Binnenland. Parlementaire Praatjes. De behandeling vnn de wetsontwer pen in verband met do reorganisatie van het Hooggerechtshof in Ned. Indië ia gisteren ten einde gebracht. In hoofdzaak was nog in debat de quaestie der invoering van het appèl voor inlanders bij de raden van justi tie, of liever van de revisie niet alleen op stukken, doch na ovaal debat en het hooren va getuigen. Men verlang de alleen de zekerheid, dat van de be voegdheid ook gebruik zou worden ge maakt en van de Regeeringstafcl weid die verzekering gegeven. Toen volgde de aanneming van arti kel 1 met 52 tegen 12 stemmen. (Tegen o. m. de heer van Styrum.). Een amendement van den heer Mac- kay, bedoelende om te zorgen dat door de nieuwe regeling de griffiers niet fi nancieel zouden geschaad worden, word door den voorsteller teruggeno men, na een verzekering van den Min. dat hij voor de betrokken belangen zou zorgen. Het wetsontwerp werd daarna aan genomen met 52 tegen 9 stemmen (on der welke laatsten ook de heer van Sty rum). In tweede lezing werden de herzie ningen der regeringsreglementen van Suriname en Curasao zonder stemming aangenomen. Daarna ving het algemeen debat aan over de Indische begrooting voor 1901, bij het Hoofdstuk „Uitgaven voor In- die." Het werd geopend door den heer Pijnacker Hordijk, die betreurde dat in 7 jaren tijds het vraagstuk der de centralisatie niets verder was gekomen en dat de afschaffing der heerendien sten met horten en stooien tot stand kwam, ja dat eerder die diensten wer den vermeerderd door uitbreiding van dessadiensten. Ook wenschte hij af schaffing van het gebruiken van hee- rendienstplichtigcn bij irrigatiewerken tot de krachtige bevordering waarvan hij aanspoorde. Ten aanzien van den financieelen toestand was hij niet op timistisch, wijl de sluitende begrooting te danken was aan de hooge tinprij- zen, een toevallige bate. Alleen door krachtige bevordering van productieve werken kon men komen tot een toe stand waarin de inkomsten de uitga ven dekten. De heer van Limhurg Styrum acht te ook den financieelen toestand, af hankelijk van de tinprijzen, precair. Meer bepaaldelijk besprak bij den rechtstoestand der inlandscbe Chris tenen, voor wie bij geen publiek- noch privaatrechtelijke gelijkstelling met Europeanen verlangde, doch wèl een regeling te hunnen aanzien van grond bezit en erfrecht. Ook verlangde hij htm benoembaarheid tot inlandscbe ambten. De laatste spreker van gisteren was de heer van Kol, die doorloopend de «telling ontwikkelde dat ïndié wordt geëxploiteerd ten gunste van het ka pitalisme. Wat de heerendiensten en de begrootmg betrof, sloot hij zich aan bij den heer Hordijk. Eerst echter kwam hij op tegen de wijze van be handeling der begTooting, waarbij al lerlei belangrijke dingen werden „bin nengesmokkeld", zoo nu een stoom tram op Sumatra. (DeVoorzitter wraak te deze uitdrukking). Het ergste was, dat der Kamer de noodige adviezen werden onthouden. Had de heer Pijn acker Hordijk een Kolonialen Raad aanbevolen, tot voorlichting, spr. wil de eerst onderzoek in Indië door een raad van directeuren, daarna advies van een permanente commissie van le den der Kamer en anderen. Een begreo- ting vaststellen was eigenlijk een daad van bestuur; bij decentralisatie kon veel worden overgebracht bij andere lichamen. Opkomende tegen do ook in ons In disch bestuur gebleken veroverings- woedo der bourgeoisie, op het voorbeeld van het arbeiderscongres te Parijs, sprak do heer van Kol van den nood- lottigen invloed der Oranje'.s op onze koloniale politiek, zoodat de Voorzit ter hem moest uitnoodigen, zich te matigen. Meer bepaaldelijk had do heer van Kol den Atjeh-oorlog op het oog. Er zou nimmer vrede komen en de be wering, dat wij orde wilde brengen waar wanorde heerschte was alleen een gced argument voor onze Chamber lains. Ten aanzien van Indië was deze regeering beginselloos; de partijen be moeiden zich niet met Indië. De socia listen wilden dat, zij wenschten een goede inlandsche bestuursorganisatie. Zij wilden dat Indië niets geadminis treerd werd, maar geregeerd, niet al- leen ten bate van de Europeanen maar ge rogeering van den ouden baron gezucht hadden, deden zeer spoe dig de ondervinding op, dat het met den nieuwen majoraatsheer noch gemakkelijker, noch aange namer werken was. Zijn scherpe oogen dwaalden overal rond, hij was onvermoeid waakzaam en 'duldde niet de geringste afwijking jvan zijn bevelen. Een inspecteur, ilie in een ondergeschikte aangele genheid, niettegenstaande de van Erwin ontvangen bepaalde aanw::- feing, naar zijn eigen gevoelen ge handeld had, was den ochtend van 3en begrafenisdag plotseling ont slagen geworden, hoewel hij sedert pieer dan tien jaar op Elvershöh behoorlijk zijn plicht had gedaan :cn sinds dat oogenblik heerschte onder de lieden een zeer gedrukte stemming, daar elkeen de vrees luet zich omdroeg dat binnen korten lijd ook hem een dereelijk lot kon treffen. Fluisterend toch werd het rond verteld dat die ongehoorzaam heid, die niet eigenbelang tot grond flag had gehad en die bovendien met de beste bedoeling was begaan, yolstrekt niet de eigenlijke oorzaak Van het ontslag van den oppassen- 'den beambte was geweest, maar dat die een. welkom voorwendsel. ook van de inlanders, wier belangen moesten bevorderd worden door pro ductieve werken, door intellectueele ontwikkeling wilde niet het einde komen, als eens de „stille kracht"' zou losbarsten. Heden voortzetting. G. Jr. Krueer's portret door IsraëP Hot Dagblad schrijft „Wij vernemen heden de heu gelijke tijding dat Jozef Israels het portret zal schilderen van Paul Kruger. Heuglijk en in hooge mate sympathiek is dat bericht met het. oog op de bestemming van het por tret en de geestdrift, waarmee het door Israels werd aangeboden. Men kent de mooie daad van den Dordi- schen kunstvriend llidde Nijland, die het Transvaat-paviljoea v;.n de Parijsche tentoonstelling aankocht om dit naar Dordrecht te doen over brengen, waar het den grondslag zal vormen van een museurn, dat duurzaam zal herinneren aan den heldenoorlog onzer stamverwanten. De heer Nijland is voornemens in dat museum zoo veel mogelijk al het merkwaardige te verzamelen wat op den oorlog in Zuid-Afrika betrekking heeft, in de eerste plaats ook de portretten van de aanvoer ders der held! ritige Boeren. Op den dag van de aankomst van Kru ger te Marseille begaf hij zich naar Israels, legde hem het plan bloot en verzocht hem zijn medewer king. Een portret van den eerbied - waardigen Paul Kruger door den grooten Nederlander Israels zou aan net welslagen van het scho-one plan een belangrijken steun geven. Niet alleen beloofde Israels zijn medewerking, maar hij deelde zoo zeer in den geestdrift van zijn be zoeker, dat hij verzocht het portret geheel belangeloos te mogen ma ken. Zelfs vroeg hïi vergunning orn de lijst voor zijn rekeninr te mogen nemen. En als de heer Nijland hern toestond ook diens portret voor het 'Transvaal-Museum te schilderen, zou hem dit tot groote voldoening strekken. Voor onzen wakkeren landgenoot Hidde Nijland, die der vaderland- sche kunst een zoo warm hart toe draagt en voor zijn schoon plan, do^t ons deze nobele daad van Jozef Is raels van harte jronoegen." Aan Kruger. Het onderstaande telegram is door het Nederlandsch Comité voor de Onafhankelijkheid der Boeren aan dr. Leyds gezonden om het aan president Kruger b;: ziin aankomst te Marseille ter hand te stellen Aan President Kruger Bij uwe komst in Europa nade ren tot u niet de regeeringen maar de volken. Zij getuigen u van hun leed en hun verontwaardiging over den aanslag op uw klein ma.ar dap per volk. Voor God en de historie verantwoordde de aanrander zijn misdaad, wii 80.000 Nederlandei's, zenders van dit telegram, wij en heel Nederland achter ons, stem men mee in het volkerenkoor, wen- schende dat aan Transvaal en Oran je-Vrijstaat eerlijkheid worde be tracht. Welkom dan in het oude we relddeel, dat nooit zijn idealen wil prijsgeven van vrijheid en gerech tigheid. Welkom en dat God zij met U, met uwen trouwen hond- genoot en met de Republieken. Ket Nederlandsch Comité voor de onafhankelijkheid der Boeren Dr. H. F. Jonkman te Utrecht, voorzitter. Jhr. mr. J. E. Huyaecoper van Maarseveen en Nigtevecht te Utrecht. Mr. G. de Wilde Jr. te Utrecht. Dr. H. J. Kiewiet de Jonge tc Dordrecht, secretaris. Uit China. De zeereerw. pater Henri Ray- makers, overste van het missiehuis Sparrendaal te Vucht, ontving een brief van den zeereerw. pater L. van Dijck, provinciaal van Oost- Mongolië, gedateerd van 25 Sep tember. De brief geeft eenigo bijzonder heden over den marteldood van den eerw. pater Jozef Segers. Na vele versmadingen en fclteringen te hebben doorstaan, werd hij den 24en Juli 11., op bevel van den man- darijn van Lang-Ping-Tsien in een geweest was om een wensch van baronnes Edit'n te vervullen. Men wist dat zij zich eenige maanden geleden bij haar grootvader over een vermeend eebrek aan beleefd heid tegenover haai* van de zijde van dien inspecteur had beklaagd en dat baron Werner bij die gele genheid, in dergelijk opzicht tame lijk onverschillig, partij voor zijn ondergeschikte had gekozen. Hoe wel natuurlijk niemand een af doend bewijs bezat dat zij nu als wraak ter elfder ure van haar toe- komstigen echtgenoot de verwijde ring van den man geëischt had, zoo stemde het vermoeden toch te zeer overeen met de meening, die men zich omtrent haar karakter gevormd had, dat niemand ernstig aan de ware oorzaak van het ont slag twijfelde. En er was bijna nie mand, dio geheel zeker was niet gedurende het leven van den ouden baron bij een of andere trelegenheid misschien ook haar ongenoegen to: hebben verwekt. Het eigenaardis-e standpunt, dat, mevrouw von Linderodo met hare kinderen toen ter tijde op Elvers- höh had ingenomen, de minach ting, dio do oude slotheer meer dan eens.voor zijn beide kleinkinderen. kuil geworpen, om levend Le wor den begraven. Toen hij door de aardlaag, die hem reeds bedekte, het hoofd nog wilde oprichten, werd zijn hersenpan met een bijl- s'ag verbrijzeld. Zijn lijk werd in de nabijzijnde rivier geworpen. De zeereer». pater Van Dijck voegt erbij, dat het verkeer met de kust uitu!.:; moeilijk blijft, dat het niet mogelijk is. dat alle missionarissen aan hunue families schrijven, daar het niet raadzaam is, den koerier meer brieven mede te geven dan hij tusschen voering van zijn kleed of de zolen zijner schoenen ver bergen kan. Dit moge dus de fa milies der missionarissen, dis in Oost-Moögolië verblijven, genist- stellen. Allen, die zich in bet zuidelijk gedeelte van hel vicariaat bevonden, hebben zich vereenigd in de bis schoppelijke resident!© van Soeng- Shoe-Ï'soerei-Tse. Onder dezen heb ben hun familie in Nederiand mgr. Abels, de eerw. paters Meyer, Jos. Uoogers, Van Eijgen. Spoorenborg, Van Hilst, Uytdewillighen, Kallen. De eerw. paters Van Acht, Gcos- sees en Jansen zün in hun distric ten van het Noorden .gebleven. Ver der och rij ft de zeeroerw. provin ciaal Hier in onze residemtio van Soeng-Shoe-Tsoorei-Tse hebben wij ons duchtig tot afwering voorbe reid. Op den SOeii Juli, 's morgens, hebben wij een harden aanval te doorstaan gehad. Duizend Boksers zagen wij, van af de hoogte van onzen muur, met hun vlag- voorop, op onze residentie aanrukken. Troe pen van 50 soldaten plaatsten zich op verschillende punten, terwiil de dichte massa recht op ons aantrok. Christenen en missionarissen, al len waren op hun nost. Na een uur strijdexis sneuvelde de vaandeldra ger, en kort daarna viel ook het hoofd der bende. In v^anorde trok ken zij af, lieten 5 dooden achter, en voerdon een zestigtal ~ewonden mede. Door een bijzopéere beseher-; rning hadden wij geen onkelen ge wonde. Gr begrijpt de geestdrift onzer Christenen. Te De-urn lauda- mus. Doch wij mogen nog niet op onze lauweren slapen, de Boksers zullen ieruffkeeren, en wel in groo- ter getal. Den len Augustus ontving ik een brief van P. van Acht, den 2-4en Juli geschreven, met de verschrik kelijkste tijdingen. Te King-Yen- Eul, zoo schrijft hij, zijn alle chris tenen, uitgezonderd 5 of G die heb ben kunnen ontsnappen, vermoord. De moordenaars beloofden liet le ven en den vrede aan allen die wil den afvallen, doch moedig befeten allen den marteldood verkoaon. De kerk en alle huizen der christenen zijn verbrand. Ta-Ghen-T'ai, Sen- Tao-Keou enz., eveneens verbrand. Daarna hebben de Boksers achter eenvolgens de verschillende chris tendorpen van Wei-Tchang ver nield. De Christenen zijn gevlucht bij pater Heynscn en bij pater L. de Smet, onder wiens beleidvolle en onversaagde aanvoering zij do Boksers al verschillende harde les sen gegeven hebben. Pater van Acht trok eveneens aan het hoofd zijner christenen tegen den vijand te veld, en terwijl deze met talrij ke verliezen aftrok, hadden de christenen slechts 2 licht gewon den. In Heou-Fou en de Zwarte Wa teren schijnt nog geen aanval te hebteo plaats gehad, (Tijd.) Brand. In een perceel, gelegen in de Ro- c-hussenstraat to 's Gravenhage, brak Woensdagavond te ruim 7 uur een hevige brand uit. De vlam men die sloegen uit het beneden gedeelte der woning, werden 't eerst ontdekt door twee politie agenten, die onmiddellijk de brand weer waarschuwden. De groote afstand tusschen dezo verafgelegen straat in een nieuw stadsgedeelte en de brandweerka zerne, was oorzaak, dat de bene denwoning, bijna geheel was uit gebrand, toen de brandspuiten aan rukten. Do taak der brandweer, dio met 4 slangen op de waterlei ding werkte, bepaalde zich er dan ook toe, het bovenhuis voor afbran den te beschermen. Alle vertrekken van het beneden huis zijn geheel uitgebrand; het huisraad ging ook verloren. had getoond, had noodzakelijk ook moeten terugwerken o?) do hou ding der ondergeschikten en nie mand was voorzichtig genoeg ge weest aan de mogelijkheid van een ommekeer in den toestand te den ken, zooals die nu werkelijk had plaats gehad. Wel is waar beijver de zich sedert het bekend worden der verloving een ieder cïoor bui tengewone onderworpenheid en dienstvaardigheid goed te maken, wat in dit opzicht vroeger mis schien verzuimd was, maar de hoogmoedige koelheid en heersch- zuehtigo ongenaakbaarheid van Edith waren niet zeer geschikt de lieden, die vreesden hun betrek king, en daarmede liun levenson derhoud, te verliezen te doen ge- looven aan het verkriteen van de hooghartige vergiffenis der toe komstige slotvrouw. Dat z;ï bij den nieuwen heer, niettegenstaande zijn flink militaire manier van doem alles roclaan kon krijgen wat zij begeerde, was voor niemand twijfelachtig die hen me-t elkander zag omgaan. Hoe beperkter die omgang uit een welvoegelijkheids- oogpunfc wezen moest, hoe gelukki ger elk kortstondig samenzijn Er- _win scheen to maken. Zijn oogen Het bijna totale gemis aan straat verlichting, maakte die taak in- lusschen^hiet gemakkelijk. De bewoners waren afwezig. De brand is vermoedelijk ontstaan door het omvallen van een petro leumlamp. Woensdagmiddag waren tot het di ner ten Iiove door II. M. de Koningin genoodigd: mevr. de baronesse Van Hardenbroek van 's Heeraartsberg cn Bergambacht, grootmeesteres van H. M. de Koningin; mevrouw de douairière gravin Van Lynden van Saudenberg, dame du palais van H. M. de Koningin- Moeder, waarnemend grootmeesteres van II. M.; mr. M. W. baron du Tour van Bellinehave, grootmeester-hono rair en mevrouw de baronesse Du Tour van Bellinehave, dame du palais ho noraire; adj.-generaal graaf Dumon- ceau, chef van het militaire huis van H. M. de Koningin; mr. A. L. E. ridder Da Stuers, Hr. Ms. buitengewoon ge zant en gevolmachtigd minister te Pa rijs, en jhr. P. J. Vegelin van Claerher- gen, directeur van liet kabinet der Ko ningin en kamerheer in bui'teugewo.nen dienst van H. M. de Koningin. Sport en Wedstrijden. Rijwielen- en autoxnobillon- t siito oïiëteiiiïtg. Een groote algemeene tentoonstel ling van rijwielen en automobielen zal gehouden worden te Parijs in het groo te kunstpaleis in de Chainps Eiysées. De Automobile Club de France, de kamer van koophandel der rijwiel- en automobielen-fabrikanten hébben zich verbonden om de tentoonstelling zoo goed mogelijk te doen t-iagen. Tot voorzitter van het uitvoerend co mité werd gekozen E. Bar. van Zuylen, president van de Autom. C. F„ en de onder-voorzitters zijn de presidenten dei- andere genoemde lichamen, de hee- ren Darracq, graaf de Dion en Clément. Worstelen. In de eerste ronde van het wereld- worstelkampioenschap zwaar gewicht' te Parijs, is Dirk van den Berg gemak kelijk overwinnaar gebleven in zijn partij tegen den Franschman Baltha zar die blijkbaar niet tegen hem was opgewassen. De strijd duurde slechts 59 seconden. Rechtszaken. Aanslag op hat FssiSjaen to Blaricn.ni. Woensdag stonden voor de recht bank terechtKlaas Baas, geboren te Huizen, oud 27 jaar en Peter Baas, ge boren te Huizen, oud 2G jaar, heiden varensgezel. Hun wordt hij dagvaarding ten laste gelegd dat zij te Blaricum in den avond van den 19en Augustus, nadat te voren van een troep personen, onder wie ze kere Dirk Bakker en de beide beklaag den, eenigen, onder anderen genoemde Dirk Bakker, gepoogd hadden de uit spanning „Het Paviljoen" geweldadig binnen te dringen en bij die gelegen heid gemelde Dirk Bakker door een door den kastelein van genoemd Pa viljoen ter zijner verdediging gelost revolverschot doodelijk was getroffen, en terwijl op het gerucht hiervan eene groote opgewonden menigte voor en bij gemeld Paviljoen was samengestroomd welke een van met de zich daar reeds bevindende bovengenoemde personen onder wie beklaagden met hen door be dreigingen en verwensehingen aan hunne vijandige stemming tegenover genoemden kastelein lucht gaf, te za- men vereenigd en in vereeiiiging met die saamgeschoolde menigte die met hen, en zij beklaagden met dezen ge- meene zaak maakten, openlijk met ver- eenigda krachten geweld hebben ge pleegd tegen voormeld Paviljoen, toe- behoorende aan Eiber en Jacob Nieu- werihuyzen en tegen zich daarin en daarbij bevindende meubels, spiegels, voorwerpen dienende tot versiering en huiselijk gebruik, glas en aardewerk, eet- en drinkwaren, toebehoorende aan Arie Reinmerae, al het genoemde al thans, zoo Paviljoen als zich daarin of daarbij bevindende goederen hiervoren genoemd, toebehooi'ende aan anderen dan beklaagden en hunne medestan ders en daarbij opzettelijk en weder rechtelijk van die goederen zoomede glasruiten van gezegd Paviljoen heb ben vernield, door terwijl in gemeen overleg door personen uit die, mer-igte glansden helderder zoodra hij de slanke, donkere gestalte met het trotsche gelaat gewaar werd en hij putte zich uit in ridderlijke oplet tendheden en zachte galanterie. Wel is waar woonde de barones- weduwe met haar kinderen nog altijd in het afgelegen slotje, maar een groot aantal van de krachtigste meubelen en andere kostbare voor werpen van nut en smaak waren van het hoerenhuis daarheen ge bracht. Inplaats van het eene ka mermeisje, waarmede de beide da mes zich totnogtoe hadden moeten vergenoegen, stond nu het geheel e bediendenpersoneel tot haar be schikking, en behalve den titel, ontbrak Edith nu reeds niets meer van het aanzien en den maatschap- pelijken staat van de heerschende meesteres. Als iets dat vanzelf sprak, dat haar van rechtswege toekwam, had zij «at aiies aangenomen. Tegen over de voor de begrafenis overge komen gasten, onder wie de tij ding van die onverwachte verlo ving spoedig van mond tot mond was gegaan, had zij terstond met volmaakte zekerheid en waardig heid de rol van toekomstig© slot vrouw gespeeld on de oude kamer- opzettelijk haar gemeld Paviljoen met s Leen en en andere harde voorwerpen werd geworpen en waardoor een me nigte glasruiten, werden verbrijzeld, eveneens hunnerzijds opzettelijk en wederrechtelijk door werpen of slaan, met wat hun voor de handen kwam van gemeld Paviljoen glasruiten te vernielen, deuren er van gewelddadig in te trappen of in te stooten en nadat zij gezegd Paviljoen wederrechtelijk zijn binnengedrongen, welk voorbeeld door anderen uit de menigte werd ge volgd, daar binnen, zoo in de beneden gang als op da bovenverdieping opzet telijk en wederrechtelijk meubelen als tafels, stoelen, spiegels, voorwerpen dienende tot versiering en tot huiselijk gebruik, glas en aardewerk, eet- en drinkwaren omver en op den grond te werpen, van den rnuur af te rukken, stuk te slaan op te trappen, of uit een der ramen en van het balkon naar be neden te werpen en daardoor deels te beschadigen, deels te verniel*», en dat zij bovendien, ten tijde en plaatse als gemeld, onder de omstandigheden, zooals boven omschreven en tijdens voorviel heigeen boven is venawid, ten einde de vernielzucht der opgewonden menigte nog meer aan te wakktren te zamen vereenigd in liet openbaar mon deling tot het plegen van openfrijk ge weld roet vereenigde krachten hebben opgeruid, door staande voor of onmid dellijk bij meergemeld Paviljoen of wel het balken van dat Pavi^eeu der reeds aldaar verzamelde menigte luid keels op opruienden toon toe te roepen: „Wat zijn jelui voor jongens, help je ons niet," althans woorden en uitdruk kingen dien zin hebbende. In deze zaak werden gehoord 11 go- tuigen. Klaas Baas ontkent niet het hem hij de dagvaarding ten laste gelegde, maar weet er niets van, daar hij dronken was. Peter Baas ontkent dat hij het Paviljoen wederrechtelijk is binnenge drongen. Het O. M. require erde tegen elk der beklaagden 18 maanden gevangenis straf. Da ©ramoplioon. Overeenkomstig den eisch van den ambtenaar van het O. M. besliste de kantonrechter te Rotterdam, dat de gramophoon niet kan beschouwd wor den te zijn een muziekinstrument. Be klaagde, die in zijn bierhuis het toe stel in werking had gebracht, werd vrij gesproken. S Gemengd Nieuws. Beschaafds Dngelgchea Aan een brief van eene Afrikaan- sche dame uit de Kaapkolonie ont leent het Perskantoor te Dordt de volgende bijzonderheden die een scherp licht werpen op de bar- baarsche handelingen der Engel- schen in de beide republieken. Zij schrijft Jongens van 13 jaar gaan met hun vader op commando om niet door de Engelschen krijgsgevangen te worden gemaakt. Een dame uit het-Wind'burgdis- trict vertelt hoe generaal Hector McDonald1 ic-genover haar moeder en haar handelde. Hij sprak tot haar moeder„Ga je man bij zijn baard hier halen en hang hem op om hem te beletten door te vech ten." Nadat de Engelschen alles hadden weggenomen en de hoeve verbrand, zeide de generaal aan het meisje „Ga nu maar met de Kaffers wonen, dat wil je immers wel" waarop zij antwoordde „Ja liever dan te wonen met de Engel schen die tegen vrouwen en hui zen vechten." Daar dezo vrouwen een beetje geld hadden, behoefden zij niet naar het vrouwenkamp te Bloemfontein te gaan, waar oude en jonge vrouwen, zonder eenige gerieven, opgesloten zitten, terwijl deze Christelijke beschaafde En gelschen in hare huizen wonen. En niettegenstaande al deze ellende ver klaren dezevrouwen dab zij liever al les willen verduren dan to zien dat hun echtgenooten en zonen hunne wapenen nederleggen. Zoodra eene vrouw haar meening uitspreekt, wordt zij door de Engelschen krijgsgevangen gemaakt. Mevrouw Buiis en de vrouw van een ande ren veldcornet zijn door do Engel schen naar de commando's gezon den om hun echtgenooten mede te doelen, dat, indien zij voor een ze keren datum hunne wapenen niet dienaar dacht in stilte dat zijn over leden heer zich wel in zijn graf moest omdraaien als b>; de houding had kunnen zien van zijn klein dochter, die hij tot in zijn laatste uur zoo vernederend, schier als een ondergeschikte, behandeld had. Dat zij met dat al met haar bleek, bijna strak gelaat en haar koude oogen niet het uiterlijk van een gelukkige bruid vertoonde, verwonderde eigenlijk niemand. Veeleer zag men ook daarin een uiting van haar trots, die haar ver bood aan de wereld do vreugde te toonen. die zij toch noodwendig door den gelukkigen omkeer in haar lot moest gevoelen. En de koele achterhoudendheid in het openlijk toonen van haar gemoeds leven werkte nog opvallender hij het optreden van \aar moeder, die plotseling wel tien jaar jonger scheen, zich schier kokette rouw- costuums liet maken en steeds sprak van de heerlijke reizen, die ze na het huwelijk van Edith zou gaan doen. De eenige, om wien zich in dezen tijd van opgewondenheid niemand bekommerde, was de jonge baron Prosper. _Ook vroeger had hi j op nederleggen, hunne huizen in Hei delberg zullen worden verbrand' en hunn© hoeven verbeurd ver klaard. Schrijfster verhaalt dan verder hoe bij een der schermutselingen van de Wet de Engelschen zijne ambulance buit maakten. Oom Chris jan vond on hei slagveld vier gewonde Engelschen en hunne smartkreten waren zoo hartroerend, dat hij een zekeren Boshof met een witte vlag naar Kroonstad zond om de Engelschen vriendelijk te ver zoeken hulp te zendta voor hunne menschen, omdat hij (de Wet) niets voor hen kon doen, aaar zijne am bulance door de Engelschen was afgenomen. Hij hoopte dat dezo fout zou worden hersteld. De troe pen zonden de Wet geen an t woo rel, Boshof met de witte vlag als krijgsgevangene naar Groenpunt. En dan staan de Engelsche bladen nog wel vol van verraad door de Boeren met de witte vlag geploegd. De Afrikaansche besluit haar schrijven aldus„Gij zegt dat gij allen moed verloren hebt, wij niet. Ik denk altijd aan hetgeen mijn broer gezegd heeft„Die Boeren is nog te ban ja, soo 's hul min ge noeg is zal di$ Heer ver hul uit komst gé I" Koning Leopold; Als alles wa&r is wat men van Koning Leopold als automobielrij- der vertelt, zegt het „Handelsblad v. A."x moet het al een vroolijk© gast zijn, maar meet bij zich ook al niet meer aan de reglementen storen dan de meesten zimer sport- genooten. Ziehier wat de „Gazette" ver haalt Zondag reed Z. M. door de Ter- vurendfcreef, toen een wielrijder hem vooruitschoot, roepende Polle, die het laatst aan de Quatre-Bras komt, betaalt een ron- deke I Daarmee begon de fietser te trap pen, te trappen, zoodat bij in een oogenblik den Koning een heel eind voor was. Maar de Koning glimlachte in zijnen baard en gaf den stoker een toeken, die nu het voertuig sneller deed rijden, zoodat Z. M. den wiel rijder weer vooruit kwam en deze vruchteloos poogde den „tuf-tuf" in te halen.. Aan de Quatre-Bras gekomen, bleef de Koning eenige minuten wachten, doch de uitdager daagde niet op om zijn rondeke te betalen. Gelukkig voor beiden1 was er geen veldwachter te zien om tegen de twee rijders proces-verbaal op te maken. Hertogskroon en dollar. In alle stilte is Woensdag 1e Lon den het huwelijk voltrokken tus schen den 23-jarigen hertog van Manchester, kleinzoon van do her togin van Devonshire, en mej. He- lena Zimmerman, dochter van een koopman uit Cincinnati, 50 rnaal millionair, dus waarschijnlijk var- kenshandëlaar. Papa wist van het huwelijk niets, af en ontving tiet eerste bericht, door een zeer lakonie- gesteld ka- tel telegram. Daar was reden too,, want papa Zimmerman had. zoo als bekend was, in een redevoering eens gezegd: „Wij Amerikaansche zakenmenschen zullen onze doch ters aan jonge, schrandere en on dernemende jonge mannen uit ons eigen land uithuwen. Wat mij be treft, ik wensch voor mijn dochter een vol vloed Amerikaan en geen opgesoupeerden aristocraat, den een of anderen Engelschen edel man." Maar de dochter was van een an dere opvatting. Straatroof to Par^s. In Parijs is men bezig de roof tij den-, uit de middeleeuwen in eere te herstel-' len. Maandagnacht heeft men het stou te stuk uitgehaald, do electrische tram van St. DenisMadeleine op de placo de la Mailde te St. Ouen aan te vallen. Acht kerels trachtten de rijdende tram- te beklimmen; eenige slaagden daarin) en probeerden, den conducteur zijn; geldzak te ontnemen. De conducteur wist zich met zijn wlssristaaf de aaa-4 vaïlera van het lijf te houden en ze van de tram af te duwen. Door de snel heid te vergrooten, kon men. da roovers: kwijt raken. Elvershöh weinig van zich doen sproken, nu echter leidde hij eea zoo stil, teruggetrokken leven, dat„ behalve de bedienden in 't slotje, slechts zelden iemand hem te ziem kreeg. Onder voorwendsel van on gesteldheid, at hij op zijn kamer- en hij zag er werkelijk slecht ge noeg uit om deze verontschuldi ging waarschijnlijk te doen zijn. Maar zijn wankelende gezondheid, verhinderde he-m niet eiken dag lange wandelingen te maken, waarbij hij zorgvuldig al die we gen vermeed, die hem met zijn neof Erwin in aanraking zouden gebracht kunnen hebben. Ook vandaag er was juist een, week sedert dé begrafenis van den ouden baron verloopen had hij reeds 's morgens vroeg het slotje verlaten en had in 't woud rond go-, dwaald, tot hij vermoeidheid be gon te gevoelen en zich onder het. gebladerte van een beuk op den zachten grond uitstrekte met bet voornemen zich te verdiepen in de lezing van een door hem meege nomen staathuishoudkundig werk. IWordt vervolgd.^

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1900 | | pagina 2