NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD-
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
18e Jaargang.
Donderdag 20 September 1900.
No. 5284
HAARLEMS DAHBLAO
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden t ƒ1.20
Yóor de dorpen ïn den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden 1.30
Franca door het gelieele Rijk, per 3 maanden. Z Z Z Z v Z V. 1.65
Afzonderlijke nummersV 'Z Z 0.02%
Geïllnstreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37J£
de omstreken en franco per poBfc 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster.
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
ia de prijs der Advertentïën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per rcgeL
Bureaus: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie OOO. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en, door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiëu
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan bet Algemeen Advertentie-Bureau A. DB LA MAR Azn. te Amsterdam,
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bi* Faubourg Montmartre
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Haarlem's Dagblad van20Sept
borat o. a.Kruger geïnterviewd,
Do Khabi-verkiezing in Engeland,
De opening der Kamers, Parle
mentaire Praatjes, Het afhalen
van Kroger onder Nederlandsche
vlag. Wat de pers zegt over de
troonrede, Parijsclie brief, Een
protest enz.
Politiek Overzicht.
De correspondent van de Daily
Telegraph" te Lourengo Marquez
is er in geslaagd van den Portu-
geeschen gouverneur verlof te krij
gen Kruger te spreken. De presi
dent, die bij 't gesprek tegenwoor
dig was, heeft er zich niet in ge
mengd, doch het overgelaten aan
Berdell, den chef der Transvaal-
schen politie, om den intervieuw
te woord te staan.
Uit dat gesprek is gebleken, dat,
zooals wij ook reeds vermoedden,
Paul Kruger volstrekt geen ont
slag heeft genomen doch tijdelijk
zijn presidentschap aan Schalk
Burger heeft opgedragen. Lord Ro
berts heeft dus weer een groven
teugen verkondigd, toen hij in zijn
proclamatie beweerde, dat Kruger
door zijn vertrek zijn land in den
steek gelaten heeft en derhalve van
de presidentieele waardigheid had
afstand gedaan, en de Engelsche
pers, die 't hem nageschreeuwd
heeft, en er zelfs de Transvaalsche
grondwet bijhaalde, loog eveneens
Uit dit onderhoud van den cor
respondent van de „Daily Tele
graph" met Berdell, halen we nog
het volgende aan
De correspondent vroegBlij
ven de Boeren hoop houden?
Waarom zetten zij anders den
strijd voort? Wij blijven tot den
laatsten droppel bloed voor onzen
geboortegrond vechten, antwoord
de Berdellwant anders gaan wij
naar Ceylon of St. Helena. Daar
om moeten wij blijven hopen en
strijden. Over Roberts' proclama
tie te discuteeren heeft geen nut,
want het heele stuk is averechtsch.
Roberts is nog niet klaar met de
Boeren te velde.
De correspondent hernam: Er
is eerlijk gevochten, niet waar?
Roberts streed een eerlijken strijd,
Berdell antwoorddeJawel,
maar er zijn dingen gebeurd die
het Engelsche leger niet tot
strekken.
Welke dingen? vroeg de corres
pondent. Berdell haalde eenige
dingen aan, o. a. dat Kaffers Boe
renvrouwen en kinderen hebben
gedood, terwijl zij aangevoerd wer
den door Engelsche officieren.
Welke bewijzen hebt gij vroeg
de correspondent. Berdell ant
woordde: Wij hebben beëedigcle
Boerenverldaringen, die wij moe
ten aannemen. Dan heeft Roberts
vrouwen en kinderen uit Pretoria
weggezonden. Dat was een grof
onrecht.
De correspondent zeideDat is
oorlogsrechtbovendien noopte
gebrek aan voedsel Roberts zoo te
handelen. Berdell zeide, dat hij
gi'ooten eerbied had voor Roberts
persoonlijk, maar Roberts' officie
ren deden veel ongeoorloofds. B
dell verklaarde voort-s. het beter te
vinden over de zaak te spreken,
maar het staat vast zeide hij, <'<-t
Roberts' proclamatie berust op
een misvatting. De toekomst zal
bewijzen dat de Boeren allesbehal
ve geslagen zijn. De Engelschen
kunnen de Boeren misschien ver
slaan, maar ten onder brengen
nooit. Berdell logenstrafte, dat
Schalk Burger te Lourenco Mar
quez Kruger had trachten te spre
ken. Overigens wilde Kruger voor
het oogenblik liever geen meening
uitspreken over Zuid-Afrika's toe
komst.
Ten slotte vroeg de correspon
dent vergunning Kruger de hand
te drukken. Neen, liever niet, ant
woordde Berdell.
De correspondent geeft van het
uiterlijk van Kruger de. volgende i
schilderingDe grijsaard zat, met
den bril op, in een hoek van de
Kamer, de beenen over elkaar, in
een leunstoel. Hij was gekleed in
het zwart. Zijn lange witte baard
omlijstte een bleek gerimpeld ge
laat, waarop neerslachtigheid en
teleurstelling te lezen was.
De heer van Boeschot-en uit den
Haag teruggekeerd, is door iemand
van de „Etoile Beige" geïnter
viewd. Hij zeide, dat het bijna ze
ker is, dat president Kruger re
gelrecht in België komt. De presi
dent tijdt veel minder aan zijn
oogen, cïank zij de zorgen van Hey-
mans, een Belgisch dokterhij kan
zonder bril lezen. Als de mogend
heden op Kruger's beroep niet tus-
schenbeide komen, zullen de Boe
ren zich dood vechten.
Het plan van president Kruger
schijnt echter te zijn, behalve Ne
derland en België, ook Frankrijk
en Rusland te bezoeken, en te po
gen de regeeringen dezer landen
tot interventie te bewegen.
Een Reuter-telegram uit Pretoria
meent, dat de benoeming van Ben
Viljoen tot commandant-generaal
onder de Boeren geen algemeene
instemming zal vinden de la lley
is veel kundiger krijgsman. L*t
mag waar wezen, maar de con-
mandant-generaal moet voorloop'g
in het Oosten zijn, en de la R(y
li in het Westen. Ook is het mo
gelijk, dat Botha inderdaad slechts
om gezondheidsredenen afgetre
den is en weldra het opperbevel
weder op zich zal nemen.
De Engelsche correspondenten
seinen in koor, dat de Boeren in
het O. van Transvaal geheel ge
desorganiseerd zijn. Men kan het
zich niet te erg voorstellen, zegt
die van de „Daily Mail" te Preto
ria. Uit Lourenyo Marquez ver
neemt de „Daily Mail", dat er
Komatipoort al onder de Boeren
of vreemdelingen, die daar de
v/acht houden, gevochten is en cr
dooden gevallen zijn. Mathis, die
een hotel te Waterval-Onder hcudt
president Kruger heeft daar on
langs gelogeerd is vóór de En
gelsche bezetting door Boeren, die
drank wilden rooven, dood gesto
ken zoo heet het verder
maar de Boeren zeggen, dat En
gelsche soldaten het gedaan heb
ben.
De „Daily Telegraph" verneemt
uit Lourenoo MarquezHet zware
geschut der Boeren is te Komati
poort aangekomen. Steyn ver-
wacht(?), dat de Boeren in menigte
naar de Dciagcabaai zullen vluch
ten. Vier tro nen vol Boeren zijn
te Lonrengo Marquez aangekomen.
De Boeren hebben de brug te
Kaapmuiden en te Krododilpoorc
(een brug van honderd voet lang)
vernield. De spoorweggemeen
schap tusschen Barberton en Lou-
rengo Marquez is verbroken. Er
zijn drie stoomschepen gehuurd
om gevluchte Boeren naar Europa
over te brengen, French' opruk
ken heet bij Avoca gestuit door de
Boeren van Botha. De Boeren zul
len zich langs de Lelatispoor, zegt
men, terugtrekken in het Zout-
pansbergsche.
Er heerscht nog steeds allerge
weldigste verwarring in China.
Naar de „Westm. Gazette" me
dedeelt, hebben de vreemde ge
zanten te Peking een bijeenkomst
^ehouden, waarin zij verklaard
hebben niet te kunnen of te wil
len onderhandelen met prins
Tsjingen de generaals hebben
daarop een soortgelijk besluit ge
nomen.
De „Köln. Ztg." deelt mede, dat
de benoeming van Yoeng-loe als
derde gevolmachtigde der Chinee-
sche regeering, aanleiding gege
ven heeft tot ernstige bedenkingen
van de zijde der mogendheden.
Het is bewezen dat de troepen van
Yocng-loe niet alleen hebben deel-
gonomen aan den aanval op de ge
zantschappen, maar ook dat dit op
bevel van Yoeng-loe is geschied.
Aan dien aanval hebben ook de
troepen van prins Tsjing deelge
nomen, en nog wel onder diens
banier. Maar het is niet bewezen I
of dit met medeweten en met toe
stemming van prins Tsjing ge
schied is.
Wanneer nu prins Tsjing en
Yoeng-loe beiden worden gewraakt
als vredesonderhandelaars, schiet
slechts Li-Hoeng-Tsjang over, die
door de mogendheden niet recht
'vertrouwd wordt.
En om den toestand nog inge
wikkelder te maken, heeft sir Ro
bert Hart, de chef der Chineesche
douane, den generaals medege
deeld, dat zij zich moeten gereed
houden om nieuwe vijandelijkhe
den af te slaan. De Chineesche
troepen trekken samen op de ver-
bi ndingsweg van Peking naar
Tientsin en bedreigen de commu
nicatie tusschen de beide plaatsen.
Rusland heeft, naar de „Times"
meldt, begin van uitvoering ge
maakt met zijn voornemen om Pe
king te ontruimen. Vijf regimen
ten zijn uit de stad gegaan, zoodat
er nu nog slechts 8000 man Rus
sische troepen over zijn. Het ge-
heele aantal troepen der mogend
heden bedraagt 70,000 man, van
wie 22,000 Japanners. De „Times"
verwacht dat het voorbeeld van
Rusland ook ae andere mogendhe
den zal brengen tot het terugtrek
ken van hun troepen, wat door het
blad „een misdaad van schrikwek-
lcenden omvang" wordt genoemd.
Buitenlandsch Nieuws.
De khaki-verkiezingen in
Engeland.
Laat ons beginnen even met een en
kel woord in herinnering te brengen
wat eigenlijk bedoeld wordt met dat
woord, waarmede terecht ïn Engeland
de a.s. verkiezingen worden gedood
verfd.
De Engelsche soldaten ïn Zuid-Afri-
ka zijn gekleed in khaki (bruinachtig-
geel) uniformen, en nu vinden de jin
go's en imperialisten het verbazend
mooi zich ook zoo te kleeden, daarme
de instemming betuigend met Enge
land'3 roof en plundertocht. Men zou
diis kunnen zeggen dat dat de khaki-
partij is. En omdat er nu een groote
partij is in Engeland, die bij de zoo
onverwachte verkiezingen den oorlog
als leus hij de stembus willen bezf-
gen, worden die verkiezingen de kha-
ki-verk'ezingen genoemd.
In de liberale partij heerscht om
trent het gewenschte van den oorlog
en, in I algemeen de Zuid-Afrikaan-
sclie politiek bij de stembus te laten
'spreken, verdeeldheid. De heer As
quith, de oud-minister van binnen-
landsche zaken in het kabinetGlad
stone heeft te Ladybrand naar aanlei
ding van de parlementsontbinding een
speech gehouden, en daar o.a. gezegd:
„Een algemeene verkiezing te hou
den onder zuike omstandigheden is
zonder voorbeeld in onze geschiedenis
en is reeds bij voorbaat veroordeeld
door lord Beaconsficid, het orakel van
de tegenwoordige Tories. Doch al deze
overwegingen tellen niet, en worden
weggemoffeld, wijl de Regeering vreest
voor hetgeen zou kunnen gebeuren als
bet beroep op het land een jaar, of ook
maar G maanden werd uïteestcld. De
verkiezing wordt ons opgedrongen.
Waarom? Opdat de uitslag kunstma
tig zal worden gewijzigd. De vader
landslievende strooming die de geheele
natie bezielt/moet zoo mogelijk wor
den dienstbaar gemaakt aan de belan
gen van een enkele partij. Financiën,
.inwendige wetgeving, sociale hervor
mingen, de onvervulde beloften van
1895,... zelfs de leiding en het beheer
van den oorlog, al deze zaken moeten
worden wegestopt. De vrees voor de
toekomst beheerscht de geheele Tory-
pai-cïj, van den onder-minister voor
buitenlandsche zaken af tot den min
sten partijganger van dit krachtigste
bewind der latere tijden toe."
De Star, een liberaal blad is het met
den liberalen heer Asquith in geenen
deele eens, en zegt:
„Het is in geen enkel opzicht bewe
zen dal de oorlog onvermijdelijk was,
zooals de heer Asquith onderstelt. In
tegendeel, waren de onderhandelingen
Geleid door measchen die ernstiger ge-
wenscht hadden den strijd te versnij
den dan Chamberlain en sir .-ilfred
Milner, dan is het bij na zeker, dat de
oorlog nooit zou gekomen zijn. Een dei-
belangrijkste vragen die het land zal
hebben te beslissen is, of zulke ioeke-
looze mannen, die Frankrijk bedreig
den, Rusland beleedigden, een verbond
wenschten met Duitschland en de Ver-
eenigde Staten en dien wenscb verach
telijk zagen afwijzen, met het bestuur
van 's lands zaken kunnen belast blij
ven, De rampen die zij over ons heb
ben gebracht in Znid-Afrika, zouden
onder hun leiding, wel eens op grooter
schaal herhaald kunnen worden dich
ter bij huis."
Dit bewijst, dat aan den vooravond
van de groote Khaki-verkiezing in En
geland een scheuring in de liberale
partij verwacht kan warden.
En de heer Asquith heeft ook nog na
drukkelijk gezegd dat hii sprekende
uit. naam van een groot aantal leiders
der liberale partij moest verklaren, dat
de annexatie der beide Zuidafrikaan-
sche republieken onherroepelijk is. De
beide staten moesten en zouden bij het
rijk worden ingelijfd. De oorlog heeft
in Engeland de oogen geopend voor
het gevaar, waarin het verkeerd heeft
om Zuid-Afrika te verliezen.
Door deze verklaring, uitgesproken
namens een groot aantal politieke lei
ders, is de scheuring tusschen de li
berale imperialisten en de oud-libe-
ralen gebleken. De gevolgen van deze
scheuring zullen op de verkiezingen
een ontzettenden invloed hebben, en
daardoor zal het Engelsche liberalis
me een nederlaag tegemoet gaan, waar
van het vooreerst niet zal opkomen.
Ook de „Morning Leader" betreurt
het, dat de heer Asquith ,,z'n draai ge
nomen heeft" sinds hij, verleden jaar,
te Dundee zoo krachtig protesteerde te
gen de annexatie politiek. En het hoopt
dat een groot aantal liberalen zich met
dé zienswijze van den afgevaardigde
voor East-Fife niet zullen vereenigen,
doch dat zij veeleer zullen kunnen me
degaan met hetgeen hij verleden jaar
té Dundee zeide, toen hij als de oplos
sing van de benauwende Zuidafrikaan-
sche quaestie voorstelde: „de erkenning
van de onafhankelijkheid van beide
Republieken, indien president Kruger
thans nog de hervormingen wil toe
staan, die door de openbare- meening
in Engeland noodzakelijk worden ge
acht."
Want te Dundee heeft de heer As
quith, ondanks zijn ontkenninv van
thans, duidelijk doen uitkomen: dat
onder geen voorwaarden of omstan
digheden de annexatie der republieken
te verdedigen zou zijn.
De ..Daily Mail" beweert, dat de li
berale partij tot verval is gekomen,
want dat die partij een fractie bevat,
die louter uit zelfzuchtige motieven
met den vijand het eens is geweest, en
in de uren des gevaars, in de kritieke
rnoruenten getoond heeft geen hart
voor 't vaderland ie hebben. Met deze
fraaiigheden heeft het jingo-blad na
tuurlijk die staatslieden op 't oog die
flink en krachtig hebben georotesteerd
tegen Engeland's schandelijken roof
tocht. De hoop van dc liberale partij is
volgens den ...Daily Mail" nu gevestigd
op de enkele imperialisten, die ze on
der hare aanhangers telt, bv. Lord Ro-
sehery, den heer Asquith en Sir Edward
Grey.
De „Westm. Gazette" zegt, dat al was
de oorlog mogelijk wel ie vermijden
geweest, de annexatie, nu die oorlog
eenmaal niet is gewonnen onvermijde
lijk is, en dat, zich daarop grondend,
de liberale partij eendrachtig moet sa
menwerken bij de verkiezingen. Laat
ons alle „onvermijdelijkheden" en
„verantwoordelijkheden" aan een zij
zetten, zegt deze liberale Engelsche
courant, om die mannen af te vaardi
gen, die met een goevernement kunnen
samenwerken, dat in Zuid-Afrika het
onderworpen volk zijn haat afleert.
De verhouding der partijen is
thans aldus ministerieclen 399,
oppositie 271, dus een meerder
heid ten gunste van het gouverne
ment van 128 stemmen, terwijl
vóór de laatste algemeene verkïe-1
zing die meerderheid 152 stemmen
was.
Hompel over Kruger's reis.
Dat president Kruger gevlucht zou
zijn, zooals de Engelsche bladen ge
lieven te beweren, wordt ook door Fre-
derik Rompel op grond van zijn kennis
van Kruger's karakter, ten sterkste
ontkend. Hij schrijft daarover in het
.Handelsblad" o. a.
En Kruger gevlucht? Nooit! De oude
President lieeft zich opgeofferd voor de
;oede zaak. dit is mijn inzicht. De tijd
voor de „grand© guerre" is uit. De
Transvalers zulen thans den guerilla-
oorlog beginnen, zooals de Vrijstaters
dien reeds zoolang met succes voeren.
Kruger, in zijn spoorwegwagen, hin
derde de Boeren in hun bewegingen.
Hij vormde het centrum van een ster
ke macht, die evenwel verre o.vertrof-
fen werd door de numerieke meerder
heid der Britsclie troepen. Zoolang hij
in hun midden was, waren do burgers
verplicht hem te beschermen tot het
uiterste. Zij zouden dat gedaan heb
ben, aangemoedigd door zijn tegen
woordigheid en zijn invloed; maar als
er gevaar bestond voor omsingeling,
zouden zij ook moeten stand houden
en niet kunnen ontvluchten, omdat er
anders kans was dat hun oude presi
dent, die niet meer paard kan rijden,
en dus niet zoo snel uit den weg kan
komen, in Brïtsehe handen zou vallen.
En wat zou het gevolg van een derge
lijke omsingeling zijn? Een zekere
overgave zooals die waartoe Cronjé en
de zijnen gedwongen waren.
De vijf en zeventigjarige Kruger
voelde en zag dat hij een belemmering
was voor de verdere krijgsoperaties
zijner Boeren en „lnj heeft pad gege
ven" na overleg met zijn mede-regeer
ders en generaals. Het is voorzeker een
moeilijke en droeve stap geweest voor
het grijze staatshoofd. Ilij is niet de
man om den strijd op te geven en dui
zendmaal liever zou hij temidden zij
ner Burgers gebleven zijn. Voorzeker
heeft hij ook geweten dat zijn heen
gaan niet het effect zou hebben dat de
Engelschen ervan verwachtten, anders
was hij niet gegaan.
De Boeren, thans nog in het veld,
zijn de besten mannen die van geen
toegeven wetenstrijders als die van
De Wet. Nu zij hun President in vei
ligheid weten, zullen zij de Engel
schen overal afbreuk doen. Zij zullen
1 zich verspreiden in kleine kommando's
en hun tegenstanders afmatten en
aanvallen met onverzwakte taaiheid.
Thans zal ook in de Z. A. R. de gueril-
la-oorlog eerst recht beginnen. Hiervan
ben ik zeker.
Immers, er is nog geen enkel teeken
dat de Boeren den strijd gestreden
achten. Geen enkel kommando heeft,
sinds de operaties in het Oosten van
Transvaal, zich overgegeven. Zelfs de
berichten ontbreken dat de Burgers
met honderden hun wapenen neerleg
gen en den neutraliteitseed zweren.
Wel echter ziet zelfs Roberts het einde
van den oorlog nog niet nabij want,
indien hij dit zag, was het overbodig
geweest, zijn schijnheilige proclama
tie uit- te vaardigen waarin hij de Bur
gers nogsmaals smeekt den strijd op
te geven. De proclamatie-veldmaai--
schalk voelt zelf dat de guerilla-oorlog
thans in beide republieken zal begin
nen, want hij zinspeelt er in zijn
staatsstuk duidelijk op.
Een Russische diplomaat over
de Chineesche kwestie.
Een medewerker van het „Berl. Ta-
geblatt" heeft een Russisch diplomaat
geinterviewd over den stand van za
ken in China.
Naar zijn oordeel over den huldigen
toestand ondervraagd, gaf de staats
man ten antwoord, dat in schijn wel
stilstand is ingetreden, doch dat in
derdaad tusschen de verschillende ka
binetten geheime onderhandelingen ge
voerd worden, die strekken te bepalen,
met welke chineesche autoriteiten men
onderhandelen zal, hoe de toestand
voor dc naaste toekomst het best ver
zekerd kan worden en in welken vorm
de nieuwe regeering geconstitueerd
dient te worden. Over liet Russische
ontruimingsvoorstel gaf de diplomaat
het volgende als zijne meening: „Ik
geloof bepaald dat Rusland aan zijn
voorstel vast zal houden. Rusland acht
de verbindingen zeer abnormaal en be
schouwt zich niet in oorlogstoestand
met China. Maar daarom zal dit de
harmonie der mogendheden nog vol
strekt niet verstoren; en het is niet bui
tengesloten dat op den basis van het
Amerikaansche voorstel, nl. om 1000
man ter bescherming van de gezant
schappen te Poking, 2000 man buiten
de muren en 20.000 man té" Tientsin
achter te laten, eenstemmig zal wor
den ingegaan. Bedoelde diplomaat
meent, dat men van Tientsin uit den
ganschen toestand beheerschcn kan.
Op het oogenblik is het z. i. doelloos,
Keizer Ivwangsu en zijn regeering, uit
te noodigen, naar Peking tei'ugtekee-
ren; dat kan men niet verlangen, zoo
lang 's keizers residentie nog door
vreemde troepen is bezet.
Op de opmerking, dat na het ontrui
mingsvoorstel nog nieuwe troepen naar
Tientsin gezonden zijn, gaf de diplo
maat ten antwoord, dat die reeds on
derweg waren, en dat zijne regeering
daarmede geen bijzondere bedoelingen
had. Hij gelooft niet, dat er door de
mogendheden nog meerdere militaire
plannen werden beraamd; hij hield het
bovendien voor zeer gevaarlijk om in
't binnenland door te dringen.
Naar zijn meening over de Chinee
sche toekomst-regeeving gevraagd, be
merkte liij, dat die gekozen moest
worden uit beslist Europa-vriendschap-
pelijk gezinde elementen, doch dat dil
groote moeilijkheid zou geven, omdat
men de Chineezen zoo weinig kent.
Zijns bedunkens verdiende Li-Hung-
Tsjang niet het vertrouwen der mo
gendheden, omdat hij zeer sluw is eq
volstrekt niet zoo gunstig gezind jo.
gens de vreemde elementen.
De dood van prins Albert
van Saksen.
Prins Albert had des avonds een be
zoek gebracht aan zijn familie op da
villa van zijn vader te Hosterwitz. Hij
keerde laat terug naar het manoeuvre^
terrein bij Nossen, toen zijn rijtuig op
den straatweg Wolkau Ziegersliain
werd ingehaald door dat van luitenanj
prins Braganza. De paarden werden
schuw en sloegen op hol. Zoowel da
lijfjager als de koetsier stortten vaq
den bok de koetsier hield eerst de teu-|
gels vast en werd nog een eindweega
nieegesleurd, doch ten laatste moest
hij loslaten. Bij een bocht van dep
weg stootte het rijtuig tegen een boorp
en de prins werd zoo woest tegen den
grond geslingerd dat hij een schedel-:
breuk bekwam, waaraan hij tien mi
nuten later, te 1.1 uur 20 minuten, over
leed. i
Zijn zuster prinses Mathilde reisdq
den volgenden ochtend in alle vroegte
van Dresden naar Chemnitz, waar zij
haar vader, den opperveldmaarschal](
prins George trof, met wien zij zich
naar de plaats des onheils spoedde.'
Het lijk werd van Wolkau naar Dres
den overgebracht. De stad is in rouw:
De prins was slechts 25 jaar en de
jongste zoo:n van prins George, den
broeder van koning Albert. Zijn rang
in het Saksische leger was die van rit^
meester hij was ridder in de orde van
den Zwarten Adelaar-
Duitsche Socialistendag.
Zondag is te Mainz de jaarlijkschfl
bijeenkomst van de soeiaal-democratH
sche partij in Duitschland geopend,
tevens tot viering van het 25-jarig be
staan der Vereeniging welfce in 1875 te
Gotha tot stand kwam. De feestredq
had Liebknecht willen uitspreken, ep
na zijn dood was Bebel daartoe aange-i
wezen, maar ook deze was afwezig we
gens een oogziekte. Daarom trad Auet
op, die herinnerde dat beide genoemde
leiders ook in 1872 niet te Mainz had-i
den kunnen verschijnen omdat zij bei-s
den in de gevangenis zateu. Destijds
waren slechts 51 afgevaardigden van
74 afdeelingen opgekomen en had mep
slechts een kas van ruim 0000 mark.
Sedert is de partij vooruitgegaan iiS
1890 stemden anderhalf millïoen kie
zers voor hare candidaten en zij bezit'
nu 22 eigen drukkerijen.
Den dag te voren hielden de sociaal-i
democratische vrouwen een bijeen
komst, waarin bitter werd geklaag^
over de houding van vele sociaal-demo-'
cratische mannen, die de vrouwenbe-»
weging niet ernstig opnemen en zeg
gen dat zij, en niet de vrouwen hetj
huishoudgeld verdienen, en dat de
vrouwen bij lie.t fornuis, maar niet op
vergaderingen thuis behoorenDaari
om moeten de vrouwen voor zich zeil
zorgen en betoogen. Besloten wert^
o. a. de belangen van het „vrouwelijk;
proletariaat" door vrouwen te doen
behartigen, met een aanvoerster te
Berlijn,
Het .feest van den Parijschen
gemeenteraad.
In aansluiting van het medegedeeli
de in onzen Parijschen brief in dit;
nummer doelen we mede dat nu inder-i
daad het feest van den Parijschen ge
meenteraad niet doorgaat.
Grébeauval, de voorzitter van den
gemeenteraad, heeft aan Loubet een
schrijven gericht, waarbij hij hem me
dedeelt, dat, gegeven de omstandig
heid, dat aan de feesten, die aan de
Franselie cn buitenlandsche gemeenten
zijn aangeboden, de beteekenis van een'
politieke manifestatie tegen den presi-i
dent der republiek wordt gegeven, die
feesten niet zullen doorgaan.
Algemeen© berichten.
Het luchtschip van graaf Zeppelin,
zal deze weck zijn proeftochten weer
hervatten. Er zijn verbeteringen aan
gebracht in de stuurinrichting. De
tocht zal plaats hebben op het meer
van Constance.
ANARCHISTEN.
Volgens een verhaal van de „Petit
Bleu" Hot blad vermeldt het bericht
echter zelf onder voorbehoud zou te
Barcelona een man zich bij den consul
van Turkije hebben aangemeld, met'
bet verzoek, vergunning te krijgen om
direct met den Sultan te mogen in
briefwisseling treden. Dc man ontving
liet verlof en telegrafeerde daarop aan
den Sultan, dat er zes anarchisten te
Konstan tinopel waren, waaronder een,
