Moment-Opnamen.
is
Prijsraadsel.
Wie heeft gelijk?
I jaar te Maagdenburg overleden is, al-
Het tijdschrift „Frauen-Echo" schreef uid met het hoofd naar het zuiden lig-
onlangs een prijsvraag uit over: gende geslapen heeft. Met het hoofd
„Waarom hebben de vrouwen altijd naar het oosten gekeerd moet het on
gelijk?*' en kreeg een groote massa gezondst zijn. Ziekten, zoo wordt ver
oplossingen uit alle deelen der wereld.
De jury, wier taak, zooals te begrijpen
is, geen gemakkelijke was, kende ein
delijk den prijs toe aan mevrouw Rosa
Eilel te Valparaiso. Haar antwoord,
dat op rijm was gesteld, laten wij hier
volgen.
„De vrouwen hebben altijd gelijk,
omdat wij het. den mannen nooit geven
en omdat de strijd steeds om dingen
gaat, waarvan de man absoluut geen
verstand heeft. Ook zijn, zooals men
weet, de wapenen der vrouwen beter
dan die den mannen ter beschikking
staan, en hoe zij ze weten te gebruiken,
heeft elk wel eens gezien. Ten slotte,
gij, mannen, weet immers, dat de
vrouw nooit te overtuigen is. Ook dit
maal moet men ons gelijk geven, opdat
ons aanzien steeds blijve bij het oude.
Daarom, he eren der schepping, geeft
u geen moeite, want gelijk te krijgen
gelukt jullie toch nooit!!"
Tot nut en stichting onzer waarde
lezeressen en lezers laten wij hieron
der nog eenige der ingekomen ant
woorden volgen.
Mej. A. V. te Londen zegt: ,,De vrou
wen hebben daarom altijd gelijk, wijl
de sterkere helft haar gaarne gelijk
geeft." Mej. R. G. te Ilalense daaren
tegen meent: „Wijl zij, wanneer zij
haar ongelijk inzien, te veel macht over
den man verliezen."
„Wijl ze altijd het laatste woord heb
ben," luidt het meerendeel der overige
antwoorden.
„Dames, die mooi zijn, hebben altijd
gelijk, en dames, die het niet zijn, zijn
er immers niet," meent galant de heer
Ph. te Havre.
Meneer C. W. te St-uttgart beant
woordt de vraag als volgt:
„De kwestie wie gelijk heeft vloeit
hoofdzakelijk voort uit bezorgdheid
van de vrouwen om door de mannen
voor minder verstandig te worden ge
houden. Om deze meening, deze ver
meende geringschatting harer kennis
te bestrijden, twist zij over de bekende
vraag."
De heer V. M. E. te Saipon geeft de
volgende uitlegging:
„De vrouwen kunnen de sterksten
der sterken beheerschen en geweld
gaat boven recht."
Contrasten.
I. Een dame (op het trottoir tot haar
man): Zie eens die prachtige equi
page van den raadsheer A. en zijn
vrouw. Ik wou, dat we ook zoo geluk
kig waren.
De vrouw van den raadsheer (tot
haar heer gemaal): Ik schaam mij
over die oude koets. Zie eens hoe de
menschen blijven stilstaan om er met
verachting naar te kijken. Als je me
niet tot wanhoop wilt drijven, moet je'
me een nieuw rijtuig koopen.
II. Houthakker: Ik heb maar
brandhout te hakken voor dien rijken
grondbezitter, terwijl hij den gansehen
dag niets uitvoert. Wat zou ik graag
één week met hem van plaats ruilen!
Grondbezitter: Ik ben de ongeluk
kigste man op de wereld, of ik moet
mij zwaar vergissen, 't Lijkt wel alsof
ik nooit weer gezond zal worden. De
dokter zegt, dat ik werken moet. Als
ik zoo'n sterk gestel had, als die hout
hakker daar, zou ik van den ochtend
tot den avond hout hakken en zoo ge
zond zijn als de dag lang is.
III. Advocaat zonder cliënten:
Als ik Zijn Excellentie bij zijn juhïlé
zoo overstelpt zie met eerbewijzen, heb
ik een gevoel alsof ik zal bersten. Wat
is het toch ellendig zoo als vergeten
burger te leven!
Eerste Minister: Ik zou er al die
eerbewijzen gaarne voor geven, als ik
één jaar weer jong kon zijn zooals die
jonge advocaat, bij voorbeeld, die daar
aan het andere einde van de tafel zoo'n
levendig gesprek voert met zijn dame.
IV. Jonkman: Daar gaat luitenant
N. met zijn vrouwtje, de mooiste en
liefste vrouw, die ik ooit gezien heb.
Ja, die luitenants pikken ons altijd
het beste voor den neus weg. Ik, arme
drommel?
Luitenant N. (tot zijn vrouw): 't Is
misschien maar het best voor ons dat
wij scheiden. Je hebt mij het leven al
genoeg verbitterd. Ik zou liever met
het armste en leelijkste meisje van de
wereld gtrouwd zijn, dan het bij zoo'n
feeks als jij bent te moeten uithouden.
De eerste bijbel.
In ons land is de eerste bijbel, in het
Neder-Duitsch verschenen te Delft bij
Jacob Jacobsz. van der Meer
en Maurit Yemandszoon.
Dit was in 1477 en de bijbel, hoewel
niet volledig, bestond uit twee deelen
folio.
Invloed van de plaatsen der
bedden op de gezondheid.
Het is eene onloochenbare waarheid,
dat, als reeds de magneet op gevoelige
menschen invloed uitoefent, de aan
trekkingskracht der aarde nog veel
sterker op het zenuwleven van den
mensch moet werken. Tegenwoordig
onderstelt men, dat, als op het noor
delijk halfrond de menschen met het
hoofd naar het noorden slapen, zij aan
merkelijk rustiger slapen dan omge
keerd; op het zuidelijk halfrond zou
derhalve het tegenovergestelde in acht
zijn te nemen. De invloed van de lig
ging moet van groote beteekenis voor
den bloedsomloop zijn, ja men wil
zelfs, dat storingen in het organisme
alleen door verandering van ligging
genezen zijn. Onder de vele hiervoor
aangevoerde bewijzen zij vermeld dat
Dr. Tischweiler, die in zijn 109e levens
der beweerd, worden door eene ver
keerde ligging verergerd.
Zijne rekenles.
Een geloofwaardig kruidenier ver
telde eens het volgende:
„Een kleine jongen kwam verleden
Maandag in mijn winkel en wachtte,
totdat iemand hem opmerke. Hij had
een papier in de hand, waar hij telkens
op keek. Een van de bedienden kwam
naar hem toe en de knaap las van zijn
papier met een opdreunenden toon:
„Mijne moeder bestelt 10 pond rijst,
15 pond suiker, 12 pond havermeel, 20
pond
„Hou op!" viel de bediende hem in
de rede. „Niet zoo gauw. Je moest mij
dat papier liever geven, dan zal ik de
bestelling uitvoeren."
„Maar de knaap wilde volstrekt de
artikelen zelf oplezen. De twee andere
bedienden werden geprest om te helpen
en al de pakjes te maken, die de jon
gen opnoemde. Allerlei soort van din
gen moest hij hebben, en van elk arti
kel vroeg hij den prijs en noteerde
dien op zijn papier. De toonbank lag
vol pakjes, toen de jongen eindigde
met 18 pond meel .Een van de bedien
den noemde den prijs op, en de jongen
ging op dreunenden toon voort:
,En hoeveel geld moet mijne moeder
nu voor hare kruidenierswaren beta
len?"
De bediende telde het totaal op en
zeide, dat het f 44.10 was. De jongen
noteerde het en wilde heengaan.
„Het! waar ga je naar toe? Kom
terug?" riepen allen in koor.
„Wel," zei de knaap, terwijl hij de
deur uitliep, „dat is juist mijn rekenles
voor Dinsdag. Die moet ik kennen, of
ik krijg straf."
rige straten, hier en daar schel ver
licht door schitterende gloeilampjes,
schuift langzaam voort de jui
chende, joelende menigteslechts
nu en dan door een een hos
send troepje tot meer spoed aangezet.
Hi ha, hi ha, kinkt het dan en voort
gaat het eenige schreden, tot opeens
de stoet door een ander even luidruch
tig groepje in haar vaart wordt ge
stoord. De lucht is vervuld met 't getoe
ter der misthoorns en daartusschen
klinken fel de slagen, elkander door
middel van papieren klappers toege
bracht.
Wee dengene. wiens hoed niet al te
vast op het hoofd staat. Er is geen
nade voor, het ongelukkige hoofddek
sel rolt in den modder om door den
eigenaar als cadaver weer te worden
opgeraapt. En wie zich boos maakt is
reddeloos verloren. Er wordt een krin
getje gevormd en onder het zingen van
Bokkie bè! wordt het slachtoffer me
degevoerd om een oogenblik later uit
geput en hiicrend weer losgelaten te
worden, 't Is ook dwaasheid want men
moet voor zijn Konincin wat over heb
ben, redeneert de Amsterdammer, en
hij vergt het ook van een ander.
TOMMY.
BIJNA!
Wijnkooper, die aan zijn reiziger de
kelders laat zien: ..Dit is het allerbeste
merk, dat wij hebben. Bijna na
tuurwijn".
ECHT.
Sara: „Levi, kijk toch eens naar dien
prachtigen regenboog."
Bankier Levi: „Ik kijk naar geen
prachtige dingen, als het niks kost,"
Huldeblijk uit België.
Versiering
op den omslag van het
Kruger-album.
Van alle tijden.
Voor alle tijden.
Het grootste levensgeluk bestaat
daarin een ziel te bezitten, die aan
elk genot wijding weet te geven, maar
tevens het ontberen kan.
Door kind'ren wil ons God
Zijn diepe wegen leer on.
Da Costa.
In bet kind slaapt de natuur, en
droomt een scboonen droom. Wree-
den! gij wekt hem plotseling, vóór
bet uur. Waarom zoo'n haast? Vreest
ge dat de tijd hem ontbreekt om te
lijden?
Daniel Steru.
Speel met uw kinderen. Leer ben
denken. En als zij nu gedacht heb
ben en gij hebt hun gevoel veredeld
door vorming hunner verbeeldings
kracht met zinrijke verhalen en voor
stellingen, dan hebt gij in ben den
lust tot weten opgewekt. Leid dien
lust. En wat er ook gebeure, laat
ons niet vergeten, dat wij gekomen
zijn uit de natuur en tot baar weder-
keeren. Met haar moeten wij ver
trouwd blijven; wij moeten baar ge
heimen kennen, gelijk zij de onze.
A. A.
Koen bij me o kinderen
En fluister in mijn oor,
Wat wind en'vogels vertellen,
In je zonnige atmospheer.
Longfellow.
Uw taaltjen vloeie steeds zoo zoet,
Eenvoudig, oprecht en bevallig!
Dat leerde u de goede moeder Natuur,
Zij gaf u die tooverklanken
Beleedighaar nooit door kunst of kuur,
Blijf steeds baar eeren en danken.
Te weten wat goed is en bet niet
te doen, is gebrek aan moed.
In de Kalverstraat.
Tien uur 's avonds. Heel de hoofd
stad in feestvreugde. Door de modde-
Geen inkomende rechten.
De Maarschalk van Saksen, die van
een reisje door Frankrijk terugkeerde,
liet zijn rijtuig aan cle barrière Saint-
Denis stilhouden, ten einde de com
miezen in de gelegenheid te stellen hun
ne visitatie te doen.
Een hunner kwam aan het rijtuig en
herkende den Maarschalk op het eer
ste gezicht.
Dadelijk sluit hij het portier met de
woorden: „Uwe Excellentie! lauweren
betalen geen rechten; rijd op, koetsier!'
Het leven.
Op de muren van een ouden tempel
heeft men eene schildering gevonden,
bevattende een tweetal voorstellingen.
Eerst eene van een koning, die van zijn
kroon een keten smeedt, en dan eene
afbeelding van een slaaf, die van zijn
keten een kroon maakt.
En als onderschrift stqnd daarbij:
„Het leven is wat de menscb ervan
maakt, om het even, waarvan het is
gemaakt."
Een tooneelheld.
Een tooneelspeler. Lemahon ge
naamd, beter bekend onder zijn aan
genomen naam van Paul Bonjour, had
onder de regeering van Louis Philippe
veel succes als zanger van komische
liederen.
In 1846 had hij den moed al zijne
voortanden te 'laten uittrekken en liet
er verscheidene valsche stellen voor in
de plaats maken. Een van die stellen
gaf hem het voorkomen van een ezel:
een ander deed hem op een aap ge1
ken een derde weder op eene geit. Hij
zong een lied op de varkensslachters
met tanden, die hem precies op een
varken deden gelijken.
Vele oude Parijzenaars herinneren
zich nog dien origineelen tooneelspe
ler en de middelen, die hij bezigde, om
ben te vermaken.
Dienstboden in Brazilië.
Een consulair verslag uit Rio Gran
de do Sul heeft eenige merkwaardige
bijzonderheden betreffende den huise-
lijken dienst in Brazilië aan het licht
gebracht. Gewoonlijk slapen de dienst
boden daar niet in buis, maar moeten
's avonds om negen uur heengaan en
niet eer dan 's morgens zeven of acht
uur terugkomen. Daarom wordt er in
sommige huizen eene glasruit uit eeu
der vensters genomen, waar de bakker
en de melkboer, op hunne ronde in den
vroegen ochtend, de proviand, die zij
brengen, door moeten steken, zonder
een lid van het gezin lastig te vallen,
om op te staan en de deur open te
doen.
Dublins burgemeester.
Geen overheidspersoon in het Brit-
sehe Koninkrijk voert, na den Lord
Major van Londen, zulk een grooten
staat als die van Dublin. Zijn ver
blijf is een statig gebouw, waarin ver
scheidene zalen voor feesten en plech
tigheden zijn. Hieronder is ook de
zoogenaamde „ronde kamer", eene
groote zaal. die gebouwd werd, toen de
stad Koning George IV ontving. De
ermioages p- bepoederde lakeien van
zijn Lordschap doen niet onder voor
die van zijn ambtgenoot te Londen. De
Lord Mayor heeft een inkomen, van
3000 pond sterling per jaar, maar men
moet in aanmerking nemen, dat men
in Dublin met die som heel wat meer
kan doen als in Londen.
Deze overheidspersoon beeft den ti
tel van Lord bekomen sedert den tijd
van Karei II. Tot de meest bekende
en merkwaardige personen, door wie
dit ambt bekleed werd, behoorde Da
niel O'Connell.
Wenken voor wie ze willen
aannemen.
Dr. Mantegazza, de Italiaansche pro
fessor, beweert, dat een soldaat ge
woonlijk een voorbeeldig en getrouw
echtgenoot wordt, onder andere om de
vrij materieele reden, dat de burger
pot hem lekker smaakt na langdurige
kazernekost.
De professor geeft jongelingen den
raad, geprononceerde brunettes met
Grondversehaffing te Chicago.
Evenals vele groote steden in de
Vereenigde Staten van Noord Amerika
heeft ook de stad Chicago zich in de
laatste jaren enorm uitgebreid, wat
tengevolge had, dat de stukjes grond
van kleine landbouwers of tuiniers in
de onmiddellijke omgeving te alge-
meenen nutte werden onteigend, om
te worden bebouwd met huizen. De
uitbreiding der stad zou dus noodza
kelijkerwijze den ondergang van cle
kleine landbouwers beteekend hebben,
wier eenig bestaan hun stukje grond
was, ware het niet, dat tijdig maat
regelen genomen waren, om in de
Het zaaien.
'i
-
4JLv.-- I
«fÜPH
Een boerderij.
nooden der mét ondergang bedreig
te helpen. Ver buiten de stad,
nog groote uitgestrektheden gi
braak lagen, werden akkers aai
verdrevenen in eigendom!]- gegei
hun werd gelegenheid gegeven te
huizen en zich in te richten, zoc
in plaats var.ondergang, deuitl
ding der stad hun heil werd.
heele gezinnen bebouwen en bewer
nu den tuingrond en van de pro<
ten, of de opbrengst ervan leven tb
ruim en goed honderden, die 'tv
ger niet breed hadden.
Aan het werk in de tuinen..
verwijderd, evenals de stem van een
buikspreker. Na 25 a 30 minuten gaf
liij het signaal om ons naar boven te
halen. Onmiddellijk gevoelde ik dat
ik werd opgeheven en spoedig ademden
wij weer in lucht en licht.
zwarte oogen niet te vertrouwen, om
dat zij van haar hartstochtelijken aard
last zouden kunnen hebben, en dikke
blonde vrouwen evenmin, omdat haar
traagheid en onverschilligheid even
noodlottig voor-huiselijk geluk zijn.
Zij moeten een meisje zoeken, dat
noch zeer blond, noch zeer donker, en I
noch heftig, noch zwak van karakter j Beteekenis van een kleinigheid
en bovenal een, dat veel van klei- Toen Admiraal Nelson een tijdlang
ne kinderen houdt. Dat is, volgens den Kopenhagen belegerd had, wilde hij.
professor, een onfeilbaar teeken vanvoordat hij tot een laatste bombarde
een zachte en goede geaardheid. I ment. overging, nog eenmaal beproe-
Het tegendeel is tenminste wel het- ven de stad tot een vreedzame overga-
leelijkste wat eene vrouw ontsieren ve te bewegen. In een grooten brief
kan! had hij aan den Kroonprins van Dene
marken, die te Kopenhagen het bevel
voerde, de voorwaarden geschreven,
en hij was juist bezig dezen brief te
verzegelen. Een vijandelijke kogel nam
het hoofd weg van den jongen, die de
kaars vasthield, waarmede Nelson het
lak warm maakte; de kaars viel op den
grond.
„Een andere kaars!" beval Nelson,
die het lak nog in cle band hield.
Generaal Stewart, die bij hem in
de kajuit was en die den brief naar
Kopenhagen moest overbrengen, merk
te.'-'óp, dat het er onder zulke kritieke
omstandigheden niet op aankwam, of
de brief verzegeld was of niet; hij ver
zocht Nelson, hem dat schrijven onver-
zegeld mee te geven.
„Dat wenscli ik juist te vermijden,"
antwoordde Nelson; „de vijand mag
volstrekt niet bespeuren, zelfs niet aan
dit schrijven, dat wij reden zouden
hebben ons te haasten."
Toen de andere kaars geb?-acht was,
drukte Nelson met groote zorgvuldig
heid het zegel flink in het lak en
schreef met rustige hand het adres.
De generaal bracht den brief over;
de voorwaarden werden aangenomen
en Stewart erkende, dat Nelson wel ge
lijk had geliad, toen bij aan deze
schijnbare kleinigheid zooveel gewicht
hechtte. Want de toestand van de
Deensclie verdedigingstroepen was be
trekkelijk veel gunstiger dan die van
de Engelsche vloot, en wanneer de
Deensclie Kroonprins gemerkt had, dat
Nelson dringende redenen had om een
spoedige opheffing van liet beleg te
wenschen, zou men allicht in Kopen
hagen de verdediging hebben volge
houden en aldus Nelson tot den terug
tocht gedwongen hebben.
Eene moedige vrouw.
De Amerikaansche journaliste Char
lotte Wharton Germaine levert zeker
■el liet beste bewijs, dat er ook vrou
wen gevonden worden, die de grootste
gevaren durven trotseeren.Waarschijn
lijk is er geene andere vrouw, die den
dood in zooveel vormen onder de oogen
heeft gezien. Zij deed het voor de New
York World," waaraan zij als mede
werkster verbonden is. Bij zekere gele
genheid moest zij, op bevel van haar j
chef-redacteur, zich in een Turksch ge
waad steken en in Barnum's circus
in een kooi met wilde beesten gaan.
Big George, een der leeuwen, had een
jaar geleden zijn oppasser gedood en
was nog zeer „eigenzinnig". Toen mrs.
Germaine de kooi binnenging, zag zij
onmiddellijk, dat er beweging onder
de dieren ontstond; ook de temmer
vond dat ze niet zoo gehoorzaam als ge
woonlijk waren. „Plotseling hoorde
ik'" vertelt mrs. Germaine verder, „een
kort bevel „hier" en het klappen met
eene zweep. Een leeuw kwam met W"d
geopenden muil en dof gebrul op mij
aan. Mijn hart, klopte angstig en stond
daarop stil; instinctmatig hief ik den
stok op. Daar hoorde ik snel en scherp
achter mij zeggen: „Wees niet bang
slaat niet hij doet niets!" Ik be
greep toen dat de leeuw spelen wilde
en spoedig daarna zijne plaats in de
o oote pyramide innemen zou. Mijn
arm zonk neder en ik antwoordde be
daard: „Heel best, ik zal niets doen."
Een van mijn interessantste avontu
ren, zegt mrs. Germaine, was een uit
stap j e in duilcerkleeding naar de diepte
der New-Yorker haven. De kleeren wo
gen 250 pond, maar nadat ik reeds een
eind was neergedaald, zacht en kalm,
werd mij de bekoorlijkheid van het
duikersleven duidelijk. De eerste on
dervinding, die ik opdeed, was die aan
gaande het zwemmen. Ik dacht eerst,
dat ik als een levenlooze massa in de
diepte zou zinken; maar het scheen mij
als was ik een stuk kurk. Ik werd bang
wanneer ik aan die groote diepte dacht
De verschrikkelijkheden der zee en bet
onverklaarbare geheim harer macht
schoten mij te binnen. Toen wij bene
den gekomen waren, herinnerde ik mij
de voorschriften, die mijn metgezel mij
gegeven had, wanneer ik met hem spre
ken wilde. Wanneer hij zijn helm
tegen den mijnen legde, konden wij
elkander even duidelijk als voor de
telefoon verstaan. „Hoe ver zijn wij?"
„Ongeveer 50 voet'"; maar ofschoon
het heel duidelijk was. klonk het ver
Munten.
Koning Vittore Emmanuelle, een der
hartstochtelijkste muntverzamelaars
der wereld, heeft de verzameling aan
gekocht van den overleden markies
Marignoli, die daardoor voor Italië
behouden is gebleven. Het is een col
lectie van 32.000 stuks, waaronder meer
dan 3000 gouden munten. Het belang
rijkst zijn de pauselijke munten van
vóór het jaar 1000, en ook vele latere
pauselijke munten, zooals een drie
dubbele dukaat van Nicolaas I, een
tien-zeccbinen-stuk van Paulus III met
een „Ecce Homo" er op; een gouden
quadrupel uit het jaar 1598 met eeu
bekoorlijke allegorische voorstelling
van de gerechtigheid en den vrede, die
elkaar de hand reiken; de complete ver
zameling van door de „Camerleughi"
tijdens de pauselijke conclaves gjs
gen munten; en zestien-zecchinenst
van Giovanni Galeazo Sforza. Er z:
munten onder, die door markies A
rignoji met 5000 lire en meer waren i
taald.
Hoeden en daken.
De „Revue Univereselle" lever
in een geestig artikel het 1
wijs dat de vorm van de hoeden
lijken tred heeft gehouden met di
der daken. Den normalen hoed vin
men bij afbeeldingen van den god Mi
curius een kapje met randen, die h
gelaat beschermen, als de randen v;
dak bij bet huis. Wilde volkeren di
gen enkel een kap, evenals hun ui
ten met een kegel van stroo bede
zijn. De keizer van Korea heeft op zï
hoofd een hoed met breeden, kromnn
rand waarvan de boeken omhoog sta:
als het dak van een Oosterschen tei
pel. De dames in de middeleeuwen, d
in torenkamers met spitse daken hu:
den, droegen hooge,spitse hoofddekse
De Italiaansche vrouwen ziet men m
een plat vierkant op de haren en zi
zien de daken in Italië er ook uit. I
norsche Spanjaard heeft een hoed, d
hem over de oogen hangt als bij de ht
zen in de smalle Spaansche sir ate
De tulband der Turken gelijkt op d:
koepel van hun moskee. En de b
schaafde man der 19e eeuw, de eeu
der nijverheid, heeft den cylinderhot
uitgedacht, precies... een fabriek
schoorsteen.
De oplossing van ons vorig prij sraai
sel is:
POPULIER.
De onderdeelen zijn pop, pul en lie:
Ingekomen waren 58 goede oplossii
gen. Bij loting werd de prijs toegewi
zen aan M. A. RENALDA, KI. Hou
straat 44.
De prijs ligt Maandag a. s. tussche
2 en 3 uur ter beschikking van de
winner aan ons bureau Kampersingi
No. 70.
nieuwe prijsraadsel luidt al
Ons
volgt:
Het geheel bestaat uit 11 letters. He
eerste deel uit 7 letters en 2 lettergre
pen en het laatste uit één lettergree;
en 4 letters. Samen vormen de beid
deelen een soort van het laatste. Doo
het eerste worden personen aangeduii
die dienen om kudden vee te begelei
den. Daarbij is dan altijd het laatst
noodig.
Oplossingen worden ingewacht to
en met Woensdag a. s.
Als prijs loven wij uit een
SIGARETTENKOKER.
