NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Arme Dora.
18e Jaargang
Zaterdag 16 Maart 1901.
No. 5433
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
"Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1-30
Franco door liet geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37%
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten bet Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentien van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Gent per regel.
BureausGebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Re«laetie 600. Telefoonnummer der Administratie 123»
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is het uitsluitend reebt tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad -verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen,
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 16 Maart
bevat o. a.
De Boeren bij Balmoral, Wat
er thans weer van de onderhan
delingen verluid wordt, De zaak
Dreyfus, Parlementaire Praatjes,
De ininisterieele erisis, De militie
van 1900.
iMverteiitiën
VOOE HET
Zaterdagavondnummer.
Meermalen zijn wij tot ons leedwe
zen genoodzaakt Advertentien af te
wijzen voor het Zaterdagavondnum-
mer, die des Zaterdagsmorgens pas
worden bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaatsing,
dan is inzending op Vrijdagavond noo-
dig, uitgezonderd natuurlijk kleine ad
vertenties of familieberichten, die
moeilijk vooraf kunnen worden inge
leverd.
DE ADMINISTRATIE.
Politiek Overzicht.
De correspondent van die „Stan
dard" te Pretoria heeft zich eens
uitgesloofd en eens willen vertel
len, hoe het nu eigenlijk in het
oosten van Transvaal gesteld is. De
man volgt French eai alles, wat hij
van de krijgsverrichtingen weet
te zeggen is. dat„deze uitge
strekte, vroeger tamelijk volkrijke
streek, die de voorraadschuur
vormde van de Boeren, thans tot
een woestenij is gemaakter is
geen voedsel meer te vinden en
geen vee." Wat een wonder, diat er
in een streek waar zoowat zeven
tien maanden oorlog gevoerd'
wordt, niet meer te grazen valt.
Als dat het eenige is, wat d'e oor
logscorrespondent vertellen kan,
dan weten we het wel. Er blijkt in
elk geval uit, dat Kitchener danig
censor spelen laat, en tevens dat
Pet nu niet zoo heel gunstig voor
Po gel and1 gesteld is daar in Trans
vaal. Want als er immers iets goeds
te vermelden viel, dan zou het zeer
zeker niet achter zijn gebleven. De
bedoelde oorlogscorrespondent doet.
zijn land en Kitchener geen dienst
met zulke in hun niets zeggendheid
veelzeggende berichten de wereld
in te sturen.
Gentral News1' verneemt uit.
Pretoria dat d'e Boeren op den
spoorweg bij Balmoral aanrukten
nadat een goederentrein door een
ontploffing vermeld was. Acht En-
gelsche soldaten hielden twee uren
lang de Boeren tegen, maar kon
den niet beletten dat zij den trein
plunderden en. het escorte van 40
man gevangeh, namen, d'ezen ont
snapten later. Nadat d!e Boeren den
trein, geplunderd en verbrand had
den, werden zij achtervolgd, waar
bij 14 Boeren gedood en ettelijke
gewond werden.
Na alles, wat de „Daily News"
mededeelt als intelligent anticipa
tion van de voorwaarden die die
Regeering voornemens is aan de
Boeren aan te bieden, zou meni
wenschen eenige inlichtingen te
ontvangen over den stand der on
derhandelingen.
Die blijft de Engelsche regee-
ring echter beslist weigeren. Op
een vraag van den heer Lloyd1
George in het Lagerhuis aan minis
ter Balfour gedaan antwoordde
deze„Ik kan op het oogenblik
geen mededeelingen doen aan het
Huis. Wij zullen die verstrekken
zoo spoedig wij' kunnen."
Dat antwoord zegt niets. En, wij
weten dus niet in hoeverre er
waarheid is in de Engelsche be
richten.
Ee-n C entral-News' '-telegram uit
Standerton meldt, uit goedie bron,
doch n,iet-officieel zooals er uitdruk
kelijk bij verklaard wordtdat ge
neraal Louis Botha d'e komst van
Christiaan de Wet afwacht, voor
dat hij een beslissing nemen zal
over de, overgave. In afwachting
van die komst heeft Botha een bij
eenkomst zijner commandanten
vastgesteld op Vrij'dag, en men ver
wacht dat spoedig daarna een be
slissing vallen zal.
Een telegram, uit Pretoria aan het
„New-York Journal" meldt, dat een
algemeene- wapenstilstand is afge
kondigd. Botha had een onderhoud
niet Lord Kitchener en Sir Alfred
Milner, reeds» dagen geleden, doch
wenschte een onderhoud' te hebben
met De Wet; deze trekt nu naar
het noorden, gevolg gevende aan
het verzoek van. Botha. Bij zijn aan
komst te Pretoria zal een confe
rentie gehouden worden, tusschen
Lord' Kitchener, Sir Alfred Milner,
Botha en De Wet.
De „Morning Post" verneemt dat
Botha te Carolina is. Het resultaat
van de- onderhandelingen, hoewel
niet bekend gemaakt, zou volgens
dat blad! gunstig zijn.
Buitenlandsch Nieuws.
De DreyfuR-zaak.
Joseph Reinach geeft in de „Re
vue blanche" een Iiistoire. de l'af-
faire Dreyfus. De schrijver is in
zijn verhaal zoo onzijdig mogelijk.
Het verhaal begint met een: portret
van generaal Merci er „Zijn komst
aan het ministerie van oorlog werd
zeer toegejuicht door het officieren
corps. Me,n zei, dat hij een echt mi
litair wasL en volstrekt^geen politi
cus. Bij de Kamer was hij onbe
kend. Den eersten dag, waarop hij
op d'e ministerbank plaats nam,
vertrouwde hij mij toe, dat hij geen
tien kamerleden kende. Wat hem
het algemeen vertrouwen schonk,
was dat hij door Casimir Périer,
wiens keuze in legeraangelegenhe-
den men kende, was gekozen.
„Hij was beleefd, gereserveerd,
terughoudendmen wist dat hij
energiek was. Met oplettendheid,
in het begin met eenige verbazing,
volgde hij de discussiën der Ka
mer, terwijl hij dat voor hem nieu
we terrein opnam.
„Den dag, waarop de anarchist
Vaillant een bom met spijkers on
der de afgevaardigden wierp, zat
ik achter hem. Een spijker sprong
van mijn lessenaar op den zijne.
Te midden van den' rook en het le
ven, hield hij hem mij voor „Dat
komt u toe." Geen spier van zijn
gelaat vertrok."
De geschiedenis van het stuk, dat
door den keizer van Duitschland
met aanteekeningen zou zijn voor
zien, wordt nauwkeurig onder
zocht. De schrijver vertelt dat het
bestaan van een brief of een. nota
waarin Dreyfus voluit was ge
noemd, door generaal Boisdeffre
was gestaafd, met name aan kolo
nel Stoffel. Kolonel Stoffel zou er
•een oud kamerlid van de bonapan
tistische partij over hebben gespro
ken, die het verhaal weer aan een
republikeinsch journalist deed.Ver
der zou Emile Olivier aan Vittel,
in 1899 verteld hebben, dat het stuk
een overtrek was, het. origineel,
met 's keizers aanteekeningen zou
aan graaf Munster teruggegeven
zijn door generaal Mercier. die het
echter te voren in zeven exempla
ren zou hebben laten afdrukken.
Reinach somt de krantenartikelen
op (van December 1894) waarin ge
heimzinnige toespelingen gemaakt
werden op die foto's. De aanteeke-
ning zou luiden„Laat die canail
le van een Dreyfus zoo spoedig mo
gelijk de- beloofde stukken sturen.
Wilhelm." Dat was ten minste het
verhaal, dat Millevoye in een ver
gadering te Suresnes, in Februari
van 1898 deed. De socialist Chau-
vi-n, die er bij was, vertelde het
over aan Jaurès. Maar Reinach
houdt het voor zeker, dat dit val-
sche stuk in 1894 niet in het ge
heim aan de rechters is overge
legd.
Volgens Reinach heeft de ont
slagneming van Casimir Périer als
president van de republiek met de
Dreyfuszaak niet te maken gehad.
Reinach beschrijft de aanleiding
voor het ontslag.
„De afkeuring, vervolgt hij dan.
was even algemeen als de verba
zing. Sommigen beschuldigden
hem van verraad, anderen van wis
pelturigheid. Zij die hulde hadden
voor de edele gedachte die eraan
ten grondslag lag, keurden d'e zwak
heid1 van d'e d'aadl toch af.
„In den vreemde1 oordeelde men
niet minder streng. De meest ge
matigden noemden het zedelijke
zwakheid' en lafhartigheid en een
schuldige gevoeligheid'. De Duit-
sche socialisten uitten een triomf
kreet „Aan de Fransche broeders
die den strijd in de voorhoede heb
ben gevoerd komt de eer toe, dien
man omvergeworpen te hebben
Geheel het conservatieve Europa
schrok op vani hun overwinning,
terwijl het alleen aan de beleecm-
gingen van de socialistische pers
de afvalligheid' toeschreef. De Duit-
sche Keizer was een van de eersten,
die er door een telegram kennis van
droeg. Hij ging naar dien Franschen
ambassadeur. Herbette, die nog te
bed' lag, nog van niets wist en ook
geen enkele inlichting kon geven."
Op dat bezoek wordt een toespe
ling gemaakt in een brief van
graaf Munster, die toen te Berlijn
was, aan Schwarzkoppen„Zijn
bezoek aan Herbette heeft groote
ontroering verwekt." De inlichting-
dienst slaagde erin, dien brief te
veroveren, die in het proces van
Rennes is overgelegd1 door generaal
Mercier en erg geheimzinnig leek."
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA
De verzekering, dat de Wet bij
Brandfort was, schijnt juist te zijn.
De corespondent van de „Times" te
Bloemfontein seinde. Dinsdag, dat de
Wet door een gepantserden trein was
waargenomen tusschen Brandfort en
Eensgevonden, een noordelijker gele
gen station. Maar aangezien zulk een
gepantserde trein min of meer beperkt
is in zijn bewegingen worden de ver
volgingscolonnes weer opgeknapt ter
voorbereiding van een nieuwe gecom
bineerde beweging. Of de Wet daarpp
soms wacht, vertelt de „Times" niet.
Bij bet galadiner, dat Dinsdag te
Munchen ter gelegenheid van den
tachtigsten verjaardag van den regent
van Beieren beeft plaats gehadA bracht
prins Lodewijk een dronk uit op prins
Luitpold. Den jarige werd lof toege
zwaaid omdat hij trachtte zich voor de
Beiersche belangen in het keizerrijk
nuttig te maken en geheel in overeen
stemming regeerde met keizer Wilhelm
de andere vorsten en de vrije steden.
De Beiersche vertegenwoordigers, ook
die in den vreemde, steunden de po
gingen van den keizer om den vrede
te handhaven, .eerstens voor Duitsch
land, ten tweede voor de wereld.
Een werkman te Essen die zon
der werk was, geen kans zag om
onder dak .te komen en toch niet
wilde stelen, ging onlangs op een
politieagent toe en beleedigde den
Keizer. Hij werd dadelijk ingere
kend en is nu door de rechtbank
tot drie maanden gevangenisstraf
veroordeeld'. De rechters namen als
verzachtende omstandigheid aan
dat zijn daad enkel uit dronken
schap kon verklaard worden.
Het duel Déroulèdie-Buffet zal
waarschijnlijk in Zwitserland wor
den gehouden, en wel Vrijdag. De
Autorité geeft d'en tekst waarbij
het duel geregeld is „De he eren
Barres en Devillers (dit zijn de ge
tuigen van Déroulède) hebben er
kend dat Buffet de beleedigde
is. Het gekozen wapen is het pi
stool. Er worden twee kogels ge
wisseld op 25 pas. Plaats, uur en
dag nader vast te stellen. Om wa
penen, plaats en richting in het ge
vecht wordt geloot. De ondergetee-
kenden nemen op zich, ieder van
hun kant, aan hun cliënt den vas
ten regel in kwesties van eer voor
oogen te houden d'at, op het terrein
van het gevecht, geen gebaar en
geen woord tusschen de strijders
mag worden gewisseld."
Inmiddels weet nu de „Express"
mede te d'eelen dat inderdaad niet
Buffet' maar Graaf de Castellane
d'e verraderlijke royalist is geweest.
In 't Eng. Lagerh. zal 'n wetsont
werp worden ingediend, om den
bladen te verbieden commentaar
op een proces te leveren, zoolang
het proces aan. het oordeel des rech
ters onderworpen ligt.
Men is in Engeland! nu streng
met het onderzoeken van het bier.
In Wolverhampton werden op één
dag twee herbergiers veroordeeld
tot 15 pd. st. boete wegens verkoop
van vergiftigde, ale en de Manches
ter Brouwerij tot 8 pd. st. voor ge
lijke redenen. De laatste vroeg een
onderzoek aan en bij d'e analyse
bleek, dat arsenicum in de mon
sters aanwezig was.
De rechter van instructie te Bre
inen heeft alle personen die den
6den het ijzeren laschstuk dat Wei
land1 naar den Keizer geworpen
heeft, bij de Teichmann-fontein
hebben zien liggen of die zulk een
stuk missen, uitgenoodigd zich bij
hem aan te melden.
De begrootingscommissie uit den
Duitscben Rijksdag heeft gisteren
met algemeene stemmen een motie
van Singer aangenomen, strekken
de om op d'e begrooting van het
volgend jaar 100.000 mk. uit te
trekken tot bestrijding van de tu
berculose.
Het „roode syndicaat" te Mont-
ceau-1 es-Min es heeft Donderdag een
groote vergadering gehouden, om
de voorstellen van de maatschappij
te overwegen. Vandaag zou nog een
vergadering gehouden, en zoo mo
gelijk een besluit genomen worden.
De Rh e tnisch-Westfalische Zei-
tung" vertelt dat baron von Stumm
anderhalf jaar geleden bij den Kei
zer in ongenade was gevallen. De
Keizer schijnt op zekeren keer aan
stoot genomen te hebben aan een
opmerking van Stumm en toen
plotseling, gelijk al meer is ge
beurd, den vertrouwelijken om
gang dien hij jaren lang met den
grooten industrieel had gehad, af
gebroken te hebben.
Stadsnieuws.
Haarlem, 15 Maart 1901.
Het Bestuur der Letterlievende
Vereeniging „J. J. CREMER", al
hier, heeft in zijn dezer dagen go-
houden vergadering besloten, ter
gelegenheid van het 20-jarig be
staan der Vereeniging, in den win
ter van 1901/1902, een Intematio-
nalenTooneelwedstrijd uit te schrij'-
ven.
Nadere bijzonderheden betreffen
de uit te loven prijzen., voorwaar
den tot deelneming enz.,, zullen inl
den beschrijvingsbrief, die op aan
vraag in April a. s. zal worden ver
zonden. worden bekend gemaakt.
Voor de leden der R. K. Leesvereeni-
ging, zal op Woensdag 20 Maart in de
bovenzaal der Sociëteit „Vereeniging"
als spreker optreden Dr. II. J. A. M.
Schaepman, Lid van de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal, professor
aan het Seminarie Rijsenburg.
Overreden
Op de Jansbrug werd Donderdag
middag omstreeks 1 uur een hond door
do electrische tram overreden. Het dier
was direct dood.
Wij verwijzen naar achterstaande
advertentie van het Brongebouw, waar-
wordt bekend gemaakt, dat de matinée
van Haarlemsch'Muziekkorps op 17
Maart a.s. vervalt en op 24 Maart d.a.v,
gegeven wordt.
De heer I. Inpyn, Groote Houtstraat
111 alhier, is aangesteld tot Bondsrij-
wielhersteller.
Velsen.
Het bestuur van den A. N. W. B.
heeft, naar aanleiding van de a. s. in
diensttreding van twee stoomponten
op het Noordzeekanaal voor de over
vaart bij Velsen, een adres gericht aan
den minister van Waterstaat, Handel
en Nijverheid, waarin gewezen wordt
op de wenschelijkheid om op die pon
ten gelegenheid te geven de te vervoe
ren rijwielen neder te zetten, door het
aanbrengen van een hekwerk in een
of in beide opstaande zijschotten.
Binnenland.
Parlementaire Praatjes.
In een enkele zitting heeft gisteren
de Tweede Kamer de Gezondheidswet
in eerste lezing afgedaan.
Trouwens, algemeen debat van eeni
ge heteekenis had niet plaats. Dr. Kuy-
per betuigd© zijn ingenomenheid met
deze wetsvoorstellen en de Min. van
BinnenL Zaken aanvaardde gracieu-
selijk de der Reg. gebrachte hulde.
Dr. Kuyper had. erkennende dat in
het algemeen belang zekere beperkin
gen van de persoonlijke vrijheid ge
vorderd kunnen worden, togen te ster
ke inmenging van den Staat gewaar
schuwd. Hij had daarbij meer bepaal-
feuilleton.
Vrij bewerkt naar liet duitsch.
Haar knieën knikten er verhief
zich een windvlaag, die haar klee-
deren vooruilstuwde. De zomer
hoed, vloog af en bleef met het elas
tiek om haar hals hangen. Zij had
al haar moed moodig om het uit te
houden, en niet nog eens te smee-
ken, toch weerom te gaan.
Toen kwam er nog eens een he
vige rukwind en eindelijk wa
ren zij boven. Wel is waar was
Dora nu niet angstig meer, maar
ze was toch nog buiten adlem. Ber
nard keek haar met een bemoedi
gend „bravo" vriendelijk in de
oogen
Is hei je erg zuur gevallen,
Door, zeg? zeide hij, haar naam
dius afkortende. Nu, je hebt je
goed gehouden en zult ook beloond
worden. Kom
Zij keek naar beneden. Op het
kerkplein speelden de kinderen in
het zand. Zij zagen er uit als
dwergjes. Een hunner had e-en,
rooden doek om. De levendige
kleur maakte een aardig effect, ze
schitterde hun uit de diepte in de
O hoe hemelsch, hoe verwon
derlijk schoon riep Dora met haar
gevoelig gemoed uit. Dat ik dit
nu eerst zieWat zouden er velen
den toren beklimmen, als ziji wis
ten hoe prachtig het. gezicht hier
was I
Terwijl zij sprak, werd haar
hoofd d'oor een zacht koeltje ge
streeld. De blonde haartjes op haar
voorhoofd en aan haar slapen wer
den gekruld en schenen, als met
goud doorweven. Nooit vond Ber
nard zijn nichtje schooner d;a.n he
den. De aan blondines eigen kleur,
een zaschti mengeling van wit en
rozenrood, was over haar gelaat
verspreid en zij sloeg haar blau
we. trouwe kinderlijke oogen, ver
legen neer, toen Bernard, d'oor haar
aanblik getroffen, haar lang en, fee
der aanzag.
Wat is het wreed', dat juist
die menschen. zoo zelden, bij elkaar
mogen blijven, die hij elkander be-
hooren zeide hij, als in zichzel-
ven, en toch zijn woorden in zoete
hoop tot haar richtend.
Zij wilde ook iets antwoorden,
maar de stem weigerde haar dienst.
Was het niet prettig, Door?
Waren de dagen en uren, die wij
samen doorbrachten, niet heerlijk.
Zij hield' de oogen neergeslagen
en boog zachtjes het hoofd.
En n,u is het gauw voorbij, en
wie weet, kleine Door, of wij el
kaar wel ooit weerzien
Zij plukte aan den sbroohoed,
dien zij in de hand hield, en, trok
aan de kleine vezeltjes, die hier
en daar uitkwamen.
En terwijl zij zoo vóór hem stond
in haar bekoorlijke verlegenheid1,
kreeg Bernard het te kwaad, en
nadat hij schielijk had omgekeken
of de vogels, die zingend; om- d'en
toren fladderden, ook nieuwsgieri
ge getuigen waren, zeide hij teeder
en hartelijk
Zult gij dikwijls aan mij den
ken, als ik weg ben., kleine Door?
Zij was nog altijd niet in staat
te .antwoorden, maar haar hoofd'
was verre van kalm en nog minder
waren het haar lieve oogen, waar
in tranen stonden. En eer hij er
erg in had, stond zij ver van hem
af en keek over de daken in de
verte. Een liefelijk geluid vervul
de de lucht. De blauwe hemel
stond bewegingloos, en de zon
spande een breedten gouden gordel
over het naastbijzijnde riviertje.
Bernard bemerkte niets van al
die heerlijkheden; wel zag hij dat
een wit doekje op en neer ging;
meestal werd het tegen de wim
pers der lieve blauwe oogen ge
drukt, waaraan zijn blik nog daar
even zoo teeder gehangen, had. En
nu kon hij het niet langer uithou
den, het stormde in zijn binnenste.
Doramijn lieve Doorriep
hij en ging naar haar toe. En zij
liet. het toe, dat hij haar zachtkens
omvatte, en terwijl hunne wangen
elkander raakten., herhaalde hij
dezelfde te-edere woorden, waarbij
haar gemoed onuitsprekelijk zacht
werd aangedaan.
HOOFDSTUK VII.
Dora was nadenkend geworden
en niet erg opgewekt. De dagen
die ophanden waren schenen er te
somberder om, te meer nog daal
de herfst begon te naderen, en So-
ühie, de oude vriendin, des huizes.
ernstig ziek werd.
Het jonge meisje ging tweemaal
daags naar de oude dame, die in
een ver afgelegen straat een klein
bovenhuis bewoonde. Zij vloeide
over van dankbaarheid1, als Dora
haar kwam bezoekenmaar overi
gens was er aan klagen geen ge
brek, en sprak zij meestal van den
naderenden dood'.
Met het grootste geduld verpleeg
de Dora de zieke, trachtte- den ge-
rings/ten wensch barer oude vrien
din te vervullen, en zat uren lang
in het stille vertrek haar voor te
lezen.
Het eenige sieraad, dat in dit een
voudige, met vele oude meubels en
schilderijen gevulde vertrek eenige
waarde had. was een oude staande
klok uit de vorige eeuw, die met
haren onveranderd j ken-, regel mati
gen slinger aan de doffe eentonig
heid' van het vertrek iets spook
achtigs gaf eh op de bezoekers een
beklemm enden indruk maakte,
waaraan zij zic-h nauwelijks kon
den onttrekken. Meestal sliep So
phie onder het voorlezen in en Do-
ra bleef dan achterover in haar
stoel geleund zitten soezen. Schijn
baar luider dan gewoonlijk, bijna
opdringend, verhief zich dan in
deze doodsche stilte het eentonige
getiktak van het oude meubelstuk,
en een licht aanval van angstige
beklemdheid beving het jonge meis
je, totdat deze gewaarwording zich
weder vermengde met -de gedach
ten, die haar gemoed bezighielden.
Deze gedachten kwamen altijd
terug op Bernard, te meer nog,
omdat hij, niettegenstaande zijn
belofte, geen enkelen keer geschre
ven had. Eiken dag, ieder uur, elk
woord riep Dora in haar geheugen
terug, en hoe langer zij peinsde en
nadacht, des te treuriger werd haar
stemming. Onlangs had haar
mama over huwelijken gesproken
en zich op afkeurende wijze uitge
laten over al te vroeg gesloten ver
bintenissen. Eem onbestemde ge
dachte en hoop, dat Bernard een
maal haar man zou kunnen wor
den, was bii zulke gesprekken wel
bij Dora opgekomen, maar ook
even snel weer verdwenen. Zij wa
ren immers beiden nog op een- leef
tijd!, dat er van zoo iets geen sprake
kon zijn. Thans echter hield zij
zich met zulke gedachten bezig en
onvoorziens kwam- zij tot de be
schouwing, waarom Reinhard niej^
