NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
ft. ii Lrasstn
15e Jaargang".
-T-r-
Dinsdag 11 December 1900.
srjjrg pn -•;> -i
~:,M -J x - 1
v V
•No. 53:1
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden.1.20
Voor do dorpen in don omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden 1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. 1.65
Afzonderlijke nummers. 0.02^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden. 0.37%
de omstreken en franco per post 0.45
ADVERTENTInN
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. B ai ten het Arrondissement Haarlem
ia de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaame. Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 123.
ïntercommuuale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van hot Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsiDg van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam,
Uit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs SP" Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 11 Dec
bevat o. a.
Portugal en Nederland, De Arbi
trage, ïbsen ingelicht over de Boe
ren, Eniger in Nederland» Haag-
sche briei', Moord te ïiOinniel. Ter.
tot vered. van liet ambacht.
Politiek Overzicht.
j 'fc Hangt er maar van af. van
welk standpunt men de dingen be
kijkt, en zoo gaat het ook met het
i Portugeesch-Nederlandsche geschil.
Een Porlugeesch blad beweert
i o. a. dat consul Pott toen hij nog
consul was van de beide republie
ken en van Ned - and. op groote
[schaal ooriogscouirabande inTrans-
jvaal invoerde, misbruik makende
van zijn consulsexequaiur. „De Por
tugeesche regeering d*e weliswaar
[gevoel had voor den toestand waar
in de Boeren zich bevonden, welke
met veel moed hun onafhankelijk
heid verdedigden, maar die zich
biet doof.kon houden voorde drin
vertoogen van Engeland,
waarschuwde den heer Pott." Deze
[echter deed, „om n.l. te doen uit
komen hoe weinig waarde hij
aan Portugal's souvereim-
teit als vrije staal", precies alsof
hij thuis was en bekreunde zich
nieis om de verbogen van Portu
gal.
'i rd hem het exequatur
als cur:: an do Transvaal en van
den Vrijstaat ontnomen.
Maar de heer Poit bleef consul
van Nederland en ontzag zich nfet
om, gedekt door zijn c-xequatiu in
die functie nog steeds munitie
voor de Boeren te blijven smokke
len.
Aanhoudend gedrongen door En
geland, wendde zich de Portug.
regeering tot die van Nederland om
er op te wijzen dat de Nederland-
sche consul te. Lourenco Marquez
voortdurend handelde in strijd met
de souvereine rechten vanPorfugal.
Maar do Hollandscho Regeering
antwoordde ontwijkend en de heer
Pott ging goedsmoeds voort met
zijn manoeuvres. Wat de Poriugee-
sche regeering ook betoogde, het
hielp niets, uit Den Haag kwam f>f
geen, óf een raadselachtig ant-
woorch
„De antwoorden van Holland",
zegt het Portugeesche blad, „gele
ken nota's van Chinecsche diplo
Uit de houding, van Neder
scheen te blijken dat men Por
niet als zijns gelijke beschouw
de, Men kreeg op 'fc laatst geen ant
woord meer.
- Do Portugeesche regeering, die
noch met de Boeren, noch met En
geland, noch met Nederland een
conflict wensehte zag zich nu wel
noodzaakt onl een bcslissenden slap
le doen: zij ontnam aan den beer
het exequatur als consul van
„Holland", zegt hefPor-
blad, „weet dus nu dat
op ziin gebrek aan hoffe
lijkheid heeft geantwoord op een
waardige wijze, gelijk zijn (Portu-
gals) plicht was." Portugal laat
zich niet behandelen als een klein
Afrikaansch neger-koninkje
Bemerkenswaardig is wat een
ander Portugeesch blad in 't mid
den brengt, nl.: „dat het ontnemen
van het exequatur aan consul Pott
heel goed is. maar dat men van den
Engeïschen consul te Lourenco Mar
quez dergelijke machinaties heeft
geduld, hoewel Portugal zich vol
strekt niet met Engeland had ver
bonden maar tegenover de Trans
vaal zich neutraal had verklaard."
Maar van recht en waarheid en
billijkheid welen de Engeïschen
niet af. verblind als zij zijn door de
schitteringen der toekomst-schatten
van hun roofgebied.
Dat blijkt ook uit hun dreige
ment om de inmenging van een
vreemde mogendheid ais vijande
lijke daad ie zuilen beschouwen.
Engeland heeft hiertoe juist vol
gens art. 3 der Haagsche Conferen
tie, volstrekt het recht niet toe. Dit
bepaalt
„De onderteekenende mogend
heden achten het nuttig dat één of
meer mogendheden, welke buiten
b.v, geschil staan, uit eigen bewe
ging, voor zooveel de omstandighe
den zich er tce Iconen, hunne goe
de diensten of hunne bemiddeling
aan de staten, die in geschil zijnj
aanbieden.
..Het recht cm de goede dien
sten of bemiddeling aan te bieden,
komt ook gedurende de vijandelijk
heden toe aan de mogendheden die
buiten het geschil staan.
,,D°. uitoefening van dit recht kan
nooit door de eone noch door de
andere verschil hebbende partijen
beschouwd worden als een weinig
vriendschappelijke daad."
I-Iet spreekt dus vanzelf, dat En
geland nooit boos kan worden als
e-en mogendheid zich mengt in de
kwestie Zuid-Afrika. Jawel, zegt
Engeland, er beslaan geen Zuid-
Afrikaansche republieken meer,
dus de inmenging beteekent het
zelfde als bemoeiing met binnen-
landsche politiek, wat wij niet ge-
dooge kunnen.
Behalve dat' hiertegen aange
voerd kan worden dat cle republie
ken vrij en onafhankelijk waren,
heeft nog geen der mogendheden
de annexatie openlijk erkend.
En zich verschuilen achter het
argument dat de Boeren-republie-
ken niet waren genoodigd ter vre-
des-conferentie gaat ook niet, om
dat er nérgens in het Haagsche trac-
taat staat, dat de bepalingen alleen
golden, mogendheden die toen te
genwoordig waren, integendeel.
Door Duitschlands houding is de
kans op arbitrage wel zoowat ge
heel vernietigd. Want Frankrijk j
en Rusland, die in 't onzekere zijn j
wat Duitschland zou doen als zij
door een verzoek nu interventie
vijandig tegenover Engeland kwa
men te staan, zullen dat zoo spoe-
dig niet wagen.
Buitenlandsch Nieuws.
Geen pardon!
Er is in Duitschland al veel te doen
geweest over de toespraak van den
Keizer tot zijn uit Kiel vertrekkende
soldaten. Geen pardon in China! dat
was aanvankelijk het wachtwoord, ciat
zij mee kregen. Later werden de Kei
zerlijke woorden verdraaiddoch
de soldaten hadden hun instructies en
do brieven, die in bladen van tijd tot
tijd uit China van Duitsche soldaten
werden opgenomen, bewezen genoeg
zaam, dat zij er zich naar gedroegen.
Do „General Anzeigcr" te Warzburg
komt ditmaal voor den dag met een
brief van een soldaat van het Duitsche
exnoditionnaire corps. De soldaat
schrijft:
„Kr is geen weg: wij marchceren
recht vooruit plunderende, moordende,
stelende. Zendt mij geen geld, ik heb
zooveel, dat ik niet weet wat er mee
te doen. Ik héb reeds zeventien Bok
sers gedood, van wie twaalf terwijl
wij in de straten vochten. Een van hen
j mist mij op twintig pas afstand; mei
een geweerschot in den nek velde ik
hem; ik was. zoo dol dat ik hun nog
een kogel heb gegeven en dat ik hem
;uc bajonetsteken heb doorboord (vol
gen cenige bijzonderheden). Wij zijn
gruwelijk wreed. Elk gevangen ge
maalde Chinees is een lijk."
Zooals "men weet, heeft do Keizer
laten bekend maken, dat- elk soldaat,
die mededeelihgen aan de pers deed
over militaire zaken in China, vervolgd
en zwaar gestraft zou worden als
schender van het beroepsgeheim.
Portugal en Engoland.
Koningin Victoria zond aan ko
ning Carlos het volgende telegram
,,lk ben levendig getroffen door
uw vriendelijk telegram. Ik dank
u daarvoor oprecht, mijn waarde
neef, evenals voor de goede wen-
schen welke gij voor mij en mijn
volk koestert. Mei het grootste ge
noegen constateer ik de hartelijke
en vriendschappelijke verhouding
tusschen Portugal en Engeland.
Victoria."
Aan het banket, gisteravond in
het Arsenaal gehouden, zeide de
minister-president uit naam der
regecring. dat hij de groote Brit-
sche natie wensehte le begroeten in
de verheven persoon van haar sou-
vcrein, koningin Victoria. En te
vens begroette hij het bondgenoot
schap tusschen Grooi-Britannië en
Portugal, dat lang had bestaan in
tractaten en bevestigd was door de
jongste handelingen. De beteekenis
van het bondgenootschap was, dal
hun rechten zullen gerespecteerd
en hun gebied gehandhaafd wor
den.
De Britsche gezant antwoordde.
Hij dankte de regeering des Ko-
nings voor de vriendschappelijke
houding, zoo correct gehandhaafd
gedurende den oorlog in Zuiö-Afri-
ka. Hij voegde er bij Het bondge
nootschap dat ons onverbreekbaar
verbindt, behoefde slechts beves
tigd le worden. Die bevestiging is
geschied door de tegenwoordigheid
van het Kanaal-eskader. De Brit
sche regeering beschouwt het zoo,
dat clo oude banden vaster zijn
aangehaald door de jongste gebeur
tenissen. De groote wensch van de
Britsche regeering is, da.t deze vas
te en duurzame vriendschap en
bondgenootschap altijd zal bestaan.
In een aidikel onder het opschrift:
Portugal, Engeland en-Nederland,
gispt de Temps" de houding van
Portugal, dat de wetten der onzij
digheid schond door het vervoer
van do Engelsehe expeditie over
Bei ra toe te laten. De „Temps'Yoor-
ziet dat de houding van Portugal
het moeilijkheden zal berokkenen
Kruger on de Keizer.
De .Memorial diplomatique" zegt
dat to Berlijn een wijziging is ge
komen in de meening ten opzichte
van de tegenover president Kruger
aan te nemen houding. Keizer Wil
helm zou den Président ontvangen
diens terugkeer uit Rusland.
Algemeen© berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Reuter seint:
Na het geveënt bij Sterkspruit
trok do Wet in den nacht zuid
waarts hij overschreed den 5 Deo.
de Caledon-rivier recht op Oden-
daldrift aan, vond de rivier onbe
gaanbaar, keerde zich toen oost
waarts, en rukte langs de noord
zijde van de Oranjerivier tot 15
mijlen van Aliwal. Hij wendde
zich toen noordoostwaarts in de
richting van Rouxville. Knox zat
hem den geheelen weg over op de
hielen.
De Engelsehe voorhoede vond De
Wet's achterhoede bij Karreepoort-
drift aan de Caledonrivier en maak
te een negenponder Krupp kanon
en 500 rounds ammunitie buit.
De Caledon-rivier was zoo hoog,
dat het onmogelijk was de bagages
over te brengen, doch de kanonnen
en ammunitie werden met eenige
moeite aan de overzijde gebrecht.
De Wet's troepenmacht, .loor de
Engeïschen voortdurend opgejaagd,
had tusschen Smithfieldroad cn de
Oranjerivier 300 doode en sterven
de paarden. De Engelsehe troepen,
die de rivier zonder haar voorra
den moest overtrekken, zullen aan
de overzijde moeten leven op het
geen het land voortbrengt.
De Boeren maakten in de afge-
loopen week 17,000 stuks schapen
buit, clie door een kleine acdceling
soldaten van Potchefsiroom naar
Krugersdorp werden gedreven.
De Boeren hebben bij Vlaklaagte
het slation voorbij Standerton, een
trein aangehouden waarmede 130
remonte-paarden werden getrans
porteerd, en zijn er in geslaagd die
paarden weg te voeren.
Een andere troep maakte een hoe
veelheid vee en schapen buit bij
Vlaklaagte op hoeven van Boeren
die de wapens hadden nedergelegd.
Het aanwerven voor de Rand-
Rifles gaat voort. Ieder Britsch on
derdaan die lichamelijk geschikt
is, wordt gedwongen dienst te no
men cn kan verplicht worden
dienst te doen in of buiten Trans
vaal.
De afsluiting van Johannesburg
met puntdraad is bijna gereed er
zullen slechts 5 uitgangen zijn, zoo-
dat het voor iedereen onmogelijk
zal zijn, den vijand voedsel te
brengen.
Van het omliggende land wordt
de geheele bevolking ingebracht
de honderden vrouwen en kinde
ren die binnenkomen, worden in
een kamp op de renbaan gebracht.
Stadsnieuws
HAARLEM, 10 Doe. 1900.
Kegelen.
De Kampioenswedstrijd, uitge
schreven door den Haarlemschen
Kegelbond, is Zondagavond ge
ëindigd. Gedurende een drietal
Zondagen is met zeer veel animo
op de banen, resp. in de sociëteit
Vereeniging, in Café Kuypers en
in Café Brinkmaan, gekegeld. Gis
teren. den laatsten dag,was de wed
strijd tusschen hen, die voor Kam
pioen in aanmerking kwamen,
spannend. De kampioen van verle
den jaar, de heer J. K .v. Cam pen,
had alle kans ook dit jaar weder
dezen titel te behalen. Doch ook Jan
van den Berg. de bekende sport
beoefenaar, deed c-en mooi bod
naar de kampioensmedaille, ter
wijl ook de heer G. J. van Gulik
een ernstige mededinger was. Tus
schen dit drietal zou dus een harde
strijd gevoerd worden om Int
kampioenschap van den Haarlem
schen Kegelbond. De uitslag was
dat Jan v. d. Berg kampioen werd
met 042 houten in de 100 worpen;
G. J. v. Gulik wierp 641 houten
en J. K. v. Campen 038 houten.
A.s. Zondag zal de prijsuitrei-
king plaats hebben.
Beverwijk.
Het aantal militieplichtigen voor do
ze gc-mcento, lichting 1901, is door Ge-
dep. Stal. van Noord-Holland vastge
steld op 12.
Binnenland.
HAAGSCHE BRIEVEN.
Niemand verwacht anders dan dat
ik van de komst.van president Kruger
zal spreken en het zou inderdaad lieel
moeilijk vallen een onderwerp to vin
den, waarop op het oogenblik meer
belangstelling bestaat.
Ja tocli het geschil met Portugal.
Laat mij daarmede beginnen en al
aanstonds constateeren, dat onze Re
geering. toen zij hel eerste bericht liet
tegenspreken als zou consul Potc het
exequatur zijn ontnomen, verkeerd
was ingelicht. Zoo komt men er toe
om met eenig wantrouwen de gerust
stellende berichten te beschouwen, die
Feuilleton.
Naar het Duilsch.
Weer heerschte een langdurig
zwijgen. Het was alsof Kathe
laatste mededeelingen van haar
nauwelijks gehoord had,
plotseling zeide ze:
Als Fabian pas om negen uur
de houtvesterswoning is terug-
Aeord en zich nog geruim en tijd
heeft opgehouden hoe kan
i.i dan om tien uur up den baron
lebben geschoten op een plaats,
ie minstens drie kwartier van de
outvesterswoning af is?
Alles komt precies uit! her-
aaide de oude man met nadruk,
'e heeren van de commissie van
heben den weg zelf af-
Den eersten keer hadden
veertig minuten noodig en dan
ou de rekening natuurlijk niet
later echter, toen zij de
herhaalden en wat vlugger
deden ze.het in nauwelijks
;een half uur. En de houtvester met
zijn lange beenen heeft er zeker
niet meer tijd toe noodig gehad.,
vooral als hij werd voortgedreven
door woede en het verlangen zijn
haat aan den baron te koeien.
En later... heeft later niemand
hem meer gezien?
Dat is het eenige zonderlinge
in de geschiedenis. Geen mensen
heeft hem weergezien. Het is als
of hij door de lucht is weggevlo
gen, En hij heeft niets meegeno
men. Zelfs zijn geld werd in een
schrijftafel gevonden. De heeren
van de commisie zijn van oordeel
dat hij zich wel van kant zal heb
ben gemaakt, zooals dan eigenlijk
ook het beste was, maar ik geloof
het niet, en nu het park en het
bosch in alle richtingen met hon
den zijn afgezocht, zonder dat er
een spoor van hem gevonden is,
is dat ook werkelijk heel onwaar
schijnlijk.
Do nieuwsgierigheid van het
jonge meisje scheen bevredigd. Zij
had niets meer te vragen en toen
de hoofdtuinman na een poos ta
melijk brommig opmerkte dat het
nu toch wel tijd zou zijn voor het
avondeten stond zij ving op en
dekte zoo. handig en zorgvuldig de
tafel alsof haar gedachten^ werke
lijk door niets anders dan 'door de
kleine huiselijke zorgen werden
in beslag genomen. Maar terwijl
haar oom daarop met den besten
eetlust de gerechten aansprak, nam
zij zelf daarvan slechts voor den
uiterlijken schijn iets op haar
bord, en haar gelaat vertrok zich
alsof zij lichamelijk pijn leed toen
de oude het vorige thema nog
maals aanroerde.
Wil je ook weten wat de com
missieleden me gevraagd hebben,
-li: én: Eon of ander kletser moet
je naam daar genoemd hebben.
De hanglamp, waaronder ze zat,
maakte dat Kathe ditmaal haar ge
laat niet kon verbergen. Daarom
raapte ze al haar wilskracht bij el
kaar om den wantrouwenden
oogen van den hoofdtuinman niets
to laten zien dat zijn argwaan kon
opwekken.
Mijn naam? vroeg ze met ge
huichelde verwondering. In welk
verband?
Wel, in verband met dien
Fabian, waarmee anders? De rech
ter zou gehoord hebben dat de
houtvester vroeger als goed vmend
bij ons zou zijn uit- en ingegaan
en do lieden hebben zelfs gespro-'
'ken van een verstandhouding tus
schen jou cn hem-
Nu, toen heb ik hem eens inge
licht op een andere manier. Voor-
loopig zal hij, denk ik, zijn neus
wel niet meer in onze huiselijke
aangelegenheden steken. Wel ver
duiveld! Het was goed dat je me
bij je terugkeer klaren wijn hebt
geschonken en me hebt opgebiecht
dat je indertijd juist voor de onbe
schaamde vervolgingen van dien
man gevlucht bent. Nu kon ik den
heeren ju et je eigen woorden ver
klaren hoe het met jelui zooge
naamde liefdesverhouding werke
lijk gesteld was en kon ik der
slang der kwaadsprekendheid on
middellijk den kop indrukken. An
dei's geloof ik waarachtig dat ze
je ook nog zouden hebben ontbo
den om je een verhoor te doen on
dergaan.
Kathe staarde met gebogen hoofd
op haar bord.
Daar zou ik niet bang voor zijn
geweest. Maar kan men werkelijk
niet vermoeden van wie die laster
uitgegaan? Zou misschien de
liefelijke freule Edith...?
Och, onzin! Hoe kom je op
zoo'n dwaze gedacht? De genadige
freule zal zich ook veel om je be-
nu naar aanleiding van Reuter's alar-
rr.eerende tijding zijn gevolgd door de
gewone spreekbuis van het Haagsche
correspondentie-bureau. Die berichten
droegen trouwens nóch een officieel,
nóch. zelfs een officieus karakter. Eu
het is zeker menschel!jk, dat ik meer
beteekenis hecht aan mijn eigen in
lichtingen, die het bestaan van een i
breuk tusschen do Portugeesche en
onze Regeering zeer beslist vaststellen, j
Het vertrek van onzen gezant uit Lis
sabon en van den Portugeeschen ge-
zant uit Den Haag (let wel, dat deze»
laatste tot nu toe geheel buiten dö on
derhandelingen stond) is niet anders
dan een doekje voor het bloeden. Ge-
lukkig evenwel, dat Den llaag tliane
een Hof van Arbitrage rijk is cn ik
meen geen proietlschen. blik te hebben,
wanneer ik zeg. dat. zeer waarschijn
lijk althans, dat Hof met de Pott-aan-
gelegenheid zal debuteeren.
En nu President Kruger. Natuurlijk'
zal ik nu niet inuer terugkomen op de
enthousiaste ontvangst van den Staats
president, zoo hartelijk en spontaan
als ik het dikwerf tegenover een lid van'
het Vorstenhuis niet heb gezien. Daar'
waren momenten van heerlijke, bezie-
lende geestdrift, daar waren wonder
mooie tooneelen, als het verlaten van
het station het binnentreden in het
Hotel des Indes, onder een bloemenre
gen uit liet hoogo trappenhuisdo eer-
sto verschijning op het balcon. Dat was,
het mooistVan boven af gezien, tus
schen de donkere boomen, even ver
licht door het schijnsel der lantaarns,
die tienduizenden mcnschen, zwarte
gedaanten, zoover het oog reikte. En
uit die massa één kreet, zonderling
eenvormig van toon, geen wirwar van
geluid, maar één golf van gejuich. Niet
licht zal ik het vergeten. Dat heeft ont
zaggelijken indruk gemaakt op den
ouden Staatsman hij heeft liet ge
zegd. En nu wil ik nog eens herhalen,
wat men reeds weet, dat geen enkel
portret van den president goed gelijkt.
Alle geven zij de grove, boerscho trek
ken geen enkel geeft weer de waar-
digheid, de energie die er spreekt uit
dezen grijzen kop, uit die breedo, als
gebeeldhouwde trekken.
Na eenige pourparlers heeft H. M. de
Koningin Zaterdagmiddag den Staats
president ontvangen en niemand zal
hebben verwacht dat er in zijn onder
houd met de Vorstinnen ook maar een[
wóórd gerept is over den oorlog. Dit is
dan ook niet gebeurd. Uit de naaste'
omgeving van den President weet ik,
dat ZJiEd. eerst zijn dank liceft uitge-j
sproken voor het zenden van de „Gel
derland" en vervolgens op recht patri
archale wijze 's Hemels zegen heeft in-,
geroepen over do voorgenomen echtver
bintenis van Koningin Wilhelmina,
die zich daardoor zeer getroffen heeft
gevoeld en den wensch te kennen gaf
om President Kruger meermalen te
zien. De gelegenheid daartoe zal ruim
beslaan, van' do President zal, eenige
steden van ons land bezocht hebbende,
voorloopig in Den Haag blijven, den
kelijk totdat de Tsaar naar het 2uiden
van Frankrijk komt tot herstel van ge-'
kommeren! Overigens, ze is een
kordaat meisje, dat moet ik zeg
gen! De barones krijgt men in 't
geheel niet te zien, maar haar ka
mermeisje zegt dat ze weer in do
tranen baadt. En dat jammerlijke
kereltje, de heer Prosper, ligt ziek
in zijn kamer. Freule Edith hield
alleen het hoofd bij elkaar en rreeft
haar bevelen alsof er niets gebeurd
Is baron Prosper ziek? Weet
u ook wat hem scheelt?
Waarschijnlijk weer de oude
geschiedenis. Zijn zenuwen zullen
geheel in de war zijn, en de heel
meester van Eichfeld, die knapper
is dan een dokter, is van oordeel,
dat het hoogstens nog een jaar of
zoo iets kan duren... en bovendien
is de mogelijkheid in T geheel niet
buitengesloten dat hij voor dien
tijd gek wordt. Dat zijn aangename
vooruitzichten voor ons. want voor
loopig. is hij nu eenmaal majoraats-
heer van Elvershöh, daaraan is
helaas niets te veranderen.
De hoofdtuinman veegde zich
den mond af, vouwde zorgvuldig
zijn servet op en stond op om zijn
geliefd pijpje te stoppen.
Nu, meende hii. toen hij zag
dat Kathe naar de deur ging, wil I
je al weg? Ik dacht dat je me nog
wat zou voorlezen.
Vandaag niet, antwoordde zij.'
Ik moet nog het een cn ander naai
en en bovendien ben ik heel moe.
Goedennacht.
Maar zij dacht er niet over zich
met eenig naai- of ander werk be
zig te houden, toen zij weinig mi-
nuten later haar gelijkvloers gele-
'g,en slaapkamertje betrad. Nadat
zij de lamp had aangestoken, ging
zij aan het open venster zitten met
in den schoot gevouwen handen,
terwijl haar blik zich droomerig
in de duistere stilte daar buiten
verloor. Dat de gedachten, waar
mede haar ziel vervuld was, niets
{gelukkigs of vroolijks inhielden,
stond duidelijk genoeg op haar ge
laat te lezen en hoe langer zo naar
buiten in het stille park staarde,
hoe somberder de uitdrukking ha-
rer gelaatstrekken werd en hoe vas-
ter ze de roode, volle lippen op
elkaar drukte.
Een poos nog vernam zij het
rondwandelen van haar oom, daar-
op hoorde zij hoe hij, als naar ge
woonte, den leeggebranden pijpe-
kop aan het open venster uitklop
te en eenige minuten later de huis-
deur sloot. Ook liet laatste leven
