Binnenland.
Parlementaire Praatjes.
Tegenover do reeks van klachten
waarmede de heer van Kol de beraad
slaging over de Indische begrooting
had ingeleid, stelde de heer Verhey
gisteren dat het niet aanging alles £i
fond te behandelen. Ons bestuur ging
in humanitaire richting en tot de ont
wikkeling van Indië was de steun van
het kapitaal onmisbaar. Aan die ont
wikkeling wenschten allen mede te
werken, ook op den weg der hervor
ming. Daarom juichte hij de begroo
ting toe die daarvan blijken droeg.
Kon men sneller gaan, bv. komen tot
de opheffing der heerendiensten, des
te beter. Kon men spoedig komen tot
do invoering der Solo-valei werken,
spr. zou het gaarne weaschen. Ver
volgens bepleitte spr. handwerks- en
middelbaar onderwijs voor den inlan
der en, zonder imperialist te zijn, -ook
organisatie van de aan de onze gren
zende landstreken. Ook 6pr. wenschte
de defensie-uitgaven niet op te drij
ven, maar wij moesten doen wat noo-
dig was. Wat Atjeh betrof, waren wij
op den goedcr\weg en werken des vrc-
des, als een stoomtram op de Noord
kust, zouden de pacificatie in de hand
werken. Ten slotte vroeg spr. een re
geling van den staat van oorlog en
beleg in Ned. Indië.
De heer van Karncbeelc, prijs stel
lend op een voorzichtig financieel be
leid, wenschte gewaakt te zien naar
het beperken van niet-productieve uit
gaven en gestreefd naar vermeerde
ring van inkomsten, bv. door een belas
ting op de suiker, door herstel van het
uitvoerrecht.
Uit den heer Kuyper sprak de voor
zitter van den journalistenkring toen
hij verlaging van het briefport in In
dië en speciaal voor de dagbladen die
in pakketten verzonden worden be
pleitte. Voorts wenschte hij een eigen
telegraafkabel met Nederland, 't liefst
in samenwerking met Frankrijk, via
Saigon bv. Den Min. dank brengend
voor wat hij ten gunste der Christenen
ouder de inlanders had gedaan, gaf de
spreker te kennen, dat hij meer hecht
te aan publiekrechtelijke dan aan pri
vaatrechtelijke voordeelen voor deze
categorie vr, inlanders.
De heer van Sol had den anti-revoluti
onairen verweten anders te handelen
dan zij spraken. Maar de heer van Kol
Jbepaaldo zia& tot woorden alleen, ter-
Wijl de partij van den spr. groote kos
ten maakie om den inlander het Evan
gelie te brengen, scholen, hospitalen,
poliklinieken te brengen. Spr. stond
voor dat liefdewerk zijn eigen dochter
af. Ons koloniaal beheer werd in het
buitenland zeer gewaardeerd; de heer
van. Kol had dat op het koloniaal con-
gres kunnen bemerken. Toch had spr.
6yinpathie voor sommige opmerkingen
van den heer van Kol. Ook hij gaf aan
Staatsexploitatie do voorkeur, boven
de industrieele exploitatie, waarbij de
Javaan veel minder voordeel genoot.
Men moest den Javaan brengen van den
agrarischen tot den industrieelen toe
stand, wilden de Chineezen niet de
overhand krijgen en een verarmd Indië
het resultaat worden. De heer van Kol
was in sprs oog een idealist, die geen
erkenning hield met vier gewichtige
problemen: do bodem, in verband met
het recht der bevolking daarop; het re
kenen met historisch geworden toe
standen, de cultuur-historische ontwik
keling en de oeconomische toestand
dei- verschillende volkeren. Ten slotte
waarschuwde de spr. tegen het voor
beeld der jingo's die in Engeland te
genover de Boeren animositeit wekten
Wegens het optreden tegenover de Kaf
fers, tegen wat d© heer van Kol deed
als bij de wereld opzette tegen ons be
stuur wegens de behandeling van den
Javaan. (Bravo's). Nadat de heer van
Gilse had aangedrongen op verlaging
.van het port van Indië naar hier en op
bevordering van bet gebruik van in-
■landsche werkkrachten, ten einde emi
gratie van Chineezen tegen te gaan,
.voerde nog de heer van der Zwaag het
woord, om to bctoogen dat het niet
baatte als men in Indië het Christen-
'dom verbreidde, maar er den Atjeh-
oorlog, den opiumhandel en de onder
drukking bracht. Woorden hadden de
'beteekenis van daden, wanneer zij op
kwamen voor den verdrukte tegenover
de verdrukkers.
Uit de rede des Ministers, die daarop
volgde, laten wij de beschouwingen
weg, om de meer positieve mededee-
lingen aan te halen. Op den voorgrond
stelde de Min, dat ons Koloniaal be
stuur in den vreemde zeer werd ge
waardeerd; het was gedeeltelijk te Pa
rijs door den heer van Kol verdedigd
en deze had ook meer waardeering
had. Ook moesten zij van afstond
tot afstond even blijven staan, om
dat door de inspanning de pijn
weer heviger werd.
Iiathe's goede luim werd echter
door haar lichamelijk lijden niet
verstoord. Ze babbelde zoo vroolijk
en levendig alsof zij voor hun ge
noegen een wandeling maakten en
de eigenaardige omstandigheden
gaven aan haar gesprek spoedig
.een zekere vertrouwelijkheid, die
het, Prospers schuchterheid in
aanmerking genomen, andei's ze
ker niet zou hebben aangenomen.
Kathe had van een dergelijk on-
roval verhaald, dat haar bad ge
troffen kort geleden bij een uit-
stapfe, dat zij van Sorento uit naar
het eiland Capri had ondernomen,
en bijna vanzelf had ze. in aanslub
ting daarmee, verhaald van haar
verblijf ik Italië en van al die heer
lijkheden, die zo daar gezien en ge
noten had.
Met bewondering luisterde Pros
per naar haar beschrijvingen, die
piot alleen een buitengewone gees
tigheid maar ook eert veel meer
dan alledaagsche mate van kennis
verrieden. Hij geloofde nooit te vo-
jren een zoo opgewekt en aange
naam gebabbel to hebben gehoord
mogen toonen voor het streven <fe»r rc-
geering, blijkende uit de begrooting,
om den welvaart te vermeerderen. Ons
streven om den Javaan een gelukkig
bestaan te verzekeren, vond meer en
meer waardeering onder de inlanders.
Zeker, de Min. had niet alles wat hij
wenschte kunnen tot stand brengen,
maar hij hoopte spoedig te komen tot
oplossing van het koffie vraagstuk, ver
dere afschaffing van heerendiensten,
landbouwcrediet enz. Gematigd kapi
talisme was in Indië noodïg, evenzeer
gebruik maken vair vreemde krachten,
bv. voor mijnbouw, want de Javaan is
en blijft landbouwer. Een andere be
stuursinrichting achtte do Min. niet
noodïg, wèl decentralisatie, waartoe
hij den eersten stap had gedaan. Door
gehcele afschaffing der heerendiensten
zou 3 millioen meer noodig zijn De fi-
nancieelo positie was sterker gewor
den; de verbeterde toestand in Atjeh
maakte dat dit gouvernement winsten
ging afwerpen, van enkele nieuwe be
lastingen was goeds te verwachten. Aan
een goedkoope suikerbelasting wilde
do Min. denken. Tegemoetkoming aan
inlandsclie Christenen in publiekrech
telijken zin zou tot zekere hoogte mo
gelijk zijn. Over hervatting der Solo-
werken was een nader advies der Ind.
Heg. noodig. "Verlaging van porto's zou
de Min. overwegen. Uit politiek oog
punt kon de Min. geen mededeeling
doen omtrent den stand van het tele-
graafkabelvraagstuk. Voor mijnarbeid
bleef de aanvoer van Chincesche werk
krachten noodig.
Na deze rede volgde nog een ellen
lange repliek van den heer van Kol,
met allerlei afwijkingen die de Voor
zitter poogde te beteugelen. Uit deze
repliek stippen wij aan, dat de spr.
zeidc; wij hadden -daar plichten te ver
vullen. Zijn bedoeling was evenwel om
den Javaan een menschwaardig be
staan en een goede rechtsbedeeling te
verzekeren. In antwoord aan dr. Kuy
per zeide spr. dat hij ook op daden uit
eigen leven ten gunste der inlanders
zou kunnen spreken. Het evangelie,
was voor spr. niet het hoogste goed;
het predikte ook: Gij zult niet dooden
maar men zet den Atjeh-oorlog
voort.
Na repliek van -den heer Pijnacker
Hordijk werd het algemeen debat ge
sloten en hoofdstuk I (uitgaven in N.-
Indië) aangenomen.
Heden voortzetting.
G. Jr.
Behalve het comité voor een natio
naal huldeblijk, heeft zich te Arnhem
nog gevormd eene commissie van eeni-
ge aanzienlijke dames, aan het hoofd
waarvan staat barones Mollerus van
Westkerke, echtgenoote van den Com
missaris der Koningin in Gelderland,
welke commissie aan een aantal dames
in deze provincie uitnoodigingen heeft
gezonden om bij te dragen tot een af
zonderlijk geschenk aan H. M. de Ko
ningin.
Uit Mecklenburg wordt gemeld, dat
Hertog Hendrik vlijtig bezig is met het
beoefenen der Nederlandsche taal naar
de Berlitz-methode.
Rijkspostspaarbank.
Tal van omstandigheden hebben er
allengs toe geleid, om in den vorm der
boekjes, door bovengenoemde instelling
uitgegeven, eenige aanvulling en wij
ziging aan te brengen.
De voornaamste aanvulling, die
reeds van Maart 1897 dagteekent, be
staat in de toevoeging, aan dat gedeel-
te, hetwelk ter vermelding der inla
gen, terugbetalingen, henevens saldo's
te goed bestemd is, van den inhoud der,
ook afzonderlijk gratis verkrijgbare,
uitvoerige brochure, tot titel dragende:
„Rijks-postspaarbank. Belangrijkste
voorschriften, betrekkelijk haren
dienst", terwijl de meest gewichtige
der wijzigingen (die eerst onlangs wer
den aangebracht) den omslag der boek
jes betreffen, op welks achterzijde
(waarnaar op de inlegvellen, onder aan
verwezen wordt) men o.a. thans het na
volgende, meerendeels met rood ge
drukte, kan vinden
„A. Het is van groot gewiekt, dat: le.
men zich telkens nauwkeurig verge-
wisse van de juistheid der gedane in
schrijving; 2e. wanneer, betrekkelijk
eene som van 25, en daarboven, niet
binnen 14 dagen een bewijs van in
schrijving is ontvangen van den direc
teur der Rijks-postspaarbank (ie Am
sterdam), men onverwijld bij hem re
clameer e.
„B. Het is ten strengste verboden,
dit boekje aan eenig kantoor der pos-
en hoewel hij al zijn wilskracht
moest te hulp roepen om met de
geringe krachten, waarover hij bij
zijn zwak gestel te beschikken had,
den eenmaal op zich genomen rid
derdienst tot het einde te volbren
gen, had hij toch gaarne gehad dat
de weg tot aan het huis van den
hoofdtuinman veel langer geweest
ware.
Toen de eenvoudige woning in
do verte zichtbaar werd bleef Ka-
the nogmaals staan.
Dezen korten afstand moet ik
nu wel zonder uw hulp afleggen.
Ik zou niet willen dat de tuinjon
gens zagen hoe vriendelijk u me
hulp heeft verleend. Hier op El-
vershöh wordt zelfs over de on
schuldigs? e dingen zoo druk ge
praat en 1 t zou een slechte beloo
ning zijn voor uw goedheid als uw
goede naam zou lijden onder het
gezwets dier lieden.
Prosper had er nooit aan gedacht
dat men zijn persoon in verband
zou kunnen brengen me teen of
ander liefdesavontuur. Tengevolge
van de zwaarmoedige voorstelling,
die hijzelf van zijn kwaal had,
was hij zichzelf steeds als een ver
schoppeling voorgekomen, die in
't geheel geen deel had in de genio-
terijen in bewaring te geven, en nood
zakelijk, het in de maand1), ter
bijschrijving van rente cn ter verge
lijking met zijne boekhouding, aan den
directeur der Rijks-postspaarbank toe
te zenden."
Al deze wenken, den inleggers mee
rendeels in hun eigen belang gegeven,
strekken ter voorkoming van mogelijke
malversatie's, van verschillenden aard.
Wanneer men nu maar met die wen
ken nauwkeurig rekening gelieft te
houden, don is er ongetwijfeld reden
om te vermoeden dat door het verstrek
ken daarvan een krachtig middel, tot
het voorkomen der bedoelde misbrui
ken, is gecreëerd.
1) Te dezer plaatse wordt aan het
postkantoor, dat het boekje uitgaf, de
maand ingevuld, gedurende welke de
eerste inleg plaats vond.
Een prijsvraag.
Het dagblad „De Telegraaf" heeft,
met het oog op de feesten ter .gelegen
heid van het huwelijk van H. M. de
Koningin, een prijsvraag uitgeschrc-
ven voor een populair lied, „dat zal
moeten vervangen de-onmogelijke deu
nen, waartoe nu een hliigeastig ge
stemde menigte gewoon Is haai' toe
vlucht te nemen."
Do prijsvraag is tweeledig500
worden beschikbaar gesteld voor hem,
die naar het oordeel eener jury het best
geslaagde lied inzendt en een zelfde
bedrag zal de componist ontvangen,
die, mede naar het oordeel eener jury,
den tekst op zoodanige muziek brengt,
dat het lied spoedig populair wordt.
De bcoordeeling der ingekomen let
terkundige bijdragen zal plaats hebben
door een jury, bestaande uit de hoeren
prof. dr. Jan ten Brink, te Leidenmr.
M. G. L. vanLoghem (Fiore dellaNeve)
te Amsterdam, en J. Stamperius, voor
zitter van de Verecniging tot Verbete
ring van den Volkszang, te Amster
dam de beoordeeling der ingekomen
muzikale bijdragen door een jury, be
staande uit de heeren Ant. Averkamp,
te Amsterdam, C. A. Heinze, Muider-
berg, en inr. H. Viotta, te 's-Hage.
De provinciale commissie voor Noord
Holland tot het aanbieden van een na-
tionaal geschenk aan H. M. de Konin
gin ter gelegenheid van H. Dr. huwe
lijk, bestaat uit de volgende heeren
jhr. mr. I. W. G. Boreel van Hogelan-
den, te Haarlem, eere-voorzitler (lid
van de hoofd-commissie)A. M. J. Hen-
drichs, te Amsterdam, voorzitter (lid
van de hoofd-commissie)mr. E. J.
Everwijn Lange Jr., te Amsterdam,
secretarisJ. H. van Eeglien, te Am
sterdam, penningmeester; H. J. Cal-
koen, te Edam; Joli. Enschedé, te
Haarlem mr. B. van der Feen de Lille
te AlkmaarJ. C. Güïclicr, te Hilver
sum mr. Th. Heemskerk, te Amster
dam (lid van de hoofdcommissie)B.
Heldring, te Amsterdam mr. D. Jóse-
phus J itta, te AmsterdamH. W. de
Joneheere, te Texelmr. H. Ph. de
Kanter, te Haarlem jhr. W. H. van
Loon, te AmsterdamW. J. Prins,; te
Wormerveermr. E. N. II ai ra sen, te
Amsterdam (lid van de hoofdcommis
sie); G. Rosenthal te A'dam A. J. J. v.
Steyn, te Helder; jhr. J. C. W. Strick v.
Linschoten te Beverwijk mr. H. J. C.
van Tienen, to Zaandammr. F. Th.
Westerwoudt, te Amsterdam Schout
bij Nacht P. Zegers Veeekens, te Am
sterdam, en A. E. Zimmerman, te
Hoorn.
Academische examens.
Groningen. Geslaagd voor het arts
examen, 1ste gedeelte, de heer J. C.
Wildervank, cand.-orts, geb. te Korte-
zwaag.
Utrecht. KerkeL Voorber. ex. de hee
ren H. van Dijk en G. van Wolfswinkel.
De Amsterdamsche gemeenteraad
heeft op vorstel van B. en W. besloten
tot inrichting van het tramnet voor
electrische tractie en tot stichting van
een electrisch centraal-station, tevens
dienende voor verlichting cn beweeg
kracht.
Studsnten-earowaclit.
In eene den 23en October te Am
sterdam gehouden vergadering van
den Ned. Stud.-Schietbond is het
voorstel gedaan en met groote in
genomenheid aangenomen om even
als in 1898 bij de inhuldiging, een
studenten-cerewacht te vormen bij
gelegenheid van het huwelijk der
tingen en vreugde der gelukkigen
en gezonden. Voor de eerste maal
mocht hij nu waarnomen dat die
troostelooste opvatting niet, zooals
hij totnogtoe gedacht had, ook die
van alle andere menschen was. En
het W53 niet uitsluitend dwaze
ij delheid, die bij deze waarneming
zijn gemoed met een onuitspreke
lijk gevoel van geluk vervulde.
Want die aangename verrassing-
was hem meegedeeld uit den mond
van het schoonste en beminnens
waardige schepsel, dat hij totnog
toe op zijn aan vreugde arm le
venspad had mogen ontmoeten. En
dat hij niet ook in haar oogen een
armzalige zieke was, die reeds
door zijn gebrekkigheid niet in
aanmerking kwam om belasterd te
worden, dat wekte in zijn hart een
reeks van betooverende beelden
en voorstellingen. Haar dankbare,
schitterende blik toch scheen veel
meer uit te drukken dan haar lip
pen en de warme druk harer han
den) joeg een gloei enden stroom
U-..\ zijn aderen.
I i klaar u zal me niet verbieden
Inv jfPg-'n naar uw toestand to komen
vv_inemen, zeide hij met een koen
heid, die voor hemzelf bijna iets
'verblij&sns had. En met een
Koningin. In „Minerva" richt zich
de heer Wittert van Hoogland tot
de studenten, in het bijzonder tot
hen dio in '98 tot de eerewacht be
hoorden, om opnieuw zich aan den
dienst der Koningin te wijden.
Ontvangst van Kruger.
De besturen der afdeélingen
„Rotterdam" van het Algc-meen Ne-
derlandsch Verbond en do Ned.
Zuidafrikaansche Vereeniging be
raadslaagden reeds over de beste
wijze om president Kruger bii zijn
doortocht hier ter stede hulde te
bewijzen. Waarschijnlijk zal deze
daarin bestaan dat de burgerij zal
worden uitgenoodigd te vlaggen,
in het bijzonder dat deel hetwelk
huizen langs de spoorlijn bewoont.
Voorts zullen deputaties van alle
hier bestaande vereenigingen met
banieren en muziek aan het'Station
Delftsche poort worden opgesteld,
terwijl namens de burgerij door do
presidenten der bovengenoemde
twee vereenigingen tot den ouden
Staatsman het woord zal worden
■gericht.
Twesdo Kam sr.
Men seint- ons uit Den Haag
De voortgezette behandeling der In
dische begrooting leverde niets bijzon
der belangwekkends. Het debat werd
grootendeels gevoerd door den heer.'
Van Kol, die door den voorzitter weder
wegens onparlementaire uitdrukkin
gen tot de orde werd geroepen.
Gemengd Nieuws.
Hoeden p enneii.
Een op het oog zeer onschuldig toi
letartikel, evenwel aan te wenden als
de beruchte Italiaansche stiletto, heeft,
b ijde Amerikaansehe kiescampagne,
de dames hoedenpen bewezen to zijn.
Toen gouverneur Roosevelt onlangs
een besoelc bracht aan Kansas was -een
der vergaderlokalen, waar hij zichver-
toonen zou, als haringen volgepakt met:
een dichte menigte burgers uit Man-
battan. De heeren hadden -sterk de
overhand en hoezeer de dames ook
trachtten een goed plaatsje te beiio-;
men, al haar vleien cn smeeken mocht
niet baten. Een der jonge dames kwam
toen op oen prachtigen inval. Zij riep
haar lotgenooten als een strijdkreet
toe: „Trekt de hoedenpennen!" En in
een oogwenk waren allo dames niet
haar scherpe pennen gewapend en
maakten aanstalten op de onbeleefde
heeren toe te gaan. De laatsten aarzel
den een oogenblik, maar ook niet lan
ger, en kozen het hazenpad toen de
vrouwelijke phalanx op hen afkwam.
Zoo gebeurde het, dat de a.s. vicc-
president der Ver. Staten in de stad
Manhattan een eigenaardige dames-
hulde ontving.
Een ontvluchte tijger.
Uit Ladnorshire (Wales), wordt ge
meld, dat in het land tussclien Builth
en HlandrindodWells de bevolking
door grooten schrik bevangen is. Uit
een menagerie is een tijger ontsnapt
en deze verspreidt angst cn verwoes
ting. Van een kudde van honderd-en-
dertig schapen heeft hij er acht-en-
twintig verscheurd. Verder doodde hij
twee schapen, een paard, een ezel, een
koe, acht geiten, twaalf eenden en
drie-en-vijftig kippen.
Men heeft een klopjacht georgani
seerd, maar het verscheurende dier is
niet te vinden. De scholen zijn geslo
ten, de heoven gebarricadeerd, de dili-
gencedienst is gestaakt.
Men wil dc gewapende macht te hulp
roepen om het ondier onschadelijk te
maken.
Do houder van de menagerie moet
troosteloos zijn. De ontvluchte is zijn
beste tijger en moet anders een voor
beeld van zachtheid zijn.
Een vader op eigen verlangen
door aijii zoon doodge
schoten.
In het Stobsberger stationsgebouw
werden dezer dagen laat revolverscho
ten gehoord. De stationsbeambten ijl
den naar het bosch en vonden daar een
jongen man met een revolver in zijn
hand naast het lijk van een ouderen
man. De jonge man verklaarde, dat
zijn vader en hij uit wanhoop wegens
hun noodlijdenden toestand besloten
hadden om samen te sterven. De vader
had zich zelf het eerst doodgeschoten,
om zijn zoon moed to geven. Na-
schelmsch lachen, dat zich helaas
zeldzaam genoeg op zijn bleek,
treurig gelaat vertoonde, voegde
hij er bij
Het zcu toch kunnen zijn dat
ik toevallig iets zeer gewichtigs
met uw oom te spreken had.
Kathe lachte hem op haar beurt
toe en hij meende te zien dat haar
roze wangen zich donkerder kleur
den.
Zeker, als dat het geval is,
heb ik natuurlijk het recht niet iets
tegen uw bezoek in te brengen.
Tot weerziens dan, juffrouw
Redlich.
Tot weerziens, mijnheer de
baron! Nog duizendmaal dank voor
uw goedheidl
Hij zag haar na toen zij tusschen
de bloembedden en broeikassen
door de tuinierswonine toeliep c-n
als een bewonderenswaardig be
wijs van zelfoverwinning deed het
haar in zijn achting no~ stijgen
dat haar gang, niettegenstaande
den pijnlijken voet, zoo licht, ja,
bijna veerkrachtig was. Dat zij
misschien tegenover hem komedie
had; gespeeld, kwam hem zelfs geen
oogenblik in de gedachte, ja, hij
zou waarschijnlijk in hevigen toorn
ontstoken zijn als een ander het ge-
dat de vader gestorven was, had dé
zoon echter den moed verloren hem in
den dood te volgen. De politie geloof
de evenwel die verklaring niet, maar
hield het er veeleer voor, dat de jonge
man op verlangen zijns vaders dezen
doodgeschoten had. De jonge man leg
de daarop ook een volledige bekente
nis af, dat hij zijn vader op diens ver
langen had doodgeschoten 11
Automobi6l-cngoluk.
Vergezeld van zijn dochter ging-de
heer Lucien Sabasseur, 43 jaar oud,
dezer dagen in eene automobiel op weg
raar het Bois-de-Boulogne, nabij Pa
rijs.
Aan eene bocht gekomen bij de kant
van hot water, nam hij den draai te
kort en ging het rijtuig tegen een
boom.
De automobiel, die de vaart had yan
een sneltrein werd beschadigd en kan
telde om. Mej. Labasseur kwam terecht
onder de raderen en brak haar linker
been.
Haar vader, die onder den bak van
het rijtuig werd geworpen, kreeg een
schedelbreuk en verwondde den linker
schouder.
De beide gevonden werden, na door
een apotheker verbonden ie zijn, naar
hunne woonplaats terug gevoerd.
De toestand van den heer Labasseur
wordt als wanhopend bcscho avd.
Ongelukkig toeval op een
drijfjacht.
Een telegram uit Koiiiiz meldt dat
iele heer Menzel, commandant van
Hammerstein, op do cxercitieplaate
der troepen, bij een drijfjacht jammer
lijk door een geweerschot om het le
ven is gekomen. Een schot heeft hem
in den arm getroffen, een ander heef»
rijn schedel en hersenen gekwetst Hij
stierf korten tijd daarna.
Windhoos in Colombia.
Uit New-York werd t geseind
Een windhoos blies over-Columbia
in Tennessee en vernielde schier
„g&iïsch de Noorder- en Westerwijk dei-
stad.
Het getal slachtoffers is zeer groot
dccli de namen van 15 dooden zijn
Teeds beleend.
Zigeuners.
Te Sossenheim bij Wiesbaden trok
dezer dagen een van do Hochhenner-
markt komende troep Zigeuners door
met achtwagens. Kort na hun vertrek
werd een Sjarig kind vermist. Dc Zi
geuners, die den Main reeds liadde»
overgestoken, werden achterhaald en
alle wagens doorzocht, waarbij men 'i
kind, in een kist verborgen, vond.
Een standbeeld voor Amb.
Thomas.
II. Moreno (Heugel) verhaalt in „Le
Ménestrel" dat hij in het park Monceau
to Parijs wandelende, op een hellend
grasperk aan de oevers van een slootje,
een groot, vrij vormeloos blok zag
staan, dat bij nadere beschouwing vol
gens het opschrift een standbeeld van
Ambroiso Thomas bleek tc zijn. Het
beeld stond met den rug naar dc laan
gekeerd van waar men het alleen kon
bereiken. Na langs een omweg do voor
zijde te hebben ontdekt, zag hij een
mijnheer die op een rots zat, en die
gecomplimenteerd werd door een jon
ge vrouw, die veel geleek op een pop
uit een speelgoedwinkel. (Do bladen
hebben indertijd gemeld dat het „Opho-
lia" moest voorstellen, op het oogen-
bik dat zij zich met bloemen tooit.)
Men had dit standbeeld onder een
grooten boom geplaatst, waaruit de
vogelen hun weinig eerbiedige offers
reeds mildelijk over don componist en
zijn heldin hadden utgestort.
Hij vraagt den directeur des beaux-
arts of d9 componist van „Mignon" en
„Hamlet", de man die vijf en twintig
jaren directeur van het Conservatoire
was, zoo minachtend mag worden be
handeld en of hij niet meer égards
verdiend heeft.
Hij begrijpt wel dat men het leelijke
standbeeld niet meer zal kunnen ver
anderen, maar vraagt of men het geen
betere plaats zou kennen geven en of
de ministers of hun vertegenwoordi
gers die altijd zoo bereid zijn groote
en kleine reizen te maken om stroomen
van welsprekendheid over allerlei stand
beelden uit te storten, Ambroise Tho
mas niet cons een tochtje per rijtuig
van de Rue Valois naar het Pare Mon
ceau waardig keuren..:
waagd had, mot 'het oog op de ver
rassend plotselinge beterschap, der-
gelijken argwaan to opperen.
Neen al wat zij deed was voor
hem het bewijs eener nieuwe
eigenschap, zooals alleen een hart,
dat nog nooit door een opflikke
rende eerste liefde in beroering is
gebracht, die in naieve overdaad
het vergood wezen weet toe te
dichten.
Hij wachtte tot zij de huisdeur
achter zich gesloten had en het
maakte hem overgelukkig dat ook
zij van de kleine stoep nog eens
in de richting had gestaard, waarin
zij moest vermoeden dat hij zich
bevond.
Maar hoe was het raogeliik dat
hij totnutoe dat heerlijk wezen had
kunnen voorbij gaan zonder haar
meer aandacht te schenken dan de
kamenier van zijn moeder of een
der dienstmeisjes van het heeren
huis. Het geluk was hem zoo be
reikbaar nabij geweest, dat hij
slechts zijn handen had uit te ste
ken en toch was hij doof en blind
voorbij gegaan, dikwijls misschien
met het hart vervuld van hopelooze
vertwijfeling en sombere plannen.
Want het was veel meer geweest
dan een onbeduidend gezegde of
Weerberiolit.
VERWACHTING zwakke tot matige
Westelijke wind, bewolkt» geringe af
name in temperatuur.
Rechtszaken.
Voor de Haagsche rechtbank was
Dinsdag een jonge man, uit een
omliggende ldeine gemeente, ge
dagvaard.
De man verschijnt vergezeld van
zijn huisgenooten.
„En wat moeten die?" vraagt da
brigadier, doelende op de personen,,
die zijn meegekomen.
Die zijn ook gedagvaard, en de
man reikt zijn dagvaarding over.
waaruit blijkt dat bij zijn afwezig
heid, de veldwachter, die hem heeft
gedagvaard, gesproken heeft met
een zijner huisgenooten.
Do man had daaruit begrepen
dat hij zijn huisgenooten moest me
debrengen. i
,,En de centen die we verreisd
hebben?"
„Dio ben je kwijt man."
Tableau.
Pail lissementen.
Uitgesproken
Amsterdam, 20 November. P. H. C„
Anslijn, aldaar. Recliter-commissaris
jhr. mr. J. van Doorn;
's-Gravenhage, 20 Nov. J. J. van Bree-
n en, behanger en stoffeerder, aldaar.
Rechter-comm. mr. H. A. van Iteea.
Geëindigd
F. W. Helffericli en J. SchcnkevelcT,
te DelftW. van Straten, aannemer,
tc Utrecht; C. van "t Hallenaar, aan
nemer, te AlkmaarH. J. Pijnakker,
pensionhoudster, to 's-Gravenhage; J_
G. Schoo.
Sport en Wedstrijden.
Jules Douwes Dekker, de kampioen
van Java, is nog bij de Boeren. In da
Scmarangsche dagbladen werd on
langs bericht, dat hij krijgsgevangen
was gemaakt en naar Ceylon gezon
den. Maar dit bericht, zegt „De Fiets'V
wordt door de Sem. Vélo tegengespro
ken, die weet, dat Douwes Dekker nog
altijd bij de Boeren dienst doet als nri-
litair wielrijder. Wel bevindt zich zijn
jongere broer E. J. E. Douwes Dekker'
thans als krijgsgevangene op Ceylon.
Klopman Baerseling heeft ook de
baan vaarwel gezegd en nu wordt van
K. Butteling gemeld dat hij eene plaat
sing heeft erlangdnp een suikerfabriek
in het Modjokertosche onder beding
dat hij het wielrennen er aan geeft,
welke conditie door hem is aangeno
men.
Automobilisme.
DE AUTO IN DIENST DER
JOURNALISTIEK.
Het „Prager TagblaÜ" heeft on
langs naar aanleiding van het feit,
dat de telegraaf in het overseinen
der verslagen van een belangrijke
procedure niet vlug en accuraat ge
noeg wc-rkte, een automobieldienst
tusschen Pisek en Budweis inge
richt. Het motorrijtuigje van het,
blad, dat plaats biedt voor 2 per<
sonen chauffeur en verslagge
ver legt het 50 KM. lange traject
in uur af.
(De Kampioen.)
Wielernisuwa.
Baugé, die Jacquelin had uitge
daagd tot een iiurmatch met gang-
making van tricycles heeft op die
uitdaging niet eens antwoord ont
vangen. Hij liad het Jacquelin an
ders gemakkelijk genoeg gemaakt,
daar hij dezen de keuze van baan,
datum en inzet bad gelaten.
(De Fiets.)
Do commissie, welke zich, onder
voorzitterschap van dan lieer C. A. A.
Dudok de Wit, gevormd heeft voor de
aanbieding van een huldeblijk aan den
heer J. C. Burkens, die, na 10 jaar bet
eerste-secretariaat van dea A. N. W. B.
te hebben waargenomen, thans deze
functie zal nedericggen, vindt naar
„De Fiets" verneemt, in zeer ruimen
kring groote sympathie voor haar
denkbeeld. Uit .alle plaatsen des lands
vloeien bijdragen toe. De aanbieding
van het huldeblijk zal vermoedelijk
plaats hebben in de eerste helft van
Januari.
een vluchtige ingeving van. het
oogenblik toen hij kort geleden tot
zijn zuster gezegd had, dat het hem
jammerlijk en dwaas toescheen dit'
armzalig bestaan nog larmm* doel
loos voort to sleeoen. In treurigs'
nachten, wanneer zijn kranke,, over
spannen zenuwen hem niet toelie
ten een kwartieruurs rustig te slui
meren. op die sombere damn wan
neer de smart als met roofvogel-
klauwen in zijn hersenen woelde
en hij de duisternis van den waan
zin reeds bijna meende hem te zien
omhullen- in de eenzaamheid van
zijn kamer, die nooit door een be
zoeker betreden werd en ook in het
gezelschap van krachtigen en ge
zonden, als wanneer hij den last'
van zijn ziek lichaam nog smarte
lijker gevoelde .altüd waren de ver
lokkende gedachten aan zelfmoord
hem bekropen. HU had dio gedach
ten gaarne aangegrepen, had daar
bij zijn toevlucht gezocht toen geen
andere toevlucht zich meer voor
hem opdeed, en de zekerheid, dat
hijzelf den duur van zijn liiden zou
kunnen bepalen en het einde daar
van doen intreden, was ten slotte
de eenige bron geworden, waaruit
hij zijn moed putte.
(Wordt vervolgd).
