Tweede Blad, Koning Mammon. be hoerende bij yjtflas&Hem's Oagfoiaüdi" van Donderdag 17 Jan. 1901. No. 5383 Letteren en Kunst. Een oude beker. De heer J. C. J. Drueker, te Lon den, heeft aan het Nederlandsche Museum te Amsterdam ten geschen ken gegeven een zilveren avond maalsbeker. afkomst ie van de Hol- landsche Gemeente te Norwich en dag te eken end uit de periode tus- schen de jaren 1565 en 1595. De beker is van Engelsch maaksel en voorzien van het sladsmerk van Norwich, waarmede voor het eerst in 1565 de zilverwerken werden gekeurd. Een opschrift luidt .,T'he gift of mr, Rychard Browne o' Heigham"; welke mr. Browne ir. 1595 stierf. De beker is aan der rand versierd met gegraveerd bloemornamenten en in het mid den met bovengenoemd opschrift in sierlijke letters, karakteristiek voor den tijd van Koningin Elisa beth. (Hoog 0.177 M. middellijn aan den bovenrand 9.5 cM.) Aan schenker is de dank der Regeering betuigd. (Si.-Ct.) Er bestaat plan, den Engelenburg te Rome geheel te restaureerenEr zal een museum van kostbare mid- del-eeuwsche waoens worden ge vestigd. De marmerbekleeding van het mausoleum van Hadrian zal daarbii worden bloot gelegd. De heer A. Faassen Jr. treedt uit het gezelschap der Nederland sche Tooneelvereeniging en wordt verbonden aan de koninklijke ver- leniging het Nederlandsch Toon eel tegen 1 September a. s. Wetenschap. Art la. De verzamelingen van het Koninklijk Zoölogisch Genootschap „Natura Ar- tis Magistra" werden in de maand December met de volgende geschenken verrijkt. Voor de Diergaarde een zoetwater- schildpad van den jongenli. W. Wes terman, te Amsterdam een Java-aap van den heer D. Siem Jr., te A'dam een dito van Dr. P. Ploos van Amstel, te A'dam een marmotje van den heer W. van Norden, te A'dam een steen arend van Mr. M. P. D. baron van Ha- rinxma thoe Sloten, te Olterterp twee torenvalken en een valk van Mr. J. F. Neeb, te Harderwijk drie hagedissen van den heer G. P. N. Frijlink, te Am sterdam een kerkuil van den heer C. Rem, te Wormereen roode kardinaal en een Schama-lijster van den heer A. J. Keuppel, te Haarlemeen roodkuif kakatoe van mevr. A. H. L. Heldring Sillem te A'dam een sperwer van den heer P. Bolke te Akkrnm een Patas Makako van den heer J. Specht Grijp te Amsterdam en een Buizerd van den heer 7'. Visser te Westerblokker. Voor het Aquarium vijf baarzen van den heer E. H. Spiegel, te A'dam. Voor het Zoölogisch Museum eene collectie Lepidoptera uit Australië, van den heer A. A. van Pelt Lechner, te Wageningen. Voor het Palaeontologisch Museum: eenige fossielen, afkomstig uit Zeeland van den heer H. J. Aalbers, te Arnhem. Voor het Ethnographisch Museum een afgodsbeeld, afkomstig van de Dans (Kaffers), Dar-er-Salem (Oost- Afrika) van den heer A. J. Snijman (Steijnburg, Kaapkolonie) te A'dam. Nieuw lichfc. Een nieuwe concurrent van het elec- trische licht is het zoogenaamde „Lu- caslicht", waarover in de Arnhemsche Courant het volgende wordt medege deeld Dit licht is wel is waar gewoon gaslicht, doch het maakt hetzelfde ef fect als electrisch licht en wordt even eens aan hooge palen opgehangen en van een matglazen ballon voorzien. In de groote zaal van Musis Sacrum te Arnhem bleek de lichtsterkte van de Lucaslamp dubbel zoo groot te zijn als die van 24 vleerr:uitbranders. Boven dien onderscheidt zich deze lamp door minder gasverbruik de 24 vleermuis branders hadden 5500 lifer per uur noodig, de Lucaslamp niet meer dan 500 a 600 liter. Zonifcr maag. Het bekende verhaal van de maag en de ledematen heeft veel van zijn waarde verloren, nu het gelukt is menschen te doei. reven zonder maag. Een geval van dien aard is dez.er dagen in de Parijsche Akade- mic- van Geneeskunde medege deeld. Dr. Böckel te Straatsburg, correspondent, van de Akademie, heeft haar het versla? gezonden van een operatie door hem verricht. Hij heeft bij een 38-jarige vrouw, die een kankerachtig gezwel aan de maag had. dit lichaamsdeel geheel weggenomen. Ruim een maand na de operatie kon de vrouw worden ontslagen en haar spijsvertering geschiedt zonder eenig bezwaar. Wij vinden er bij vermeld zegt het ,,Hbld.' dat dit het vierde ge val is, waarin dergelijke operatie is gelukt. Als wij ons wel herinne ren is ook te Amsterdam of hier te lande zulk een geval voor gekomen en eenigen tijd geleden in het ..Weekblad van het Tijd schrift voor Geneeskunde" beschre ven, eveneens bij een jonge vrouw en met goed gevolg. Land- en Tuinbouw. Volgens het .Jaarboekje van den Nederlandschen Boerenbond voor het jaar onzes Heeren 1901", is de hoofdze tel van den Bond gevestigd te Utrecht en bestaat de Bond thans uit acht pro vinciale afdeelingen, namelijk in Noord-Brabant met 12,000 leden, in Limburg met 7800, in Gelderland met 3000, in Overijsel zfnet 1100, in Utrecht met 700 leden, terwijl in Noord-Hol land 15 onderafdeelingen, 6 in Zuid- Holland en 1 in Friesland bestaan, waarvan het ledental niet wordt opge geven.. Alles te zamen geteld zullen er dus vermoedelijk ongeveer 25,000 per sonen als leden van den Ned. Boeren bond zijn ingeschreven. Onder de stichtingen der vereeniging kunnen genoemd worden de coöperatieve cen trale boerenleenbank te Utrecht, waar bij een twintigtal Raiffeisenkassen zijn aangesloten en coöperatieve centrale boerenleenbank te Eindhoven, waar bij zich uit Noord-Brabant 32 en uit Limburg 13 locale leenbanken hebben aangesloten. In Noord-Brabant, in Gelderland en in Noord-Holland heeft de Boerenbond onderlinge brandassuranties opge richt in Limburg een onderlinge ver zekering, tegen hagelschade, in Gelder land een paardenverzekering en in enkele andere provinciën onderlinge veeverzekeringen. (Ned. Larïdb. Weekbl. Rsusaclitlge rozen. In de „Milwaukee Acker und Garten- bauzeitung" vindt men een mededee- ling' uit Santa-Rosa, in Californië, dat zich aldaar een exemplaar bevindt der welbekende Noisette-roos Lamargue met groote, geelachtig witte bloemen, plat uitgebonden tegen een muur deze struik is thans 19 jaar oud, 25 voet hoog, 42 voet breed. Zij prijkt naar schatting met 4000 open bloemen, ter wijl het aantal bloemknoppen op 20.000 berekend werd. De beroemde Banksia-roos, in den tuin van het marine-hospitaal te Tou lon, werd aldaar in 1813 geplant. Even boven den grond heeft haar stam een meter omvang, haar takken bedekken een muur ter breedte van 20 meter en 5 a 6 meter hoog. Zij zou eenige malen grooter hebben kunnen zijn, doch se dert verscheidene j aren is de muur te klein geworden en moeten al haar nieuwere schoten, die zij nog jaarlijks in overgroote menigte ter lengte van 3 a 4 meter voortbrengt, gesnoeid wor den. Bij zulk een colossus telt men de bloemen niet bij duizenden, maar bij tien en honderd duizenden haar bloei tijd is April en Mei. Jammer, dat de Banksia-rozen in ons klimaat voor de open lucht niet geschikt zijn. Ook in Perzië worden buitengewoon groote rozeboomen gevonden, hoofdzakelijk van de welriekende Rosa alba, L. Vol gens reizigers, die dat laud bezochten, bevinden zich in de tuinen van den Sjah, te Teheran, exemplaren, die on geveer 300 jaren oud moeten zijn. Hieruit is de gevolgtrekking te ma- ken. dat, in de nabijheid van dien po tentaat, het leven der rozeboomen vei liger is dan dat zijner onderdanen. (Sempervirens). Gemengd Nieuws. Nieuwjaar m 't Erigelsche leger. In het Britsche leger viert men op eigenaardige wijze Nieuwjaar, vooral bij de regimenten Hooglanders. Te Aldershot b. v. vierden de Sea- forth-Hooglauders Nieuwjaar, op de volgende wijze Vijf minuten voor twaalven trok het muziekkorps met pijpers voorafgegaan door „Vader Tijd", de kazernepoort uit, welke achter hen werd gesloten. „Vader Tijd" werd voorgesteld dooi den oudsten soldaat van het regiment in een passend gewaad, met zandloo- per en zeis. Daarop klonken de welbekende to nen van het „Auld Lang-Syne" en nauwelijks was die afscheidsgroet ge bracht aan het Oude Jaar, of het sloeg middernacht. Bij den laatsten slag van twaalven werd er aan de kazernepoort geklopt. „Werda riep de schildwacht. „Het Nieuwe Jaar," was het ant woord. „In orde. Kom binnen, Nieuw Jaax-", antwoordde de schildwacht. De poort werd wijd geopend, de waöht kwam in 't geweer en het „Nieu we Jaar", voorgesteld door den jong- sten tamboer, in Hooglanders kostuum, werd op de schouders zijner kamera den gedragen, voorafgegaan door de pijpers van het regiment. In optocht trok tien nu de kazerne rond en het feest werd aan de officiers tafel besloten. Onderzeesche vaart. Aan een proeftocht buiten de haven van Cherbourg met de onderzeesche torpedoboot „Morge", heeft een .be richtgever der „Figaro" deelgenomen, die zijne gewaarwordingen als volgt beschrijft Wat de onderduiking betreft, zij gaat zoo zacht en zonder schokken in de volstrekte stilte der wateren, dat men er physiek, zoodra de patrijspoor ten onder zijn, niets van bemerkt men weet zelfs niet of men daalt en al leen de luchtmeter kan door de bewe gingen zijner naald op de wijzerplaat aangeven op welke diepte de „Morse" vaart. Want de „Morse" vaart en duikt tegelijk en gij gevoelt niets van een voorvvaartschë of glijdende beweging, niets van gesiinger of gëborrel. Een too verachtige, oneindige rust in een onbekend oord, hetwelk ge maakt schijnt uit duisternis en roer loosheid maar de overstelping er van is even grillig als plotseling, daar wij in minder dan twee minuten strikt genomen in 70 seconden na het be velwoord van den chef, opeens een diepte van zes meter water boven de „Morse" hadden, d. w. z. de vereischte diepte om alle obussen te ontgaan en aan den anderen kant met de grootste zekerheid de torpedo's te werpen in de kwetsbare deelen der vijandelijke pantserschepen. De andere onderzee sche vaartuigen zooals de „Narval" en alle anderen, kunnen eerst na een uur manoeuvreerens onderdompelen. Wat de ademhaling der opvarenden betreft, zij is even volmaakt als in het eerste het beste vertrek te land. De be manning kan zestien uur lang onder de zee blijven zonder den geringsten hinder voor de longen en onze tocht van Maandag duurde nauwelijks twee uur, twee uren die ons veel te kort schenen, zoo afdoende, boeiend en leerzaam was het alles. Tegen den middag dank zij een geheimzinnigen periscoop (rondkijker) die onzichtbaar voortdurend aan de oppervlakte der wateren drijft en in het onderzeesche schip het beeld af spiegelt van al wat daarboven ge schiedt vertoont ons de comman dant Terrin de „Narval" die met hare twee vlaggen dicht bij de oude-batterij Imprenable, juist is opgedoken. Van de diepte waar wij waren vol gen wij de minste harer bewegingen, tot het oogenblik, dat de admiraals vlag op een fort van rechts naar links zwaait, om ons te waarschuwen, dat de tijd tot terugkeeren nadert. En werkelijk, op het bepaalde tijd stip, twaalf uur, verlaten wij het ge bied der duisternis en stilte in wei- nige seconden stijgen wij op, drie niij- len van het arsenaal, in de vrije lucht, waar wij op éénmaal het licht, het ge rucht, de koude, de woelige zee en het gehuil van den noordoosten wind te rugvinden en ons weer bij de „Narval" vervoegen. Een wij nar inker. Uit Forst wordt het overlijden gemeld van een verbazenden Fal- staff. Hoe weinig eervol de records ook zijn, die de overledene op zijn naam heeft weten te brengen, bet zijn toch cijfers, die onder wijn drinkers respect moeten inboeze men. Toen de overledene den 16-jari- gen leeftijd bereikt had. trad hij in het wijn vak; hij werkte eerst in de wijnbergen en dronk er gere geld zün glas wijn. Op zijn tach tigste jaar heeft hij zich aan het uitrekenen van het daar opgedron ken wijnquantum gezel. Gemid deld dronk hij 4 liter per dag. het geen anderhalf vat per jaar maak te. Te zamen dronk hij dus een honderdtal vaten, in geldswaarde omgezet voor een bedrag van 80.000 mark. De man bleef er gezond en flink bij en werd 88 jaar. Het is reclame voor den Forsterwijn. De eeuw der vrouw. Naar de .New-York Herald'' ver neemt hebben eenige dames uit de groote wereld, waarvan we noe men de dames SuffernTailer, Benedict, Richard Mortimer en F. Potter zich hooglijk onderschei den bij een brand, die de prachtige villa van den heer Mortimer te Tuxelo in den staat New-York in de asch legde. Zij bepaalden zich niet alleen tot het steunen der brandweer maar drongen zelfs het. huis binnen, trotseerden de vlam men en redden het meubilair en de schilderijen. Snesuwve; stuivingen in Rusland. Daar ginder in het barre Noor den, neemt de gevallen sneeuw toch reeds afmetingen aan waar van wij Westerlingen, ons bijna geen denkbeeld kunnen vormen. Komt daarbij echter nog storm, dan is hel er inderdaad verschrikkelijk En sedert zes dagen is dat daar nu weer het geval. Odessa is geheel en al afgesloten, geen oost komt daar meer vandaan of gaat erheen. Ook de spoorverbindingen zijn ge slremd. In den mist. De dikke- mist. die Zaterdag langs de geheele Atlantische kust. heeft gehangen, heeft in de Fransche ha ven Lorient heel wat opgewonden heid veroorzaakt. Een groot aantal hoofdofficieren hadden schietproe ven met zwaai- geschut bijgewoond op hel strand te Gavres. Na afloop van de oefeningen keerden de hee ren aan boord van de sleepboot „Va-et-Vient" Vrijdagavond naar Lorient terug. Het vaartuig werd onderwe" door den mist verrast raakte den koers kwijt en was ver plicht de volle zee te kiezen. Toen men de sleepboot niet. zag terugkomen, begon men te Lorient ongerust te worden en men zond stoomsloepen uit, die echter we gens den mist onverrichter zake terugkeerden. Men vreesde reeds een ongeluk, doch Zaterdagmorgen liep de Va-et-Vient" de haven bin nen. De passagiers hadden in 24 uren niets gegeten. Storm. Uil Yokohama wordt'geseind Volgens officieele rapporten ont breken er 400 vissc-hers. Men denkt dat zij zijn omgeko men in den verschrikkelijken storm die den lOen Januari op de Wes- tersche kusten van Japan heeft ge woed. Een sneeuwongeval. In het Fransche dorpje Caux bij Montpellier zijn 30 huizen inge stort onder de geweldige sneeuw vracht. Een oude rentenierster werd met verpletterd hoofd onder de puinhoopen vandaan gehaald. In het dorp Pézenas bezweek het dak van het stadhuis onder de sneeuwmassa, doch niemand kreeg letsel. De gevolgen van een boekbin ders vergissing. Het Fransche blad „La Journée Pa- risienne" deelt de volgende vermake lijke gebeurtenis mede. Dokter V„ een welbekend genees kundige, wilde een werkje uitgeven onder den titel ..Gezondheidsleer voor het huisgezin raadgevingen aan jonge moeders", en zond zijn handschrift aan een boekdrukker in een provincie stad. Tegelijkertijd liet een handelaar in zaden en bloembollen bij denzelfden drukker een catalogus van genoemde artikelen drukken, die tevens eenige practische wenken bevatten, hoe die zaden en gewassen behandeld moesten worden. Het werkje over de gezondheidsleer en de catalogus werden tegelijk ge drukt, en vervolgens naar den boek binder gezonden. Toevallig waren beiden in hetzelfde formaat en niet dezelfde letter gedrukt, waarvan het gevolg was, dat de in- naaier de bladen met elkaar verwarde zoodat bij een deel der oplaag 16 pagi na's van den dokter in den catalogus en 16 pagina's van den catalogus in dé „Gezondheidsleer" kwamen. Noch de dokter, noch de zaadhando iaar bemerkten iets van deze vergis sing, en beiden zonden hunne exen plaren de wereld in, zooals zij ze van den boekdrukker ontvangen hadden. Nu las men in de „Gezondheidsleer voor het huisgezin" onderaan op pa gina 48 „Jeugdige echtgenoot^ hoort naai den raad van een ervaren geneesheer. Wilt gij schoone, gezonde kinderen hebben, krachtig van gestel en in staat om alle aanvallen van ziekte door te staan Dan moeten zij" En verder bovenaan op pag. 49 „in Maart in den grond, die daartoe vooraf bereid moet worden. Dat wil zeggen gij moet een kuil graven van 50 cM. diep, ongeveer 70 cM. breed, en op den bodem behoorlijk droog ge maakt. Deze voorafgaande werkzaam heden zijn noodzakelijk. Zoo schieten zij het best op, en zullen zij verschei dene jaren voortreffelijk groeien. Zij moeten echter niet maar zoo woest en wild ingeworpen worden, maar met eene voorzichtige en geoe fende hand, anders gaan er te veel van verloren". Daarentegen las men in den catalo gus van den zaadhandelaar onderaan op pag. 48 „Deze soort van bloembollen zijn zeer gemakkelijk te kweeken. Zij ge dijen in bijna eiken grond. Men kan ze op tuinperken in rijen of in groeper vereenigd planten. Bij voorkeur plant men ze in Maart en April, maar wil men ze in Juli plan ten om ze in October in bloei te zien. dan is het onmisbaar dat zij" En .dan volgde er bovenaan op pa gina 49 „onmiddellijk een goede min krijgen die aan alle vereischten voldoet. Men moet daartoe een jonge kiezen, bij voorkeur wat kloek van gestalte, zon der juist dik te zijn". Beiden, de dokter en de zaadliande- laar, waren woedend, men beschouw de hen als krankzinnig. Laat ons hopen, dat er aanvankelijk niet reeds eenige lieve Kleinen levend in den grond zijn gestopt. Dit meldt gelukkig deze geschiedenis nog niet Een geloofwaardig verhaal 1 Toen keizer Napoleon 1 een bezoek aan het Hotel des Invalides bracht, bleef hij staan voor een veteraan, die een arm verloren had. „Waar hebt ge dien arm verloren, mijn waarde?" vroeg de keizer. „Bij Austerlitz, sire." „Nu, dan zult ge mij er wel op aan zien, dat ge zoo verminkt zijt „Integendeel," antwoordde de oude soldaat„met vreugde zou ik voor mijn vaderland den anderen arm opof feren." Napoleon gaf zijn twijfel te kennen. Doch in hetzelfde oogenblik rukte de veteraan zijn sabel uit de scheede en sloeg zich den anderen arm af. Eenzme-ontplcfting. Te Berlijn heeft in de Thurmstrasse in een drijfriemenfabriek een hevige beozine-ontploffing plaats gehad, door dat een slechtdeugende ketel, om bala ta en gutta percha in de benzine op te lossen, sprong. Verschillende werklie den werden door de glasscherven cn de vlammen gewond. Er ontstond een algemeen^ vlucht, omdat men wist, dat in het gebouw nog 500 liter benzi ne opgeslagen waren. De brandweer slaagde er echter in bet vuur te blusschen, eer het zich ver der kon verspreiden. Een nieuw fort Chabrol. Sainte Savine in Frankrijk boogt op de eer een nieuw fort Chabrol ingewijd te hebben. Sedert Vrijdag wordt daar een zekere Coquard in zijn woning be legerd, die er met alle inspanning van gendarmerie en overheid niet uit te krijgen is. De man staat onder beschul diging ettelijke diefstallen bedreven te hebben, doch toen men kwam om hem te arresteeren, stond men voor een ge sloten deur. Naar het illustere voor beeld van Jules Guérin had Coquard wapens en levensmiddelen op zijn zol der bijeen gebracht en dreigde nu den eerste den beste, die te dicht in de buurt van zijn woning kwam. te zul len neerschieten. Werkelijk loste hij zijn eerste schoten toen de gendarmen toch het huis naderden. Men sloeg het beleg op en hield den geheelen nacht zorgvuldig de wacht. Den volgenden ochtend kwam de procureur der repu bliek formeel de overgave eischen, maar toen hij in het vizier werd geno men, maakte bij beenen wat hij kon. Inmiddels was een talrijke menigte te zamen gestroomd om deze herhaling van de Parijsche tragiscli-komische belegering te zien. Den geheelen Zater dag vertoonde Coquard zich echter niet tot hij 's avonds eensklaps op het dak verscheen en omlaag vuurde. Een heer en een dame werden gewond. De omgeving van het huis is nu van nieuwsgierigen ontruimd en., er zijn troepen aangevraagd om den eenzamen belegerde tot overgave te dwingen Gistermiddag heeft Coquard op nieuw een schot gelost, waardoor een burger, die met hem onderhandelen wilde, gedood werd. Twee andere burgers, die het lijk wilden wegnemen moesten beschermd worden door een aantal soldaten, die, het geweer aan den schouder, het huis in het oog hiel den. Li houdt zijn kamer. (Het studeervertrek van Li-llung- Changeenvoudig gemeubileerd, nieuwste stijl. Zelfs in het Oosten heeft de „modern style" zich burgerrecht verworven. De sympathieke manda rijn, liggende in een grooten leunstoel met de voeten op tafel, kijkt illustra ties door en rookt een reusachtigen sigaar vlak hij zijn baud een cham pagne-cocktail. Een bediende komt binnen.) Li Hung Chang. Wat wil men? Bediende. Een gezant heeft zich bij liet. Yamen aangemeld. Li. Antwoord, dat hij niet ontvan gen kan worden. Bediende. Hij dringt er op aan toegelaten le worden. Li (van zijn cocktail slurpende). Ik ben ziek. Bediende. De gezant is als het zwaard van de Ongerechtigheid, dat scherp is, maar het water niet deelen kan. Li. Dan zullen wij den vreemden duivel ontvangen. Maar hein mij eerst. (Li gaat op den leunstoel liggen, laat tal van dekens om zich heen wer pen de sigaren, de tijdschriften en de cocktail worden verstopt. Eindelijk worde de gezant (Fransch, Russisch, Engelsch, Duitsch of Italiaansch dit is aan de keuze van den lezer overge laten) binnengelaten). De gezant (een baardeloos, maar zeer beleefd man) ik heb de eer Uwe Excellentie te groeten. L. Licht van de Zon, ik ben als een stuk nagel van den teen vtm den bastaard van uw meest verachtelijken slaaf. Gezant. Ik ben uw dienaar. Li. Moge de honderdduizend zege ningen u deelachtig worden Gezant. Hoe gaat het met uwe gezondheid Li. Mijn ellendig lichaam vergaat bij stukken ik kan niet eten, niet drinken, niet rooken, zelfs niet praten. Li. Wat is dan uw ziekte x Li. Een vreemde ongesteldheid, die mij bij buien overvalt. Feuilleton. 16; Lady Elmslie, naar de moeilijke ademhaling van haar bijna bewus- tetoozen echtgenoot luisterend, dacht aan de crisis die er in haar leven op handen was. Dal zij hem nu juist afgewe zen heeft. Het is vreemd. Wat is hel afschuwelijk in spanning te ver keer en. Hoe zal het nog eindi gen? Ik wilde dat ik maar een eind aan het lijden van dien stumperd kon maken! naar haar man ziende. Het leven kan hem van geen nut meer zijn, alleen een ondrage lijke last. Terwijl Brandon en zijn gast vrouw haar zaken behandelden, werd er op hetzelfde uur in Lich field Terrace een andere scène af gespeeld. Tracey had een goeden dag ge had hij was buitengewoon goed geluimd geweest. Hij had niet veel gezegd maar wat hij zeide was er niet op den gewonen scherpen Loon uitgekomen, waardoor hij altijd al hei aangename aan een gesprek ontnam. Hij gebruikte met genoe gen zijn middagmaal en deed Clau de zelfs eenige vragen.over zaken in 't algemeen. Toen de tafel afge nomen was, bood Claude aan, hem het een en ander uit de courant, wat hij nog niet gehoord had. voor te lezen. Maar hij wilde het liever niet. Ik verlang naar rast. zeide hij. Neem je werk maar en ga daar zitten. Waaraan ben je bezig? Een paar polsjes ik zal ze klaar hebben wanneer het weder moo' genoeg voor u is om uit te ga-n. Zoo, zoo! Dat is een heel werk! Toen zwegen beiden. Claude werkte gestadig voort niet bemer kend dat haar vader haar met een eigenaardig onderzoekenden b^k aanzag. De oude verging van nieuwsgierigheid. Hij had zich in het hoofd gezet, (Brandon's brief je. zijn laat heengaan den vorigen avond en een zeker iets in Clau de's toon wanneer zij over hem sprak, waren er de reden van) dat zijr wenschen op 't punt stonden vervuld te worden. Zou hij werkelijk zoo gelukkig zijn einde lijk zekerheid te krijgen, dat zijn geliefd geld zorgvuldig beheerd an vermeerderd en zijn angst over dit gewichtige onderwerp weggenomen zou worden? Brandon zou hem on getwijfeld den volgenden dag alies vertellen maar hoe zou hij het zoo lang uithouden? Waarom zou hij ook zoo lang wachten als een paar vragen het geheele geheim konden oplossen. Claude riep hij uit, rechtop gaande zitten en de leuningen van zijr. stoel beetpakkend. Claude schrikte op. Hij noemde haar zoo zelden bij haar naam. dat zij bijna schrikte, toe die ongewo ne klank hem over de lippen kwam. Zij zag hom bedaard aan maar sprak niet. Waar denk je, dat Brandon heengegaan is? Mijnheer Brandon? vroeg zij zeer verbaasd. Ik heb er niet 't minste idéé van. Hij is gisteren lang gebleven. Ja zeide Claude, bleek wor dend bii de gedachte aan het on derwerp dat nu op net tapijt zou worden gebracht. Haar vader sloeg haar eenige oogenblikken gade en hernam - Waarover hebben jelui het ge had? en zich vooroverbuigende, voegde hij er meer beslist bij - Heeft hij je ten huwelijk ge vraagd Het kwam Claude voor of haar hart eenigen tijd stilstond en een wanhopig verlangen om de kamer uit te vluchten, en zich ergens te verbergen, maakte zich van haar meester maar zij beheerschte zich en antwoordde heel duidelijk, of schoon zij tot haai lippen toe ver bleekte „Ja." - Zoo, dat is mooi zeide hij. terwijl er een uitdrukking van ver lichting over zijn gelaat vloog. - Eri wat hebt gij geantwoord? Dank u, dat wil ik wel mijnheer? Neen, ik heb hem bedankt. Claude's hart tri'fde van angst toen zij deze woorden geuit had. - Bedankt? Wat bedoelt gij daar mee? vroeg hij op heeschen toon. „Wil je je zelf amuseeren door Brandon den wanhopigen minnaar te laten spelen. Voor zulke nonsens hij veel te verstandig, en er speel- dr een spottend lachie om zijn lip pen dat zijn dochter ergerde. - Ja, dat geloof ik ook. antwoord de zij. ,,lk houd \an hem. omdat hij zoo eerlijk is en geen genegen heid veinst, zoodat ik hoop dat wij ;oede vrienden zullen worden. Wel kleine idioot! Denk jij dat je het recht hebt een zoo ver standig man, die zoo ver boven je staat af te wijzen. Antwoord mij! Ik twijfel er niet aan of mijn heer Brandon is een begaafder meis je waardig dan ik ben en ik zal zeer zeker gelukkiger zijn met een minder ontwikkeld man. Ik kan nog niet gelooven, dat ij in ernst spreekt. Toch is het zoo. Wat hebt gij tegen Brandon? ging hij voort met moeite zijn woe de onderdrukkend. Ik heb hem niet lief en hij mij niet. - Bah! Waarom zou hij je an ders willen trouwen? Omdat hij uw geld gaarne wil hebben of een deel er van. Hoe weet gij dat ik geld heb? riep Tracey uit. en zijn oogen fon kelden toornig. Heeft die tante va* je je zulke nonsens ingeprent? Zij spreekt nooit over uw za ken. Maar ik heb een idéé dat gij rijk zijt. op 't punt van geld ten minste antwoordde Claude zoo kalm mogelijk, zich herinnerend dat zij Brandon's vertrouwen niet mocht schenden. -- Gij hebt een idée. Wat hebt gij met zulke begrippen te maken? Als vrouwen zelf een idée hebben, slaan zij doorgaans de plank mis. Zij zijn alleen veilig en dragelijk, wanneer zij gehoorzamen. Het is al erg genoeg een dochter te heb ben die ie van geen dienst kan zijn en je bezittingen niet vermeerdert en evenmin er voor zorgt. Het is je plicht mij te gehoorzamen, ik heb den mijnen tegenover jou ge daan. Ik heb een man voor je uit gekozen niet wien elk ander meisje blij zou zijn. en ik verlang dat je mij gehoorzaamt en hem trouwt. Doe je het niet dan erken ik je niet langer als mijn dochter. Waarrm zou ik je onderhouden als je mij weigert te gehoorzamen? 1 Geen bedreiging van uw kant zal mijn spijt dat ik u moet tegen spreken grooter maken dan ze

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1901 | | pagina 5