
T. A. DONNEE, KL Houtstraat 62.
ter inkomen too "dan Kóningin Victoria
ontvangt
Maai* het jaargeld, dat eea vorst
'van zyn land ontvangt, vormt nog niet
zyu_ geheel inkomen, want de ge
kroonde hoofden trekken gewoonlijk
veel meer van turn eigen vermogen.
In dit opzicht spant de Czaar van
Rusland verre de kroon boven zjjn
mede-vorsten en 'Ongetwijfeld is bij
verreweg de rijkste van alle gekroonde
hoofde Zjjn rijkdommen met eenige
zekerheid te bepalen is onmogelijk,
want bij k: n autocraat die bp is, zijn
vermogen elk oogenblik vertwee- of
drievouciigen.
Zijn domeinen alleen bresgen hem
36.000.000 gulden jaarlijks op. Al
taxeert men de waarde van zijn be<
zittingen zoo laag mogelijk, dan komt
men voor zijn it komen toteenbedrsg
van 4S.OOO.OOÜ galden, waarmee bij
het, al is zijn hofhouding ook uiterst
kostbaar, toch wel doen kan.
Natuurlijk kan een absoluut mo
narch gemakkelijker zijn inkomen naar
eigen belie ven bepalen, dan een con
stitutioneel Yorst, en het is dus geen
wonder, dat „de zieke man", de Sul
tan van Turkije, de tweede in do rg
der rpe vorsten is. Zijn jaarlyksch
tractsment bedraagt 9.600.000 gulden,
waarbij moeten gevoegd worden de
rerenuön van zyn private bezittingen,
en die worden geschat tusscliea on
geveer 12 millioen gulden. Maar zoo
als we reeds gezegd hebben, is Abdul
Bamiö, altijd bezig met leenan, niet
•alleen voor de schatkist van zyu land.
maar ook voor zijn particuliere schat
kist.
De Koning van Italië heeft esn aar
dige som te verteren'sj aars, wanneer
men den wanhopigen iinancieelen tos
stand van zijn land daarbij vergelijkt.
Zijn salaris van 7.200.000 gulden moet
verwondering wekken, daar het land
diep in de schuld zit en zijn particulier
vermogen is ongeveer f 60.000.000.
De Duitsche Keizer wordt op IS
mil boen geschat.
Keizer Frans Jozef ontvangt een
salaris van 20 millioen guldsD, waar
van de helft betaald wordt door
Oostenrijk, de anuore door Hongarije.
Zijn particuliere bronnen moeten ook
zeer rijk vloeiend zijn, zoodat hg over
het algemeen wel een iDkomen van
vijftien miiiioen gulden zal hebben.
19—20. Dat komt uit.
Roger telde in het kantoor van de
„Crédit Lyonnais" zpn twintig bank
noten vau duizend francs. Hij had een
gelukje gehad. Op een van zijn loten
was de hoofdprijs van 20.000 francs
gevallen.
Het oude spreekwoord „Alle wat9r
stroomt naar zee" werd weer glans
rijk bewaarheidwant Roger was rijk,
en dit buitenkansje was maar een
kleinigheid voor hem. Maar, meü
neemt 20.000 francs gaarne aan, of
men ze noodig heeft of niet. Met in
nige tevredenheid stopte Roger zyn
banknoten in zijn zak, bij zyn hart,
groette vluchtig en ging met zjjn aan-
.genamen last heen.
Als een echt Paryzenaar had hg er
"genoegen in door de stad te flaneeren.
Hij, slenterde over de Boulevard tot
de Madelaine, toen door de Rue Royale
Bn kwam eindelijk aan 't gebouw van
't ministerie van marine.
„Vijf minuten voor twaalf".
Nadenkend keek hg op de Place
de la Concorde om zich heen, die
wit-glanzend vóór hem lag in 't ver
blindend zonlicht. Dit brandend heete
plein moest by over, dan nog over de
Champs Elysées, eer hg eindelijk by
de Are de Triomphe thuis was.
Daar ratelde een fiacre aan. Roger
riep den koetsier aan en steeg in 't
warme rgtuigje. Hij gaf zijn adres, en
het paard zette zich in flauwen draf,
'even sneller dan stapvoets.
Bij 't instappen had Roger niet op
't rijtuig gelet, dat bij nadere be
schouwing een hoogst onaanzienlijke
droschke bleek te zijn. Een schunnige,
scheeve kar. die nauwelijks op -de
wielen kon blijven. Een van de lan
tarens ontbrak gebeel en de andere
was met touwtjes bg elkaar gebonden.
Het paard beantwoordde aan de ver
wachtingen die zoo'n wagen daarvan
opwekte. Van den koetsier werd men
't eerst een grooten, ronden rug ge-
.waar, waaraan, onder twee epaulettes,
een verschoten liverei hing. Zg'n hoofd-
.bedekking was een groote zwart ver
lakte leeren hoed, waaronder lokken
wit haar kwamen gluren. Links van
-deze gestalte hing, als een geknakte
hengelstok, de zweep treurig neer.
- Roger had honger. Zg'n vrouw
wachtte bom met de lunch. In de
milde en geduldige stemming, waarin
hg verkeerde, troostte hii zich aan
vankelijk met de hoop, dat het paard
na verloop van tgd wel wat sneller
zou gaan ioopen. Maar 't was niet
,zoo.
Hg verloor zijn geduld.
„Koetsier, rijd toch wat sneller."
De rug keerde zich om. Een groot,
,oud, goedhartig gelaat, nood, mot
kleinen, dikken neus, glazige oogen en
een tandeloozen mond werd zichtbaar.
„Bg deze warmte Wilt u dan dat
ik Cocotte doodjaag?"
Dit werd cp beleefden toen, met
bgna klagende stem gezegd.
Roger was een voornaam menseh.
Hg interesseerde zich voor da kleine
luidjes en praatte graag met ben, want
zg ontsloten voor hem een nieuwe
wereld, en hg kon van hen moer leeren
.dan van zijn gelijken, die in zjjn eigen
kader pasten, en die hg te veel of te
weinig kende' om zich tot hen aange
trokken te gevoelen. En zoo had hij
behagen in dezen „braven koetsier".
Al werd zg'n vrouw dan voor
een keer boos, dat hij haar zolang
wachten Het, hij kon Cocotte "Soek
niet laten doo&iagen!
„Rijd maar, sooals je wilt, dan komen
wé maar een beetje later aan."
Tusscheu des koetsier en zyn
„vrachtje" was dus, als bg die tro
pische hitte deze uitdrukking geoor
loofd is, het ijs gebroken. De koetsier
had zich r.u driekwart omgedraaid om
gemakkelijker te kunnen antwoorden.
En zoo bleef hij zitten, terwijl het
volgende gesprek zich ontspon.
„Een dolle hitte, 't Is of je in Se
negal bent."
„Ben je dan wel eens in Senegal
geweest?"
„ja, natuurlijk, en heb als matroos
gediend."
„En r.u ben je koetsier
„Reeds sedert 1855."
Men was genaderd tot het Palais de
r Industrie. Ds koetsier wees er met
zijn zweep naar.
„Daar was de tentoonstelling van
'55. Toen hebben we neg goede zaken
gemaakt. In 1876 ging het cok nog,
en iu 1878 was het evenmin slecht,
maar bij die van '89 viel niets meer
te verdienen."
„Ik dacht integendeel".
„Do concurrentie, mijnheer. Er
kwamen te veel omnibussen en trams,
Vooral dis. De menschsn, die de paar-
detram hebben uitgevonden moest men
ophangen. En nu komen ze weer met
bun rijwielen en automobielen. Als ik
1900 nog beleef, dan zal ik den tgd
leeren kennen, dat ik niets meer te
d<je& heb.
„Hos oud ben je dan?"
„Ik ga iu mijn vier-en-zeveatigste."
Roger, die in do volle mannelijke
kracht van zijn vijf-en-dertig jaar was,
en liet voorrecht had een onbezorgd,
gelukkig leven te leiden, voelde een
diep medelijden in zich opkomen met
dezen door de jaren verzwakten grijs
aard, die gedwoDgeu was altoos te
werken.
Men was het tentoonstellingsterrein
voorbij en Cocotte was langzamerhand
gaan stappen.
Na èeh korte pauze ving de oude
weer aan:
„Daar zon je een zonnesteek van
kunnen krijgen," en bierbij zette hij
zgn zwaren hoed naast zich neer cn
veegde zgn gloeiend voorhoofd af met
zgn rooden zakdoek.
„Waarom draag je nu geen stroo-
hoed
„Dat zal ik u zeggen; ter wille
vau mijn klanten. Daar zyn er onder,
die !t niet graag hebben. Ziet u eens,
gistei en heb ik een stroohosd opgezet,
esn nieuwen, die me veel geld gekost
beeft, zooiet-s als de strandvisschers
dragen. Die hoed was werkelijk iets
bnitengewGons, en daarbij heel licht.
Ik reed naar de Rue Marbsuf, toen
een huisknecht me achterna holde en
een adres opgaf, terwijl hg zelf in
stapte, zooais" ze dat gewoon zijn.
Voor de deur stond een mooie jonge
dame reeds te wachten.
Toen ze me zag riep ze echter:
„Maar Jozef, wat is dat na, een koet
sier met een stroohoed, ja weet nu
eenmaal, dat ik dat niet velen kan."
Dat bad ze zich nu in 't hoofd ge
zet, en wat zul je er dan tegen doen
Da knecht bromde een heele serie
scheldwoorden voor zich heen en gaf
me vijftien francs voor de moeite."
„Maar daar hoef je je iocli niet
over te beklagen," zei Roger lachend.
„Yijf of zes zulke klanten per dag en
dan maak je mooie zaakjes, zondsr
dat je Cocotte behoeft to vermoeien".
De arme oude begreep den scherts
niet, met een schijntje bijgeioovige
vrees, die men bii alle Bretagners aan
treft, mompelde hg hoofdschuddend:
„neen, neen, dat gaat niet, men mag
zijn klanten geen ergernis geven."
Door deze woorden won de koetsier
Roger's volle sympathie. Dat was er
nog een van den ouden stempel, een
heel andere dan die jongere,die met om
gekrulde snorren, een cigaret in den
mond en met over elkaar geslagen
boenen zelfbewust tronen op hun bok.
„Heb je wat overgespaard voor den
ouden dag?"
Die voorname heer stelde belang in
hem, dat stond vast. De oude draaide
zich, vertrouwelijk, nog meer naar
hem toe, wierp af en toe een blik op
Cocotte en vertelde met-ds roerenöste
naïveteit van menscben, wie hun eigen
kleine geschiedenis belangrijker toe
schijnt dan de gansche wereldhistorie,
van zijn leven.
„Of ik wat opgespaard hebOf ik
Want ik ben altijd vlijtig en spaar
zaam geweest, hoogstens dronk ik af
en toe een borreltje en aat doe ik nu
nog. Natuurlijk nooit onder mijn werk.
Maar n weet, hoe 't gaat, als men
eenmaal voor 't ongeluk is geboren,
en dat ben ik. Mgn vijftien dui
zend francs, zijn tot do laatste sou
in Panama gebleven. Nu zeggen ze
allemaal, dat ik mgn geld voorzich
tiger had moeten beleggen 6n goede
papieren had moeten koopen, die wel
minder rente gaven, maar die veiliger
waren. Maar, ach God, dat kan men
doen, als men ryk is en 't er niet op
aankomt, maar wanneer men maar
weinig geld bezit, moet men er zoo
veel van trekken als mogelijk: is, on
dan wordt men onvoorzichtige Ik ben
niet de eenige, wie 't aldus vergaan is.
Maar dat is een schrale troost. Hst
ergste was, dat het me trof op mgn
ouden dag, toen ik meende stil te kun
nen gaan lev-sn. Maar toen de slag
viel heette betwerken Ik was
bij een grooten huurkoetsier werk
zaam, later by een begrafenis-onder
neming, maar ik werd weggestuurd,
omdat ik te oud was."
,Eo heb je een gezin?0
„Neen, mgn vrouw is dood, en mgn
oudste dochter ook, en wat mijn jongste
dochter betreft, ik spreek over haar
niet graag, ik weet ook niet of ze nog
lesft of niet."
Langzaam sukkelde Cocotte verder.
In de Rne do Berri kwamen ze
rijen arbeiders langs, die aan 't pla
veisel werkte*;, met ontbloeien hals.
en grauw onder atof en zweet. Ook
zagen ze duizenden bg duizenden
drukb&zige mensehen, die m6t deze
temperatuur Parijs niet ontvluchten
koe den, doch die werken moesten,
werken, werken.
Hoger dacht aan het smakelijk maak
dat hen: wachtte, aan de verfrisschende
dranken en de fijne sigaren en zgn
dista.
Een minder gevoelig menseh dan
hg zou door de tegenstelling zgn
getroffen. Hg dacht over die dingen
ca en was juist in een hoogst hu
mane stemming toen de fiacre voor
zgn woning stilstond. Eg gaf den
kort sier esn groote fooi. Maar was
da-: a les wat hij doen kon Lichtelijk
voelde hij den druk der banknoten,
dio hii zooeven van de Bank gehaald
bad. W,at zou hg met die som begin
nen, die het toeval hem in den schoot
goworpen had Gedeeltelijk vastleg
gen eh gedeeltelijk uitgeven voor ge
noegen, mogelijk voor esn dwazen
gril, in elk geval voor iets overbodigs.
En zooveel mensehen, ja demeesten,
ontbeerden het allernoodigste voor
levensonderhoud. De jongeren konden
tenminste nog werken. Maar wat
moest er worden van dezen door don
last der jaren gebogen koetsier
Zulke gedachten doorkruisten blik
semsnel Roger's brein, en vervulden
hem geheel. Hg wist wat zijn plicht
was. Vlug stak bij de porlemormaïe,
die hg in de hand had, weer in zgn
zak, haaide het pakje banknoten te
voorsëpn en gaf deu koetsier een
banknoot van duizend franc3.
„Hier, behoud alles."
De oude keek hem verbluft en ver
bijsterd aan en durfde het geld niet
aannemen.
„Neem het toch, ik geef het met
pleizier."
Ds koetsier keek hem strak aan,
nog rooder dan ta voren, en strekte
de sidderende hand naar hot geld uit.
Maar opeens, was het tengevolge dei-
hitte, of van de verrassing, werd bij
vuurrood, teen zoo bleek als eendooöe;
de lippen bewogen zieh, maar geen
woord "kon h|j uitbrengen. Hij stortte
neer van de bc-k.
Alle pogingen ora hem tot h6t leven
terug te roepen, bleven vruchteloos,
dc m \n was dood.
„Zooais hg mg heeft verteld," zei
Roger tot een vriend, „was de arme
man heel alleen op de wereld en mijn
belangstelling ten volle waard. Die
duizend francs gaf ik hem gaarne.
Het spijt ine, dat hg er geenpleizier
van gehad beeft. Zijn ongelukkig ge
sternte bleef over hem schijnen tot
het laatste toe. En nu kan ik de ge
dachte maar niet van mg afzetï
dat zgn dood mgn schuld is.
„Onzin", zei de vriend, „het kómt
van de hitte, maar bet zou al heel warm
mosten zijn, als ik duizend francs
fooi gaf."
uitsluitend voor Geaboimeerden op
„Haarlem's Dagblad" on Imime
haisgenooten.
De oplossing van ons vorig prijs
raadsel is
LUIPAARD.
Bij loting is de prijs ten deel ge
vallen aan AN DRIES K. P. VRING,
Teylerstraat 35, die verzocht wordt
zieh Donderdag-middag aan ons Bu
reau Kampersingel 70 te vervoegen.
Thans lateu wij weder een nieuw
volgen
Wie in 't ontaard gemoed
Steeds snoode plannen broedt,
En onbeschroomd zicht wijdt aan een
[onehrisfc'iyk leven,
Hg ïs het eerste deel,
Eu hem wordt overal met recht den
j [naam gegeven
Yan het geheel.
Een jong en t-eeder kind is 't tweede.
Nu weet gg mogelijk 't bedoelde
[woord aireede.
Oplossingen worden ingewacht tot
en met a. s. Maandag in de brieven
bus aan ons bureau, Kampersingéi 70.
AdveFtentiën.
S-Igemeaa
Nassauiaan 27rocd.
BRAND-
SP1EGELGLAS-
TRANSPORT- (ZEE-,
RI VIER- en LAND.-)
CASCO-
OïTGELUKICEN-
LEVENS-
WATERLEIDINGS-
SCHADE-
INBRAAK-
POST-
WASCH-
BORG-
NER-ING-
KSIJGSBIENST-
BAGAGE-
RIJWIEL-
HAGEL-
PENSION-
Soliede en flinke A G E N
gevraagd.
8
ba
SÖs
M
M
U
TEK
70 Ct. de 5 ons.
Neemt proef met de
Boter van 50.
Lange Veerstraat 9.
TELEFOON'572.
lO. 3 m a c li i 11 e s 23 IJ is. iroopzieia ¥asi
vWY;
ii
wan site prijzen wsss ssf f SSL^
zskeriug-
Maatseliappij
€9pga?8c-&4 to ES4®,"
Kantoor ts HAARLEH:
le verdieping (naast het
Postkantoor),
verzekert tegen vaste en billijks
premiën alle Onroerende en Roe
rende Goederen binnen het Ko
ninkrijk der Nederlanden tegen
schade, ontstaan door brand; door
liet inslaan van den biikseaa en
iet ontploffen van gas, cok.al heeft
lit inslaan of dit ontploften geen
«rand tengevolge gehad.
HMRIUS Co.,
Kleine Houtstraat 4.
FILIAAL:
Damstraat 18.
Uitsluitend verkoop van R, H
DIJKSTRA'S verschillende Thee
soorten, in prijzen van f 0,65, f 0,70,
f0,80, fl,fl,20, fl,40 en hoo=
ger.
Koffie van af f 0,3-5 per pond.
Bij 2'/t K.G. a contant 5 korting.
van
H.van ZANDVOORD Co.,
Cornelissteeg 13, HAARLEM.
Speciaal adres voor net en
goedkoop
Ruime keuze in Yerloyings- en
Hnwolijkskaarteii.
Rouwbrieven worden spoedig en
net afgeleverd.
Nota's, Kwitantiën, Circulaires,
Reglementen, Briefkaarten, Enve
loppen, Adres- en Yisitekaarten,
Bruiloftsverzen enz., enz., tegen
de meest concurreerende prijzen.
m
geurig en voordeelig.
Te Haarlem verkrijgbaar bij W.
MOONEN, Hoogstraat.
Smedestraat 21, Schoutensteeg 1 en i,
als onze agenten.
Het is dus
dat zij zooals zij adverleeren
EN
kunnen maken en leveren met de
daar wij, noch onze Agenten hun deze materia
len meer leveren.
Om mïsterïaï&esi te voorkomen, hebben wij
als onze eenige Agenten, voor Haarlem en om
streken aangesteld
De Generaal-Yertegenwoordigers voor Ne Ierland en
Koloniën van CARL SAMUEL HAEUSLER
j. saiiTS ©ira
Weesperzijde 89, Amsterdam.
P. G. «OTTER Co.,
Handelaars in Braadstoffca,
leveren prima kwaliteit
en alfe andere soorten brandstoffen tegen concurreerenden prijs.
3E9 EM. S. fijne
oRscerboffea feïsalileiê en gegarandeerd
zuiver, f 0,80 per 7. SU8e.
