NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
De seMd van flea
öeneesleer.
18e Jaargang.
Woensdag 26 September 1900.
No. 5289
HAABLEMs DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJ S
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. n 1.65
Afzonderlijke nummers'•'.7 V V V 5» 0.02^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37%
u de omstreken en franco per post 0.45
A.D VERTElSTTliEN
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
'Iclefoonnnmmer der Redactie OOO. Telefoonnummer der Administratie 123.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiera. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad. verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3B>" Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 26 Sept.
èevat o. a.Bij Komatipoort, Po-
t ifcielï ia Oost-Aziö, Engelsclie waar
heidsliefde, Steenkool, Liever
Fransch dan zulk Nederlandsch,
Een blinde, Brand te Brakel, ïïul-
jatuli's Vorstenschool, Nog eens
liet zwembad in het Spaarne.
Politiek Overzicht,
De berichten uit Komatipoort
zijn tegenstrijdig. Volgens sommi
gen hebben de Boeren de plaats
ontruimd en is ze door de Engel-
schen bezetvolgens anderen be
rinden Botha, Viljoen en Reitz zich
daar nog, en hebben zij een goed
verdedigbare stelling ingenomen,
met Long-Toms en verscheiden
maximszoo noodig zouden zij te
rugtrekken langs de Lebombo-ber-
gen op de Portugeesche grens. Een
correspondent heeft vernomen dat
de nieuwe stellingen der Boeren
zeer sterk zijn, dat rechter Koch
weer vrijgelaten is, en dat agenten
van de Boeren in 't geheim het
Transvaalscbe papierengeld opkoo-
pen tegen vijftig percent.
Moet men de „Daily Mail" ge-
looven, dan zijn de Engelschen zon
der verzet Komatipoort binnenge
trokken, en zijn de Boeren, over de
grens gevlucht, om zich met hun
vee, geweren en amunitie aan de
.Portugeezen over te geven.
En de „Daily Telegraph" ver
neemt uit Louren$o Marquez dat
700 Boeren, waarbij 14 officieren,
onder geleide van 300 Portugeesche
soldaten naar Lourencjo Marquez
overgebracht zijn. Zij werden door
nog 800 Boeren cn huurlingen der
Boeren gevolgd. Allen zijn te Lou-
rengo Marquez gevangen gezet. De
Portugeezen verlangen dat de Boe-
renregeering zal zorgen voor deze
vijftienhonderd man, die de wa
pens hebben neergelegd toen zij
het Portugeesche grondgebied be
traden, na hun kanonnen en schiet
voorraad vernield te hebben.
Het aantal Boeren, die zich aan
rle grens hebben overgegeven aan
de Portugeezen, beloopt in het ge
heel 3000, volgens Reuters tele
gram. Zij zijn daarheen gezonden
fen onder bewaking gesteld. Zij
zien er haveloos en mager uit en
zijn bli j „dat de oorlog gedaan is."
Reuter seint uit Senekal dat de
vijand in drie colonnes van Doorn-
berg is afgetrokken. Twee gingen
fn de richting van Lindley en de
derde naar Ficksburg. Deze laatste
yverd achtervolgd door generaal
pampbell. (Hierop volgen nog de
woorden and turned, die zoowel
kunnen beteekenen „en werd om
getrokken" als „en keerde terug."
In beide gevallen zou het belang
wekkend wezen te weten wat er
herder van geworden is.)
Generaal Hunter is te Senekal.
Generaal-majoor Campbell is in
Üe nabijheid van een Boeren-com-i
mando, in het district Bethlehem!
en generaal Macdonald is niet ver
af. Generaal Rundie is te Senekal.
Heel duidelijk is dit bericht niet.
Nadat ons eerst is verteld dat ge
neraal Campbell een commando
achtervolgde in de richting van
Ficksburg, zuidelijk van Senekal,
meldt de correspondent in hetzelf
de telegram, dat deze generaal een
commando op de hielen zit in het
district Bethlehem, dat in Noord
oostelijke richting van Senekal is
gelegen. Zou hij wellicht bedoeld
hebben, dat het eerste commando
van zijn weg is afgeweken en in
de richting van Bethlehem is gaan
trekken Dat zou veel duisternis
verklaren. Of is het telegram oor
spronkelijk langer geweest ten ge
volge van minder vredige bijzon
derheden, die door den censor ge
schrapt zouden zijn?
Plotseling duikt er nu weer een
bericht van De Wet op, en wel een
telegram van Reuter, die uit Pre
toria seint, dat generaal De Wet
nu door een sterke troepenmacht
wordt achterna gezet, daar zijn ge
vangenneming noodzakelijk wordt
geacht voor den vrede in de „Oran
je-Rivier-Kolonie" (de Vrijstaat),
„welker inwoners hem gaan be
schouwen als nog meer te vreezen
dan de Engelschen."
De Duitsche regeering heeft nog
niet officieel medegedeeld, in wel
ken geest de antwoorden vervat
zijn op de nota van den minister
van buitenlandsche zaken aan de
verschillende mogendheden over
de besti*affing der schuldigen aan
de moorden in Peking.
Het is waarschijnlijk, dat zij daar
mede wil wachten totdat alle ant
woorden zijn ingekomen. Naar het
„Berl. Tageblatt" verneemt hebben
Oostenrijk-Hongarije, Italië en
Frankrijk reeds officieel geant
woord, allen in toestemmenden
zin. Frankrijk heeft slechts enkele
formeele bezwaren gemaakt.
Het antwoord van de Engelsche
regeering is nog niet ontvangen.
Waarschijnlijk heeft deze het nog
te druk met de verkiezingsmanifes
ten. Maar de uitlatingen der Lon-
densche pers en de herinnering
aan de nota van Lord Salisbury,
waarin dezelfde eischen worden
gesteld als door Duitsc.hland zijn
ter sprake gebracht, doen het „Berl.
Tageblatt" verwachten, dat ook
Engelands antwoord toestemmend
zal zijn.
De regeering der Vereenïgde
Staten heeft zooals we reeds me
dedeelden, een nota gepubliceerd,
waarin zij zegt, ook de overtuiging
te koesteren, dat de bestraffing der
aanleggers en leiders van de op
roerige beweging noodzakelijk is,
om de herhaling te voorkomen.
Maar de regeering te Washington
is van oordeel, dat deze bestraffing
niet moet uitgaan van de mogend
heden, maar van de keizerlijke
overheid in China zelf. Het komt
den Vereenigde Staten niet meer
dan billijk voor aan China de ge
legenheid te geven zich daardoor
te rehabiliteeren in de oogen van
Europa. Bovendien is de regeering
van meening dat over de bestraf
fing eerst onderhandeld kan wor
den bij de eindregeling van de
Chineesche quaestie.
Het antwoord van de Vereenig
de Staten is dus, hoewel het de
juistheid van den eisch der Duit
sche Regeering erkent, met dien
eisch niet in overeenstemming.
Rusland moet volgens den cor
respondent van het „Berl. Tage
blatt" onder eenig voorbehoud toe
gestemd hebben in Duitschlands
voorstellen, maar toch schijnt vol
gens een telegram uit Petersburg
.het Russische gezantschap naar
Tientsin te zijn verplaatst, bene
vens een deel der troepen.
De „Standard" verneemt uit
Sjanghai dat de Chineesche regee
ring openlijk de mogendheden tart,
door prins Toean te benoemen tot
voorzitter van den Keizerlijken
raad en Toeng-foe-Siang tot opper
bevelhebber van het leger in het
Noorden.
Uit Sjanghai wordt verder aan
de „Standard" gemeld dat de Rus
sen den spoorweg voor eigen ge
bruik willen houden en weigeren,
Engelschen en Italianen te vervoe
ren, het vervoer van Duitsche ;en
Oostenrijksche troepen maken ze
echter gemakkelijk. De Russen
steunen openlijk Li-Hung-Tsjang,
die in de Russische wijk te Tient
sin inwoont, en heimelijk met de
Keizerin in briefwisseling staat.
Uit Sjanghai wordt aan de „Ti
mes" gemeld dat de Britsche con
sul verzet aanteekent tegen de ver
vanging van Sjeng door een tegen
stander der vreemdelingen Sjeng
weigert overigens, zijn ambt over
te dragen. Ook de Fransch e con
sul en aanzienlijke Chineezen heb
ben geprotesteerd. In Chineesche
kringen gelooft men dat het be
sluit tot Sjeng's verwijdering ge-,
nomen is in overleg met Toean's
partij, het is ook rechtstreeks van
de Keizerin afkomstig, en niet door
de handen van den onderkoning-
gegaan, die beloofd heeft, zijn best
te zullen doen om het te beletten
Buitenlandsch Nieuws.
Martinez Campos.
Te Laruuz is maarschalk Martinez
Campos gestorven. De overledene, die
in 1834 geboren was, had een storm
achtige loopbaan. Hij begon zijn car
rière als vijand der republikeinsche in
stellingen. Na de afzwering van Amé-
deus I., toen de republiek was uitge
roepen, weigerde hij die te erkennen,
en werd in 1874 als samenzweerder in
een vesting opgesloten. Met generaal
Jovellar bracht hij Alfonso XII op den
troon terug. Later ging hij naar Caba
en bracht in 1896 een rapport uit, oht
aan de Cubanen verschillende hervor
mingen. moesten worden toegestaan,
wilde men de orde herstellen. Daarop
werd hij teruggeroepen en twee j aar
later brak de Spaansch-Amerikaansche
oorlog uit, welke Spanje voorgoed van
zijn „Paarl der Antillen" beroofde.
Achtereenvolgens- bekleedde Marti
nez Campos de functies van minister
van oorlog, president van den minis
terraad, president van den Senaat en
militair-gouverneur van Madrid.
Wandaleawerk.
De Times verneemt uit Peking, dat
door een misverstand de terugtocht
der Boksers uit Pa-ta-tsjou niet afge
sneden werd slechts 10 Boksers sneu
velden, de expeditie veroverde een
paar ouderwetsche Gatlings en wat
vee. Besloten werd, tot tuchtiging de
prachtige witte pagode te vernielen
wat de Times wandalenwerk noemt
gelukkig bleek de pagode tegen de po
gingen tot vernieling bestand.
Engelsclie waarheidsliefde.
Uit Johannesburg wordt aan „Cen
tral News" de aankomst geseind van
een aantal Boerengevangenen uit
Potchefstroom, en verder:
„De Boerenvrouwen maakten van
de bezetting gebruik om de winkels
duchtig te plunderen. De bevelvoeren
de officier kwam tusschenbeiden, maar
werd in een twist met de vrouwen
neergeveld. Toen raakten de wijven
onderling handgemeen, waarbij in de
hitte van den strij d een kind werd ver
moord."
Potchefstroom werd den lOen Sep
tember weer door de Engelschen be
zet. Hun komst was geheel onverwacht.
Een aantal Boeren trachtten uit de
stad te ontsnappen, maar vijf hunner
werden gedood en vijftien gewond. De
Engelschen leden geen verliezen. Toen
de Engelschen de stad binnentrokken,
vonden zij de Boeren verborgen in de
bedding van de rivier, in kelders (sic)
en onder de daken der huizen.
Op den avond van de bezetting wan
delde kapitein Maddox ongewapend
buiten de stad. Hij was nog niet ver
gegaan, toen hij werd doodgeschoten.
Algemeen© berichten.
CHINA.
De „Hertlia", met de veldmaarschalk
graaf Von Waldei'see aan boord, is
Vrijdag te Waezoeng aangekomen en
den volgenden ochtend naar Kiau-
Tsjau vertrokken.
Bij zijn komst te Sjanghai was de
ontvangst zeer hartelijk. De eerewacht
was betrokken door Duitsche, Fran
sche, Engelsche en Japansche troe
pen met een Duitsche muziekkapel.
Hij werd naar het Duitsche consu
laat geleid, waar de matrozen en zee
soldaten van de „Gefion" en „Itlis",
die zoo kranig bij Takoe vochten, in
het gelid stonden. Er werd een revue
gehouden van alle vreemde troepen
en vrijwilliger-afdeelingen, die in
Sjanghai liggen.
Bij keizerlijk edict is Lian Foe den
8sten September tot nieuwe hoofdstad
van het Chineesche rijk geproclameerd.
Het keizerlijk Hof zou zich spoedig
daarheen begeven, ten einde buiten
de invloedsfeer der mogendheden te
komen.
In verband met de laatste moorden
in Sjansi en Mandsjoerije is men te
Sjanghai van oordeel, dat een straf
expeditie daarheen dringend noodig
is. De Duitsche gezant dr. Mumra moet
zich in gelijken geest hebben uitge
laten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Reuter seint uit Kaapstad, dat er
nog geen datum is vastgesteld voor
lord Roberts' terugkeer naar Enge
land. Men gelooft daar niet, dat de
veldmaarschalk reeds den 3en October
zal gaan.
Op een openbare vergadering te
Kaapstad is besloten aan lord Roberts
op zijn doorreis naar Engeland een
ovatie te brengen. De bevolking zal
hem een adres aanbieden en het
meentebestuur een eeresabel. Ook
worden toebereidselen gemaakt om de
afkondiging van den vrede door de ge
heele kolonie niet vreugdevuren te
vieren.
Het Italiaansche ministerie heeft of
ficieus doen. tegenspreken, dat het van
plan is, verhooging van belasting voor
te dragen. De buitengewone kosten,
welke gemaakt zijn, zullen kunnen
worden gedekt, doordat de inkomsten
op sommige hoofdstukken der begroo
ting hooger waren, dan in het begin
van het jaar werd verwacht.
De nationale feestdag is Zondag te
Brussel als gewoonlijk gevierd met een
cptocht naar het Martelaarsplein enz.,
maar opmerking verdient dat ditmaal
op het plein o. a. een Vlaamsch lied
werd gezongen, terwijl aan het offi
ciëele diner een van de aanwezigen in
't Vlaamsch de Braban^onne zong.
De gewezen koningin Natalia heeft
aan de Belgrader vrouwenvereniging
geschreven dat zij met haar zoon, ko
ning Alexander, niets meer te maken
wil hebben, en dat zij den Servischen
bodem nooit in haar leven meer zal
bet-reden.
Toen prins George, de lasthebber van
de mogendheden op Kreta, Zaterdag
door Athene reed, tusschen een dichte
menigte menschen door, greep opeens
een officier de leidsels beet. Voordat
hij iets meer kon doen, pakte de politie
hem en bracht hem in verzekerde be
waring. Hij bleek een gele den revolver
bij zich te hebben. Verder niets bekend.
Het transportschip „Suffolk" is ge
strand op 20 mijlen ten westen van
kaap Saint Francis (bij Port Eliza
beth). Het verkeert in zinkenden toe
stand.
De Duitsche regeering moet binnen
kort de bekende Kanaalwet weer ter
hand willen nemen, welke eenige
maanden geleden door den Pruisi-
schen landdag verworpen werd. Nu
agrariërs en jonkers met dit en dat te
vreden zijn gesteld hoopt men, dat de
landdag ditmaal gunstiger gestemd
zal zijn.
Stadsnieuws
Haarlem, 25 Sept. 1900.
De Vereeniging tot Verfraaiing van
Haarlem en omliggende gemeenten
en tot bevordering van het Vreemde
lingenverkeer, requestreert aan den
Raad tot het verkrijgen van lo. Uri
noirs in den Hout en omgeving, spe
ciaal bij het Frederikspark en 2o. eene
standpijp djer waterleiding aan den
ingang van den Hout ten bate van do
vele kinderen, die op vrije dagen der,
scholen, in den zomer,, daar speleu.'
Men schrijft ons nog
Mijnheer de Redacteur!
Mag ik u nogmaals om opnanu
verzoeken van eenige regels naar
aanleiding van het ingezondene
stuk van den heer A. A. Sprenger.1
De heer S. begint te zeggen, dat
wil men zich voor de openbare'
gezondheid interesseeren, men zich;
eerst behoort voor te stellen en niet:
als A. of B. of S. op misstanden!
mag wijzen.
Ik behoef mij voor mijn ingezon
den stukje niet te verschuilen,1
evenmin acht ik het noodig mijn!
naam te noemen. Wat ik mede-!
deelde berust op feiten en velen|
met mij kunnen getuigen, dat het
water om het zwembassin gedu-|
rende het badseizoen walgelijke
geuren verspreidde en vol rottende!
bestanddeelen was. Dit water is in
contact of juister één mét dat in'
het bassin en zal de hardste bodern
het niet zuiveren.
Mijn wijzen op de onmogelijke
ligging en het vuile water was'
geen verwijt gericht aan het adres
van den eigenaar, integendeel, ge
loof ik, dat alle verplichtingen die
de concessie medebrengen stipt'
worden nagekomen.
Dat er op andere plaatsen ook.
zwemscholen zijn, die gevaar voorj
besmetting opleveren is niet aan
mij te beoordeelen en is geen be-'
wijs voor de onschadelijkheid van
het Spaamewater beneden de stad.
Dat de zwemschool reeds 22 jaren!
daar bestaat is geen grond den toe-J
stand te bestendigen, evenmin is'
het een argument, wat bij de cop-!
cessieverlenging aangevoerd werdj
dat vroeger nooit op de onreinheid
was gewezen. Hierop zouden zich'
alle eigenaren van afgekeurde wa
terputten immers kunnen beroe
pen.
Dat er eerst sedert een paar jaren
aanmerkingen gemaakt worden,'
vindt hierin zijn ooi-zaak, dat de
zwemschool niet meer zoo geïso
leerd is als vroeger.
U bij voorbaat dankzeggende,
met de meeste hoogachting,
In de Maandagavond gehouden al-
gemeone ledenvergadering van den
Chr. Nat. Werkmansbond werd beslo
ten tot wijziging van verschillende
artikelen van het reglement, waar
door de commissarissen als bestuurs
leden werden benoemd. Tot commis-
IFssiflletom.
Roman uit het Duitsch
DOOR
JUL. MARY.
Ji)
Zij richtte zich met eene snelle
jeweging op en stiet hem, zeker
kog onder den indruk der vreese-
ijke scène, terug.
Neen, neen, mompelde ze, ik
leb niemand geroepen 1 Ga heen I
(1 moogt hier niet blijven 1
Hig trachtte haar gerust te stel
en, verklaarde haar op welke wij-
je hij binnen was gekomen, boe
kij haar hulpgeroep had gehoord
In het huis binnengedrongen was
ip 't zelfde oogeublik dat iemand
koor het venster van 't andere
iertrek ontvluchtte. Zij rilde her-
kaalde malen bij zijn verhaal,
hiaar bleef zwijgenze. begreep
jindelijk, dat ze gered was.
1 En wie was do vermetele
tfoeg de graaf nu-
Reeds was ze op het punt den
naam te noemen, toen ze zich be
dacht. Ze vreesde, dat hij er veel
verdriet van zou hebben of het
hem in groot gevaar kon brengen.
De schandelijke daad van Savinien
zou voor altijd een geheim blijven.
Bovendien was ze thans buiten ge
vaar, en wel wetend, dat zij voort
aan van Savinien niets meer te
vreezen had, dacht zij alleen aan
't wonderbare grenzende feit, dat
zij gered was door den man, dien
ze zelf had te hulp geroepen.
Ik ken hem niet, haastte zij
zich te antwoorden.
Zij was immers gered gered
door hemEene oneindig groote
vreugde vervulde bij deze gedachte
haar hart
- Heeft de hemel zelf mijne
liefde willen zegenen, door mij Re-
naud ter hulp te zenden? Een ge
voel van onbeschrijfelijk geluk
kwam over haar, wanneer ze zulks
dacht, en terwijl ze de oogen sloot,
fluisterde zij zonder te weten wat
ze deed en zeide met eene uitdruk
king van oneindige teederheid
Ach, Renaud Renaud I
Deze twee woorden ontroerden
den jongen man tot in het diepst
van zijn hart. Het scheen hem
alsof er een sluier werd verscheurd,
die over zijne oogen had gelegen
en als zag hij thans dingen, die
tot dusver onzichbaar waren ge
weest. En diep bewogen sloeg hij
haar zwijgend gade. Hoe schoon
was ze in weerwil van de opge
wondenheid, waarin ze verkeerde!
Hoe zeer was zij de liefde
waard, en hoe gelukkig mocht zich
de man achten, die hare liefde
mocht verwerven.
Renaud - Renaud Hoe teeder
had dat uit haren mond geklon
ken Waarom had ze echter juist
zijnen naam genoemd? Waarom
was geen andere naam over de
liefelijke lippen gekomen? Zoo
vervulde dus de gedachte aan hem,
den treurigen, zieken man, dit
jonge hart W7elk een uitzicht werd
daar voor hem geopend Maar hoe
ondenkbaar was het ook, dat het
beeld werkelijkheid werd
Eene uitdrukking van bitteTe
wanhoop lag op zijn gelaat, en een
hartverscheurend glimlachje speel
de om zijne lippen, een glimlach
van verachting over zijne zwakte
en dat bij tot niets nut was.
Thans kwam Margarete met be
deesd uitgestrekte handen naar
hem toe. Ze was nog zoo opgewon
den, dat Renaud haar tot bedaren
trachtte te brengen.
Ik zou me niet vertrouwen
alleen naar „Landpereuse" teruj.
te gaan, zoi ze. Och, meneer de
graaf, verlaat me niet ga met
mij mee Ik ben overtuigd, dat de
ellendeling niet ver van hier is,
dat hij weer op mïi loert.
Hoe kan u denken, dat ik u
zou verlaten? zeide hij, en tracht
te haar tot kalmte te brengen. U
is immers zoo zwak, dat u onmo
gelijk alleen den weg naar huis
kan afleggen. We zullen* samen
gaan. Steun vast op mijn arm. Ik
ben weliswaar geen reus en voel
helaas! dat mijne krachten sedert
eenigen tijd steeds minder worden,
maar u kan toch verzekerd zijn,
dat u aan mijne zijde niet-s te vree
zen heeft.
Ik dank uu is zoo goed.
Goed? herhaalde hij. Dat
heeft met goed zijn in 't geheel
niets uit te staan, en elk recht
schapen man zou in mijne plaats
hetzelfde doen.
Bij dezo woorden verlieten ze
het huis. Rondom hen was alles
doodstilde warmte had zelfs de
vogels doen zwijgen, die onder het
loover koelte zochten. Langzaam
wandelden de beide jongelieden
in de richting naar „Landepereu-
se", en hoe verder ze zich van het
kreupelhout verwijderden, des te
vrijer ademde Margaretehaar
oogen kregen nieuwen glans. Nu
dreigde haar geen gevaar meer en
aan den arm van den man, met
wien ze door eene geheime liefde
verbonden was, gaf zij zich zonder
voorbehoud over aan de groote
vreugde, die haar hart vervulde,
maar die ze niet in woorden kleed
de, want ze liep zwijgend naast
den graaf. Soms sloot ze de oogen
half en liet zich door Renaud lei
den, alsof ze de haar omringende
voorwerpen niet wilde zien en van
ganscher harte het geluk genieten,
't welk haar thans werd aangelL
den en dat ze zoo lang mogelijk
wenscht-e vast te houden, want ze
gevoelde, dat het haar heel spoe
dig zou ontsnappen.
Maar al te spoedig was men zoo
dicht bij het slot gekomen, dat
men de muren ervan kon zien. Re
naud bleef staan en vroeg
Zal ik u tot aan huis verge
zellen? Ik ben natuurlijk te uwer,
beschikking, maar men heeft u al-j
leen zien heengaan, en hoewel eene
ontmoeting tusschen ons beiden';
niets bijzonders heeft, was het'
misschien toch beter, dat ik u hier
verliet.
Ze knikte zwijgend om hem te
bedanken. Ze was weer droevig
geworden. Hoe snel was toch dit
uur van geluk vervlogen
Ze namen afscheid van elkan
der, maar de graaf keek haar nog
lang na, diep ontroerd door deze
ontmoeting. En hij was zoo weinig
meester van die ontroering, dat
Helene zo dadelijk opmerkte, toen
hij thuis kwam.
Hij kon zijne zuster niet weer
staan en vertelde haar trouw alles,
wat er was geschied. Helene raad
de zonder veel moeite, dat Savi
nien de ontvluchte persoon was,
maar het meest verraste haar, en
het vervulde haar tegelijk met
groote vreugde, dat het meisje in
den hoogsten nood den naam van
Renaud had geroepen, ongetwij
feld, omdat hij haar uit het hart
kwam.
Deze uitroep, deze naam stond
gellik met eene bekentenis. Haar'
