straat 20. waarin do heer .f. A. Riks,
een schoenmagazijn gevestigd heeft.
De brand brak uit, tengevolge van 't
omvallen van een petroleumtoestel,
waarmee juffrouw Riks in een kamer
tje achter den winkel bezig was. In
haar schrik vluchtte de juffrouw het
huis uit, na de buren gewaarschuwd
te hebben, zoodat het vuur vrij spe
ling had. Het achterkamertje brand
de uit, waarna de vlammen uitsloegen
op het nauwe binnenplaatsje en daar
in als in een trechter omhoog sloeg n
en achtereenvolgens de achterkamers
van een hoog, bewoond door den
bankwerker J. J. Zeedolaar en zijn ge
zin. en twee hoog. waar de hoogbe
jaarde zusters Maas woonden, aan
staken. Inmiddels was echter de brand
weer verschenen, die de achterkamer
van een en twee hoog wist te behou
den en spoedig het vuur meester was
met behulp van twee slangen op de
Vecht-waterleiding. De hoofdbrand
meester J. A. Nieuwenhuis leidde he
blusschinsrswerk. Alle bewoners van
het perceel, wier eigendommen door
het vuür leden waren geassureerd, al
leen de heer A. C. Brouwenstein.- die
een koffer- en zadelmakerswerkplaats
in den kelder gevestigd heeft en groo-
te waterschade bekwam, was niet ver
zekerd.
Gedenkteeken Mario van
N assau.
In het nette kerkje van Buren had
Woensdag de plechtige onthulling
plaats van het gedenkteeken, geplaatst
op het graf van Maria van Nassau,
dochter van Prins Willem I. wier naam
door de Btichting van het Weeshuis
aan die van deze gemeente verbonden
blijft
Ds. Jacobsen opende de bijeenkomst
met vermelding van de personen, of
ficieel ter bijwoning genoodied als
raad en dagelijksch bestuur dezer ge
meente. kerkeraad en kerkelijk bestuur
curatoren van het Weeshuis.
Tot voor eene eeuw. zegt de N. R. Ct..
herinnerde het kasteel te Buren nog
aan de vroegere heerlijkheid, later
graafschap, waarvan hij de geschiede
nis naging van het jaar 1145 tot 1795.
toen de private bezittingen van het
Huis Nassau-Oranje aan den staat ver
vielen, en daarmede de Dand verbro
ken werd. die in 1551 door het huwelijk
van Prins Willem I en Anna van Bu
ren, eenige erfdochter van Maximili-
aan van Egmond gelegd was. Buren
bezat toen al vermaardheid: de bijvoe
ging der heerlijkheden Arkel en Kui
lenburg, de gevangenschap van Ar-
noud van Egmond (1465). De twist die
hieruit voortvloeide, was de oorzaak
van den overgang van Buren tot het
Huis Egmond, welks laatste manne
lijke telg als stadhouder van Friesland,
Holland en Utrecht en als veldheer bij
Karei V in groot aanzien stond. Hij
stierf in 1548 te Brussel, in volle wa-
p.:..rusting. Zijn lijk werd; te Buren bij-1
gezet.
Uit het huwelijk zijner dochter, die
als gemalin van Prins Willem I op 24-
jarigen leeftijd overleed, sproot ook de
prinses, aan wier groeve wij thans
staan. Zij werd evenals haar broeder
Philips Willem te Buren 7 Febr. 1556,
geboren. Bij de vlucht van Prins'Wil-
lem naar Duitschland (1567) werd de
11-jarige Maria opgenomen aan het
Hof van de landvoogdes Magaretha van
Parma, waai- zij bleef tot haai* huwe
lijk met Philips van Hohenlohe. De
bruiloft werd in Buren gevierd, waar
zij tijdens haar weduwschap verbleef
en in 1616 overleed. Tot 1889 verbleef
men in het onzekere over hare laatste
rustplaats. Men meende, dat zij bijge
zet was onder het k«sor der domkerk
te Eurener in Wurtemberg, waar zij
vaak verbleef. Aan de iiverige bemoei
ingen van den predikant J. van den
Kieboom gelukte het dezen twijfel op
te heffen; hij stelde een zeer nauwkeu
rig onderzoek in en stelde daardoor
vast, dat de kerk te Buren het stoffe
lijk overschot" bevatte, en als vermoe-1
delijke plaats werd aangewezen de
naaste omgeving van den preekstoeL
Daar vond men werkelijk bij de re
stauratie der kerk de overblijfselen van
oen afgezonderd liggend vrouwenlijk.
Aan mr. Evers en jhr. Riemsdijk geluk
te het de officieele kennisgeving van
Prins Maurits aan de Staten-Generaal,
van het overlijden zijner zuster op te
diepen, benevens het besluit dier Staten
om van Pyck en Zuvresteijn te com-
mitteeren ter begrafenisse te Buren.
Uit het daarop door deze ^committeer
den gezonden rapport blijkt, dat die
begrafenis op 23 Oct. 1616 te Buren heeft
plaats gehad.
Do aanvankelijke pogingen ter op
richting van een monument mislukten
door geldgebrek. In 1895, toen ds.
de vraag, of Buren niets verplicht was,
aan de nagedachtenis van de sticht©-
res van het Weeshuis. Uit de vergelij
king van een drietal plattegronden der
kerk bleek toen. dat het graf zich moet
bevinden in het koor, dat volgens de
oudste kaart een familiekelder moest
bevatten. Aan de heeren Elswart. Bos
en do Kruiff werd opgedragen dezen
kelder nader te onderzoeken, met het
gevolg, dat men vijf looden kisten vond,
waarvan twee gegraveerde platendroe-
gen, wier opschriften vaststelden dat de
kisten de lijken van Maximiliaan van
Egmond en Maria van Nassau bevat
ten. Het laatste opschrift luidt:
Maria,geboren Princesse van Oran-
gièn, graviane van Nassau Buren,
Leerdam en IJsalstein enz., douairière
van Hoohenlo, gestorven den 30 Sep-
tembris 16,16 Stilo Vetert."
Van deze vondst werd kennis gege-
I ven aan Koningin Emma, aan de Prin
ses van Oranje, hertogin van Saksen-
Weim&r en Prinses van Wied. De zaak
bleef rusten tot 9 Aug. 1899, toen het
voorstel van den kerkvoogd C. van
Doorn aangenomen werd, om een mo
nument op te richten. Door bijdragen
van de gemeenten uit de graafschap
Buren, die hunne protestantsche wee
zen naar het Weeshuis alhier kunnen
sturen, particulieren en van H. M. de
Koningin ten bedrage van lUOo,
kwam men tot een bedrag, waaruit het
thans onthulde mouumeni kon bekos-
tigd worden. De bouwkundige G. C.
van Mourik vervaardigde ae teeke-
ning.
1 oen de spreker zoover gekomen was
trokken twee weesjongens het groene
gordijn weg.
Het monument bestaat uit een gra
nieten sarcophaag op een marmeren
vloer, omringd door tien geketende
paaltjes en guoekt door een witmarme
ren steen, waarop de wapens van Ma
ria, Hohenlohe en van Maximiliaan
van Egmond. Op den steen staat dit
grafschrift:
Maria, gravin van Hohenlohe,
Geboren
Prinses van uranje en Nassau
Overleden 30 Sept. 1616
Stichteres
van het Weeshuis alhier.
Maximiliaan van Egmond
Graaf van Buren enz.
Overleden 25 Dec. 1548
en andere familieleden
der Graven van Bureo.
Hat geheel is lang 3 meter, breed
1.50 M. en hoog 0.80 M.
De burgemeester mr. Kist dankte
het kerkbestuur voor den betoonden
ijver, waardoor het aan Buren een
stoffelijke herinnering schonk, die nog
nader zou aanhalen den band, die vor
stenhuis en Buren eeuwen door ver
bond.
Namens het kerkbestuur dankte ds.
Jacobson voor de medewerking en gel-
jdelijken steun van gemeente en wees
huis in het bijzonder, van vele ande
ren in het algemeen ondervonden.
H. M. de Koningin en de Prins-Ge
maal konden wegens buitenlandsche
reizen de uitnoodiging om de plech
tigheid bij te wonen, niet aanvaarden.
Ook de commissaris der Koningin
meldde verhinderd te zijn.
Orgelspel verhoogde da plechtigheid.
/erkiezingea voor de Tweede
Kam6r.
Rotterdam. Lib. kiesv. Vooruitgang.
District I mr. D. Fock. District II de
heer D. de Klerk, district III da heer
J. B. Verhey, District V de heer S. Mul
ler Hz.
Lib. Kiesv. Rotterdam da heer J. B.
Verhe^ Christ Hist, kiesver.
Op die groslijst warden geplaatst:
District I. Dr. J. Th. de Visser.
District II. Kapitein Idenburg. mr.
O. graaf van Limburg Stirum, en mr.
H. Verkouteren.
District III. G. van Herwaarden.
District IV. Prof. dr. Muller ©n jhr.
mr. A. F. d© Savornin Lobman.
District V. Mr. H. Verkouteren, jhr.
mr. J. H. J. Quarles van Ufford en G.
v. Herwaarden.
's-Gravenhage. Kiesver. D© Midden
stand.
Tot voorloopige candidaten worden
gesteld: voor district I de heeren J.
Krap (aftr.1 en mr. W. Wolk, voor
district II de heer J. F. W. Conrad (af-
tredend), tegen 2 stemmen op den heer
A. A. Knuyver, voorzitter van de Ka
mer van Koophandel te 's-Gravenhage:
en voor district III de heeren J. M.
Pijnacker Hordijk (aftredend) en J.
H. Warnecke. fabrikant, laatstgenoem
de bij loting tegen jhr. mr. J. A. de
Jonge, advocaat te 's-Gravenhage.
Grondwet III. Kapt. C. J. A. Pop.
Amsterdam.
In de negen vrijzinnige kiesvereeni-
cringen Vooruitgang zij", na bespreking
oer op de voorloopige lijst gebrachte
candidaten en gelet op het praeadvies
van het centraal-comité, definitief
•andidaat gesteld
In het eerste district: dr. H. F. R.
Hubrecht met 25 stemmen (op mr. Van
Gigch werden uitgebracht 16 stemmen
en op den heer W. Schut 3).
In het tweede district: H. F. Groen
van Waarder. bij acclamatie.
In het derde district: C. H. den Her
tog bij acclamatie.
In het vierde district: mr. H. Goe-
man Borgesius, met algemeene stem
men.
In het vijfde district-: Jacques Deem
met 50 stemmen, (de heer Ketelaar
verkreeg II stemmen, de heer Sutorius
1 stem).
In het zesde district: jhr. mr. C. J.
den Tex met 22 stemmen (een stem
werd in blanco uitgebracht).
In het zevende district: B. H. Heldt
met algemeene stemmen op twee na.
In het achtste district: A. J. C. S.
Bergsma met algemeene stemmen.
^In het negende district: C. Lely met
35 stemmen (op mr. an Gigch wer
den 10 stemmen uitgebracht).
Alfen. J. W. O. Clant, fabrikant
en wethouder te Oudshoorn, en J.
de Bruijn, landbouwer en wethou
der te Zwammerdam. Gecorr$>ineer-
de vergadering van liberale kies-
vereeni gingen.
j Culemborg. Mr. J. G. ridder van
j Rappard. Grondwettig© kiesvereenii-
ging-
Eist. Door dg, liberale kiesvereeni
ging Wageningen zijn voorloopig'
candidaat gesteld de heerenmr.1
J. G. Ridder van Rappard te Lo-
chem en mr. P. Rirj te Tiel.
's-Gravenhage II. Voorloopige
candidaten W. B. Van Liefland, A.
W. H. Ludnvig, A. van Vuurfn. en
jhr. Van N-ispen tot Sevenaer. R.
K. kiesvereeniging.
Kropswold'e-Wolfsbarge (district
Hoogezand.) Mr. J. D. Veegens. Li
berale kiesvereeniging.
Leeuwarden. Mr. Z. van den
Bergh. Rad. kiesvereeniging Bur
gerrecht.
Middelburg. Arie Smit. Liberale
Centrale kiesvereeniging.
N.W. kant van Walcheren. Arie
Smit. Liberale kiesvereeniging.
Oost- en West-Souburg. A. Smdt.
Liberale kiesvereeniging.
Scheveningen (district 's-Graven
hage.) Kapitein G. J. C. A. Pop.
Nederland en Oranje.
Sliedrecht. Dr. A. Kuyper. Centr.
Anti-liberale kiesvereeniging.
Veer©. Arie Smit. Liberale kies-
vereend ging.
Vechel. In de-te Schij.ndel gehou
den vergadering der R. K. kiesver
eeniging is de heer B. R. F. van
IVlijmen c-andid'aat gesteld voor die
Tweede Kamer.
Zutphen. In eene bijeenkomst van
I liberale kiezers is candidaat gesteld
de heer R. P. J. Tutein Nolthenius,
ingenieur van 's Rijks waterstaat
te Haarlem die deze candidatuur
heeft aanvaard.
Almelo (district). Dr. H. J. A. M.
Schaepman. R.-K. centrale kiesver
eeniging.
Deventer. De R.-K. kiesvereeniging
heeft in een dezer dagen gehouden
vergadering besloten, geen candidaat
van eigen richting te stellen, doch de
candidatuur van mr. H. P. Marchant
te steunen.
Deventer. De afdeeling der Neder-
landsche Volkspartij heeft besloten
zich bij de verkiezing voor een lid der
Tweede Kamer van stemmen te ont
houden.
Leeuwarden. Mr. Z. van den Bergh
te Amsterdam. Radicale kiesvereini-
ging Burgerrecht.
Vlissingen. De heeren C. G. Baert,
C. Dommisse Jzn. en C. de Wolf A.Hz.,
hebben bedankt voor de hun van anti-
rev. zijde aangeboden candidatuur
voor de Tweede Kamer.
Wageningen (district Eist). Mr. J. G.
ridder van Rappard te Laren, en mr.
P. Rink te Tiel. Liberale kiesvereeni-
Vrijdag naar Amsterdam tie-rugkee-
ren.
iNGEZOWDEN oiEDEDEE-
LINGEN
80 cents per regel.
De Nieuwe Geneeskunde.
De Vitalistische verpleging by de
chronische ziekten.
Er bestaat geen een geval van
chronische ziekte, hoe verouderd
ook. dat n-iet eene onmiddellijke
verbetering en eene radicale genie-
zing in eenige weken zal bekomen,
door de vitalistische verplegiingen.
Het Vitalisme is de uitwendig©
methode, waarvan het doel is aan
het geheel© celliensysteem, aan de
zenuwen als aan het ruggemerg,
het bloed en al de organen, de
kracht en levensenergie di© hun
ontbreken, te-rug te geven.
Het succes dezer wondervolle uit
wendig© methode gedurende twin
tig jaren verkregen, stellen haar op
den eersten rang der rationneele
behandeling. Het vitalism© kan zoo-
jAvel aan het kind als aan den grijs
aard op den uitersten leeftijd wor
den- toegepast. All© zieken, zelfs d'e
|zwakste-n. bevinden zich terstond
opgebeurd, versterkt en bedaard
van af.de eerste dezer zoo zachte en
aangename verplegingen. Het vi
talisme kan- in geen- een geval het
minste kwaad doen. Het is de eeni
ge methode waarvan men zeggen
kan d' a t z ii slechts kan opbeuren
en de lichaamsgestellen. die in het
grootste gevaar verkeeren. kan ver
sterken.
Allerlei ziektenjichtlijders, lij
ders aan névralgie of aan de orga
nen suikerziekte, eiwitziekte, be
ring. ne.urasthénie. weefselgezwel
len (zond-er operaties), verlamming
en ook breuken- worden op radiica-
le wijze in- drie weken genezen;
elke krachte'looze toestand: pijnlijk
of niet. wordt in zeer korten tijd
genezen.
De vitalistische behandeling per
correspondentie bekomt al deze
wondervolle resultaten zonder d'e
i zieken iin hunne bezigheden te sto
ren.. zij kunnen dezelve voortzetten.
De consulten zijn kosteloos per
correspondentie in. de Hollandsche
taal. Schrijven aan. de heeren Dok
toren Péradon en Dumas, 19 rue de
Lisbonme, te Parijs. De brochure in
alle talen wordt gratis gezonden op
aanvrage -gericht aan den Admini
strateur der Nieuwe Geneeskunde,
19 rue de Lisbonne te Parijs.
Dr. S. FABER.
Wetenschap.
Automobielen.
Te Petersburg zou dezer dagen een
automobielen- en wielerwedstrijd over
een afstand van 80 wersten plaats
hebben, die echter reheel in duigen
viel, doordien bijna alle automobielen
defect raakten, terwijl de wielrenners
niet verkozen te rijden. Een prijs V00J
het minste petroleum verbruik werd
gewonnen door L. Mazi, wiens auto
mobiel 11 1/2 liter voor de 80 wersten
noodic had. Op 14 Juli a.s. zal ver
moedelijk een automobielenwedstrijd
van Moskou naar Petersburg gehou
den worden.
Gemengd Nieuws.
ging Wageningen.
Uit de Arbeiderswereld.
BUITENLAND.
Te Toulon is eene werkstaking
van kuipers uitgeschreven.
Letteren en Kunst.
De ,.N. Gron>. Ct." bericht:
Naar wij vernemen i-s de heer
Roy aardis tengevolge van de inspan
ning bij die opvoering van Do Ge-
temde Feeks jl. Donderdagavond
opnieuw neeóort en moest nt*
Van een. avonturier.
Te München wordt op het oogenbük
behandeld de rechtzaak-Pfannenstiel.
Oppervlakkig is ze niet van belang,
want het geldt een lichtzinnigen jon
gen man, diezooals meer voorkomt
schulden heeft gemaakt. Maar de
bijzonderheden zijn wel de moeite
waard er eens de aandacht op te ves
tigen.
Pfannenstiel was attaché van den
vorst van Bulgarije. Zijn verleden? Hij
werd geboren te Regensburg als kind
van eenvoudige ouders, moest de gym
nasiale studiën afbreken omdat men
hem om zijn lichtzinnig gedrag op 15-
jarigen leeftijd wegzond, werd op zijn
17e jaar militair, kwam na 3 verrel-
jaar in het gekkenhuis en werd uit
het leger ontslagen om ten slotte op
aanbeveling van een hofdame van een
hooggeplaatste persoon in dienst te ge
raken van den Bulgaarschen vorst,
wiens vertrouwde hij spoedig werd.
Deze loopbaan is des te merkwaar
diger, omdat de directeur van het
krankzinnigengesticht in het proces
het getuigenis aflegde dat Pfannen
stiel, toen hij indertijd werd opge-nc-
I men, en ook nu n*">z aan zwakhoofdig
heid leed, m. a. w. niet wel bij zijn
zinnen was. Volgens verklaring van
dezen deskundige was Pfannenstiel
reeds van zijn jeugd af, wat betreft
zijn gedrag en zedelijkheid, een ab
normaal mensch.
In dienst van den vorst had hij wel
een prettig leventje. En dat hij erg
bij Zijne Hoogheid in de gunst stond,
blijkt wel hieruit, dat hij hem altijd
op reis vergezelde, met hem aan de
tafels van gekroonde hoofden heeft
aangezeten en als begeleider van iijn
vorst 27 (zegge zeven en twintig) ril-
derorden heeft ontvangen, waaronder
de Pruisische Kroon, de IJzeren
Kroon van Oostenrijk, de Stanislaus-
orde van Rusland, de Kroningsme
daille van dat land. Ook den hotelhou
der, van wien hij de 3000 mark kreeg,
waarvoor hij nu terecht staat, had hij
een Servisch ridderkruis bezorgd.
Pfannenstiel kwam ten val door
zijn vijanden. Dat hij in 't bezit moet
zijn van onaangename geheimen volgt
hieruit dat de gevolmachtigde van den
vorst in deze zaak na Pfannenstiel's
ongenade te München maar te ver-
geefs poogde te bereiken hem in
het tijdsverloop tusschen inhechtenis
neming en berechting zijn papieren
af te nemen. Overziet men dit alles
dan zijn velerlei gevolgtrekkingen mo
gelijk, zegt de „Frankf. Ztg"., die er
zich over verwondert dat het openbaar
ministerie in t begin zinspeelde op
een mogelijke behandeling met geslo
ten deuren, toen Pfannenstiel van zijn
betrekkingen tot den vorst begon te
reppen. Het blad drukt cursief dat het
Duitsche strafrecht den vorst van Bul
garije geen bijzondere bescherming te
gen openbaarheid- geeft
Bloeaieo bizonderbeden.
De stand van de instructie in den
vijfvoudigen kindermoord te Corancez
is nu zoodanig, dat er bijna niet meer
aan te twijfelen is, of Brierre is de
moordenaar van zijn eigen kinderen.
De tegen hem aangevoerde bewijzen
zijn de volgende:
1. Het ploegmes, dat in de vorige
week gevonden is nabij de achterdeur
j van de hoeve, dat met bloed bevlekt
was en door Brierre als zijn eigendom
is herkend. Dit mes heeft waarschijn
lijk gediend, om <le misdaad te plegen.
2. De inktsporen op 'het bebloede
ploegmes en die op de rechterhand van
Brierre.
3. De bloedsporen op het vest en de
broek van Brierre.
4. De met bloed bevlekte zak, die
I achter een hoop takkenbosschen ge-
I vonden is en aan Brierre toebehoort.
5. Het waakhondje Ravachol, dat in
zijn nest door een steek met een ploeg-
mes gedood is en dat, daar het zeer
vinnig was zeker gehuild zou hebben,
als vreemden de hoeve waren binnen
gedrongen.
6. Papieren, welke gevonden zijn In
de zoldering van het bed van Brierre.
handig verborgen tusschen twee plan
ken, en waaruit blijkt, dat Brierre
meer dan 6,000 francs schuld had.
7. De bij Brierre waargenomen on
rust. toen hij ,naar zijn zeggen ern
stig gewond, in den stal lag en op
stond. om te zien, of de gendarmes bij
de huiszoeking zouden blijven staan
i op de plek, waar het ploegmes ver
borgen was.
8. Het geld (79 francs 50 centimes),
dat Zondag bij een muur is opgegra-
i ven en. volgens Brierre's verklaring,
hem ontroofd was door de moorde
naars.
Vooral de laatste ontdekking doet
de deur toe, omdat het niet is aan te
nemen, dat geld. dat door moord ver
kregen is, door vreemden zou zijn
verborgen in de onmiddellijke nabij-1
heid van de hoeve.
Te Corancez twijfelt niemand er
meer aa>~ of Brierre is de schuldige
Deze zelf is in de gevangenis even kalm
ais altijd; hij eet. drinkt en slaapt, als
of hij een smetteloos geweten had.
Men meent, dat de instructie niet
voor Juni zal zijn gesloten.
den paal oprichttem en droog© tak-
ken en twijgen aandroegen, giim
gen de overigen er oe uit om een
•„bleek-gezicht" te zoeken, waar
voor de jonge Mc. Bride zou spelen.
1 Spoedig ontdekten die ..Roodhui
den" hun offer in een naburig hol.
Een wilde jacht begon, die met die
gevangeneming van dien vervo-lgdla
eindigde. Onder gillend gehuil werd
'de ..blanike" naar den martelpaal
gebracht en vastgebonden. Toen
stapelden «ie met waren hartstocht
hun spel spelend© jongens de tak
ken en twijgen om hem heen eni
j staken deze in. brand. Er was ech
ter afgesproken-, dat de jongen
slechts los met de touwen zou vast
gebonden- worden, zoodiat hij1, zoo-
dra hij, zoodra de vlammen hem
dreigden aan te tasten zou kunnen
wegloopen. Toen Eddie Mc-. Bridle
di-t wilde dloen, kon hij zijn handen
echter niet los krii-gen en- bij zijn,
wanhopige pogingen rukt© hij den
paal om en viel voorover in het
vuur.
Op het angstgeschreeuw van het
ongelukkige kind liepen die kannen'
raden voor een deel hard weg, ter
wijl de achterblijvenden in het
eerst, sprakeloos het onheil bleven
aanstaren. Toen zij eindelijk den
moed hadden om. hem bij den voe
ten uit het brandende hout te trek
ken. was het te laat.
Zooals eenigen der jongens be
weerden, heeft d'e oudste van hem
uit een blikken kan benzine op hefi
brandende hout en op de kleerera
van Mc. Bride gegoten. Deze was
het. ook, die den beklagenswaard!-
igen jongen zoo stevig had vastge-
bonden: hij is gevangen genomen.
Wild West.
Op ontzettende wijze vond door
toedoen van zijn schoolmakkers de
9 iarige zoon van een spoorwegbe
ambte te Trenton in den Amerikaan-
schen staat New-Yer&ey, dien dcod.
Amerika's mannelijke jeugd kent
geen interessanter spel dan ..Wild-
West". en reeds menig beklagens
waardig voorval is. door de wijze,
waarop de jongens zich daarin als
roodhuiden gedragen, te betreuren.
Een aanbal schooljongens van de
Grammar School" te Trenton, be
gaf zich na schooltijd na een nabu
rige weide, om Indiaantje te spe
len. Terwi.il verscheiden© jongens
Het drama v,e Woolwicli.
Conform aan de Engelsche wet, ver
scheen sergeant-majoor Butler Zon
dagavond nog voor den commissaris
van instructie. Hij werd beschuldigd
van moord met voorbedachten rade
op vijf van zjjn kinderen en van po
ging tot moord op zijn dochtertje Lily,
dat thans in het Seamen's hospitaal
I verpleegd wordt. Butler, een man van
ziekelijk, bleek uiterlijk, met een vel-
verzorgden zwarten knevel, legde een
1 volledige bekentenis af en had op een
vraag van den inspecteur Sara slechts
dit aan te nierken: „Ge vergist u. Mijn
dochtertje Gladys ligt in het Green
wich hospitaal. Lily is dood." Na een
korte pauze ging hij voort: „De na
men zijn toch juist" en „Het
spijt mij alleen dat mijn dochlertja
(doelende op Lily) pijn geleden heeft,
In de andere gevallen trad de dood on
middellijk in". Op een desbetreffende
\iaag, gaf de gevangene ten antwoord:
„Ik heb niets te vragen. De aanklacht
is volkomen juist"
Omtrent Butler's perscon valt nog
het volgende mede te dealen. )e rap
porten, omtrent hem door lijn supe
rieuren uitgebracht, luiden in ieder
opzicht gunstig. Bovendien was hij
goed echtgenoot. Zijn vader behoorde
tot den Ierschen adel en was o. m.
lid van het Engelsche Hoogerhuis.
Zeventienmaal sehuwd.
Toen George Washington Anderson,
een Amerikaan, voor den 17den keei
in het huwelijksbootje stapte was hij
68 jaar oud. Zijn bruid telde 74 le
vensjaren.
Nog geen maand geleden liep Ander,
son in de straten van St. Mary rond.
Daar ontmoette hij mfiss Martha
Wells, een lieftallige, doch reeds be
jaarde verschijning, die zijn hart in
vuur en vlam zette. Zij was voldoen
de van aardsch slijk voorzien, om
hem tot man te nemen en bovendien
vond ziï dat zij lang enoeg onge
huwd was geweest en zich nu in de
krachtige armen mocht werpen van
den krassen grijsaard. Zij beantwoord
de zijn neiging en het paartje reisde
naar Parkersberg om daar in den echt
te worden vereenigd.
Hun huwelijksleven, zoo zonnig aan-,
gevangen, werd weldra vergald door
de ziekelijkheid van den echtgenoot.
De jonge liefde koelde met den dag
af en verging gansch en al. toen zij
op zekeren dag een belijdenis vond,
door haar echtgenoot onderteekend,
waarin hij verklaarde vroeger reeds
zestien maal gehuwd te zijn geweest
met vrouwen, van wie de meesten nog
in leven waren. Dat was te veel voor
het bejaarde bruidje; zij bezorgde haar
man een plaatsje in een armhuis en
vroeg echtscheiding aan. De ïr-cnen
en woonplaatsen der andere zestien
vrouwen waren niet in de behjdens
vermeld en Anderson weigert halstar-
rig opheldering te geven.
po"k-~ :is v.a-. iv-s iiomnaal-
niot cfe stoutmoedigheid de openba
ar opinie te trotseeren. Hij is geen
monster, maar, Jadwiga, mijn arm
kind, hij is je niet waard.
Waarom noemt ge mij arm
bracht, zij plotseling in het midden.
Ik wensch geen medelijdien ik
geicof dal ik eerder benijd moet
worden omdat ik intiids bemerkt
heb aan welken zwakkeling ik mij
zou hebben gegeven Ik zou voor
mijn leven aan h&m gebonden zijn
•al- ar- ontdekking later was geko-,
m-:.ii Maar hel doet hier zoo'n pijn,
en zi j legde haar trillend!© hand' op
haar hart. Het is of er een goe-|
de vriend is gestorven m ij ni Wliar
dimir is vandaag gestorven, ©n niets
kan hem rnü wec-r teruggeven.
Na dit gezegd te hebben, ver
zonk zij in gepeins, met hare oogen
or* de tafel starend'. Toen begon zó'
akelig te lachen vreeselijk na d!e
oogenblikkon van diepe droefheid.
En die Wladimir clenkt dat ik
mij nog zal vasthouden aan die hoop,
die hij mij geeft! Geheimhouding
volkomen geheimhouding op
die conditie stemt hij er in toe mij
gelukkig te maken en hij begrijpt
piet dat ik zijn geluk niet meer noo-
dig heb Vlug, Eleonor. vlug.
papier en pen De boodschapper i_
nog niet weg hij moet zijn valsche
hoop niet langer koesteren dan mco-
dig is. O, geef mij het papier spoe
dig
Het bloed' steeg haar wear naar
die wangen, en met vingers, die tril-
i den van zenuwachtigheid en bijna
niet in staat waren o/. te schrijven.
j doopte zij de pen in den inkt en
J begon haastig te schrijven. Wat
i zij precies schreef in. die paar re-
gels. die het antwoord waren op
Wladimir's opiste' weet ik met
meer, maar toen ik haar trillend©
lippen en. het vuur dat uit haar
zwarte oogen schoot, zag. gevoelde
ik medleliid'en met den man, die
dat moest lezen en die haar. na al
les. nog liefhad op zijn manier.
Daar was zeker wel iets te zeg
gen' voor zijne verontschuldiging,
want de proef waarop hij werd ge
steld was geen lichto en is men* al
tijd aansprakelijk voor d'e neigin
gen van zijne natuur Ik had: reed!?
lang een oordeel over hem geveld',
en zag nu dat dit juist was. Als een
man zoo punctueel en pronkziek
is. zoo gesteld op uiterlijke vormen,
moet. hij handelen* gelijk Wlad'imor.
Vraag dit 60ort van mannen uw
muziekbladen om te slaan of een .steeds, by aJ wat hij dost. aan an- dorp. zag ik hem nog slechts eens,
kopje- aan. te geveno. ja dat zul-j deren denkt en waardoor velen an> dit is. zoo ver ik mij herinner]
len zij prachtig dloen. maar vraag niet merken dat hij eigenlijk een'ook de laatste maal dat Jadwiga
ze niet te handelen bij een ernstig I verfijnd', geslepen egoïst is. Hij zal het deed. Ik had nooit gedacht, na
geval, zooals dat een flink man niemand ter wereld' kwaad' doen. de wisseling der brieven, dat hij
past. Dergelijke lieden, hebbem er i..kk
behoefte aan bekeken te worden.,
Bémbn'voor zijn S.o-....0 (VI
Liefde en achting daarmee winnen j Deze gebeurtenis deed mij pijn
kan. Ik beschuldig hem echter niet a's een zweepslag. Den avond van
I J1 ijIoAairiirü svrii i U'
de aandacht te trekken. Zij leven'
als het ware op een tooneel etn heb
ben van tijd tot tijd applaus nco-
dig. Dat maakt hen z/j afhankelijk
van de publieke opinie en dat
maakt dat zii niets sparen, als zij
er maar d© sympathie van de we
reld' mee winnen. Ik begrijp nu
zoo volkomen, waarom' hii j*n dien.
herfst een uur met mij op dien
boomstam had kunnen doorbren
gen, en wat hem er toe bewoog
Anulka uit het modderige water te
halen.
Hij beminde Jadwiga toen reeds,
maar het was alleen omdat hij haai*
liefhad, dat hij. zijn schoenen* opof
ferde. het was om triomphen* te
oogsten, een soort verwijfdheid,
I waarvan ik zijn natie reeds be-
schuldigde. Hi i haakt zoo naar goed
keuring dat hij bereid was Roza's
van inhaligheid. Nooit heeft hij ge-den zelfden dag dat Jadwiga en ik
loerd op Jadwiga's geJd en hij ver- *- «in
laat. haar ook niet- omdat ze haar
geld verloren heeftmeer geld of
meer gemak verlangt hij niet.
Deze dingen zijn. het niet, maar
populariteit, dat is zijn hartstocht.
Hoe kunt gij denken dat zulle een
man ooit de schande zou willen
meedragen, dio er op den naam
Ztelinska kleeft? Hoe zou hij ooit
in Jadwiga's verheven ideeën kun
nen deel en of de grootsche ged ach
ten verwezenlijken, die zij heeft van
haar man Ik geloof dat ze gelijk
heeft en dat zij gelukgewenscht in-
plaats van beklaagd moet worden
met zijne nog bijtijds ontdekte fou-
1 ten. Een enkel woord nog over Wla-
l*:: verdwijnt uit het
mandje te dragen, want zelfs de dimir voor hij v
gunst, van hel. dienstmeisje is hem treurspel dat ik zal trachten te er-
kostbaar. Dit alles maakt dat h-:l halen. Na onze ontmoeting m het
huiswaarts keerden, na een w-an-
delinv door de rozen allee kwam
con knapgebouwxl man. naar ons
toeloopen. Jadwiga hield haar pas
wat in en ik zas dat de kleur van
haar wangen verdween. Toen liep
zij weer voort zooals had ve-
daan. mijn arm stevig drukkende.
Zal ik hem zeggen dat gij hem
niet wilt spreken? fluisterde ik.
want er was nog tijd een zijpad in
te slaan.
Waarvoor hernam ze op een
toon. die trots verried'. Ik ben
n let bang hem te ontmoeten, het
is beter zoo.
Ofschoon zij niet bevreesd was,
was hij het blijkbaar wel. Toen hij
nader kwam, was d'e ontsteltenis
op zijn gelaat te lezen, maar greo-
ter dan de schrik scheen, ziin be-1
zorgdheid te zijn. Toen zij een pas
of zes van hem af was, stond* Jaxi-
wiga stil. en. met een koelheid',
zoo ijzig dat ik diep medelijden
voelde mot den man tot wien dat
was gericht zeide zij iets i*n hei
Pooisch tot hem. Ik verslond rced's
genoev van deze taal om te begrij
pen dat zij vroeg of hii haar brief
nog niet ontvangen had.
Toen hij er eindelijk in slaagde
iets te zeggen, deed hii dit bijna on.
verstaanbaar. Hij zeidie dat het juist
was om den brief dat hij hier
kwam dial, hij niet kon gelooven
dat zij ernstig meende wat rij
schreeftoen eenige woorden op
een smeekenden toon. waarin het
woord ..vader kw&m.
Wil je het gelooven als ?e het
mij hoort zeggen? zeide Jadwiga.
Neen. gij zult hier blijven*, riep
zij, mij aanziende want, pijnlijk
aangedaan ©n mij te veel voelend,
had ik mijn arm uit den hare ge
trokken. Zij hield mij mot haar
mooi© vingers vast als was het mot
ijzeren klemmen.
(Wordt vervolgd!
