Groote Houtstraat 21
Telephoon 490.
Brieven uit Berliitl -.hofdrainaturg" en „hofpoëet", die
reeds meermalen groote handigheid
Van on-cn Correspondent.) aan den dag heeft gelegd in liet samen-
I17r fdern zv rid Nestel stellen van gelegenheidsstukken, werd
(jélix Dahn inde T&gKche opnieuw aan het werk gezet om een
Rundschau. von!8 Jan.) I stuk te schrijven, dat door hem
Nabetrachting. j ,,Adlerflug" (Adelaarsvlucht) werd ge-
Berlijn, 23 Jan. 1901. 1 noemd en °P den feestavond in de'
Nee soli cedit! Zinspreuk kofopera zou moeten worden opge
voerd. En alzoo is ook geschied. Bij
deze „feestelijke" herdenking van het
200-jarig bestaan van Pillissen heb ik
weex* opnieuw de opmerking gemaakt,
suiju uiu nuiiie piuiessur aan hoe Seheel anders nationale feesten
de Universiteit in Breslau, is iemand gevierd worden in Holland en in
die er geen doekjes om windt. Bij een Duitschland.
andere „feestelijke" gelegenheid ik Holland wordt niet om de haver-
der Hohenzollerns. (Zelfs
voor do zon gaat hij niet uit
den weg).
Felix Dahn, de beroemde schrijver van
„Een strijd om Rome", professor aan
meen bij de onthulling van een stand
beeld voor den ouden Keizer, gaf hij
klap feest gevierd zooals hier, maar
als het gebeurt, nemen alle klassen
i -• x van de bevolking er aan deel. Dit blijkt?]
onomwonden als zijne opinie te ken- v
j j i- nu weer bij het huwelijk der Koningin,
nen, dat men aan den ouden Keizer f„„„i»nmmieoioe
Allerwege worden dan feestcommissies
onmogelijk den bijnaam van „den
Groote" kan geven.
gevormd, waarin alle standen verte-
Wanneer een professor, die op de een SehWoordigd zijn, de edelman en de
of andere manier „gemassregelt" kan i wkikelier, Protestant, Katholiek en
worden, zoo iets openlijk durft te ver-'Jood' arm en rijk- Wanneer het weer
klaren, terwijl hij weet, dat de Keizer-|het toelaat> worden volksfeesten gear-
lijkc kleinzoon van zijn grootvader j rangeerd en schaalcollecten langs de
steeds als van „den Groote" spreekt, huizen gehouden, om de behoeftigen
bewijst dat hij voor een kleintje niet door cen extra bedeeling op praktische
vervaard is. j wijze te doen deelen in het feest, kort-
Wir feiern zu viel Feste! Dit is de om het feest is nationaal dat wil
opinie van dezen Germaan in het ze°gen a 1 g e m e e n.
extra nummer van de Tagliche Rund- Hier in Duitschland is van dit alles
schau van 18 Jan., waarmee tallooze sPrake- Feitelijk bepaalt zich de
lezers van dit blad zeker geheel zullen vierinS van nati°nale feestdagen tot
instemmen. ide hofkringen, het leger, de hooge amb-
In zijn pit.tig, scherp gesteld gedich-tcnar6n en de scholen, d. w. z. tot de
tje, dat ik hier laat volgen, heeft Dahn
met een paai- woorden volkomen uit
gedrukt wat het gros van zijn land-
gehooten voelt en zegt.
lofficieePa wereld. Het gros der
bevolking, de handel, de winkelstand,
de arbeidende klassen, staan feitelijk
buiten de officieele feestviering en be-
- palen zich er toe zwijgend toe te
kijken.
Trouwens, het is hun ook te raden,
I niet al te luidruchtig deel te nemen
aan het nationale feest, wanneer zij
-„i niet met de politie willen kennis ma-
Wir sprachen wenig, thaten viel - - x
T - ken, die hier met voor de poes is.
Und; die Art war die beste!
Toen Vrijdagavond gedurende de alge-
'meene illuminatie op den hoek van
Wij roepen te dikwijls „Victoria",-.
Leipziger- en Friednchstrasse, waar
„Hoera en „in de Gloria wij vieren
de trams, omnibussen en rijtuigen
veel te dikwijls feest. Vroeger handel-
slechts met groote moeite hunnen weg
den wij anders.
t ..„I konden vervolgen door de opeenge-
Toen spraken wij weinig, maar deden
Wir schrei'n zu viel „Victoria!"
„Hurah" und „Kling-klang-Gloria",
Wir feiern zu viel Feste.
Einst trieben anders wir das Spiel:
■wij veel en die manier was de beste!) i -
Het is wel een teeken des tijds, dat scdlcden j°né>ens op hunne wijze
een blad als de Tagliche Rundschau, aan hunne „feestvreugde" wilden
dat. zich op een nationaal standpunt lacb{' geven door op jolige, luidruch-
plaatst en de Regeering dikwijls duch- jtige wDze te schreeuwen, hoorde ik
tig de les leest, het geheel eens is met i eei1 niJdigen Polizeileutnant, dien ik
I vroeger al eens tegen de schooljeugd
pakte menschenmassa, eenige opge-
Felix Dahn. Trouwens, het staat op
dit punt niet alleen. Bladen van alle
partijen hadden lang van te voren hun
Schutzmann" zeggen: „Wanneer die
.i. „„„.a™,-,,,„Radaubruder lawaaischoppers) hun
stem verheven tegen een overdreven
c imnnd niet brmdrrn. worden 7.e ins-erp.-
feestelijke viering van het tweehon-
derdajrig bestaan van het Koninkrijk
Pruisen, welke samenvalt met het 30-
jarig bestaan van het Keizerrijk
Duitschland.
Er had zich langzamerhand een ze
kere „Festverdrossenheit", een tegen
zin van officieele feesten van het pu
bliek meester gemaakt. In de laatste
jaren, of eigenlijk gedurende het ge
heele bewind van den nieuwen Keizer,
waren de door liera gedecreteerde feest
vieringen van allerlei aard niet van
de lucht geweest Men werd er beu
van! Er kwam geen eind aan de met
mond niet houden, worden ze ingere
kend, begrepen!"
Over het algemeen is het groote pu
bliek uitsluitend toeschouwer, dat zon
der veel uiterlijke teekenen van sym
pathie of antipathie door de overvolle
straten schuifelt om de versieringen
en illuminaties in oogenschouw te
nemen. De verslaggevers der groote
Duitsche bladen, die tijdens de kro
ningsfeesten in Amsterdam vertoef
den, waren dan ook een en al verba
zing over de algemeene uitgelaten
vroolijkheid, vooral van de lagere
klasse van de bevolking, welke met
meerderen of minderen praal op touw j ba^ en z'e* uiee feest vierde,
gezette onthullingen van Keizer-stand- >TjËj J gjjüBg J
beelden zonder tal in de verschil lende
steden des Rijks, van luisterrijke in
tochten, van plechtige openingen van
kanalen en havens, van historische na
tionale feesten enz. Het eene feest werd
Niemand schijnt er bij dergelijke
gelegenheden in Duitschland aan te
denken om den „kleinen mam" ook
een prettigen dag te bezorgen, hetzij
door publieke, militaire concerten op
een of ander plein, door volksspelen,
no£r schitterender gevierd dan het an-id»OT «n bedeeling van de allerarm-
dere en bij elke gelegenheid, niet het sten> d°°r een voorstelling voor de
minst bij het vertrek der troepen naar
China, bij den terugkeer van een deta- °f door een extra onthaal van deze
chement van daar en dergelijke gele jfijfi |UÉj| j|||gtii|jgg
genheden, werden redevoeringen uit
gesproken, welke door den autocrati
sch en toon, dikwijls bij een groot deel
van de bevolking levendig protest uit
lokten en dan veelal in den officieelen
Reichsanzeiger in een geheel anderen
vorm verschenen als zij waren gehou
den.
Dat men den 200sten geboortedag
van het Koninkrijk Pruisen niet on
opgemerkt zou laten voorbijgaan, was
te voorzien. Oorspronkelijk schijnt het
plan te hebben bestaan, in het uiterste
Noord-Oosten van het Koninkrijk, m
het oude Koningsbergen, luisterrijke
feesten te vieren, waar de eerste Ko
ning, Friedrich I, zoon van den groo-
ten Keurvorst en van Louise Henriette
van Oranje (dochter vanFrederik Hen
drik) zich de kroon op het hoofd zette.
weezen van de verschillende gezindten
kinderen of iets dergelijks.
Deze allen „haben" das Nachsehen",
en daar een populaire feestviering zoo
als in Holland, met volksspelen en
bedeelingen, voor hen onbekend is.
bestaat hun „feestviering" uitsluitend
in het kijken naar de galakoetsen, wie
gend in de riemen, koetsier op den
statiebok en lakeien achterop staande
met gepoederde pruiktn, met welke
karossen de gezanten en hoogwaardig
heidsbekleders zich naar het eerwaar
dige slot begeven.
Een van de hoofdmomenten van het
feest bestond ditmaal in een plechtig
kapittel van de ridders van den Zwar
ten Adelaar, welke hoogste Pruissische
orde door den eersten Koning, Fried
rich I ter herinnering aan zijn troons
bestijging werd ingesteld. Onder de
nieuwe ridders, die beeedigd werden.
hiervan teruggekomen. bevonden zich aa. de jonge kroonprins
Doch men is
waarschijnlijk omdat de publieke opi
nie al te zeer tegen luidruchtige feesten
gekant was.
Bij verschillende gelegenheden, in
telegrammen aan Engelsclie corpora
ties of aan engelsche regimenten,
waarvan hij chef is, heeft Keizer Wil
helm meermalen uitdrukkelijk doen
uitkomen, dat het „bloed kruipt, waar
het- niet gaan kan." (Blood is thicker
than water.-
Toen de 200ste geboortedag van het
Koninkrijk in aantocht was, heeft hij
opnieuw bewezen, dat de natuur ster
ker is dan de leer. Het zou tegen de
natuur van dezen Keizer geweest zijn,
die in zijn romantisclien aard groote
waarde hecht aan Koninklijke praal en
luister, wanneer hij den 18n Januari
even stil had laten voorbijgaan, als
zijn voorgangers dit deden bij de her
denking van den 50sten, den lOOsten
en den 150sten geboortedag.
Het bloed kruipt waar het niet gaan
kan, dientengevolge werd van hooger
hand gedecreteerd, dat er feest gevierd
zou worden, zij het dan ook niet in
Koningsbergen, de bakermat van Prui
sen. Nauwkeurig werd bekend gemaakt
op welke wijze dit moest plaats heb
ben, zoowel voor het leger en de ma
rine, als voor de verschillende Kerken,
do universiteiten en de scholen van
hoogeren en lageren rang.
en de nieuwe Rijkskanselier, graaf
Bülow.
Duidelijk is bij het feest op den 18n
Januari onder anderen door de gewis
selde telegrammen tusschen den Keizer
en Koningin Wilhelmina gebleken, dat
de Keizer alles in het werk zal stellen
om allerwege voor zijn eigen stichting,
de jonge Duitsche marine, hetzelfde
ontzag in te boezemen als voor zijn
„Armee". Of onze Koningin, de voor
liefde des Keizers voor diens marine
kennende, daarom uit beleefdheid
haren minister van marine als haren
vertegenwoordiger naar het feest heeft
afgezonden?
Algemeen had men verwacht, dat
de Keizer op den 18en Januari op ruime
schaal amnestie zou verleenen
aan veroordeelden. Hiervan is echter
niets gekomen. Wel is er een milde
regen, van lintjes van velschillende
graden neergedaald op tal van officie
ren, hooge ambtenaren en enkele ge
leerden en kunstenaars! Dat hierbij
aan het leger het leeuwendeel in den
schoot viel, spreekt voor Pruisen na
tuurlijk van zelf. In een „dringende
behoefte" naar een nieuwe ridderorde,
er zijn er heusch nog niet genoeg --
heeft de Keizer eveneens voorzien door
de stichting van de „Verdienst-Orde
der Preussischen Krone", welke stich
ting de kroon zette op de „officieele"
Aan een verheffing in den adel
en zelfs in den vorstenstand heeft het
natuurlijk evenmin ontbroken, zelfs
werden elf personen voor hun ge
heel e leven tot leden van het
„llerrenhaus", de Eerste Kamer, be
noemd. Of deze heeren ooit een vol
doend aantal stemmen van „kiezers"
zouden gekregen hebben, is een andere
vraag.
Door vriendelijke bemiddeling van
een mijner kennissen werd ik in de
gelegenheid gesteld, het groote studen-
ten-feestkommers bij te wonen in de
reusachtige zaal van de brouwerij
Friedrichshain, waar ver over de 3000
personen aan lange tafels kunnen aan
zitten.
Er viel voor ons niet meer aan
denken, een zitplaats te veroveren, dat
bleek ons reeds dadelijk, toen we de
vroolijk met veelsoortige vlaggen en
wapens versierde feestzaal binnentra
den, waar reeds alle tafels dicht bezet
waren met studenten. We namen dus
een staanplaats voor lief.
Op het met groote planten en palmen
versierde podium, waar tegen het
groen de kolossale busten van den
eersten koning en van keizer Wilhelm
waren opgesteld, zaten de afgevaar
digden van 15 „Verbindingen" en
„Corporationen" „in vollem Wichts",
in groot gala, gekleed in fluweelen
buizen met tressen, nauwe, wit leeren
broeken met hooge kaplaarzen, het
schuine petje op het hoofd, groote wit
leeren ruiterhandschoenen met kappen
en met den degen voor zich op tafel.
Men moet een geboren Duitsclier
zijn om de omslachtige plichtplegingen
naar waarde te schatten, welke de
Duitsche studenten onderling nauw
gezet in acht nemen zoowel bij hun
groote biergelagen, de officieele
„Kommerse", als wanneer zij broeder
lijk bij hun biertje zitten „auf der
Kneipe", (in hun kroeg). In 't oog van
een buitenlander zijn al die regels,
welke nauwkeurig zijn opgeteekend in
het zoogenaamde „Bierkorament", een
onmisbaar Vademecum in het leven
van den student, nog al erg kinder
achtig. Maar waarschijnlijk zijn wij
barbaren niet vatbaar voor het ge
wicht en den ernst van deze voor
schriften!
Het Duitsche studentenleven is zoo
geheel anders als het liollandsche, dat
ik bij gelegenheid hierop nader terug
kom. K.
GEZONDEN ME.DEOEE-
LINGfrEN
30 cents par regel.
Yele Ziekten.
Een kleine Jongen aan wiens Leven
V. werd gewanhoopt.
Welk een troost is het, als de
kinderen ziek zijn of in hun grcei
niet vooruitgaan de verzekering le
hebben dat er een middel bij de
hand is dat hunne lichamelijke on
gesteldheden zal genezen en als re
gen zal zijn voor een dorstige plant.
Wii hebben hier het geval van een
kleinen jongen, die eene verwikke
ling van ziekten had tot men aan
zijn leven wanhoopte, en waarom
trent een der ouders schrijft
Brussel, België; 12 Mei 1900.
Mijneheeren. Ik kom u hier
mede mijne bewondering beluigen
voor uwe voortreffelijke Scott's
Emulsie, daar ik. dank zij dit mid
del, het leven van mijn zoon heb
kunnen behouden.
Toen dit kind vijf maanden oud
was, werd het door een hoest aan-
etast, die nog niet genezen was
toen het veertien maanden was en
toen kreeg hij bovendien pleuris,
die, in zijn ziekelijken toestand,
hem aan den rand van het graf
bracht.
Zijn gelaat evenals trouwens zijn
geheele lichaam namen een kleur
aan, die verschrikkelijk was om
aan te zien.
Toen men mij dian ook aanraad
de, uwe heilzame Scott's Emulsie
te probeeren als laatste toevlucht,
aarzelde ik niet daaraan gevolg te
geven, en ik heb er geen spijt van.
want na korten tijd kon ik reeds
eene zichtbare verbetering in zijn
toestand bemerken de aanvallen
van hoest namen in heftigheid af.
en zijn gelaal kreeg ziin normale
kleur terug.
Ik zette derhalve het zorgvuldig
gebruik uwer onvergelijke medi
cijn voort, en mijn kind. nu twee
en twintig maanden oud. is thans
volkomen hersteld, hij eet met veel
trek van alles, hij speelt voortdu
rend. zijn blozend en frisch gelaat
is ons een genot, en wekt de ver
bazing op van allen die hem gekend
hebben terwijl hij ziek was.
(Get.) H. Gillaer,
66, Chaussêe d'Anvers.
De krachtige uitwerking van
Scott's Emulsie op het gestel van
een kind is bijna ongeloofelijk. Dit
middel is een vorm van levertraan
die smakelijk is en de verterings
organen veel goed doet. Het bevat
hypophosphorzure kalk en soda,
om de zenuwen 'e voeden de spijs-
yoi'tn-jpfr tp «V1 PU de hPAJl-
deren te helpen ontwikkelen, en
glyecrine. die het opnemen der
olie in het gestel zeer vergemakke
lijkt. Als Scott's Emulsie wordt in
genomen worden 'e luchtbuizen
en longen sterk en gezond gemaaki,
de eetlust opgewekt, en de geheele
geschiedenis van wederkeerende
gezondheid is te lezen in de dikke
wangen en de kracht die zich open
baart in elke beweging van het
kind. Volwassenen ondervinden
ook groot voordeel van het gebruik
van dit middel, vooral als zij lij
dende zijn aan tering, scrofula,
bloedarmoede, of eenige zwakke of
kwijnende tendentie. Voor chro
nische hoest, en zulke aandoenin
gen als bronchitis, is Scott's Emul
sie een middel van den eersten
rang. Het is van belang echter,
leen het rechte preparaat te koopen
voorzien van ons handelsmerk van
een man die een groote visch over
zijn schouder draast.
Dit handelsmerk is
het onderscheidings
teeken van Scott's
Emulsie, en men moet
altijd bedenken dat dit fc l
middel van alle andere
middelen ter .wereld
verschilt. De eenige
manier om de voordee-
len te verkrijgen, in
onze geneeskundige'
artikelen kenbaar ge- handelsmerk
maakt, is het echte preperaat te
gebruiken.
Depóts
The Import Trading Office, 's-
Gravenhage.
Heer Henri Sanders, Amsterdam.
Heer F. E. van Santen Ivolff,
Rotterdam.
Heer A. Mulder, 's-Gravenhage.
Heer J. H. I. Snabilié, Rotterdam.
Heer A. van Tuyll, Paleisstraat.
-Amsterdam.
Verkrijgbaar bij alle Apothekers
en Drogisten.
Zijden Stoffen,
Fluweelen en Velvets,
Dames-Fournituren,
Tricot-, Glacé- en
peau de Suède Hand
schoenen.
Ceintures, Lavalières en
Strikken.
Fransche Corsetten,
Reform Corsetten en
Bustevormers.
De grootste sorteering vindt men
in het Magazijn
Sportpraatje.
Ditmaal mag met ingenomenheid
gewaagd worden van een door het
„Sportblad geopperd denkbeeld,
aal het bestuur van den Neder
landse-hen Voetbalbond zou trach
ten met de spoorwegmaatschap
pijen een contract te sluiien, ten
einde voor reizende voetballers
meerdere reductie te verkrijgen,
dan tot nu bij de gezelschapsbil
jetten wordt toegestaan.
Het blad berekent, dat, waar jaar
lijks ongeveer gedurende 2S weken
espeeld wordt en er wekelijks ge
middeld 25 wedstrijden plaats heb
ben, die het vervoer van 275 spe
lers vorderen, de spoorwegmaat
schappijen op hare verschillende
lijnen dus 28 maal 275 is gelijk
7700 voetballers moeten overbren
gen. De directies, die zich tegen
over tooneel- en andere gezelschap
pen steeds zoo bereidwillig toonen
zouden, meent men, ook wel voor
een contract dienaangaande met
den Nederlandschen Voetbalbond
te vinden zijn.
Wanneer inderdaad het bestuur
van deze vereen!ging, die reeds zoo
veel gedaan heeft voor de voetbal-
belangen. het daarheen kon stu
ren zou dit zeer zeker strekken m
het spel tot een nog hoogeren trap
van bloei op te voeren. De kosten
voor een aantal financieel zwak
staande clubs, nu nog veel te hoog
werden dan aanmerkelijk verlaagd;
de animo zou stijgen en de maat
schappijen zouden er door een nog
grooter vervoer ook wel bij varen.
Zooals d'e lezers weten, zijn de be
kerwedstrijden van a. s. Zondag
vier in getal, nl. D. F. C.R. A. P
te Dordrecht, HaarlemRapiditas
te Haarlem, VolhardingQuick te
Amsterdam en H. B. SH. F. C. in
de residentie. De meest spannende
zullen m. i. te Amsterdam en
Haarlem zijn. Quick (Amersfoort)
dat P. W., de le klasse club. met
40 naar huis joeg, is lang niet
gering te schatten en de Volhar
dingmannen zullen een harde noot
te kraken hebben, hoewel het
waarschijnlijk is ,dal zij, die zich
op hun kleiachtig terrein zoo ge
heel thuis gevoelen, de Amersfoor-
ters, aan een hard veld gewend,
zullen overwinnen. Wat den wed
strijd te Haarlem betreft, de Rapi-
ditanen zijn reeds eenmaal door de
Roodbroeken geslagen en zullen
nu al hun best doen om revanche
te nemen. De match belooft dus
spannend te worden. R. A. P. en
H. B. S. hebben naar mijne mee
ning wel de gemakkelijkste taak.
doch deze clubs zijn aan zulke
vormsch om m el i n gen on de rh evi.
dat eenige reserve misschien niet
kwaad is.
In dit blad is reeds gewag ge
maakt van de uitvinding van eene
nieuwe automobiel, in beweging
gebracht door een motor met vier
cylinders en die met hare 50 paar
de-krachten eene snelheid van 100
K.M. per uur kan bereiken. De
proeven met- deze machine m Bel
gië genomen, voldeden uitstekend.
De tijd zal het leeren. In alle geval
is 100 KM. in 't uur toch eene te
groote snelheid orn met succes op
den we" gebruikt te worden, zoo
dal we daaraan niet veel zullen
hebben.
Iets anders is het bericht, dat de
prijzen der tuf-tufs zullen dalen.
Nu dat mag wel, want het zal toch
nog lang genoeg duren voor die
prijzen zoo laag zijn, dat men
evenveel rijtuigen zonder, als mèt
paarden ziet.
Van den automobiel- naar den
wielersport is maar één stap en
zoo wil ik dan even spreken over
der vooruitgang van het z. g. wie-
Ierpolo. Voor dit aardige spel
wordt vooral te Amsterdam veel
propaganda gemaakt. Naar men in
„de Fiets" lezen kan is er Zondag
a. s. een polo-wedstrijd in het ge
bouw Vélox, aldaar uitgeschreven
waaraan behalve door Jaap Eden
door meer andere bekende polo-
spelers. o. a. de heeren Den Ouden
Frcudenborg, Van Wilpe. Goppée,
Van Tinteren en vermoedelijk nog
eenige heeren uit Rotterdam en
Leiden zal worden deelgenomen.
De uitvoering zal door muziek wor
den opgeluisterd terwijl een bal
de feestelijkheid zal besluiten.
Den 16en Maart e. k. wordt het
Polo-Kampioenschap van den A. N.
W. B. verreden en wel te Arnhem,
doch velen, die dit wellicht wat
vei uit de buurt vinden, moeten
Zondag maar eens te xAmsterdam
gaan kijken.
Nog even zij met voldoening ge
wezen op dë groote en schitteren
de overwinningen door onzen wak
keren Greve. op de schaats, in Da-
vos behaald.
't Is geen kleinigheid in 4 van de 5
wedstrijden eerste aan. te komen
daarbij rijderds ais Edgington,
Vollenweyder en Van Salzen slaan
de. Wij allen wenschen zeker on
zen landgenoot evenveel succes toe
in de wereldkampioenschappen op
9 en 10 Febr. e. k. te Stockholm te
verrijden.
AMATEUR.
Letteren en Kunst.
De reeds door ons aangekondigde
Feestliederen bij 't Huwelijk onzer Ko
ningin, uitgegeven door de Vereeniging
tot Verbetering van den Volkszang te
Amsterdam, zijn in een smaakvol boek
je saamgevat. Het zijn: Feestlied bij het
Huwelijk pnzer Koningin, (woorden
van Dr. E. Laurillard, muziek van Ri
chard Hol). Kroningslied, Wilhelmus,
Wllhelmus-lied, Wien Neêrlandsch
Bloed. Vlaggelied, Marschlied, Mijn
Nederland. Koninginnelied. Oranje
liedje, en Heilwensch aan de Koningin-
Moeder. Op het omslag komen de wel
gelijkende portretten voor van Brui
degom en Bruid.
De N. V. Amsterdamsche Courant te
Amsterdam zond ons een handigen
..Amsterdamsche Almanak', waarin
behalve een gemakkelijke agenda, tal
van wetenswaardigheden voorkomen
die een mensch eiken dag moet weten
en getrouw weer vergeet. Hierin zijn
ze vastgelegd. Steekt men dus het boek
je bij zich. dan draagt men zijn weten
schap steeds mede.
Faestmuziek.
De uilgever G. H. van Eek te 's-Gra-
venhage zond ons een lied in den
volkstoon toe, getiteld: „Deutschlands
und Hollands Willkomm an Paul Kro
ger". Het krachtige gedicht is van
Ernst von Wildenbruch, de overeen
stemmende muziek van Friedrich Turn
hout. Het titelblad is in heldere kleu
ren uitgevoerd en vertoont een apo
theose van vlaggen en wapenschilden
benevens twee ineengestrengelde zil
veren planten die hoog en breed op
schieten.
Een merkwaardig stuk.
Door den heer G. A. baron Tindal, te
Amsterdam, is aan het Ned. Museum
aldaar geschonken een dienstporte-
feuïlle van keizer Napoleon 1. na den
slag van Waterloo in liet rijtuig van
den keizer gevonden. De portefeuille
bevond zich in de nalatenschap van
den luitenant-generaal R. D. baron
Tindal, grootvader van den schenker.
De portefeuille is versierd met het kei
zerlijk wapen en inwendig verdeeld
door vijf schotten, met dc volgende op
schriften „Royaume d'ItalieRelati
ons Extérieures Grand Juge Intéri
eur; Affaires de ma niaison."
Aan den schenkel' is de dank der Re-
geering betuigd.
N ij v e r h e i d.
Steenkolenmijnen.
Thans is ingediend een wetsontwerp
tot exploitatie van Staatswege van
steenkolenmijnen in Limburg.
De minister van waterstaat vereenigt
zich met de technische conclusion der
commissie, belast met het onderzoek
der zaak. Met het oog op de sociale
toestanden in Limburg, meent hij het
Staatsbedrijf aanvankelijk op beperkte
schaal te moeten aanvatten en slechts
geleidelijk uit te breiden.
Twee terreinen werden voor de ex
ploitatie door den Staat aangewezen.
Het eerste is het terrein, gelegen buiten
de thans geconcedeerde mijnvelden,
door de commissie als het beschikbare
steenkolenterrein aangeduid liet an
dere is liet terrein van, de voormalige
mijnconcessie „Ernst', zijnde het
eenige terrein waarmede, het ontgin-
ningsgebied der Dominiale mijn kan
worden uitgebreid. Er blijft dan nog
in Limburg eene uitgestrektheid van
bijna 6000 hectare voor de particuliere
exploitatie over, welke uitgestrektheid
belangrijk genoeg is om de concurren
tie tusschen het Staatsbedrijf en dat
der particuliere industrie ten alge-
meenen nutte levendig te houden. De
kosten eener eerste ontginning worden
op ruim 6 ton begroot. De kosten eener
complete installatie voor eene ontgin
ning met twee schachten, machines,
gebouwen en verdere uitrustingen
kunnen op ongeveer 21/2 millioen gul
den geraamd worden.
Rechtszaken.
Het Spoorwegongeluk te
Twello.
(Vervolg).
Na het getuigenverhoor, opgenomen
in ons nummer van Donderdag, werd
de zitting; geschorst tot 's avonds half
acht.
Daarna nam het O. M. zijn requisi
toir, waaraan het volgende ontleend is:
Dit is een ernstige zaak met treurige
gevolgen die 't gevolg zijn van noncha
lance en gebrek aanaccuratesse.
Waar anders voor een straf noodig is
opzet, zoo is hier schuld voldoende.
Art. '165 Wetb. v. Strafr. bedreigt het
gebeurde met straf. Het O. M. heeft
geen strafbare schuld kunnen consta-
teeren bij andere personen. De subst.-
off. zal zich streng houden aan de
grenzen der dagvaarding. Mochten
anderen schuld hebben, dit neemt
de schuld van de beklaagden niet weg.
Den eersten bekl. is ten laste gelegd
dat het te doorloopen spoor niet vrij
en onbelemmerd was gehouden, en dat
de .wissels niet in den goeden stand
waren. Wel heeft hij hiertoe bevel ge
geven, maar heeft zich niet overtuigd,
dat dti bevel is nageleefd. Bestaat nu
bij hem groote schuld En dan ant
woordt het O. M. „Neen." Do eerste
beklaagde had het druk, en had een
zeer vertrouwden wisselwachter. Bo
vendien kunnen de orders gegeven
worden in eiken begrijpelijken vorm.
Dit behoeft niet altijd bevelend te ge
beuren. De schuld is niet zoo groot dat
de strafwet op hem zal moeten druk
ken.
Daarom zal liet vreemd zijn mis
schien dat het O. M. dezen beklaagde
aanbracht,.
Het onderzoek ter terechtzitting ech
ter bracht het O. M. tot deze overtui
ging, die vroeger slechts een vermoe
den genoemd kon worden.
Daarom vroeg het O. M. voor den
eersten beklaagde vrijspraak.
Wat den tweeden beklaagde betreft,
hem is ook schuld ten laste gelegd
éen strafbaar laten, door de seinen
veilig te zetten, zonder den wissel om
te zetten.
Hij is de onmiddellijke oorzaak van
de botsing. De materieele schade en
den dood van twee reizigers lieeft hij
op zijn geweten.
De mate van de op te leggen straf is
zeer moeilijk te zeggen.
Door den dood van een der reizigers
werd de schuld niet grooter. Toch
heeft de wetgever die leer wel aange
durfd. Deze zegt, hoe grooter de gevol
gen, hoe zwaarder de straf.
De man staat bekend als zeer oppas
send. De beklaagde zal genoeg gebukt
gaan onder zijn verzuim.
Het O. M. requireerde ten slotte een
heclitenisstraf voor den tijd van 3
maanden.
Gemengd Nieuws.
Onza snelle tijd-
De dood van koningin Victoria ves
tigt opnieuw de aandacht erop hoe
snel de middelen van gemeenschap van
onzen tijd zijn, vergeleken bij die van
vroeger.
Toen de koningin in 1837 op den
troon kwam, moest er veertien dagen
worden,gewacht eer de begrafenis van
Willem IV kon plaats hebben, omdat
er zoo veel tijd mee gemoeid was, het
overlijdensbericht aan de vreemde sou-
vereinen mede te dceien. De Wheat-
stone telegraaf bestond reeds, maar
alleen binnenslandsvan een interna
tionale verbinding was nog geen spra
ke. Het Journal des Débats maakte in
haar nummer van 11 April 1829 mel
ding van een buitengewoon snel be
richt, dat wij merkwaardigheidshalve
hier in herinnering brengen
„Het bericht van de verheffing van
Pius VIII tot Paus, is van Rome ver
zonden op 31 Maart om acht uur
's avonds, per renbode, en kwam 4
April te Toulon om 4 uur 's morgens
aan. Vier uur later was het per tele-
grahf te Parijs gekomen. Om 11 uur is
antwoord verzonden. De bode vertrok
weer van Toulon om 1 uur 's middags
en is 7 April, om 8 uur 's avonds, te
Rome teruggeweest. Zoo is het bericht
van <le verheffing van Zi jne Heiligheid
binnen 84 uren te Parijs gekomen en
er zijn slechts 8 dagen noodig geweest
om den Franschen amabassadeur te
Rome een antwoord te doen toekomen.
Een voorbeeld van zoo groote snelheid
is wellicht nog nooit voorgekomen."
De moordenaar gevat.
Rajko Maric, de moordenaar wiens
ontsnapping uit de gevangenis van
Semlin met zulke verschrikkelijke bij
zonderheden gepaard is gegaan is tf
Belgrado gevat en aan de Oostenrijk
sclie politie uitgeleverd. In het bijzijn
gebracht van de 6 lijken, van het ver
moorde gezin van den cipier, beken
de de 23jarige boef met groote kalmte,
dat hij de dader was.
