NIEUWS» EN ADVERTENTIEBLAD,
Meestgelezen Dagblad, ia Haarlem ea Omstreken.
De schuld van den
Geneesheer.
18e Jaargang.
Woensdag 19 September 1900.
No. 5283
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem pér 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door Let geLeele Rigk, per 3 maanden. 1.65
Afzonderlijke nummers. V V 0.02
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maandenV 0.37
de omstreken en franco per post 0.45
ADVERTENTIEN
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentien van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spuarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door allo Boekhandelaren en Courantiera. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAÜBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3Pi* Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad rail 19 Sept
bevat o. a,Schalk Borger, De
medeplichtigheid der Chineesche
regeering, President Kruger, De
Koninginnen in de Residentie,
Engelsclie manieren en Neder-
landsche onderdanen, Opening der
Kamers, Parijsche brief.
Politiek Overzicht.
De „Times" ontvangt uit Kaapstad
het bericht, dat Kruger een proclama
tie uitvaardigde, waarin hij de an
nexatie-proclamatie van lord Roberts
?an onwaarde verklaart. Hij zegt, dat
Ie Republieken niet veroverd zijn en
iveigeren zich aan het Engelsclie gezag
te onderwerpen, daar de mogendheden
hare onafhankelijkheid hebben er
kend.
Veel oorlogsnieuws is er niet, de toe
stand blijft in de laatste dagen vrijwel
onveranderd. Af en toe komen er ver
spreide berichten van gevechten en
dat is alles.
De Boeren hebben de spoorwegbrug
bij Kaapmuiden (aan den Delagoa-
■jpoorweg) vernield. De Portugëcsche
spoorwegautoriteiten weigeren goede
ren aan te nemen voor de verzending
over de grenzen.
De Boeren vernielden verder de brug
bij Krokodilpoort en staken 300 spoor
wegwagens in brand.
Het garnizoen van Schweizerrenecke
lea Noordwesten van Bloemhof is se
dert veertien dagen door de Boeren
omsingeld. Het garnizoen is sterk ver
schanst en voldoende van levensmid
delen voorzien. Uit Vrijburg vertrekt
een ontzetcolonne.
Pole Carew rukt naar Nelspruit op,
waar, volgens de Engelsche berichten,
sen paniek moet heerschen onder de
■Boeren. Steyn moet er met moeite in
geslaagd zijn, de orde te herstellen te
•Jelspruit en Krokodilpoort, waar de
Boeren, hoorend van Kruger's vertrek,
ap roerig werden, de winkels plunder-
Jen en verklaarden niet meer te wil
len vechten. Viljoen poogde vergeefs
hen te verzamelen. Bij een spooronge-
,uk tusschen Komatipoort en Ressano-
Sarcia zijn drie menschen gedood en
'wintig gewond.
Over 't algemeen spreken de corres
pondenten der bladen te Lourengo
Marques van de volkomen ontwrich
ting van het verzet der Boeren. De
Argus meldt dat mevrouw Kruger met
veel andere gezinnen van Boeren te
Lourengo Marques aangekomen is,
aiaar Steyn en Reitz zijn in Transvaal
achtergebleven. Aan de Times wordt
uit Godwonrivier gemeld dat Steyn
naar Swaziland gaat.
Volgens de „Daily Mail" is De Wet
dood. De correspondent te Johannes
burg van dit blad seint, dat weliswaar
reeds dikwijls valsche berichten van
dien aard zijn opgedoken, doch dat
het nu zeer waarschijnlijk is, want
dat De Wet, indien hij leefde, niet zoo
lang stil zou hebben gezeten, (sic!)
Prins Tsjing is te Peking aangeko
men, en is daar dadelijk in handen ge
vallen van een aantal dagbladcorres
pondenten, die hem zijn inzichten
vroegen over den toestand, ontstaan
door de militaire bezetting van Peking
en de vlucht van het hof. Volgens dc
Engelsche bladen zou de prins zich
beklaagd hebben over de barbaarsche
wijze waarop de mogendheden Peking,
de heilige stad, hadden behandeld.
Maar toch zou hij zijn best doen de
onderhandelingen met de verbonden
mogendheden tot een goed einde te
voeren. Zijn volmachten geven hem
machtiging om voor China de noodig
geachte opofferingen aan te nemen,
mits deze niet in strijd zijn met de
waardigheid van het Hemelsche Rijk.
Er is onder de mogendheden nog
niet veel eenstemmigheid. Uit Sjan
ghai wordt aan de Times gemeld dat,
volgens betrouwbare berichten uit
Tiëntsin, de Russen weigeren met En-
geland's verloogen ten aanzien van
den spoorweg van Tiëntsin naar Sjan
ghai kwam rekening te houden. De
Russen bezetten Tsjin-wan-tau en an
dere punten aan den spoorweg, als
mede den rivieroever te Tientsin, on
danks het protest van den Britschen
generaal. De Duitschers hebben, in
weerwil van het protest van de firma,
de aan Jardine Matheson Co. behoo-
rende kolendepots te Tongkoe in bezit
genomen.
En hetzelfde blad verneemt uit Pe
king dat de Russische gezant Giers den
4en aan zijn ambtgenooten kennis gaf,
dat hij van zijn regeering bevel ont
vangen had, Peking te verlaten, met
de Russisch-Chineesehe bank, maar
eerst over eenigen tijd, hij zal echter
niet te Peking overwinteren. Admiraal
Alexejef bevindt zich te Peking, waar
hij slechts drie dagen blijft, daar de
Russische troepen te Peking zullen
overwinteren.
De correspondent van dc Times zegt
dat het vertrek der Russische troepen,
indien het gevolgd werd door een ont
ruiming van Peking door alle andere
troepen, noodlottig zou zijn, maar dat
het op zichzelf een zegen is, want de
Russen zijn algemeen gevreesd en ge
haat, en het bewind van de Russen is
onverdragelijk voor vreemdelingen c-n
Chineezen beide. De wijk van Peking
door de Russen bezet, is geheel verla
ten, de winkels zijn er gesloten, op
straat ziet men niemand, wat treffend
afsteekt bij de andere stadswijken on
der internationaal beheer, overal el
ders zijn de winkels open en heeft de
bevolking haar bedrijf hervat. Voorai
de Japansche wijk onderscheidt zich
hierin gunstig van de Russische.
De gezanfcn van alle mogendheden
behalve Duitschland, hebben een be
zoek ontvangen van prins Tsjingdo
Italiaansche gezant in de „gewijde hal
der voorvaderen", welke de gezant be
woont, ofschoon daar vroeger nooit
een vreemdeling toegelaten is. Tsjing
schijnt den toestand nog niet te begrij
pen, want hij verlangt dat het Chinee
sche bewind over Peking hersteld zal
worden, en denkt dat de mogendheden
genoegen zullen nemen met een scha
deloosstelling.
Er komt nu zoo bij stukje? en beetjes
heel wat los uit de geschiedenis van
deze Chineesche kwestie.
De troepen der mogendheden hebben
overal iangs hun weg proclamaties ge
vonden van Chineesche prinsen en
hooge militaire en burgerlijke overhe
den van liet Hemelsche Rijk. Daarin
wordt den Boksers lof toegezwaaid en
der bevolking gelast hen te steunen.
De proclamaties rijn gedag; \.;xond
Juni. Er is er een van het hoofd dei
politie die meldde dat alle vreemdelin
gen afgemaakt zouden worden en vo
gelvrij werden verklaard. Hij loofde
belooningen uit voor eiken Europeaan
die levend voor hem werd gebracht
vijftig taels voor een man, veertig voor
een vrouw en dertig voor een kind.
Het is nu ook gebleken dat de moord
van den Duitsclien gezant baron Von
Ketteler een algemeenen moord'heeft
voorkomen, doordat de oogen der ge
zanten geopend werden. Alle gezanten
en alle vreemdelingen te Peking had
den toegestemd in het voorstel van de
Chineesche Regeering om onder haar
bescherming naar Tiëntsin te vertrek
ken. Het is nu gebleken, zegt de „Daily
Telegraph" dat prins Toean maatrege
len had genomen om hen onderweg te
doen vermoorden.
Het edict van 26 Juni, door de bond-
genooten te Peking gevonden, en
waarin prijzen waren uitgeloofd voor
de vreemdelingen die gevangen geno
men zouden worden, zegt ook dat de
zendingsposten te Peking verwoest
zijn, zoodat de vreemdelingen daar nu
geen schuilplaats meer over hebben
de opperbevelhebber bedreigt allen
met den dood die de vreemdelingen
herbergen. Deze proclamatie is op 's
Keizers last overal te Peking aange
plakt.
Buitenlandsch Nieuws.
Sclialk Burger.
Schalk Burger is, zegt Pred.
Rompel in zijn Zuid-Afrikaansche
Portretten in het Handelsblad, on
tegenzeggelijk een bekwaam re-
geeringspersoon, maar kans om
door het volk hij een algemeene
verkiezing tot het presidentschap
geroepen te worden, was er voor
hem. dank zij het Industrieele
Rapport, voor langen tijd niet
meer, en als hij thans is aangewe
zen tijdelijk het presidentschap te
vervullen, zooals de Engelsche bla
den beweren, dan is dit omdat hij
en staatssecretaris Reitz de eenige
overgebleven leden van den Uit
voerenden Raad zijn. Piet Joubert
is gestorven, Jan Koek bezweken
aan zijne verwondingen te Elands
laagte bekomen, Piet Cronjé ge
vangen te Sint Helena en Danie
Wolmarans in Europa.
Schalk Burger is in den dage-
lijkschen omgang stil en als voort
durend in gedachten verdiept. Het
lange, smalle gezicht, wasachtig
van kleur, en bekroond met het
krullend zwart haar en afgesloten
door den donkeren kinbaard, is
meestal naar omlaag gericht als
de magere, tengere gestalte in de
gekleede jas zich voortbeweegt,
met haastige bedrijvigheid. Een
enkel woord doet hem echter on
middellijk stilstaan en met volle
aandacht gehoor verleenen aan
dengene die hem toespreken wil.
Kort is hij in zijn antwoorden,
want hij heeft geen tijd de men
schen lang te woord te staan, maar
ieder kan er zeker van zijn beleefd
te worden ingelicht.
Waar de president steeds op reis
druk weet te vertellen en te pra
ten, daar is Schalk Burger meest
al stil en in zichzelf gekeerd. In
den Volksraad echter ontbreekt het
hem niet aan woorden, wanneer
hij de vergadering toespreekt. Dan
gaat het vlot, zonder een oogen-
blilc te haperen en zijn redevoe
ringen zijn steeds krachtig van
bouw en duidelijk.
Als voorzitter van den Eersten
Volksraad wist hij, zooals geen
ander dit zou kunnen, de discus
sies te leiden. Hij was streng en
duldde geen uitdrukkingen, die in
een volksvertegenwoordiging ge
zwegen dienen te worden. Elke af
wijking van de orde werd door
hem belet. Aan hem dankte het
dan ook de raad, dat gedurende
den tijd dat Schalk Burger den
voorziltersstoel bekleedde, de zit
tingen van korter duur waren en
er .meer afgehandeld werd dan
tegenwoordig. Dat voorzitterschap
is Schalk Burger's beste tijd ge
weest. Toen waardeerde ieder
hem. Toen was heel Lijdenburg
trotsch op zijn afgevaardigde.
Zoodra hij echter tot lid van den
Uitvoerenden Raad werd gekozen,
werd hij „te" vooruitstrevend. Zijn
helder verstand had hem reeds
lang geleörd, dat Transvaal met
zijne vele vreemdelingen een an
der land was geworden, dat het
niet meer aanging om de patriar
chale wetten te. handhaven, die ge
maakt waren uitsluitend voor het
volk van landbouwers. Die wetten
moesten gewijzigd worden. Als
lid van den Volksraad had hij hier
voor geijverd en gewerkt. Als lid
van de regeering wilde hij nog
Verder gaan cn hij ging ,,te" ver.
Hij had als voorzitter der indu-
striëele commissie een taak op zich
genomen die boven zijn krachten
lag, en het was heel gemakkelijk
voor de vakmannen, zijn advisee-
rende leden, om hem met allerlei
drogredenen uit het rechte spoor
te brengen. Schalk Burger geloof
de toen nog te veel dat alle men
schen eV*en braaf, eerlijk en op
recht waren als hij.
Zijn meening VGor zichzelf te
houden kon hij slecht. Hij spreekt
waar hij iets ziet of hoort wat hem
verkeerd voorkomt en zal zijn af
keer toonen tegenover ieder wien
hij geen achting kan toedragen.
Voor zichzelf is hij echter even
streng als voor een ander. Hij
kent geen ontspanning. Zijn leven
heeft hij zijn land gewijd. Hij
werkt met onafgebroken ijver en
is, zelfs na een vermoeienden dag
altijd nog bereid Volksraadscom
missies op de hoogte te brengen
van regeeringszaken. Eerst na
grondig onderzoek velt hij een oor
deel en toch steunt hij vaak zijn
meening op die van anderen.
Algemeoiie berichten.
Dc Shah van Perzië was voornemens
een bezoek te brengen aan lvonstanti-
nopel, maar heeft dit plan laten varen,
omdat de Sultan geweigerd heeft hem
aan de landingsplaats te ontvangen.
De Sultan van Turkije heeft bij ge
legenheid van zijn zilveren regeerings-
jubïlee de achterstallige belasting
schulden tot 1885 kwijtgescholden. De
ze beloopen ongeveer elf millioen Turlc-
scho ponden. De maatregel beteekent
op het eerste oog niet zoo heel veel,
want de schatkist kan op deze elf mil
lioen toch niet meer rekenen, maar voor
de belastingschuldigen zelf is de kwijt
schelding een groot voordeel. Daar
door toch wordt het den plaatselij Ken
overheden onmogelijk gemaakt hen
over deze schuld lastig te vallen en
hiermede vervalt voor hen ccn reden
tot voortdurende vrees voor de maat
regelen van een onwelwillen A gezind
ambtenaar, voor het rijk een aanlei
ding tot veel onlusten en rnoordena-
rijen.
Het Engelsche Parlement zal cp
25 dezer ontbonden word m en het
nieuwe zal tegen 1 November worden
bijeengeroepen.
De „Nordd. Allg. Ztg." meldt, dat de
Keizer na den orkaan die Texas teis
terde den president Mc. Kinley con te
legram zond, waarin hij zijn diepge
voelde deelneming uitsprak over het
groote vérlies aan menschenlevens en
eigendommen door den orkaan veroor
zaakt
Doch volkomen opgewassen tegen de
grootte van den ramp is de onbedwing
bare geest der Amerikaansche burgers
die in een langen strijd tegen de vij
andige naluur-machten steeds de over
hand wisten te behouden.
President Mc. Kinley antwoordde,
dat de deelnemende betuiging van me
delijden van den keizer zeer weldoend
en aangenaam is, en bracht den keizer
daarvoor namens het volk, de regee
ring en de duizenden die door het on
geluk van Galveston verlies of schade
geleden hebben, zijn besten dank.
De hertog der Abruzzen is in Italië
aangekomen. Zondag was hij te Ro
me. waar hij een krans bracht op het
graf van Koning Humbert Aan den
Hertog wordt tlians het voornemen toe
geschreven, opnieuw op expeditie naar
liet hooge Noorden te willen gaan. Hij
wenscht zoo spoedig mogelijk weder
te vertrekken, om zelf de door hem ver-
kregeh resultaten nader te kunnen uit
werken, voordat anderen daarvan pro-
fiteeren. Een huwelijk met de prinses
van Austrüïë, de infante Maria van
Spanje, waarvan enkele dagen geleden
geruchten rondgingen, schijnt den her
tog dus niet aan te staan.
Stadsnieuws
Haarlem, 18 Sept. 1900.
Nut.
Het Haarlem sche departement van
de Maats, tot Nut van 't Algemeen ver
gaderde Maandagavond, onder voor
zitterschap van den heer P. Dyserinck.
In de plaats van de periodiek aftre
dende leden van 't Bestuur der kweek
school, de heeren Mr. A. J. Ileshuysen
en Dr. J. Nieuwen huij zen Kruseman
werden gekozen de heeren M. N. Beets
en Dr. J. Nieuvvenhuijzen Kruseman.
Mr. IIesliU3rsen had zich nl. wegens on
gesteldheid niet voor een herbenoe
ming beschikbaar gesteld.
Tot leden der Commissie voor de
Volksbibliotheek, in de plaats van de
heeren J. C. van Bemmelen, die naar
elders vertrokken en W. C. de Vos. die
overleden is, werden gekozen de hee
ren D. J. A. Westerveld cn F. L. van
Ammers. Door Ds. W. R. Poolman
werd de arbeid van beide lieren dank
baar herdacht.
Dezelfde spreker bracht daarna ver-
slag uit van het gebeurde op de laat-
ste algemeene vergadering, waarbij de
motie van Haarlem tot verwijdering
van de agenda van eenige punten, af
gewezen werd, nadat zij door niemand:
gesteund was. Voorts gaf de heer Pool-'
man een overzicht van den gang der
zaken.
Door den Voorz. werd hem dank be
tuigd.
Door de Directie van de Haarl. Ka-;
toenmaatscbappij is aangevraagd het
diploma der Maats, tot Nut van het'
Algemeen voor een knecht, die 50 jaar
bij haar werkzaam is. Overeenkomstig
de usance werd eene Commissie be
noemd, bestaande uit de heeren M.
A. L. Blok van Laer en Mr. Joost de
Graaff, om nader onderzoek in to stel-'
len.
Medegedeeld werd, dat do wmter-(
voordrachten zullen worden, gehouden
in het Brongebouw, als volgt:
19 November Justus van Maurik.
17 December Willem van Zuijlen.
21 Januari II. Th. Chappuis.
25 Februari G. S. Brandsma.
Ten slotte vermeldde de Voorz. dat do
Minister heeft kennis gegeven, dat de!
Rijks-subsidie voor de kweekschool
f 9107,50 bedraagt.
Tegen dierenmishandeling.
Namens de Vereeniging tegen heti
mishandelen van Dieren voor Haarlem!
en omstreken, bericht men ons:
le. Binnenkort stélt do vereeni
ging zich voor reclame te maken op1
het perron van het station te Haarlem!
en op de perrons der stations in de na
bijgelegen gemeenten ten behoeve van
de asphyxiatie-inrichting op het ter
rein de Phoenix, bij het Ripperdapark
alhier. De reclame zal bestaan in het
ophangen van het opgeplakte biljet
aangaande genoemde inrichting; welk'
biljet in den loop van dit jaar, reeds!
op verschillende punten van Haarlem!
en omstreken aangeplakt werd.
2o. Binnen een niet al to lang tijds-i
verloop stelt de vereeniging zich!
voor een circulaire te zenden aan hoof-'
den en verder onderwijzend personeel;
van de openbare en bijzondere scho-!
len in de gemeente Haarlem. Daarin!
zal verzocht worden om de kinderen!
te wijzen op het nut der reeds vroeger:
genoemde asphyxiatie-inrichting.Daar
bij zal aan elke school een exemplaar!
van het verslag der vereeniging,;
over het jaar 1899, worden toegezon-!
den. I
3e. De vereeniging bestelde een.
aantal exemplaren van een maandelijk-;
scheii scheurkalender tegen het mis-:
handelen van dieren, voor het jaar"
1901. Door do vriendelijke zorg van
onzen mede-bestuurder, den heer Beer-:
nink zullen bedoelde scheurkalenders1
in de eerste plaats aan de openbare en
bijzondere scholen worden toegezon-'
den het is daarbij de bedoeling dat:
elke school een paar dier kalenders
zal ontvangen.
Drankbestrijding.
Door de afd. Haarlem van den Ned.
Chr. Geheel-Onthoudersbond daartoe!
uitgenoodigd, vergaderde in 't Volks-,
gebouw Maandagavond het bestuur der!
genoemde vereeniging, met die van de.
Afd. Haarlem der Ned. Vereeniging tot i
Afschaffing van Alcoholhoudende'
Dranken, van de Nat Christen Geheel-,
onthoudersbond, der Ned. Onderwij-'
zers-propagandaclub en der Afd. Haar-,
lem van den Volksbond, tot het bespre
ken van eene gezamenlijke propagan
da voor de drankwetsherzienlng.
Besloten werd, dat eene groote pro-
Fenilleto®.
Romao uit het Duitsch
DOOR
JUL. MAR
18)
We zullen elkaar weieens te
rugzien, mijn beste meneer, als
u ïiier eenigen tijd blijft, zei hij
vriendelijk tot Savinien. Houdt
u van jagen of van visschen?
Ik doe beide met groote voor
liefde.
Dan zullen we wel heel spoe
dig goede vrienden worden.
Helene was gedurende deze
scène een weinig ter zijde blijven
staan en bad Margarete gadege
slagen, als wilde ze uit de trek
ken van bet meisje wenken voor
de toekomst lezen. Deze vermoedde
niet, dat men haar bespieddezij
keek met de zachte, goedige oogen
nu eens Savinien aan, dien ze van
harte scheen te bewonderen, en
dan weer graaf d'Alberon, terwijl
deze den gewonden pols behan
delde. Langen tijd bleef haar oog
met droeven blik op Renaud rus
teneen diepe zucht ontwelde aan
hare borst, toen ze, plotseling de
oogen opslaande, bemerkte, dat
Helene, die zich achter in het sa
lon had teruggetrokken, haar on
afgebroken aanstaarde. De blik
ken der beide kruisten elkander,
en vreemd genoeg was liet Marga
rete, die de oogen neersloeg, ter
wijl een donkere blos voorhoofd
en wangen bedekte.
Weinige minuten later bevonden
zich alleen Savinien, Renaud en
Helene in het salon en weldra ging
ook de graaf naar zijne studeer
kamer, waar hij het meest op zijn
gemak was, en Helene en Savinien
bleven alleen.
Je bent een geniaal mensch
zei de eerste lachend op zachten
toon.
- Ik ben alleen maar geen dom
kop, dat is alles, antwoordde hij
en haalde met eene onverschillige
uitdrukking op het gelaat de schou
ders op.
En ook moedig.
Och, wat! Er was voor het
geen ik deed geen moed noodig.
Maar
Bringuetaille schijnt geen des
kundige te zijn, want hij hield
eene doodonschuldige ringslang
voor een adder, waarmee ze trou
wens eenige overeenkomst heeft.
Haar beet is volstrekt niet gevaar
lijk.
Nu begrijp ik ook, waarom
je haar in den vijver hebt gewor
pen.
Volkomen juist.
Ze zag haren neef met een blik
van bewondering aan en zei
Je bent een bondgenoot, dien
men niet gering behoeft te schat
ten
HOOFDSTUK X.
Helene had haren neef niet al
les gezegd, toen ze hare brandende
begeerte naar groote rijkdommen
verklaarde uit den nood en de ont
beringen, waarmee ze te kampen
had. Ze begeerde niet alleen met
haar brandend verlangen naar ver
maak en genot, maar ze haatte ook
Richardier en Margarete met een
geheimen haat, ofschoon de laatste
alles had gedaan om de vriend
schap van het jonge meisje te ver
werven. Richardier daarentegen
verachtte den graaf en diens zus
ter, in wie hij slechts twee onnutte
wezens zag. Ofschoon de graaf
het beroep van arts vervulde, be
redeneerde de oude architect, dat
hij zulks alleen deed, omdat de
armoede hem cr toe dwong, en hij
zeker ook in het voorname niets
doen volhai'd zou hebben, wanneer
hij de rijkdommen van zijn vader
had mogen behouden.
Julie was zeer teer van gestel,
zeer zenuwachtig, en daardoor was
men gedwongen geweest om den
grafelijken dokter herhaaldelijk
te raadplegen, maar daartoe was
het verkeer dan ook beperkt ge
bleven. Misschien was het druk
ker geworden, wanneer niet ver
schillende gebeurtenissen, die snel
op elkander volgden, tweedracht
tusschen de beide families hadden
gezaaid, welke bij Helene, zooals
reeds gezegd is, weldra in doode-
1 ijken haat overging. En toch wa
ren deze gebeurtenissen nauwe
lijks de moeite waard geweest om
er over te spreken.
Zoo was op een wintermorgen,
nadat het den ganschen nacht ge
regend had, Helene, toen ze van
de mis huiswaarts keerde, door de
paarden van Richardier, die met
zijne dochter en zijne nicht naar
huis reed, geheel met modder be
spat, hoewel de koetsier al zijn
best had gedaan om op den smal-
len weg nit te wijken. Helene werd
bleek van woede, toen ze de mod
derspatten in haar gezicht voelde,
en hare opgewondenheid over de
ze smadelijke beleediging want
als zoodanig vatte zij het voorval
op was zoo groot, dat ze tegen
een der langs den weg staande po
pulieren moest leunen om niet om
te vallen.
Margarete had het voorval, dat
haar zeer pijnlijk was, gezien even
als de koetsier, die zich bij zijne
jonge meesteres zoo goed mogelijk
trachtte te verontschuldigen. Des
namiddags begaf juffrouw Richar
dier zich te voet naar het huis van
den graaf, waar ze Helene verlang
de te spreken. Deze ontving haar
koel en met bleeke lippen.
Ik ben ontroostbaar over het
gebeurde van hedenmorgen, freule,
sprak de bezoekster, die met uit
gestrekte handen op Helene toe
liep. De weg was zeer vuil, en de
koetsier, aan wiens goeden wil we
geen reden hebben te twijfelen,'
heeft verzekerd, dat het hem on-,
mogelijk was geweest de paarden'
verder naar den kant te krijgen,
zal hij ontslagen worden, als gij'
het wenscht. Öch toe, zeg, dat ge
niet meer boo3 op mij zijt
Helene scheen de toegestoken
handen intusschen niet te zien.
Waarom zou ik boos op u
zijn? vroeg ze. Het was immers'
een voorval, zooals alle dagen
plaats kan hebben. Ilc had beter
moeten oppassen en dat zal ik
voortaan doen.
Margarete trachtte het ijs te bre
ken, dat het hart van liet jonge
meisje als een pantser scheen te
omsluiten, doch al hare pogingen
waren tevergcefsch. De oogen der
in haren hoogmoed gekwetste jon
ge gravin fonkelden van haat en
woede, en dat ontging ook Marga-,
rete niet. Zij staakte hare pogingen
en ging heen.
Het ongeluk wilde, dat er ach
tereenvolgens nog andere dingen
gebeurden, welke deels een gevolg
waren van de stijfhoofdigheid van
Richardier, maar voornamelijk
van een instinctmatigen afkeer,
