J
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Arme Dora.
I8e .laargang
HAABL
Vrijdag 22 Maart 1901.
No. 5438
DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Yoor Haarlem per 3 maanden1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1-30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIËN
Yan 1—5 regels 50 Ots.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten liet Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spoarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DB LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangöre G. L. DATJBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31W» Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 22 Maart
bevat o.a.
De algemeene oorlogstoestand
in Zuid-Afrika, De verschilpunten
tusschen Engeland en Rusland,
Parlementaire Praatjes, De Ko
ningin en Prins Hendrik in de
Residentie, Rede van Dr. Schaep
man, Het Landelyk Hogerhuis
comité.
Politiek Overzicht.
Dat Botha niet de vredesvoor
waarden van Kitchener wil aanne
men wijst natuurlijk op een nieuw
stadium, dat de oorlog thans in
treedt. En nu moge de „Times"
komen vertellen, dat eigenlijk Bo
tha zich wel wilde overgeven, maar
overstemd werd door Kruger, Steyn
en de anderen, dit maakt allemaal
het feit niet ongedaan en de Engel
schen zullen nu den oorlog met
nieuwe, kracht moeien, gaan voort
zetten, en weer aanzienlijke troe
penmachten zenden, willen zij hun
doel bereiken.
Zoo van zelf, komt men te spre
ken over de militaire positie 'en de
sterkte der Boeren thans, nu geble
ken is dat Chamberlain zijn land-
g-enooten weer zoodanig bedrogen
heeft in de zoete hoop, dat dei oor
log bijna uit zou zij.*.
Het schijnt, dat het noorden van
Transvaal het tooneel van den strijd
zal worden. De Engelschen schij
nen reeds eenigen tijd het plan ge
koesterd te hebben daar troepen
heen te zencFen, doch zijn hierin
waarschijnlijk verhinderd door de
operaties tegen Botha.
Van offensief optreden der Boe
ren in deze streek hoort men zoo
nu en dan1 eens.
De Wet. we weten het, is in 't
oosten van den Vrijstaat, met zijn
„verstrooide" troepen, die, waar
schijnlijk verstrooid zijn met ken
nelijk opzet, om zich later weder
te vereenigen.
En dan nog weiten we van de mis
lukte po gin- om Fourie te omsin
gelen.
Generaal French waadt door de
klei in het district Utrecht en kan
haast niet verder komen, door de
vele regens belemmerd.
In de Kaapkolonie is in de laat
ste dagen de toestand weinig ver
anderd. Maar er zijn in allen ge
valle nog geen© teekenen waar te
nemen, die er op wijzen, dat de
Boeren er aan denken het vijande
lijk grondgebied weer te verlaten
en zij schijnen meer en meer het
doel te behartigen waarvoor zij ge
komen zijn, namelijk het verzame
len van voorraad, waardoor tevens
aan de Engelsche kolonisten zoo
veel mogelijk schade wordt toege
bracht en represailles worden ge
nomen voor de verwoestingen in de
beide republieken aangericht.
Met de veiligheid van het ver
voer langs den Delagoa-spoorweg
is het voor de Engelschen nog al
tijd even treurig gesteld. Den 17en
dezer deden de Boeren nog een
trein ontsporen, waarvan de gehee
le lading in hunne handen viel.
Wat heeft de tocht van French nu
eigenlijk toch wel uitgewerkt
Tot nog toe is generaal Walde-r-
see's pogen om Russen en Engel
schen te verzoenen, niet mogen ge
lukken en wordt de toestand te
Tientsin steeds onrustbarender.Vol
gens de New-York Herald" zijn
zelfs alle troepen onder die wape
nen en liepen Framscbe soldaten te
schreeuwen „Weg met de Engel
schen". wat natuurlijk voor d'e Chi-
neezen 'n hoogst stichtelijk schouw
spel moet ziin.
Wij hebben drie groote verschil
punten tusschen Rusland en Enge
land. waarover de Engelsche Re
geering een beslist andere meening
heeft dan de Russiscne.
lo. Het rec-ht op het uitsluitend
bezit van de Blonde- en Elliohellan
den en van de daartoe behoorende
wateren.
2o. Het recht om Engeland te be
letten een zijlijn aan te leggen van
den spoorweg van Tientsin naai*
Petersburg.
3o. De Mantsjoerïjsch© quaestie.
De correspondent van de „Ti
mes" te Peking heeft een onder
houd gehad met prins Tsji-ng. Deze
bevestigde dat Rusland zijn eischen
ten aanzien van monopoliën in
Mongolië en Toerkestan heeft prijs
gegeven, maar op een protectoraat
over Mantsjoerije staan blijft, ter
wijl in het gewijzigde artikel van
de conventie nog staat, dat de Chi-
n-eezen, dloor aan een Engelsche
maatschappij concessie te verlee-
nen voor den spoorweg van Sjan-
hai-kwan naar Nioe-tsjwang, een
vroeger met Rusland gesloten over
eenkomst geschonden hebben. Wel
ke overeenkomst, vraagt de corres
pondent. Misschien het zoogenaam
de Cassi-ni-v-erdrag Daarin moet
Rusland oorspronkelijk alleen aan
China bescherming toegezegd' heb
ben tegen Japan, maar later zou
op China's verlangen Rusland ook
zijn bescherming tegenover andere
mogendheden beloofd heibben.Tqen
de Duitschers Kiao-tsjou inpalm
den, deed China echter tevergeefs
een beroep op Rusland:'s tusschen-
komst.
Hieruit mag voldoende blijken,
hoe ernstig de Mantejoerijsche
kwestie opgenomen wordt.
Buitenlandsch Nieuws.
De Russische troebelen.
Het Russische regeeringsblad,
bevat het streng officieel versb-
van de onlusten.
Den 4en Maart werden te Peters-
burg gearresteerd 244 studenten,
waaronder 128 vrouwen, die na op-
schrijving van hun namen vrijgela
ten zijn.
Op denzelfden dag arrestatie van
136 studenten te Charkof, van wie
24 gevangen zijn gebleven.
Den 8sten inhechtenisneming van
517 mannelijke en 101 vrouwelijke
studenten vóór en in de universi
teit van Moskou. Des avonds wer
den die vrouwen vrijgelaten,, maar
8 van haar wilden van die vergun
ning geen gebruik maken.
Op den lOen 's avonds beging de
menigte groote ongeregeldheden.
Kozakken en dragonders chargeer
den ze. Als voornaamste belhamels
werden 17 studenten en 1 arts ge
vangen genomen.
Hee regeieringsverslag is omtrent
de jongste betooging te St. Peters
burg het uitvoerigst. In, dleni middag
was de menigte vóór de Kazansche
kerk tot 3000 personen aangegroeid.
Zij weigerde uiteen te gaan. Eeni-
ge studienten beproefden, roodie eai
witte vlaggen, met verschillende op
schriften te ontrollen. De onrust
stokers gingen naar de kerk en
wierpen kozakken en politie met
allerlei voorwierpen. Aan d'e eene
zijde van de kerk raakten de ko
zakken met het volk in een ernsti
ge botsing. De commandant van, de.
kozakken werd door een' ijzeren'
hamer aan het hoofd vekwetst. De
manschappen stegen daarop af, slo
ten de rustverstoorders in en na
men ze voor een deel gevangen.. De
overigen trokken de kerk binnen,
maakten' daar geraas en rookten
cigaretten, ofschoon er dienst werd
gehouden. De geestelijke vermaan
de hen zich te verwijderen. De po
litie drong binnen en dwong ze
naar het noli tiebur.eau mede te
gaan. In het geheel werden gevat
339 studenten.. 377 vrouwen, bene
vens 44 andere personen. Bij de
gevechten tusschen het volk en de
openbare macht zijn zwaar gewond:
de commandant der kozakken en
een commissaris van politiemin
der zwaar20 politieagenten, 4
kozakken en 32 personen uit de
menigte.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUIP-AFRIEA
De Britsche officier die den Hen
Maart door de Boeren gevangen
werd genomen maar ontsnapte, ver
telt dat Kruitzingers commando
prachtig bereden is. De mannen
zijn allen gewapend' met Lee-Met-
ford- of Lee-Enfieldrgeweren en
hebben volop munitie.
Drie Hollandsche kolonisten, van
wie bewezen was dat ze schuldig
zijn aan het vernielen van een
trein bij Taaibosch, waarbij vijf
man omkwamen, werden Dinsdag
ter dood gebracht. Twee anderen,
die bij deze zaak waren betrokken,
werden veroordeeld1 tot vijf jaar
gevan seni ss traf
Naar de Portugeesehe bladen
melden is het transportschip „Ben
gala" met uitgezette Boeren aan
boord te Kaap Verd'i aangekomen.
De vrouwen en de kinderen der
Boeren zullen: te Sagues Algarves
blijven, de mannen zullen warden
gekazerneerd in den citadel van
Peniche.
CHINA.
Met het oog op den staat van za
ken in China is de Fransche regee
ring overwegende, het expeditie
corps te verminderen en plannen
opmakende, 10.000 man. naar huis
terug te laten komen.
De Fransche gezant Pichon denkt
evenals het meerendeel van zijn
collega's te Peking eenigen tijd
vacantie te gaan nemen en reist
de volgende maand naar Frankrijk.
In verband met de hangende En-
gelsch-Russische troebelen is dit
vertrek nogal opmerkelijk.
De Berlijnsche „Post" komt in
een officeus artikeltje op tegen de
uitdrukking dat graaf Waldersee
zal interven,ieeren" ih het geschil
tusschen Rusland en Engeland over
het zijlijntje van den Mantsjoerij-
schen, spoorweg. Het blad merkt op
dat graaf Walderse niet meer zal
doen dan zijn invloed als opperbe
velhebber aanwenden om te ver
krijgen dat beide partijen hun troe
pen terugtrekken van het betwiste
gebied, opdat den. Chineezen niet
langer een beschamend voorbeeld
zal worden gegeven van een twee
dracht onder de verbonden, mogend
heden. Deze tusschenko-mst van d'en
opperbevelhebber heeft echter niets
uit te staan met de eventueede op
lossing van het geschil.
De Zwits-ersche Nationale Raad
heeft met algemeene stemmen het
wetsontwerp tot verzekering van
militairen tegen de gevolgen van
ziekte en ongevallen goedgekeurd.
Ee-n voorstel om d'e fabriekswet zoo
te wijzigen, dat de werktijd voor
vrouwen Zaterdagmiddag" met twee
uur wordt verkort, werd verwor
pen.
Volgens de pas gehouden volks
telling wonen er in Oostenrijk
26.107.304 riten-sch-e-n. Sinds de laat
ste telling in 1890 is de bevolking
met 9.3 pet. of 5.538.262 zielen toe
genomen.
De voorloopige uitslag van die
volkstelling in de landen van de
Hongaarsche Kroon, geeft voor Hon
garije 16.792.399 en voor Kroatië-
SLavonië 2.411.132, totaal 19.203.531
cf een toeneming van 9.96 pet.
Stadsnieuws
Haarlem, 21 Maart 1901.
Rede van dr. Schaeprnan.
Voor de R. K. Leesvereeniging te
Haarlem sprak gisterenavond dr.
Schaeprnan over onze Hollandsche
kunst in het tijdperk der renaissance.
Spreker zei dat men na de middel
eeuwen twee schilderscholen zonder
vrees voor tegenspraak de grootste en
belangrijkste-noemen kan, dat zijn de
Vlaamsche en Hollandsche schilder
school.
Maken de Italiaansche scholen eene
afzonderlijke behandeling niet noo-
dig, de Vlaamsche en Hollandsche lok
ken een eigen karakteristiek uit.
Alvorens tot de behandeling van die
schilderscholen over te gaan, behan
delde spreker eerst de vraag: wat is
de renaissance en gaf daarop in breede
trekken een antwoord, waaraan vooraf
ging eene beschouwing van de Gothie-
ke kunst, die de middeleeuwen be-
heerschte, de kunst om de Christelijke
ideeën in vormen aan de kunst ont
leend, weer te geven. Hieraan voldoen
bv. de schilderingen der catacomben.
Maar de kunst heeft meer ten doel, nl.
door schoonheid te bekoren en te
boeien.
Door lange reeks van ontwikkeling,
door het Byzantijnsche en Romaan-
sche heen, is een kunst ~nboren, die de
Christelijke ideeën weergaf in verhef
fende vormen. Die kunst was de Go-
thiek en de idee was deze: men moest
het ideaal teruggeven in de kunst, het
hooge Christelijke ideaal, dat was de
vereeniging van den mensch met God
en door die vereeniging de heiliging
van den mensch. Deze Emmanuel-ge-
dachte wilde de Gothiek teruggeven.
De zuiver zinnelijke schoonheidslijn
verviel.Hun schilders en beeldhouwers
maakten den menschelijken vorm tot
de uitdrukking van die hooge en heilige
dingen, die men hier berouw heet,
daar geestesverrukking hier streven
in de liefde, daar zaligheid in de vol
komen liefde zelf en wat de Christe
lijke zedeleer in hooge woorden en ver
heven gedachten neerlegde, hebben zij
trachten weer te geven in hun beelden,
die werden tot een bijbel, die de minste
man uit 't volk lezen kan.
Maar hierna kwamen nieuwe beroe
ringen onder de menschen. De klas
sieke oudheid werd ontdekt. Het stren
ge, groote machtige Christelijke leven
moede, richtte men zich weer tot de
Grieken, en op hun monumenten en
bouwwerken afgaande, stelde men
nieuwe regelen voor de kunst.
In dat streven is een vermoeienis te
zien om het nieuwe te zoeken
in het oude, waarin toch niets nieuws
te vinden is. En zoo beteekent de renais
sance niets anders, dan voor de Ger-
maansch-Christelijke kunst de oude in
de plaats te stellen.
Dr. Schaeprnan stelde toen in 't licht
hoe in de Italiaansche kunst steeds
een liefdevol navolgen der Grieksch-
Romeinsche lijnen valt waar te nemen
en zelfs hij de meesters als Michel An-
gelo en Raphael een afwijken van het
Christelijk ideaal valt op te merken
en de lust tot de menschelijko schoon
heid over de lust tot de glorie der God
zaligheid heeft gezegevierd.
Met voorbeelden dezer meesters toon
de de spr. aan hoe de wijsgeerige grond-
gedachtc der renaissance ligt in het
uitdrukken van 't Christelijk ideaal in
schoone menschelijke vormen.
En het onderscheid tusschen deze
kunst en de Christelijke valt ook aan
te toonen uit de Hollandsche en Vlaam
sche scholen.
De Hollandsche en Vlaamsche kunst
verschillen in dit opzicht, dat na de
reformatie alle Christelijke kunst in
de Hollandsche school verdwijnt en
in de Vlaamsche nog blijft bestaan.
Rubens leest het evangelie met
Roonische oogen, Rembrandt leest den
hijbei als protestant, en door dat eigen
visioen heeft hij zijn kunst geschapen,
uit wier mysteriën onze schilders nog
als uit een rijken bron kunnen putten,
die voort blijft gaan, zelfstandige leer
lingen te vormen en te scheppen.
Overeenkomst echter^ bestaat er ook
tusschen deze scholen en wel deze dat
beide vrij staan van alles wat men
overlevering noemt, streven naai' ver
heerlijkingvan de menschelijke schoon
heid en zich in den kring van het na-
tuurlijke ontwikkelen tot een verheven
vorm. Wat de regenboog en Gods zon
konden geven, hebben heide opgevan
gen en weergegeven met hun penseel.
Maar het groote onderscheid (usschen
de twee is, dat de Vlaamsche school is
gebleven en de Nederlandsche is ge
worden een zuiver nationale.
Vervolgens die schilderscholen in ty
pen tegenover elkander stellend, toonde
dr. Schaeprnan aan, dat men niet de
twee reuzen Rembrandt en Rubens te
genover elkander kan stellen.
Er zijn echter twee andere meesters,
Frans Hals en Van Dijck.
In breede trekken stelde de begaafde
redenaar deze meesters van het portret
in overeenkomst en verschil tegenover
eik aar.
Van Dijck werd geteekend als cava
lier en als schilder der cavalieren, van
't fluweel en brocaat.
Hals, de vermetele, de robbedoes, die
alles durfde en alles waagde en alles
deed, wist het volksleven dat hem om
ringde, terug te geven en heeft het on
sterfelijk gemaakt; de levende, tinte
lende schutterstukken, de statige, def
tige regentenstukken.
Na de pauze droeg dr. Schaeprnan.
voor zijn gedicht: „Zelfbespiegeling
van Frans Hals."
Men zie onder de advertentiën
De Grands Magasins du Prin-
temps" van Parijs.
Gisterenavond woei in de Louwrens-
Costerstraat een pan van een der da
ken en trof een ongeveer 19jarige dienst
bode op het hoofd, zoodat zri bewuste
loos ergens moest worden binnenge
dragen.
Landelijk Ho^erhuis-Comité.
Vanwege dat comité werd Woens
dagavond eene openbare vergadering
gehouden in „de Kroon". Als sprekers
traden op de heeren mr. P. J.
Troelstra, F. W. N. Hugenholtz Jr. en
Kerimpe Hogerhuis.
Allereerst sprak de heer Ilugenholtz.
Deze betoogde dat door de gratie of
afslag van straf die de gebroeders Ho-
Feuilleton.
Vrij bewerkt naar het duitsch,
13)
En onder zulke indrukken wildle
ik reeds Reinhard te gemoet tre
den en toelaten, dat hij mij omhels
de, toen er iets vreeselijks ge
beurde.
Nooit, nooit zal ik het vergeten
Plet was, alsof mij een mes in het
hart gestooten werd. Ik zag mijn
ouders ja ik moet het zoo neer
schrijven, want het is de waarheid,
vorschend, loerend, met gespannen
uitdrukking op hét gelaat achter
de deur staan. Papa gaf knikkend
zijn ingenomenheid met Reinhard's
woorden te kennen en ik las dui
delijk op zijn gelaatstrekken Zoo,
zoo was het goed Die toon was de
ware, daaro^ zal zij
Neen, ik schrijf niet verder wat
er op dat oogenblik in. mijn ge
moed omging, en wat mij thans
wreedelijk dwingt nog verder voort
te gaan
Reinhard' moest de veranderde.
snel afwisselende uitdrukking van
mijn gelaat gezien hebben, want
hij sloeg den arm om mij heen- en
zeid'e teer en angstig Wat scheelt
u, lieve Dora? Zijt gij niet wel?
En daar stand' op eens Sophie
voor mijn geest en ik hoorde- haar
woorden van dien bewusfcen d'ag
Al willen zij u ook nog zoo be
praten, doe het nietdoe het niet
en in mi in hart streed ik een hevi-
gen 9trijd:. Reeds wilde ik hem toe
roepen, neen, toeschreeuwen
Ik kan niet, ik kan niet! ik
wil niet, ik mag nietOm
God'swil laat mij met vrede I toen-
Re inhard' mij reed's aan zijn hart
gedrukt, mij haastig gekust en mij
nen binnentredende ouders toege
roepen had Hier is mijn kleine,
lieve verloofde maar wij moeten
haar- rust geven. Het heeft haar
sterk ontroerd'. Nietwaar, lieve
schoonmoeder, u zult u over haar
ontfermen Kom, geachte vriend,
laten wij ons verwijderen.
Een seconde later waren mama
en ik alleen. Ik zonk als bewuste
loos in haar armen en hoorde haar
nog zeggen Wat scheelt u, wat
scheelt u. mijn goede, lieve Dora?
Wees bedaard, mijn kind. Het is
/immers een groote, gewichtige
dag, een vreugdedag voor ons
allen
En terwijl het woord: „Vreug
dedag" mij steeds in de ooren
gonsde, ik moest het zelfs te
gen mijn wil gedurig zachtjes
voor mij zeiven fluisteren ver
loor ik het bewustzijn en kwam
eerst weer bij onder mama's lief
derijke oogen.
Zoo ben ik dan Reinhard's
verloofde geworden
HOOFDSTUK XIII.
Dus morgen Eindelijkzeide
mevrouw Paulsen en diende den
dokter die soep voor.
Den volgenden dag werd1 het
jonggetrouwde paar uit Italië te-
rag vernacht, en niet alleen de
naaste bloedverwant-en waren in
afwachtende houding, neem, de hal
ve stad' na-rn deel in de-ze gebeurte
nis en kon nauwelijks haar geduld'
bedwingen, Dora ais jonge vrouw
te verwelkomen..
Terstond na de bruiloft, onmid
dellijk na het groote diner bij Paul
sen, waren de jongelui vertrokken.
De wit zijden trouwjapon wan
neer zou Dora ooit in de gelegen
heid zijn hem weer aan te trek
ken hing zelfs nog in mevrouw
Paulsen's kleerkast, want haar
dochter was uit het ouderlijke huis
in de reiskoets gestapt, en zou eerst
na de terugkomst, haar eigen, wo
ning betrekken.
Zoo nu en dan had mevrouw
Paulsen een blik in Dora's kamertje
geworpen, maar niet al te dikwijls.
Een zonderlinge vrees hield haar
terughet scheen beur toe, dat al
de voorwerpen haar verwijtend
aankeken zij werd innig bedroefd,
wanneer zij in de verlaten ruimte
blikte, waarin het jonge vrouwtje
zoo gelukkige meisjesjaren door
leefd had.
Nu, het wordt ook tijd, zeide
zij, het gesprek voortzettende, tot
haar man. Het verlangen naar
ons kind wordt mij al t.e sterk.
Hier, Paulsen, hier is nog een
mooie middelmoot, in het staart
stuk zijn zooveel graten.
Maar de dokter antwoordde he
den niets hij was slecht gemutst.
Scheelt u wat, man vraagde
mevrouw Paulsen na het eten, en
ging bij hem- staan.
AHet is niets, zeide de aange
sprokene eenigszins gemelijk,
schudde het hoofd en streek mek
de hand ove-r het voorhoofd. Ér
kwam- mij van alles voor den
geest.
Dat was zoo zijn gewoonte, als
hij bijzonder aangedaan was hij
praatte d'anl ook niet gaarne. Do
doktersvrouw wendde zich zuch
tend van hem af en haar man ging
naar boven om, volgens gewoonte,
een middagslaapje te houden.
Maar nog twee andere personen
in Cappeln waren in een alles be
halve opgewekte stemming. Hst
waren de provisor en de bediende
van den apotheker. Zij hadden- roe
c'e, gemakkelijke dagen gehad; die
waren, als Reinhard terugkeerde,
voorbij. De eerste was een jongge
zel die reeds iis verscheiden apo
theken werkzaam- was geweest en
reeds meer plaatsen had leeren ken
nen dan menig handwerksgezel
Dit scheen des te vreemder, om
dat hij een bruikbaar, eerlijk en
nauwgezet man was. Die getu ge
ms had- hem dan ook als een be
schermgeest twintig jaren lang ver
gezeld gedurende welken tijd hij
nu eens hier, dan weer daar or-
toefd had. Het gelukte hem telkens
een nieuwe betrekking te krijgen,!
wanneer zijn zucht naar verande
ring hem opnieuw voortdreefof
eigenlijk was het ook dat niet,
maar wel een hoop, die hij reedis
lang in het geheim voedde. Hij
meende op een andere plaats bete
re vooruitzichten te zullen krijgen
voor een plan, waarmee hij reeds
jaren rondliep, ofschoon hij tot
nog toe nooit de rechte stappen er
voor gedaan had. Tibertius, zoo
heette de provisor, wilde een che
mische fabriek op-richten Dat was
zijn groote geheim Hij had1 iets
onbestemds in zijn wezen en iets
zonderlings in zijn voorkomen. Uit
een onverklaarbare gril droeg hn
een zoogenaamden poolschen rok
met een lange rij knoopen. Zijm
halsdoek viel in lange slirmen bij
den uitgesneden halskraag neer en
onder de wespentaille (men zeide,
dat hij een corset droeg) kwam zijn
pantalon te voorschijn, van boven
zeer wijd en beneden trechtervor
mig spits toeloopend en met sous
pieds. In ziin zaken vervulde hij
nauwgezet zijn plichten, maar Ti
bertius was een dweper, een dToo-
mer. en in plaats van te handelen,
bouwde hij steeds luchtkasteelen.
Zrodoende was hij altijd afhanke
lijk gebleven, niettegenstaande zijn
tamelijk ver gevorderden leeftijd.
Van den bediende Kordes
viel minder te zeggen. Hij was een,.
