NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen Dagblad, ia Haarlem. ea Omstreken. Arme Hora. I8e Jaargang Woensdag 13 Maart 1901. No. 5430 HAABLEM'S DABBLAD ABONNEMENTSPRIJS Yoor Haarlem per 3 maanden1.20 Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maandenL30 Franco door liet gelieele Rijk, per 3 maanden1-65 Afzonderlijke nummers0.02^.( Geïllustreerd Zondageblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37K M de omstreken en franco per post0.45 ADVERTENTIËN Yan 15 regels 50 Ots.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regeL Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt. Tolefoounnaimer der Redactie 600. Telofoonnummer der Administratie 122, Intercommunale aansluiting. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recbt tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan bet Algemeen Advertentie-Bureau A. BE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Puhlicité Etrangére G. L. DAUBE Co.: JOHN F. JONESSucc., Parijs 3B» Faubourg Montmartre. Haarlem's Dagblad van l'ó Maart bevat o.a. De Russisch- Cliineesclie overeen komst, Economische strijd, Over den oorlogstoestand in Zuid- Afrika, Hoe de leerplicht werkt. Politiek Overzicht. De Londensche bladen bevatten lange en sombere telegrammen uit Peking, waarin Rusland's afzonder lijk optreden in de Mantsjoersobe quaestie wordt besproken, en de algemeens houding van die mogend heden, voornamelijk van Japan, Duitschland en Frankrijk als zeer ernstig wordt voorgesteld!. De correspondenten te Washing ton seinen, da.t de regeering der Vereenigde Staten zqu willen, dlat de Czaar de overeenkomst betref fende Mantsjoerije niet zal goed keuren. Men ziet, dat er dus in de Rus sischChineesche politiek zoo iets van Egyptische duisternis heerscht, een groote verwarring, die, hoe meer er over gesproken en geschre ven wordt, zooveel te ingewikkel der wordt. De Duitsche gezant te Petersburg heeft met Graaf Lambsdorff, den Russischen Minister van Buiten- landsche Zaken een gesprek ge- had, waarin van Russische zijde ontkend werdl dat Rusland een con ventie zou hebben gesloten, waarbij het nieuwe rechten op Mantsjoe rije kreeg. Graaf Lambsdorff ver zekerde toen, dat Rusland ten op zichte van Mantsjoerije dezelfde positie inneemt als de mogendhe den in Peking, m. a. w. nog niet kan terugtrekken. Maar juist uit een ander vaatje tapt de bekende Times-correspon dent, Dr. Marisson. Hij seint nog eens de gansche Russisch-Chinee- sche overeenkomst. Die overeenkomst begint volgens hem aldus ,,De Keizer van Rusland!, verlan gend van ziin vriendschappelijke gevoelens blijk te geven, stemt er in toe Mantsjoerije -geheel aan Chi na terug te geven, zonder zelfs het feit van de jóngste oorlogsgebeurte nissen in die provincie in gedach ten te willen houden. Het Chinee sche bestuur zal in alle opzichten worden hersteld, zooals het voor dien tijd was." Dat klinkt heel lief en mooi. Maar't isniet alles. De over eenkomst heeft namelijk een merk waardig aanhangsel van beperken de bepalingen,, zóó, dat de zoete sohijn dier lieve woordjes van ge ruststelling gevoegelijk achterwege had kunnen blijven want inder daad ziet de zaak. er daardoor heel anders uit. Die beperkende bepalingen kwel- len en klemmen China dermate, dat Rusland, wanneer ze worden aangenomen en de mogendheden zich niet verzetten zich gerust vol komen de baas in Mantsjoerije kan noemen. Die beperkende bepalingen] wil len o. a. het volgende China mag geen troepen hebben in Mantsjoerijede sterkte der po litiemacht zal er worden vastge steld in overleg met Rusland; het invoeren van wapens en ammuni tie in Mantsjoerije is verbodenhet oefenen en organiseer en der Chi neesche troepen in de noordelijke provincies zal niet mogen opgedra gen worden aan vreemdelingen evenmin zal eenige vreemde mo gendheid of onderdaan ervan, zon der toestemming van Rusland, een spoorweg-, mijn- of andere conces sie mogen ontvangen in Mantsjoe rije, Mongolië Kashgar, Yarkand, Khotan en Turkestan, noch zal Chi na er zelf spoorwegen mogen aan leggen enzoovoort. Daar blijft dus niet veel anders over dan Ruslands opperheerschap pij, tot groote ergernis van de am de re m ogendh eden Wapenetrijd in Zuid-Afrika, po litieke strijd' in China, en daarbij de economische strijd1 over de graanrechten, die door den politie- ken strijd nog wat aangescherpt wordt. Het ergst neemt Rusland die economische politiek van Duitsch land kwalijk. De agrarische denk beelden van Von Biilow, die hem er toe brachten zijn redevoering te houden over de noodzakelijkheid van- de verhooging der graanrech ten, worden in Rusland opgenomen als een bedreiging tegen de Russi sche graanmarkten men rust zich daarom uit tot den taloorlog tegen Duitschland. De Duitsche industrie heeft voorloopig uit Rusland geen enkele staatsbestelling te wachten en het departement van financiën heeft ook bij particuliere maat schappijen zijn invloed' doen gel den om de bestellingen elders le doen. Bovendien zullen de produc ten van de Duitsche.-fiijverheid in Rusland zwaar worden belast En ondanks deze maatregelen be schouwen de Duitsche industriee- len, de Quitsche handelaars en de Duitsche consumenten den heer Witte als een bondgenoot, zegt Ar thur Levyssohn in het „Tageblatt" omdat zij meen en dat zijn vastbe raden aanval tegen de agrarische wenschen dienstig zou kunnen zijn voor hunne belangen. Alweer geen oorlogsnieuws van belang. Het blijft bij 't oude, de hangende onderhandelingen Kit chenerBotha, d'e onnaspeurlijke de Wet, die volgens Engelsche be richten van Steijn gescheiden is. Zou als dit waar is, Steijn naar Botha opweg zijn om hem te steu nen zich tot het uiterste te verde digen. In de zonderlinge berichten om trent de aanval op Lichtenburg, waarvan nog steeds niet bericht is of de versterkingstroepen er zijn aangekomen, ook geen meerdere klaarheid. Wij wezen er reeds op hoe in strijd met allerlei berichten die zouden doen vermoeden dat het de Engelsohen zeer voor den wind gaat het kenschetsend) nieuws kwam., dat de Engelsche regeering de Kaffers uit Kaapstad ter verster king naar 't operatie-veld wild 3 zend'en. De „Cape Times" komt thans met het oog op do pest in heftig verzet tegen dezen maatregel van het legerbestuur, waar op die wij ze de troepen besmet kunnen wor den. Volgens den correspondent van de „Daily Mail" te Kaapstad zijn daar tot dusver 90 pestgevallen voorgekomen. Stellenbosch is be smet verklaard. De regeering te Kaapstad heeft aan Kitchener een protest gezonden in denzelfden, geest als dat van de „Cape Times." Bij Petrusburg, waar- dan waar schijnlijk de hoofdmacht van de Wet in de buurt moet zijn, heeft de Boerenaanvoerders Brand, de achterhoede van Plumer aangeval len. De „Times", die dit bericht uit Aasvogelkop verneemt, vertelt er bij, dat de Engelsohen een dloode kregen en 15 man in krijgsgevan genschap geraakten, die weder los gelaten moesten worden, toen Be- thune aanrukte. Buitenlandsch Nieuws. Interview met Dr. Leyds. Volgens het „Parijsehe Journal" heeft dr. Leyds in een interview verklaard, dat een bezoek van pre sident Kruger aan Rusland geheel van den wensch des Tsaren zou af hangen. De president blijft vol hoop op den goeden afloop. Het is natuurlijk mogelijk zeide dr. Leyds volgens het blad verder dat de Wet en Botha eens omsin geld en verpletterd worden, maar er bestaat voorloopig geen red'en om te gelooven dat zij niet meer ont snappen kunnen, zooals zij al bij na een jaar lang gedaan hebben. Wat vredesvoorwaarden betref, daar moesten d'e strijdenden over beschikken, maar de Engelschcn behoeven niet op onvoorwaardelij ke overgave te rekenen. De voorstel len van Courtney en andere pro- Boers zouden stellig den groudslag kunnen vormen voor een vergelijk, maar de Boeren zullen niet als sla ven onderhandelen, doch als strij ders met het geweer op den schou- d'er. Wat er ook gebeure ZuidAfri- ka zal voortaan Afrikaansch zijn en niet Engelsch. Er is nu nooit versmelting der beide rassen meer mogelijk. z Ten slotte zoude dr. Leyds zijn ondervrager een aantal kaarten ge toond' hebben, door dë Boeren buik gemaakt, gedateerd 1897", waaruit blijkt, dat het Engelsche ministerie van oorlog^ toen. reeds zorgvuldige plannen voor een inval in Transvaal had beraamd en dus den oorlog met voorbedachten rade had be gonnen. Milan, kort voor zijn dood. Te Belgrado zijn stukken voor den dag gekomen, die bewijzen zouden^ d'at Milan korten tijd vóór zijn dood een samenzwering had gesmeed) om1 zijn, zoon te onttronen. Zijn voornaamste handlangers wa ren volgens deze stukken generaal Magdolenits en Petrowits. oud-mi nister van financiën. De laatste, die het onbeperkt vertrouwen van Alexander genoot, schreef aan Mi lan brieven, waarin hij Alexander „uw onwaardigen zoon" noemde. Het is begrijpelijk dat Petrowits, die in het buitenland' vertoeft, zich nu wel zal wachten om in zijn land terug te komen. Algemeene berichten. DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA Uit Pretoria wórdt van 11 Maart geseind De uitslag der onderhandelingen met Botha wordt met ongeduld, maar met goede verwachting te ge- moet gezien. En uit Lourengo Marquez: Generaal Botha is volkomen be reid zich over te geven en vraagde een wapenstilstand., ten einde met De Wet te raadplegen. Mien gelooft dat Botha zich zal overgeven, zelfs al weigert De Wet. De spoorweg- van Lourengo Mar quez naar Pretoria is nu vrij van Boeren. Deze hebben geen munitie meer voor hun kanonnen en begra- ven niet alleen de groote stukken, maar zelfs de pompoms en de Maxims. Tusschen Heidelberg en Elands fontein hebben de Boeren een trol ley, die een trein voorafging, in de lucht laten springen. Drie soldaten werden gedood en vier gewond. Tengevolge van het gebeurde te Bremen, zal de veiligheidsdienst om den Keizer aanmerkelijk ver sterkt worden en zullen hem voort aan ambtenaren van de Be-rlijnsche politie op zijn reizen vergezellen. Vroeger was dit alleen het geval als de plaatselijke overheidsperso nen in andere steden die de Kei zer bezocht, hulp van de Berlijn sche politie verlangden. Ook zal de afzetting van straten enz. bij het uitrijden van den Keizer nog ver scherpt worden. Deze maatregelen komen eenigszins als een verras-1 sing, daar kort tevoren, blijkbaar op inspiratie uit hofkringen, tegen de groote ontplooiing van politie bij het uitrijden van den Keizer be zwaar was gemaakt omdat juist daardoor de aandacht van eventuee- le boosdoeners op den Keizer ge vestigd wordt en hun de wegen waar hij langs kooit, worden aan gewezen, zoodat minder politie meer veiligheid zou verschaffen. Weiland, die d'en aanslag op kei zer Wilhelm pleegde, zal na afloop van de instructie tegen hem eenige weken in een krankzinnigengesticht opgesloten worden, opdat uitge maakt kan worden of men hem werkelijk zijn daad niet kan toere kenen, Het Lagerhuis benoemde een commissie om de civiele lijst des Konings vast te stellen. Stadsnieuws Haarlem, 12 Maart 1901. Voetbal. Men schrijft ons: Zondag 10 Maart speelde Victoria contra Sophi,adaL Met half time was de stand 11 na de rust maakten beide clubs nog een goal, zoodat de wedstrijd eindigde in gelijk spel 2—2. Bij Sophia- dal maakten Opijne en Scherpen- huysen de doelpunten; bij Victoria scoorde Kuipers beide keeren. Het spel was over 't algemeen zeer goed; en de strijd spannend. A.s. Zondag trekt Sophiadal naar IJmuiden om IJ. V. V. weder te be kampen. De eerste match eindigde in eene overwinning door Sophiadal van 20; doet dus uw best Sophiadal, opdat eene tweede overwinning uw deel worde. Te 's-Gravenhage slaagden voor het examen nuttige handwerken de dames A. A. F. Lansing, W. M. Lansing en C. J. Kuipers van hier. Bij den boekhandelaar Mul in de Kruisstraat zijn tentoongesteld een tweetal welgeslaagde photographische opnamen van de kinderoperette „Woud koningin," vervaardigd door den pho- tograaf Clausing. Loer plicht. Men schrijft ons Met de samenstelling der commis- siën tot wering van schoolverzuim gaat het in meerdere der omliggende platte landsgemeenten niet naar wensch; wordt geen belooning toegezegd, dan is het moeielijk leden te verkrijgen, onmogelijk om een secretaris te vin den; in enkele gemeenten wordt deze functie dan ook wel bezoldigd, doch in onderscheiden gemeenten zal het toezicht moeten worden uitgeoefend door het Dag. bestuur, bij de wet bij het ontbreken eener commissie, daar door aangewezen. Chr. Nat. Werkmansbond. Maandagavond werd in de groote zaal van het Brongebouw voor een klein auditorium de laatste lezing in dit sei zoen gehouden vanwege de afdeeling Haarlem van den Chr. Nat. Werkmans bond. Als spreker trad op de heer J. L. Zeegers te Heemstede, terwijl vor der een gemengd zangkoor zijn mede werking verleende. Nadat de voorzit ter de bijeenkomst met gebed geopend en de zangvereeniging zeer verdienste lijk eenige liederen ten gehoore had ge bracht, kreeg de spreker van den avond het woord. De heer Zeegers hield daar op eene kleine inleiding en zeide dat hij sedert de laatste jaarvergadering van den hond, waar de vraag werd be sproken of uitbreiding der inrichting te Heemstede niet mogelijk was be merkt had, dat de bond iets gevoelt voor zijn werk, waardoor spreker voor den bond meer was geworden dan alleen een belangstellende toehoorder. Het deed hem daarom genoegen thans voor de afdeeling Haarlem als spreker te mogen optreden. Tot onderwerp van zijn lezing had spr. gekozen „Een staatkundige-gods- dienstige partij vóór 19 eeuwen". In breede trekken schetste spr. het Judaïs me ten tijde van Jezus' verblijf op aar de, herinnerde aan de Pharizeeën, de joodsch-nationale partij, die steeds hc't nationaliteitsbesef bij Israël hoog heeft gehouden, niettegenstaande de onder drukkingen van buiten. Zij zochten hun heil in isolement en kregen dit door gehechtheid aan eigen godsdienst. In 't kort spr. deed zijn auditorium een blik slaan in den toen heer schen den tijdgeest. Met veel aandacht werd de krachtig uitgesproken lezing ge volgd. Met luid applaus werd spreker daarvoor dank gezegd. Zaterdagavond a. s. des avonds te 8 uur zal in de bovenzaal van het café Montagne eene vergadering worden belegd vanwege de natuurhistorische vereeniging, ten einde te trachten eene afdeeling Haarlem op te richten. De heer J. Sturing zal in die vergadering het doel der vereeniging uiteenzetten. Heemstede. VERGADERING van den gemeen teraad op Vrijdag 15 Maart 1901, des avonds ten half acht in het Raadhuis. Onderwerpen: 1. Voorstel van B. en W. tot verbete ring van de Glippervaart. 2. Voorstel van de plantsoencommis sie tot gedeeltelijke beplanting van den Meerweg. 3. Voorstel van B. en W. tot het ver- leenen van eene gratificatie aan den heer J. de Baat voor het toezicht hou den op het baggerwerk over 1900. 4. Idem tot vaststelling eener veror dening betreffende de commissie tot we ring van schoolverzuim. 5. Idem tot vaststelling van een huis houdelijk reglement voor die commis sie. 6. Benoeming van leden der commis sie tot wering van schoolverzuim. Feuilleton. Vrij bewerlct naar het dvdtsch. 5) En welk een boete voor zulk een onbed1acM'en~~uïtval I Maar 't is de toom over nw ongeluk en over uw onbeholpenheid, dien go over mii uitstort. De kleine bloeddroppen van uw vinger moeten als vurige bommen op mijn hoofd neervallen. Hier sprak de dichter uit August. Den laatsten zin vond' hij zelf zoo buitengewoon, dat hij het hoofd' achterover wierp, met de handen door 't haar streek, en in vervoering aan de fladderende das trok. Indien Dora hem nu had kunnen zien, zóó zien in' edele verontwaardi ging 1 Terwijl dit in de apotheek voor viel, plunderde' het gezelschap, waarop August met zulk een zwaar moediger! nijd' neerzag, de hazel- notestmiken. Dadelijk was men aan 1t plukken, begonnen, zoodra men op den grooten, weg was ge komen maar de eigenlijke, de hoofdaanval had plaats o*" de hoe ve van, een melkboer, die jarenlang eieren en, boter in de stad leverde, en met wien men een overeen komst had getroffen. De bezigheid der jongeren werd' door de ouden, met herinnering aan hun eigen jeugd', rustig en met teekenen van bijval, aangezien, tot Dora kwam aanloopen en ook hen met levendi'gen, doch vriendlelijken aandrang, tot plukken noodde. Vooral Reinhard was hoven zulk em jeugdige dartelheid verheven zijn deftigheid te vergeten, en de ironie te onderdrukken, die steeds om zijn lippen speelde, scheen zoo onmogelijk, dat allen niet weinig verbaasd waren, toen hij zich door Dora onder den' arm liet nemen en naar de struiken leiden werkelijk rekte hij toen het bovenste gedeel te van zijn lichaam uit o-m de tak ken mar beneden te buigen en be gon te plukken. Het gezelschap bevond zich op een groote weide, rondom door aardhoogten ingesloten, die alle met hazelaren beplant waren. Het was. alsof de eenzaamheid op dit plekje der aarde haar zetel had) ge vestigd, zoo stil en vreedzaam was het aan alle zijden,. De bladerrijke boompjes behoedden als 't ware het geheimzinnige werken der na tuur voor eiken storenden invloed, terwijl eenige achtergebleven bijen haar gegons deden hooren en de krekeltjes sjirpten. Zoo wonderlijk stil was het, dat het lachen der ste delingen als iets geheel vreemds klonk, en onbewust verkeerde ieder ouder den invloed diier on zichtbare geesten der natuur, wel ke steeds in de eenzaamheid van bosch of veld onze lichamen van liefelijke, schoon angstige aandoe ningen deen trillen. Voor 't overige was het stuk wei land zoo uitgestrekt, dat het plun derende volkje ruimte in overvloed had' om zich te verdeelen, en wel dra had dan ook ieder zijn terrein gekozen. Overal zag men de rijkste afwis seling van kleeren, gebogen ge stalten en uitgestrekte armen on der de hekken en struiken. De hazelaren knakten, takken werden afgescheurd, aarde e-n zand rolde naar beneden, dikwijls glipte een onvaste voet uit, en de pluk kers zakten in d!e laagte om zich lachend, of knorrig weer naar bo ven te werken. Mijnheer Reinhard! en Dora dwaalden bij 't zoeken naar rijker en gemakkelijker buit langzamer hand in een hoek van 't groote vier kant af, en hier op de eenzaamste plek scheen de werking der zon of van de schaduw alles tot de weelderigste ontwikkeling te heb ben gebracht. Zie eens, mijnheer Reinhard', welk een tros noten. Och toe, help me een handje, dan klim ik er bij. Hij zou haar steunen en aarzel de. Hij aarzelde uit gemakzucht, gebruikte evenwel als voorwendsel, dat hij wegens een keelaandoening sedert jaren geen noten meer at en liet er eenigszins ontevreden op volgen, dat het notenplukken toch bijzaak, de wandeling in de vrije natuur het eigenlijke d'oel van dien tocht was. Maar toen zij met haar blozende wangen, met haar fris- sche, jeugdige schoonheid vóór hem stond, toen hij haar reinen adem gevoelde en hij onder de be- toovering van haar geheele verschij ning verkeerde, werd hij als van zelf gedrongen, haar gestalte te omvatten en aam haar verlangen te voldoen. En. reeds stond ze met haar voet jes tusschen de rollaag en de dicht- opeengepakte struiken, reeds reik te haar hand naar een sterker tak, toen die, welken zij omvat hield eensklaps brak, rij het nauwelijks verkregen eveawieht verloor, en plotseling in zijn armen terugzonk. Rondom was ieder met zichzel- ven bezig. Aan den ingang der weide zaten de ouderen op uitge spreide kleedem, de mannen al rookende, de vrouwen met eenig handwerkjen hezig. De jongeren waren in koortsachtige drift aan 't plukken; reedis zwollen de gevulde buidels tot berstens toe, en nog waren ze niet tevreden: meer, steeds meer! wilden z© hebben. Mijnheer Reinhard was met Do- ra alleen als in een volkomen afge sloten wereld. En daar verlieten den naam de bezonnenheid en het overleg, die anders nooit van hem weken; hij boog het hoofd dieper neer, drukte rijn wang tegen haar gloeiend gelaat en hield haar een oogenhlik vast omsloten. Maar zij rukte rich Los. rtKind'[" zeide mijnheer Rein hard, die weer tot bezinning kwam wat doet ge toch?" en hij liet het bevende meisje schijnbaar onver schillig los. Niets bleef er hij haar over dan het bewustzijn dat zij nog steeds in zijn oogvn een kind was. En toen hij zelfs, terwijl zij stampvoette en liaar toorn duide lijk liet blijken, er op zijn verma nenden toon als een Farizeeër bij voegde: „Nu, nu, houd u bedaard, DoraJ. Ge hebt u immers geen pijn ge daan, en bovendien, dlit zijn nu eenmaal de gevolgen van zulke kinderachtigheden, die moet men zoo euvel niet opnemen" toen viel zij heftte uit en zeide-; „Och, dat was het in 't geheel niet" greep haar zak met noten en liep ij lines w eg- Toen mijnheer Reinhard! haan langzaam en bedachtzaam volgde,, fluisterde hii: „Nu staat het vast,, zij moet mijn vrouw worden,. spoedig- spoedig!" Hij stak aan het eindjen sigaar, dat hij ondanks het daareven voorgevallene niet had laten uitgaan, een nieuwe aan,, en ging als model van deftig man terug naar die plaats,, waar de on deren van het gezelschap gezeillig

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1901 | | pagina 1