NIEUWS- EN ADYERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
De
schuld van den
ienewlsar.
18c Jaargang. Vrijdag 5 October 1900. No. 529?
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden 7 ƒ1.20
Voor de dorpen in den omtrek vraar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden 1.30
Franco door liet geheele Rijk, per 3 maanden. V 1.65
Afzonderlijke nummersV 7 ,'"7' V V V V 0.02}$
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden. 7.'. V- 7 0.37%
de omstreken en franco per post V V 0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per rcgeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer dor Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 123.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen-door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend reebt tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan heb Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelij Rs, behalve op Zon- en feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN FJONESSucc., Parijs 31'»** Faubourg Montmartre.
Haarlem's Bagblad van 5 Oct.
bevat o. a.'Be reserve blijft in
Zuid-Afrika ornler do wapenen,
Het P:irijselie vredescongres, Drey
fus, restaurateurs der wereld-
•'.ertooBsteliiag, Stukken van den
ucmeen'teraad, Kweekschool voor
Xnderv ijzeressen, Bericht omtrent
üo wetenschappelijke expeditie in
rsiirinaino, Ilcehtbaak, „Don Pietro
Cavuso" en „Ontrouw'.
Ösuge Agenten
zijn de navolgende:
(J. ZtYErdüïElI, Zandvoort.
J. KööXtKS,- Beverwijk.
W. DE lïBIJTER, Veisen.
J. LEUViE'ï, Heemstede
II. G. VERSTEEG, Bennebroek.
C. ïi-Un ATiOUP, 'Spaarndam.
Politiek Overzicht.
Da Engelsche verkiezingen, und
Eiken dag. tot 15 Oct. toe, heb
ben in verschillende districten ver
kiezingen plaats; in een paar d;
gen kan de kans voor de beide par
tijen geheel omkeeren, al is de
v/itatA-bijiilijkheid daarop nic
groot. Dat de liberalen een meer
dorheid zouden krijgen is niet te
verwachten zij zouden dan min-
ziens 05 zetels moeten winnen, wat
door iïtiereen vrij wel onmoge-lijk
wordt geacht.
i'orn het Parlement- van 1895 bij-
eoiikvarn, hadden de conservatie
ven daarin een meerderheid van
35:? stemmen. Die meerderheid is
in den loon der jaren, door aan-
vuiiingsverkiezingen, ingekrompen
ïd dg stemmen. De liberalen zul
ten bet reeds een overwinning ach
ten, zoo zij thans in staat zijn die
meerderheid, al is het- slechts en
kele stemmen, te verkleinen. Dat
zou, in verband met de uitgebrach
te stemmen in de districten, reeds
een feitelijke veroordeeling zijn
van Chamberlain's staatkunde.
Maar op dit oogenhlik is er nog
gc-en kijk cp den uitslag. Het blijkt,
dat de liberalen in zeven distric
ten een zetel gewonnen hebben,
dóch in zes districten een zetel ver
loren, zcodat zij totaal één stem
vooruit gegaan zijn. Maar dat zegt
weinig, waar 210 minislerieelen
gekozen zijn tegenover 75 opposi
tie-mannen.
Tot de reeds gekozenen behoo-
;en sir Mathew White Ridley, mi-
bister van binnenlandsche zaken,
en de eerste lord der schatkist, Ar
thur James Balfour. Te Oldham
is, naast een liberaal, gekozen de
neer Winston Churchill, de beken
de oorlogscorrespondent van de
Morning Post", die hij een aanval
9P een gepantserden trein bij Est-
coui'fa door de Boeren gevangen
genomen werd, en later in vrou-
wenkleeding uit Pretoria naar Lou-
rengo Marquez gevlucht is. Dit
wordt door de Jin.go-bladen nu
Fenilletoü.
eens een echte „Khaki-verkiezing"
genoemd.
De -„Westm. Gazette" die natuur
lijk den loop der verkiezingen be
treurt, voegt er hoopvol hij een
parlement, dat op zulk een basis
van tijdelijke beroering gekozen
is, kan onmogelijk blijven bestaan,
en 't klinkt wel paradoxaal
hoe grooler de meerderheid is, des
te onmogelijker zal het zijn din
gen te doen van waarachtig be
lang.
De spanning is in Zuid-Afrika
op het oogenblik hoog. Overal ne
men de Boeren de wapenen weer
op, en in Durban veroorzaakte de
terugkomst van de vrijwilligers
groote beweging. De kansen van
den oorlog zouden dus wéér kun
nen kceren. Wie weet-
Men is in Duitschland niet over
al evenzeer ingenomen met de
Oost-Aziatische politiek. Eugen
Richter, van de vrijzinnige volks
partij, rijksdag-afgevaardigde, heeft
te Barmen op een districts-partij-
dag die politiek heftig aangeval
len. De politiek van het Drievou
dig Verbond, zei Eugen Richter,
heeft altijd steun gevonden bij de
vrijzinnige volkspartij, doch zoo
als die politiek thans in China
wordt gevoerd, baart zij zórg. Het
is geen reëel belang van Duitsch
land, die Chinecsche oorlog. Op het
programma van Bulow valt niets
aan te merken, doch de vraag is
hoe die. cischen op de béste manier
kunnen verkregen worden. Op
Duitschland's belang alleen dient
gelet, en dat is geen Kamerpoli-
tiek, noch wraaktocht.
De Chineesche gezant te Parijs
heeft den Franschen Minister van
Binn. Zaken een afschrift gezon
den van een telegram dat hij uit
Sjanghai had ontvangen, en dat
den tekst bevatte van het kei zei-
lijk besluit van 2 dezer betreffende
de maatregelen tegen de prinsen
en hoogwaardigheidsbekleders,
die zich schuldig hadden gemaakt
aan het steunen van de Boksers en
het plegen van vijandelijkheden
tegen de vreemdelingen.
Dus ook hier tracht de Chinec
sche Keizer tot vrede te stemmen.
Buitenlandsch Nieuws.
Het Parijgelie vredescongres
Maandag is de geheele vergadering
van het Vredescongres te Parijs gewijd
geweest aan den oorlog. De commissie,
die rapport moest uitbrengen over de
gebeurtenissen van het afgeloopen
jaar, was door hare Engelsche leden
aangezocht eene motie voor te stellen,
waarbij de houding der Engelschc re
geering ten aanzien van den oorlog
wordt afgekeurd. Die afkeuring was op
voorstel der Engelsclien eerst in vrij
heftige termen opgesteld, maar dc
Fransche leden der commissie verlang
den haar meer gereserveerd te doen
Roman uit het Duitsch
dooe
JUL. MAR ST.
32)
Nu kwam Noël Labarthe, Gor
don's pleegzoon, erbij. De beide
jonge mannen gingen samen weg
en lieten Gordon alleen. De een
zaamheid deed den Amerikaan
goed, en zijn gelaat kreeg eene
kalmer uitdrukking terwijl zijn
blik treurig en onrustig bleef als
tot dusver. Hij beschouwde de door
gouden zonnelicht omstraalde mu-
yen van het slot „Landepereuse",
dat eene woonstede van 't geluk en
den rijkdom scheen te zijn, en, ter
wijl een diepe zucht zijne borst
Ontsnapte, zeide hij
Wat moet ik doen om van
deze hoofden de slagen van het
noodlot af te keeren, die ik zie
komen
1 Des avonds stelde Bringuetaille*
graaf Renaud ci'Alberon, die Mar-
garete vergezelde, aan zijn neef
Martial voor. Ook Savinien kwam
voor den eersten keer sedert
langen tijd weer op het slot.
Zijne tegenwoordigheid werd bij
na niet opgemerkt door Margare-
te, die volop haar geluk genoot;
bovendien toonde zijn gelaat, toen
hij haar bij het binnenkomen be
groette, eene uitdrukking van
vreesachtigheid en smart, die dui
delijker dan woorden voor zijn be
rouw sprak. Hij waagde het nau
welijks het jonge meisje aan te
zien, trok zich ook spoedig terug
en drong zich gedurende den gan-
schen avond weinig op den voor
grond.
Gordon had te veel belang hij de'
mogelijke gevolgen van dezen
avond dan dat hij weggebleven zou
zijnhij was daarom met Noël La
barthe weer teruggekomen. Maar
geheel in beslag genomen door de
zorg om over Margarete te waken,
bemerkte hij den storm niet, die
hem zelf bedreigde, zoo min als
den bliksemstraal, die even draal
de, om dan niet op de hoofden, die
door hem beschermd werden, maar
op zijn eigen huis neer te komen...
luiden. Ten slotte stelde de commissie
de volgende motie voor „Het negende
vredescongres, na het rapport te heb
ben gehoord over de gebeurtenissen
van het afgeloopen jaar, zooals die zijn
voorgedragen door den secretaris-gene
raal van het Internationaal Bureau te
Bern
„Overwegende, lo. Dat de Engelsche
regeering stelselmatig heeft geweigerd
gehoor te geven aan de verzoeken, om
hot Zuid-Afrikaansche geschil aan ar
bitrage te onderwerpen 2o. Dat de re
geering der Zuid-Afrikaansche Repu
blieken stelselmatig de arbitrage heeft
aanvaard, en nimmer heeft opgehou
den die te verzoeken
„Verklaart'lo. De verantwoordelijk
heid voor den oorlog, die op het oogen
blik Zuid-Afrika verwoest, berust bij
diegene der twee partijen die. bij her
haling, de arbitrage heeft afgewezen,
d. w. z. de Engelsche Regeering
„2o. De Engelsche Regeering heeft
door de beginselen van reebt en recht
vaardigheid, die de roem zijn geweest
van de Engelsche natie, te miskennen,
d. w. z. door elke arbitrage te weige
ren en een geschil dat door rechtskun
dige middelen kon worden opgelost,
door wilde kracht te doen beslissen,
een aanslag gepleegd, op het reelit der
volken, die de vreedzame ontwikke
ling van de menschheid zal vertragen."
De motie, waarvan de strekking met
algemeenèn bijval werd ontvangen
vooral de mcdedeeling van den Russi
schen afgevaardigde 'Novicow, dat de
Engelsche' leden der commissie een
veel krasser motie hadden voorgesteld,
dan thans aan de orde kwam, had veel
succes werd lang bediscussieerd.
Yves Guyot kwam er tegen op. Hij
hield vol, dat aan de Engelschc regee
ring nooit een bepaald voorstel tot ar
bitrage was gedaan, maar werd docr
Dr. Clark op zijn piaats gezet. Deze
zelf had aan Chamberlain een abilrage-
hof voorgedragen. Hij kreeg echter nul
op liet rekwest. De andere- Engelsche
leden stonden Dr. Clark bij, en ten
slotte kon de voorzitter, Richet, consia-
teeren dat het vrijwel buiten twijfel
was, dat er arbitrage was geweigerd.
De discussion konden verder worden
bepaald tot de bewoordingen zelf der
motie.
En over die bewoordingen kon men
het niet gemakkelijk eens worden. Ver
schillenden, Frédéric Passjr, Marilleur,
vonden ook deze verzachte lezing der
motie nog te sterk. Men wenschte geen
gevoeligheden te kwetsen. Een voor
stel van den laatsten om de motie op
nieuw ter wijziging naar de commissie
te verzenden, werd niet 128 tegen 28
stemmen aangenomen.
Naar aanleiding daarvan heeft thans
de commissie den aanhef der motie
voorgesteld „Het congres, zonder den
schijn te willen aannemen, zich het
recht aan te matigen om zich in de za
ken van een bevriende natie te men
gen, anders dan om de beginselen van
de algemeene rechtvaardigheid hoog:
te houden, en overwegende lo. enz.,"
terwijl nog een derde paragraaf aan
de motie is toegevoegd „3o. Het con
gres betreurt niet minder, dat dc mees
te natiën, die vertegenwoordigd zijn
gevve-ast op de confront ie van den
Nog nooit was Helcne d'Alberon
zoo schoon geweest als heden.
Haar eenvoudig toilet, waarmee ze
scheen te willen toonen, dat ze
irolsch was op hare armoede, liet
hare schoonheid nog beter tot haar
recht komen, ofschoon het haar
aan zachtheid en teederheid ont
brak, aan de twee eigenschappen,
welke juist de voornaamste aan
trekkelijkheden van Margarete uit
maakten. Deze was voor de liefde,
Helene voor het heerschen gebo
ren. Toch was de laatste maar al
te zeer in staat om te betooveren
en bewondering te wekken. Toen
men Martial Richardier en Noël
Labarthe aan Helene cl'Alberon
voorstelde, boog ze vluchtig het
hoofd, waarop ze oogenschijnlijlc
onverschillig, maar in werkelijk
heid met groote belangstelling de
beide jonge mannen gadesloeg.
Noël Labarthe boezemde haar blijk
baar in 't geheel geen belangstel
ling indes te meer echter hield
ze zich reeds sedert geruimen tijd
in hare gedachten met Martial,
den broeder van Margarete, bezig,
die even goed als zijne zuster een
rijke buit was. Zou ze sterk en
slim genoeg zijn om dien buit te
Haag, geen enkele openlijke poging
hebben gedaan, om gezag te doen toe
kennen aan de besluiten, die voor baar
een eereverbintenis zijn." -
Dreyfus
zal in zijn streven om eindelijk eerher
stel te verkrijgen, niet op krachtige
medewerking meer kunnen rekenen.
Een artikel in de „Pctit Parisien", het
orgaan van Jean Dupuy, den tegen-
woordigen minister van landbouw,
wijst er o. a. op. Het artikel, waaruit
met zoovele woorden blijkt, dat Drey
fus ook van het ministerie niets meer
heeft te verwachten, wordt voor offi
cieus aangezien. „Men spreekt ervan",
zegtde „Petit Parisien", „aan liet eind
van de tentoonstelling die ongelukkige
zaak, diev.ooveel kwaad aan Frankrijk
heeft berokkend, weer te gaan hervat
ten, en sommigen beginnen in de bijna
uitgedoofde sintels te blazen om te
trachten het vuurtje weer aan te krij
gen.
„Wij beschouwen dc zaak-Dreyfus
als onherroepelijk geëindigd."
Dan betoogt het blad, dat liet niet
aangaat, te zeggen, dat de ex-kapitein
door van de revisie van zijn vonnis af
te zien, en gratie aan le nemen, zijn
schuld zou hebben bekend, maar even
min heeft het pas te beweren dat met
het aanvaarden der gratie de kwestie
Dreyfus niet voor goed zou zij n gesloten
„Alleen zij kunnen, op het oogen
blik, de hervatting der Zaak verlan
gen, die daarin c-ene aanleiding tot agi
tatie zoeken; en liet is juist aan die ge
dachte, aan dat verlangen naar onee-
nigheid, dat de tegenstanders der Re
publiek gevolg geven, wanneer zij met
veel Idem tegen dc wederopvatting van
het proces opkomen, terwijl zij den
geheimen wensch koesteren en alle mid
delen aanwenden, om de Zaak wèl op-
•nieuw te doen aanvangen.
„Na 't vonnis van den eersten krijgs
raad, waarbij onwettigheden hadden
plaats gehad, heeft de noodzakelijkheid
van revisie zich aan alle onpartijdi-
gen opgedrongen. Maar te Rennes zijn
alle voorgeschreven vormen in acht
genomen; menu moet zich dus thans
hij" de beslissing van de rechters neer
leggen, wil men niet het gezag van elk
vonnis ondermijnen, elk vonnis van
eiken rechter, d. w. z. den grondslag
zelf van onze sociale samenleving.
„Dat denkt geheel Frankrijk, en te
recht, en om die reden wenscht het te
gen geen prijs de Zaak opnieuw te be
ginnen. Het vonnis van den krijgsraad
stelt de wettelijke waarheid vast. Do
toekomst, misschien, zal dè geschied
kundige waarheid ontdekken."
Do toestand in Engeleoli Indie.
Hoewel het nu in Engelsch-In-
dië reeds rijkelijk geregend heeft,
komen er, zoo verneemt de „Stan
dard" uit Simla, toch nog vreese-
lijke berichten uit de binnenlan
den, in het bijzonder uit het dis
trict Bhildi. De zendelingen doen
hun best om de menschen te red
den, maar loch is de sterfte nóg
verschrikkelijk.
De inboorlingen bezitten ge-
woonlijk niets dan wat lompen om
zich to dekken. Bedden hebben zij
in 't geheel niet en zij zijn ver
plicht den heelen tijd, aan vocht
en koude blootgesteld, op den kil
len grond te slapen.
Daaruit ontstaan natuurlijk tal
rijke ziekten, aan welke de onge-
lukkigen, door den hongersnood
verzwakt, geen weerstand kunnen
bieden. Heel het land is als met
lijken bezaaid. Er is evenveel geld
noodig om de ongelukkigen te
Ideeden als om zc te voeden. Tot
hiertoe is omtrent 25 millïoen bij
eengebracht, waarvan slechts een
derde door Engeland is gegeven,
maar het aantal hongerlijders be
draagt meer dan 90 millioen.
De restaurateurs der wereld
tentoonstelling.
Aan de „Voss. Ztg." worden uit Pa
rijs eenige rnededeelingen gedaan der
faillissementen, die in verband met de
wereldtentoonstelling hebben plaats
gehad. Er zijn nu reeds zeven groote
ondernemingen, die bankroet zijn, en
racn verwacht een algemeene „krach",
waaruit slechts een klein deel der tcn-
toonstelüngs-e.xploitanten ongehavend
te voorschijn zal komen. De tentoon
stellingsdirectie zal daardoor nog in
meer dan één proces gewikkeld wor
den, daar den lieer Picard steeds har
der verweten wordt, dat liij door zijn
te fraaie voorspiegelingen de exploi
tanten er in hc: fl laten vliegen. Picard,
die rapport uitbracht over de tentoon
stelling van 1889, herinnerde indertijd,
dat er 37 restaurants cn bierhuizen
waren geweest, die elk aanzienlijke
winsten hadden gemaakt. Bij deze ge
legenheid werden 28 plaatsen voor res
taurants verpacht, waarbij den pach
ters word voorgerekend in 1867 waren
er 11 millioen bezoekers, in 1S7S 13 mil
lioen, in 18S9 23 millioen, dus in 1900
kon men wel op een bezoek van 60 mil
lioen menschen rekenen. Na deze ver
pachting echter stond de directie aan
een groot aantal andere exploitanten
het plaatsen van eet- en drinkgelcgen-
heden toeaan wel 200 tct 300, wien
aanvankelijk terrein a 150, later legen
525 fr. den vierkanten meter werden
afgestaan. Zestig bloemententjes wer
den voor 20,000—30,000 frs. verpacht,
doch toen zij geen zaken maakten wer
den zij in drankhuisjes gemetamor-
phoseerd. Ook schouwburgen en kijk
spelen herbergden restaurants.
Bij elkaar waren er ten slotte wel
een 493 plaatsen, waar men te eten en
te drinken kon bekomen. Een klein
aantal daarvan kon slechts voordee-
lige zaken maken.
De eerste pachters zijn hierover na
tuurlijk ten zeerste ontstemd. Daarbij
komt nog, dat de directie dikwijls heel
slecht zorgde voor de beloofde verlich
ting en veel minder leesten gaf dan
aanvankelijk in uitzicht was gesteld
en waardoor de 60 millioen bezoekers
tot geld verteren zouden verlokt zijn,
geworden.
Nu is het integendeel in verschei
dene restaurants dikwijls akelig leeg
geweest Een humoristisch blad liet
dezer dagen zelfs een keliucr een der
gasten zijn horloge en buidel afdreï-,
gen, omdat hij op deze plaats, waai
toch niémand lcwam, het veiligst zijn
slag kon slaan
Intusschen hebben de restaurateurs
handen met geld uitgegeven voor hun
concessies en voorliet plaatsen hunner
meestal aardige gebouwtjes, doch de
inkomsten zijn uitgebleven. Vandaar
groote ontstemming, financieele klap-'
pen, faillissementen cn dreigementen
met processen.
Dc schade, die door de overstroomin
gen in Ligurië te Cengio, Maliare, Qui-
liano, Piandimerlino en te Millesimo
is aangericht, wordt zeer aanzienlijk
geacht. Verscheidene huizen zijn inge
stort. Te Millesimo steeg liet water
bijna tien meter. Voor den 19den Octo-'
ber, vreest men, zal liet spoorwegver
keer niet kunnen worden hersteld. Het
aantal slachtoffers is nog onbekend.
Het Huwelijk van prins
Albert.
Dinsdag is te Munchen het huwelijk,
van prins Albert van België en hertogin
Elisabeth van Beieren voltrokken.
Duizenden nieuwsgierigen vulden de
straten der stad, om het voorbijrijden
der prinsen en princessen hij te wo
nen. Het publiek bracht hun geestdrif
tige cn cindelooze ovaties. De minister
baron Van Cruilsheim sloot het burger
lijk huwelijk. Na de plechtigheid trok
de stoet naar de hofkerk. Dahr waren
intusschen het diplomatiek korps, do!
genoodigden en de hoogc dignitarissen-
vergaderd.
Zoodra de vorstelijke personen had
den plaats genomen, begon de plechtig
heid van het huwelijk, door liet wis-,
selen der trouwringen. De aartsbis-:
schop van Munchen hield een aan-|
spraak over do heilige plichten van het
huwelijk. Hij drukte wenschen uit voor
het geluk van het Belgische en van het
Beiersche volk.
Algemeens berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Roberts seinde Dinsdag uit Pre
toria Twee-en twintig wagens,
onder een escorte van 60 man be
reden troepen naar Vrijheid trek
kende, zijn gisteren bij de Jagers
drift aangevallen door ongeveer 140
Boeren. Twaalf man zijn ontko1
men. De vrijwilligers uit Natal
zijn dadelijk uitgezonden om het
lot van de overigen vast te stellen.
De Boeren hebben gisterenavond
een trein laten ontsporen bij het
station Pan (ten oosten van Mid
delburg). In dien trein waren drie
compagnieën van de Coldstraem
Gardes sn andere troepen. Vijf
man zijn gedood en 13 gekwetst-
Naar de „Daily Telegraph" uit
Louren?o Marquez vernam, wordt
de Nederlandsch Zuid-Afrikaansche
spoorweg van Komatipoort naar
Pretoria tegenwoordig rijks mili
taire spoorweg genoemd.
Uit Durban is gisteren aan de
„Standard" het volgende gemeld
liiiikens een telegram van gene-
raal ParincH aan den gouverneur
veroveren
Op den weg naar huis was Hele
ne stil en in gedachten verzonken
Savinien boog zich naar het oor
zijner nicht en fluisterde haar toe,
zonder dat Renaud het beerde
Nu, was de eerste indruk een
gunstige
Ze gaf geen antwoord en trok
even de wenkbrauwen samen, als
had eene ruwe hand haar uit een
liefelijken droom gewekt. Savinien
zou niet weinig verbaasd zijn ge
weest, als hij den persoon had ge
zien, die haar in haren droom on
afgebroken voor haren geest zweef
de, een persoon met een energiek,
mannelijk gelaat en zachte, goedi
ge oogen, niet het gelaat van Mar
tial, maar dat van Noël La
barthe
Op „Rouches" gekomen, opende
Noël, toen hij zich alleen op zijne
kamer bevond, het venster en bleef
daar langen tijd peinzend voor
staan. Eerst toen eene flauwe sche
mering aan den horizont den na
derenden dag aankondigde, ging
hij te bed, en toen de slaap reeds
zijne oogleden zwaar deed worden,
mompelde hij nog:
Hoe sr.hqon is ze
En op 't zelfde uur, toen de mor
genschemering den dag aankondig
de, sluimerde op „Landepereuse"
Martial in, voor wiens cog even-
ate voor dat van Noël het schoon e
g._ aat, de heerlijke gestalte van
Helene verscheen. Reeds den vol
genden dag wilde hij haar weer
zien, en dit viel hem te gemakke
lijker, omdat de toebereidselen
voor de bruiloft een voortdurend
verkeer tusschen de beide families
noodig maakten, want hij dacht
er niet meer aan om het tot stand
komen der verbintenis te verhin
deren. Het zien van Helene had een
veel te sterken indruk op hem ge
in aakt.
Gordon bespeurde bij zijne veel
vuldige bezoeken wel de blikken,
welke de jonge man op Helene
wierp, en het bleek hem spoedig,
wat er op til was. Hij ried, dat
Martial het jonge meisje beminde
en besefte dat hij daar niets tegen
zou kunnen doen. Hij zag Martial
verloren evenals hij Margarete ver
loren waande, en eene namelooze
droefheid kwam er in zijn hart.
De dag van het huwelijk was
aangebroken. Den dag te voren
hadden Helene en Savinien Renaud
alleen naar „Landepereuse" naar
zijne bruid laten gaan, ofschoon
Helene hem wilde vergezellen, wijl
ze daar Nocl Labarthe hoopte te
treffen.
Maar haar neef had haar tot blij
ven gedwongen met de woorden
Blijfik moet met je spreken.
Ze wist niet wat zc moest doen.
Sedert den moord op Richardieï
boezemde Savinien haar een go-
heimzinnigen angst in, terwijl hij,
steunende op het gemeenschappe
lijk geheim, eiken dag meer machl
over haar kreeg.
Ik heb Renaud beloofd hem
naar „Landepereuse" te vergezel
len, bracht ze er tegen in.
Renaud heeft jou niet noodig
Die bemint zijne bruid te zeer dan
dat hij jou afwezigheid zou be
merken.
Maar ik heb gisteren ook aan
Margarc-te en Martial beloofd, dal
ik zou komen.
Nu, ga dan heen, zei hij mal
een spottenden lach. Ik wil je al
leen maar zeggen, dat je meneer
Noël Labarthe niet op „Landepe
reuse" zult vinden, daar ik hem
twee uur geleden in Saint-Laurenl
gezien heb.
