Haarlem's Dagblad
voor 1 April a. s., terwijl als prij
zen een gouden en twee zilveren
medailles met inscriptie worden
uitgeloofd1, benevens eene door de
firmia Ivens Co. daaraan toege
voegde Hand-Camera van 40.
exemplaren van bovengenoemde boom
soorten te zien zijn, waarvan de stam
van boven tot onder met eikels be
zaaid is, ook al zijn er mijlen ver in
den omtrek geen eikeboomen te zien.
In die streken wekt deze zonderlinge
voorraadschuur de belangstelling van
alle vogelvrienden.
Sport en Wedstrijden.
Voetbal.
De inschrijvingen voor den interna
tionalen voetbalwedstrijd te Brussel
om den grooten zilveren beker, uitge
loofd door graaf Van der Straeten
Ponthoz, (houder R. A. P. Amsterdam!
zijn gesloten met het resultaat dat zich
acht Vereenigingen tot deelneming
hebben opgegeven en wel zes Holland-
sche en Belgische, te weten: R. A. P.,
van Amsterdam; H. V. V. en H. B. S.
Den Haag; Rapiditas en Celeritas van
Rotterdam en Dordrechtsche F. C.
Postduiven.
Zondag 17 Februari a. s., verga
dering van, den Ned. Alg. Bond van
Postduivenliafhebbers afd. Noord-
Holland in café ,,De Pool" Damrak.
Amsterdam, des avonds te 6 ure.
Het eerste convooi van den Ned.
Alg. Bond van. Postduivenliefheb-
bers zal Zaterdag 4 Mei om 12 uur
uit Roz endaal naar Brussel vertrek
ken, alwaar de duiven dien 5en Mei
zullen worden in vrijheid gesteld.
Een oorlogscorrespondent schreef
dezer dagen aan een der groote Engel-
sche bladen „Ik geloof, dat vijfhon
derd flinke, gezonde Engelsche wiel
rijders, die gewoon zijn lange afstan
den af te leggen, hier (te Kaapstad)
met open armen zouden worden ont
vangen. Zij ontvangen 5 shillings trak
tement per dag met een vergoeding van
2 shillings daags als zij hun eigen rij
wiel meebrengen. Maar zij moeten nü
komen en liefst tegelijk..."
Wij gelooven dat vijfhonderd flinke,
gezonde Engelsche wielrijders bij el
kaar nog wel zooveel gezond verstand
zullen hebben om rustig thuis te blij
ven. Als het nu nog eens om vijfhon
derd rijwielen te doen was
(Kamp.)
Wielernieuws
De vergadering van de afd. Noord-
Holland van den A. N. W. B., zal ge
houden worden op 17 Febr. 1901 in ho
tel „Neuf" Kalverstraat, Amsterdam
Wetenschap.
De sterkste kleur.
't Is zonderling, dat bij dieren en
planten geel een zooveel duurzamer en
sterker kleur is dan alle andere. Het
geel van de bloembladen is de eenige
kleur, die niet door den damp van zwa
velzuur wordt opgelost. Wanneer bij
voorbeeld een viooltje aan dien damp
wordt blootgesteld, zal de purperen
kleur onmiddellijk verdwijnen, maar
bet geel blijft onveranderd; met het
geel van eene muurbloem is 't hetzelf
de, hoewel de bruine streep wordt op
gelost. De gele verfstof is een onoplos
baar samenstel met vetdeelen, lipochro
me" genaamd. Naarmate van de meer
dere of mindere dichtheid dier bestand-
deelen is de kleur lichtgeel of donker,
bekend als oranje. In verband met de
kleur der bloemen zijn er proeven ge
nomen, waaruit blijkt, dat de bijen een
bepaalde voorkeur voor blauw boven
alle andere kleuren hebben. Wit is de
meest algemeene kleur der bloemen;
van de 4000 soorten, die waren uitge
kozen, waren er niet minder dan 1193
wit.
Een. zorgzame vogel.
In Californië leeft een, specht, die
wintervoorraad opdoet. Hoewel hij niet
tot de vegetariërs behoort, verzamelt
hij eikels, die hij verstopt in pijn-
boomstammen, waarin hij vooraf gaten
geboord heeft, die juist zoo groot zijn
als de eikels, die hij daarin wil bewa
ren. Hij doet dit evenwel niet om de
eikels zelve, maar omdat de eikels
moeten dienen als broedplaats voor
eene diersoort, die den specht beter
aanstaat dan plantaardig voedsel.
Het diertje weet precies wat hij wil
en toont bierbij de gevolgen te bere
kenen op eene wijze, die den opletten
den waarnemer in verbazing brengt.
Zoolang het droog weder blijft en
het zorgzame dier nog altijd, ook in
den winter kevers en andere insecten
kan vinden, blijven de eikels in de
boomstammen, onveranderd. Maar zoo
dra er sneeuw en langdurige vochtig
heid komen, zoodat de eikels geheel
doorweekt raken, ontwikkelen zich
daarin eene menigte maden, die voor
deze vrucht eene bijzondere voorliefde
schijnen te hebben.
En nu oogst de specht de vruch
ten van zijne zorgzaamheid, die hij
tep toon spreidde, terwijl hij nog in
overvloed kon leven; en terwijl de met
sneeuw bedekte of door den regen
doorweekte grond hem elk ander voed
sel ontzegt, pikt hij met zijne gewone
behendigheid uit zijn opgespaarden ei-
kenvoorraad de maden weg en komt
op deze wijze heel genoeglijk den
schralen wintertijd door.
De geleerden kunnen evenwel niet
verklaren, waarom de specht voor het
aanleggen van zijne voorraadschuren
altijd hetzij den rooden Californischen
ceder of den suikerpijnboom uitkiest.
Het is niet waarschijnlijk, dat de ont
wikkeling der maden op andere boom
soorten minder goed zou gaan. Een
feit echter is het, dat in verschillende
districten, van Caiixornie zeer dikwijls
Vervolg Stadsnieuws.
Schouwburg.
Hier was liet Donderdag een en al
leven en vroolijltheid. Hier waren de
ouden van dagen en weezen van alle
gezindten uitgenoodigd tot eene fees
telijke samenkomst. Het was een aav-
dig gezicht, in de loges al die oude,
gerimpelde, maar toch verheugde ge
zichten en in stalles en parterre al die
vroolijke jongens en meisjes, met volle
teugen genietend van het onthaal, dat
hen hier zoo ruimschoots ten deel
viel. Om 5 uur ongeveer rees het doek
en hield de voorzitter der feestcommis
sie, de heer Mr. A. C. Waller, eene
korte rede, waarin hij wees op 't heu
gelijke van 't feit, dat op dezen dag had
plaatsgegrepen en verder den wensen
uitsprak, dat de aanwezigen zich goed
mochten vermaken. Hij noodigde allen
uit om gezamenlijk te zingen het
„Wien Neerlandsch Bloed", aan welk
verzoek geestdriftig voldaan werd,
waarne de dames N. Böhm en H.
Scholten en de heeren Carel Phlippeau
en Gerard Zalsman op waarlijk uit
stekende wijze het „Wilhelmus' ten
gehoore brachten. Van de verdere
zangnummers vielen vooral in den
smaak „Zeg Kwezelken" van den heer
Gerard Zalsman en Annie" van me].
N. Böhm, terwijl ook de overige lie
deren veel succes hadden. Voor het
accompagnement zorgden op zeer ver
dienstelijke wijze de heeren Henk van
Breemen en A. van der Velden. Aan
de beide zangeressen werden fraaie
bloemruikers aangeboden. In het twee
de gedeelte van den avond traden op
de Hof-illusionist en prestidigitateu.se
Madame en Chevalier" van Kinsber-
gen. Beiden werden levendig toege
juicht, er werd hartelijk gelachen om
de verschillende fantastische voorstel
lingen en vooral het slotnummer „de
Hollandsche Maagd" vond enormen
bijval. Gedurende de voorstelling wer
den de feestgenooten onthaald op aller
hande lekkernijen als daar zijn taar
tjes, limonade, bruidsuikers. Ook kreeg
ieder een portret van de Koningin en
haren Gemaal ten geschenke.
Nadat ten slotte de heer Mr. Waller
nog een kort woord gesproken had,
waarin hij hoopte, dat de aanwezigen
zich goed geamuseerd hadden, werd
het Wilhelmus aangeheven en ging
men voldaan huiswaarts.
In de „Vereeniging" aangekomen
troffen wij daar weder eene stampvolle
zaal. Een 1500 personen waren daar
bijeengekomen om de volksvoorstelling
bij te wonen, die door de Vereeniging
tot verhooging van 's Lands Weerbaar
heid „Voor Vaderland en Koning
werd gegeven. Het programma bevatte
evenals Zaterdag 11. partijen scher
men, het optreden van duettisten, mar-
mergroepen en groepen uit den Trans-
vaalschen oorlog. Daar wij m ons
Maandagavond verschenen nummer
een uitvoerig verslag gaven, volstaan
wij thans met de mededeeling, dat het
programma tot ieders genoegen werd
afgewerkt en de uitvoerenden een uit
bundig succes inoogstten. Vooral de
marmergroepen en de Transvaalsche
groepen vielen buitengewoon in den
smaak en werden met luid applaus be
groet. Eene aardige afwisseling en te
vens verrassing was het optreden van
het Doopsgezind Zangkoor dat in de
boven-voorzaal onder leiding van den
heeér De Nobel repetitie hebbende, zoo
welwillend was eenige nummers te ko
men zingen, daar de heer Vrugt verhin
derd waseene welwillendheid, die
algemeen op prijs werd gesteld. Wel
dra klonken nu mooi en frisch het
Wilhelmus en „Een gelukkig Vader
land" van A. Valerius, door de zaal.
Luide toejuichingen aan het einde ver
tolkten de gevoelens der aanwezigen.
Alvorens te eindigen, mogen wij niet
nalaten den leden van V. V. en K. een
woord van dank te brengen voor den
inderdaad hoogst prettigen feestavond,
dien zij velen bereid hebben.
In 't Brongebouw had de Vereeni
ging tot het vieren van den Koningin
nedag in het Westerkwartier alhier,
een kinderfeestavond georganiseerd.
Het jonge volkje gaf hier den hoofdtoon
aan het juichte en joelde en had pret
voor zes. Blijde kindergezichten zag
men overalverheugde moeders en
vaders keken met welgevallen naar
hunne vroolijke kleineniedereen
had genoegen. De stemming was pret
tig en vroolijk. Het programma voor
deze gelegenheid opgemaakt was keu-
ri<r_ Zaug, muziek, voordrachten en
tooneelspel wisselden elkander af.
Van de nummers, die wij bijwoon
den had de operette „Richard en Ma
thilda" het meeste succes. Deze werd
dan ook uitstekend vertolkt. Verder
verwierf de heer Vrugt met de voor
dracht „Muis de Schutter" veel bijval
en bestond het slotnummer uit het
„Wien Neerlands Bloed", dat zeer aar
dig door een kinderkoor werd vertolkt.
Ten slotte zong de geheele menigte
mede en met een luid hoera, als uiting
van dankbaarheid voor het vele geno-
tene, werd de feestavond besloten. De
kinderen, die tijdens de uitvoering
ruimschoots werden onthaald op aller
lei versnaperingen, ontvingen als ver
rassing nog een zakje bruidsuiker,
waarop een ieder zeer voldaan huis
waarts keerde. De commissie kan er
van Overtuigd zijn dat zij den 7den
Februari voor de kinderen en volwas
senen uit het Westerkwartier tot een
onvergetelijken dag heeft gemaakt.
Ter verduidelijking van het door den
heer Schünnann in den Raad gespro
kene, diene nog het volgende
De bedoeling van hetgeen de heer
Schünnann zeide bij de behandeling
der concessie-voorwaarden A. en N.
was, dat volgens hem, indien die zaak
zóó dringend was, B. en W. geen ver
nietiging moesten aanvragen van dit
besluit bij Ged. Staten, doch de com
petent ie-quaestie moesten laten beslis
sen hij de zaak-Beijnes, welke de Raad
toch ook niet in handen van B. en W.
wilde laten.
Wegens verhindering van den hec-r
Philip Loots kunnen wij tot ons leed
wezen geen verdere mededeelingen
doen over het concert in de Groote
Kerk.
Er waren ruim 3000 personen aanwe
zig.
Gevonden Voorwerpen
Een gummi-voorwerp van een hout
been. Een bruin hondje. Een groote
bruine hond.
Heden ochtend werd het rijtuig van
den heer O. te Heemstede, op den Wa
genweg, hoek Koninginneweg door de
electrische tram aangereden. Het liep
gelukkig zonder ongelukken af. Even
wel bracht de heer O. een klacht in bij
de politie, tevens wijzende op het inder
daad zeer gevaarlijke punt.
Een zeer groot aantal extra-treinen
liep Donderdag op de trajecten Amster
dam, Haarlem, Alkmaar en Leiden naar
den Haag. De laatste kwam heden
nacht omstreeks half twee alhier aan.
Ruim 1400 plaalskaarten naar den
Haag werden gisteren genomen, een
aantal, dat zeer «ro.-t is, wanneer men
nagaat dat de meesten reeds de vorige
dagen vertrokken waren.
weggeslingerd. Door middel van tou
wen en planken kon men hen eindelijk
uit hun electrische banden verlossen.
Een oude man haalde men dood van
onder de draden te voorschijn. Juist
toen het ongeluk gebeurde, reed een
vrachtkar voorbij. Het paard werd
door een draad getroffen, het viel, de
koetsier sprong van den bok om zijn
beest op te helpen, maar even raakte
hij het aan, of een volle electrische la
ding, door het lichaam van het dier
heengaande, trof hem in de borst en
dood viel hij neder. Ook een meisje is
doodelijk getroffen en 12 andere per
sonen verkeeren in levensgevaar.
Arrondissements- Recht
bank te Haarlem.
Zitting van Vrijdag 8 Februari 1901.
In den nacht van 11 op 12 Januari
werd ingebroken in het ijzermagazijn
van de firma Heenk en Wefers Bettink
Damstraat te Haarlem en daaruit ont
vreemd 22 paar schaatsen en 2 doozen
scheermessen. Weldra viel het vermoe
den op zekeren H. Blom, een persoon,
die reeds meermalen wegens diefstal
was veroordeeld, en in die dagen zon
der werk rondliep. Deze daarvoor aan
gehouden, bekende volmondig en zeide
do artikelen voor 13.50 te hebben ver
kocht aan J. Walvisch, een opkooper
te Amsterdam.
Ook op de terechtzitting deed be
klaagde heden eene volledige bekente
nis en toonde hij veel berouw. Het O.
M. vorderde 4 jaren gevangenisstraf.
De verdediger Mr. H. Ph. 't Hooft,
vroefe eene geringere straf voor zijn
cliënt; er op wijzende hoe de opkoopers
in deze zaak als 't ware de helers zijn,
die de dieven maken.
Vervolgens nam J. Krayenoord te
Haarlem in het bankje der beschul
digden plaats. Hem was ten laste ge
legd, dat hij op 7 Januari, toen hij
met een kameraad zekeren H. Endema,
uit was dezen -- toen Endema in be
schonken toestand verkeerde van
zijn portemonnaie met geld had be
roofd. Deswege werd 4 maanden ge
vangenisstraf gevorderd. De verdediger
Mr. 't Hooft achtte het wettig en over
tuigend bewijs hier niet geleverd, nie
mand toch heeft den diefstal gezien en
de getuigen, die onlangs uit de gevan
genis waren ontslagen, achtte pleiter
ook niet zeer betrouwbaar en even goed
in staat om den diefstal te hebben
gepleegd. Z. E. A. vorderde dan ook
vrijspraak en vroeg onmiddellijke in
vrijheidstelling van beklaagde, het
geen echter door de Rechtbank werd
geweigerd.
Een zeer zenuwachtig persoon is
zekere G. v. d. Berg, een sigarenmaker
te Haarlem. Over het al dan niet op
tijd komen in de fabriek van den heer
Ratelband aldaar had beklaagde ruzie
gekregen met den meesterknecht M.
Hooglust. En daar hij nog al driftig
is uitgevallen, wist hij een oogenblik
niet meer wat hij deed aldus be
weerde bekl. en had hij Hooglust
aangegrepen en eenige klappen toe
gebracht.
Terzake van mishandeling vorderde
het O. M. 3 weken gevangenisstraf.
Ealfweg.
Te Halfweg onder Osdorp is in den
afgeloopen nacht door onbekende oor
zaak de hofstede van den landbouwer
Bodega tot den grond afgebrand. Het
vuur greep zoo fel om zich heen dat
slechts het vee kon gered worden.
Gemengd Nieuws.
E_n ernstig ongeluk
heeft Dinsdagavond op den electri-
schen tramweg te Liverpool plaats ge
had. De draden door sneeuw belast bo-
gen naar beneden, een>van de palen
kon de drukking niet weerstaan, brak
en viel |op de bovengrondsche gelei
ding. De draden kwamen naar bene
den. Een ontzettende hoeveelheid elec-
'triciteit spatte naar alle richtingen
heen in vonken als vuisten zoo dik.
Het was juist zeer druk op straat. De
ontzette wandelaars konden zich niet
zoo gauw bergen of een twaalftal hun
ner raakten verward in de draden,
vielen en lagen krimpend en gillend
op den grond. Die hen verlossen wil
den, werden zoodra zij in aanraking
kwamen met de lichamen van de on-
.gelukkigen door vreeselijke schokken
Eort reuzen-oplichterij te
Parijs.
De concessie der Parïjsche gasmaat
schappij is ten einde en het onderwerp
is daar actueel. Handige oplichters
hebben er profijt van getrokken. Zij
hebben een bond opgericht ter verkrij
ging van lageren gasprijs en zonden
een zwerm menschen uit om handtee-
keningen voor dit doel te verzamelen.
Daarbij ging liet verzoek om een kleine
bijdrage om de propagandakosten te
bestrijden. Toen de zwendel reeds ge-
ruimen tijd geduurd had, kreeg men
eindelijk argwaan. In een café werden
veertien man van de bende aangehou
den. De aanvoerder Rouveaux is een
ter nog zoek. Hoewel niet met juist
heid te becijferen valt wat deze oplich
terij heeft opgebracht, meent men, dat
de bedragen zeer groot moeten zijn
elk der individuen had 50 of 60 francs
op zak.
Italiaansche roovers.
Men maakt jacht op den Italiaan-
schen bandiet Musolino. De soldaten
hebben zijn spoor gevolgd tot Reggio
in Calabria in de heuvels boven Africo.
De man, overal opgejaagd, moet veel
te lijden hebben van honger en koude,
maar hij heeft verklaard, liever door
de wolven te worden verscheurd, dan
in handen der justitie te vallen.
De soldaten, die hem nazitten, heb
ben echter niet minder te lijden dan
Musolino zelf. De bevolking helpt ze
weinig en hun lijden in de winterda
gen is groot.
Een andere beruchte bandiet, Ste-
fano di Lorenzo, op wiens hoofd een
premie van eenige duizenden guldens
was gezet, is eindelijk bij Fabrizzia in
Catanzaro door vier carabinieri gevan
gen genomen.
Het verkoopen van kinderen
in Siberië.
voornamelijk in het Jakoetskgebied, is
in de laatste jaren niet alleen een ge
woonte, maar voor vele inboorlingen
zelfs een soort broodwinning gewor
den. De prijs van een kind varieert van
10 tot 15 roebels. In de meeste gevallen
zijn de afnemers van deze levende
koopwaar de Russen, bannelingen en
beambten, en de verkoopers de Jakoe-
ten, die op deze wijze in hun behoeften
trachten te voorzien, daar zij door den
9 maanden langen winter geen akker-
houw kunnen beoefenen en uitsluitend
leven moeten van het weinige, dat de
jacht hun opbrengt.
Dat deze inboorlingen, die ook niet
als hun stamgenooten aan de kusten
in de vischvangst een broodwinning
vinden, dikwijls aan armoede ten
prooi zijn, spreekt van zelf, en door den
nood gedrongen maken zij dan hun
kinderen te gelde, wat wel als schande
onder hen geldt, maar niettemin als
laatste redmiddel moet aangegrepen
worden.
Ook de Russen onderling drijven
handel in kinderen. Men koopt een
kind om later goedkoope arbeidskracht
te hebben. Tot hun meerderjarigheid
blijven de kinderen in dienst van de
koopers en meisjes worden niet zelden
op 21-jarigen leeftijd door dezen ge
trouwd. Meestal zijn de verkoopers in
dit geval de arme bannelingen.
Koningin Wilhelmina en ko
ningin Victoria.
Een Fransche dame uit de groote
wereld als schrijfster bekend onder het
pseudoniem Camille Bruno, heeft in
de „Figaro" een sonnet gepubliceerd,
uitmuntend door vorm en gedachte.
Het luidt aldus
Les deux Reines.
Sur l'affüt d'un canon, lè,-bas, dans la
grande ile,
Lourde des ans nombreux qu'elle em-
porte au cercueil,
La vieille royauté, par un chemin d'or-
gueil,
S'en va superbement vers son funèbre
asile.
Un canon Dieu 1 quel lit pour y dor-
mir tranquille 1
Quel ami pour franchir deux le der
nier seuil
Cet outil détesté de misère et de deuil.
Ce monstre qui détruit, ce bourreau
qui mutile
Et lè.-bas, au pays des grands canaux
fécond:
Au pays des moulins, oü, prés des
chanvres blonds,
Croissent le lin fragile et la tulipe rare,
Marchant vers l'avenir, la jeune
royauté
Brandit son doigt fin l'instrument de
bonté
Le tout petit dé d'or qui sourit et ré-
pare.
Camille BRUNO.
Vrij overgezet luidt dit gedicht als
volgt
De beide Koninginnen.
Op 't groote eiland ginds, op een
kanonaffuit gelegen,
Droeg men de oude.koningin, gebogen
onder jarenlast.
Omringd door praal, langs hoogmocd's
breede wegen
Ten grave heen, dat grijpt haar voor
alle eeuwen vast.
Op een kanon, mijn God, hoe kan men
daarop rusten.
O, welke ecu voertuig voor een aller
laatst en tocht,
Dit schrikkl'ijk moordtuig, rouw ver
spreidend aan de verste kusten,
t Welk monsters vernieling en vermin
king oproept uit hun krocht.
O, wend uw blik naar 't land der
vruchtbare kanalen,
Naar 't land, waar molens armen-
zwaaien in den avondwind.
Waar 't blonde hennep groeit in vrien
delijke dalen
En waar de tulp, deês stille bloem,
liaar akkers vindt.
Daar tooit de lieve blonde konings-
vrouwe
Haar vinger met 't symbool van huise-
lijken vreê
Den vingerhoed, klein instrument van
liefelijke trouwe,
Dat alles wel doet zijn, verdrijvend alle
Japansche zwaarden.
Niet ongelijk aan de Damascener
klingen, hebben ook de Japansche
zwaarden zich van oudsher door hun
deugdelijkheid een grooten naam ver
worven, die hun reeds toekomt, alleen
voor de wijze waarop zij vervaardigd
worden. Het daartoe bestemde ijzer
wordt uit magneet-ijzererts en ijzer
houdend zand gewonnen en tot staal
verwerkt, waarvan dunne strooken
naast elkander aan een ijzeren stang
worden vastgesoldeerd. De strooken
worden dan witgloeiend gemaakt, om
gevouwen en dan weer tot hare oor
spronkelijke lengte uitgehamerd. Deze
bewerking wordt vijftien maal her
haald.
Drie van de op deze wijze verkregen
smeedstukken worden dicht aan elkan
der gesoldeerd en herhaaldelijk uit el
kaar gebogen en aaneengesmeed. Door
deze behandeling wordt ten slotte een
kling verkregen, die uit vele duizen
den dunne lagen staal bestaat. Zij
wordt dan aan de einden uitgesmeed en
door slijpen tot den verlangden vorm
gebracht. De gebruikelijke versierin
gen worden door een korst van leem,
zand en houtskoolsteen op het opper
vlak van het mietaai te voorschijn ge
bracht. Dan volgt het harden der kling,
waartoe groote ervaring noodig is. Ein
delijk wordt zij geslepen, bij de fijnste
exemplaren een langdradige bewer
king, en van het meestal kunstig ver
sierde schermblad en den langen
greep voorzien.
Witte miereu in Rhodesia.
Wij, Nederlanders, zijn vrij fami
liaar met het denkbeeld, dat de witte
mierenplaag een der drawbacks is van
het leven in Nederlandsch-Indië. Zelfs
herinner ik mij uit mijn jeugd, dat
eens, natuurlijk lang voor de invoering
der comptabiliteitswet, een sarkastisch
oppositielid in een der Kamers het
aan de regeering onverklaarbaar ver
dwijnen van één of meer millioenen
wilde geschreven zien op rekening van
de witte mieren.
Niet minder brutaal echter dan in
onze Oost zijn de insekten in Rhodesia:
ten minste naar hetgeen de eerwaarde
A. Leboeuf daaromtrent »n de „Zambe
si Mission Record" van Januari ver
haalt. Niets buitengewoons is het
daar, als een kolonist, des svonds van
den arbeid terugkeerend, een ias, die
aan den wand hing, of boeken, die op
tafel lagen, geheel vernield vindt. Ook
moet gij u niet verwonderen, als gij,
op een goeden morgen ontwakend, in
de schemering, kort bij uw bed een
kegelvormige hoop op den vloer ziel
staan, met aan den top twee gaten als
de kraters van een vulkaan en zoo gij
dan bij nader onderzoek, ontdekt dat
dit uwe laarzen zijn, die gij onbe
dachtzaam hebt. laten staan en door
de witte mieren zijn gebruikt als een
welkom model voor een mierenhoop.
Niets dan de nagels, de veter-oogjes
en misschien als die dik zijn, de hie
len hebben zij overgelaten.
(Eigen Haard.)
Slim bedacht.
De aardappelbloesem is een tijd
lang de lieveling en modebloem
geweest.
Ze heeft geprijkt in het schoone
blonde haar der ongelukkige Ma-
ri- Antoinette en werd eens door
Lodewijk XVI in het knoopsgat ge
dragen. Wie zou deze eenvoudige
bloem zulk een hooge eer hebben
waardlig gerekend
Het gebeurde in de dagen, toen
koning Lodewijk den aardappel als
voedingsmiddel in Frankrijk wilde
invoeren, waartegen velen zich lie
vig verzetten.
De koning begreer- toen, dat het
vclk eerst moest leeren de bloem
te eeren en er dan van zelf toe zou
komen do. vrucht te gebruiken.
De uitslag heeft bewezen, dat hij
hier goed inzag.
Op menig hofbal droeg Marie
Antoinette in 't haar en d'e koning
in 't knoopsgat den bloesem van
den aardappel. Was het wonder
dal de hofdames zich haasten dien
ook na te volgen
De aardappelbloem werd een
modeartikel en spoedig wilde ook
hel volk niet bij het hof achterblij
ven. Het wilde even goed zijn rui
,-.er van aard appel bloem en 'nebben
als de markiezen het wilde, even
als de koningin op zijn tafel ge
kookte aardappelen zien slaan.
Vervolg
Nieuwstijdingen.
Kreps en Dochter
Dingdag 12 dezer zullen de liew
Kreps en zijn dochter iifflen Schouw
burg een voorstelling geven. Voor ons
Haarlemmers zijn ze geen vreemden
meer. Herhaaldelijk waren we in de
gelegenheid, verstomd te staan van
hunne kunstige vertooaingen, die dik
wijls aan tooverij zoujfen doen den
ken, al verklaart de lieer Kreps zelf uit
drukkelijk, dat alles op volkomen na
tuurlijke wijze gaat. Het onthouden
van reeksen namen en cijfers en het
opzeggen daarvan in verschillende
volgorde is, hoewel merkwaardig, niet
zoo verrassend als het overbrengen van
gedachten. Daarover lezen we" in een
der Amsterdamsclie bladen:
..De tweede en derde afdeelingen van
den avond, waren geheel voor de over
brenging der gedachte. Het herkennen
van voorwerpen op afstand, bv. een
Somali-postzege! en dergelijke vreemde
voorwerpen, rekenproeven, als het ma
ken van een som door iemand in de
zaal, die door mej. Kreps tegelijkertijd
gemaakt werd; het gesloten kistje,
waarin men allerlei voorwerpen als een
bank van leer-ingbriefje uit Glasgow
kon leggen, terwijl het terstond door
mej. Kreps op het tooneel herkend
werd; het onderscheiden van likeuren;
voorwerpen in de gesloten hand opnoe
men; het lezen der gedachten enz. hiel
den het publiek in spanning.
Een der aanwezigen had in zijn ge
dachte, dat Koningin Victoria gestor
ven was, een ander dat hij wenschte
mej. Kreps de Marseillaise te hooren
zingen. Aan het laatste voldeed zij en
toonde het Fransch uitstekend meester
te zijn.
Toen Adeline Patti Rossini voor het
eerst in zijn woning te Passy bezocht,
verzocht zij hem wat te mogen voor
zingen.
Zij koos de aria uit „Le Barbier:
Una voce poco fa."
Rossini luidteifda zeer aandachtig
en verraadde door geen enkelen blik
dat allerlei loopjes en trilleers, die hij
niet had gecomponeerd, hem in het
geheel niet bevielen. Toen zij gereed
was, zeide Rossini:
„Dat is heel goed, van wien is dit
stuk?"
„Maar meester", zeide Adeline, „dal
meent ge toch nietl"
„Zeker meen ik het!" zeide Rossini.
Ik ken het volstrekt niet. Zeg dus van
wien het is."
„Nu, ge weet toch wel dat het van
u is."
Van mij? Neen, zulke bêtises schrijf
ik niet. Maai- zeg mij eens: wie heeft
al dat moois erbij gemaakt?"
„Mijn leermeester Strakosch-" zeide
Adeline.
„Ah!" antwoordde Rossini. „C'es
alors une Stracochonnerie-"
wordt In allel
kringen in Haar
lem en Omstre-I
teen gelezen,
www -
Burgerlijke Stand.
Ondertrouwd: 7 Febr. P. G. Mol en
J. H. v. d. Steur. L. van Maaswinkel
en C. F. M. Berghuijs. J. Veeninga en
J.. Koster. D. Giesselbach en A. van Ak-
kooij.
Bevallen: 7 Febr. T. Stover—van Lo-
veren, d. 8. D. RijbroekPlevier d. G.
Kimman—de Jong d. 6. A. Poppenv.
d. Mark d. W. C. Beendsrs—Bloem
zaad z. M. HeeremansSwart d. 3. V-.
d. Steeg—v. Dantzig z. 5. F. J. Verga.y—
Demelinne d. C. Poorterv. d. Weiif
d. 7. W. A. v. Schootenv. d. Spek,
Overleden: 8 Febr. P. Hogeboom, 38
j„ Harmenjansweg. 7. P. Plevier 37 j..
Gasthuisvest.
In antwoord op verschillende
aanvragen om meer exemplaren
van ons Feestnummer, moeten w^
tot ons leedwezen mededeelen, dat
de oplaag hoewel die reeds ver
groot was, thans geheel is uitgeput.
Nagekomen Advertentiën.
Heden overleed tot onze
diepe droef heid, gester kt door
de laatste H.H. Sacramenten
der Stervenden, onze geliefde
Moeder en Behuwdrnoeder
GERARD IN A FRANCISCA
v. d. ZWAAN.
Wed. Hendrik Petrus Kops,
in den ouderdom van ruim
61 jaar.
Uit aller naam,
P. J. KOPS.
A. s. Zondag 10 Feb. zal er eene
openbare vergadering gehouden
worden van den Ring „Haarlem*'
van Chr. Jongelingsvercenigingen,
's namiddags 2 ure in het gebouw
Maranatha" te Bloemendaal.
Mannelijke zoowel als vrouwelij
ke belangstellenden zullen zeer wel
kom ziin.
Het Ringbestuur.
