staat. Door hei bestuur aldaar worden
twee reizende schoolmeesters aange
sneld, die achtereenvolgens alle fami-
liën bezoeken waar schoolplichtige
kinderen zijn, die dan onmiddellijk
in hun woning onderricht geven. De
duur van zulk een bezoek hangt af
van den aanleg en den ijver der be
treffende leerlingen pn kan voor één
huisgezin enkele dagen, doch ook ver
scheiden© weken duren.
Een. poBtEegel <"e koop
aar>g! boden.
Dezer dagen was in een der postkan
toren te Berlijn de volgende bekendma
king aangeplakt:
Voor een der loketten van onze bu
reaux is een postzegel van 5 pfennig
(3 cent) gevonden. Hij of zij, die hem
verloren heeft, wordt uitgenoodigd hem
binnen zes weken op te eischen. De ver
liezer moet voorzien ziin van een be
wijs, dat hij werkelijk de benadeelde
partij is, kan hij dit niet bewijzen, dan
zal de postzegel weer aan de loketten
ten verkoop worden aangeboden.
Eöq nieuw s ort postzegel-
De koning van Italië heeft een merk
waardige vernieuwing in het aanbren
gen van beeltenissen op postzegels ge
combineerd met een beleefde galanterie
tegenover zijn vrouw. Tot beden droe
gen postzegels alleen de beeltenissen
van het hoofd van staat en geen prin
ses, door huwelijk koningin geworden,
zag- tot heden, gelijk koningin Helena,
haar portret op postzegels afgebeeld.
Waarom i* de zselnclit ve -
sterkend.
Omdat zij meer zuurstof bevat dan
de lucht op plaatsen midden in het
land. De aanwezigheid van zuurstof in
dezen vorm is een gewichtig element
van de opwekkende en versterkende
uitwerking der atmosfeer aan de zee
kust. Maar behalve de zuurstof, bevat
deze zuivere lucht ook fijne zoutdeel
tjes en water, dat door de aanwezig
heid van die zoutdeeltjes prikkelend
is gemaakt. Het inademen van die lucht
geeft een veerkrachtig en opgewekt ge
voel, dat den eetlust verbetert en de
spijsvertering bevordert. Bovendien
prikkelt bet, baden in zoutwater de
huid en verhoogt de werkzaamheid
van den bloedsomloop. Wanneer wij
aan het strand staan, ademen wij niet
alleen zuivere, zuurstof bevattende
lucht in, maar wij ziin door eene ge-
ëlectriseerde lucht omringd, die, zoo
als Ilnmboldt gezegd heeft, van ver
sterkende uitwerking is op het geheele
lichaamsgestel.
Fen vreesMijk drama
is in Cagliari afgespeeld. Een jonge
ziekenverpleegster wachtte op straat
een assistent van de academische kli
niek, dr. Gibelli, op en schoot hem
een kogel in de borst. Hoewel doodcli.ik
gewond, wist de geneesheer nog sip»
revolver te voorschijn te halen, en n
haar vuur af te geven, met het gevolg,
dat de kogel haar in den slaap drong.
Op baar beurt raapte de verpleegster
bet weggewoipen vuurwapen weer op
en gaf voor de tweede maal vuur af op
haar tegenpartij. De kogel doorboor
de het hart van den ongelukkige en
doodde hein ©ogenblikkelijk. Ook de
verpleegster, vroeger verloofd met het
slachtoffer, ligt op sterven.
Jap'Ti'-che h mdiglieid.
De behendigheid der Japansche goo
chelaars bleek voor eenigen tijd op een
diner, waar een hunner het gezelschap
met zijn goocheltoeren vermaakte.
Een der gasten, een vreemdeling, be
sloot zich niet door gezichtsbedrog te
laten verschalken en hield zijne oogen
onafgewend op den goochelaar geves
tigd, zonder zijne opmerkzaamheid in
t minst te laten afleiden.
De oude goochelaar, die dit bespeur
de, speelde uitsluitend voor hem. Eene
groote porseleinen vaas werd binnen
gebracht en in hei midden van de ka
mer gezet; de goochelaar klom er te
gen op en liet zich er langzaam inzak
ken.
De twijfelaar zat toen een half uur
lang op de vaas te turen, na zich eerst
overtuigd te hebben, dat die gaaf en
stevig was en niet óp een val
luik stond
Maar Gebha-rdifc deod het niet. Den
volgenden morgen sprong hij niet
naar school zooals anders, neen. hii
sloop langzaam langs de tuinhei
ning naar huilen. Zou het kind
soms ziek ziin
In den middag voor het uitgaan
der school stapte die kapitein naar
Totterden om den schoolmeester
Krum-mstöber te spreken.
Of hij ook niet die verandering
bij het kind hadl opgemerkt
Dot niet. maar het was hem toch
aangenaam dat hij hem, den vader
van Gebhardl, kon spreken. Heden
was er iets voorgevallen dat niet
als jeugdige overmoed kon worden
beschouwd.
Zoo, wat dan? vroeg Tomasius
veron trust.
Ja. de zaak is vreemd. In het
vrije kwartiertje is uw zoon met
een open zakmes op Paul Wilkens
aangevallen nog wel verrader
lijk van achteren. Goddank I het is
goed af ge] co pen
Dit trof den kapitein als oen
vuistslag.
Verraderlijk onmogelijk I
Zoo is het ons toch medege
deeld. Wilkens is wel is waar een
grootere jongen, maar dat mag toch
niet. Oudere jongens zijn er tus-
schen gesprongen. Uw zoon was
men kan het werkelijk niet anders
noemen als een krankzinnige. Ik
heb hem zwaar moeten straffen.
Maar wat was de aanleiding
De jongen moet toch iets tegen Paul
Wilkens gehad hebben
De moester haalde de schouders
Zoo tuurde hij nog in gespannen
verwachting, toen het overige gezel
schap het begon uit te schateren van
lachen en naast hem wees, waar (le
oude goochelaar zich zat te waaien en
reeds eenige minuten gezeten had.
Gewroken.
Een gemeenteraadslid van Praag,
Paruzek geheeten, is dezer dagen in
den namiddag op den openbaren weg
met een revolver doodgeschoten door
oen man, die vroeger bediende op zijn
kantoor was geweest. D« moordenaar
werd gearresteerd en heeft bekend, dat
hij de misdaad gepleegd heeft, om zich
te wreken, dat hij ontslagen was.
Een duivel in mensohenge-
daante.
Voor het hof van gezworenen te
Dresden had zich kortelings wegens
moord te verantwoorden Otto Kobisch,
wonende te Ober Lommafczsch, die zijv
kinderen, een tweejarig knaapje en
een meisje, ternauwernood een. maand
oud, erger dan een wild beest behan
deld had. Hij had betere dagen ge
kend. daar zijn vrouw een vrij aan
zienlijk vermogen mede ten huwelijk
had gebracht, maai- zijn geld smolt
weg als sneeuw voor de zon en bij ging
er toe over de werkkracht zijner vrouw,
die hij herhaaldelijk mishandelde, op
de ruwste wijze uit te buiten. Zijn kin
deren. waren gruwelen in zijn oogen en
meermalen liet hij zich uitdrukkingen
ontvallen als; „Ik laat hen geen van
beiden groot worden" of „als ik hen
maar eerst kwijt ben." Die voornemens
heeft hij op de meest barbaarsche wijze
ten uitvoer gebracht, door de hoofden
der kinderen tusschen de handen te
nemen en d>ie met geweld te drukken.
De schedels lagen als bewijsstukken
in de gerechtszaal en wei-den, terwille
van de beklagenswaardige moedei-, tij
dens haar verhoor uit de zaal verwij
derd. Uit de verklaringen der vrouw,
zoowel als die van andere getuigen
bleek, dat de man een ware duivel in
nienschengedaante moest geweest zijn.
De rechtbank veroordeelde hem we
gens moord in het eene geval ter dood
en wegens mishandeling met. doode-
lijken afloop in het andere geval tot
vijf jaren tuchthuisstraf. De beklaagde
nam zijn vonnis uiterst onverschillig
op.
Een Oostenryksche Dreyfu*.
Een rechterlijke dwab'ng, die veel
doet denken aan enkele bijzonderhe
den van het. Fransche Dreyfusdrama,
is te Iirakau voorgekomen.
Een joodsch o Ti ei er, Stiller genaamd,
was tot degradatie en vijf jaar gevan
genisstraf veroordeeld, wegens leve
ring van lands verdedigingsstukken
aan Rusland.
Reeds heeft de officier vier jaar van
zijn straftijd gezeten nu ontdekt is.
dat een ander persoon de schuldige is!
De bladen te Krakau dringen, er op
aan, dat het onrecht onmiddellijk her
steld zal worden. De antisemiefcische
pers verzet er zich echter sterk tegen.
Ia den slaap geworgd.
In het laatst der vorige week, ver
haalde de vrouw van den landbouwer
Duchet, wonende te Chateau Chervix,
een dorpje in de Landes, aan haar bu
ren, dat baar man zich in den nacht
had opgehangen. Men trad haar wo
ning binnen en zag het lijk werkelijk
hangen, doch de houding deed vermoe
den, dat misdaad in het spel was.
Vrouw Duchet beweerde aanvanke
lijk, dat zij haar man 's morgens bij
het ontwaken aan een kram aan de
zoldering had zien hangen. Haar ver
klaringen kwamen den rechter van in
structie echter verdacht voor, zoodat
men. besloot een wakend oog over haar
te houden. Inderdaad veranderde zij
in den loop van den dag van batterij,
en nu bleek, dat Duchet het slachtof
fer was geworden van een vooraf be
raamd plan.
Met een zekeren Deredin geheeten,
had de vrouw het plan, volgens haar
verklaring althans, beraamd haar echt
genoot om het leven te brengen. Te
dien einde was boven het bed der echt-
genooten in de zoldering, een gat ge
maakt en waren Deredin en zijn mede
plichtige Coudert ruim een week gele-
op. Nu ja. de groote plagen, de
kleine jongens wel eens. maar Wil
kens beweerde niet te weten waar
om uw zoon. hem had aangevallen
en uit den laatste kon ik geen woord
krijgen.
Tomasius dacht een oogeoiblik
na het kwam toch volstrekt niet
overeen met G eb hardt's karakter,
valschheid
Nu, ik zal den jongen geducht
onderhanden nemen, want de zaak
moet opgehelderd worden.
Dit geschiedde dan ook 's mid
dags, maar ex was niets uit te krij
gen.
Gebhardl. Gebhardtde va
der begon driftig te worden. AJs
je zoo laf bent iemand van achteren
met een mes aan te vallen, dan
dan hij hield op, want het weer
spannige gezichtje werd krijtwit.
Ik heb hem' niet aangevallen,
dal is een Leugen, ik heb mijn mes
genomen en heb gezegd dat
hij moest zeggen dat het niet waar
was
Wat zou niet waar zijn
Wel, wat Paul Wilkens ge
zegd had.
Wat heeft hij dan gisteren ge
zegd?
Ik kan het niet zeggen, vader.
Geb, stel je dan geen vertrou
wen in je vader? Wees toch op
recht kom, jongen kom ei-
flink voor uit,
Vader, hij heeft cezegd
Op nieuw bleef het kind steken.
Wel nu
Dat je laf was.
den, met behulp van een ladder, ge
klommen naar de vliering boven de
slaapkamer. Men had afgesproken dai
vrouw Duchet op een afgesproken tee-
ken den stro*- dien de anderen door
hot gat lieten zakken, om den bals van
den slapende zou slingeren en dat De
redin den strop zou aanhalen, tot de
ongelukkige dood was. Daar Duchet
echter ontwaakte, mislukte de e-erste
aanslag. Tot zoover berustten de ver
klaringen op betrouwbaren grondslag,
aangezien Duchet na den eersten aan
slag zich er over beklaagd had bij en
kele buren, die in dien zin verklarin-,
gen aflegden.
Volgens de verklaringen der echtge-,
noote, moet Deredin ditmaal de eeni
ge schuldige zijn geweest. Zij beweert
hem de behulpzame hand niet geboden
te hebben, on verder, dat Coudert van
den tweeden aanslag niets afwist. Het
dertienjarig zoontje van Duchet. dat
in dezelfde kamer sliep, beweert ech
ter wel deugdelijk twee mannen ge
zien te hebben, die eerst zijn vader ver
worgden en hem later ophingen
Daar de rechter van instructie ter
men vond tot verdenking van vrouw
Duchet en beide mannen, is bet drie
tal achter slot en grendel gezet.
Dwet-gr ssen.
Er bestaan verschillende dwergras
sen van het menschelijk geslacht, die
in grootte niet veel van elkander af
wijken, daar hunne lichaamslengte
slechts afwisselt tusschen 93 en 137
centimeter.
Daartoe behooren de Ita's op de Phi-
lippijnsche eilanden, inboorlingen
der Andaman-eilandende Batwa's in
het Congobekkken en de Alka's in Cen-
traal-Afrika.
Emin Pacha deelt over de Afrikaan-
sche dwergrassen mede, dat de stam
men rondom bet meer Akkas gemid
deld 1245 millimeter lengte hebben.
Dr. Parke geeft voor de lengte der
Batwa's, die bij in 1886 ontdekte, 1295
millimeter op, maar rangschikte hen
in verstandelijke ontwikkeling beneden
de Nubische negers.
De thans nog levende dwergrassen
worden dtoor sommige anthropologen
gehouden voor de overblijfsels van vol
keren, die eertijds een veel grooter
grondgebied innamen, "waarschijn
lijk Indiè, Noord-Afrika, de streek der
Pyreneën, Zwitserland en Centraal-
Amerika,
De pygmeën, door Aristoteles en He
rodotus beschreven, woonden aan den
Boven-Nijl en in het Nijldal en deze
diminutief-menschén stonden destijds,
gelijk thans, op den laagsten trap van
beschaving.
De Ve uvius roert zich.
Sedert een paar dagen is de Vesu
vius weer buitengewoon werkzaam.
Dikke, zwarte rook wordt uit een der
westelijke kraters opgespoten en 's
nachts is de geheele omtrek verlicht
door het vuur uit den krater. Lava
loopt nog niet, maar van tijd tot tijd
valt een lichte aschregen op het om
ringende land.
Duivenpost oo zee.
Men zal zich herinneren, dat twee
jaren geleden een proef is genomen
met. het overbrengen van brieven met
duiven, van mailbooten uit zee afge
zonden. In 't vorige jaar werden die
proeven, van 15 Maart af. geregeld el
ke week herhaald, uit schepen, die van
Havre waren vertrokken. Van 36 kee-
ren gelukten en 34; slechts 2 keeren
kwam geen der duiven op de til terug
en gingen de brieven verloren. De af
standen wisselden van 120 tot 350 mij
len; 20 keeren waren zij 120 tot 150 mij
len: zij werden meestal binnen 24 uren
afgelegd.
Op 29 Juli werden de duiven ie 5
uur s morgens van de Touraine losge
laten op 324 mijlen afstand en de eerste
was al ie 2 uur 'snam. thuis. Op 9 Sep
tember vertrokken zij op denzelfden
tijd en brachten 's avonds 25 brieven
mee terug, na aldus 650 mijlen te heb
ben afgelegd.
In het geheel werden 261 duiven ge
bruikt, van welke 113, dus 44 pet., te
ruggekomen zijn. In 't geheel hebben
zij in het vorig jaar 190 brieven over
gebracht.
Dat heeft cle schoft
De kapitedn zonk bijna ineen
hij sloeg met die gebalde vuist op
de tafel zoodat deze begon te tril
len evenals elke pees. elke zenuw,
elke spier van den man met het
grijze hoofd.
Vaderschreeuwde het kind
in ongekende angst,
Zoo zoo mijn jongen
was het dat?
Belachelijk natuurlijk wat
kunnen jongens al niet verzinnen
Laf zulk een schaapskop I Hij
lachte luid, stak de bevende hand
tusschen den kraag van zijn jas als
of hij vreesde te stikken. Gebhardl
werd' bang en wilde juffrouw Tra
bert roepen.
Neen. Geb blijf hier, hoor
je Ik wilde jou alleen maar zeg
gen die sch-oft die Wilkens - -
hij liegt
Ja vader, de kleine richtte
het bovenlijf on en balde de vuis
ten. en als ik grooter ben, dan
zal ik hem„
Misschien. ja, mijn jongen
ga nu maar heen
Gebhardt gehoorzaamdehij
hoorde den smartkreet niet waar
mede zijn vader op een: stoel ne
derviel, hij hoorde het steunen en
jammeren niet waarmede zijn va
der de armen op die tafel neder
sloeg en zijn hoofd in de handen
verborg.
Een uur later riep kapitein To
masius, Gebhardt I maak je
klaarje moet met inij mede naar
Tottersen
Hét verslag dezer proefnemingen
meldt voorts, dat de minister van ma
rine met de ondernemers in overleg
is getreden voor den dienst der oor
logsmarine, welke mei haar duiven tot
dusver geen goede uitkomsten had ge
kregen.
Dit. jaar zou van 15 Maart af de proef
worden voortgezet, ook met duiven
die van nit Amerika terugkeerenrle
schepen berichten naar Europa zullen
overbrengen.
Bollandscli
Een Amerikaansch handelaar wilde
zijn artikel in Nederland aan den man
brengen en liet reclamekaarten druk
ken in 'tHollandsch. Na vermel
ding van het „gesectzlijk ge-dryekte"
handelsmerk der „ateenige" fabrikan
ten, vertelt het kaartje dat het pro
duct is:
„Unübertrefflik door Herstel Ining
van Puddings, Kokken, Mehlspijsen,
Suppen, ook Saucen, Beeste Spijs för
Kinder ock Kraaiken Uverall ie ha-
ben."
E?n zonderling.
Te Mecbelen is zekere De Lessort
gestorven, gewezen spoorwegbeambte,
een zeer rijk man, die met een zoon en
drie dienstmeiden een zeer groot huis
bewoonde, buiten hetwelk bij nooit
een voet zette. De meisjes losten el
kaar om de acht uur af. want de heer
des huizes ontbeet te middernacht,
dineerde te zes uur 's ochtends, sliep
overdag en stond 's avonds om elf
uur op. Hij bezat tal van huizen,
waarvan hü de buur nooit opeischte.
maar wel aannanj als hem die ge
bracht werd. Onlangs ontving hij acht
tien jaar achterstallig pensioen. Voor
't overige was hij zeer liefdadig en bij
al wat arm was bekend. Maar hij ging
met niemand om.
Uit Yokohama wordt gemeld, dat
de Japansche rechters en advocaten 't
plan hadden opgevat, het werk te sta
ken. daar zij te weinig inkomen heb
ben en het parlement hun verzoek om
vgrhooging heeft verworpen. Menig
rechter ontvangt niet meer dan 12 gul
den per week en liet hoogste salaris
voor een lid van het hof van cassatie
bedraagt 4800 tot 6000 gulden per jaar.
Alleen door dwang van de zijde der
regeering, zetten zij hun werkzaamhe
den nog voort.
Het gewaarde lijk.
Een student in de medicijnen te
Londen, Wiliam Charles Browning, is
gevangen genomen wegens opzettelijke
misleiding van zijn geneesheer dr.
Marsh. Daar hij tot over zijn ooren in
de schulden stak, had hij er veel be
lang bij te verdwijnen en daarom legde
hij zich te bed, liet den dokter roepen
en wendde een ernstige ziekte voor.
Eenige dagen later schoor hij zijn
knevel af, grimqferde zich en begaf
zich naar dr. Marsh, wien hij op de
mouw spelde, dat zijn broer, Charles
Browning, het tijdige met het eeuwige
verwisseld had. Dr. Marsh stelde hem
een doodcertificaat ter hand en begaf
zich met hem naar het sterfhuis om
het lijk te schouwen. Hij za,g de doode
op het bed liggen en stond op bet punt
te vertrekken, toen eensklaps zijn arg
waan opgewekt werd. Naar het bed
terugkeerend, bemerkte hij, dat het
gewaande lijk een gewone ledepop
was, die de student heel handig ver
momd en aangekleed had. De aan
staande esculaap zal voor zijn bedrog
ongemakkelijk gestraft worden.
f en slaueenplaag.
In het Januari-nommer van „The
Zoologist" gaf de heer G. Leigton
een verhaal ten beste omtrent een
plaag, waardoor verleden jaar een
plaatsje in Zuid-Wales werd bezocht.
Gedurende de gansche maand Septem
ber hadden zwermen slangen daar
hun domicilium gevestigd. Zij kropen
er over de vloeren, slopen in de etens
kasten. kronkelden zich om de meube
len; ja, de meest stoutmoedigen gin
gen de trappen op, om in de slaapka
mers een rustigen rust te genieten.
Ofschoon de bewoners een waren
verdelgings-krijg tegen hen voerden
en er in één buis op één dag twee-en-
Toen vacler en zoon het huis uibi
kwamen was de nevel in fijne mot
regen overgegaan.
Ga maar vooruit, Gebhardt I
De jongen keek van ter zijde
schuw naar zijn vader.
Na een poos bleef Gebhardt stil
staan en zei de
Vader, ik zal toch Paul Wil
kens nog wel eens krijgen I
Dat zal moeilijk gaan, Geb.
Wij moeten verhuizen. Je moet
straks van mijnheer Krummstoctter
afscheid nemen.
Het kind scheen eenige oogenblik-
ken erg verwonderd.
Verhuizen wij spoedig, vader?
Ja, jongen, morgen reeds.
Waar gaan wij heen, vader?
Dat zullen wij zien. Misschien
naar de Noordzee.
O, dat is heerlijk, zeide Geb
hardt.
Niet waar, loop maar door,
Gebhardt
De kleine vlugge voeten steven
den vroolijk vooruit, voor de zwa
re. vermoeide stappen van den man
met het grijze hoofd'.
Mag ik dan ook met een boot
varen, vadetr?
Ja, mij-n jongen.
Moet ik dan nog naar school
Ja, Geb, nog een jaar of wat.
Een paar maal zag Gebhardt ver
wonderd om. Vader liep zoo ere-
langzaam.
Vader, je hebt geen overjas
aan
Dat is niets, Geb, dat kan
geen kwaad'.
twintig werden gedood, zag men bun
aantal niet merkbaar verminderen.
De eieren, waaruit de bovengenoem
de twee-en-twintig reptielen, gewone
ringslangen, waren voortgekomen,
waren gelegd in een gat van den ach
termuur van het huis. Men besloot tan
laatste dezen muur gedeeJtelijk weg te
breken en vond toen niet minder dan
veertig hoopjes, elk van ongeveer
dertig eieren, die allen hvfc punt
waren v»n uit te Komen.
Zoo ongeveer 1400 slangen in wor
ding, op eene oppervlakte van weinige
vierkante meters!
Verschrikkelijke ontdekkine
Een visscher heeft aan de oevers der
Seine, nabij Rouaan een vreeselijkc
ontdekking gedaan. Achtereenvolgens
haalde hij twee pakjes op, waarvan
elk het bij den schouder afgekapte
armpje van een kindje, vermoedelijk
de U-jarige Madeleine Godailler, die
sedert 4 April jl. spoorloos verdwenen
was, bevatte. Elk lichaamsdeel was
gewikkeld .in een lap van een vrouwen
hemd; op een dier lappen stonden de
initialen M. B., in rood borduursel, op
het andere het dubbele fabrieksmerk
4. 115. Die toekans geven hoop op de
ontdekking van den misdadiger. De
smokkelaar Estef, die als verdacht van
de ontvoering, gearresteerd was, is
weer op vrije voeten gestald.
Mandarijn
Onder de geheimzinnige machten en
krachten van het wonderbare Chinee-
sche rijk, dat nog zooveel bergt, waar
van in onze Europeesche hersens niet
het flauwste vermoeden is, behooren
wel de Mandarijnen: booge staatsamb
tenaren, wier waardigheid in bun ge
slacht -erfelijk is, zooals bij ons het
koningschap en die voor het meeren-
deel zich scherp kantten tegen alle her
vorming op sociaal terrein, omdat ze
gelijk begrijpelijk is, daarin de on
dergang zien van hun eigen stand, die
niet berust op capaciteiten en verdien
sten, maar op een sedert eeuwen ge
huldigde overlevering.
Het woord Mandarijn, afkomstig van
het sanskriet. „Mantavin", is eigenlijk
geen Chineesch. In de taal van het he-
melsche rijk keeten de hoogwaardig-
lie dsbeklee-ders Kwam.
Hun verschillende rangen worden
onderscheiden met gekleurde knoop en:
zoo heeft men Mandarijnen van de
blauwe, roode, paarsche, gele en an
dere knoopen.
De hooge staatsambtenaren zijn nooit
onderworpen aan de straffen, die op
gewone burgers kunnen worden toege
past.
Heeft een Mandarijn iets gedaan,
waardoor hij bij den keizer in onge
nade valt, dan krijgt hij een zijden
koord thuis, als een vriendelijke aan
wijzing, dat hij verzocht wordt zich op
te hangen.
Ctai^e^sehe biik«8H3afleider?.
De Chineezen hebben reeds vóór dui
zend jaar een verbazende wetenschap
pelijke beschaving bezeten. Zij hebben
het kompas, het buskruit, de boekdruk
kunst, het porselein lang vóór ons uit
gevonden. In een ander opzicht zouden
hoogstens de Egyptenaren en Etrusken
hun den voorrang kunnen betwisten.
Bij deze beide volkeren is de bliksem
afleider bekend geweest, die bij de
Chineezen sedert minstens vijf eeuwen
in gebruik is. Zóólang staat er reeds op
den porseleinen toren van Nanking
een toestel, dat de Europeanen eerst
voor niets anders dan een sieraad
hielden. Om een hoogen mast, aan den
top met een vergulden bal versierd,
windt zich een spiraal van vergulde
draden, waai' vergulde kettingen af
hangen. In de nabijheid van Amoy
staat een tweede bliksemafleider. Op
een sterken mast is een ijzeren vergul
den bal en daarop een insgelijks ver
gulde pijnappel aangebracht. Rondom
dien mast loopen ijzeren ringen, die
naar beneden hoe langer hoe grooter
worden, van blik, dat aan de buitenzij
de verguld is. Van den pijnappel uit
ioopen vier ijzeren kettingen, die aan
eiken van die ringen vastgemaakt zijn
en omlaag het ver vergulde dak van
een zuilenvormig ondergebouw raken.
Hoe de bliksemstraal eigenlijk van
den ketting uit in den grond wordt
afgeleid, is een raadsel, want de be
wering van de Chineezen, dal de hlik-
Zoo kwamen zij aan de eerste
huizen van 'I ottersen.. Bij het on
dergaan had: de zon. den nevel er.
de wolken verdreven. Alles blonk
in schitterend licht. De leien da
ken blanken als gepolijst staal. Uit
de die uren der huizen sprongen de
kinderen ondieir luid en. vrooiijk ge
woel. Vrouwen met manden aan
den, arm bewogen zich over het
hobbelige plaveisel om hunne in-
koop en te gaan' doen.
Vad'er, luister eensl riep Geb
stilstaande.
Wat is er?
Hoor die mienschen eens
schreeuwen!
Inderdaad uit de naastbij gelegen
zijstraat vluchtten vrouwen en kin
deren en stormden de huizen bin
nen. Daar achter hoorde- men we
der veel geraas en geschreeuw.
Houdt den stierHoudt den
stier
Daar schoot iemand met groote
sprongen, Gebhardt voorbii zijn
vader En daar om den hoek kwam
de stier, den neus bijna tegen den
grond. Aan. het. om de korte ho
rens gebonden touw hing een sla
gersknecht. die niet losliet en door
het woedende dier werd voortge
sleept.
Gebhardt schreeuwde' luid.
Zijn vader had met beide ham
den de horens van het dier om
klemd,. Een oógéniblik scheen het
dier tot staan te zijn gebracht, maar
toen holde het weder verder den
kapitein over- den grond sleurende
rrmt woedend brullen en sfooien.
se.m zich langs de ringwj moe loop' en
eindelijk van de spits van den pijnap
pel «te lucht ingaat, is toch te naïef
om grjoofd te worden. Een feit is het
echter, da! een huis, van zulk een
bliksemafleider voorzien, sinds eeuwen
niet door den bliksem getroffen is.
Eaa e:si door Europa
De New-Yorksche dagbladschrijver
Hanslian, die, vrouw en kind in een
kinderwagentje voor zich uit duwend,
aangenomen heeft op die wijze eei>
rondreis door Europa te maken, heeft
reeds een groot gedeelte van zijn tocht
achter den rug. Den 12en September
1899 verliet hij Weenen, etn duwde zijn
kinderwagein achtereenvolgens dooi
Oostenrijk, Rusland en Duitschland.
bezocht België en Holland, en wandel
de toen naar Frankrijk, waar hij zien
6 November 1900 inscheepte naar Groot-
Britiannië. Hij trok door Engeland en
Schotland en kwam over Huil aar
boord der „Esperanza"' in Hamburg
aan. Van Hamburg uit reist Hanslian
naar Rostock, van daar naar Kopen
hagen en begeeft zich dan naar Stock
holm om Zweden en Noorwegen te be
zoeken. Vervolgens gaat de reis naar
Rusland en wel naai' Kiew, dan naai
Servië, Bulgarije, Bosnië, Turkije,
Griekenland en Italië. Steeds duwend
gaat hij naar Spanje, Portugal en
Frankrijk, om door Zwitserland naar
Oostenrijk terug te keeren. De reis moet
twee jaar duren. De ondernemer be
strijdt de kosten zelf. I-Iii verdient het
noodige met den verkoop van „An-
sichtskarten", waarop hij met zijn ge
zin voorkomt. Legt hij zijn tocht bin
neu 2 jaar af, dan ontvangt hij van
de New-York Herald 601)0 helooriing
IlOP+r»!
Eindelijk is zij er de lente,
waarnaar we in poolkoude en gurige
regenbuien reikhalzend hebben zitten
uitkijken. Plotseling is de zon gekomen
in de blauwstrakke lucht en met haa.r
warmte doet zij plant en dier wel,
brengt zij nieuwe frischheid in den tot
wanhoop bevroren levenslust der men-
schen.
't Is eigenlijk te snel gegaan: er zijn
er, die de overvloedige lenteweelde
niet hebben kunnen verdragen. De
eerste, warme zonnestralen hebben
een slachtoffer gc-maakt. Te Parijs is
al een rentenier, die in de deur zijner
woning stond, om van het mooie weer
t© genieten, door zonnesteek getroffen
en in den loop van den dag gestorven.
In de Vereenigde Staten is het nog
lang geen lente. In de Staten New-York,
Pennsylvania en Ohio i.s het vreeselijk
weer. Stormen en regenbuien treiteren
er het menschdom en op vele plaatsen
zijn de landen overstroomd.
In het westelijk deel van New-York
raasde Zaterdag een van die hevige
sneeuwstormen, welke men blizzards
noemt. Overal blijven d:e treinen in de
sneeuw steken, telegraaf- en telefoon
draden zijn gebroken en de gemeen
schap met de westelijke staten is geheel
afgesneden.
Te Dunkirk Ligt de sneeuw 12 duim
hoog, te Buffalo 6 duim.
Ook in het noorden van Pennsylva
nia en Tennessee valt veel sneeuw. Te
Carnegie staat 3 voet water in de
straten door de hevige regens.
Een sneeuwploeg op de Colorado
North-'West-Railway is onder een la
wine bedolven; 4 personen kwamen om
het leven.
De kousen vaa den prins van
Wal 8.
Van de tegenwoordige koningin van
Engeland wordt de volgende anecdote
verhaald:
Toen Hare Majesteit nog prinses van
Wales was, bracht zij eens op een mid
dag een bezoek aan de woning van
een harer pachters, nam lachend een
kous, die op een bank lag ter hand en
begon een rondje op te zetten. Ik
weet zeker, zei ze tegen de boerin, dat
gij niet zuo handig de priem hanteert
als ik. Ik ben trotsch op mijn brei-
kunst. Ik heb toevallig kortelings een
paar voor den prins afgemaakt en
Draagt de prins dus ook kousen'
riep de boerin verwonderd uit
Ach, Koninklijke Hoogheid, dan
zult ge ook wel weten wat voor ver
schrikkelijke gaten de mannen in hun
kousen kunnen loopen.
Mannen die het dier hadden, nage-
loopen, sprongen er nu bij en in
een oogenblik was het gekneveld.
Is hij dood vroeg e-r eenHij
heeft er van gelust
Twee mannen namen d'en kapi
tein op en droegen hem in het
naastbij zijnde huis.
Vader, vader gilde Gebhardt
Hij knielde op de harde steenen en
zijne angstige blikken zochten hel
oog van zijn vader.
Laat iemand een dokter ha
len riep eene vrouw.
Toen opende Tomasius de oogen.
Papa! waar heb je pijn?
Ik ik heb geen dokter meer
noodig I
Hij haalde eenige keeren met
moeite adem droppels bloed kwa
men over zijne lippen. Zijne oogen
rustten op Gebhardit's gelaat dat
zich over hem heenboog. als wikte
hij de beeltenis van zijn kind' voor
eeuwig in zijn geheugen drukken.
Toen zeidie hii langzaam met een
mat lachje
Zeg aan Paul Wilkens dat
je vader niet laf is hoor je
wel niet laf, mijn kleine, dap
pere Geb 1
Zijne stem bralt. De oogloden
zonken langzaam naar beneden en
Gebhardit legde ween end. ziin blond
hoofdje op de borst van zijn vader.
De kleine, dappere kinderhan
den trokken aan de hand van den
vacler. aa i de hand van een dood'e,
die niet laf was neen, dat was
