NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen. Dagblad in Haarlem en Omstreken.
18e Jaargang
Donderdag 9 Mei 1901.
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37%
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIÈN
Van 15 regels 50 Ots.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122,
Intercommunale aansluiting. -»i
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Conrantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit Mad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 31bil Faubourg Montmaxtre.
Dit nummer bestaat uit
zes bladzijden.
Haarlem's Dagblad van 9 Mei
bevat o.a.
Lusteloosheid en wanhoop van
het Engelsche leger, Opzettelijke
leugens, Christiaan de Wet, Par-
loineutaire Praatjes, Een algemeene
loonsrerhouding.
Officieele Berichten.
BURGEMEESTER en WETHOU-
DERS van Haarlem,
Dóen, te weten, dat van heden op
alle werkdagen, van des voormid
dags 10 tot des namiddags 4 uur,
tot 21 Mei e. k. 's namiddags ten
1 ure, ter gemeente-secretarie (7e
afdeeling) ter visie is ruedargelegd,
het ingekomen verzoekschrift met
de bijlagen, van:
lo. A. J. de Waal Male fijt om
vergunning tot oprichting van eene
Smederij in den tuin achter de per-
ceelen aan de Brouwersvaart No.
46 en 48
2o. P. Goedkoop Dzn., om ver
gunning tot uitbreiding van het
machlneigebouw op het terrein der
werf Conrad" aan den Spaarn-
damschen weg. liggende in de ge
meente Haarlem, en in de gemeen
te Schoten, door bijhouw van eene
machinekamer met ketelhuis en
bet bijplaatsen van eene stoomma-
chine van 350 paardenkracht, een
dynamo en twee liggende stoom
ketels
3o. J. H. Romijn, om vergunning
lot uitbreiding van eene- Smederij
n het perceel aan de Spekstraat
Ao. 12, en dat op den veertienden
dag na hedem, zijnde 21 Mei e.k.,
en wel des namiddags ten 1 ure
op hot Raadhuis der eemeente d'e
gelegenheid zal worden gegeven.,
om ten overstaan van het Gemeen
tebestuur of een of meer zijner le
den, bezwaren tegen het uitbreiden
en oprichten der inrichtingen in te
brengen.
Haarlem1, 7 Mei 1901.
Burg. en Weth. voornoemd,
DE HAAN HUGENHOLTZ,
L.-B.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Politiek Overzicht.
Weer een wanhopig hoofdartikel
in de Times", waarin gezegd
wordt, dat het leger versleten is en
wordt aangedrongen op het vernieu
wen van dat leger.
Dat dit niet gemakkelijk gaat
voor Engeland dat misschien al het
grootste deel zijner landszonen in
den besten leeftijd naar het slag
veld stuurde, en dat gebukt gaat
onder de millioenen, die de oorlog
kost. is te besrimpin.
En zeker om het naargeestige de
zer overdenkingen wat weg te d.oe-|
zelen, lanceert mien er af en toe
weer berichtjes van vredesonder
handelingen tusschen. Zoo had' on
langs Central News" er een, dat
nu echter door „Daily News" weer
tegengesproken is. „Central News"
had verteld, dat lord Kitchener de
vredesonderhandelingen zal herope
nen. als hem de vrije hand wordt
En die berichtjes, evenmin als
de steenkolen-belasting, diie met
kleine meerderheid van stemmen
in het Huis is aangenomen om aan
geld te komen1, kunnen dei Boeren
terughouden van hun energiek ver
zet.
Die zijn toch niet voornemens
toe te geven met of zonder kolen-
belasting zii zien, het best, dat En
geland op den duur toch niet zal
kunnen volhouden, dat het zal moe
ten eindigen met toegeven'.
Wij' wezen1 boven reeds op het
hoofdartikel van die Times". Als
staaltje hoe de „Times" den toe
stand teekent. het volgendei
„Waar is dei gewone opgewekt
heid van den Britsohen soldaat?
Niet in deze lustelooze menschen
wier starende- oogen slechts die een
tonige vraag schijnen te herhalen,
die men hoort van elkeen dien men
ontmoetWanneer zal dat uit zijn?
Komt er dan nooit een eind aan
En daarover moet men zich niet
verbazen.
„Achttien maan dien lang heeft
men hen onophoudelijk bezig ge
houden. Daan was geen rust, geen
fcijict om op adem te komen! in win
terkwartieren, in- dezen buitenge-
wonen en voorbeeldieloozen veld
tocht. Deze zelfde mannen hebben
Gronjé verjaagd bij Kimberley; zij
achtervolgen Botha van Kroonstad
naar Pretoriawerden in den win
ter gestuurd naar Komatipoort
moesten toen weer berugm arch.ee-
ren naar Fo-uriesberg en vandaar
dwars door den Oranje Vrijstaat,
totdat zij eindelijk den spoorweg
bereikten. Toen werden zij weder
naar het Noorden gezonden waar
ziji weder 500 mijlen mprcheerende
en vechtende moesten afleggen.
Aan een spoorweg gekomen wer
den zij weer teruggestuurd naar
den Vrijstaat, om opnieuw te trek
ken. onophoudelijk en vruchteloos,
ac-htier De Wet. Weder in een trein
en naar de Kaapkolonie, waar weer
500 mijlen marcheeren voor hen
stond, en dan weer in een trein
„En zoo raken zij alle besef kwijt
van tij d' en 'plaats en uur
„Zij zijn op, enj die officieren kun
nen hen niet dwingen- tot een taak,
die andere troepen met graagte
zouden ondernemen.
Dat is de ware geschiedenis van
de vele bittere teleurstellingen, ge
durende de afgeloopen maanden.
Het leger heeft rust noodig. Na zes
maanden rust kunnien zij hun werkj
weer hervattenEn zoo gij hen
geen rust kunt geven zendt dan!
nieuwe, friss-che krachten, om den
last van den strijd over te nemen."
Buitenlandsch Nieuws.
Opzettelijke leugens.
De Imperialistische kliek houdt
er verschillende manieren op na
om het groote publiek onkundig te
houden van den waren stand van
zaken in Zuid-Afrika. De welover-
legde, opzettelijke lengen mon
dienst doem naast de verdraaiing
van de waarheid en misleidend
verzwijgen van zekere feiten. Zóó
schrijven de heeren Jingo's Zuid-
Af rikaansche geschiedenis.
Een nieuw voorbeeld daarvan
vindt men in het verslag van een
vergadering van het Peet-comité te
Kaapstad omstreeks half April ge
houden.
De regelmatig overgeseinde op
gaven van het aantal pesfgevallen
en de artikelen, welke de bladen
er nu en dan aan wijden, moesten
ten eersten den indruk wekken-,
dat de. ziekte n-og miet zoo hevig
woedde, en ten tweedie dat de mi
litairen er niet veel aan lijden. Het
is waar, de officieele telegrammen
hebben nooit gezegd., dat de mili
tairen niet sterk door de pest ge
teisterd werden, maar door,
eenmaal als een bizonderheid ge
meld' te hebben, dat ook een paar
soldaten waren aangetast, verder
te zwijgen, poogde men het publiek
in den waan te brengen, d:at d'e
ziekte voornamelijk onder de bur
gerlijke bevolking, vooral de ge
kleurde, woedt.
Welnu, dat blijkt allesbehalve
het geval -te zijn. De Ivaap-
sche pestspecialiteiit de meerma
len genoemde Dr. Gregory, heeft
in zijn officieel rapport aan. be
doeld Pest-comité op 10 April een
paar bal an gwe-k kende bi zonderhe
den medegedeeld. Er waren dien
dag 366 gevallen, waarvan 85 Eu
ropeanen, 160 kleurlingen en 121
naturellen. Da sterfte was 41 per
cent, maar daar er nog slechts 99
patiënten ontslagen waren uit de
hospitalen sedert het uitbreken der
ziekte, kon men het sterftecijfer ge
rust op 60 percent stellen. Dr. Gre
gory wenschte er verder nog bizon
der de aandacht op te vestigen, dat
er 38 gevallen onmiddellijk ondjr
militair toezicht stonden. Zonder
deze zoude het aantal gevallen on
der de Kaapsche bevolking 2.2 per
duizend bedragen, met de militai
re patiënten was het 3.8 per dui
zend. Wel volgde zei Dr. Gregory
en nu komt er een merkwaardige
bekentenis daar nog vol
strekt niet uit dlat er meer pest on
der de. militairen woedde dan on
der dë burgerlijke bevolking, om
dat waarschijnlijk onder laatstge
noemden niet alle gevallen werdten
ontdekt. Maar het was niettemin j
een feit, dat er vijftig percent meer'
gevallen onder de militairen, voor
kwamen dan onder die burgers zoo
als de cijfers nu bekend waren.
Het spreekt van zelf dat de uit-
brei ding. welke de ziekte sedert
half April heeft gekregen, de zaak
niet beter heeft gemaakt voor de
Tommies. vervuild en uitgeput als
velen hunner zijn.
Trouwens particuliere brieven
uit Kaapstad bevestigen de
meening, d'at die ziekte veel heviger
optreedt en veel meer kwaad sticht,
dan de Engelsehen willen laten
doorschemeren. De geheele handel
en alle verkeer worden zwaar ge
drukt door de epidemie en de el
lende is er niet weinig door toe
genomen-.
De Rus in Finland.
Een Russisch gouverneur tracht
nu in H-elsingfors de provincie Ny-
land te besturen, met Russische
taal en naar Russische inzichten.
Hij neemt de plaats in van een
Fin. die op waardige wijze zijn onf
slag had' genomen-, toen zijne, Rus
sische inferieuren de goedkeuring
van de hooge regee-ring kregen voor
maatregelen die zij eigenmachtig
in zijn afwezigheid en tegen zijn
wil genomen hadden. De regeenng
nam toen het ontslag gretig aan en
stelde dadelijk den tegen woo rdi-
gen. Russischen. gouverneur in. Zij
stoorde zich. naar de aangenomen
gewoonte, niet aan het artikel van
de grondwet van Finland, hetwelk
verbiedt dat in dezen post een uit-
1 an dier benoemd wordt.
Tegen deze nieuwe inbreuk op
de landswetten stelden dë Finnen
zich met volle energie te weer. Zij
maken het den nieuwien gouverneur
zeer lastig in het uitoefenen van
zijn onwettig verkregen macht. Ver
schillende gemeenten uit de pro
vincie sturen1 hem de verordenin
gen, die hij uitvaardigt, terug, met
dei verklaring, dat zij onuitvoer
baar zijn. omdat een onwettig be
noemd ambtenaar ze opstelde en
ondlerteekende.
Toen hij een poging deed om het
Russisch in ambtelijke stukken van
dleze provincie van Finland een
pLaats te geven, kreeg hij eene ca
tegorische aanzegging van d'e twiee
voornaamste ambtenaren (Finnen
van geboorte) dat zij hunne hand-
teekening niet zouden, zetten onder
stukken, die in de Russische taal
gesteld zijn. Zonder hunne handtce-
kening zijn die stukken van den
gouverneur niet van kracht.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN Z.-AFRIKA.
Een Reuter-telegram uit Stander-
ton van 6 dezer meldt
De Britsche colonnes braken den
4en Mei van hier op om zich te ver-
eenigen met eene colonne van Plat-
rand. Tijdiens den marsch vuurden
de Boeren herhaaldelijk op de co
lonnes. Nog denzelfden nacht be
reikte de colonne van Platrand Wel
tevreden. De vijand bood een:gen
tegenstand. Den volgenden dag
werd het Boerenlaager te Uitkijk
overrompeld1 door kolonel Colvilles
colonne uit Heidelberg, waarbij
drie gewo-nde Boeren gevangen ge
nomen. vier wagens, dertien paar
den. vijf honderd stuk9 vee en een
hoeveelheid munitie buit gemaakt
werden. Tengevolge van den mist-
was de achtervolging onmogelijk.
De colonne zette den marsch naar
het Zuiden voort en viel eeu ander
laager aan. De Boeren boden geen
tegenstand, een Maxim-Nordlenfeldt
kanon en een,i ge wagens met voor-
radten vielen dien Engelschen in
handen.
De Platrand-colorrne rukte ver
volgens naar De Vaal op. Den 5en
Mei deden de Boeren een- heftigen
aanval op de Bri t-sohe verkenners
die er in slaagden hun stelling te
behouden. De Engelschemi verloren
drie gesneuvelden, en twee gewor
den. doch d'e vijand weid ten slotte
verdreven.
Luidens Boerenberiohten sloot
het commando-Bril-z ter sterkte van
250 man zich aan bij d!at van Chris
tiaan Botha, die 350 man en twee
kanonnen heeft. De vereen igde
strijdmachten bevinden zich aan
de Oostzijde van Weebokfontein.
Kolonel Bullock streed ten
Oosten en ten Noord-Oostendie
uitslag van het gevecht is niet be
kend.
Stadsnieuws.
Haarlem, 8 Mei 1901.
Een. algemeene loonsverho11"
ding.
In de vergadering van liet secretari
aat indertijd gehouden, werd door 16
aangesloten vereenigingen besloten
een loonsbeweging ter hand te nemen
en daartoe een loon-comité gekozen,
dat deze zaak ter hand zou nemen.
Vooral ook in verband met de opne
ming van loon en arbeidsduurbepalin-
gen in de bestekken van gemeentewer
ken, wekt het, naar de voorzitter van
dit loon-comité in een Dinsdag-avond
gehouden vergadering opmerkte, ver
wondering, dat de patroons schier al
len in gebreke zijn gebleven den loon-
standaard te verhoogen, zoodat 't loon
geen gelijken tred heeft gehouden met
de duurder geworden levensmiddelen.
Die vergadering van gisterenavond
was de eerste krachtige agitatie, door
het loon-comité ondernomen.
Prof. Treub sprak daar in de groo
te zaal van „De Kroon", die stampvol
was over het onderwerp: Een alge
meene Ioonsverhouding."
Bij een poging om te komen tot loons-
verhoogine zei spreker, kan men twee
wegen inslaan. De eerste, die de kort
ste is, maar ook dikwijls uitloopt op
een jammerlijk fiasco, is de werksta
king.
De tweede weg is. zooals reeds door
het comité is ingeslagen, nl. om door
overtuig!n« en overreding het nood
zakelijke en goed recht van loonsver-
hooging vooral aan de werkgevers ep
het publiek in het algemeen duidelijk
te maken.
En juist omdat het looncomitó dezen
laatsten weg heeft ingeslagen, d&óroïö
was Prof. Treub bereid gevonden op
te treden, dit wilde hij nadrukkelijk
verklaren.
Het recht van werkstaking werd door
spreker geenszins ontkend, doch z. i'.
is het een feit, dat de meeste werksta
kingen te lichtvaardig zijn begonnen.
Wil men werkstaken, dan moet aan 3
voorwaarden worden voldaan. Ten eer
ste Ae publieke opinie moet vóór dq
eischen zijn, overtuigd zijn van het
billijke; de tweede voorwaarde is dat
zij, die gaan staken, stevig georgani
seerd zijn; en in de derde plaats, aan
genomen dat beide eerstgenoemd^
voorwaarden aanwezig zijn, i9 het
noodzakelijk dat men heeft goede, wel
voorziene weerstandskassen.
Het groote gevaar voor de arbeiders
organisaties en de arbeidersbelangen
zelf, bij mislukte werkstaking werden
door spreker uitvoerig aangetoond.
Door middel van overtuiging dus,
wilt t'ij duidelijk maken aan de Haar-
lemscke burgerij, dat het waarlijk niet
te veel geëischt. is. wanneer ge loons-
verhooging vraagt, zei spreker, en dit
was het punt van bespreking derhalvet.
De gegevens aan Prof. Treub ver
schaft, toonden aan, dat gemiddeld in
de fabrieken werd verdiend een loon
van tusschen 16 IS cts. per uur, bij
een werktijd van 11 uur, voor de an
dere werklieden, timmerlieden en met
selaars 20 cts. per uur ongeveer, voor
de schilders geldt ongeveer hetzelfde
standaardloon. Buiten de fabrieken is
de loonstandaard vrij algemeen gcmicU
deld 20 cts. per uur.
Nu heeft de gemeente het goede voor-j
beeld gegeven te bepalen, dat aan dö|
arbeiders bij een dagtaak van ten
hoogste 11 uur zal gegeven wor-'
den een loon van ten min
ste 23 cents per uur. Dat dit een mi
nimum-loon is, werd door spreker met
nadruk gezegd, en daarbij vergeleken
het andere loon, van 20 cts.
En dit loon werd nu getoetst aan
arbeiders-budgets, opgemaakt door
het statistisch bureau. Zoo bleek, dat
in Haarlem in 1899 een gezin, dat ge
durende drie zomermaanden werd ge
controleerd en uit negen personen be
stond, noodig bad 17.975 ct. per week,
in Amsterdam had een gezin van vier
personen 's zomers wekelijks een to
tale uitgave van 14.
Het is een verschijnsel, dat zich al
gemeen voordoet ,dat niettegenstaan
de de rijzing der loonen over bijna de
geheele aarde ,toch slechts het aller
noodzakelijkste voor levensonderhoud
overschiet, en de arbeiders niet in
staat zijn op voldoende wijze de eer
ste levensvoorwaarden te bqvredigen,
en voor nut en genoegen heelemaal
niets overschiet.
En in de laatste jaren is met de ge
leidelijke drang naar loonsverhooging
gepaard gegaan een duurder worden
der levensmiddelen, hetgeen doorSpr.
Feuilleton.
JA .ATM JAAR
Naar het Engelsch
VAN
DOROTHY GERARD.
12)
Ik voeldle, toen ik heit huis nader
de, dat ik een buitengewone' be
langstelling had voor de plok waai
de voordeur geweest was en waar
voor ik nu best dien angst begreep,
dien de menschen er voor voelden.
Voor een Pool moet de gedachte
aan dezen ontheiligden drempel,
waar het bloed' van een vertrekkend
gast op gevallen is, altrd een' schan
de blijven. Geen wonder dat d'e fa
milie na deze gebeurtenis n-oodt
meer een voet had willen zetten op
dezen drempel.
HOOFDSTUK VII,
Het is waarschijnlijk dat de bij
zonderheden van mevrouw Kons
ka's verhaal, mij nog onrustiger
hadden gemaakt, als ik niet een
brief hadi ontvangen van mijne
vriendin, waarin deze mij schreef
d'at Henri en Lily Somerville het
Kerstfeest in hietzeltcle huis zouden
vieren. Agnes had zich de schei
ding meer aangetrokken dan ik
dacht en hoewel ik haar verzocht
had mij niets meer te schrijven over
thuis, liet zij geen enkele gelegen-
heid' voorbijgaan om mij daar iets
van te laten hooren. Zij meldde mij
het laatste nieuws met groote spijt,
zoo als ik uit haar woorden kon
opmaken.. Thans is het tijd voor
je om terug te komen, voegde zij
er biji, indien gij uw betrekking
aanstonds opzegt, kunt gij Kerst
feest met ons en dus ook met H'enri
vieren.
Natuurlijk, dacht ik er geen
oogenblik aan van deze invitatie ge
bruik te malven, maar ik erken dat
dib nieuws mijn hart sneller deed
kloppen. Weken lang leefde ik nu
in afwachting van het bericht van
hun engagement lang genoeg om
de wonde te genezen. Zeker, het
oogenblik zo uspoedig komen. Te
oordeelen naar zijn stilzwijgen, had'
Henri genoes- van mij of was boos
op roe, en daar het Kerstfeest een
geschikte gelegenheid is om zijn
liefde te betuigen', was het mij lie
ver dat ik thans precies wist hoe
de zaken stonden, voor ilc weer rus
tig aan het werk kon gaan.
Hier werd' 't Kertmis ook gevierd,
maar het was een Kerstfeest, d'at
geheel verschilde van het onze
een. waar hulst en mistletoe geen
rol vervullen», en plum-pudding en
vleeschpasteien worden vervangen
door heerlijkheden als visch, ge
drenkt in honig, koude soep, en ge
bakken met gehakte kool gevuld'.
De herinnering aan deze bijzondere
Poolsche Wi'lija, die het lot mij be
schoren had bij te wonen, doet mij
dikwijls een nachtmerrie krijgen en
stemt mij tevreden met mijn ge
woon dagelü.ksch voedsel.
Heb is natuurlijk dat die voorbe
reiding voor dit groote feest, dat in
dit gedeelte van het landi nog echt
typisch gevierd werd. belangrijk
was en dat .natuurlijk alles geregeld
werd door de jeugd, die een alge
meene rondreis hield. Sinds oude
tijden was het hier namelijk ge
woonte dat de naaste buren elkaar
bij die gelegenheden een handje
hielpen. Men werkte daar volgens
een zeker.stelsel; ieder huis in den
omtrek had een dag die genoemd
werd „de werkdag", waarop ied'er-
een die tijd en pleizier had', werd
gevraagd om den namiddag geza
menlijk door te brengen met aman
del pellen, ontpitten van rozijnen
of ten minste net te doen of men
er mede bezig was, want, na
tuurlijk. werd tevens gretig gebruik
gemaakt van de buitengewone ge
legenheid voor gebabbel, en het ge
sprek was steedis zeer geanimeerd
daar d'e meeste jongelui elkaar
reeds kenden van kindsbeen af.
Onnoodigte zeggen dat „de werk
dag" te Ludniki de meest geliefde
was uit den ganschen omtrek, want
werd' hij niet gepresideerd door
Jadiwiga? De jonge mannen kwa
men er natuurlijk omdat zij er was,
en die meisjes kwamen omdat z^;
hen niet alleen wilden laten bij haar
en de uitslag was, d'at eene sombe
re Decemberdag altijd een groot,
vroolijk gezelschap zag, bijeengeko
men in het groote vertrek, grenzen
de' aan de keuken, dat and'ers de
dienstbodenkamar was. Op het eer
ste gezicht was zoo'n tooneel al zeer
levendig. Nadat de bezoekers zich
van hun mantels hadden ontdaan,
begonnen de dames de boezelaars
voor te doen oven de mooie winter-
costuumpjes. want, ofschoon ieder
een steeds verzocht werd) zijn oud
ste kleeren aan te trekken, had nie
mand hier den moedl toe. Dan kwam
de uitdeeling van arbeid'. Ik erken
dat ik nieuwsgierig was naar de
manier, waarop Jadiwiga zich van
haar taak zou kwijten. Eerst infor
meerde men. naar Anulka's ziekte,
en daarna naar mevrouw Zielins-
ka's gezondheid, die hoe langer hoe
meer bezorgdheid wekteer waren
dan ook in geen weken bezoekers
toegelaten. Sinds den d'ag dat zij
mij had. geraadpleegd over de keu
ze tusschen die twee bewonderaars,
bad ik haar niog niet met beiden in
dezelfde kamer gezien, en kon mii
dus nog niet voorstellen wien zij dë
voorkeur gaf. Vandaag hield' all'e
twijfel op.
Ik mag d'e amandelen pellen:,
niet waar? vroeg Yv-lad'imir bij het
begin. Hij was onder de eerstko-
menden geweest, en. zag er wonder
lijk flink uit. toen hij uit de slede
stapte, zijne wangen zagen rood van
de koude lucht en waren half ver
borgen in ziin kostbare jas. Je
weet nog wel dat ik ze verleden
jaar ook pelde en toen deed ik het
goed. dat weet ik.
Ik weet wel waarom WTadimir
de amandelen wil pellen, merkte
een knap maar slordig gekapt meis
je op. diie dë geheele zaak al had
begrepen. Het is omdat de aman
delen in kokend water liggen en
hij dan- zijn vingertoppen kan war
men als hij ze er uit haaltalsof
wij niet allen koude vingers heb
ben Nu zien jelui eens het egoïsme
van d'e menschen
O mijn lieve juffrouw Jusia,
zijn uw vingers werkelijk koud?
vroeg Wladimir, met den meesten
ernst. Dan trek ik natuurlijk
mijn verzoek in. Hier is de pot. Jad-
wiga zal mij zeker een andieire be
zigheid' gevenik sta klaar voor
wat ook.
Misschien, om dë chocolade
fijn te malen vroeg de tweede van
de vroolijke zusjes. U weet toch,
dat dit de vingers bruin maakt, en
zij wierp een half bewonderend en,
half spottenden blik op Wladimir's
met zorg onderhouden handen..
Hetzij voor het stampen van
de chocolade of voor het fijnmaken
van de peper, het is mij alles het
zelfde, zei de Wladimir kalm. Ik
weet dat geerr van de dames er van
houdt, om peper te stampen, uit
vrees het in d'e oogen te krijgen,
welnu, ik zal het d'oenmag ik dab,
Jaxlwiga?
Hij keek rond met den blik van
iemand- die wist dat hij iets
flinks gedaan had.
