Tweede Blad,
Het Huwelijk der Koningin.
Koning Mammon.
behoorende bij
„Haarlem's Dagblad"
van
Zaterdag 9 Febr. 1901.
No. B403
Binnenland.
Van alle officieele gebouwen, van ve
le huizen waaiden te Amsterdam de
vlaggen in de zonnelucht. Waar trots
de stok richtte, rimpelden de natio
nale kleuren in kleine golfjes. Zonne-
flitsen speelden op het vlammend rood.
Banen oranje hingen af van de hui
zen, tusschen Nederlandsche en Meck-
lenburgsehe kleuren.
Hier en daar, als verdwaald, op het
rood, wit, blauw, de reep groen, de
kleur die nog doet denken aan het en
thousiasme van de dagen vóór Kerst
mis.
Op den Dam was het druk. Om het
monument stonden menschen te kij
ken, allemaal denzelfden kant uit al
len naar één punt. De menigte groeide.
De menigte keek, keek, naar den wind
wijzer, naar het hof schip.
We dachten aan een grap, een be
kende grap, die in Amsterdam altijd
succes zal hebben, met de bekende
nieuwsgierigheid.
Maar het was geen grap.
Er was verteld dat de Standaardvlag
geheschen zou worden.
En daar keken die honderden naar
Ze zagen niet dat in de groep in den
nok, als altijd, de duiven weer vlo
gen, af en aan, blij in de warme zon
nelucht. Dat was gewoon, daar was
niets bijzonders.
Eindelijk werd er verteld dat de stan
daardvlag niet zou worden geheschen.
Een heraut zou komen, die van af het
balcon officieel zou kond doen aan den
Volke dat het huwelijk gesloten was.
Eindelijk tegen half één verliep de
drukte. Toen begreep men dat het pa
leis blijven zou zooals het was, een
groot, mooi maar koud en onbewoond
huis.
Om half twaalf werd in de Nieuwe
Kerk een Godsdienstige samenkomst
gehouden, in verband met het huwelijk
van H. M. de Koningin. Als voorgan
ger trad op ds. L. C. Schuller tot Peur-
sum.
De kerk was vol. Velen, die geen zit
plaats meer konden krijgen, stonden
op de blauwe, koude steenen.
1-Iet orgel speelde de plechtige liede
deren. De klanken van Handels Largo
kwamen over de menschenhoofden in
breede golving. Zonneschijn kwam bij
bundels door de hooge kerkramen en
deelde de donker menschenmassa in
licht- en donkergroepen.
Op het gouden koorhek gaf het licht
tintelingen.
Nadat de gemeente Psalm 107 gezon
gen had, noodigde de voorganger de
gemeente uit met hem te bidden, voor
de vorstelijke personen, wier trouwdag
heden gevierd wordt.
Tot tekst was gekozen Psalm 118 vers
24 en 25. „Dit is de dag, dien de Heer
gemaakt heeft, laat ons op den zei
ven verheugd en verblijd zijn.
„Och Heer! geef nu heil, och Heer
geef nu voorspoed."
In zijn rede herdacht de predikant
kort het vorstenhuis, beginnende bij
Willem den Zwijger, om ten slotte aan
te raken de woorden van koning Wil
lem III „Oranje kan nooit genoeg doen
voor Nederland."
We hebben onze Koningin niet alleen
lief, om herinneringen en traditie, maar
ook om haar zelve, haar persoonlijk
heid.
Een jeugd heeft zij gehad, zonder
verdriet door de zorgen van Hare Moe
der, aan wie Nederland veel verplicht
is, maar nu moet Zij behoefte gevoelen
aan iemand van gelijken leeftijd en
rang, aan wien zij zich geheel geven
kan.
En blijdschap heerscht er alomrne,
dat Zij Haar gemaal niet koos om staat
kundige overwegingen, maar om een
blijde, jonge liefde.
We stellen vertrouwen in den jongen
man, vertrouwen om zijn heerlijk af
scheidswoord te Mecklenburg gespro
ken.
Deze Prins Hendrik zal ons steeds
herinneren aan den ouderen, onverge-
telijken vorst, die denzelfden naam
droeg.
Een gelukkig zonnig leven zij het
deel van het jonge, hooge paar.
Dit ongeveer was de hoofdstrekking
van de aandachtig gevolgde rede.
In de oude Luthersche kerk aan het
Spui werd ook kerk gehouden,
houden.
Als voorganger trad hier op ds, P.
Groote, die tot tekst gekozen had Jozua
24 vers 15 „Maar aangaande mij en
mijn huis, wij zullen den Heere die
nen".
Tegen half één ving van verscheidene
torens klokkengebeier aan. De zware,
sombere klanken vulden de lucht.
Ook Rotterdam was in feestdos, zoo
zag men overal vroolijke menschen,
die vrijaf genomen hadden en zich óf
naar den trein voor Den Haag spoed
den, óf zich daar amuseerden. En dit
was nu juist het zwakke punt. Het ge
meentebestuur heeft uit den aard der
zaak rekening gehouden met het reeds
zoo dikwijls waargenomene en alleen
voor eenig vertier gezorgd in de avond
uren. De menschen waren dus voor
den geheelen langen dag behoudens
de reveille van den morgen aange
wezen op zich zelf.
Uit tal van openbare woningen
te Utrecht wapperde het rood, wit
en blauw. De geheele stad in feest
dos en de meeste kantoren, winkels
en fabrieken gesloten.
Reeds vroeg in den ochtend de
den eenige muziekkorpsen zich
hooren. Onder het spelen van na
tionale liederen en verschillende
populaire wijzen trokken zij door
de stad, overal vroolijkheid wek
kend. Aan dezen tocht werd door
een zevental muziekkorpsen deel
genomen.
Vanwege het Gemeentebestuur
werden de kinderen van minder
gegoede burgers der stad' op de la
gere school onthaald terwijl aan
de bedeelden van het burgerlijk
armbestuur en aan de diaconieën en
aan de werkloozen voedingsmidde
len en brandstoffon werden uitge
deeld.
In de Domkerk had eene uitvoe
ring plaats van gewijde muziek
door een klein gemengd koor.
De optocht was ook hier voor ve
len de clou" van de feestelijkhe
den. Omstreeks 2 uur trok een
stoel van bijna 50 verenigingen
met een zevental muziekkorpsen
door de stad. Deze stoet bood een
interessant gezicht aan. Het was
werkelijk een optocht van de „bur
gerij." Allerlei vereenigingen wa
ren met de banieren vertegenwoor
digd. Niettegenstaande eene groo
te volksmenigte op de been was,
ging alljs zeer geregeld en zorgde
de politie uitstekend voor de orde.
De stoet begaf zich naar de wo
ning van dien commissaris der Ko
ningin tot het aanbieden van een
adres van huld'e aan onze Koningin-
ne.
In de Korenbeurs had Donder
dagavond een feestavond plaats,
georganiseerd door de Utrechtsche
afdeelingen van den Christel. Nat.
Werkmansbond. Patrimonium, het
Ne-d. Werklieden Verbond en van
de Christelijke Mannenzangvereeni-
ging en den Vriendenkring Oud-
wijk". Dr. J. H. Gunning JHzn.
predikant bij de Ned. Herv. Ge
meente sprak de ieestrede uit.
Door het Utrechtsch Stedelijk
Orkest e.n de Utrechtsche Mann.cn-
zangvereeniging werd in de groote
zaal van het Park Tivolie een groot
concert gegeven.
Donderdagavond prijkte de Dom
toren in magnesium en bengaalsch
licht en werd d'aardoor aan de om
liggende gemeenten ook kondschap
"•e-daan dat de stad van St. Maar
ten feest vierde op dezen heuglijken
dag.
Op het Janskerkhof werd Don
der dagavond- te 9 uur een militaire
taptoe gehouden, terwijl muziek
korpsen met fakkellicht een tocht
door de stad maak-en.
De armen van alle gezindten wer
den extra bedeeld. Een schoolfeest
was ook met het oog op het ongun
stige jaargetijde, uitgesteld tot 31
Augustus. In die onderscheiden ker
ken werd godsdienstoefening ge
houden, waarin de heuglijke ge
beurtenis werd herdacht. De Ge
meenteraad' van Stad-Almeloo zond
aan het Echtpaar een adres van ge-
lukwensching. Alle scholen hadden
vacantie. terwijl de meeste fabrio-
lccn van elf uur tot half drie „stop"
zetten. De schutterij hield parade,
terwijl in verschillende localiteiten
des avonds feest gevierd werd.
De drie erflandmaarschalken
Von Lützow te Eickhoff baron Von
Maltzon te Penzlin en graaf Hahn
te Pletz, welke zich ter gelegen
heid van het vorstelijk huwelijk
in Den Haag bevonden, hebben
aar. het vorstelijk echtpaar als ge
schenk der Mecklenburgsche Rid
derschap een voor dit doel ver
vaardigde reproductie in brons
aangeboden van het gedenkteeken
var: den groothertog Friedrich
Franz II, in dien Slottuin te Schwe-
In de synagoge der Gebroederschap
„Ahabath Achim", Weesperplein, werd
reeds Donderdagmorgen te 7 uur, bij
den gewonen ochtenddienst, een gebed
voor de Vorstelijke familie met geopen
de Arke uitgesproken. Evenals bij de
hooge feestdagen waren al de lichten
ter synagoge ontstoken.
Ter gelegenheid van het huwelijk
van H .M. de Koningin is aan het
Bruidspaar door al de opperrabbijnen
in ons land gezamenlijk één zeer fraai
gecalligrapheerd adres van gelukwcn-
sching en hulde aangeboden. II. M. de
Koningin-Moeder wordt door hen langs
telegraphischen weg geluk gewenschl.
Ook liet dagel. bestuur van „Aclia-
wah," Bond van Isr. godsdienstonderw.
in Nederl., zond het Bruidspaar een
fraai gecalligrapheerd adres van hul
de en gelukwensch, belangeloos be
werkt door den heer H. Elte, ïnstitu-
teur te Amsterdam. H. M. de Koningin-
Moeder werd door Achawah per draad
geluk gewenscht.
Het bestuur der vereeniging „Steun
der weduwen," pensioenfonds voor
Israël, leeraren en ambtenaren in Ne
derland en dat der Vereeniging tot on
dersteuning van weduwen van onder
wijzers der Nederl. Isr. Godsd. armen
scholen te Amsterdam, zonden het
Bruidspaar per draad de eerbiedige be
tuiging van hulde en gelukwensch.
Stemmen, uit de Buitenland-
scbe Pers.
De Indépendence Beige schrijft
Morgen, Donderdag, zal het huwelijk
van Koningin Wilhelmina te 's-Graven-
hage worden gevierd. De ernstige voor
vallen, die in de laatste dagen hebben
plaats gehad hebben eenigszins de
aandacht afgetrokken van deze heuge
lijke gebeurtenis, die niet van politiek
belang ontbloot is. Het gansche volk
der Nederlanden neemt deel aan de
Haagsche feesten, en er is zeker in de
beschaafde wereld geen plekje, waar
geen wenschen gekoesterd worden voor
het geluk van die jonge, bevallige vor
stin, die in de twee jaren, dat zij.de
kroon draagt, reeds bewijzen heeft ge
geven van onbetwistbare wijsheid en
merkwaardigen politieken tact. Onder
haar hoede toch werd de Vredesconfe
rentie gehouden. Toen het officieel
Europa uit vrees voor Groot-Britanje
geen sympathie durfde betuigen aan
de Boeren, heeft z ij den moed gehad,
President Kruger een oorlogsschip toe
te zenden, waarop hij veilig was tegen
eiken aanslag op zijn overtocht naar
Europa. Zulk een houding getuigt van
hoogheid van geest, en die jonge sou-
vereine, die haar waardigheid ri^et
geen enkele grootspraak, geen enkele
uitdaging ontsierde, is zeker geschikt
om een zoo' werkzaam en wakker volk
als het Nederlandsche is, te regeeren.
Eenige dagen geleden sprak men
veel over bemiddeling van den Duit-
schen Keizer in den oorlog in Zuid-
Afrika, en uitte men de meening, dat
die bemiddeling zou samenvallen met
het huwelijk van de Koningin. Dat zou
ongetwijfeld het schoonste huwelijks
geschenk zijn geweest, dat men haar
kon aanbieden. Maar wij vreezen zeer,
dat het uur van die bemiddeling nog
niet heeft geslagen, en dat de feesten
in Den Haag zullen voorbijgaan, vóór
dat de Koningin den grijzen zwerveling
zal kunnen zeggen „Verheug u met
ons, ei- zal geen bloed meer vloeien in
uw vaderland
Doch laat ons niet wanhopen aan de
zaak van het recht, niet wanhopen aan
menschelïjke goedheid en trouw. Wat
er ook gebeure, altijd zal de Koningin
der Nederlanden glorie dragen, dat zij
den grooten grijsaard tot zich heeft
genomen, in dezelfde ure, dat degene,
die zich voor den machtigsten Keizer
verklaart, hem geen toevluchtsoord
aanbieden, bein zelfs niet eens durfde
aanhooren."
Het Journal de Bruxelles zegt
Heden, Donderdag, trouwt Koningin
Wilhelmina. Het is overbodig te zeg
gen, dat de Koninginnetrouw van onze
Noordelijke buren zich op de treffend
ste wijze zal openbaren. Niet zoo luid
ruchtig als de zuidelijken van het La-
tijnsche ras, weten de Nederlanders
toch, wanneer zij zich daartoe gedron
gen gevoelen, al de liefde uit te stor
ten, waarmede zij voor het oude stam
huis van Oranje vervuld zijn. Zij ver
goden de dochter van Willem IIIzij
bewijzen eeredienst aan die twintigja
rige Vorstin, wier edele hoedanigheden
worden opgeluisterd door de gaven
van jeugd en van schoonheid.
Omtrent de plechtige ontvangst van
de vertegenwoordigers van de buiten-
landsche regeeringen door H. M. de
Koningin schreef gisteren de bericht
gever van de Vlaamsche Nieuwe Ga
zet heel geestdriftig
„Hedenmorgen, om half twaalf, wer
den in het Paleis door de Koningin de
afgezanten der verschillende regeerin
gen ontvangen, die de gelulcwenschen
hunner souvereinen kwamen over
brengen.
Allen waren natuurlijk in groot uni
form en verscheiden door hun dame
vergezeld.
Dokter Leyds, gezant van Transvaal,
werd door de Koningin met een in 't
oog vallende hartelijkheid ontvangen.
Wilhelmina erkent dus de inlijving
van) Transvaal bij Engeland niet
Bravo, lief meisje Gij hebt daar
weer een nieuw beschamend voorbeeld
van rechtvaardigheidsgevoel en kra
nigheid gegeven aan de machtigste
potentaten der wereld, die het met ge
kruiste armen aanzien kunnen, hoe het
rampzalige Boerenvolk door een gewe-
tenlooze rooversbende wordt uitge
moord.
Een regeering die geopend wordt
niet daden als de Uwe, moet wel een
zegenrijke worden Dat voortaan tot
U heel de Nederlandsche stam opzie
met eerbied, bewondering en vooral
met betrouwen I"
In al de artikelen die de Duitsche
pers wijdt aan de koninklijke bruiloft,
in Den Haag stralen zoo hartelijk mo
gelijk de hoop en de wensch door, dat
de vriendschap tusschen Duitschland
en Nederland zal blijven bestaan, en
dat dit huwelijk daarvan het symbool
vormt.
Zoo schrijft de Vossische Zeitung:
Wij mogen dus hopen dat dit huwelijk
niet alleen heil zal brengen aan de
Koningin en haar Volk, maar ook de
vriendschap tusschen de beide volke
ren bevestigen en voor de hartelijke
verstandhouding die er tusschen hen
bestaat, nieuwe waarborgen zal op
leveren.
De agrarisch-conservatieve Deutsche
Tageszeitung zegt naar aanleiding van
het artikel van den Reichs-Anzeiger:
Wij hebben in lang in den Reichs-An
zeiger niets gelezen dat zoo naar het
hart van het Duitsche volk gesproken
is, als deze gelukwensch. De Berliner
Neuesten Nachrichten schrijft: Wij
denken er niet aan politieke verwach
tingen te verbinden aan den intocht
van een Duitschen prins in de Neder
landsche residentie.
De Koningin zal ook in de toekomst
alleen aan de belangen van haar volk
het oor leenen, maar met voldoening
mag er op gewezen worden, dat de
ontwikkeling Kan deze twee takken
van denzelfden volksstam in dezelfde
richting schijnt te loopen, en indien hei
Nederlandsche hof daartegen niet al
leen geen beletselen opwerpt maar de
opvattingen en stemmingen aan het
evenwijdige ontwikkeling in de hand
werkt, zal dat door de beide natiën
met vreugde begroet worden. De te
genwoordigheid en werkzaamheid van
den gemaal der Koningin zal er onge
twijfeld toe bijdragen, zekere vooroor-
deelen. te verdrijven die in Nederland
nog hier en daar tegen Duitschland
gekoesterd worden, en de toenadering
tiusschen beid© volkeren nog in de
hand te werken. Het Duitsche volk be
schouwt de feestelijklieden in Den
Haag met de meeste sympathie en
wenscht de jonge Koningin en haar
Gemaal van ganscher harte heil en
zegen.
De katholieke Germania zegt dat het
Nederlandsche volk met prachtige een
stemmigheid het schoonste feest uit
het leven van zijn Koningin medevier!
En daar het een Duitsche prins is dien
de Koningin tot haar echtgenoot ge
kozen heeft, neemt ook het Duitsche
volk zeer hartelijk deel aan dit feest
in het Huis van Oranje. De antisemi
tische Staatsbürger-zeitung fantaseert
zelfs vol geestdrift over een toekomst
waarin Nederland uit eigen aandrift
en zonder eenige aansporing van
Duitschlands zijde, maar gedreven door
gemeenschappelijke bezorgdheid over
het gevaar uit Engeland, met*Duifsch-
land een staatkundig en economisch
bondgenootschap zal sluiten.
Daarentegen verklaart de National-
Zeitung aan het slot van een lang ar
tikel: Niet in avontuurlijke bespiege
lingen overheen Duitsch-Nederlandsch
tolverbond, en dergelijke, maar in de
onzelfzuchtigheid van Duitschland's
politiek, in de wijsheid der Nederland
sche regeering en in den algemeenen
politieken toestand op de wereld, zijn
de oorzaken van de vriendschap tus
schen Duitschland en Nederland te
zoeken. Het Duitsche volk zendt he
den zijn hartelijksten gelukwensch, hij
het huwelijk der jonge Koningin.
Ook de Engelsche pers wijdt sym
pathieke hoofdartikelen aan het huwe
lijk van de Koningin. De „Times" zegt
dat de rouw over Engeland's Koning
in de sympathie van het Britsche volk
voor Koningin Wilhelmina en Neder
land niet vermindert. Het Engelsche
volk beseft dat het aan geen Europee-
schen staat meer verschuldigd is dan
aan de Nederlanders. Zij hebben de
Engelschen een prachtig voorbeeld ge
geven van verdediging hunner bur
gerlijke en godsdienstige vrijheden.
Holland heeft ook aan Engeland zijn
grootsten monarch geschonken tus
schen Elisabeth en Victoria in. Later
zijn de betrekkingen tusschen Enge
land en Holland altijd hartelijk ge
bleven, maar de rampzalige oorlog,
waarin Engeland, tegen zijn zin, in Z.
Afrika gewikkeld is geworden tegen de
oud-Hollandsche kolonisten aldaar,
heeft hot Nederlandsche volk van En
geland vervreemd. Maar Engeland
heeft die tijdelijke vervreemding niet
verkeerd begrepen en is er ook niet
Verontwaardigd over. Wij gevoelen,
zegt de Times, dat koningin Wilhelmi
na voor zichzelve en dat ook haar dap
per volk de zijde van de Boeren moest
kiezen in den strijd waarvan de hoofd
oorzaken in Holland verkeerd begre
pen worden; wij erkennen dat de En
gelschen onder dergelijke omstandig
heden evenzoo gehandeld zouden heb
ben. De positie van prins Hendrik zal
geenszins zonder moeilijkheden zijn.Er
zal veel beleid noodig wezen om tus
schen de klippen door te zeilen; geluk
kig schijnt hij de daartoe noodige hoe
danigheden te bezitten.
De „Standard", die er op wijst dat
prins Hendrik's afkomst eer Russisch
dan Germaansch is, schrijft: Het moet
den Nederlanders volkomen duidelijk
zijn dat zij een Koningin bezitten die
zich nooit tot een onbeduidende rol zal
laten verlagen, en die met hart en ziel
haar volk is toegedaan. Prins Hendrik
zal waarschijnlijk geen pogingen doen
om Nederland al te innig aan Duitsch
land te verbinden; maar men zou zich
in Europa vergissen indien men meen
de dat zelfs Wilhelmina's echtgenoot
er in slagen zou. de Koningin te doen
afwijken van het richtsnoer dat zij zich
zelve heeft gesteld. De Engelschen en
de andere buren van het Nederlandsche
volk zullein volkomen tevreden zijn
als koningin Wilhelmina Nederland's
onafhankelijkheid ongekreukt hand
haaft. Onze gelukwenschen zijn op
recht, evenals onze eerbied voor het
volk welks taal die van Engeland zoo
dicht nabijkomt, welks loopbaan zoo
eervol is en dat zulke dappere patriot
ten heeft opgeleverd.
De Daiy Graphic schrijft„Wij den
ken niet aan de meeningsverschillen
tusschen Engelschen en Nederlanders
heden met betrekking tot Zuid-Afrika
bestaande. De geschillen die vroeger
tusschen hen hebben bestaan zijn
voorbijgegaan en zoo zullen ook de te
genwoordige geschillen verdwijnen.
Wij uiten onze beste wenschen aan de
Bruid en den Bruidegom te 's-Hage
en hopen dat zij een gelukkige loop
baan moge hebben, evenals het nijvere
volk, welks lotgevallen hun zijn toe
vertrouwd."
De provinciale pers wedijvert met de
Londensche in haar gelukwenschen
aan het hooge Bruidspaar. De Bir
mingham Daily Post behelst een lang
hoofdartikel, waarin groote sympa
thie wordt uitgesproken.
De Manchester Guardian is korter,
maar niet minder hartelijk. Het blad
besluit zijn hoofdartikel aldus „Ne-
derland's voorspoed moet altoos, on
danks de oorlogswolken boven Zuid-
Afrika, het Engelsche volk ten leven
digste belang inboezemen."
Onder de Londensche avondbladen
uit de Globe de hoop, dat koningin
Wilhelmina het voorbeeld van konin
gin Victoria en dat prins Hendrik het
voorbeeld van den prins-gemaal Albert
zal volgen. De Globe laat evenwel niet
na er den wensch bij te voegen dat
prins Hendrik een goede verstandhou
ding met Engeland zal onderhouden,
voor zoover dit met Nederland's onaf
hankelijkheid is overeen te brengen."
De Daily Telegraph zegt„Wij heb
ben in menige taaie worsteling ter zee
en te land in de dagen van Tromp en
De Ruijter, zoowel als in die van Bo
tha en De Wet geleerd de Hollanders
te eerbiedigen als geduchte tegenstan
ders, maar van dezen gelukkigen dag
af wenschen wij en zijn wij van plan
hen tot vriend te hebben."
De Standard schrijft„Onze geluk
wenschen en goede wenschen zijn vol
maakt oprecht en zoo is ons respect
voor het Nederlandsche volk."
De Times: „De rouw, waarin het
Engelsche volk gedompeld is door den
dood van zijn eigen Koningin, zal in
geen opzicht de hartelijkheid vermin
deren van zijn sympathie met de jeug
dige souvereine der Nederlanden bij
deze gewichtige gebeurtenis. Wij heb
ben gevoeld dat het natuurlijk is, dat
Koningin Wilhelmina zelf en het moe
dig vaderlandslievend volk, waarover
zij regeert, aan do zijde staan van
mannen van hun eigen bloed in een
strijd, welks beteekenis zij niet door
gronden".
De Westminster Gazette schrijft, het
bruidspaar in den Haag geluk wen-
schende „Wij zijn de Hollanders eD
het Huis van Oranje veel verschuldigd,
en verheugd dat de officieele Engelsch-
Nederlandsche betrekkingen zeer goed
zijn. Wij hopen dat de tijd nabij is,
waarin ook tusschen beide volken do
betrekkingen weer even hartelijk zul
len wezen, na het einde van den ramp
zaligen oorlog."
Ook de St. James's Gazette heeft een
sympathiek artikel.
Portugal.
De bijzondere correspondent van de
N. R. Ct. te Lissabon seint
De minister van buitenlandsche za
ken heeft Woensdag in het Lagerhuis
medegedeeld, dat minister de De Beau
fort aan den Portugeeschen gezant, De
Selir, heeft verklaard, dat het Neder
landsche gouvernement de laatste Por-
tugeesche dépeche wilde aanvaarden,
en de hangende kwestie als bijgelegd
beschouwde. Minister de Beaufon
voegde daaraan toe, dat de Nederland
sche gezant naar Lissabon zou terug
keeren. Baron San Pedro, de chef van
het kabinet van den minister van bui
tenlandsche zaken, maakte zijn op
wachting bij mevrouw Van Weede om
haar mede tc deelen dat haar man
spoedig zou terugkeeren.
Transvaal en Oranje-Vrij staat.
De classicale vergadering te Am
sterdam heeft met algemeene stem
men besloten tot verzending van drie
stukken, rakende den oorlog, en wel:
lo. een gemotiveerd en waardig pro
test aan Zijne Majesteit Koning Eduard
VII tegen de wreedheden van de En
gelschen in Zuid-Afrika;
2o. een beknopte, maar zakelijke me
morie van sprekende en geconstateer
de feiten, waaruit de noodzakelijkheid
van het protest duidelijk wordt;
3o. een broederlijk schrijven aan alle
hervormde kerken in Engeland. Schot
land, Ierland en de koloniën, waarin de
overtuiging wordt uitgesproken dat do
kerk van Christus niet ledig kon of
mocht blijven toezien, terwijl zulke
menschen-onteerende gruwelen wer
den gepleegd, met het dringend .verzoek
dat die kerken hunne stem mogen
verheffen in het belang van de men-
schelïjkheid en van het recht.
Deze stukken worden ook gezonden
aan de hervormde kerken in Amerika
met verzoek om steun.
Letteren en Kunst.
De firma Van Holkema Wa-
rendorf te Amsterdam geeft- Ier ge
legenheid van liet koninklijk hu
welijk een Geulen Klv-ck mi. Than-
Feuilleton.
37)
Claude keek eenigszins bedeesd
tot haar cavalier op. Hij was groot
breed en donker van tint, had
schitterende. rustelooze, zwarte
oogen, zware wenkbrauwen, en
een militair postuur. Hij nam met
één blik haar kleine persoontje op
en begon een gesprek door haar
plotseling te vragen
Heb ik u niet met den jon
gen Langley op de Thirlstane weg
zien rijden, nu een dag of wat ge
leden
Ja, dat kan wel. Ik ga nog al
eens met hem uit rijden.
E-r is een beele mooie weg
door mijn landgoed, dden kant uit
als gij dien had' gevolvd had u wat
minder last srehad van stof.
Da.uk u voor uw aanbod. Eene
andere keer hoop ik uw raad eens
op te volgen.
Een Lange pauze vTgdie, terwijl
r11 O <-] r. on.imnn.nrP Vior/irr -urp-TV"! PP-
houden door Sir Philio die aan
den anderen ka.nl naast haar zat.
Toen hernam kolonel Clavering
U kent Brandon Ralph Bran
don, niet waar?
O, ja, en haar gezicht klaarde
op. Hij is mijn voogd.
Juist, dat is ook zooIk dacht
al dat u de jonge dame waart over
wien hij de eer heeft voogd te
zijn.
U kent hem dus ook?
Wij waren beste vrienden in
Tndic, maar in de laatste jaren heb
ik hem zelden eezien. Het. was
vroeger een beste kerel, en hij heeft
hel heel ver gebracht in de var
kensslachterij
Wrarin? vroeg Claude, die 't
laatste niet begreep.
Zwijnenjacht is een mooiere
term er voor. wij spreken altijd
van varkensslachterij in Indië.
Waarom zou u niet datgene
zeggen wat het beste klinkt?
Mooie woorden passen. n,iet in
de Engelsche taal.
Aardige ook niet
Misschien niet. Ik hoop toch
niet dat u buitenlandsche liflafies
hebt leeren verkiezen boven diege-
IviL-p En vpJ -v.hp L Art f
Neen, dat zou ik nooit kunnen
Best. Ik zie dat wii over dit
eene punt tenminste hetzelfde den
ken.
Maar buiten Engeland vindt
men toc-h ook heele goede dingen,
kolonel Clavering. Ik heb mij zeer
gelukkig gevoeld' in Duitschland.
Hoe zou het toch komen dat de
vrouwen meer op het buitenland
gesteld zijn dan de mannen
Is dat zoo? Och ja, het kan
best zijn en het is ook nietzoo on
natuurlijk.
Hoe bedoelt u dat?
Dat kan ik niet precies zeg
gen, ik heb er niet over nagedacht.
O, denkt u wel na? kortaf.
Ja, zei Claude, en zij keek
hem met een spottend glimlachje
aan U soms niet
Kolonel Clavering lachte hardop.
Dat is goed terugbetaald Om
u de waarheid' te zeggen niet veel.
Ik heb niets om over te denken
zei hij.
Niets om over te denken Het
komt mij juist voor dat er zooveel
is waarover nagedacht moet wor
den en wat raadselachtig is, dat
het leven er haast te kort voor
Hikt
Maakt dat u beter of slachter?
Ik bedoel, gelukkiger of andersom?
Dat zou ik niet kunnen zeg
gen. maar denken moot ik, en ik
ben heel gelukkig bepaald heel
gelukkig, met zoom kalme tevre
den glimlach dal kolonel Clavering
haar bewonderde. Daar hij zich
echter moeilijk kon uiten, staarde
hij haar aan en sprak Dan is
het best, houdt u het dan maar vol.
Wat voor interessant gesprek
vcort u daar wel, juffrouw Tracey?
vroeg Philip Brandon. Ik meen
zoc iets opgevangen te hebben van
„geluk" en van „denken", enz.
Kunt u mij. onwetende, niet eens
inlichten
Zoowel kolenel Clavering als
ik waren wat aan het philosophee-
reri.
Clavering trok nu weer Claude's
aandacht. Wie is dat mooie meis
je tegenover ons zij praat nu met
O'Hara?
Dat is mijn nichtje, juffrouw
Sellcy,
O, zoo! Ik heb een zekeren Sel-
ley "ekend in Madras bij de cava
lerie-, toen ik de eerste keer naar
Indië ben geweest. Hij was groot
en erg sterk. Kan het soms familie
van u zijn?
Ik denk dat het haar vader is
geweest, mijn oom.
Nu vind ik ook dat zij wat
lijkt op de Selley, dien ik bedoel.
Maar zij ziet er heel wat knapper
uit.
Mijnheer Grantley richtte nu
eene vraag tot Clavering, en werd
hei gesprek meer algemeen.
Na het diner, toen allen weer in
bet salon bijeen waren, voegde
Clavering zich bij Kate, terwijl oir
Philip zich bij Claude aansloot-
Toen Lady Elmslie vroeg om wat
muziek te maken, beijverden beide
heeren zich om tegelijkertijd de
bladen om te slaan. Mevrouw C.la-
verirug, een kalme, eerwaardige,
oude dame scheen blij te zijn een
spelletje picket te kunnen doen
met miinheer Grantley. Kolonel
Clavei*ing was ten zeerste ingeno
men met Kate's zingen, en was er
niet over uit gepraat ook haalde
hij allerlei oude herinneringen op
uit den tijd dat hij haar vader ge
kend had, en zooveel had hij te zeg
gen dat niemand er een woord
tusschen in kon krijgen.
Toen word het tijd om afscheid
te nemen, maar eerst sprak men
af een tocht te maken onder lei
ding van Clavering. naar een ze
kere bergkloof acht of negen mi.il
daai van daan. nu vooraf gelunciio
hebben op Thirlstane Manor.
Bont u moe? vroeg kolonel
Clavering. toen zij naar huis re
den. want al was hij uiterlijk ruw
vooi zijn moeder droeg hij altijd
alle zorg.
Neen. heelemaal niet beste. Ik
heb mij nog al geamuseerd. Lady
Elmslie is heel aardig. Ik weet niet
of zij wel goed doc-t zoo'n „vaurien"
als Philip Brandon is, in huis te
hebben.
Waarom niet? Brandon is wa'
roekeloos geweest maar er gaan
toch heelemaal geer. praatjes van
hem rond. Goede Hemel, men vind!
niet vaak drie zulke aantrekkelij
ke dames bij elkaar. Lady Elmslie
is bepaald een beauté de kleine
rijke erfgename is een elegant, aar
dig. klein ding; maar juffrouw
Sellcy beeft iets bijzonders, zooah
men niet veel vind\.
Ik geloof niet dat zij eene vol
maakte opvoeding heeft gehad, ge
loof jij van wel?
Zeker. Zij is zoo natuurlijk,
als u dat soms bedoelt. Ik kan u
