Tweede Blad,
lil Èll telSSM
De ligging van Cannes is werkelijk
bijzonder mooi. Moeielijk te het al de
fijnheid van lijnen, verscheidenheid
van kleuren weer la geven.
De Golf van Napoule strekt zich breed
in sierlijke kromming voor u uit en de
verrukkelijke horizon doet ons verlan
gen, de blikken steeds verder naar hot
onzienbare te laten dwalen. Soms is
het alsof er een sluier valt voor dien
horizon, als om de oogen rust te ge
ven van de onafgebroken schtitering
van lucht en water. Er komt eene droef
geestige stemming over ons, een zwaar
moedigheid zooals veel bij zeelieden,
en vooral bij de bewoners van nabijge
legen eilanden voorkomt.
Maar hier aan de kust overal een
nieuw Panorama, in voortdurende af
wisseling.
In het westen steekt de ou.de heuvel
Suquet een bevallige rij van oude
gebouwen scherp af in de ochtend
zon, terwijl dit gedeelte, 's avonds ge
huld in eene violette schaduw, aan
eene fantastische burcht doet denken.
Iri het zuidwesten de bergketen van Es-
térel, soms zoo dicht bij, dat de don
kere dennen en fel-wit op-lichtende
huisjes daartusschen te onderscheiden
zijn en dan weer zóó ver en nevelach
tig, als wegdoezelend in een zacht
blauw waas.
In het zuiden het wijde vergezicht
naar het onafzienbare, en in die onein
digheid van lucht en water ziet men
al vragend uit of niet een Fata Mor
gana van de Algiersche kusten of der
Corsicaansche bergtoppen, zich onver
wacht aan onzen starenden blik ver
toont
Het eiland St. Honorat, dat zich
ceaigszins puntig naar het Westen uit
strekt, verschuilt zich achter zijn na-
huur St. Marguérite. Van wat hooger
gezien doen die tweelingeilanden zich
voor als grillig gevormde schepen en
schijnen langzaam naar een onbe
kende kust te drijven. Aah den voet
van het eiland St. Marguórite strekt
zich in ronde lijn „de Croisette" uit,
de geliefde wandelplaats van allen die
in Cannes verblijf houden. Voortdurend
wordt deze boulevard door een lichten
golfslag gekust, soms ook, zooals ver
der bij de Golve Juan, duchtig geteis
terd.
Keert men zich om naar het Noor
den, dan ontwaart men de dichtbij ge
legen heuvels met de dichterlijke na
men: la Calefornie, le Perzon, la Croin
des Gardes, la Maure. In die aaneen
schakeling van donkere pijnboomen,
hier en daar afgebroken door de zil-
verschittering der Olijfboomen komen
als lichte plekken de Italiaansche vil
la's met haar torentjes en roode daken,
de breede gevels der Hotels te voor-,j
schijn. Elk dier woningen verschuilt
zich als 't ware in een grillig bouquet
van uitheemsche planten, cactus, mi
mosa eu wuivende palmboomen.
Laten wij verder onze blikken
weiden over deze vlakte, waar de zon
alles in lusthoven herschiep, dan ver
toont zich daarachter de ruwere na
tuur der bergen.
Hoe dikwijls hebben wij, thuis geze
ten hij onze vlammende haard, deu
Noordenwind hooren blazen, terwijl de
sueeuw in groote vlokken buiten neer
viel; wanneer de Noordelijke landen
aldus door windvlagen geteisterd wor
den en alles verstijft door den vorst,
kan men op de „Croisette"' wandelende
een dergelijk welbehagen ondervinden.
De zee schittert u tegen in gouden
flonkering, het geheele landschap
schijnt te trillen en kleurt zich in dui-
zende tinten.
Docli men behoeft slechts in de verte
naar de contreforts der Alpen te zien.
wier kruinen zich scherp wit tegen
den hemel afteekenen, om spoedig her
innerd te worden aan dc koude die
daar op ccnige uren afstands heerscld;
daar, waar de Winterkoning in zijn
hermelijnen mantel zetelt, niet dur
vende naderen tot het zonneland, uit
vrees zijn kleed te bezoedelen. Juist dat
contrast doet ons des te beter de zeld
zame voordeelen van het klimaat aan
den oever der Middellandsche. Zee
waardeeren. De zeelucht verfrischt en
werkt opwekkend, zoodat men zich
onwillekeurig lichter en behagelijker
gevoelt.
Cannes is als een prachtige tuin in
hel midden waarvan de elegantste vil
la's als gezaaid zijn, en zij die daar
wonen leven er als uitverkorenen in
dit aardseh paradijsje. Ja, Cannes,
omringd door zijn heuvels evenals
te Rome zijn er zeven is een van de
mooiste studjees die men zich denken
kan, en overwaard bezocht te worden
Opening.
In de Barteljorisstraat no. 9 wordt
hedenavond heropend het manufactu-
renmagazijn van de heeren Gebr. Kru-
se. De groote collectie artikelen komen
in deze flinke, ruime winkel goed tot
hun recht. De heeren Gebr. Kruse heb
ben getoond, dat zij met hunnen tijd
weten mede te gaan. Men zie achter
staande annonce.
Naar wij vernemen zal de operette
„Franchemont de Marskramer" ver
toond worden op Dinsdag 8 Jan. 1901.
Het strijkorkest van Haarlems Mu
ziekkorps geeft Zondag 16 Dec. weder
een populair concert in het Bronge
bouw. Het programma bevat verschei
dene mooie nummers voor het orkest.
Voor het eerst alhier zullen medewer
ken de heer Henry en mej. Sophie Har-
tog, hoogst komische duettisten en de
heerP. Röhler, original dans humorist
bijgenaamd „Perpetuem Mobile".
Over de portretten der
Üeresteyn'd
in het hofje van Beresteyn alhier
schrijft onze adjunct-archivaris M. G.
Wildeman in „Oud-IIolland". Hij con
stateert, dat de portretten door Frans
Hals geschilderd, thans in den Louvre,
en bekend staande, ook in den catalo
gus va ndat museum, als de portretten
van den stichter van het hofje, Nico-
laas van Beresteyn en zijn vrouw, dit
niet zijn, maar wel de afbeeldingen
van de ouders van den stichter, van
Paulus van Beresteyn en zijn derde
vrouw, Catharina van der Kem, terwijl
het derde groote stuk, het familietafe
reel, waarvan dr. C. Hofstede de Groot
onlangs heeft verklaard dat het niet
door Frans Hals geschilderd is, deze
zelfde twee personen voorstelt met zes
kinderen uit het eerste huwelijk, waar
onder de stichter van het hofje, liet
jongste.
De heer Wildeman merkt op, dat de
regenten bij de wandaad die ze bedre
ven door den verkoop der stukken niet
eens deugdelijke gegevens verstrekten
aangaande de personen die zij voorstel
den. Hij heeft den directeur van het
schilderijenmuseum in den Louvre ge
meld welke fout hij door den „onwil
en onverschilligheid van archiefbe
heerders" in zijn catalogus van het mu
seum heeft gemaakt. Stei k-.-r nog drukt
de schrijver zich over de regenten uit
in een noot, waarin hij mededeelt dat
regenten hem, toen hij in zijn quaiiteit
van adjunct-archivaris van Haarlem
in het belang van de geschiedenis der
stad, inzage vroeg van hun archief,
deze geweigerd hebben. Van een lid der
familie van Beresteyn verkreeg hij het
extract uit het testament van den stich
ter, dat hij mededeelt. „De familie zel
ve verkreeg nooit een afschrift, 't geen
grond geeft tot het meer uitgesproken
vermoeden, dat het met de uitvoering
van den uitersten wil niet in deu
haak is."
Stukken van den Gemeente
raad.
De Curatoren van het Gymnasium
alhier bevelen, ter voorziening in de
vacature van conrector aan die in
richting ontstaan door de benoe
ming van dr. A. H. Garrer tot rector
den heer dr. H. M. B. ter Haar Rome-
nv aan, thans leeraar in de klassieke
talen aan het Gymnasium alhier.
B. en W. stellen den Raad voor,
met ingang van 1 Januari 1901 te bevor
deren tot onderwijzer of onderwijzeres
le klasse
G. J. Burger, werkzaam aan de op
leidingsschool voor meisjes tot het
Middelbaar onderwijs;
Mej. A. A. C. Schoemaker en mej
Chr. van Oosterhout, beide werkzaam
aan de Eerste Burgerschool voor jon
gens en meisjes;
H. Cransberg, werkzaam aan de
Tweede Burgerschool voor jongens en
meisjes;
II. Nonltes, werkzaam aan dc Eerste
Tusschenschool; J. Zijlstra, werkzaam
aan do Derde Tusschenschool; Mej. H.
J. Lugten en mej. A. C. P. van der
Voort, beiden werkzaam aan de koste
looze school, lett. B; en J. de Boer,
werkzaam aan de kostelooze school
lett. C, allen op een jaarwedde van
f 800, alsmede met de vastgestelde ver
hoogingen.
Tot voorziening in do vacature,
welke on 1 Januari a.s. in het college
van Guratoren van het Gymnasium ont
staat, ten gevolge van do periodieke
behoorende bij
„HaarJeoes Bagblad"
Villi
Maaudag 17 Pee. 1900.
No. 5338.
Haarlemsche Handels
vereniging.
Qoedgek. bij Kon. Besluit van
12 Nov. No. 22, 1899.
De Haarlemsche ITaii delsver een. telh
thans ruim. 650 leden, dat is veel, doch
niet genoeg. E'-ke winkelier, elke han
delaar, zijn belang begrijpende, moet
zich aansluiten. Do contributie bedraagt
slechts f 2,50, terwijl de voordeelen,
groot zijn.
Rechtskundige adviseurs zijn de hee
ren mrs. Th. die Haan Hugenholtz en
H. Ph. de Kanter, Spaairne 94, welke
gratis advies in handelszaken geven
aan d© leden en voor hein gratis optre
den in faillissementen.
Yocr incasso's, door bemiddeling der
advocaten gedaan, wordt 5 berekend.
Bankiers der vcrceniging zijn de hee-
reu Laane van Bommel, Kruisstraat
51.
Alle brieven of aanvragen (ook opga
ven voor het lidmaatschap) moeten ge
richt worden aan het bureau der vcr-
eeaiging, 22 Lange Begijnestraat.
Heb is ons gelukt eene overeenkomst
te sluiten, waardoor het mogelijk is
H.H. leden nauwkeurige informaties te
verschaffen omtrent alle firma's in Ne
derland.
Do kosten dezer informaties bedragen
60 cents per adres, plus 5 cents voor
porto, en moeten vcomit betaald wor
den. aan heb bureaai. Informatiën naar
"bmn.cn do stad wonende personen gra
tis.
Ruim 650 informatiën en rechtskun
dige adviezen weiclen in het afgeloopcn
jaar verstrekt.
In Mei eu Juni zijn 72 vorderingen
toi een beding van f 2765.73 betaald,
9 vorderingen worden afbetaald, 12
vordsringeii zijn uitgesteld.
Volgens artikel 7 dient het Geheim
der Maandiijstsa ongeschonden bewaard
te blijven.
H ITLc-den worden er op attent ge
maakt-, dat pretention, buiten de stad
in te vorderen, niet worden behandeld,
tenzij, portovergoeding (10 ets.) is bij
gevoegd.
Het Bureau der vereeniging is geves
tigd '22 Lange Begijiiestraat en ia ge
opend iedereu werkdag van 's mor gears
9 tot 1 en 's middags van 2 tot 4 uur.
Dagelijks ia een der bestuursleden
aanwezig en bereid tot het geven van
alio gewensehte inlichtingen en wel
Maandag eu Vrijdag van 1112 uur
v.m., de overige dagen van 34 urn.
Den leden wordt aangeraden voor
dat men levert aan, of zaken doe' met
W. F. H. Tack Jr.. Frans Halsplein 6,
mHekh'ngen ta nemen aan het bureau
L**v>3 Begij nestraat 22.
Den leden wordt aangeraden voor
dai men levert aan, of zaken doet met
Dressel in de Os*»v<e .Lraat, inlichtingen
te nemen aan het Bureau Lange Be
gijiiestraat 22.
Het Beleg van Haarlem
door de Spanjaarden
in 1 73-1573,
DOOR
W. P. J. OVERMEER,
Amacuensis'dcr Gemeente-bibliotheek.
XII.
Zooals we in het vorig artikel zagen
worde» de voetstappen der aanrukken
de benden overs iieeuwd. Lumey kon
dus niet vermoeden dat de vijand zich
achter hoornen en „slruweelen" verbor
gen had en bovendien dacht hij niet
alleen dat zij nog ver van hem af wa
ren, doch ook achtte hij „den vijant
noch voor Haerlem so sterc niet te we-
son."
Plotseling echter zat hij tusschen hen
in een hinderlaag bij den Weligen-
berg. tusschen Iliilegorn en "Benne-
broak, en de Spanjaarden vielen den
Griai zóó onverhoeds op het lijf, dat
hij nauwelijks tijd had „sijn harnasch
aen te doen" en zijne zes vaandels
Duitschers, zes vaandels Nederlanders
e nEngelschcn mee. 150 paarden in slag
orde te stellen. Hij bood een hevigen
en dapperen tegenstand, doch aan den
duinkant uit dc hoogte, aan de andere
zijde uit liet bosch bestookt, en van vo-
Feuilleton.
Naar het Duitsch.
31)
In de uiterste verbazing zag
Thyra naar haar pleegmoeder.
Mevrouw Hallager legde echter
kalmeerend haar hand op zijn
krullend hoofdhaar e-n zeide
Wees gerust, kind; het zal
gebeuren zooals je wilt. Maar die
freule von Linderode is vandaag
niet voor de eerste maal hier. Ze
geeft voor dat ze bevriend met je
is en kwam zeer dikwijls naar je
toestand vragen.
De smeekendo en verwijtende
blikken van het jonge meisje had
den haar niet kunnen weerhouden
uit to spreken, hetgeen zij naar
haar strenge opvatting van plicht
en oprechtheid niet meende le
pogen verzwijgen. Maar zij" had
nu reden om wel wat verwonderd
te zijn over de uitwerking harer
woorden, want Erik, die Thy ra's
had losgelaten, sloeg de beide
ren aangevallen, kon hij niet lang we
derstand bieden; eerst namen zijne rui
ters de vlucht, daarna volgden de Bree-
mers of Hoogduitsche voetknechten,
en vele anderen, die door de vluchten
de ruiters in verwarring waren ge
bracht, zoodat Lumoy zich „met sijn
Garde bijcans alleen vondt in groot
perijckel.." Aldaar on op de vlucht ble
ven wel zes- of zeven honderd op het
slagveld liggen, en Lumey had alleen
zijn leven te danken aan de snelheid
van zijn paard, nadat er reeds twee
onder hem waren doodgeschoten. Ver
geefs haddon eenige vaandragers be
proefd de vluchtenden tot staan te
brengen, doch toen hen dit niet ge
lukte, verkozen zij liever te sterven,
dan schandelijk te vluchten, en wik
kelden hunne vaandels om het lijf,
om daarin althans den dood te vin
den.
Slechts van één dezer brave dappe
ren is voor het nageslacht den naarn
bewaard gebleven, nl. vair Jacques
Maertens van Gent, zoon van den pre
sident van het Hof van Vlaanderen.
Bertel Entens van Metheda, ook al
een geduchte watergeus die zich
door onbedachtzaamheid te ver had
gewaagd, zonder op te zien of de an
deren nagekomen waren was ge
noodzaakt zijn heil in de vluchtte zoe-
ren is voor het nageslacht den naam
van Lumey, vier veldstukken en al de
fourage en ammunitiewagens vielen
in Spaansche handen
Een der hooiden van de Watergeu
zen, Albrecht van Egmond van Meren-
slein, met wien hij vroeger zegepralend
den Briel was binnengetrokken, liep
groot gevaar gevangen genomen te
worden, doch hij en Frederik en Jan
van Vervou hadden het aan het ijs te
danken, dat zij zich door de vlucht
konden redden.
Er vielen er crok echter velen van Lu-
mey's benden in handen van den vij
and, die naar de legerschansen te
Haarlem werden gevoerd. Hieronder
bevonden zich ook de hoplieden Bap-
tista van Trier en Ilans Keilenaer.
Ür. Ekama deelt hierover mede „De
eerste was een crvaren'en onverschrok
ken krijgsman, dio aan al wat Span
jaard was een doodelijken haat toe
droeg evenals Lumey, bij wien hij in
hooge achting stond; ja, deze liet aan
Don Frederik 2000 Kroonen en de vrij
heid van negentien Spaansche krijgs
gevangenen aanbieden, indien bij Van
Trier in vrijheid wilde stellen, doch
te vergeefs. Don Frederik liet hem le
vend met het hoofd naar beneden aan
één been aan de galg ophangen. Vol
gens van Meteren zou dit ook het lot
van Kelienaer geweest zijn.
Capelle daarentegen laat het voor
komen dat hij een snellen en minder
harden dood heeft gehad. Hij zegt ech
ter niet op welke wijze en stelt deze
strafoefening op den lGn Januari 1573,
tegelijk met dien van Philïppus de
Koning, waarvoor ik nergens eenigen
gqrond heb aangetroffen.
Toen alle hoop op het behoud van
Van Trier vervlogen was, liet Lumey
op zijn beurt de negentien gevangen
Spanjaarden ophan<mn ,,op zijn
■crijchsmans reeckenioge."
Al juichende eu triumfliederen zin
gende, kwamen de Spanjaarden voor
de stad .terug. Don Frederik, trotsch
op zijne overwinning, en meenende,
dat de inwoners nu wel geheel terneer
geslagen en moedeloos zouden zijn,
na zulk eene opeenvolging van tegen
spoeden, liet de stad opeischen.
„Maar de Haarlemmers, geen ver
trouwen stellende in de Spaansche be
loften, hebben in hun tegenstand vol
hard. en verkozen liever met vrouw
en kinderen, lijf en leven, het uiterste
te wagen, dan zich aan de genade van
zulke vreemde vijanden over te geven,
en besloten derhalve met eendrachtige
stemmen de stad naar haar beste ver
mogen van alle porijckelen te defen-
deeren en dé vijanden met macht ende
strijd van haere muren te weren."
Don Frederik wist dus nu wat hem
te doen stond en het blijkt, dat zijne
benden nog niet behoorlijk waren in-
gekwartïeid in hunne legerplaatsen en
zich nog niet hadden verschanst.
Want niet zoodra had hij vernomen
dat de Haarlemmers tot verdediging be
sloten hadden, of hij is „met zijn volk
nader gekomen o mzich rondom te be
schansen." (13 Dec.)
Nog steeds bestond de hoop, dat men
de stad binnen eenige dagen vermees
teren kon, zoodat de Spaansche bevel
hebber haar aan de overzijde van het
Spaarne op onvoldoende wijze liet
insluiten, terwijl de belegerden daar
entegen dien tijd gebruikten om aldaar
eenige schansen op te werpen, teneinde
de gemeenschap met het Haarlemmer
meer open te houden. Zij stelden alles
ijverig in het werk o mde muren en dc-
handen aan zijn hoofd en staarde
voor zich uit als iemand, die aan
zijn eigen verstand twijfelt.
Wat is dat? mompelde hij.
Komt ze om naar me te vragen
Was dan alles, alles slechts een
droom
Een drukkende stilte heerschte
wel een minuut lang tusschen hen
drieën. Thyra's zachte stem on
derbrak die het eerst.
Moeder heeft er eigenlijk niet
goed aan gedaan het je nu al mee
te deelen, Erik. Ik had freule, von
Linderode beloofd je voorloopig
niets van haar bezoeken te zeggen,
liet schijnt dat zij goede redenen
had dat te verzoeken, want we
zien nu hoe het je opwindt.
Hij schudde het hoofd en beduid
de- haar zich weer naast hem neer
te zetten.
Ik zal me niet opwinden, Thy
ra, dat beloof ik je. Alleen mag je
me niet met halve woorden afsche
pen. Dat alleen kan ik niet ver
dragen. Als ze reeds meermalen
hier is geweest, die dame, van wie
we spreken, en als ze je stilzwijgen
verzocht heeft, dan moet zo je ook
noodzakelijk een of ander mede-
deeiing gedaan hebben. En nu ik
dat weet heb ik ook recht alies te
wallen te versterken, de stad werd in
wijken verdeeld, en oud en jong, aan
zienlijk en gering, werd zijn taak aan
gewezen.
DE EERSTE SCHOTEN EN
BESTORMING.
Daar het den 17n December zoo
mistig was, kon men binnen de stad
wel hooren, dat er door den vijand
geschut werd geplant, doch zien kon
men niets. Wel hoorde men voor de
poorten schimpliederen zingen tot be
spotting en verachting dor inwoners.
Op Donderdag den 18n December,
's morgens ten acht uur, bracht een on
verwacht donderend geluid bij de Haar
lemmers geen geringe ontsteltenis te
weeg. De Spanjaarden hadden het vuur.
geopend en de veertien stukken tegelijk
los doen branden
Men bekwam echter weldra van den
sclirik, toen men bemerkte, dat niet
alleen niemand getroffen was, maar
dat ook geen enkele kogel ergens eenige
schade had aapgeriGhk Zij schoten met
grof geschut, dat genoemd werd „die
Vliegen van Avenna" of van Namen en
te Namen gegoten werd.
Gelukkig dat men fh den beginne
„telken reize" de 14 stukken gelijk loste,
want nu konden de belegerden de tijd,
benoodigd voor het opnieuw laden,
want nu konden de belegerden den tijd
gebrachte schade, zoo goed als dat ging,
te herstellen
Voorwaar een hoogst gevaarlijk
werk! Men ontzag zich echter niet en
toog telkens na iedere losbranding
weer dapper aan het stonnen en her
stellen der gaten en breuken in de mu
ren.
In het bijzonder werden nu de scho
ten meer gericht op de Kruispoort en
haar beide zijden, die uit een enkelen
muur bestond, dit geschiedde met het
doel om genoemde poort neder te schie
ten en zoo deze viel, de belegerden door
het springen van de stecncn te verwij
deren van het blokhuis.
Doch nauwelijks hadden de Haarlem
mers dit plan doorgrond of met groo-
ten moed stelden zij zich aan de vij
andelijke kogels bloot en stopten de
gaten in de muren met wolzakken, hop
zakken aarde, hout, steen en vele an
dere zaken en wel niet het minst met
de gebroken beelden en sieraden uit
de geplunderde kerken. 1)
Oud en jong, arm en rijk, vrouwen
en meisjes, iedereen beijverde zich om
liet hardst om alles aan te brengen, wat
tot dit doel dienen kon, zoodat de mu
ren weder voldoende versterkt waren.
Dit bleef natuurlijk voor den vijand
met verborgen, welke met luide stem
me den spot dreef met dat „goede
werek der jonghe dochteren en wijven,
singhende op sottelicke wijse.":
Die Meyskens van Haerlem, sy zyn
so mal,
Sy draghen die eerd al op die wal,
Dirridom deyne, etc.
Vooral de burgemeester Jonker van
Vliedt wordt in dit opzicht bijzonder
geprezen, daar hij zich „Cloeck en
vaïllant" gedragen heeft, daar hij niet
alleen de burgerij met treffende woor
den aanmoedigde tot „goede en dap
pere wederstant," maar ook werk noch
moeite ontzag „alle den dach door."
Hij was vergezeld van zijn knecht, die,
door een kogel getroffen, sneuvelde en
terstond aldaar in den wal bedolven
en begraven werd met „cleederen en
al."
(Wordt vervolgd).
1) Wijlen Dr. Ekama komt dit bericht
hier zeer overdreven voor en dit heeft
volgens schrijver eerst later plaats ge
had.
Stadsnieuws
CANNES.
Een onzer vrienden die in het zuiden
van Frankrijk vertoeft, zendt ons het
navolgende over Cannes:
Ieder die wel eens hot zuidoosten van
Frankrijk de zoogenaamde Riviera
bereisde, heeft ongetwijfeld eene
bijzonder aangename herinnering aan
Cannes bewaard. Al dadelijk als men
uit het portierraam kijkt, komende uit
dc hergen van Estérel, boeit dit vrien
delijke plekje door zijn eenvoud, frisch-
heid en schilderachtige ligging. Wan
neer men het daar voor zich ziet lig
gen, maakt het ongetwijfeld een indruk
van rust en zindelijkheid, en die ver
wachting wordt niet teleurgesteld als
men er woont, te midden dier licht
gekleurde huizen, genietende van al
de voordeelen eener beschaafde omge-,
ving ver van het koortsige leven der
groote steden.
weten. Je zoudi me niet zusterlijk
behandelen als je het verzweeg.
Een zoo groote onrust teekende
zich op zijn gelaatstrekken af, dat
Thyra er niet langer over in twij
fel kon zijn, wat hier haar plicht
was.
Ze kon de half afgedwongen be
lofte niet langer houden en zij ver
smaadde de eene of andere leugen
te verzinnen om te gelijk het on
geduld van den zieke en haar eigen
geweten tevreden te stellen. Over
eenkomstig de waarheid deelde ze
hem den inhoud van elk gesprek
mee, dat ze met Edith gehad had.
Toen Thyra ophield, omdat zij
niets meer te zeggen had. vroeg hii
met een ongeduld, dat door haar
mcdedeelingen nog slechts, geste
gen was
Is dit alles geweestwer
kelijk alles? Heeft ze geen toespe
lingen gemaakt, je niets gevraagd
of je niets verteld? O, wie zou ik
moeten gelcoven Thyra, als jij me
niet de volle waarheid zegt
Ik heb de waarheid gesproken,
Erikzo vroeg me anders niets
dan
Ze aarzelde en haar blozen ver
ried aan zijn wantrouwend cog dat
zij hem toch nog iets verborgen
had.
Nu waarom aarzel je? drong
hij aan. Was het dan zoo vreeselijk
dat je het dan niet eens durft uit
spreken?
Neen, ik geloof niet dat het
iets vreeselijks is. Ze deed na
vraag haar een brief, dien ze je
geschreven had, toen ze dacht dat
je te Münchcn was en ze verzocht
me onder je goed naar dien brief
te zoeken, omdat ze hem terug
wenschtc te hebben.
Toen ik haar antwoordde, dat ik
nooit iets dergelijks zou doen. lach
te ze en zeide dat het eigenlijk niet
veel beteekends.
Ik hoor voor-de eerste maal
van dat zonderling verzoek, dus
mengde zich mevrouw Hallager in
het gesprek. Zou die brief dezelfde
zijn, die den tweeden dag na onze
komst door den brievenbesteller
is afgegeven? liet adres was ge
schreven in een dameshand en
onder de vele poststempels was ook
dat van München.
Geen der beide vrouwen begreep
waarom op dit oogenblik Eriks
angstig, gespannen gelaat cp eens
zoo n vroolijken, hoopvollen trek
aannam.
Den briefhaal me den
brief, moeder! verzocht hij drin
gend. Ach, als die me toch eens
verloste uit dien doolhof van on
zekerheid en twijfel
Mevrouw Hallager begaf zich in
de kamer daarnaast, een kleine be
perkte ruimte, die haar en Thyra
lot slaapvertrek diende, en keerde
onmiddellijk daarop met den sier
lijken. zwart geranden brief terug,
op welks nog ongeopende envelop
een vrijheerlijke kroon prijkte.
De handen van den jongen schil
der beefden van ongeduld toen hij
den brief opende en terw::i de
beide vrouwen hern vol bange zorg
gadesloegen, begon hij in vliegen
de haast de met een fijn schrift
dicht bedekte bladen te lezen. Wel
vertrok hij gedurende de lezing
den mond een paar maal bitter en
verachtelijk, maar toen hij aan het
slot gekomen was, leunde hij met
een diepen zucht van verlichting
in zijn kussen terug.
De hemel zij geloofd, het was
geen droom! zeide hii op den toon
van iemand, die van een zware
zorg is ontheven. Daarom is ze
dus gekomen; ze vreesde dat ik
sterven zou en dat haar geheim
door dezen brief in vreemde han
den zou komen! e kunt haar van
aftreding van het lid, den heer mr. A
A. Land, stolt genoemd! college de'
volgende heeren voor: mr. N. G. J.-
Cnoop Koopmans en mr. C. M. Rasch.
Bloemendaal.
Ondertrouwd Th. N. Rees on J. E. J.
Rookmaker.
Bevallen T. HemmersKm ij er d.
Overleden C. M, Huijbens—Dekkers
73 j. J. W. V. WilHgenburg 9 m. S. A.
Berneveld 23 j. L Cohen 41 j. (Mepren-
berg).
Heemstede
Op Donderdag 27 December a.3. zal
Kadijk schouw worden gedreven over
den Schouwbroekerpolder onder dezo
gemeente.
In de op 12 dezer in het Raadhuis ge
houden vergadering der plaatselijke
commissie voor het nationaal geschonk.
aan H. M. de Koningin, werd besloten,
een 200tal circulaires onder de ingeze
tenen te verspreiden en do inschrij
vingsbiljetten door commsisieledon to
doen ophalen in de week van 1722
December, om dan tevens bij diegenen
welke geen circulaire ontvingen, oeno
collecte te houden. Staande do verga
dering kon worden medegedeeld dat
reeds eene inschrijving van 100 was
ontvangen.
Bevallen A. GrijmansWillomse d.
M. M. Teeuwen—Ruijsenaars z.
Overleden W. Medenblik 20 m. C. J.
Smit 6 m.
Velsaii'.
Bevallen: G. KrabGlas z. M. van
der Werff-Haak, d. S. van der Lee
Stiemstra-2 z. J. HoogzaadArisz z.
M. E. van PelVermeulen, d.
Overleden: J. W. Heilig. 2 J. N. da
Vries, 58 j., W. Zwanenburg, 10 w. L.
Kneppers, 4 m. J. do Haas, 2 m. C. M.
Huijer 5
IJmuiden.
Donderdag moest alhier de vlscbkoh
ter IJ ub. 60 binnen gesleept worden.
Deze kotter die drijvende werd gevon
den. heeft door den storm, dan groo-
ten mast met al de zeilen verloren.
Gelukkig dat dit schip werd gevon
den, daar het anders was overgelaten
aan den prooi der golven.
Spaarndam.
Bevallen J. Bromsen—de Vries z. C.
de Graafvan der Park z. E. Jas—Ver
beek z.
aaarlemmerliede en Spaarn-
woude.
BevallenH. MeinsterKamerman
d. T. de Rooij—Lodder z. U. Verbart—
Breden z.
OverledenM. DrooghWijsman
77 jaar.
Binnenland.
Consul Pott.
De Parijsche correspondent van hel
„Hbld." schrijft
Da aanvankelijke ophelderingen om
trent hetgeen tusschen de regeoringen
van Nederland en Portugal is voorge
vallen over het exqualur van don con
sul Pott, bevestigen hetgeen een mij
ner Portugeesche vrienden mij dezer
dagen mededeelde betreffende do in
trekking van liet exequatur van dien
heer als consul van de Z.-A. R. en van
den O. V. S. te Lourenpo Marquez. Men
heeft daarin gezien een voorbarige al
te ijverige erkenning door de Portugee-
sche regeering van de proclamaties van
Lord Roberts, betreffende do inlijving
der bei.lo Boerenrepublieken. Dit nu
is niel het geval. Portugal moge reeds
sinds eeuwen Ebgeland's bondgenoot
ziju, en dat bondgenootschap moge in
den laatstcn tijd opnieuw zijn ver
sterkt, do Britschc regeering heeft aan
die van Lissabon evenmin als aan eeni
ge andere buitenlandsche mogendheid
van de inlijving dor Republieken ken
nis gegeven, en hoe gewillig Portugal
zich ook toont voor elke aanwijzing
van Britsch welbehagen, zijne Regee
ring gaat niet zoo ver van onlngelicht
en ongvreaagd een inlijving te erken
nen.
Het is het vonnis betreffende den ver
boden invoer van oorlogscontrabande,
te recht of ten onrechte tegen den heer
die vrees ontheffen, Thyra! Geef
haar clcn brief terug en zeg haar
dat ik zelf hem haar zend. Zeg
haar ookdoch neen. zeg verder
niets. Ik denk dat dit genoeg zal
zijn om ons voor verdere bezoeken
te vrijwaren.
Hij had haar den toegevouwen
brief toegereikt en Thvra maakte
zich na een korte aarzeling gereed
hem te gehoorzamen.
Als je het wilt, Erik... maar
ben je ook zeker dat het ;e later
niet zou kunnen berouwen, wat je
me nu verzoekt te doen? Ik ga-
loof niet dat het alleen het verlan
gen naar den brief was. dat haar
zoo diawij Is hierheen dreef. Haar
angstige bezorgdheid over je \sas
zóó oprecht
Ik smeek je, ga, dus viel hij
haar in de rede. En keer snoedig
terug, want ik zal me nas weer vrij
en verlicht gevoelen als ik van jo
gehoord heb dat -ze weg is om
nooit in het vervolg mijn levenspad
meer te kruisen.
'Thyra ging. In hetzelfde nede
rige, dompige vertrek waar ook
haar vroegere samenkomsten had
den plaats gehad liep Edith onge
duldig op haar wachtend, heen
en weer.
