schoten, enz. Dit alles noemt, men in
de hoftaal „semi-stato" oftewel een
half-oificieele ontvangst Waaruit
:volgt,} dat er nog heel wat meer spek
takel zou worden gemaakt indien de
'ontvangst minder huiselijk was. Nu
is cv iets van sans-géne, maar een vor
stelijk sans-gène, in de manier waarop
de Koningin een groot deel van het
paleis in het Noordeinde ter beschik
king van den Shall heeft gesteld, ter
p/ijl zij zelve niet aanwezig is. H. M.
is stellig genoeg Hollandsche huis
vrouw om zich vooraf te hebben ver
zekerd, dat de Westersche beschaving
en de Westersche manieren in voldoen
de mate tot het Perzische bof zijn
doorgedrongen, sedert het bezoek van
den vorigen Shah-in-Shah. Destijds
durfde men het niet aan om den Per-
zischen hcersclicr in een paleis te her
bergen, want de leden van diens ge
volg hielden er zonderlinge manieren
'op na, waarvan eenige hoteliers in
Den Haag nog droeve herinneringen
bewaren.
Het is ook bekend, dat er goed voor
de veiligheid van den Shah zal worden
zorg gedragen, dank zij de aanschrij
ving van den Min. van Justitie tenge
volge waarvan de commissarissen van
politie de hand moeten houden aan
een strenge toepassing der vreemde
lingenwet. Een dergelijke aansporing
had onze hoofdcommissaris niet eens
moedig, want hij waakt al sedert "we
ken met moederlijke zorg over de vor
stelijke personen, den groothertog van
Saksen, de prinsessen van Mecklen-
burg-Sehwerm en van Schaumburg-
Lippe (zustér van den Duitschen kei
zer) die, met anderen, onze hadplaats1
de eer van hun tegenwoordigheid be
wijzen. Waar men ook een van de
„royalty" ontmoet, daar ziet men te
vens een paar zwijgende, in bet zwart
geklccdë gedaanten, in wie de Hage
naar een paar politiemannen in civiel
herkent. Ên toen van de week het ge
rucht ging, dat de groothertog het cir
cus Sehumanh zou bezoeken, wat hij
intusschen niet heeft gedaan, leek hei
wel alsof de geheele recherche was uit
geloop en.
Op zuiver gemeentelijk gebied is er-
weinig nieuws. Wij hebben uit een
wetsontwerp vernomen, dat de regee
ring ons helpen wil om, door onteige
ning, tot verruiming van verkeerswe
gen en tot den aanleg van het moer-1
riool voor ons rioolstelsel te komen.
Dij minnelijke schikking is het niet ge
lukt al de benoodigrie perceelcn in
handen te krijgen. Onze gemeente
raad, die deze weck bijeen was, juist
2-i man sterk van do 39, besloot ook nog
om een paar onwillige huurders met
den sterken arm cm straat te zetten.
Uit een juist verschenen gemeentestuk
blijkt, dat B. en W. lang niet tevreden-
zijn met de door Gcd. Staten voorge
dragen grensregeling met Loosduinen.
Zij hebben den Daad een ontwerp
advies voorgelegd, waarbij meer wordt
gevraagd dan do gemeente Loosduinen
geven wiL Het desbetreffend wetsont
werp zal denkelijk niet meer in de te
genwoordige parlementaire periode de
Kamer bereiken. Trouwens, de Kamer
heeft nog heel wat peer te doen, want
het schijnt hcuseh ernst met de afdoe-;
ning der legerorganisatïe. Het regce-
ringsantwoord zou spoedig inkomen
en men schijnt dus te willen probeereu
om de wet nog 'in het Staatsblad te
brengen. We zullen er ma'ar het beste
van hopen.
Den Haag heeft het overlijden te be
treuren van een zijner geestigste en
meest begenfde burgers, Elchanon
Verveer. Deze jongste van de drie ge
broeders van v,>»- Sam„ de beroemde
schilder, het eerst overleed, behoorde
tot onze beste caricaturist en en tot de
schilders van de zee en de zeelieden.
Hij was geen beroemdheid, maar
maakte toch bijzonder goede prijzen
voor zijn doeken. Iïij was in zijn volle
kracht van onvergelijkelijken humor
die ook in zijn werken trof in den
tijd, dat de Haagsche schildersbent
nog huiselijk en klein bewoond was in
het Hofje van Nieuwkoop. Hij maakte
de evolutie van de laatste kwarteeuw
niet mede, stond te ver van de jonge
ren af, die hem te ernstig waren,"te
weinig bohémiens. Tot op hoogen leef-
iijd is hij de vriend gebleven van zijn
ouderen broeder Maurits, die thans
ook op het ziekbed ncderligt en die de
scheiding niet lang zal overleven.
Want zelden is hechter vi'iendschap
tusschen broeders gezien.
H. A. GANUS Jr.
Werkloosheid te Amsterdam.
Sedert eenige maanden wordt in 't
geheele land, maar voornamelijk in
Amsterdam een beroep gedaan op de
offervaardigheid van het publiek ten
bate van de diamantwerkers, die ten
gevolge van den oorlog in Zuid-Afrika
van werk verstoken zijn. Hierbij wordt
evenals dat vroeger geschiedde, wan
neer gevraagd werd voor steun in een
bijzonder kouden en langen winter of
in tijden van bijzondere slapte in het
bouwbedrijf, het argument gebezigd,
dat het een toestand van buitenge
wone werkloosheid geldt en niet den
gewonep vorm, waarmee vele werk
lieden jaar in jaar uit hebben te re
kenen en waartegen zij zich zelf dièn-
een, helaas! zeer geestig zal zijn ge
weest, zijn goedgeveïnsde neerslach
tigheid en zijn berustende houding
na zijn lange eenzaamheid. De herin
nering aan deze voorwendsels, die ik
nu zoo goed doorzog, maakte mij niet
beschaamd; want ik wist dat, moest
ik dat alles nog eens doorloopen, ik
.er weer ingevlogen zou zijn. Ik moest
nu maar berusten; het diende nergens
loe over liet gebeurde te gaan denken.
Het was nu raadzaam te overleggen
wat er gedaan kon worden. Maar
waar bevonden wij onsreeds voorbij
de hoofden? Ik kon het uit de zachte
beweging volstrekt niet opmaken. En
naar welke haven zouden wij steve
nen? Als antwoord klonk mij het ge
luid van grove stemmen in de ooren,
lie een liedje zongen, waarvan het
refrein was: -
„En v/ij gaan, wij gaan naar Rio
(Grande!"
Ik kende dit liedje en hoorde het
indertijd op mijn rei-; gaarne zingen.
En. onwillekeurig en uit lust om
mijn vijanden te bravcorcn begon ik
mee te zingen, toen ik op het dek trad.
Ik hielp zelfs een handje mee aan den
kaapstander, zooals Deedes ook had
gedaan en bemerkte tot mijn voldoe
ning dat hij bij den eersten toon, dien
en te wapenen door zuinigheid en
overleg.
Voor hem, die de toestanden, waarin
onze arbeiders leven, aandacht ig gade
slaat. rijst de vraag is deze redenee
ring in allen deele juist? Kan de werk
man zich zelf beveiligen tegen de
werkloosheid, die uit gewone oorza
ken voortkomt en, zoo neen, slaat dan
ecne gelegenheid te zijner beschik
king. waar hij den noodigen steun zou
kunnen vinden?
Deze vraag bespreekt de heer C. W.
Janssen in het „Tijdschrift voor Ar
menzorg," En dan wijst hij cr vooraf
op, niet te spreken van de zg. straat
slijpers, maar van een andere soort
van ..gewone" werkloozen, bestaande
uit menschen, die een recht hebben
zich te rangschikken bij den netten
arbeidersstand.
Menschen zonder ccnig bezit, ja,
maar met een kapitaal van goede ze
den, zekere geestelijke ontwikkeling
en bedrevenheid in een bepaald vak
menschen, die zich in hunne eigen
waardeering verre verheven achten
boven de categorie van werkloozen,
zooeven aangehaald, maar die toch,
door een samenloop van onisiandighè-
dc- gedoomd schijnen, om af te da
len tot hetzelfde niveau.
Allereerst gaat de schr. de oorza
ken van werkloosheid na. en hij komt
tot de conclusie dat voor den vakman.;
d ie ten opzichte van zijn werk in cenigs
zins ongunstige omstandigheden is
geraakt, de kans bizonder groot is, om
af te dalen tot het niveau der eerstge
noemde categorie van gewone werk
loozen.
Deze conclusie wijst on de noodza
kelijkheid ecner grondige br-doering
van arbeiderstoestanden, die kunnen
leiden tot practische maatregelen, ter
verbetering dier toestanden en tot
het scheppen van nieuwe werkgele
genheden. Maar n-nct men nu in
tien tusschentïjd al die elementen, die
thans op het kantje staan, maar laten
dalen? En kan niet door tijdige hulp
bieding worden voorkomen, dat zoo
niet alle, dan toch velen van de hier
bedoelden in hunne zelfstandigheid
behouden blijven?
Eenige jaren geleden heeft de Com
missie voor werkverschaffing getracht,
voor dit probleem eene oplossüög te
vinden. Deze, als opvolgster van de
ondersteuningscommissie van '92 en
'93, in den tijd van buitengewone
slapte in de Bouwvakken, oorspronke
lijk voor den duur van één winter op
gericht, heeft zich daarna nog drie
maal geconstitueerd, zonder dat van
buitengewone toestanden sprake was,
telkens afgaande op het resultaat van
het zomerenderzoek, waaruit bleek,
dat haar steun niet zou' kunnen wor
den gemist.
Het doel der commissie was. den
werklooze over een moeielïjk tijdperk
heen le helpen, door hem gelegenheid
te bieden tot het verrichten van een
arbeid, die met zijn vak zooveel mo
gelijk overeen kwam, en hem daardoor
voor de aanraking met armenzorg ie
bewaren.
Tv.ee ondervindingen werden opge
daan.
De eene betrof de houding van het;
publiek jegens de Commissie voor
Werkverschaffing. Van jaar tot jaar
werd deze koeler, en het bleek duide
lijk, dat de Commissie bij het xyerk,
dat zij ten bate der werklooze vaklie
den wenschte te verrichten, niet op
den voorldurenden steun der burgerij
zou kunnen rekenen. Een andere on
dervinding betrof de gebleken on
macht der georganiseerde -liefdadig
heid, om aan te vullen het werk, door
de Commissie voor Werkverschaffing
ten bette der valiede werkloozen ver
richt. Daar deze niet in slaat bleek,
om zich aan te trekken het lot der ou
den van dagen, der invaüeden en der
in hun vak minder bekwame, maar
overigens oppassende hulpzoekenden,
die immers door de Commissie voor
Werkverschaffing moesten worden af
gewezen, werd ook meer en meer het
gevoel versterkt, dat het onbillijk was,
van het publiek-speciaal voor de ca
tegorie der valiede werkloozen giften
te vragen.
Zoo kwam de Commissie als van
zelf tct het besluit om haren arbeid
neder te leggen.
In welke richting dient nu te wor
den gezocht?
Bij de beantwoording dezer vraag
heeft het Bureau der Commissie voor
Werkverschaffing gewezen op het nut,
dat kan worden verkregen door vaks-
gewijze onderlinge verzekering tegen
de geldelijke gevolgen der hier bespro
ken werkloosheid. Mocht liet blijken,
zoo leest men in het verslag, dat van
den kant der werklieden i;i die rich
tingen pogingen tot organisatie wor
den gedaau, dan zoude het misschien
aanbeveling verdienen, die te steunen
door het vormen van een fonds, waar
door in den eersten tijd eene minimum-
uitkeering kon worden gegarandeerd,;
totdat de organisatie in staat was ge
weest door het vormen eener reserve
aan hare deelhebbers genoegzame ze
kerheid te verschaffen.
Dicht .dit denkbeeld zich allereerst
aan het adres der werklieden, dit is
ook met een ander advies het geval,
dat onder do werklieden al meer po-
ik ten beste gaf, zweeg.
„Drommelriep mijn kennis uit
de kerk met een vroolijke, volle stem
uit. Toen wij elkaar aanzagen ver
eerde hij mij met een joviaal knikje
toen plaatste een in 't wit gekleede
gestalte zich tusschen ons en Deedes
nam mij van 't hoofd tot de voeten op.
„Jij bent een koelbloedige kerel j"
zeide hij. „Wel ik moet zeggen, je
steekt mij de loef af."
„Mijn leermeesters gaan mij hierin
voor. Ik bewonder je meer dan ooit,
Deedes," liet ik hierop volgen.
„Dat is erg aardig van je, Kever."
„In 't geheel nietwant het zal mij
niet verhinderen bij de eerste de beste
gelegenheid met je af te rekenen."
„Dat zal je toch moeilijk vallen."
„Ik ben niet van plan yan iets terug
te deinzen."
Zijn gelaat betrok. Hij had zich ge
schoren en toen zijn tanden zichtbaar
werden zeide ik tot mij zelf nog nooit
zoo'n leelijken monnjj te hebben gezien.
Hij was sinds zijn Jeugd zeer gedege
nereerd.
„Wees op je hoede," beet hij mij
toe, „tot nu toe ben je nog al goed be
handeld. Je hebt een der mooiste hut
ten en de keuken is uitstekend. Denk
er aan dat wij je ook in bceion slui-
pulariieit schijnt te hebben verwor
ven van vereen igingen van verbruiks
coöperatie en het verband leggen tus
schen de vinsten, die daaruit voer
den werkman voortvloeien en de noe-
den, in tijden van werkloosheid.
Voor zoover deze middelen niet aan
wendbaar zijn. of met beh-.lp er van
het beoogde doel niet kan worden be
reikt,, kan geen andere uitweg worden
aangewezen, dan eene belangrijke
j vermeerdering der geldmiddelen van
armenzorg, gepaard gaande met de
verbeterde voorbereiding van hen, die
zich daaraan willen wijden.
Op beide eischcn moet m. i. dezelfde
nadruk worden gelégd. Immers, is de
armbezoeker een vreemdeling in de
wereld van hem, die zijne hulp heelt,
ingeroepen, dan zal met veel geld al
licht moer schade dan goed worden
gesticht. Voldoende middelen in de
hand van een verrtandigen, gc 1 mét
de omstandigheden bekenden armbe
zoeker, zullen echter aan armenzorg
allengs het karakter ontnemen, dat
zij zoowel ia de bogen van het publiek
als van de hulpzoekenden bezit, het
karakter eener neerdrukkende, verla
gende macht.
Lsger organisatie.
Naar men verneemt zal de Tweede
Kamer nog in dit zittingjaar, en wel-
in het begin der volgende maand, het
rege'eringsantwoord ontvangen op het
verslag betreffende de iegerorgani-
satie.
Indigene ambtenaren.
Onlangs werd gemeld, dat. Indische
ambtenaren met verlof zich tot den
minister van koloniën hadden gewend
met een adres, waarin verzocht werd
verhooging hunner veriofstrakten;en-
ien naar den maatstaf van de inge
voerde reorganisatie van het binnen-'
landsch bestuur in Indië. Thans kan
worden medegedeeld dat de Minister,
bij gemotiveerd antwoord, eene afwij
zende beschikking op dat verzoek heeft
genomen. De gronden waarop die af
wijzing berust, moeten intusschen den
adressanten aanleiding hebben gege
ven opnieuw een adres tot den Minis
ter te richten.
Eoocle Kruis.
De voorzitter-penningmeester van
hei. Ned. Roode Kruis bericht, dat het.
totaal der buitengewone bijdragen
voor de algemeene kas thans bedraagt;
f 2ü3,0S9,6:J5. Ter voldoening aan een
nader ingekomen aanvraag, zal cr met;
di'. Lingbeek nog een tweede arts tege-
lijk met hem vertrekken naar de ana-]
balances in Zuid-Afrika.
In verband daarmede is het vertrek'
van beide geneesheeren nader vastge
steld op 10 September a. s. via Napels,
met het stoomschip, dat den lea Sop-;
tember van Amsterdam afvaart en de
goederen meeneemt voor de ambulan
ces.
De heer Lingbeek is bereid zich te
belasten met brieven voor do leden
der ambulances onder dc uitdrukke
lijke voorwaarden, dat de schrijvers
der brieven zich onthouden van 'poli
tieke of krijgskundige beschouwingen,
in verband met de toestanden in Zuid-:
Afrika.
Maandag den 20en dézer viel dr.
Lingbeek do onderscheiding te beurt,
ten gehoore te worden ontvangen door
li. M. de Koningin-Moeder." In een
langdurig onderhoud mocht de voor
malige leider der le Nederlandschè
ambulance, die weldra daarheen te
rugkeert. het voorrecht hebben ilarer
Majesteit uitvoerige inlichtingen te-
verstrekken over den arbeid van het
Ned. Roode Kruis op de slagvelden in
Zuid-Afrika.
Eed. Ver. voor Gemeente
belangen.
Zaterdag vergaderde bovengenoem
de vereenïging te Rotterdam in de
kleine bovenzaal van 4e Sociëteit Har
monie,
Aangenomen werd met geringe wij
ziging het bestuursvoorstel
I. Het op te drdgen Zijne Excellentie
den minister van binnenlandsehe za
ken te verzoeken wel de 'gemeente
besturen te willen uitnoodigen, de in
overleg mét een deskundige op te stel-,
len vragen te beantwoorden, die den.
grondslag moeten vormen voor het
oordeel öf en in hoever deze pensioens-,
quaestie voor eene oplossing in den
gewenschten zin mogelijk is.
II. Ket, voor zooveel da financieelei
krachten der Vereenïging naar diens
oordeel toelaten, een overigens onbe-l
paald crediet toe te staan voor het
doen bewerken van die gegevens in;
voornoemden zin.
Voorts werd goedgekeurd een hand
leiding uit te geven voor de kennis
van het oude letterschrift in oude Ne-'
derlandsche oorkonden.
Nog was ingekomen een schrijven
van de Utrechtschc vereenïging, waar-
hij de medewerking dezer vereenïging
wordt ingeroepen om te komen tot
eene algemeene keuring van vleesch
met absoluut verbod om nietgekeurd
vleesch te yerkoopen. Werd gesteld
ten en bedorven vleesch te eten kun
nen geven
Hij keerde zich om en ik ging het
kompas raadplegen. Het volgende
oogenblïk stond hij naast mij en leg
de zijn hand op mijn schouder.
„Oost zuid-oost," zeide hij. Wij voe
ren gisterenavond de hoofden uit, en
zijn cp weg naar Rio Grande of daar
in do buurtwat je daar ziet is het
Welson voorgebergte. Nu weet je liet.
En luister nu eens Kever, je bent goed
voor mij geweest, zoodat ik jou ook
niet ruw zal behandelen. Dacht je
hcusch dat ik van plan was te doen
wat ik zooeven zeide? Beste jongen,
hoe is dat mogelijk? 'Luister eens
Keverons jacht is evenals Watson
welbekend. Hij bevond zich in Mel
bourne, toen ik mijn slag sloeg om
zoodoende geen wantrouwen op te
wekken. Hij krijgt ook een deel van
den buit. En waarom zou jij er ook
niet je portie van nemen. Jij tenmin
ste hebt er 't volste recht op 1"
„Ik dacht dat je mij niet ruw zoudt
behandelen," zeide ik t>p vermoeiden
toon. „Heb je het geld aan boord
„Zou ie denken van niet Tot den
laatsten stuiver, hoor 1"
„Wie.is Watson?"
'Terstond stelde hij mij aan den reus
in handen van het bestuur om te die-;
nen van advies.
Gedeputeerde Staten van Noordhol-
Jand hébben goedgekeurd het besluit
van den gemeenteraad van Hilver
sum, tot wederinvoering van de ker
mis.
Be fnncliön van den Inspecteur van
het Geneeskundig Staatstoezicht in
Xoord-IIol!and zullen gedurende diens
afwezigheid van 27 Augustus tot 23 i
September e. k. worden vervuld door
het lid van den Geneeskundigen Raad
voor Noord-Holland, den heer Dr. II.
G. Ringeling te Amsterdam.
Yan 0GZ9 ambulances.
De voorzitter van het hoofdcomité
van het Nederlandsche Roode Kruis"
ontving van den minister van buiten-
landsche zaken mededeeling van bet
volgende telegram gezonden door den
Nedcrlandschbn consul te Lour ei] co
Marques, luidende
„Bicvens De Haan telenraplieert,
dat hij met zijn ondergeschikt perso
neel van Pretoria te Nooit Gedacht is
aangekomen na een zeer moeilijke
reis. Allen zijn wel."
Dezer dagen is uit Zwolle gemeld
dat dr. Cartier van Dissel, die als
krijgsgevangene naar Ceylon zou zijn
gezonden, door de Engelschen was
vrijgelaten. Uit nadere ielegraphische-
berichten te 's-Gravenhage ontvangen
blijkt nu dat dr. Van Dissel niet naar
Ceylon is gezonden, maar reeds te
Durban in vrijheid is gestéld.
Bij den heer Staalman is thans
f 3719.583 ingekomen voor de slachtof
fers te Nieuweciiep.
Ook daar al
In dezen tijd, nu door doctoren en
onderwijzers wakker de strijd wordt
aangebonden tegen de overdreven exa
mens, mag het als een merkwaardige
bijzonderheid vermeld worden, dat te
Tiel herexamens bij het lager onder
wijs zijn ingevoerd. Aan school C
moesten zich na de vacantie 11 jongens
aan een hernieuwd onderzoek (door
het hoofd) onderwerpen, alvorens ver
hoogd te worden.
Da kin der iü oord ta Tilburg.
De Nieuwe Tilburgsche courant be
helst bet volgende omtrent de gepleeg
de gruweldaad
Gistermorgen is in de brievenbus
aan het station alhier een anonieme
briefkaart gevonden, geadresseerd aan
de maréchaussee en waarop met pot
lood geschreven was „zoekt, het kind
is in de onmiddellijke nabijheid."
Plotseling, omtrent 3 uur, terwijl
men reeds aan de postverzending van
liet Tilburgsche Dagblad bezig was,
bereikte ons het bericht, dai een
arrestatie was gedaan. Men liad name
lijk zekeren 1„ koster van de kerk in
den Ncordhoek, oneer zware verden-i
hing gevangen genomen. Een weinig-:
1 nig later meldde men dat een bebloede;
zakdoek was gevonden, iietgeen ach
teraf blijkt alleen een zakdoek geweest
te zijn en zonder betrekking tot de mis-1
daacl. Het spreekt vanzelf dat wij geen
moeite hebben gespaard om iets naders
van deze gruwelijke zaak te vernemen.
Ondanks de groote stilzwijgendheid,
welke door alien, die iets kunnen we
ten tot heden wordt in acht genomen,
hebben wij hei volgende vernomen
Boor do politie werd ook in de kerk
van het II. Hart in den Noordhoek ge
legen nabij de woning van den heer
K. een onderzoek naar het kind inge
steld; hoewel een knecht van den heer
K. Donderdagmiddag reeds met den
koster der kerk onder en boven alles
had afgezocht. Gisterenmiddag, nu,
begaf zich de, comissaris van politie
wederom naar de kerk, alwaar op dat
oogenblik. zekere A. M., schilder, aan
het werk was. Deze zeide tot den com-;
missaris, dat hij iets van de zaak wist
en gaf hem eenige inlichtingen, waar-
op de commissaris zich naar het huis
van den koster heeft begeven en met
dezen terug naar de kerk is gegaan en
vervolgens naar het woonhuis van den
heer K„ alwaar de koster werd gear-
resieerd en geboeid naar liet politie
bureau gebracht.
Voor zoover wij hebben kunnen vei'-,
nemen zou de schilder aan den com-:
missaris van politie hebben medege-'
deeld, dat de koster hem Donderdag
avond een pakje heeft gegeven, om dit
in de nabijheid van het huis van den;
heer K. weg te werpen. Een tweede'
pakje zou de koster eenige dagen later
brengen om dit op eene andere plaats:
weg te doen werpen. Ook moet dej
schilder hebben verklaard dat hij den!
koster met het kind Woensdagmorgen
in de kerk heeft gezien.
Door den wachtmeester der maré-
chaussée, vergezeld van den inspec
teur van politie Soentjes, werd vervol
gens op aanwijzing van den schilder
M. ten huizo van diens ouders in de
Akkerstraat in een kist op den zolder
een ,palc kleeren van het verdwenen
kind in beslag genomen. M. verklaar
de dat pak Donderdagavond in de kist
te hebben gesloten en eerst Vrijdag
morgen na 12 uur, toen hij thuis was
voor er bijvoegend „Ik geloof, dat gij
elkaar reeds meer ontmoet hebt. Ka
pitein Watson is eigenaar van dit
schip en bestuurt het, en ik beheer
het geld, dat mij nu toebehoort. Ik
ben kassier, maar zal ieder eerlijk zijn
deel geven aan het eind van de reis.
Het was beter als je ook meê wildet
deelen, Kever. De kapitein en ik zijn
het op dat punt volmaakt eens."
„O, ik ook!" riep ik ironisch uit.
„Wanneer liet op verdeelen aankomt
zullen jelui elkaar wel te lijf gaan en
als dan een van heiden uit den weg
is geruimd zal ik den ander voor mijn
rekening nemen 1"
„Ik neem dat gezegde in zijn. ergste
beteelcenis op," zeide de kapitein rood
van toorn en als je geen vriend van
Deedes waart zou ik je van mijn schip
trappen."
Deedes zag donker, maar zeide niets.
„Och kom,"' zeide ik, „als wij nu
nog niet eens een grapje mogen ma
ken? Ik slem toe dat als mijn woor
den gemeend waren ik een kennisma
king met de schoenen van den kapi
tein ten volle zou verdiend hebben
maar daar ik volslagen nonsens uit
kraamde, doet het er toch niet veel
toe, wel?"
Ik verwachtte niet anders dan een
komen eten, bet pak onderzocht en ge
zien te hebben dat het meisjeslcleeren
bevatte. Daarop had hij, na in de kerk
té zijn teruggekeerd, den commissaris
van politie zijne bevinding en ver
moedens medegedeeld.
Tot zijne ouders had M. van het pak
niets gezegd. Eerst toen hij Vrijdag
middag te ongeveer twee uur terug
keerde, bijna op den voet gevolgd door
den wachtmeester en inspecteur, had
hij binnenin., end e gezegd: „dc poli
tie komt dadelijk hier een pak halen,
dat ik van den koster heb gekregen.
De koster zocht ermij in te laten loo-
pen, maar ik zal er hem laten invlie
gen."
Onmiddellijk werd daarop de kerk
gesloten en door de politie een onder
zoek ingesteld. Ook de justitie was
reeds spoedig' ter plaatse. In de kerk
werd een zakdoekje gevonden, en la-
.ter de nog ontbrekende kleeren in het
torentje verborgen. Na lang zoeken
tusschen de gewelven en in den toren,
.werd eindelijk te ongeveer 7 uur, dooi
den heer H., thans opzichter bii de
gémeënte* maar' die' k;i het bouwen
Her kerk als opzichter in functie was,
boven de kerk tusschen de gewelven,
op "een" diépte van ongeveer G meter
het lijkje gevonden.
Dr. Bloemen, die bij het zoeken te
genwoordig was, begaf zich tusschen
de gewelven en constateerde den dood
van het ongelukkige kind, wier hals
met een doek vast was dichtgesmeerd.
Zoodat men veronderstellen kan dat
het kind is gewurgd.
Om de kerk was den geheelen na
middag tot laat in den avond een
zwarte menigte van nieuwsgierigen,
die natuurlijk alle het fijne van de
zaak wisten en de meest bloemrijke
verhalen wisten op te disschcn.
Evenzoo was bet vóór het stadhuis,
waar tot laat in den nacht nog een
paar honderd mensehen stonden, even
als voor de woningen der omliggende
straten, waar troepjes buren nog laat
in druk gesprek waren over dc treurige
zaak.
Het onderzoek der justitie in deze
treurige zaak duurde tot Zaterdag
morgen 4 uur en werd te 9 uur voort
gezet. Als gevolg daarvan werd te ruim
twaalf uur de schilder M. geboeid
tusschen twee politieagenten en om
geven door vier marechausees te
paard en een twintigtal politieagen
ten naar de kerk gebracht waar de
misdaad is gepleegd, om met het lijk
je te worden geconfronteerd.
Duizenden menschen stonden voor
het stadhuis en bij de kerk toen de
verdachte naar de kerk werd ge
bracht.
Te half twee werd, onder grooten
toevloed van volk, de schilder naar
het politiebureau teruggebracht en
de koster ter confrontatie naar de
kerk geveterd, uitgejouwd door de me
nigte.
1 Beiden blijven ontkennen.
Na de confrontatie is het lijkje naar
het gasthuis getransporteerd.
Allerlei geruchten doen de rondte,
maar met eenige zekerheid is verder
tot nu niets hekend.
Kath. Dam. Volkspartij.
Te Arnhem werd Zondag de eerste
partij vergadering gehouden van de
Kath. Dem. Volkspartij.
De waarnemende voorzitter, de heer
J. Brinkhuis, opende de vergadering;
met een korte rede, waarin hij de ge
schiedenis van de wording der groep
naging en als eischcn noemde staats-
pensionneering en algemeen kiesrecht
Men wil alleen werkzaam zijn op
maatschappelijk terrein.
Aanwezig zijn de afdeelingen En
schedé. Hengelo, Almelo, Nijmegen,!
Delft, Maastricht en. Tilburg. Het'
hoofdbestuur wordt gevestigd in Hen
gelo. Elke afdeeling zal een propagan
dist benoemen, en er wordt een partij
kas opgericht.
De vergadering keurde de houding
goed der partijgenooten, welke lid zijn
of worden van die vakvereenïgingen,
welke samenwerking (of federatie) van
alle vakgenooten met weerscandskas-
sen beoogen.
In zake de politiek actie draagt
de vergadering het hoofdbestuur op
zoo mogelijk een ojitwerp-part ij pro
gram op te stellen, waaraan men zich
bij verkiezingen voor staatslichamen
heeft te houden. De bedoeling is slechts,
hem te steunen voor het lidmaatschap
van Tweede Kamer, Provinciale Sta
ten of Gemeenteraad, die do beginse
len der democratie is toegedaan, ook
al is hij niet beslist katholiek.
Het algemeen regiement en het po-;
litiek-program zal ter goedkeuring
aan mgr. den aartsbisschop worden
aangeboden.
Eindelijk werd nog een motie van
de afdeeling Nijmegen aangenomen,
waarin de vergadering betreurt het
ontstane geschil tusschen abbé Daens
en zijn bisschop, zoowel als den on-
christelijken toon door vele katholie
ken tegenover abbé Daens geuit, en
spreekt de hoop uit, dat het abbé
Daens gegeven zij, onder volledige ge
hoorzaamheid aan zijn kerkelijke over
heid, nog vele jaren werkzaam te zijn
ter eere Gods en tot heil van het volk.
slag te ontvangen en trachtte een ge
zicht te zetten of dit niet zoo was, daai
ik mij bezorgd maakte hoe dien met
succes teaug te geven. Allerlei tegen
strijdige gevoelens bestoxmden mij,
en mijn afkeer van de schurken was
des te heviger omdat zij niet voortdu
rend was. Eerst had ik hun gezelschap
verdragen, maar nu voelde ik plotse
ling verlangen naar een verblijf bij
de ratten, liever dan altijd met die
kerels te moeten omgaan. Maar op
hetzelfde oogenblik zag ik den kok
allerlei dampende gerechten naar de
kajuit dragen en dat gezicht herin
nerde mij aan een andere plaats. Ik
moet bekennen dat ik plotseling ver
anderde en e$nigë verontschuldigen
de woorden zeide.
„Al wel," zeide Deedes kwaad. „Je
hebt nu genoeg gezegd en ik moet je
verzoeken in dc kajuit je mond |e
houden. De stuurman slaapt in de
andere eerste klas hut pasop dat
jij de jouwe behoudt I Denk er om dat
dit niet je eerste en laatste maal aan
boord is 1"
Na het ontbijt ging ik op een dei-
ra's mijn pijpje zitten rooken, maar
zag slechts enkele zeilen in 't zicht,
die een andere richting uit voeren.
De zee strekte zich als een groot
Uit de Arbeiderswereld.
BINNENLAND.
In „Buitenkist" to Utrecht werd
Zondag een vergadering in de open 1
lucht gehouden door den Ned. Steen-
houwersbond. waarvan verschillende
afdeelingen vertegenwoordigd waren,
hoewel de opkomst grooter had kun
nen zijn. Achtereen volgens bepleitten
de heeren J. Baak (Amsterdam), W.
Havens (den Haag) en D. de Clercq
(van Laren) het nut van vakbonden
en coöperatie. Een Ainsterdamsch
zangkoor en het Utr, gezelschap'
„Kunst aan 't Volk" zorgden voor
afwisseling.
BUITENLAND.
De werkstaking in Wales.
Reeds hebben we in ons vorig num
mer medegedeeld, dat er onder de
spoorwegwerklieden aan den Taff-Va-
lespoorweg en we gaven daarvan de
reden.
Men was eerst bevreesd dat er te
Londen onder het spoorwegpersoneel
een werkstaking zou uitbreken, doch
nu deze werkstaking is uitgebroken
en het Verbond van spoorwegwerklie
den haar steunt, en daarmee de han-
"den vol heeft, bestaat er voor Londen
op 't oogenblik geen vrees.
Het lijntje waarop de werkstaking.,
plaats heeft is zeer klein, maar '120
mijlen lang, maar het is de hartader
van het kolendistrict bij Cardiff.
Reeds zijn 20,000 mijnwerkers zon
der werk en in 't begin van de volgen
de week zullen er nog wel 20.000 bij
komen, zegt „Daily Mail", als het
werk niet wordt hervat. Als de staking
zich uitbreidt tot de Bavry en Vale
en Glamorgan spoorwegen, dan is de
ellende niet te overzien en dan wordt do
positie van Cardiff als havenplaats
zeer bedreigd.
De eriist van den toestand wordt in
gezien door de Board of Trade (een
soort Kamer van Kooph.). Mr. Ritchie,
voorzitter van dit college, bemoeide
zich met het geval en trachtte de werk
staking te voorkomen, maar ook bet
bestuur van.het Verbond van spoor
wegwerklieden had zich met de zaak
ingelaten, en Richard Bell. de alge
meene secretaris van het Verbond, gaf
den vertegenwoordiger van de regec-
ring te kennen, dat het Verbond de
houding der werklieden van de Taff-
Vale-maatschappij had goedgekeurd
en dat een werkstaking onvermijde
lijk was.
De directie van de spoorwegmaat
schappij weigert echter, iets te doen
te hebben met Bell: hij had geen
recht, zich in de zaak te mengen, be
weert zij. De mayor van Cardiff lieert
reeds zijn bemiddeling aangeboden,
maar Beasley, de directeur der spoor
weginaaischappij, wil daar niet" var
weten. Zoo is de zaak op het doode
punt gekomen.
Nu de werkstaking uitgebroken is,
verlangen de werklieden ook hooger
loon, maar deze eisch ligt buiten de
reden tot staking.
De „Daily Mail" voorziet dat dé
verbruikers van steenkolen uit Wales
weldra van 37 tot 41 sh. per ton te
betalen zullen hebben. Vele firma's
hebben reeds orders geplaatst in Ame
rika.
Zaterdag is de Taff-Vale-maatschap-
pij er in geslaagd, door middel van.
ingevoerde werkkrachten een gedeelte
van haar personenvervoer te hervat
ten, en een enkele kolentrein liep Za
terdagavond van Ilafod naar Cardiff.
In verband met de hooge prijzen,
die nu reeds voor de steenkolen be
taald worden, is deze staking zoowel
voor de particuliere verbruikers, als
voor het marinebestuur onrustbarend.
Gemengd Nieuws.
Bedenen om een engagement
af te maken.
Een jongedame van Los Angeles,
aan wie ongetwijfeld de titel van
.koningin der bruiden" moet worden
toegekend, is, hoewel ze nog geeit
twintig lentes telt, zeventien maal ver
loofd geweest. Zij beweert, dat ze aan
de oogen van een man zien kan, of ze
meer of minder het onderwerp van zijn
gedachten is, en dan f-chijnt ze a'
zeventien maal te hebben opgemerkt
dat langzamerhand ook andere ge
dachten dan aan haar, een plaats it
het geestesleven van haar aanbidder?
kunnen innemen.
Een Birmingkarnsche dame „maakte
het af", omdat haar verloofde in een
half jaar tijd een paar pond in ge
wicht was toegenomen'. Die dame was
romantisch aangelegd en vond dat 't
heelemaal niet te pas kwam voor een
verloofde om dikker te worden hij
moest in tegendeel bleek worden en
mager, zuchten en smachten.
Een juffrouw uit Brighton houdt er
een tegenovergestelde meening op na.
Drie jaar geleden verbrak zij een ver
loving omdat haar beminde mager
werd en de jonge man met haar dus.
niet gelukkig was. Verleden jaar werd
zij de bruid van een zeer rijk man,
doch ze werd zelf tegen dat het liuwe-
lichtblauw veld onder mij uit, waarop
de schoener zich wit afteekende. Wat
de deining betrof konden wij in de
baai van Corio geweest zijn. Zou Ik
daar ooit wéér komen
Ik vroeg mij zelf af of Deedes hier
ook aan dacht terwijl hij over de ver-'
schansing gebogen in het water keek
of was hij van meer angsten en zor-'
gen vervuld dan hij wel voorgaf en
waren wij minder veilig?
De kapitein voegde zich bij hem
waarop Deedes zich in het paviljoen
op hei dek terug trokzijn gelaat'
stond donker en nog donkerder toen
hij weer terugkwam. In plaats van
zich wêer naar den kapitein te bege
ven klom hij den mast in en ik meen
de dat hij 't daar boven in de lucht
met mij wilde uitvechten. Maar Dee
des ging mij zonder een woord te spre
ken voorbij en ik zag eon telescope uit
zijn zali 'steken, terwijl hij hooger
klom. Ik vond het evenwel veiliger
mijn post te verlaten en klom naar
beneden terwijl hij bijna aan den top
van den mast gezeten den horizunt
verkende.
(Wordt vervolgd.;
