Gezant. lk zou toch de onderhan
delingen beëindigd willen zien. Zijt gij
sterk genoeg om te beraadslagen
Li. Dat hangt er van af.
Gezant. Wij wenschen vrede te
sluiten met China.
Li (steekt zijn neus buiten de de
kens}. lk ben nu erg ziek.
Gezant. Wij zullen geen buiten
sporige eischen stellen.
Li (rechtop zittende). Ik voel de
ziekte zakken.
Gezant. Laten wij voor alles er
voor waken het land te ruïneeren.
Li (zet een voet op den grond). Ik
hen bijna heelemaal beter.
Gezant. De straffen zullen zoo
mild mogelijk zijn.
Li (staande). Waarachtig, ik ben
beter.
Gezant. Dus wij kunnen praten
- Li. Zeker. Omdat gij niets vraagt,
zullen wij het u toestaan.
Gezant. Pardon... wij zijn niet al
te naïef. Wij eischen enkele vergoedin
gen.
Li (plotseling ernstig). Wat
Gezant. lo. Een schadeloosstelling
in geld.
Li (op zijn stoel vallende). Au, ik
krijg weer pijn.
Gezant. 2o. De terechtstelling der
rebellen.
Li (achterover vallende). O, de pij
nen komen weer terug.
Gezant. 3o. Een afstand van
grondgebied, de terugkeer van den
Keizer in Peking, uitlevering van het
oorlogsmateriaal.
Li (krimpende van pijn). Ik sterf,
ik sterf Help
(Dienaren stormen binnen en dragen
hun meester weg).
Gezant (tot den dokter). Arme
man Wat heeft hij
Dokter. Als het land', lijdt hij ook
aan inwendige crisissen.
Gezant. En wat schrijft gij voor?
Dokter. Een volkomen ontrui
ming
Gezant. Ah x
Dokter. van het grondgebied.
Pierre Veber. (Temps.)
Turksclie genade.
Aan de Matin" wordt bericht, dat
twee hooggeplaatste Turken, die naar
Parijs gevlucht waren, voor eenigen
tijd uitgenoodigd waren naar Turkije
terug te keeren, waar de Sultan hen
in eer zou herstellen. De Turksche ge
zant te Parijs wendde al zijn invloed
aan en ten laatste vertrokken de hei
de Turken op het eerewoord van den
gezant, dat hun geen haar gekrenkt
zou worden, naar Konstantinopel. Se
dert heeft men nooit weer iets van hen
vernomen, en de Matin" vraagt
nieuwsgierig of men hen in zakken
genaaid en in den Bosporus heeft ge
worpen, of de traditioneels koffie heeft
laten drinken, of hen hetzelfde lot
heeft doen ondergaan als den eigen
broer van den Sultan?
Anarchisten.
De uitgever van den anarchisti
scher! almanak. Frigerio te Zurich,
was sedert eenigen tijd' in groote
verlegenheid, doordat alle mede
werkers. die kopij beloofd hadden,
hom blijbaar in den steek lieten.
Daar opeens kreeg hij het lu-mi-
neuse idéé, of de stukken misschien
door de post konden zijn opgehou
den. En bij informatie bleek dit
juist te zijn. De postdireclie deelde
hem mee. dat alle anarchistische
zendingen, voor hem bestemd, door
de politic waren onderschept.
Diiiischs dierenbescherming
Ir: Duitschland bestaat een ver-
eeniging lot bescherming van die
ren. welke een aardig middel heeft
bedacht om haar pogingen popu
lair te maken. Zij geeft boekjes aan
haar leden uit met bonnetjes. Wan
néér een lid op straat getroP'en
weidt dooi de bijzondere zorgen,
die een koetsier aan zijn paard be
steedt door een kind. dat vriende
lijk is voor een dier scheurt hij
een bonnetje uil zijn boekje en
geeft het den dierenvriend. Aan hei
eind van het jaar kunnen de ben
netjes worden ingezonden oh voor
'elk wordt een mark betaald.
In Duitschland heet'! men op ge
bied van dierenbescherming reeds
meer goede maatregelen ingevoerd.
Bijvoorbeeld om de paarden hun
haver niet uit zakken te laten eten.
üif aan hun hoofd worden gehan-
gen, doch uit, open mandjes, zoodat
reeds is. ik ben u zeer dankbaar
en geloof dat gij alles voor mijn
bestwil doet, maar er kan werkelijk
niets van komen. Niets ler wereld
zal mij kunnen bewegen mijnheer
Brandon te huwen.
Daarvoor zult gij boeten, kop
pige domoor. Als ik het verkies,
kunt gij straatarm worden.
Niet straatarm vader, zeide
Claude op zachten doch beslisten
toon. ,ik geloof wel dat ik mijn
eigen brood kan verdienen,
Doe het dan. riep Traeey uit
op een toon waarin al zijn verbit
tering doorstraalde.
Gij moet hel huis uit als ge-
mij niet wilt gehoorzamen.
lk wil u in alle opzichten ge
hoorzamen maar niet hierin. Op
dit punt mag ik een eigen oordeel
bezitten en niemand zal mij dal
reehl ontnemen.
Verlaat dan mijn huis. Ik zal
geen geld meer aan je verspillen.
Neern je kleeren en al wat je mij
afgezet hebt meê en ga waarheen
je wilt en doe wat je wilt. Ik wil
je niet meer terugzien voor dat je
toi mij zegt
Ik zal Brandon trouwen.
Spreekt gij in vollen ernst?
zij vrij adem kunnen halen. Zoo
moeten ook de wagens, waar een
hond als trekdier voorgespannen
is een plankje aan dien ondeiKant
hebben, opdat de hond, als hij rus
ten mag, zich niet op den grond
of in de modder hoeft neer te 'eg
gen. doch op het neergelaten olank-
je kan neervlijen.
Ruwe onderofficieren.
De militaire rechtbank te Breslau
heeft Zaterdag den onderofficier Bar
ton tot vijf maanden gevangenisstraf
veroordeeld, omdat hij door zijn ruw
gedrag een soldaat tot zelfmoord had
gebracht. Uit het getuigenverhoor
bleek, dat de beul den ongelukkigen
soldaat soms aan een ruif vastbond en
dwong hooi te eten.
Een Spaansche stad verbrand.
Een hevige brand heeft te Mucientes
in de provincie Valladolid gewoed en
de helft der stad in de asch gelegd. Uit
Valladolid is hulp gezonden. Men. weet
reeds, dat twee personen in de vlam
men zijn omgekomen.
Fin de Siècle.
Het was zulk een gemakkelijke, veel
zeggende, handige uitdrukking, over
welker verlies men zich kwalijk troos
ten kon. Gelukkig is er een nieuwe in
zwang gekomen, verschuldigd aan het
lid der Fransche Academie, die voor
een paar dagen in gezelschap tot
iemand zei„Vous ètes. monsieur, tout
a fait jeunesiècle...'' Wat wil men
meer
I eerplicbt.
Pa! Mijnheer vraagt of u een
briefje wilt medegeven, dat \ye
vanmiddag tehuis mogen blijven.
En dat waarom V
Mijnheer heeft het aan al de
jongens gezegd, dat ze vanmiddag
mogen rijden en dat ze zoom brief
je moeten mede brengen.
Ik dank je je gaat maar naar
school
Nee pa. want mijnheer komt
ook niet en nu moet hij hel zoo
doen, anders komt, hij met de wet
in de war.
Na informatie bleek dat er te
weinig kinderen over waren om
school te houden.
Hulde aan de Koningin.
Nederlands bevallige en edelmoe
dige Koningin zal, zegt een Brus-
selsch blad, ter gelegenheid van
haar huwelijk, het voorwerp zijn
der vleiendste eerbetuigingen aller
beschaafde natiën.
Hare grootsche, edele daad jegens
oom Kruger, strekt inderdaad ter
bewondering der gansche wereld.
België zal in dit koor van zege
ningen ook medezingen.
Op eigen initiatief heeft de Gent-
sche beeldhouwer Hippoliet Le
Roy, een schoon idee opgevat. De
bescherming door Wilhelmina aan
Kruger verleend zal hij door een
prachtige gedenkpenning herinne
ren
Mooraa&nslag.
Vrijdag heeft, op de trappen van
het. Paleis van Justitie zelve, ie
Brussel een moordaanslag plaats,
gehad, waarvan het slachtoffer zeer
bedenkelijk ligt en waarschijnlijk
zal sterven.
Terwijl de procureur des Ro
llings, Nagels en de advocaten Mas-
son en Van Roye met anderen dc-
Lraopen afdaalden, zagen zij eens
klaps een heer op een dame a bout
porlant een revolverschot lossen.Zij
wierpen zich op den man, die zich
kalm overgat en bleek Pe-rrin ie
heeten, terwijl de getroffene, me
vrouw Perrin-zelve was. Huwelijks-
oneen igheden. die hen beiden tot
in het justitiepaleis hebben ge
bracht en van welk justitieel dra
ma de eerste acte zou beginnen,
is de oorzaak.
Mevrouw wilde haar klacht tegen
haar echtgenoot niet intrekken, het
geen dezen zoo woedend maakte,
dat hij zijn wederhelft op de open
bare straat, vlak vóór het Paleis,
een kogel in het lichaam joeg.
De redding der „Ru3sie."
Donderdagnacht bedaarde dc storm,
die op de kust bij F araman stond. Een
-redding'boot kon in zee steken met, vier
vroeg Claude, en nu verkreeg haar
beslistheid', die onder haar uiter
lijke meegaandheid verborgen lag
den boventoon. Met vasten blik
zag z:' in Tracey's toornige oogei;.
Dat zuil gii maar al te goed
merken.
Dan zal ik u maar vaarwel
zeggen
Zij deed moeite haar opkomende
tranen terug te dringen.
Laaf mij naar oom en tante
teruggaan, lk behoef niet weer bij
u te komen, voordat gij mij noodig
hebt.
Zij stond op' en legde haar werk
in haar mandje. Toen stak |ii h'akr
hand uit en zeide nog eens Ycuvr-
wel.'
Ga heen! riep haar beminne
lijke vader. ..Ga uit mijn oogen.
Dwaas, koppig, nutteloos schepsel,
lwc durf je mij* tegenspreken?
Claude zag hem een oogenblik
in stomme verbazing aan, keerde
zich toen om en verliet de kamer.
HOOFDSTUK VIII.
De Selley's waren verrukt Clau
de. al was 't maar een naar dagen,
te logeeren te hebben. Zij was aller
roeiers, die na veel moeite het schip
bereikten. Men nam de vrouwen en een
kind aan boord en bereikte het land.
De reddingsboot ,,Sainte Marie" vol
bracht zes tochten en had toen de vol
doening, alle opvarenden gered te heb
ben. Ofschoon de reizigers veel van de
koude en gebrek aan levensmiddelen
hadden te lijden, hebben de doorge
stane ontberingen voor hen verder geen
slechte gevolgen gehad. Er worden
verschillende namen genoemd van
menschen, die moedig en met opoffe
ring van hun eigen leven aan de red
ding der schipbreukelingen hebben
meegewerkt, zoo van den marinecom-
missaris, die sedert Maandag niet van
het strand week en in persoon de red
dingspogingen leidde.
Een ongeluk;.
Een treffend spoorwegongeluk is
Donderdag te Enghien bij Parijs ge
beurd. Een oud echtpaar dat uitge
stapt was, moest aan de overzijde van
de rails zijn. In plaats van de overbrug
gebruik te maken, waar het zeer druk
was, wilde de oude dame over de rails
loopen, juist toen een trein aankwam.
Haai- man trachtte haar nog terug te
houden, maar beiden vielen, evenals
een beambte die hen trachtte te red
den. De dame was terstond in stukken
gereten, de man was nog levend, maar
stierf den volgenden dag. De beambte
is er met lichte verwondingen afgeko
men.
Een sensatie-bericht.
De Ind. Beige" heeft voor een
paar dagen medegedeeld, dat de
Fransche generale staf in 1897, op
aanwijzing van generaal Zurlin-
den, toen minister van oorlog, be
raadslaagd heeft over de mogelijk
heid om België te annexeeren. Ge
neraal Zurlinden zou toen onge
veer hebben verklaard: België is
niet in staat zich te verdedigen. In
dien wij het in bezit nemen, zal
Duitschland daaruit geen casus
belli maken en Engeland: zal er on
verschillig bij blijven. Duitschland
zal België beschouwen als het rant
soen voor het Rijksland en zijn an
nexatie bij Frankrijk als den prijs
voor een duurzamen vrede tusschen
de twee mogendheden die elkaar
in 1S70 hebben bestreden. En En
geland zegt luide, dat het onver
schillig is voor de vraag, ,,oi' Ant
werpen Belgisch is of Fransch."
DU bericht is zeer ongeloofwaar
dig. Wij weten wel, dat op belof
ten van groote mogendheden niet
tc rekenen valt; maar de neutrali
teit van België is door alle groote
mogendheden gewaarborgd' en deze
zouden niet kunnen toelaten, dat
Frankrijk die schond. Bovendien
had Frankrijk wel andere dingen
te doen dan zich te wagen aan een
coup, die het met half Europa in
oorlog zou kunnen doen komen!
Automatische paacdan-
voederiuE.
Een vindingrijk Amerikaan heeft
een middel bedacht om zijne paar
den te voederen dat zeker het lang
gedroomde ideaal van alle koet
siers en stalknechts is en waarvoor
een gewone wekker gebruikt
wordt. De wekker wordt op het uur
gesteld, wanneer het paard 's mor
gens vroeg zijne haver moet heb
ben en die krijgt net voordat zijn
eigenaar de oogen opendoet. De
inrichting is zoodanig, dat de wek
ker eene schuif in den haverbak
oplicht en zoo door eene soort van
goot de korrels in de ruif laat
rollen.
In hoeverre zulk eene automati
sche voedering vertrouwbaar is.
zal wel van de vertrouwbaarheid
van den eigenaar afhangen, want
hier geldt ook. evenals bij de mees
te ondernemingen Zoolang de-
voorraad strekt.
Breode Boombladeren.
In het plantenrijk worden de groot
ste boombladeren ontwikkeld door de
breed vertakte familie der palmen. De
Inaja-pahn, die aan de oevers der
Amazonerivier thuis behoort, beeft bla
deren (pluimen) van 9 tot 15 meter
lengte bij 3 a 31/2 meter breedte. Van
de Tolipotpalm, die op Ceylon aange
troffen wordt, zijn bladeren gevonden,
die G meter lang en 51/2 meter breed
waven. De bladeren van den kokos
palmboom zijn dikwijls 9 nieter lang
en 11/2 meter breed. De zonnescherm-
boom, eene andere ook op Ceylon voor-
I komende palmsoort, draagt zoo gewel-
Hevc'ing. Haar kalme manieven
waren zoo geheel vrij van lusteloos
heid of onverschilligheid1, dat
iedereen geneigd was haar ziin ge
heimen en verdrietelijkheden toe
te vertrouwen.
Ofschoon haar kalmeerende
raadgevingen dikwijls verworpen
werden, oefende zij toch. hoewel
zij het zich niet bewust was. in
vloed uit.
Vraag het Claude eens! La
ten wij eens hooren hoe Claude er
over denkt. Ik ben zeker, dat Clan-
de dit ook vindt! deze en dergelij
ke gezegden hoorde men zeer dik
wijls in majoor Selley's huis. Zij
was zeer teêr toen zij voor het eerst
bij hen 'kwam wonen en er Tag
zco'n droevige uitdrukking op haar
bleek gezichtje, dat Kate, die zich
haar eigen kracht en aanstekelijke
levenslust bewust was, de arme
kleine wees onder haar bescher
ming nam en voor altijd vriend
schap met haar sloot.
Hel was alsof zij van de Pool
streek plotseling naar het zonnige
Zuiden werd1 overgeplaatst, toen
Claude van Lichfield Terrace in
het aangename fezedige thuis van
haai oom kwam. O! als zij zonder
dig groote bladeren, dat onder één zulk
een blad 15 tot 20 menschen kunnen
schuilen men ziet zulk een blad dan
ook wel eens gebruiken als zonnetent
voor een boot of door soldaten bij
wijze van tent. Een blad van dezen
boom, dat naar Europa gebracht
werd, had een omtrek van bijna 11 me
ter. Bij de planten, welke in .*uropa
in trekkasten worden gekweekt, staat
ten opzichte van de grootte der blade
ren de Victoria Regina bovenaan. Aan
deze plant hebben zich soms drijvende
bladeren ontwikkeld van 2 1/2 meter
middellijn en die een last van 170 kilo
konden dragen.
Een. kieine-me:sjes brief.
„Het Nieuws van den Dag"' bevat
een brief van een klein meisje te
Klerksdorp aan haar grootmoeder
die hier te lande vertoeft. Aan dien
brief, gedagteekend van half No
vember is hel volgende ontleend
Een paar weken geleden hadden
wij géneraal de Wet hier met pre
sident Steyn en Theron's corps. Ik
kan u vertellen, dat ik toen plei-
zier liad en zij zijn allen nog zoo
vol moed,. De Wet heeft ook een
aanspraak gehouden, en hij heeft
de Engelschen goed de waarheid
gezegd. Ik stem geheel met hem
mee. Hij vertelde ons, dat hij nu
een nieuw gebod gaf, het was heb
je naasten lief maar haat de En
gelschen, en dat hij liever onzen
president in het hart van de zee
begraven zag, d'an dat hij een van
die gemeene, laaghartige, diefach
tige, leugenachtige Engelschen een
hand op hem zag leggen en hij ge
loofde wel dat er goeie- Engelschen
waren, maar dan zijn ze allen klein
gestorven. O tante, ik kan die En
gelschen niet uitstaan en ik wensch
ze liever naai' het land- waar de
peper groeit. Men wordt cok zoo
hard met zoo een onrechtvaardigen
oorlog.
Hier zijn. wij anders gelukkig
welWij hebben vandaag voor
het eerst weer wat suiker geproefd.
Ik kan u vertellen, dat mijn ge
stampt mielies als koek smaakte
en vanmiddag ook eens weer een
kopje thee. P. (een 12-jarige broer!
van de schrijfster), is al den hee-
len dag bezig om stamps te ver-
koopen tusschen de kakieshij
heeft al 16 shillings gemaakt. Na
tuurlijk denken die lui dat ze
Transvaal al hebben, maar we
vechten ten minste nog op 13 ver
schillende plaatsen en zullen niet
opgeven al moeten wii nog zeven
jaar vechten of we moeten allen
dood zijn. Ik wou maar dat de ge-
heele wereld Engeland den oorlog
verklaarde. P. (het broertje) en ik
hebben beide een lint op ons hoed.
met de vlag van Transvaal en de
Vrijstaat ieder aan een kant, en het
wapen van de Z. A. R. in het mid
den en er ond'er staatStrijd voor
vrijheid en voor recht. Misschien
ziel gij 'l wel, want ik zal de mijne
gced bewaren. Zij hebben- al het
slachtvee, van onzen slager afge
nomen, maar wij hadden geen
vleesch, hoor.
Nieuw (speelgoed;.
Het zal zeker niemand verwonderen,
die heeft opgemerkt hoe de speelgoed
fabrikanten van de belangrijke ge
beurtenissen van den dag en van de
nieuwste ontdekkingen partij weten te
trekken, dat de oorlogen in Transvaal
en in China deze lieeren in 't bijzonder
hebben geïnspireerd tot het in den han
del brengen* van speelgoed, dat aan
beide gebeurtenissen herinnert.
Vooral wat op dit gebied te Parijs
vervaardigd wordt, draagt immer den
stempel van actualiteit, wat eenerzijds
oorzaak-is, dat- het zich slechts in kor
ten tijd van succes mag verheugen,
maar anderzijds den omzet geduren
de die enkele maanden zoo hor op
voert, dat alle moeiten en kosten aan
het uitdenken en vervaardigen ervan
verbonden, ruimschoots beloond wor
den.
Frankrijk alleen fabriceerde in het
afgeloopen jaar voor ongeveer 45 of 50
rnillioen francs aan speelgoed; Duitsch
land voor GO rnillioen. terwijl in de be
kende speelgoedstad Neurenberg 25000
werklieden in deze industrie hun brood
verdienen.
De speelgoedfabricage is met reuzen
schreden vooruitgegaan.
Terwijl toch vroeger met de mees
te zorg doosjes van sardines en
andere blikken bussen werden in
gezameld om tot vervaardiging van al-
lerlei snuisterijen te dienen, wordt- nu
haar plicht te veronachtzamc-u
maar hier kon blijven, zelfs al riep
haai vacler haar terug. Zou er
ee-nige kans bestaan dat hij het
deed
Wel, Glade, hoe lief van je
om zoo vroeg te komen' riep me
vrouw Selley uit, die juist een
oogenblikje was gaan zitten om
de Times to lezen, na allerlei da-
gclijksche bezigheden verricht te
hebben.
Wat zullen Kate en .Janes blij
zijn; z<"* zijn juist aan de zitkamer
bezig of in den wintertuin. Lieve
ling! hier plotseling afbrekend en
haai nichtje nauwkeurig beschou
wend na haar een kus ter verwel
koming te hebben gegeven. je
ziet zoo bleek ais een lijk. Wat is
er aan de hand?
Ik ben verplicht geweest m.jn
vadei tegen te spreken antwoord
de Claude met een weemoedig
lachje. ..toen werd hij heel ruw cm
zeide onaangename dingen; maar
het is dwaas van mij het mij zoo
aan ie trekken. Maar ik kan in elk
geval wat langer blijven en dat
zegt al veel. Laten wij nu niet!
meer over onaangename dingen
spreken; ik wil mij zelve een beetje
dit oude blik hoogstens nog* gebruikt
voor het maken van goedkoope spoor
wagen t-jes, maar komt bet -oor andere
doeleinden niet meer in aanmerking.
Tegenwoordig wordt den speelgoedfa
brikanten eerste kwaliteit zink en ko
per toegezonden, omdat vooral het me
chanisme, dat in de meeste stukken
speelgoed voorkomt, even nauw luis
tert als het raderwerk van een horloge.
De eerste bewerking in de fabriek is
nu het- in stukken snijden dezer meta
len. Al naar de bestemming, die deze
onderdeden krijgen, worden ze in ver
schillende vormen geknipt en lang
zaam aan worden ze door verscheidene
werktuigen en onder vele handen ge
reed gemaakt. Dikwijls gaat elk stuk
je speelgoed door 120 of 150 handen,
alvorens het voor de aflevering ge
schikt is. Elk klein mechanisme, in be
weegbare poppen bijvoorbeeld, komt
driemaal bij den werkman, die voor
een goeden gang er van zorgen moet:
het laatst, als het geheels stuk speel
goed in elkaar zit, maar nog opgeknapt
moet worden, alvorens het ingepakt
wordt. Met soldeeren en dergelijke kar
weitjes zijn mannen, met het aanklee-
den, versieren, kammen, poetsen, ver
nissen en inpakken, vrouwen belast,
die soms aan de fabriek, soms ook aan
huis werken.
Voor elk stuk nieuw speelgoed moe
ten vaak nieuwe werktuigen uitge
dacht en vervaardigd worden, en niet
zelden duurt het. dientengevolge maan
den, voor het fabriceeren een aanvang
nemen kan. De werktuigen, die dienen
zullen om een eenvoudig stukje speel
goed van een gulden te vervaardigen,
kosten den fabrikant enkele malen dui
zend en meer guldens, maar de enor
me omzet, van hel nieuwe artikel
brengt hem dan weer 50 tot 100 dui
zend gulden op. Is het eenmaal zoo
ver gekomen, dan zijn de werktuigen
versleten en worden ter zijde gezet,
tenzij de aanvraag naar het artikel
blijft voortduren. Dit gebeurt echter
zelden. Meestal verlangt men dan weer
iets anders, iets nieuws en vooral iets
actueels.
Onder de nieuwe stukken, die nu
weer in aanmaak zijn, behoort ..de dap
pere Boer", een manneke in het- grijs,
met vollen baard, den vilten hoed op
het hoofd, den patroongordel om de
schouders en het geweer tegen
den arm gedrukt, alsof hi j op het punt
was vuur te geven. Door een aardig
werktuigje kan de Boer zich omdraaien
en clan schoudert hij het geweer, Spe-
ciaal voor den verkoop in Engeland is
gemaakt: de gentleman in khaki, die
de bajonet kruist met den denkbeeldi-
gen Boer. Verder een Chineesche> bok
ser met den langen zwarten staart op
den rug, in de eene hand een groote
sabel, in de andere hand een lans.
Wat. cle duurdere stukken betreft,
hebben de fabrikanten op de Tentoon
stelling veel van hun gading gevonden:
de monumentale poort, een Zwitsersch
dorp, het trottoirroulant, het groote rad
enz. Ook kan men koopen Chineesche
huizen, Chineesche prauwen of jonken,
de troepen der verbondenen in China,
kopjes en bergen uit den Transvaal,
een troep Engelschen, die een Trans-
vaalsch dorp aanvallen, een nieuwe lo
comotief van de Noord-Express, een
automobiel, een onderzeesche torpedo
boot, ja wat niet al, maar deze stuk
ken, met- een bewonderenswaardige
volkomenheid gefabriceerd, rieken zoo
geweldig naar den mosterd, dat zij wel
voorloopig op het verlanglijstje van de
meeste kinderen zullen blijven staan.
'Het «ohenuen.
Wat is het geheugen'? Is het een be
wijs van verstand? Volgens Cicero is
het geheugen de schatkist der weten
schap. En de oude Montaigne zeide er
van: „Het geheugen is de bewaarplaats
en c!o toetssteen der geleerdheid."
Bij cle dieren merkt men bij ver
schillende soorten meer of minder ge
heugen opo.a. met betrekking tot
goed of kwaad, dal hun wordt bewezen,
of der plaatsen, die ri* "pwend zijn te
bezoeken. Men heeft bv. opgemerkt,
dat een paard, dat 12 jaar in onderaard-
sche mijnen had gewerkt, toen het weer
op de oppervlakte dei* aarde terug werd
gebracht, regelrecht naar zijn ouclen
stal liep.
Het geheugen der vogels, groot en
klein, die, jaar uit jaar in, dezelfde
plaatsen opzoeken tot bet houwen hun-
nor nesten is van algemeeiïe bekend
heid.
Wat nu de menschen aangaat, zonder
een goed geheugen is het onmogelijk
vreemde talen te leeren.
Zelfs in de oudheid waren reeds ver
schillende* personen om hun geheugen
beroemd. Mithridates sprak met het
grootste gemak de meeste toen bestaan
de talen; ook wist hij al de namen van
de soldaten van zijn leger. Julius Cae-
amusceren!
Zij was besloten niet alles te ver
téllen: vreemd genoeg voelde -zii
zic-h beschaamd dat zij zoo uit
hears vaders huis was gejaagd en
wilde in geen geval haar tante, en
nichtjes vertellen wat hiervan de
reden was.
Zij wilde die geschiedenis uit
haar leven liever niet bekend ma
ken. Mevrouw Selley merkte wel
dat Claude lievei niet op het on
derwerp inging.
Heel goed, beste, ge zult ple-
ziei hebben als wü er iets aan kun
nen doen, naar de deur gaande,
riep zii Kate! Janes, komt eens
beneden. Claude is ei!
Vroolijke- kreten en een zacht ge
ritsel waren het antwoord hieron
en de twee jonge meisjes vlogen
de kamer in.
O! Claude hoe heerlijk. Koe
kondt gij zoo spoedig wegkomen?
Hoe leuk, Claude! Maar heb
je alleen dat kleine koffertje maar
bij 'e. Je moet van avond1 toilet
maken; wij hebben een groote loge.
Het is jammer dat Sir Philip nu
juist naar het buitenland moet en
niet mee kan gaan, zeide Janet
Mijn japon zou Tebbets met'
sar deelde deze eigenschap met hem.
Nog beroemder is in latere jaren een
geleerde La Crosse genaamd. Hij was
monnik, maar ging tot den Hervorm
den godsdienst over. Na de herroeping
van het Edict van Nantes vluchtte hij
naar Bazel. Vandaar ging hij naar
Berlijn, waar hij bibliothecaris werd
bij Frederik den Groote. Deze zeide la
ter van hem: Hij was zelf eene geheele
bibliotheek. Zijn geheugen grensde
aan het wonderbaarlijke. Eens zeide hij
in tegenwoordigheid van Leibnitz 12
verzen op in elf verschillende talen, na
ze slechts eens te hebben gehoord.
Wat hem ook gevraagd' werd, op al
les kon hij antwoorden, Hij wist alles
in de boeken te vinden, die hij eens ge
lezen had; hij gaf dadelijk uitgave en
bladzijde aan. Hij sprak vloeiend, be
halve zijne moedertaal, Engelsch,
Spaansch, Portugeesch, Italiaansch en
Duitsch, Latijnsch oud en nieuw
Grieksch Hebreeuwsch. Hij leerde, om
Leibnitz genoegen te doen, de Slavische
en Baskischei en Oostersclie talen en
Chineesch. Hij was geen bepaald taal-
vucle of taalvorscher.. Hij kon niet
nalaten alles te leeren, wat hem ter
ooren kwam. Zoo ging het even eens
met wijsbegeerte en geschiedenis.
Kwam hij eenmaal los en goed aan 't
praten, dan was er geen houden aan,
dan sprak hij, verhaalde, deed aanha
lingen en zei op wat men maar wilde.
In onze dagen geen beroemder geheu
gen dan dat van den Kardinaal Mezzo-
fanti. Men verzekert, dat hij 78 talen
sprak.
In Pieter Nieuwland (Gest. 1794) heeft
Nederland een dergelijk wonder aan
te wijzen.
In vorstelijke familiën wordt het ge
heugen zeer gescherpt vooral ten aan
zien van het herkennen van personen,
die men eens ontmoet heeft. O" dit
punt waren beroemd meest al onze
Vorsten van Oranje, Victoria van Enge
land en Keizer Pedro van Brazilië.
Laat ons eindigen met een ge-zesde
van Shakespeare: ..Het -eheugen is de
schildwacht der hersenen."
Watervoorziening in hamoude
.Rome.
De hygiënisten zijn gewoon, waar
het geldt de watervoorziening in de
moderne steden bij onze tegenwoor
dige beschaving op den waren prijs te
stellen, op de mildheid van het oude
Rome onder dit opzicht te wijzen.
In zijn presidentieele rede nu, vóór
de leden der „Institution of civil Engi
neers" gehouden, heeft de Engelscli-
man Mausèrgh de legende van het mil-
de-lijk door de oude Romeinen verstrek,
te water vernietigd.
Welke was namelijk de ontzaglijke
hoeveelheid water, door de waterlei
dingen welke Fi'ontinus beschrijft,
naar Rome gevoerd. Prong had ze ver-
o n derst ellen derwijze on 1.400.000 kub.
meter per 24 uren geschat. Maar de
heer Mausèrgh heeft het ongerijmde
van deze cijfers aangetoond, welke in
de waterleidingen een snelheid van
vloeiing zonden hebben noodzakelijk
gemaakt, die ooit in werkelijkheid kan
hebben bestaan. Overigens was de heer
Herschel bereids in een nauwkeurige
studie tot de conclusie gekomen, dat
de opbrengst der negen waterleidingen,
waarmede Frontinus was belast waar
schijnlijk kan worden geschat op 315
duizend kub. meter, waarvan 112.000
onderweg verloren gingen of verbruikt
werden en 203.000 werden verstrekt
in de stad.
Wij weten bovendien door Plinius,
dat deze waterleidingen slechts zel
den allen tegelijk in dienst waren, dat
twee of drie ervan gewoonlijk onge
bruikt bleven wegens behoefte aan re
paratie, zoódat. de hoeveelheid water,
eiken dgg in de stad verstrekt; veilig
tot 144.000 kub. meter kan worden te
ruggebracht. De bevolking in die dagen
gesteld op een rnillioen welk totaal
geschiedkundig waarschijnlijk geacht
wordt geeft dit een volumen van 144
liter per hoofd, wat inderdaad weinig
is, als men bedenkt-* dat veel water
werd gebruikt-voor de openbare baden
en fonteinen. Doch ook behoort reke
ning gehouden met -tiet feit, dat het
grootste gedeelte der bevolking zich
slechts bediende van water, dat door
Slaven werd aangedragen, en dat bo
vendien over talrijke locale bronnen
werd beschikt.
Hetzij intus'schen de hygiënisten
door Rome ais model te stellen voor
den watertoevoer naar onze groote ste
den,al of niet in dwaling verkeeren,da
maakt zeker niet ongedaan, dat over
vloed van goed water voor de alge-
meene gezondheidstoestanden in een
groote stad van onschatbare waarde is.
Paterson zenden.
En Claude blijft een paar da
gen, voegde mevrouw Selley er bij.
-- Verrukkelijk! riepen beide
meisjes uit.
- Wel je kunt heusc-h goed met
je vader omspringen. Maar Clau
de. je ziet er uit alsof je hevig ge
schreid hebt.
Kijk maar niet naar mijn
oogen. Kate! Ik zal vanavond har
telijk lachen als je dat gaarne wilt.
- Je wordt nog een automaat,
Claude, zeide Jancs afkeurend, ter-
wij) zii haar nichtje vast aanzag.
Wees niet zoo onbeleefd. Ja-
net! rie-p haar moeder uit. „Breng
Claude naar haar nam er en laat
haar al het nieuws zien dat er in
de zitkamer is bijgekomen. Kate
schiet met den schoorsteenmantel
goed op, hij zal prachtig worden.
Ik zou gaarne iets voor uw
kamer willen maken, tante.
Ga nu mee. Claude, wij heb
ben een verrukkelijk duel ingestu
deerd. Dat moet gii eerst hooren!
en Janet stak haar arm door dien
van Glaucle en trok haar meê.
Kate bleef nog even bij haar
moeder.
(Wordt vervolgd.)
