NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen. Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Hl
Da Haariemsche Woninggids,
Be schold ¥ii den
Geneeslieei'.
18e Jaargang.
Vrijdag 19 October 1900
HAARLEM
5309
5MÜ
ABONNEMENTSPRIJS
Yoor Haarlem per 3 maanden
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden.
Afzonderlijke nummers,
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden.
n de omstreken en franco per post
ƒ1.20
1.30
Tf
0.37}f
0.45
ADVERTENTIEN
Yan 15 regels 50 öfcs. j iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentien. van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Réclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaanie, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der SSedaciie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
mt blad verscliijiit dagelijks, behalve op Zón- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bi* Faubourg Montmartre.
Dit nummer bestaat uit
zes bladzijden.
Haarlem's Dagblad van 19 Oct.
bevat o. a.De Boeren vechten
weer overal, Een nieuwe Rijks
kanselier in Dnitschland, Waar is
do lcotzer van China?, De verlo
ving in het buitenland, Prins Hen
drik, Parlementaire Praatjes.
Bij dit nummer wordt verzon
den hefc eerste nummer van
woninggids voor Haarlem en Om
streken.
Dit nieuwe blad verschijnt ge
regeld des Donderdags gil wordt
aan onze Geabonneerden in Haar
lem en Omstreken gratis toege
zonden.
Ondergeteekende beveelt deze
uitgave zeer in do aandacht der
lezers aan.
J. C. PEEREBOOM,
Directeur.
Onze Brievenbussen
zijn geplaatst tegen den muur van bet siga
renmagazijn van den beer B. Langeveld,
Groote Houtstraat 140 en tegen dien van
aen lieer F. Hellingman, confiseur, Groote
Houtstraat lio*;k Anegang..
Alle brieven en bescheiden, bestemd voor
onze Redactie, onze Administratie en onze
Stoomdrukkerij, kunnen daarin geworpen
worden.
Lichting geschiedt des morgens 9 en 11
uur, des namiddags i en 2 uur, des avonds
7 uur.
J. C. PEEREBOOM,
Directeur.
Officieele Berichten.
BURGEMEESTER en WETHOU
DERS van Haarlem,
Doen te weten, dat bij hunne be
schikking van 11 October jl. lo. aan
J. J. Bak Co. is geweigerd
de gevraagde vergunning tot op
richting van eene drogerij en berg
plaats van konijnen- en geitenvet
ten in het perceel aan den Burg
wal No. 49.
2o. de Wed. A. W. Leuven Zn.
vergunning is verleend tot uit
breiding van hunne lij stenzagerij,
door de bestaande gasmotor van
1:{: paardenkracht te vervangen
door een van 4 paardenkracht in
het perceel aan de Smedestraat
No. 34/36.
3o. aan P. W. Peereboom ver
gunning is verleend tot oprichting
van eene inrichting tot opwekking
van electriciteit waarbij als be
weegkracht een gasmotor zal wor
den gebezigd, in het perceel aan
de Nieuwe Gracht No. 33.
Haarlem, 17 Oct. 1900.
Burg. en Weth. voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris.
PIJNACKER.
Politiek Overzicht.
Zoowel de berichten van Lord
Roberts, dat generaal French uit
Macliadodorp naar Heidelberg is
getrokken, en dat Lyttleton voort
blijft gaan op rnarseh naar Middel
burg, als zijn laatste oorlogstele
grammen, wijzen er op, dat de
Boeren nog overal bestookt wor
den.
Kelly-Kenny bericht dat een klei
ne afdeeling politie de Boeren in
de Buurt van Wepener heeft aan
gevallen (natuurlijk aan den Boe-
ren-kant de verliezen, volgens den
Engelschen berichtgever), en dat
kapitein Pine-Gaffin den 14en de
Boeren bij het station Ventersburg-
weg ontmoette en, ook alweer na
tuurlijk, verdreven heeft. Bij zijn
terugtocht, waarop hij van nabij
bestookt werd, naar het heet, ver
loor hij een luitenant en twee aan
dooden en gewonden. Verder
meldt Barton uit Welverdiend dat
kleine afdeelingen Boeren in de
buurt alle mogelijke kwaad doen.
Den 14en ontmoette hij er eeni-
gen, doodde er verscheidene en
maakte veel schietvoorraad buit.
Teunis Botha, de broer van den
commandant-generaal, heeft zich
te Volksrust overgegeven, volgens
Roberts telegram.
In de laatste dagen zijn de tele
graaflijnen naar het zuiden en oos
ten gestoord geweest. De Boeren
die tot dusver over 't algemeen de
telegraaf ongeschonden lieten als
zij den spoorweg vernielden, zijn
nu de telegraaflijnen beginnen
door te snijden.
Men ziet dus uit deze laatste oor-
logs tijdingen, hoe van alle kanten
met den moed der wanhoop gestre
den wordt.
De „Figaro" vindt het zeer ge
lukkig, dat de mogendheden in
stemming hebben betuigd met de
Fransche nota, en is het met de
„Times" eens dat men thans ge
regelde diplomatieke onderhande
lingen verwachten kan.
Ook het „Berl. Tageblatt" denkt
er zoo over, en vindt het voorts een
heugelijk ding. dat Li-Hung-Tjang
de zwartvlaggen geboden heeft zich
uit de provincie Hunan naar Can
ton te begeven
Intusschen behelzen de Londen-
sche avondbladen een telegram uit
Washington, meldende, dat de
Amerikaansche gezant aan Conger
geseind heeft, dat de keizer van
China onder bescherming vanAme-
rikaansche troepen naar Peking
terug zou keeren. Maar daarte
gen vloekt een telegram uit Sjan-
hai, meldende dat de Zoon des He
mels lekkertjes in Sin-gan-foe zit,
uit de slagen.
Buitenlandsch Nieuws.
De verloving in liet Buitenland
Hier mogen eenige uitingen uit de
Buitenlandsche pers, over de verloving
der Koningin, plaats vinden
De „Indépendance Beige" schrijft
o. a. Juist op den man dien niemand
nog aangewezen had, is de leeus van
de jonge vorstin gevallen, en men mag
aannemen dat deze keus, buiten alle
staatkundige overwegingen gedaan,
voor die gekroonde jonkvrouw den ge-
luksdroom zal verwezenlijken van al
wie ooit bekoord is geworden door
haar bevalligheid, en haar edelen
wensch kent om het geluk van haai
volk te verzekeren."
De Daily Mail zegt dat de Engel
schen eenstemmig zullen zijn in hun
wenschen voor de verstandige en be
vallige Koningin, die door hare een
zaamheid de algemeene sympathie lïad
verworven, en sedert lang de liefde
van haar onderdanen veroverd heeft
door haar minzaamheid en bekoorlijk
heid, terwijl de vreemdelingen die haar
gezien hebben, vol lof zijn over haar
eenvoud en waardigheid... „Koningin
Wilhelmina houdt zeer veel van haar
land, en zij bezit een krachtigen wil,
een zeer ontwikkelden geest, een krach
tige persoonlijkheid en een flink, op
recht, edelmoedig karakter. Zeker is 't
dat zij een huwelijk uit genegenheid
doetzij heeft dikwijls gezegd dat zij
zelf haar echtgenoot zou kiezen... Zij
is in alle opzichten eene Koningin."
De „Figaro" schrijft
„Koningin Wilhelmina, die prote
stant is, kon moeilijk me iemand an
ders trouwen dan met een Duitschen
prins, en zij moest een van die prinsen
kiezen, die niet tot de regeering geroe
pen kunnen worden en die geen Duit
schen invloed in Nederland kunnen
oefenen. Het is dus waarschijnlijk dat
dit huwelijk het Nederlandsche volk
genoegen zal doen."
Geen der Berlijnsche bladen bevat
tot dusver politieke beschouwingen
naar aanleiding der verloving, welke i
overigens van alle kanten allerharte
lijkst begroet wordt.
De Ncueste Nachrichten schrijft o.
m. „In Nederland zal het huwelijk
van de Koningin, die door haar volk
oprecht en innig bemind wordt, met
niet-minder blijdschap worden begroet
dan bij gelegenheid van hare meerder
jarigheid het geheele land spontaan
bezielde. Het optreden van een Duit
schen prins als gemaal der Koningin
zal te meer sympathie verwekken,
omdat in de laatste jaren het denk
beeld van eene nauwere toenadering
tot Dnitschland In den boezem der
Nederlandsche bevolking meer ingang
heeft gevonden.
De „Vossische Zeitung" schrijft
„In Duitschland verwekt het in het
bijzonder voldoening dat het een Duit
schen prins beschoren is, de niet alle
bekoorlijkheden der schoonheid ge
tooide Koningin te huwen, en daar
mede dc bandc-n nauwer toe te halen,
welke Duitschland en Nederland om
strengelen. De beide volken zijn van
gemeenschappenj ken stam hunne ta
len, hunne beschaving, hunne kunst
zijn nauw aan elkaar verwantpoli
tieke vriendschap en maatschappelijke
betrekkingen maken dat die staten
elkaar noodig hebben. De Duitsche
natie koestert voor de ter zee vertrouw
de Nederlanders en hunnen machtigen
handel evenveel bewondering als voor
hunne diep gewortelde liefde voor de
vrijheiden, hoe vaak vijanden het
ook verondersteld hebben, nooit is het
den Duitscliers in het hoofd gekomen
hegeerige blikken te slaan op den bloe-
ienden nahurigen slaat, en dezen uit
krachte van het recht van den sterkste
te willen opslokken.
De „National Zeitung" zegt kort:
„De jonge Koningin heeft zulk een
zelfstandig en beslist karakter, dat zij
ongetwijfeld bij de keuze van haren
toekomstigen gemaal zich in het ge
heel niet zal hebben laten leiden door
de eene of andere politieke bijgedachte.
Dat hare keuze gevallen is op een Duit
schen prins, zal men niettemin wegens
de vriendschappelijke betrekkingen
tusschen Duitschland en Nederland
slechts met blijdschap kunnen begroe
ten."
De Berliner Lokal-Anzeigev schrijft:
„Daar liet sluiten van dit huwelijk
volstrekt niet, zooals bij andere vor-
stelijke familiën, afhankelijk is van
het ja en amen van het hoofd der
familie of van den eigen Koninklijken
wil, maar van de toestemming der fei
telijk regeerende Staten-Generaal,
komt daardoor natuurlijk deze verlo
ving ook eenigszins in een politiek
licht te staan, doch alles schijnt aan
te duiden dat wij hier te maken heb
ben niet een vorstelijk huwelijk uit
liefde. Wij mogen aannemen dat dien
tengevolge het Nederlandsche volk des
te eerder iets van zijne warme neiging
voor zijne Koningin zal overdragen
op den ridderlijken Prins-Gemaal van
Mecklenburgsch bloed."
Ook de (clericale) Germania schrijft:
„Koningin Wilhelmina heeft klaar
blijkelijk slechts de keuze van haar
hart gevolgd, zooals bij de zelfstan
digheid van haar karakter niet anders
te verwachten was. Dat die keuze val
len zou op een Duitschen prins kon
men gewis wel aannemen, te meer om
dat ook hare moeder uit een Duitsch
vorstenhuis gesproten is. De vrees van
bezorgde Nederlanders, dat de verlo
ving van Koningin Wilhelmina met
een Pruisischen prins de zelfstandig
heid van Nederland in gevaar zou kun
nen brengen, of zelfs zou kunnen lei
den tot de annexatie van Nederland,
is daarmede verbannen. Bij de groote
liefde, in welke Koningin Wilhelmina
zich mag verheugen bij alle kringen
der bevolking en in alle deelen van
Nederland, zal ook het bericht van
hare verloving ongetwijfeld in Neder
land met sympathie en vreugde ont
vangen worden, temeer, omdat de
naam Hertog Hendrik de Nederlanders
zal herinneren aan hunnen geliefdeu
Prins Hendrik."
De „Reichsbote" (orthodox-conserva-
lief) is van oordeel
„De wederzijdsche geneigdheid zal
vermoedciijk reeds zijn ontstaan in
den tijd dat Koningin Wilhelmina te
Potsdam vertoefde wegens het doop
feest van den eersten zoon van den
Erfprins van Wied. Door liet verbond
tusschen Nederland en het rijksgc-
trouwe, edele vorstenhuis der Schwe-
riners, zal ook de band tusschen het
Nederlandsche en het Duitsche volk,
van welks bevestiging zoo vele teeke
nen des tijds getuigen, steeds inniger
worden."
Een. nieuwe Rijkskanselier.
Rijkskanselier, prins llohenlohe heeft
wegens boegen ouderdom zijn ontslag
ingediend als Rijkskanselier, welk ont
slag door den Keizer verleend is. Tot
zijn opvolger is benoemd graaf Von
Büiow, Pruisisch minister-president en
minister van buitenlandsche zaken.
Men brengt deze ontslag-aanvrage
van den ouden rijkskanselier in ver
band met de plannen van interpellatie
aangaande dc China-politiek in de a.s.
Kijksdagzitting, en met liet niet den
lioogen leeftijd gepaard gaande afne
men van dc krachten van den rijks
kanselier. In elk geval schijnt tegen de
ophanden zijnde zware parlementaire
campagne, waarin de Chineesche ex
peditie en het groote vraagstuk der
handelstractatc-n de regeering bedrei
gen met heftige stormen, de oude rijks
kanselier Hohenlohe lichamelijk wel
niet meer opgewassen te zullen zijn.
Algemeen© berichten.
DE OORLOG IN ZUID-A. RIKA.
Naar de „Daily Mail" uit Lourenco
Marques verneemt, zijn de Engelsche
gezaghebbers misnoegd over de vrueh
telooze nasporingen naar het goud van
Kruger op de Amerikaansche bark
Litchfield, door de Portugeesche amb
tenaren, en zullen vermoedelijk op een
nauwkeuriger onderzoek onder opper
toezicht van Engelschen aandringen.
President Kruger's vertrek is uitge
steld tot. Zaterdag. Hij zal de reis ma
ken over Dzjiboeti en Marseille.
Het "Woensdag te Stockholm open
baar gemaakte bulletin behelst dat de
Koning reeds eenige weken aan bron
chitis heeft geleden. Hij heeft volsla
gen rust noodig, en daarom is hem
aangeraden, zich gedurende cenigen
lijd geheel te onthouden van de regee-
riugszaken. Overeenkomstig "s Konings
uitdrukkeiijken wensch, is Woensdac
aan den Kroonprins het waarnemen
van de regearingstaak opgedragen tot
nadere beschikking. De Kroonprins zal
de zitting van het Storting te Ivristia-
nia openen, en dan zal zijn oudste
zoon, Gustaaf Adolf, voor het Storting
den eed afleggen.
Zeppelin's halion is Woensdagmid
dag om kwart voor vijven opgegaan.
Het besturen gelukte: allerlei wendin
gen werden gemaakt, ook tegen den
wind in. De Koning en de Koningin
van Wurtamberg zagen hel aan, op
een stoomboot. De ballon dreef in de
richting van Immenstaad.
De correctionecle rechtbank te Brus
sel heeft den socialistischeu afgevaar
digde Dcmblon veroordeeld tot twee
honderd frank boete met opschorting
voor vijf jaar, omdat hij in de kamer
vergadering van den 14en Februari op
zijn ambtgenoot Carton de Wiart is
toegesneld om hem een oorveeg te ge
ven. De rechtbank nam verzachtende
omsiandigheden aan en nam het goede
verleden van den veroordeelde in aan
merking.
W e ia 11 e t o m.
Roman uit het Duitsch
door
JUL. MARL
44)
1-Iij verliet „Landepereuse," zon
der er iemand iets van te zeggen,
liep door het sneeuw bedekte park
en sloeg den weg in naar „Beu-
vron," waar hij de oude meid in
't verhoor wilde nemen, die reeds
jaren bij d'AIberon's diende. En
het arglcoze oudje vertelde hem
ook inderdaad, dat haar heer gis
teravond niet thuis gekomen was;
hij zou zeker wel op „Landepereu
se" zijn gebleven, meende ze.
Voor Gordon bestond er thans
geen twijfel meer. Savinien had
zich in het slot verborgen gehou
den, had daar den nacht doorge
bracht en Renaud met diens hoofd
kussen gesmoord. Dit herhaalde
hij telkens weer op den terugweg
naar „Landepereuse"..,. Maar hij
kon daarbij eene groote vrees niet
van zich zetten.
Toen het den dood van Richar-
dier gold, was hij de eerste ge
weest, die de waarheid vermoed
had zonder dat hij voldoende be
wijzen tegen den moordenaar had
gevonden. Ook thans was hij de
man, die ontdekt had, dat de dood
van Renaud aan eene misdaad was
toe te schrijvenzouden echter de
feiten, welke tegen Savinien ge
tuigden en die Gordon voor vol
doende hield, ook in de oogen van
onpartijdige personen, vhn de rech
ters bijvoorbeeld, voldoende wor
den geacht? Zou het hem mogelijk
zijn de geheime redenen te ont
vouwen, welke den arm van den
moordenaar hadden bestuurd Zou
hij hen, die hem gehoor wilden
schenken, kunnen overtuigen, dat
Savinien de zickekamer was bin
nengedrongen en op welke wijze
hij dat had gedaan? Waar zou hij,
die de zedelijke overtuiging bezat,
de materiëele bewijzen vandaan
krijgen, welke het den misdadiger
onmogelijk zouden maken nog
langer te ontkennen, die hem tot
eene bekentenis zouden dwingen?
Bij een zoo listig en .voor geen
middel terugdeinzend karakter,
als dat van den avonturier, stelde
hij zich met eene aanklacht aan
het gevaar bloot van door eene
weldoordachte, rijpelijk overwo
gen en lang voorbereide ontken
ning de beschuldiging als van nul
en geener waarde en daarom te
leelijker en onbegrijpelijker be
schouwd ie zien. Het zou eene
groote fout zijn als aanklager op
te treden zonder de zekerheid te
hebben, dat hij zijrfe beschuldiging
ook bewijzen kon.
Naar „Landepereuse" terugge
keerd, zocht hij tevergeefs naar
Savinien deze had, nadat hij lang
genoeg aan het doodsbed van zijn
slachtoffer had vertoefd, laten in
spannen en was weggereden, zon
der te zeggen waarheen.
Een oogenblik dacht Gordon, dat-
de ellendeling zich met het oog
op het steeds sterker wordende
vermoeden van den dokter verlo
ren had geacht en op de vlucht was
gegaan, wijl hij zich op „Lande
pereuse" niet meer veilig rekende.
Een uur later echter was hij weer
terughij was uiterlijk volkomen
kalm; zijn gezicht toonde alleen
eene uitdrukking van diepe droef
heid. Toen hij Gordon voorbij
kwam, scheen hij zich de scène,
die in de vroegte tusschen hen bei
den was afgespeeld, volstrekt niet
meer te herinneren, en hij begaf
zich zonder oponthoud in de sterf
kamer, waar hij langer dan een
uur bleef. Tevergeefs sloeg Gordon
den man gade, wiens gelaat geen
spoor van angst of vrees verried,
maar alleen de zeer natuurlijke
ontroering van iemand, wien pas
een bemind pand door den dood
ontrukt is.
Savinien wist, da hij werd ga
degeslagen, en deze wetenschap
deed hem nog voorzichiger zijn.
Hij beging geene fout, deed in :t
geheel niets, wat verkeerd uitge
legd kon worden. Op deze wijze
verliep de voormiddag. Na het
tweede ontbijt bleef Savinien be
neden om eenige brieven te schrij
ven en Margarete, Martial en He-
lene ter zijde te siaan bij 't ver
vullen der treurige plichten, welke
een gevolg waren van het sterfge
val. Hij keek daarbij van tijd tot
tijd naar zijn horloge, liep aan
naar 't venster en tuurde in de
richting naar „Saint-Laurent.
Tegen twee uur 's namiddags
zag hij den dokter naar beneden
gaan, op het punt o mnaar „Rou-
ches" terug te keeren. Hij hield
hem staande met de woorden
Daar ik zie, dat ge ons denkt
te verlaten, meneer de dokter, zou
ik u willen verzoeken nog niet
heen te gaan.
En waarom niet, als ik vra
gen mag?
Urndat we u weldra noodig
zullen hebben.
Wie?
Wij allen, zooals'we hier zijn.
Men kan elk oogenblik op
mijne dienstwilligheid rekenen
alleen verwondert het mij dat men
u gekozen heeft om daarop een be
roep te doen. Wat verlangt men
van mij
Dat kan ik u nog niet zeggen,
maar ge zult het waarschijnlijk
spoedig vernemen, anLwoordde Sa
vinien.
Ik blijf gaarne, hernam de
dokter, omdat ge meent, dat mij
ne aanwezigheid haar nut kan
hebben.
Savinien boog, zonder te ant
woorden, terwijl de dokter naar
Margarete terugkeerde. Hij ver
toefde nog een kwartier bij haar
Stadsnieuws
Haarlem, 18 Oct. 1900.
Maatschappij tot verbetering
der huisvesting van min
vermogenden.
In de algemeene vergadering,
gehouden den 16en October, werd
de rekening en verantwoording
over het boekjaar 1899/1900 door
den penningmeester overgelegd en
op voorstel van den aanwezigen
commissaris, door de vergadering
goedgekeurd.
Den len Mei 1.1. bedroeg het
Maatschappelijk kapitaal 43500.
Na afschrijving op de woningen en
vergroeiing van het res erve kapi
taal, werd het dividend bepaald
op 3%. 1
Uil het jaarverslag, door don
secretaris uitgebracht, blijkt, dat
het Bestuur in het afgeloopen jaar
datgene niet heeft kunnen verrich
ten, wat de Maatschappij beoogt;,
n.l. het opruimen van krotten en
het bouwen van goede gezonde
woningen, niettegenstaande een
kapitaal van 17000.daarvoor:
ter beschikking was gesteld. De/
te hooge geldelijke eischen voor
den aankoop van den kant der
eigenaars dier krotten en de wei
nige hulp van daartoe bevoegde
zijde verleend, om voor de gezond
heid schadelijke woningen aJl te
keuren, deden het Bestuur meer
malen tevergeefs pogingen ir; het
werk stellen, om verbeteringen aan
te brengen.
De heer Mr. F. R. Crommelin
werd als commissaris, de heer A.
de Clercq als bestuurslid herkozen.
Het beroemde „Böhmisclie Streich-
quartett" zal ook dit jaar ons land be
zoeken. Of de Bohemers in Haarlem
zullen optreden zal afhangen van bet
kunstmirmeud publiek. De vorige uit
voeringen die in Haarlem door hen
werden gegeven, waren zeer matig be
zocht. en leverde voor de concert-direo
tie „De Algemeene Muziekhandel" ver
lies op.
Alleen bij genoegzame deelneming
zal dit wereldberoemde slrijk-kwartef
ééne uitvoering geven (bij inleekening).
op Zondag 10 Februari 1901 des namid
dags 2 uur in dc concertzaal der Socie-'
teit Vcreeniging.
In iedere stad van ons land waar de
Bohemers optraden waren de zalen
gevuld. Kan dat in Haarlem nu niet?,
't Hoogste op 't gebied der kunst heeft
recht op onze waardeering en veree
ring.
Moge de Haarlemmers blijk geven
van die waardeering, door hunne na
men te teekenen op de lijsten, die bij
H. II. boekhandelaars ter teekening
liggen.
De voorwaarden vindt men vermeld
in eene hier achterstaande advertentie.
Op telegraphische lastgeving van de
directie moesten gisteren alle station?
en toen hoorde men het door de
sneeuwlaag gedempte ratelen van
een rijtuig, dat voor het slot stil
hield.
Sedert vroeg in den morgen het
bericht van het overlijden in deni
omtrek verspreid werd, kwamen,
en gingen rijtuigen 'van allerlei'
soort; ze brachten gedeeltelijk dei
pachters van den overledene, go-#
deeltelijk de grondbezitters uit dei
buurt, die de bedroefde familie'
hunne dec-lneming kwamen be
tuigen en zich spoedig weer ver
wijderden. Gordon sloeg daarom
in 't geheel geen acht op dit rij- -
tuig. Er verliepen eenige minuten1
en toen kwam Savinien plotseling
in de kamer. Hij fluisterde Martial
en Margarete eenige woorden in
oor, waarop broeder en zuster
dadelijk opstonden en het vertrek
verlieten, maar niet zonder elkan
der verbaasd te hebben aangezien;
daarop trad hij op Gordon toe.
Ik zei u straks, meneer de
dokter, dat we u noodig zouden
hebben. Het oogenblik daarvoor ia
gekomen.
Het is goed, antwoordde de
dokter zonder kwaad te denken.
Ik volg u.
