NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen. Dagblad in Haarlem en Omstreken. m No. 5330 18e Jaargang. Dinsdag 20 November 1900. ABONNEMENTSPRIJS: Voor Haarlem per 3 maanden1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd ia (kom der gemeente), per 3 maanden1.80 Franco door liet geheele Rijk, por 8 maanden1.65 Afzonderlijke nummers. 0.02% Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per S maanden0.37 de omstreken en franco per post 0.45 AD VERTENTIEN Van 15 regels 50 Cta. j iedere regel meer 10 Cta. Bui ren het Arrondissement Haarlem ia de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regeL Bureauxi Gebouw Het Spoame, Kampersingel 70, vlak bq de Turfmarkt. Telefoonnummer der Redactie 600. Telofoonnunmor der Administratie 122. Intercommunale aansluiting. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A_ DB LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit Blad -verschijnt dagelijks, lbehalve op Zon- en Feestdagen. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Partjt 31Faubourg Montmartre. Dit nummer bestaat uit zes bladzijden. Haarlem's Dagblad van 20 Nov bevat o. a.Portugal en Engeland, de Hoeren teroegeslagen bij Bloem fontein. Graat Waldersee ontvangt do Cbineeseheafgevaardigden. Kru- ger lied. P.iryscke brief. De illu siezaal to Parys. Uit het leven van dcu Keizer van China, Winteravond. Brand. Parlementaire Praatjes, Haagsclie Brief. Onze Brievenbussen zijn geplaatst tegen den muur van bet siga renmagazijn van den lieer B. Langeveld, Grooto Houtstraat 140 on tegen dien van oen heer F. Hellingman, firma H. C. Lou- werso en Zoon confiseur, Groote Houtstraat Look Ai er an g. Alle bneven en bescheiden, bestemd voor onze Redactie, ouze Administratie en onze Stoomdrukkerij, kunnen daarin geworpen worden. Lichting geschiedt des morgens 0 en 11 uur, des namiddags 1 eu 2 uur, des avonds 7 uur. J. C. PEEREBOOM, Directeur. Officieele Berichten. BURGEM. EN WETHOUDERS van Haarlem, doen te weten, dat bij hunne beschikking van 13 No vember jl. lo. aan J. Graaft ver gunning is verleend tot oprichting van eene Smederij in het perceel aan de Zoetesfcraat No. 4 en 6. 2o. aan M. J. Roozekrans vergun ning is verleend to oprichting van eene Distilleerderij in het perceel aan de Helmbrekersteeg No. 9^, Haarlem, 17 Nov. 1900. Burg. en Weth. voornoemd, BÖREEL. De Secretaris. PIJT ACKER. Politiek Overzicht. Het is nog niet nader bevestigd dat aan den heer Pott, consul-gene raal van de beide Republieken in Porlugeesöh' Zuid-Afrika verboden zou zijn de vlaggen dier Staten te laten wapperen van het consulaat. Maar doordat er geen tegenbericht komt schijnt het wel waar te we zen, terw ijl het ook zeer waar schijnlijk is, dat Engeland zijn in vloed heeft aangewend bij Portu gal om den heer Pott op zij te zet ten. Wordt hij toch niet meer als den consulairen vertegenwoordiger erkend dan kan hij ook de vlaggen niet voeren. Dat Portugal maar al te spoedig bereid zou zijn om En geland zijn zin te geven is ook wel te begrijpen. Wat den gang van zaken anders betreft, het is nog steeds het oude liedje. Engeland doet alsof de Re publieken'al volkomen onderwor pen zijn en een rooden vlek hun plaats op de kaart van hot land 1 aangeeft, maar intusschen blijft het teekeningetje van Caran d'Ache van eon paar weken geleden waar in Roberts de onderwerping aan Koningin Victoria meldde on der den kogelregen van De Wet, actueel en het kaartje, dat de „Westm. Gazette" dezer dagen gaf van do Republieken met vermel ding van de plaatsen, waar er in deze en de'vorige maand gevochten is, ziet zwart van de namen. Het noordelijke deel van Transvaal is weggelaten, daar hebben de En gelschen nog niets te zeggen, maar voor 't overige vinden wij verzet over de geheele lengte en breedte der Republieken. Alleen is een strook van Transvaal langs de wes telijke grens opengebleven, maar de "teekenaar had op die hoogte over de grens in het Vrijburgsche, en zuidelijker bij Kimberley nog heel wat namen erbij kunnen voegen. In het bijschrift van de kaart wordt den lezer aanbevolen te overwegen, hoeverre de oorlog nu feitelük ge daan mag lieeten, en de vraag ge daan of het niet tijd wordt, dat de diplomatie een handie helpt om een einde aan den oorlog te maken. Of de Boeren nog krijgsmateriaal genoeg hebben Men schrijft aan het „Berl. Ta- geblatt" dat, hetgeen Lord Roberts eenigen tijd geleden beweerde, nl. de Boeren zouden hun Long-Toms en ander "-eschut vernield hebben, niet waar is. De Boeren hebben den Long-Tom in Komatipoort ver nield, maar waar bevinden zich de drie overige Pransche reuzenka- nonnen? Christiaan Botha heeft er een te Langsnek, die hij bij zijn terugkomst wist te redden, en Louis Botha heeft er een naar het Noorden gebracht, toen hij bij Spitskop zich in het Zoutpansge- bergte terugtrok. En de derde zal zich nog wel bij de Boeren uit Kar rolina bevinden, die langs den Oos- telijken spoorweg naar het Zuiden getrokken zijn. Verder hebben de Boeren, naar deze schrijver mededeelt nog vele kleinere kanonnen en hebben zij aan Maxim-Nordenreldts en aan patronen voorloopig geen gebrek. De laatste oorlogsberichten lui den niet onverdeeld gunstig, maar men weet het, ze hebben eerst de censuur ondergaan voor ze meege deeld worden. Volgens die laatste berichten dan o. a. dat ten gevolge van het ge vecht bij Edenburg de trein van Kaapstad, die 15 November had moeten aankomen, pas den volgen den ochtend aankwam. De Boe ren werden teruggedreven en de lijn vrij gemaakt. Men verneemt, dat een gewapende trein eveneens in actie was. Latere berichten melden, dat de Boeren volkomen in de pan werden gehakt in het gevecht bi' Edenburg. Eén lezing luidt, dat de verliezen der Boeren 75 dooden en gewonden bedroegen. De Boeren deden verschillende niet geslaagde pogingen om den spoorweg ten zuiden van Bloemfon tein te vernielen. Een telegram van Lord Roberts uit Johannesburg van 10 dezer meldtGeneraal Barton nikte van Potchefstroom en generaal Douglas van Ventersdorp op; zij bezetten Klerksdorp den iGen zonder tegen stand te ontmoeten. Dongton had dagelijks onsamenhangende ge vechten met het commando van Liebenberg. De Engelschon namen vijftien man gevangen en maakten een groote hoeveelheid schapen en vee buit. Lord Roberts maakte verder mel ding van onbelangrijke Boerenaan- vallen op Engelsche patrouilles of escorten op verschillende punten. Dat zullen we onthouden dat die gevechten onbelangrijk waren, daar zal mogelijk wel wat achter steken. Gunstig tegenoyer deze berichten steekt de t-iiding af dat de Boeren in het Ficksburg-district nog steeds zoo sterk blijven. Zij blijven Ficks- Jjurg bezetten en zij verwachten dat De Wet zich daar bij hen zal voegen. Zij houden een sterke stel ling bezet in de bergen en verkla ren dat zij voldoende kleeding en levensvoorraad hebben voor twee jaar. Echter schijnen zij niet te we ten, dat De Wet zijn kanonnen ver loor, waarop hun hoop gevestigd was. Graaf Waklersee heeft de gevolmach tigden Prins Tsing en Li-Hoeng-Tsjang ten gehoore ontvangen, en dit wordt nu inderdaad als een belangrijke stap in de richting der oplossing van de Chineesclie kwestie beschouwd. Reeds ccnigen tijd geleden hadden beide gevolmachtigden bij den opper bevelhebber een audiëntie aangevraagd maar graaf Von Waldersee had den heeren laten antwoorden, dat hij hen eerst over eenige dagen zou kunnen ontvangen. Donderdag nu heeft de au diëntie plaats gehad in het keizerlijk paleis. Freiherr Von Goltz trad hierbij als tolk op. Graaf Von Waldersee eischte, dat de Ghineesche troepen uit de buurt van 't door de verbondenen bezette gebied zouden worden teruggeroepen, van zijn kant zou bij dan het uitzenden van expedities naai* het binnenland staken, den weet, dat de Keizerin-Moeder, die weer alles te zeggen heeft, of ten min ste doet of zij de regeering van het Hemelsche Rijk vertegenwoordigt, reeds over deze strafexpedities haar on tevredenheid heeft uitgesproken. Maar afgezien hiervan, is het zeer goed mo gelijk, dat, indien de gevohnaehligden het eens kunnen worden mei graaf von Waldersee over deze quaestie de rege ling spoedig tot een goed einde za! kunnen geraken. Buitenlandsch Nieuws. Door do Eooren verrast. De „Times" heeft een brief ont- vangen van haar correspondent. die Lord Methuen's divisie verge zelt. Aan dien brief, den 6en Oc tober uit Rustenburg geschreven, is het volgende ontleend Den 26en September kwam de colonne te Rooirandjesfontein. Daar hoorde men, dat er dagelijks Boeren daar voorbijkwamen, schijnbaar op weg naar Lichten- burg, en dat de generaals de la Reij en Lemmer in het district waren en Visser do Engelschen volgde. Den 27en trokken den Engelschen door. Te Bronkhorstfontein hoor den zij, dat de Boeren van links oprukten, blijkbaar om voor de En gelschen heen te komen. Deze zet ten er nu den galop in, en zoo kwa men zijn in een laag dal loopende van O. naar W. „Toen," zoo vervolgt de schrij ver, „zagen wij een aantal mannen in troepen rijden in dezelfde for matie als onze ruiterij en ons be reden voetvolk op marsch. Het was de richting, die de Boeren, naar onze onderstelling, namen, maar aangezien zij bij onderzoek bijna allen khaki en helmen bleken te dragen, vermoedden wij dat zij be hoorden tot generaal Douglas' co lonne, die, gelijk wij wisten, zich links van ons voortbewoog. Wij begrepen er niets van. Na eenigen tijd kwam het ons voor, dat het toch Boeren moesten wezen. Wij konden echter niet zoo maar het vuur gaan openen op mannen, die in Engelsche ruiterijformatie reden en onze uniforms droegen. Doch wij werden spoedig op de hoogte gebracht, toen zij van hun paarden een hevig vuur op ons richtten. Er was geen bedekking hoegenaamd, en dus galoppeerden de flankrij- ders een duizend meter naar de hoofdmacht terug. De vijand schoot intusschen flink door, evenwel zon der kwaad te doen. De 4e veldbat- terij trad dadelijk in werking, ter wijl de vijand al schietende tot een kleine duizend meter van onze «vuurmonden naderde. Toen gin gen zij liggen achter struikgewas en hoog gras, en openden een hef tig vuur op do yeomanry en het geschut. Granaat na granaat werd op hen geworpen, en aid'"r ging het geweervuur door. Tc.: slotte konden zij het niet langer harden on zij trokken terug een heuvel vlak voor ons op. Inmiddels rukte de yeomanry onder brigade-gene raal Lord Chesham, met twee ka nonnen en twee pompons op on zen rechtervleugel voorwaarts. Zij waren niet blootgesteld aan eenig zwaar geweervuur, maar werden beschoten door een vijftienponder, die hevig onder granaatvuur ge nomen was, terwijl hij ons front voorbijtrok, maar achter een heu velrand op ons uiterste rechter- front in stelling was gebracht. Wij volgden den vijand eenige mijlen, maar konden niet weer met hem in aanraking komen. Toen wij te Leliedal ons kamp betrokken, kon den wij eenigen van hun voorpos ten zien, die onze stelling schenen op te nemen." Dg ontvangst van Kruger. Uit Rome wordt aan de Temps" ge seind dat de Italiaansche regeering geen enkel bericht heeft ontvangen, dat president Kruger te Genua aan land zal gaan in plaats van to Mar seille. Dr. Leyds wordt te Marseille ver wacht. De burgemeester van Toulon heeft hem geschreven dat hij president Kruger officieel zal gaan begroeten. Deze mededeeling wordt druk bespro ken na het besluit van den gemeente raad van Marseille om zich officieel te onthouden.. Uit Dijon verneemt de Temps" dat tot dusver onzekerheid blijft heerschen omtrent den dag van aankomst van president Kruger, die afhangt van den tijd van aankomst te Marseille. De hotelhouder van hotel de la Cloche heeft uit Parijs de opdracht ontvan gen om eenige salons en kamers voor den president en zijn gevolg in gereed heid te brengen. In beginsel is beslo ten, om aan de betooging elk politiek karakter te ontnemen, dat allo oud burgemeesters en de tegenwoordige burgemeester, gevolgd door den ge meenteraad, den president bij liet uit stappen uit den trein te ontvangen. Er zuilen louter eenvoudige woorden van verwelkoming worden gesproken. Prof. dr. A G. van Hamel te Gronin gen is uitgenoodigd om bij de komst van president Kruger te Marseille als tolk te fungeeren en heeft deze uit- noodiging aangenomen. Reuter seint uit Avignon: De gemeenteraad heeft in openbare vergadering besloten, president Kruger bij zijn doortocht te Avignon aan het station te gaan ontvangen. Dit zal waarschijnlijk Woensdag zijn. Socialisme in Frankrijk. De socialistische partij ln Frankrijk, die onlangs in verschillende groepen en groepjes is uit elkaar gespat, zal waarschijnlijk weer tot eene partij bij elkaar komen. Op voorstel van Jaurès zal een ontwerp aan de verschillende groepen worden voorgelegd, waarnaar deze zich weder tot eene groote partij zullen kunnen vereenigen. De aanslag op den Keizer. Het wordt bevestigd, dat do Keizer het voorgevallene te Breslau in het "e- heel niet heeft opgemerkt. De erfprins van Meiningen, die het dichtst zat bij de plaats waar vrouw Schnapka stond, zag dat deze een voorwerp zwaaide en naar het rijtuig wierp. De Keizer hecht aan het gebeurde geen beteekenis. Volgens officieele inededeelingen is de krankzinnigheid van de ongehuwde rouw Schnapka, voornamelijk door haar onzinnige redeneeringen buiten eiken twijfel gesteld. Zij acht zich door iedereen vervolgd, en was door deze waanvoorstellingen met da a;uor«iei- ten en met particulieren in conflict. Zij wilde een advocaat, die tegcu haar een proces voerde om haar uit haar woning to zetten, uit wraak (louden, doch trof hem niet in het rechtsgobouw. Op den terugweg vernam zij dat de Keizer voorbij zou komen. Zij volvoer de toen haar daad, die door rtcn Kei zer niet eens werd opgemerKt. Vrouw Schnapka wordt deden door den rechter van instructie gehuurd; waarschijnlijk dat zij weldra naar een krankzinnigengesticht zal women over gebracht Do terugkeer der uitlanden uitgesteld. De „Standard" kreeg Zondag een te legram uit Durban meldende, dat het vooruitzicht voor de Uitlanders om naar den Rand te kunnen terugkeeren thans nog zeer gering is. Mon gelooft dat het nog wel maanden kan duren, voordat zij kunnen terugkeeren. De ziekte van den Czaar. De berichten over de ziejue van Kei zer Nicolaas blijven overwegend ge ruststellend. De geneesheereu achien den Keizer krachtig genoeg om den aanval to doorstaan, vooral nu zijn toestand na een ziekte van acht dagen reeds vooruitgaand is. Op Fredcnsborg, aan het Deensche hof maakt men zich ia het minst niet ongerust zoolang da berichten die driemaal per dag uit Li- vadië komen, zoo gunstig blijven. Van een ontbieding der naaste familiele den aan het ziekbed is nog geen spra ke geweest. De algemeens toestand is bevredi gend, de zieke voelt zich goed. Om 9 uur des avonds was de temperatuur 38.7 de pols 64. Des nachts sliep de lijder zeer goed. Hedenmorgen gevoel de hij zich wel, zijn geest Is volkomen helder. Om 9 uur dos morgens wai de temperatuur 37,6, de pols G8. Aan Kruger. De ,,N. R. Ct." bevat het onderstaan de gedicht aan Kruger, uit het Fransch van Francois Coppée door- Jan do Quack, architect te 's-Gravenhage, Gij denkt dus niet aan ons. Gijl klie vend ginds de baren, 1 En Frankrijk is dan niet bet doelwit van Uw reis! O, Kruger, 6toere held, onwrikbaar sterk, 'schoon grijs- Geheiligd Balling door Uw smarte en' Uw jarenl Eertijds bood Frankrijk, als een moe- der, de armen wijd; ben vogelvrijen man, den balling troost en liefde; Thans voelt de ontaardo zoon dier moe der, hoe 't U griefde, Nu Frankrijk, zij! U biedtslechts onherbergzaamheid! Gij gaat dan Frankrijk door; maar weet: een leger rakkers Houdt 't volk wreed van U af, dat saam- stroomt U ten groet, Ga, Kruger, snel voorbij! Gij weet niet wie 't U doet... Maar 't dwingbewlnd dat aan is èn 't volk... zijn geen makkers. Feuilleton. Ijijj I marnoot Naar het Duitèch. 8) Ik hoop dat je me niet kwa lijk zult nemen, dat ik het niet over me kan verkrijgen je geluk te wenschen met je verloving met me neer Erwin. Je hebt ontegenzegge lijk buitengewoon slim en vernuf tig gehandeld; ik kan me echter niet zoo in enkele minuten met het feit verzoenen, dat deze verrassen de liefdesverhouding mij een zuster kost, en tevens de eenige verstan dige mede gevoelende ziel, die ik tot op dit oogenblik op aarde had. Ik wil niets slechts van je tc.ekom- stigen echtgenoot zeggen, maar na al het voorgevallene zal het je ze ker even duidelijk zijn als hot mij is, dat nooit eenige gemeenschap kan bestaan tusschen hem en mij. Zwijgend, met afgewend gelaat en vast op elkaar geperste lippen had Edith het door hem gesproke ne, dat van zooveel bitterheid ge tuigde, aangehoord. Nu echter keerde zij zich tot hem en hij zag dat tranen in haar oogen blonken Wil jij ook nog beginnen me te kwellen, Prosper1/ Is al hetgeen ik reeds heb moeten doorslaan niet genoeg? Als je wist hoe het er op dit oogenblik in mijn binnenste uitziet, zou" je waarlijk geen lust meer hebben me met verwijten te pijnigen. Hij had er klaarblijkelijk ook al spijt van dat hij het gedaan had, want hij trad op haar toe en greep vol zachte vriendelijkheid haar hand. Is het dan onherroepelijk vast besloten. Edith? Zie. ik kan me nog in 't geheel niet aan de gedach te gewennen dat je juist hem je hart zoudt hebben geschonken, dien leeghoofdisren, oppervlakki- gen knaap met zijn nauwelijks be mantelde ruwheid. Het is ondenk baar dat je aan zijn zijde gelukkig zoudt worden. - Zeg me niets meer, Prosper, niets... nietsl Ik kan er ie niet op antwoorden... vandaag kan ik het niet, want ik zou je bekentenissen moeten doen, die ik zelfs voor mijn eigen geweten nog niet heb afge-1 legd. I Laat mij dan je geweten zijn. Of heb ik werkelijk het vertrou wen van mijn zuster geheel en al verloren? Zeker niet. Maar ook Ri zult eenmaal inzien, dat er dingen zijn, waarin men zich door niemand kan laten raden, zelfs niet door zijn besten en dierbaarsten vriend. En wees nu niet meer bezorgd over mij. Voor de wereld ben ik nog niet eens Erwin's bruid, veel min der dus zijn gemalin. Edith, als ik je goed begrijp... Ze werden onderbroken. Prosper! Prosper! Zend om Godswil dadelijk een renbode naar den dokter! Ais ik me niet zeer vergis ligt je ongelukkige groot vader te zieltogen. Mevrouw von Linderode riep deze woorden in de grootste opge wondenheid van af den drempel om terstond daarop weer te ver dwijnen. De jonge man stond een oogen blik als verlamd; toen echter her stelde hij zich en ijlde de kamer uit. Edith alleen bleef daar achter. Langzaam gin^ zij naar het ven ster en de hoogmoedige rimpel tus schen haar wenkbrauwen werd nog dieper .terwijl zij onafgebro ken in de vroolijke zomerheerlijk- heid van het park blikte. VIJFDE HOOFDSTUK. Een uur na middernacht was baron Werner von Linderode ge storven zonder dat het bewustzijn nog eönigermate was teruggekeerd. De dokter had zijn toestand van het eerste oogenblik af voor hopeloos verklaard. Een rijknecht met een telegram, dat den toekomstigen majoraats heer Erwin von Linderode van de ernstige ongesteldheid van zijn grootvader moest onderrichten, was even na de komst van den dok ter afgezonden, maar bij den groo- ten afstand, waarop zijn garnizoen verwijderd was en de gebrekkige verkeersmiddelen kon de aan komst van den luitenant niet voor den volgenden middag vernacht worden. Mevrouw von Linderode, die ge heel onder den indruk van haar 'smart scheen, was niet van het sterbed gefweken en ook Prosper had de laatste, ondragelijk lang-i zaamzich voortslepende, uren door gebracht in 's barons slaapkamer, die vóór dezen dag door niemand behalve den kamerdienaar ooit was betreden. Edith alleen had zich niet vertoond en had zich ook niet laten overhalen te komen, toen haar moeder haar door een bedien de liet berichten, dat de eerste tee kenen van den naderenden dood waren waar te nemen. Met het vallen van den avond hadden zich de gezamenlijke, aan het landgoed verbonden, beambten en alle bedienden in het ruime ver trek, dat aan de sterfkamer grens de, vereenigd. Kort na middernacht waren op bevel van mevrouw von Linderode en met toestemming van den dok ter de verbindingsdeuren behoed zaam geopend en de kamerdienaar had den aanwezigen te verstaan gegeven, dat het laatste oogenblik van hun grijzen gebieder gekomen was. Zwijgend en aangedaan waren zij allen getuigen van zijn zacht, bijna onmerkbaar heengaan ge weest en hoezeer zij ook lot op dit oogenblik in hem den strengen heer hadden gevreesd in liet aan gezicht des doods had elk zich i slechts het goede herinnerd, dat hij van hem had genoten en er was er geen enkele die niet in zijn hart erkend had, dat h;i b:: al zijn on- bruischende heftigheid en niets ontziende ruwheid, in den grond toch altijd een goed en rechtvaar dig huisvader was geweest. Toen de pastoor van Eichfelde, sinds lange jaren een vriend des barons, en zelfs reeds een grijs aard met sneeuwwit haar, binnen aan het sterfbed met halfluide 9tem begon te bidden, waren de mees ten der daarbuiten verzamelden neergeknield en menig moeilijk onderdrukt gezucht en gesnik werd in de diepe, plechtige stilte ge hoord. Toen had zich de dokter, die aan het hoofdeinde van het een voudige, iizeren veldbed stond, over den onbewegelijk daarop uit- gestrekten baron gebogen en toen hij zich na verloop van eenigo minuten met ernstig gelaat weer oprichtte, hadden de aanwezigen de zekerheid gekregen dat de oude baron Werner von Elvershöh stil en vreedzaam een beter leven was ingetreden. Eerbiedig weken die lieden op zij toen kort daarop de.bitter wee-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1900 | | pagina 1