NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Prinses Fékla
19e Jaargang
Dinsdag 9 Juli 1901.
No. 5528
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIÊN
Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20 Van 15 regels 50 Ota.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten liet Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maandenL65 Tr* Reclames 30 Cent per regel.
Afzonderlijke nummers0.02^ /jiK Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37H Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Aduiiulstratie 189.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Adrertenti
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: C&mpaghte Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONE<§j Succ., Parijs 3V>» Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 9 Juli
bevat o.a.
De beteckenis der Engelsche op
positie voor de Boerenzaak, Het
bericht van de „Petit Bleu" over
kapers voor Transvaal en Oranje
Vrijstaat. Een geschenk aan Lady-
smith, President Kruger over de
toekomst der Z.-A. republieken,
Haagsche Brief, Courses te Woest-
duin.
Politiek Overzicht.
De bekende Boerenvriend', Wil
liam Stead!, heeft een brief aan de
verschil Lende groote bladlem ge
schreven, waarin hij uiteenzet, dat
de Boeren nooit gerekend hebben
op dien steun dier liberale partij en
dat de oppositie in 't Engelsche pair-
lemen t geen factor is in die poli
tiek der Zuid-Afrikaansche Repu
blieken,.
Difc nu kan waar z;;n>, een feit
is het toch, dat, al mogen, behalve,
die Ieren g-eene afgevaardigden in
het Lagerhuis, volkomen onafhan
kelijkheid vfior de Boenen edschen,
toch de liberalen, tvne Bannier-
man steeds met meer of minder
kracht zijn opgekomen tegen de
gruwelen die daarginds in naam
van 't groote Britsche Rijk bedre
ven worden. Voor d'e directe poli
tiek. heeft dit wel niet veel waar
de, het staat toch vast. dat indirect
het streven de-r oppositie groote ge
volgen kan hebben:. Door het voort
durend vragen- om ophelderingen,
enz. over de daden van 't Engelsche
leger in Zuid-Afrika komt telkens,
zij het ook bij stukjes en brokjes,
iets meer aan 't licht van de daar
plaatshebbende schandalen tot ein
delijk 't bedrogen Britsche volk
ontwaakt uit zijn overwinnings
roes en d'e feiten in hun afschrik
kende gedaante voor zich ziet. Zoo
doende zal het werk der liberalen
in do volksvertegenwoordiging on
zer overzeesche buren, 't 'mag
dan half werk ziin toch zijne
vruchten, dragen en ten slotte zal
men ook in Engeland, ontzet over
zóóveel misdaden, in naam der be
schaving bedreven, alom den roep
doen weerklinken ,,Tot hiertoe en
niet verderf
Maar dat alles zijn slechts toe
komstbeelden, die, wie weet hoe
lang nog. in 't verschiet liggen. Be
palen wij ons nu weer tot het nuch
tere heden.
Miss Hobhouse gaat nog altijd'
voort met hare lezingen over de
vrouwenkampen in Zuid-Afrika.
Vrijdag sprak zij te New Southgate
bij Londen en had d'aar veel suc
ces. Weer een teek en voor de ken
tering in de oublieke opinie in En
geland. Een ander merkwaardig
feit is dat de Unionistische afge
vaardigde voor Cardiff Meclean,
alle verband met zijne partij heeft
verbroken, waarschijnlijk omdat
hij tot de ontdekking kwam welk
een vuile troep het eigenlijk is.
In ons vorig nummer kwam een
bericht voor van, de Brusselsche
„Petit Bleu" over het instellen Van
een kaper vloot voor de Boerenre
publieken. Dit „nieuwtje" is te on
waarschijnlijk om er veel inkt aan
te" vermorsen. Immers indertijd
heeft President Kruger zelf ver
klaard van dit middel geen gebruik
te willen maken als in strijd met
de h-edend'aagsche beginselen van
humaniteit in den oorlog. Welnu,
wij geloo-ven niet dat oom Paul op
deze verklaring terug zal komien
al heeft Engeland ook vaak tegen
die humaniteit gezondigd. Wat aan
gaat het praatje, dat bij weigering
der Republieken om on het voor
stel in te gaan, de ontwerpers van
het plan op hun eigen houtjie zou
den beginnen, dit is gewoonweg
uit de lucht gegrepen. Immers liet
volkenrecht erkent alleen dan
kaapvaart (nl. van de Staten die
zich niet bij de Declaratie van 1856
waarbij deze w,erd afgeschaft, hieb-
ben aangesloten), wanneer het ka
perschip een volmacht kan1 vertoo-
n-en-. verstrekt door de re geer in g
van een der oorlogvoerende mo
gendheden. Is dit niet het geval
dan worden de kapers als zee-roo-
vers behandeld. Het geheele bericht
is weer een van die „sensatietijdiin-
gen". die er bepaald op gemaakt
sohijnen, reclame(?) te maken voor
het blad dat ze verspreidt.
Van het oorlorsterrein voorloopt^
geen nieuws van beteekenis, want
als zoodanig kan men toch niet be
schouwen heit schenken van een
paar houwitsers aan Lady smith
door den grmrooten Kitchener, die
te veel geschut schijnt te hebben.
De inwoners van het dorp hadden
eigenlijk een Long Tom gevraagd
om die als zege-teekem te bewaren,
maar de opperbevelhebber ant
woordde, dat dergelijke kanonnen
niet „vc^cCPg" waren en scheep
te de loyale Britsche onderdanen
met de bovenvermelde houwitsers
af. Wat zullen d'e Ladysmitliers
blij zijn, nu ze die paar stukjes op
de wallen, of als die er niet zijn, op
heb marktplein kunnen plaatsen
ter opwekking van tijdgenoot-en en
nazaten, als die nog Engelschen
zijn), wel te verstaan.
Intusschen. Kitchener zal wel
niet veel moois hebben afgescho
ven, dus er is alle kans, dat wan
neer eenmaal de Boeren, het dorp
zegevierend binnenrukken, ze wei-
aan d'e houwitsers zullen heb
ben. Dat is ten minste één troost.
Buitenlandsch Nieuws.
Pres. Kruger o^er de toekomst
der Z. A. Repu olieken.
Het eerste nummer van de
„Burenfreund-" officeel orgaan der
internationale Boeren-liga is ver
schenen. Het bevat de resultaten
van een onderhoud dat Freiherr
von Reibnitz met President Kruger
had.
Oom Paul hechtte zeer veel waar
de aan de organisatie en het samen-
werken van de Boeren-c-omité's in
de verschillende landen. Dit is het
bewijs voor hem dat de Zuid Afri-
kaansche strijd meer is dan een
vechten om politieke grenzen, om
mijnen en hoeven, d'at het is een
strijd lusschen twee wereldbe
schouwingen het harde, koude ma
terialisme, dat in zijn koude ont
wikkeling het bmtaalsbe egoïsme
wordt, en het idealisme, waarop
alléén de ware beschaving zich kan
grondvesten.
Zonder de godsvrucht en het ge
loof zou het volk zooveel niet heb
ben kunnen, doormaken. En wat
de mannen doen,, is veel, zeer veel,
maar meer. n:og, veel meer, is wat
de vrouwen verdragen.
En wanndeer de vijand nu denkt,
dat de vrouw den man zal trachten
over te halen de wapens neer te
leggen, dan vergist hij zich, zoo
als hij reeds dikwijls deed. Het
is verwonderlijk, zoo weinte als de
Engelschen het Boerenvolk ken
nen, zoo sprak de president. Hier
uit moeten ook de groote reken
fouten verklaard worden, die dé
Engelschen maken.
En het Engelsche volk wordt het
meest gedupeerd met die vergissin
gen en ontgoochelingen.
Naarmate het Engelsche leger in
kunnen afneemt, neemt ons Leger
in kracht toe. „Onze verliezen wor
den steedis gedekt door nieuwe
troepen munitie en proviand ma
ken wij buit meer dan wij nood'ig
hebben."
Zoo kan de oorlog, wanneer het
moet, nog jaren duren, tot het En
gelsche leger, of het Engelsche par
lement het moet opeeven.
Het denkbeeld der Engelschen,
om na den oorlog ons- volk te on
derdrukken door sterke immigra
tie berust ook op een geheele on
bekendheid' met de Boerentoestan-
d;en.
De meeste immigranten zijn han-
delsmenschen, ziin stedelingen, en
blijven dus in de steden wónen.
De kern van de Boeren echter blijft
op het land en van vreemde smet
ten vrij..
De vreemdelingen, die Farmer
werden, zijn van een ander slag
volk dan- d'e vreemdelingen, die in
de steden wonen. De eersten loe
ren ons kennen, gaan in ons oo en
worden ook Boeren langzamerhand.
.Over de toekomst van mijn volk
maak ik mij niet bezorgd, wel over
ons tegenwoordig lijden. Konden
wij den strijd maar uitvechten, be
schermd door het volkeren- en oor
logsrecht.
..Moge uw verbond ons daarin
helpen en het geweten der volkeren
wakker houden opdat het geen
waarheid word§ in de wereld' dat
voor moraal in de politiek geen
plaats is."
Het gevecht bij Vlakfont9in.
De Haagsche correspondent van
de „Petit Bleu" geeft een analyse
van twee Boeren rapporten, die
hoogstwaarschij nüijk betrekking
hebben op het gevecht bij Vlakfon-
tein. De dagteekening 6 Juni
komt met deze onderstelling over
een en omtrent de plaats wordt al
leen gemeld dat het gevecht gele
verd' werd bi' Pretoria. Uit deze
rapporten is slechts aangestipt de
beschuldiging dat de Britsche be
velhebber twee parlementairs der
Boeren, die de overeave van het
omsingelde detachement kwamen
eischen, heeft laten doodschieten,
voorgevende d'at hij in hen rebel
len zag.
Generaal De la Rey protesteerde
tegen deze schending van het vol
kenrecht bii lord Kitchener, die
den Britschen bevelhebber voor
een krijgsraad' bracht. Het vonnis
was bij het afzenden der rapporten
nog niet bekend.
Andriss De Wet
heeft aan het Transvaalsche comité
te Antwerpen gemeld d'at hij de
gevraagde lezin? niet zal houden.
Het comité is voornemens den heer
De Wet te vragen of deze weiger in?
in verband staat met de opmerkin
gen van de Belgische Regeering
en mocht het antwoord bevestigend
luiden dan zullen de Nedeirlandlsche
Bond en de Liberale Vlaamsohe
Bond' bij de Regeering protest aan-
teeken.en tegen de bemerking van
de vrijheid van het woord. Flink
zoo.
Mevrouw De Wet.
In antwoord op de vraag iran
Tom Healy, verklaarde lord: Stan
ley in het Britsche Lagerhuis niet
te weten dat de vrouw van Chris-
tiaan De Wet voor zich en haar
kinderen weigerde voedsel van de
Engelschen aan- te nemen. Maar
hij beloofde alle mogelijke facili
teiten voor zendingen van levens
middelen. en geld aan de vrouw
van den Boerengeneraal.
De nieuwe titel voor
Edward VII.
Hoe d'e nieuwe titel die voor ko
ning Edward VII wordt uitgedacht
zal luiden is nog een geheim. Naar
het voorbeeld van den tweeden ti
tel. indertijd aan koningin Victoria
verleend dien van Keizerin van
het Indische Rijk heeft men
waarschijnlijk reeds aan een kei
zerstitel gedacht. Het schijnt ech
ter dat eenige koloniën en met na
me Canada daarmede niet zeer in
genomen zouden zijn. Men is daar
van oordeel dat de titel van „Heer"
voldoende is en slaat voor Lord
of the Britsch Domain"' of „Lord
of the Britsch Empire" d.w.z. ILeer
van het Britsche gebied' of rijk.
Een Jingo-meeting
Woensdag zal in Guildhall te
Londen een groote meeting wor
den gehouden door de City lot on
dersteuning van de ZuidLAfrikaan
sche Staatkunde van de Britsche
•regeering. De lord-mayor zal de-
vergadering leiden. Verschillende
beursmannen zijn voornemens in
optocht naar de vergaderplaats te
trekken,. De Engelsche Jingo-bladen
verwachten een ..overweldigende"
geestdrift. Vooral die beursmannen
zullen hard schreeuwen.
Vorst Hohenlohe. t
De ex-kanselier van liet Duitsche
rijk, Vorst Chlod-wig Karl Victor von
Hohenlohe Schillingfür-st, die Zater
dag te Ragaz is overleden, was de-n
31en Maart 1819 te Rotenburg geboren.
Aanvankelijk trad liij in dienst bij de
rechterlijke macht in Pruisen en ging
later (reeds in 1849) als rijksgezant
naar London. Den 31en Dec. ^66 werd
hij minister-president in Beieren
welke functie hij krachtig streefde naar
de eenheid van Duitschland. In dit
ambt bleef hij tot 1870, toen hij door
zijne tegenstanders tot aftreden ge
noopt werd. Hij bleef echter Beiersch
Rijksraad, werd weldra in den eersten
Duitschen Rijksdag gekozen en ging in
1874 als opvolger van Arnim als gezant
naar Parijs. Van 1885 tot 1894 was hij
vervolgens stadhouder van Elzas-Lo-
tharingen, waar hij met veel beleid
optrad en in 1894 werd hij opvolger
van Caprivi als Rijkskanselier.
Hier toonde hij zich echter te zwak
tegenover de verschillende partijen on
moest deze plaats kort geleden afstaan
aan den tegenwoordigen functionaris
Von Bülow.
Volgens de „Lokal Anzeiger" heeft
vorst Hohenlolie een aantal memoires
nagelaten dis belangrijke bijdragen
bevatten voor de geschiedenis der laat
ste 50 jaren. l)e memoires zijn gereed
om ter pei-se te gaan.
D Fransche Kamer gesloten.
Minister Waldeck Rousseau heeft
Zaterdag in de Fransche Kamer
het besluit voorgelezen waarbij de
zitting wordt gesloten.
De Paus en do Fransche
congregaties.
De Paus heeft een brief gericht,
gedagteekend 29 Juni, tot de hoof
den van geestelijke ordein, waarin
de Fransche uitzonderingswetten,
onlangs in de<n- Senaat aangenomen
worden afgekeurd en waarin den
Congregaties een hart onder den
riem wordt gestoken.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN Z.-AFRIKA.
De commissie te Kaapstad lot
ondersteuning van uitgeweken
vrouwen en kinderen is Donderdag
ontbonden. Zij heeft 5700 personen
met een gom van 24.260 pd .sterling
voortgeh oilmen?
Hot transportschip Manhattan is
Vrijdag uit Ivonden- naar Zuid-
Afrika vertrokken met 7 officieren
en 136 man bereden infanterie, 85
garde-dragonders en, andere aan
vullingstroepen. Te Queenstown
worden nog meer soldaten aan
boord genomen en hot schip brengt
ook een kleine 400 paarden over.
Verder zullen nog tot den 2en
Augustus elf transportschepen met
troepen- en 2700 paarden naar de
Kaap vertrekken-.
Bij de berechting van hoogver-
raadlszaken van minder belang te
Barkley Oost zijn in het geheel 466
kiezers van hun stemrecht beroofd,
terwijl 233 met-kiezers schuldig be
vonden zijn- en 34 beklaagden hu-n
onschuld hebben kunnen; bewijzen.
Volgens een Reutcr-bericht uit
Vrijburg op de Westergrens loopen
d'e Boeren daar het land af, d'e be
volking (er staat niet. of blanken- of
Kaffers bedoeld worden) meded-ee-
lende dat deze rooftocht eon- straf
is voor getuigenissen waarmede zij
opstandelingen hebben bezwaard
Generaal Baden-Powell heet lij
dende te zij-n aan malaria die hij
heeft opgedaan, gedurende zijn
dienst aan de W-estkiist van Afrika.
De hertog van Atholl heeft een aan
vullingsdetachement van 220 uitgele
zen man lie n uitgezonden, ter verster
king van zijn zoon's regiment, dd
Scottish Horse.
Sir Gordon Sprigg, de Kaapsche pre
mier, heeft aan een deputatie die hem
haar opwachting kwam maken, ver
klaard, dat hij onmogelijk kon zeggen,
wanneer het parlement weer bijeen
zou komen.
Binnenland.
HAAGSCBE BRIEVEN.
De verkiezing der leden van de Ge
deputeerde Staten van Zuid-Holland,
brengt ons, Hagenaars, opnieuw in
ongelegenheid. Niet alleen moeten
we morgen, Dinsdag, zes nieuwe le
den aan onzen gemeenteraad toevoe
gen, maar nu gaan er weder twee
oudere, de heeren Krap en Van Was
senaar, tot Gedeputeerden gekozen, on
zen vroede mannenraad verlaten. Het
zal dus alweer stemmen zijn over
eenigen tijd. Niet dat het aan gega
digden zal ontbreken, want aangezien
er thans in elk district 4of 5 candida-
ten zullen uitvallen, kunnen dezen tot
de volgende verkiezing bewaard blij
ven.
Dit zou ons tevens bewaren voor
een herhaling van de kwade practij-
ken, waarvan een der medewerkers
van Het Vaderland iu een zeer kras
artikel mededeellng heeft gedaan en
die niet tot een enkele kiesvereeniging
of tot een een enkele richting beperkt
blijven. Wat hier, zonder namen te
noemen,, maar daarom niet minder
scherp geeselend, is gezegd, was voor
feuilleton.
Naar het Engelsch
VAN
MAX PEMBERTON
27)
Hij scheurde het papier in lange
reepen, waarvan er een paar op
den grond vielen, toen een zware
slag de v ens tere der kamer deed
dreunen, en een dikke zwavelach
tige rook, in een groote wolk op
trok boven de hanglamp. Een
oogenblik later hoorde- Dane dien
luiden kreet van pijn van d'en an
der, en zag slechts diens bleek ge
laat. Toen hij zich omwendde, en
een hand op zijn hulpeloozon arm
legde, bespeurde hij 01 sa, stom en
bleek als een beeld, achter zich en-
hij wist nu dat zij had gescheten,
op hem dien zij liefhadl.
HOOFDSTUK XXI.
Naar het Chalet.
Iemand opende het venster. De
zware rook vloeide weg van de
lamp. en liet een scherpen reuk
van buskruit achter. De slag van
het pistool bracht een sergeant en
twee soldaten in de kamer, en zij
sloten werktuigelijk die deur als
mannen die optraden- in een treur
spel waar de wereld buiten moest
blijven. Kleine Olga stond nog be
wegingloos met de- revolver in haar
trillende hand. De stilte was zoo
vreemd als het tooneel dat haar
uitgelokt had. Toen Dane eindelijk
kon spreken, sprak hii moeilijk en
met inspannir- als iemand die in
een ledige kamer spreekt, maar hij
richtte zich tot het meisje, en niet
tot den gewonden man.
Geef mii dat pistool, zei hij1.
Zij uitte geen woord', gaf hem
de revolver alsof zij er nu bang
voor was, terwijl Demidoff het ge
wonde lichaamsdeel ondersteun
de en door de kamer liep. Opeens
lachte hij als om een ""*ap.
Och kom barstte hij einde-
lijk uit-, Wij geven hier geen
voorstelling. Zend uw manschap
pen weg. sergeant, en stuur iemand
om Dr. Vadorski, het is een klein
ongeval. Mejuffer kan niet met
pistolen omgaan. Maak toch geen
drukte.
De woorden klonken als de scher
pe kreten van iemand-die pijn Leed.
Dane, die een jachtflesch bij zich
had. vulde het glaasje met brande
wijn en bood hem het medegevoe
lend aan.
Er is niets dan alcohol tot dat
de dokter komt, zei hij e.n daarop
Wilt gij mij uw arm laten zien?
Demidoff dronk het glaasje in
één teug leer, en lachte.
Zij was altijd een driftkop,
zei hij. maar ik dacht niet dat
zij er den moed toe had. Mijn God!
als het zes duim meer rechts ge
weest was, zou zij mij niet meer
geamuseerd hebben. Kom hier
kleine Olga. ik wil u klissen.
Hij stapte naar haar toe en kuste
haar op haar voorhoofd. Tot op dit
oogenblik had zii nauwelijks adem
gehaald; maar nu, toen zijn lippen
haar voorhoofd hadden aange
raakt, liet z" een luiden kreet hoo-
ren, zonk op den grond en barstte
in hartstochtelijk schreien uit. De
man keerde zich ongeduldig van
haar af.
Zij wil een scène maken, zei
hij. Ik bid u. zie eens naar mijn
arm of hij sebroken is.
Hij zat in zij-n stoel, en drukte
zijn tanden op elkaar, terwijl Dane
het hemd van de wond verwijderde
en er omheen den arm voorzichtig
wreef. Zijne reizen hadden hem
tot een chirurgijn gemaakt, en zijn
eersten bli.k op den bloedenden
arm had hem doen zien dat het een
uitwendige wond was.
Denkt gij d'at het gevaarlijk is?
vroeg hij heftig.
Eerlijk gezegd, neen. De ko
gel heeft het been niet geraakthet
is slechts een vleeschwond.
Dan zal ik het beschouwen als
een reliek. e«n zal het mij iederen
dag herinneren.
Dat denkbeeld behaagde hem,
maar oogenblikkelijk daarop
vroeg hijWaarom komt de dok
ter niet? Gij zegt dat er geen ge
vaar is. Goed en wel, maar de dok
ter moet komen.
Hij sprak on zamenhangend
een zenuwachtig man, bevreesd
zooals hij nog nooit in zijn leven
was geweest.
Toen de dokter kwam, lag het
meisje nog snikkende o*> den grond
en Dane verzorgde den arm, zoo
als hij den arm van een broeder
zou hebben verzorgd.
Het was de verrassendste gebeur
tenis in zijn leven, dacht hij.
Een klein ongevalletje dok
ter; het pistool ging af. Ik kan niet
denken dat het ernstig is. De been
deren zijn ongedeerd'.
Dr. Vadorski een welwillend
man met een langen - "zen baard
en scherpe grijze oogen, zag de ka
mer rond. naar 't. op den grond lig
gende meisje daarop draaide hij
het licht op, en zette zich op den
stoel naast den gewonden m>.n.
Gij hebt mij niet verteld dat
hier twee patiënten zijn, merkte
hij op.
Demidoff trilde bij zijn aanra
king.
Zij zal nu wel in orde zijn,
zei hij. Het is goed voor een
vrouw als zii schreien kan. Er is
hier een klucht gespeeld. Ik moest
een roover voorstellen. Zeg Olga,
dacht ge dat ik een roover was?
Dokter! gij doet m: 'n; gij pij
nigt mij vreeselijk. Dat kan ik niet
uithouden.
De dokter deed of hij hem niet
hoorde, en verbond de wond met
flinke hand.
Iets meer dan een schampschot
mijn jongen. Morgen aan het diner
dn kt gij er niet meer om. Er
zijn van die soort van voorvallen
die men 't best doet te vergeten, als
dit onheil door een dame komt.
Reken op mijn bescheidenheid
een weinig lager, als ik u verzoe
ken mag. Ik heb in een oogen
blik gedaan.
Aldus met de opgeruimdheid en
■de vaste hand van den dokter, ging
hij voort met zijn werk, onderwijl
ging Dane naar het snikkende
kind, en hielp haar overeind. Zoo'n
verachtelijke houding had hij nog
nooit gezien. Hij wist niet wal hij
tot haar zeven moest hoe een
vertroostend woord te spreken,
maar zijn mede-lijden werd hem
afgedwongen door haar berouw
over de daad.
(Wordt vervolgd)
