Moment-Opnamen.
ALLERLEI.
Uit <li'11 Moppentrommel,
Prijsraadsel.
KRONEN.
PUZZLE.
De Ivroon"van|de Duitsche Keizerin.'-^
DeJOostenrijksche Keizerskroon.
f De kroon isj het zinnebeeld der
wereldlijke macht; elke edelsteen
daarvan ia eenjsymbool van een deel
dier macht, maar ook van een
plicht.
De kronen van het Duitsche kei-
zerspaar zijn zeer schoon.
band l dragen zeer groote edelsteenen j kroon heeft een bijzonder grooten
en parels. Over de robijnkleurige, saffier en een uit prachtige'parels
fluweelen muts welft zich een beugel, bestaand kruis,
die behalve andere kostbare steenen De oudste diadeem van Europa is
een zeer grooten saffier draagt. j de ijzeren kroon van Lombardije.
Keizer Frans Jozef heeft nog een j Men ziet het ijzer niet, want het is
andere kroon, „de heilige kroon van geheel met een breeden gouden ring
De Heilige kroon van Hongarije.
De Russische Keizerskroon.
k Die der keizerin dagteekent uit de j Hongarije", jfdie eigenlijk 1 uit twee i bedekt. Aan de binnenzijde kan men
15e eeuw. De hoofdband is rijk ver-1 deel en bestaat, n.l. een gouden dia- den dunnen ijzeren band zien, die
sierdjmet brillanten en robijnen, van-deem met spits toeloopende orna-|naar men zegt uit de') spijkers van
daar buigen zich bevallige Gothischementen en een Byzantynschen hoofd-het kruis van Christus is gemaakt,
bogen tot rozetten, aan wier voet een J band. Deze kroon heeft veel avonturen Deze kroon, die meer dan 1500 jaren
groote door robijnen omgeven bril- i gehad. In 1848 kwam ze in|,de han-l.oud is, bevindt zich tegenwoordig in
j£De oude Poolsche Koningskroon.
De Tiara of. Pauselijke^Kroon.
lant'prijkt. Over de muts van goud
brokaat buigen met groote parels be
lette beugels naar een middelpunt,
waar zij ook rijksappel en kruis
dragen.
u Deze beide kronen zijn veel mooier
dan de oude Pruisische kroon, die
j den van den dictator Kossuth en
verdween na diens vluchtop een
geheimzinnige wijze. Eerst in 1853
kwam ze weer voor den dag door een
eenvoudigen boer, die de plaats aan
wees, waar Kossuth ze begraven had.
I Zeer rijk is de kroon van den Rus-
deloude kathedraal?te Monza.
De tegen woordige_ Britsche staats-
kroon is voor Koningin Victoria ge
maakt. George IV. liet zich bij zijn
troonsbestijging een kroon maken,
die 51/2 pond woog en bijna 150000
pond sterling kostte. Nog zwaarder
De ijzeren Kroon van Lombardije.
De oude Schotsche Koningskroon.
iinds^het-ontstaan van het Duitsche
Rijk in "1871 niet meer gebruikt
wordt. In dejplaats van deze is het
ontwerp voor eenj nieuwe gemaakt
door prof. Doeppler.
Eigenaardig schoon is de kroon
van den keizer van Oostenrijk. De
ornamenten in lelievorm en dejbreede
sischen czaar, die in vorm gelijkt op is de tiara, die Napoleon I aan Paus
de Mitra der patriarchen, omdat de I Pius VII ten geschenke gaf. Deze
czaar ook hoofd der kerk is. Een toch woog zwaarder dan 8 pond.
andere Russische kroon is dié van
Katharina I, die met niet minder i
dan 250') steenen versierd is. Niet {Wordt vervolgd.')
minder prachtig zijn de kronen van I
Kasan, Finland enz. De Poolsche
BritschejStaatkkroon.
Del Perzische Koningskroon.
Oud Grachtje.
Een recht, smal grachtje met oud'
hollandsche gevelhuisjes. In het water
liggen schepen en schuiten en aan
den wal zakkenen manden met fruit,
soms hoog opgestapeld tegen een
dikken boom. Handkarren staan er
bij en vroolijke kinderen spelen er
omheen, luid schreeuwend en lachend.
Het is een bruin grachtje, bruin
in velerlei nuances. De huisjes rood
bruin en de straten aan weerzijden
van het water zijn bedekt met geel
bruine blaren, die van de herfstige
boomen vallen, de oude boomen wier
takken omhoog staan als armen van
wanhopige menschen
En telkens waaien blaadjes schom
melend naar beneden, op de straat-,
en ook in het stille gladde water, dat
slechts heel even rimpelt als de wind
er over gaat. Dan zeilen die doodej
blaadjes als miniatuur-scheepjes tus-
schen de menigte schuiten door.
Aan den bocht, in de waas-blauwe
verte, waar een statig steenen brugje
over het water spant, staat een klein
kerkje, iets hooger dan de huizen
rondomeen kerkje met een heel,
heel klein torentje, wit.-blinkend in
de zon. En op den top het gouden
windhaantje, f el-flikkerend in het
helle zonneschijnsel als een mystiseh
licht van groote heiligheid.
En aan den anderen kant van het
rustige grachtje nog een steenen
brugje, maar niet zoo mooi en niet
zoo statig. Daar zitten, op de treden
van het trapje, ^forsche mannen in
blauwen boezeroen zij eten met smaak
en graagte uit hun katoenen schoft
zakjes de dikke hompen brood, of
trachten te slapen, leunend tegen een
paar manden, zich behaaglijk koeste
rend in de' warme herfstzon, die hel
aan den blauwen hemel straalt.
Het is een vriendelijk grachtje in
een stille oude stad.
Puck.
Van alle tijden.
Voor alle tijden,
Met opvattingen gaat het als met
knoopen: als de eerste verkeerd zit, zit
ten ze allen scheef. Zij eindigde met
in elk woord een bespotting, een ver
wijt, een boosaardigheid te vinden, in
elk stilzwijgen een teelten van onver
schilligheid en minachting. Zij trok
zich in zichzelf terug; hoe meer zij er
over dacht, hoe meer de bitterheid de
overhand kreeg in haar gemoed. Zij
waande zich slecht behandeld, zij be
klaagde zich, had medelijden met zich
zelf, wond zij zich steeds meer op, tot
dat die staat van prikkelbaarheid haar
gewone toestand werd. Alle rampen,
die anderen troffen, beschouwde zij als
daden van rechtvaardigheid, door de
Voorzienigheid uitgedacht, om haar
persoonlijk voldoening te schenken.
Colonibi, I11 liet rijstveld.
O, het is gemakkelijk voor de geluk
kigen, voor de onbezorgden van hart
een nieuwen levenskring binnen te tre
den. De eerste bergen beklimt men
blijmoedig, de eerste dorens wonden
niet diep. de eerste steenen vermijdt
men zoo licht, de eerste storm schijnt
nieuwe levenskracht mede te deelen, de
eerste regenbui is spoedig opgedroogd
Maar voor hen, die ongelukkig zijn,
die reeds een lange, moeilijke reis ach
ter zich hebben, is het gereedmaken
tot een nieuwe taak iets. waartoe zij
al hun geestkracht moeten bijeenza
melen. Gaarne verpoozen zij even, eer
het besluit valt, dat moeilijk te her
roepen is.
E. Soer, Te zwaar geboet.
Het eenige, waaraan de ouders
met geringe uitzonderingen niet
denken, is: te zorgen hunne dochters
zulk eene opvoeding te geven, dat de
zen in staat zijn, zelf een goede keuze
te doen en inderdaad zelf waardig zijn
gekozen te worden. Treurig is het, niet
te gevoelen, dat aan de taak onzer op
voeding te arbeiden een arbeid is voor
het geheele leven; te beklagen is de
vrouw, die niet beseft, dat haar eigen
lijke taak eerst begint op datzelfde tijd
stip, waarop men haar als geëindigd
beschouwt.
Gatti de Gamond, De plichten der
vrouw.
Wie van jongs af aan met het leven
heeft moeten strijden, hem geeft de
vroege gewoonte als het ware een paar
goede lederen zolen tot bescherming en
bedekking tegen de steenen en oneffen
heden van den weg; maar anderen loo-
pe zich de bloote voeten wond.
Wertkirch, Blumen ohne Duft.
De smart gaat voorbij, het geluk niet.
Dat blijft in de herinnering. Rein ge
luk, hoe kort van duur ook, sluit alle
bitterheid uit, zelfs als het voorbij is.
Miss Mulock, Verzamelt de brokken
De eerste indrukken, die de mensch
heeft ontvangen, de omstandigheden
te midden van welke hij opgroeide, de
atmospheer, waarin hij geleefd heeft,
beheerschen zoowel zijne gedachten als
zijn leven.
Guizot.
WAAR IS DE BOER?
WETENSCHAP.
Brandbaar gas uit faeealièn.
Sedert eenigen tijd worden door
Engelsche ingenieurs belangwekken
de proeven genomen, om de brandba
re gassen, die bij het vervuilen van
grachten, kanalen, riolen enz. ont
staan, te' verzamelen en bruikbaar te
maken. De gasvorming wordt bevor
derd, door het vuile water eenigen
tijd te doen blijven in een groot, on
der hydraulische sluiting staand re
servoir; de ontwikkelde gassen wor
den afgeleid naar een Idokgasometer.
Bij een proef in Exeter genomen,
werd het aldus verzamelde gas (be
staande uit moerasgas, zwavelwater
stof en koolzuur) gébruikt tot het drij
ven van een gasmotor van 8 P. K.
Storingen komen echter dikwijls
voor door ongelijkmatige gasontwik-
keling tengevolge van de verdunning
van het grachtwater door regenbuien.
Drukfouten.
Zonder fouten zet °"een zetter
I11 ons lieve Vaderland
Argeloos toch dwaalt de-hand,
Grijpendle een verkeerde lettei
Of er schuift een uit haar stanc
Of het grootst der ongelukker.
Deserteert zelfs, onder 't drukke;
En daarom nooit boek of blad
Dat geen enkele fout bevat.
Maar zoo- we op ons zeiven lettei
Doen wij geen verkeerde- zetten
Is geen boek van fouten vrij,
Lezer't lijkt op U en mij
Een April-mop die te laat
komt
In een te Londen aangekomen brief,
wordt uit Dawson City verhaald van
het buitengewone optreden van een
mastodon, die, naar het schijnt, na
enkele duizenden eeuwen is opgestaan.
Het reusachtige en van ontzette'nde
wapens voorziene dier heeft dood,
schrik en verderf in Alaska verspreid.
Het heeft een geheel hotel verwoest en
verscheidene buizen tot gruzelementen
vertrapt. Toen het op zijn weg honden
en paarden zelfs ontmoette, ging het
met hen vangballetje spelen en wierp
het hen met zijn slagtanden hoog in
de lucht. Gelukkig kwam het op den
inval zijn krachten aan de telegraaf
draden te beproeven met het gevolg,
dat het door den stroom geveld werd.
Zijn huid alleen woog elfhonderd pond
en het geraamte, dat thans wordt ten
toongesteld, is niet minder dan 15 voet
hoog. De stadswijk, waar het dier ge
dood werd, ziet er uit, alsof er een
aardbeving gewoed heeft.
Ter snede.
Keizer Nicolaas de Eerste van Rus
land ontmoette eens in een der stra
ten van Petersburg een dronken dra
gonder, die in een huurrijtuig zat. In
die dagen was het een ongehoord ver
grijp tegen de krijgstucht, wanxeer
een soldaat zich dronken in het open
baar vertoonde; de dragonder schrikte
dus geweldig, toen hij den Keizer zag.
Snel besloten, trok hij de sabel uit de
scheede en maakte het voorgeschreven
militair saluut.
„Dragonder, wat doe je daar?" riep
de Keizer toornig uit.
„Ik breng een beschonken dragoD-
der naar de hoofdwacht, Uwe Majes
teit," was het onverstoorbaar kalme
antwoord van den misdadiger.
De Keizer moest lachen, schonk den
dragonder vijf roebels en gaf den koet
sier bevel, hem niet naar de hoofd
wacht, maar naar huis te rijden.
De slimme knecht en de
domme boer.
Den boer seer plomp van aert,
gaet sich in stadt verhueren
Aan eenen Advocaetmaer moet
het haest besueren,
Door d'uyt-gejaegden knecht, die
sooveel listen smeedt,
Totdatden Boer nae>r 't Dorp,
hy in genae weertreedt.
Het kostbaarste horloge dat ooit ge
maakt werd zal dat wel geweest zijn
hetwelk in 1844 voor den Sultan Abdul
Medjed werd vervaardigd en dat ta
melijk lastig moet zijn geweest om te
dragen, daar het vijf (Engelsche) dui
men middenlijn had en de uren en
kwartieren sloeg op veeren, met een
klank alsof het eene kerkklok ware
geweest. Het kostte ongeveer f 14000.
Een ander beroemd horloge was daar
entegen zeer klein: het was bevestigd
aan het boveneind van een potlood
houder en had slechts 1/4 duim mid
denlijn; op de wijzerplaat werden niet
alleen de uren, minuten en seconden,
maar ook de dagen der maand aan
gegeven. Het was te Genève gemaakt.
EEN VERRASSING,
j bad een vader aan zijne dochter b(
j loofd, als ze leerde koken en huishor
I den, en toen ze het kende, was zij:
verrassing, dat hij den dienst opzegd
aan de meid.'
DE INHALIGE APOTHEKER.
Een vrouw tot een provisor, die be
zig is de bestanddeelen van het dranls
je af te geven:
„Doe dat zoo knijperig niet, meheei
het drankje is voor een arm kind!"
STAD EN LAND.
„Wat is het hier een heerlijke luch
buiten! En hoeveel frisscher dan ii
de stad!"
„Net wat ik altijd tegen de vrouv
zeg, Mijnheer! Die stadslui, zeg ik, de
den vrij wat wijzer als ze derlui groot*
steden hierbuiten bouwden!"
OOK EEN KARAKTERLEZER.
„Ik wantrouw dien man op hel
eerste gezicht," zei A. veelbeteekenend.
A. is een van die menschen, die mee-
nen, dat zij geboren detectives zijn.
„Ja. ik zeg u, ik zou dien man geen
sikkepit vertrouwen."
„Hm!" zei B., die den man in quaes-
tie toevallig kende en een geheel an
deren dunk van hem had. „En waar
om niet, als ik vragen mag?"
„In de eerste plaats, heb je wel op
gemerkt hoe gebogen hij zijn schou
ders houdt? Dat is gluiperigheid."
„O!"
„Ten tweede, moet je eens opletten
hoe hij zijn handen dichtknijpt, alsof
hij iets vasthoudt, dat niets hem zou
kunnen bewegen los te laten. Dat is
begeerigheid."
„Ah zoo!"
„In de derde plaats, zie je hoe schuw
hij van den eenen kant naar den an
deren kijkt. Dat is gevoel van schuld."
Na een oogenblik van stilzwijgen
zei B.:
„Ik ken dien man toevallig."
„En heb ik geen gelijk?" vroeg A
zegevierend.
„Neen, je hebt ongelijk. Hij is nu
juist ver genoeg in het fietsen om met
zijn rijwiel op straat te gaan. Bijna
alle wielrijders hebben die teekens."
„O!"
ZOMER- EN WINTERBOOM.
Kleine Piet noemt den abeel, we
gens diens blad, dat aan de bovenzijde
groen en van onderen wit is, nog zoo
heel verkeerd niet: den zomer-winter-
boom.
De oplossing van ons vorig prijsraad
sel is
PAARDENSPEL.
Ingekomen waren 72 goede oplossin
gen. Bij loting viel de prijs ten deel
aan den jongeheer HENRI SEIGNET-
TE, Kruisweg 72 alhier, wien wij ver
zoeken zijn prijs Maandag a.s. tus-
schen 2 en 3 uur te komen afhalen aan
ons bureau, Kampersingel 70.
Ons nieuwe Prijsraadsel luidt als
volgt
Mijn geheel bestaat uit 10 letters en
is een stad in Turkije.
Vele menschen wonen liever buiten
op een stil 2, 7, 3, 8 dan in een groote
stad.
Een 10, 4, 5, 1, 6 is een slingerplant
9, 10 is een oude L-vXemaat.
Oplossingen worden ingewacht tot
en met Woensdag a.s.
Als ys loven wij uit een
KOP EN SCHOTEL.
