NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Ii de» Luw»!
'3
hm 2 i m&Wfms
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
18e Jaargang.
Vrijdag 16 November 1900.
ABONNEMENTSPRIJS
Yoor Haarlem per 3 maanden1,20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd ia (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door liet geheele Rgk, per 3 maanden. 1.65
Afzonderlijke nummers,,0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden 0.37,%
„de omstreken en franco per post 0.15
ADVERTENTIEN:
Yan 15 regels 50 Ots.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertanticn van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bg 'Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummor der Bedactic COO. Telefoonnummer der Administratie 122,
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alia Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenticn
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advortcntie-Burean A DB LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitonland: Compagnie Générale da Publicitê Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31Faubourg Montmartre.
Dit nummer bestaat uit
zes bladzijden.
Haarlem's Dagblad van 10 Nov.
bevat o. a.Do Engelsclien zeggen
Sat do vrede a s. is en vragen toch
iiïeuwo oorlogscredieteu, De Duit
scke Keizer aan het woord, £en
Hof land, Parlementaire Praatjes,
Paal Ki öger. De bril van Goethe,
Do ontruiming, Muziek lu de
Tweede Kamer. Uitspraak Stoffers.
Onze Brievenbussen
b(Ji» geplaatst tegen den muur van hot siga
renmagazijn ven den heer B. Laugeveld,
Groote Houtstraat 140 en tegen dien van
aen heer F. Hellingman, flrmu H. C. Lou-
werso en Zoou counseur, Groote Houtstraat
boek Anegang.
Allo brieven on bescheiden, bestemd voor
■ouzo Redactie, ome Administratie en onze
.8toomdrukkery, kunnen daarin goworpen
-tyordan.
Lichting geschiedt des morgens 9 eu 11
•nuf, ilcs Sanilddags 1 en 2 uur, des avonds
7 inia
J, a PEKREBOOM,
Directeur»
Politiek Overzicht.
Do Engelsche regeering heeft
nou warempel bij een firma te
Birmingham 150.000 penningen be
steld, die bestemd zijn voor de sol
daten die in Zuid-Afrika hebben
Sevochten. Ze zijn van zilver; aan
en oenen kant dragen zij een beel
tenis van de Koningin, aan de keer
zijde een vrouwefiguur die den
Vrede voorstelt, een lauwerkrans
uitreikende aan do Engelsche en
Koloniale troepen; in den linker
hoek ziet men een aantal pantser-
schepen. In het geheel zullen er
250.000 penningen noodig zijn maar
tvanneer ze gebruikt zullen worden
is nog in geen versteverte aan te
geven. Dat weet die zeffde Engel
sche regeering ook wel. Of kondigt
po niet officieel tegen 3 December
k. s. een buitengewone parlements-
zitting aaa, met het doel verdere
credioten te vragen? Want de too
gestane oorlogscredieten, 't waren
er maai' om en bij de 70 millioen
pd. sterl., zijn helaas uitgeput.
Do ..Times", de ministerieele
fiers koestert geen andere verwach-
ing, of het nieuwe parlement zal
rich reppen om die nieuwe millioe-
nen op het imperialistische altaar
to offeren. Geen kritiek, geen J?s-
tigo vragen moeten het nieuwe ka
binet plagen of tegenhouden. Met
Vlag en wimpel behooren de pas
gekozen volksvertegenwoordigers
ie gevraagde som toe te staan: dan
fnogen zij met het besef, dat zij
hun vaderlandslievende plichten
hebben vervuld, naar huis gaan en
zonder gewetenswroeging hun
Kerstkalkoenen en pruimen taarten
yerorboren, allicht denkende: après
nous le délugol Na ons do zond
vloed!
Niet geheol in overeenstemming
met de vredesgrimmassen der En
gelsche regeering is ook dat de
East Surrey vrijwilligers en het
Tnd Queens Royal West Surrey re
giment, die van Pietermari tsburg
naar het vaderland zouden terug-
keeren, aan den vooravond van
hun vertrek zijn teruggeroepen en
naar Van Reenenspas gezonden,
waar hun aanwezigheid toch nog
maar altijd noodig bleek. Die dui-
velsché Boeren ook 1
Weten zij dan van geen ophou
den
Nu vertelde weder een der laatst
uitgeweken Transvalers iemand die
door het aandeel dat hij aan den
oorlog genomen heeft zeker uitmun
tend op de hoogte kan z::n van den
stand van zaken in de Z. A. R.,
dat naar zijn weten, er op dit
oogenblik nog minstens 8000 Trans
valers in het veld zijn, verdeeld
over de geheele Republiek. Van
alle commando's is dat» van het
district Pretoria het sterkst in aan
tal; slechts een zeer klein aantal
inwoners van Pretoria heeft de
wapens neergelegd en den eed van
neutraliteit gezworen.
Zouden ze dan nooit genoeg krij
gen van den oorlog? Och, Enge
land, al lang. Al van het begin van
den oorlog af, ook al in den tijd
hunner overwinningen, toen de
blijde dageraad van een vrij en ge
lukkig Zuid-Afrika reeds over het
nu vertrapte land, scheen te glan
zen. Ook toen al
Maar dat wilt gij niet begrijpen.
Buitenlandsch Nieuws.
De Duitsehe Keizer aan
't woord.
De Keizer heeft Woensdagmid
dag om twaalf uur 'n de ridderzaal
van het koninklijke paleis de
Troonrede voorgelezen en cie zit
ting van den Rijksdag geopend.
De Troonrede, herinnert eerst
aan de groote opgewondenheid on
der alle beschaafde volken tenge-
'volge van de gebeurtenissen in
Oost-Azië, waar dweepzieke volks
massa's door haat en bijgeloof ge
dreven en door geweten!ooze raad
gevers van het Pekingschj hof mis
leid, wandaden hebben begaan te
gen de vreedzame voorposten van
do beschaving en het christendom.
Bij een moedige poging om het
dreigende gevaar te bezwoeren is
de gezant von Ketteler door de
hand van een sluipmoordenaar ge
vallen. De vreomdelingen zagen
hun leven bedreigd, maar de jobs
tijding vereenigde allen die anders
gescheiden waren. Alle naties die
bloot stonden aan ongehoorde aan
vallen, sloten zich nauw en eens
gezind aaneen en streden voor
hare zonen. Eveneens waren de
regeeringen in haar beraadslagin
gen door den eenparigen wenseh
bezield, om zoo spoedig mogelijk
ordelijke toestanden te verkrijgen,
na de bestraffing van de voornaam
ste schuldigen, en een herhaling
van een dergelijke verstoring van
den wereldvrede in de toekomst
te verhinderen.
De Keizer zou op het bericht van
het uitbreken van troebelen in Chi-
na gaarne onverwijld de volksver-
tegenwoordiging om zich heen ver
zameld hebben, maar. terwijl zon
der vertoef gehandeld moest wor
den was er geen vaste grondslag
voor eventueels besluiten, vooral
met het oog op de onzekerheid van
den inlichtingendienst, en was het
niet mogelijk de noodige kosten te
schatten. Al wérd om deze rede
nen afgezien van het bijeenroepen
van den Rijksdag in een buiten
gewone zitting, de regeering ver
trouwt toch dat de volksvertegen
woordiging de uitgaven achteraf
niet zal afstemmen.
jJe Keizer gedenkt met weemoed
zijn vriend Umberto die, als ko
ning. als het slachtoffer van een
vloekwaardigen aanslag is geval
len. Verder stelt hii in het licht
dat, ten gevolge van de natuurlij
ke vermeerdering van do inkom
sten alsmede van de in de vorige
zitting vastgestelde belastingver-
hooring, voor bijna alle takken van
dienst ruimere middelen beschik
baar zijn, met name voor de zorg
van de werklieden en de landsver
dediging. Het is te verwachten dat
het ontwerp van een tarief wet in
den loop van den winter bij den
Bondsraad wordt ingediend.
De Troonrede somt daarna een
(aantal ophanden zijnde wetsont
werpen op.
De troonrede zegt verder dat de
betrekkingen van het riik met alle
mogendheden bij voortduring goed
en vriendschappelijk zijn en be
groet ten slotte met vreugde
Duitschl&nd's succes op de Pa-
rijsche wereldtentoonstelling.
Ken liet land.
Dezer dagen is door de Italiaansche
regeering de gemeenteraad van Napels
ontbonden.
Naai- het schijnt, is dat een van de
eerste maatregelen van eene geheele
reeks, die de regeering van plan is te
nemen om in den ordeloozen baaierd te
Napels regelmaat te brengen. En dat
moet geen gemakkelijk werk zijn.
Evenals te Palermo toch de vereenl-
ging Maffia, moet er te Na^
pels eeno vereeniging bestaan, Ca-
morra geheetcn, die in alles overheer-
schend is. Camorra en Maffia zijn twee
zusters van hetzelfde bloed, vereeni-
gingen eigenlijk van boosdoeners uit
alle klassen. Alleen is er een punt van
verschil: de Maffia ziet niet tegen moor
den op men herinnert zich het pro
ces tegen den Maffiaan kamerlid Pa-
lizzolo hangende de Camorra is er
meer op uit beurzen te plunderen, dan
menschen te vermoorden. Zooals op Si
cilië de Maffia in alias het heft ia han
den heeft, is te Napels van de Camorra
alles: politiek, justitie, administratie,
gemeentebestuur en regeeringsbeamb-
ten afhankelijk.
De hoofdman van de Camorra is een
kamerlid: Casale. Deze Casale sohijnt
nu, bij zijn streven om overal geld uit
te slaan, zich langzamerhand in een
deerlijk net van knoeierijen te hebben
verward. Een socialistisch blad, de
Propaganda, bracht de eerste onthul-
lingen daarover, en beschuldigde Ca-
sale van allerlei afpersingen en afdrei
gingen: hij had, beweerde het blad,
een geregelden handel in postjes bij de
politie; perste aan een stoomvaartmaat
schappij een som van 30,000 lire af,
waarvoor hij die maatschappij subsi-
dien der gemeente en van de provincie
bezorgde; 60.000 lire had hij in den zak
gestoken om de onderhandelingen tus-
schen eene tramwegmaatschappij en
de gemeente in een voor de maatschap
pij gunstigen zin te doen slagen; 50.000
lire voor zijne tusschenkorast ten gun
ste van een maatschappij voor straat
verlichting; en zoo gaat het door, al
lerlei kleine buitenkansjes worden op
gesomd, genoten van mannen, die hij
van den dienstplicht had vrijgemaakt,
van benoemden iu allerlei postjes, zelfs
van gevangenen, wien Casale het le
ven had veraangenaamd.
Had nu Casale zich maar stil gehou
den, dan was aan het geschrijf van het
socialistisch Llad wellicht niet zooveel
aandacht geschonken. Maar Casale
meende iedereen in zijn macht te heb
ben, dat men do bewijzen voor zijn
schuld wel niet zou kunnen leveren.
Hij stelde een lasterproces in tegen het
socialistische blad en zijn directeur.
De rechtbank ging met de verdediging
mee en besliste dat, daar het bewijs
van de door het dagblad Propaganda
opgesomde feiten was geleverd, de be
schuldigden werden vrijgesproken en
de aanklager werd veroordeeld in de
kosten -van het proces.
Casale, tegen wien een strafvervol
ging is ingesteld, heeft reeds voor zijn
kamerlidmaatschap moeten bedanken.
Inmiddels heeft de regeering, zonder
het strafvonnis af te wachten, den ge
meenteraad van Napels ontbonden en
een regoerinscommissaris in die plaats
aangesteld, om een onderzoek in te
stellen naar de wanordelijkheden, die
in het stedelijk bestuur hebben plaats
gehad. Of dit veel zal opleveren?
Een treilend briefje.
Hei Franscho Comité voor 'de
Onafhankelijkheid van de Boeren
heeft het volgend treffende briefje
ontvangen
Mijneheeren. Ik heb gehoord dat
men naar weldoende menschen
zoekt om de zorg op zich te nemen
van Boeren-weesies. Ik zou wel
een klein jongetje willen "groot
brengen. Ik ben niet rijk, maar ik
wil wel wat opofferen en ik zou
geluk' wezen als ik hem alle
moge! Ré goed kon doen. Enz.
Aan dé taalfouten in den oor-
spronkelijken Franschen tekst kan
rnon zien dat een vrouw* uit den
minderen stand aan het woord is,
maar toch hoe uitnemend van vorm
is dit briefje en wat een oprechte
deelneming iji het lot der Boeren
zit er in het Franscho volkl Het is
te hopen, dat dit aanbod van het
eenvoudig vrouwtje de Fransche
regeering niet in botsing zal bren
gen met Engeland. Laat men toch
vooral de onzijdigheid bewaren!
Algemeen© berichten.
Sir Hicks-Beach de Engelsche
minister Dinsdagavond te Bristol
het woord voerende, zcide, dat de
regcering in haar politiek, tot dus
ver gevolgd, zou volharden. Hij
kon nog geen vermindering van
belasting voorzien en zou blij zijn
als 't niet zijn ongelukkig lot moest
wezen nieuwe belastingen voor te
stellen. Maar er is rijkdom in
Transvaal, en die behoort een aan
zienlijk deel van de oorlogskosten
te dragen.
Volgens een bericht uit Peking
aan de „Times" schijnt de Chi-
neesche regcering bereid te zijn,
de eischen aan te nemen, behalve
het terechtstellen van elf hoofdamb
tenaren, omdat dit personen in
functie zijn. Maar de Westersche
mogendheden moeten de eischen
van de aan te bieden nota nog be
krachtigen.
Naar de „Times" uit Sjanghai
verneemt zijn de Japansche troe
pen verdwenen uit den omtrek van
Tientsin en Peking, niemand weet
waarheen. Vandaar allerlei gissin
gen.
Dinsdag is een transportschip uit
Kaapstad vertrokken met 1400 invali
den. Een tweede zal morgen naar Au
stralië vertrekken met 50 invaliden en
20 officieren.
Het tweede contingent Canadeezen,
bestaande uit 50 officieren en 1000 man,
gaat Maandag scheep.
Eindelijk zal denzelfden dag een
schip met 600 gevangenen naar Ceylon
vertrekken.
Naar gemeld wordt is er een
keizerlijk edict verschenen, waar
in wordt aangekondigd dat de Kei
zer en de Keizerin-weduwe van
China voornemens zijn naar Pe
king terug to keeren.
Het Russisch Telegram Agent
schap meldt
Luidens een meded'eeling van
den minister van het Keizerlijk
Huis, baron Frederiks, nam de in
fluenza bij den Keizer den 13en
November een typhus karakter
aan.
Een Donderdagmorgen vroeg uit
gegeven bulletin meldt
„De diagnose wijst onderbuiks-
typhus aan met tot dusver bemoe
digend verloop, temperatuur 38.7,
pols 72."
De commissie uit 'de Fransche
Kamer voor de voorstellen van
grondwetsherziening heeft een be
perkte herziening wensc-helijk ver
klaard omtrent bepaalde onder
werpen, in overleg met den Se
naat. Zij heeft daaronder reeds de
volgende drie gebracht.
io. Bij geschillen over begroo-
tingsposten, heeft de Kamer het
laatste woord na drie stemmingen.
De Senaat zal geen post meer op
de begrooting brengen waartegen
zich de Kamer heeft verklaard.
2o. Als een wetsvoorstel door do
Kamer na twee achtereenvolgende
zittingen wordt gehandhaafd, ver-
valt het recht van verwerping door
den Senaat en krijgt de beslissing
der Kamer kracht van wet.
3o. Niemand is herbenoembaar
tot president der Republiek.
Een gewonde Boer dien de Engel
sclien te Lebombo gevangen namen
zoo wordt uit Louren^o Marques aan
de „Daily Express" gemeld, zeide,
vóór hij stierf, dat de Boeren die nu nog
te velde stonden den eed hadden ge-
zworen: „Onafhankelijkheid of do
dood." Zij dragen een onderscheidings-
teeken, waarop men een doodshoofd
met twee beenderen ziet.
Binnenland.
Parlementaire Praatjes.
Do beraadslaging over de wijziging
dor regeeringsregleinenton van Surina
me en Curasao heeft de Tweede Kamer
meer tijd gekost dan in don regel aan
de beide Koloniën wordt besteed.
Het was voornamelijk de heer v; i
Kol die beido ontwerpen in een In: -
rede aan critlek ondenviorp en w
namelijk betreurde het gemis aan
centralisatie, het gemis eeuer hei
ning in democratischen geest, ol
kende hij ook, dat die van (leze Kn; r
niet was te verwachten. Wat de Jtc .r
van Kol zou hebben begeerd, kwam m
het kort hierop neer. Voor Suriname
budgetrecht, na voorafgaande herzie
ning van de comptabiliteitswet, onder
goedkeuring der budgetten door d
wetgevende macht; het onmogelijk ma
ken, dat oventueele batige .--al
het Rijk zouden komen; beroep
Staten-Generaal, niet op den Mui.. Bij
conflicten tusschen Gouverneur eu ko
loniale Staten; plaatselijk bestuur, spe
ciaal yoor Paramaribo; uitbreiding van
het kiesrecht; een niet-kapitalistl.-amo
regeling van de mijnconccssies; een
mijnwet, een onteigeningswet in ver-:
band met de ontginning van \vn< o 1
gronden; oen onderzoek naar den bo
de mder kolonie. Voor Curasaoougo-,
veer hetzelfde, speciaal uitgebreid kies
recht; financieele scheiding van de
Doven- 6n Beneden den Witidsche ei
landen, elk met zelfstam! af
schaffing van de heerendh-nsmn der
negers, een mijnwet. Ten slotte stelde
hij een motie van orde voor om, in
verband met den treurigen toestand
dor kolonie Curasao, de Reg. uit te
noodigen een commissie to benoemen
tot onderzoek van de middelen tot ver
betering. Ook de heer Rink verklaarde
zich ten aanzien van het kiesrecht voor
Curacao niet bevredigd.
Daar de motie van Kol natuurijk la
ter In behandeling komt, hebwdo Min.'
Cremer daarbij thans niet stil le stnau,
doch beantwoordde hij den spreker,
mededeelende dat men in de Koloniën'
zelf geen ander stelsel verlangt d n het
vrijgevige van 1865. Wat de comptabi-'
liteit betrof, zoolang Suriname een sub-;
sidle behoefde, moest do begroeting''
hier worden goedgekeurd en wilde rnen
de koloniën, door hooger uitgaven, tot'
meerderen bloei brengen, dan zou het
subsidie niet kunnen vervallen. Wette
lijke maatregelen zouden voor ver-'
meerdering van bloei niet veel baten.!
Een nieuwe comptabiliteitswet was in-
Feuilleton.
Naar het Duü&h.
51
Dit was een teer kprfc en weinig
hoffelijk afschoid; het meest ver
droot het beiden echter dat Redlich
tot op het oogenblik dat de hout
vester de deur achter' rich sloot,
rijn nicht onafgewend in 't oog
hield en haar zoo de mogelijkheid
ontnam hem door een lief de vollen
blik nog eens van haar gevoelens
ie verzekeren,
DERDE HOOFDSTUK.
Hot huls, 'dat de majoraalsheer,
baron von Linderode, als schuil
plaats had aangeboden aan zijn
schoondochter, die weduwe was
geworden, en aan haar beide kin
deren, werd wel is waar door
iedereen op Elvershöh „het slotje"
genoemd, maar het had door zijn
uiterlijk maar weinig aanspraak
op dien naam.
Een van do voorvaderen van den
tegenwoordigen eigenaar van het
goed had het gebouwd ter bewoning
van de door een ongelukkig toeval
verarmde moeder van zijn echtge-
noote eu hij moet goede reden ge
had hebben het op zoo aanmerke-
lijken afstand van het heerenhuis,
in een weinig onderhouden, bijna
geheel verwilderd deel van het
park, to laten plaatsen. Ook was hij
juist niet verkwistend te werk ge
gaan. Elk overtollig versiersel was
vermeden en nei'gens had de bouw
meester aan een eenigszins kostr
bare luim mogen toegeven. De
beide gemetselde zuilerf voor den
hoofdingang, waarop een aan de
eerste verdieping aansluitend bal
kon rustte, vormden in werkelijk
heid het eenige bouwkundige ver
siersel van het kleine gebouw.
En evenals van buiten was ook
de inwendige inrichting zonder
eenige praal, klein burgerlijk een
voudig. Het salon, dat beneden was
gelegen, onderscheidde zich nauwe
lijks van do „mooie kamer" van
tamelijk gegoede burgerlui en
eenige kunstvoorwerpen, die blijk
baar waarde hadden, en die hier en
daar in het salon waren geplaatst,
deden hetschamele van de rest,
nog sterker uitkomen.
Een in 't donker gekleede, blee-
ke vrouw, met voorname, doch
scherpe en verbitterde, gelaatstrek
ken, zat, bezig aan een fijn hand
werkje, voor een van de vensters
dezer kamer. Ze zag niet van haar
werk op toen Edith's hooge ge
stalte den drempel overschreed.
Het jonge meisje had den rrooten
afstand door het bosch en het park
zeer vlug afgelegd en haar wangen
waren door dien snellen tocht
hooger gekleurd. Zonder een woord
van begroeting zette ze haar hoed
af en trok haai' handschoenen uit,
Er is een brief voor je geko
men, zeide de vrouw aan het ven
ster; hij ligt daar op tafel.
Maar Edith had hem reeds ge
zien. Ze wierp een yluchtigen blik
op het adres cn maakte zich gereed
den brief te openen. Maar een
oogenblik later scheen ze zich we
der bedacht te hebben, tenminste
ze legde hem ongeopend weer op
tafel.
Met een scherpen, zijdelingschen
blik sloeg de moeder haar bewegin
gen gade.
Hij is van Erwin, niet waar?
Ja, ik geloof van wel.
En ben je niet nieuwgierig te
weten wat er in staat?
Neen, in 't geheel niet. Ik ben
alleen maar moe. En ze liet zich
achteloos op de ouderwetsche sofa
nediervallen. Wel gedurende vijf
minuten werd geen woord meer
tusschen hen gewisseld en me
vrouw von Linderode borduurde
nog ijveriger dan te voren.
Toen hief ze plotseling het hoofd
op en vroeg:
Heeft je merkwaardige onver
schilligheid omtrent hetgeen Er-
win meedeelt een bijzonderen
grond? Ik heb me tot nog toe wei
nig met je briefwisseling bemoeid,
maar ik moet zeggen dat ik je stil
zwijgendheid tegenover jo eigen
moeder niet passend en evenmin
kinderlijk vind.
T- Het zijn nogal geen groote ge
heimen, die hij mo toevertrouwt;
garnizoenspraatjes en casino-ge-
klets, meer niet.
Naar het belang, dat je kort
geleden in die brieven stelde, zou
men den inhoud niet voor zoo on
belangrijk hebben gehouden,
Edith 1
Nu, 'dan waren ze toen mis
schien interessanter voor me. In
elk geval moet ik u opmerkzaam
maken, lieve moeder, dat de tijd
voorbij is dat u recht had toezicht
op mijn briefwisseling te houden.
Zeker, jo bent al acht maanden
geleden meerderjarig geworden
maar ik betwijfel of wij een van
beiden reden hebben ons over dat
feit te verheugen.
Edith fronste de wenkbrauwen
en kruiste vol trolscho strijdvaar
digheid de armen over de borst.
Het oude liedje dusl En het
slot luidt natuurlijk, dat u me in
gedachten reeds als oude jonge
juffrouw hier op Elvershöh ziet
verwelken. Dat lied ken ik al door
en door met het refrein er bij.
Waarom dwing je me dan
door je houding er telkens weer
op terug te komen of ontzeg je mo
bij slot van rekening ook het recht
me over je toekomst bezorgd te
maken?
Neen, maar ik wilde dat u
eindelijk begreep hoezeer die soort
van zoorzorg mij pijnigt en belee-
digt. Er is iets beleedigends in dat
ik op mannenjacht zou gaan. alleen
om wat men noemt mijn toekomst
te verzekeren.
Wat is dat nu weer een uit
drukking, Edith! Wie spreekt van
mannenjacht. Maar moet ik wer
kelijk niet beven bij de gedachte
wat ons overkomen kan? Je groot-/
vader is tachtig jaar en als hij mor
gen sterft
Och, Werner v. Linderode is
een man als een boom. Waarom'
zou hij niet evengoed honderd jaar
kunnen worden als ssoovelen zijner
voorvaders?
De honderdjarigen zijn zeer
zeldzaam, kind en juist die heel
sterken gaan dikwijls onverwachts
heen. Als hij sterft hangen we uit
sluitend van de grootmoedigheid
van den nieuwen majoraatshcer
af. Die zou ons ook waarschijnlijk
wel niet van honger laten omko
men, maar heb je nu werkelijk
lust je levensonderhoud als een aal
moes uit de handen van je neef te
ontvangen?
Edith wierp het trotsche hoofd
nog verstoorder in den nek.
Waarom vraagt u me dat? U
weet dat ik nooit een penning als
■geschenk van Erwin zou aanne
men. Maar ik denk dat we daar-,
toe ook wel nooit verplicht zullen
zijn. Grootvader kan zijn voorlief
de voor den toekomstige^ erfge
naam van het majoraat onmogelijk
zco verdrijven dat hij do kinaeren
van zijn jongeren zoon in zijn les-
lament in 't geheel niet gedenkt
