NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Prinses FékBa
I9e Jaargang
Zaterdag 20 Juli 1901. No. 5538
HAARLEM'S DAQBLAD
ABONNEMENTSPRIJSAD VERTENTIËN
Voor Haarlem per 3 maanden1.20 ^iPr'fi ^an r®?6*8 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd ia (kom der gemeente), U de prijs der Advertentiën ran 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1-30 Groots letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden. 1.65 wrawlllilfflg 1Reclames 30 Cent per regeL
Afzonderlijke nummers0.02# Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bq de Turfmarkt.
GeïUnstreerd Zondagsblad, yoor Haarlem, per 3 maanden0.37M Telefoonnummer der Kedactie 600. Telefoonnummer der Administratie 183.
de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti
en Reclames betreffende Handel, Nqverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Elrangèr§ (r. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES* Succ., Parijs 31w« Faubourg MontmOïtre.
Haarlem's Dagblad van 20 Juli
bevat o.a.
Olive Schréiner niet gevangen,
Een correspondentie tnsschen
Reitz en Pres. Stejjn, Een oorlogs
brochure, Conflict Volksdagblad.
Advertentiën
VOOB HET
Zaterdagavondnummer.
Meermalen zijn wij tot ons leedwe
zen genoodzaakt Advertentiën af te
wijzen voor het Zaterdagavondnum-
mer, die des Zaterdagsmorgens pas
worden bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaatsing,
dan is inzending op Vrijdagavond noo-
dig, uitgezonderd natuurlijk kleine ad
vertenties of familieberichten, die
moeilijk vooraf kunnen worden inge
leverd
DE ADMINISTRATIE.
Politiek Overzicht.
Er is een tegenspraak gekomiem
van het bericht diat die. Engelsche
sohrijfSiteffs Olive. Schreirier om lia
ne liefde voor de Boerenzaak ge
vangen zou genomen zijn. Byles
zond een brief aan dé „Daily
News" van Conw-riight Schneiner,
waarin deze Ouida's verklaringen
als onjuist stempelt en verklaart
dot Olive wel ziek maar niet ge
vangen is. Is deze brief authen
tiek, dan hebben de Engelscben
een schanddaad mamdteir op hun, ge
weten1. Ook hier geldt echter Aan
een boom zoo vol geladen, enz.
Van het oorlogsterrein weer wat
nieuws. Van beteekenis is het tele
gram door de ..Daily Telegraph"
uit Pretoria ontvangen en dat bü-
na een formeel démenti bevat van
de beweerde Boerenwreedheden
bij Vlakfomtein. Deze wreedheden
zijn, niet behoor! "ik bewezen, woindt
aan het blad geseind! en indieni eir
•iiet® van dien aard gebeurd is, moet
d'at geweten worden aan één of
twee Boenen (waarschijnlijk een
Boer die door zijne wonden tot ra
zernij gebracht was en niet meer
wist wat hij deed. Red.) Overigeais
bebfoen, zooals de correspondent
van1 de ,,Daihr Telegraph" zelf ver
klaart, onze stamverwanten in de
zen oorlog eten mensohel'ijkheid! en
edelmoedigheid getoond, die hun
alle eer aandoet.
In den Vrijstaat zijn intussch'en
weer eenige helden voor de goede
zaak gevallen, als Charles Botha,
een zoon van Philip Botha, luite
nant Thomas Humun en veldcornet
Olivier Veen. In welk gevecht dit
geschiedde, staat niet vermeld.Lord
Kitchener, van wien dit telegram
afkomstig is, seint wel zeer uitvoe
rig. wat hij gevonidien heeft onder
de buitgemaakte bagage van pre
sident Steyn. O. a. moeit er een
brief bij zijn van den heer Reitz
aan Steyn van dén iÖen Mei. Daar
in bericht d!e eerste, dat een ver
gadering van de Tmmsvaalsche re-
geerinig met Botha, Viljoen. en
Smuts over den toestand van het
land had beraadslaagd. Verschei
dene burgers gaven zich over, en
de regeering was het met elkaar
onieens of er mogelijkheid was op
veiwikkedinigem in Europa. De
Transvaalsche regeiering had daar
om besloten, verlof te verzoeken,,
een bericht maar Kruger te zenden,
ten einde den vreesiél ijken toes,tand
van het land uiteen1 te zetten, en
indien het verzoek werd afgesla
gen een wapenstilstand te vra
gen. ten einde de meening van de
beide volkeren in te winnen over
de toekomstige politiek en den ver
leden en tegenwoordigen staat van
zaken. Reitz zegt ten slotte, d'at de
tijd1 gekomen is, om een beslissen
de n stap te doen.
Steyn antwoordde den i5en Mei
Ik heb een ingeving, dat wij nog
niet tot het uiterste zijn gekomen.
De ammunitie is wel sehaarsch,
maar er is toch nog. Welke reden
hebben, wij nu, om verder ons ver
trouwen op God1 te laten vanen Ik
ben vast overtuigd, dait in de vol
gende- maanden Europeesobe ver
wikkelingen zullen opkomen, die
ons goed' geluk zullen bevorderen.
Het feit dat onze deputatie in Eu
ropa blijft, overtuigt mij, dat onze
zaak niet hopeloos staat. Steyn zegt.
dat hij or pijnlijk door is getrof
fen, d'at- zijn meening niet was ge
vraagd. Hij verzoekt aan Reitz, Ie
wachten, totdat hijSteyn, met de
Wet zal hebben overlegd.
Uit dezen brief blijkt wel het
vaste vertrouwen d'at de president
van den Vrijstaat nog heeft op de
toekomst. Inderdaad men moet eer
bied gevoelen voor den mam. die
van plaats tot plaats, van streek tol
streek gedreven, toch dapper blijft
volhouden in zijn verzet en dien
wamkelmoedis-en een hart onder
den), riem steekt, 't Is te hopen dlat
Steyn1'» goede verwachtingen op
die tusschenkomst der mogendhe
den niet beschaamd, mogen wordten,
doch 't gaat er meer en meer naar
uitzien of de Boeren, geheel al
leen den strijd zullen moeten, uit
rechten, een strijd, die hoe het ook
ga, niet anders dan op Engeland's
ongeluk kan uitloopen.
Buitenlandsch Nieuws.
Baden-Powell.
In het EngeLsche Lagerhuis is
aan de regeering gevraagd, of
tijd1 nog niet daar was om de leden
van de politie van den „voorma-
li gen" commandant ervan. Baden-
Powell, him vrouw achterna te zen
den. Brodrick antwoordde, dat het
nog wel wat te vroeg was, om, hier
aan te gaan denken, het „familie
leven weer te gaan herstellen" in
Zuid-Afrika.
Van Baden-Powell gesproken, een
mooi berichtje van „Central News".
Baden-Powell zou naar huis ko-
men, om ziin magnetische per-
soonlijkheid" te benuttigen tot het
aanwerven ran versche bereden
troepen voor Zuid-Afrika. Alsof
magnetische persoonlijkheden in
Zuid'-Afrika niet nog mieer nut zou
den kunnen afwerpen.
Het magnetische in Baden-Powell
daargelaten, is dat bericht op zich
zelf een niet onaardige bekentenis
d'at mem ten einde' raad' is om in
de behoefte aan ruiterij te voor
zien.
Men zegt. voorts dat Baden-Po
well in den adelstand verheven zal
worden.
De Arabieren en de Boeren
zaak.
Iemand die uit A-rahië komt,
heeft aan die Brusselsche Petit
Bleu" verteld van de geestdrift en
de bewondering, die daar voor de
Boeren heer9cht. De Arabische
Sjeiks, waarvan de meeste voor
den oorlog nog nooit zelfs van bet
bestaan- van den Oranje Vrijstaat
en Transvaal hadden gehoord, heb
ben nu bijna alleim een portret van
president Kruger. De namien van
Botha, d'e la Rey, en de Wet zijn-
onder hen goed beleend en zij zijn
stom van verbazing dat ..het mach
tige Engeland" zooveel moeite heeft
om dat klompje Roeren in Zuid-
Afrika eronder te krijgen. De Oos-
tersche verbeeldingskracht heeft
reeds een' Boeren legende gescha
pen, die naast d'e legende van Boe-
naberdii rondverteld wordt.
Zou d'e verteller bier ook het
spreekwoord in practijk brengen
Als men verre reizen doet kan men
veel verhaten?
Een oorlogsbrochure.
De bekende Boerenvriend W. T.
Stead! heeft een nieuwe oorlogs-
brochure1 uitgegeven („Methode of
Barbarism" Mowbray House,
Norfolk Street, Londen W. C.)
over de barbaarsche wijze van oor
logvoeren. Hij is zeer gelukkig ge
weest met zijn titelpagina War is
War (Brodrick) wordt, daar gesteld
tegenover War is Hell (Geni. Sher
man.) Behalve aan een herhaald
beroep op de tusschenkomst der
mogendheden, zijn de hoofdstuk
ken van de brochure gewijd aan de
concentratiekampen („How the Pri
son Camps were Pilled and
Emptied'"), aan de -tactiek dier ver
woesting, den „donkeren sluier
van den censor" en hoe er een
scheur kwam in dien sluier.
Vooral het laatste hoofdbtuk, vol
documenten, is zeer lezenswaar
dig. en aan het slot der brochure
worden een paar treffend welspre
kende proclamaties van1 Boerenzij-
de aan het Engelsche volk in over
weging gegeven.
Belangwekkend ia nog wat Stead
zegt over d'e rol die aan Nederland
moet toebedeeld worden.
De schrijver wijst er op hoe.
volgens hem. de nieuwe ministers
reeds bij het begin van hun loop
baan voor de vraag zullen komen
te staan of zij trachten zullen d'e
Mogendheden die de Haageche Con
ventie mede onderteekend hebben,
over te baten er bij Engeland o~>
aan te dringen te blijven binnen
de perken van beschaafd oorlog
voeren. De schijvea* erkent dlat er
aan1 zulk een optreden een'ig gevaar
verbonden is, hoewel dit °evaar
volgens hem niet zoo groot is als
vele Hollanders meenen. Cham
berlain, zet hii. zal er Java niet om
neimlen. en evenmin zal die Britsche
vloot Amsterdam beschieten.
Hij herinnert er aan hoe op d:e
Haagsche Conferentie Holland. Bel
gië, Zwitserland, Denemarken
Zweden en Nooawegen de nobele
verdedigers waren der nationale
onafhankelijkheid en der rechten
van aangevallen volken, en vraagt
dan waarom deze Mogendheden
niet geaamient'lijk een beroep zou
den doen op d'en Czaar-, als ont
werper der Haagsche Conferentie,
om hun voorsteden te leggen voor
alli© mogendheden dlie aan deze
Conferentie hebben deelgenomen
ten- einde de Britsche. regeering er
toe te brengen, de bepalingen der
Haagsche Conferentie na te komen
Volgens Stead kan Holland die
nobele doch gevaarlijke rol van op
te treden als verdediger dér men
schel i jkheid. die den eersten stap
doet niet laten varen. Hij gaat na
hoe wij zelf ons vrij gevochten heb
ben van de Spaansche overheer-
sching, hoe de vrouwen en kinde
ren in Zuid-Afrika van ons vïeesch
en bloed zijn. Hij wijst op ons
roemrijk verleden, op de vete ge
legenheden waarbij het Holland-
sehe volk tusschenbeide is geko
men om de vrijheid in Europa em
zelfs die vrijheid in Engeland te
reddien.
Zelfs indien Holland er niet in
slaagde de steun der kj'ednie mo
gendheden te verkrijgen of de hulp
van die regeering der Vereenigde
Staten, dan, aldus Stead, zou dien
de ministers van Holland ten min
ste eten troost hebben dat zij niet te
kort zijn geschoten in den plicht
dien zij aan hun stamverwanten en
aan dé1 menschelijkheid' verschul
digd zijn en. d'at het bloed der ver
moorde onschuldi gen. niet over
hun hoofd zou komen.
Een andere voorstelling.
Tegenover Chamberlain's reeds
gemelde buitengemeen luchtharti
ge beschouwingen bii de derde le
zing van die middelenwet, heeft
Harcourt Donderdag in het Engel
sche Lagerhuis een- andere voor
stelling van den toestand geplaatst.
Harcourt bracht in herinnering dat
de kanselier dier schatkist erkend
had' dat de uitgaven, in het vorige
jaar bijna 200 millioen pond be
dragen hebben., en ook dat in de
laatste viif jaren, zonder de oor
logskosten te rekenen, de uitgaven
met 28 millioen pond waren toege
nomen, cïe ontvangsten daarente
gen slechts met. 16 millioen.
Dat kan zoo niet gaan. zeide Har
court. Maar het ergste was, vol
gens hem, d'at de buitengewone in
komsten zoo traag vloeiden.ver
leden jaar hadden de buitengewo
ne belastingen slechts 12 millioen
opgebracht, dit jaar zulten ze
slechts 11 millioen opbrengen
minder dan d'e helft, zeide Har
court. van het bedrag dat wij be
taalden toen onze bevolking zoo
veel geringer en zooveel armer was.
Andries de Wet
heeft Donderdlag België verlaten,
zondier de lezing te hebben gehou
den' te Antwerpen, waarom men
hem gevraagd had. Hij heeft de re-
dén van zijn vertrek uiteengezet in
een brief aan de „Pet.it Bleu"' waar
in hij verklaart, d'at hij niet zou
kunnen beletten., dat zijn verhaten
over de wreedheden der Engel
scben anti-Engelsche betoogingen-
uitlokten1. En dan geeft hij er de
voorkeur aan België te verlaten,
liever dan last aan de regeering te
bezorgen.
Het Chineesche gezantschap
in Europa.
Naar het Chimeesche gezant
schap te Berlijn verklaard heeft,
is d'e boetgezant, orins Tsjoen., van
plan ten minste f/wee maanden, al
daar te blijven, om de groole in
dustrieel e ondernemingen van
Duitschland te bezoeken. Het ls
nog niet uitgemaakt of hij bij zijn
terugtocht, die over Amerika zal
geschieden, ook Parijs en Londen
zal bezoeken.
De man zal dan wel net doen
als Li Hung Tsjang indertijdveel
kijken maar niets koop-en.
De Noorsche reis van Keizer
Wilhelm.
De Keizer van1 Duitschland sch;;nt
in Noorwegen, niet erg gewild te
zijn.
In „Dagbladet", uit Kristiania,
dat dikwijls voor het orgaan van de
Noorsche regeering wordt behou
den. worden vrij onvriendelijke op
merkingen over de zomerreis (naar
het Noordien) van den Keizer ge
maakt. Deze wozdt daarin o. a„
weinig hoffelijk, „een onvermijd
baar man1" genoemd!, wiens her
haalde bezoeken met onverschillig
heid moeten worden betracht en
als iets „wat niet te ontgaan is"
moeten word'en opgevat. Doch dan
moet het ook voldoende zijn, in
plaats van de dagelijksche tele
grammen over 's Keizers doen en
laten, alleen van zijn komst, zijn
vertrek en van zijn gebruikelijke
jaarlijksche gift voor de restaura
tie van den Dom te Drouth elm
melding te maken.. Die gift hing
samen met den treurdienst, die bij
den dood van den ouden Keizer
Wilhelm in die kerk is gehouden
..een min aangenaam gebruik, dat
ran ons grootste nationale gedenk-
teeken is gemaakt", meent „Dag?
bladet". enz.
Hoewel het ..Berliner Tageblabf'
betwijfelt, of dé Noorsche Regee
ring de hand wieil heeft gehad in
deze belieediging. zoo schijnt dat
bericht in een blad, dat de regee
ring wélgezind is. toch weinig op
wekkend'. noch voor den. keizerlij
ken gast. noch voor diens vriend1.
Koning Oscar, zoodat zelfs de vraag
rijst, of er ook een politiek doel
word nagejaagd, dat verder gaat
dan een. alleen persoonlijke onaan
genaam hed.
De onlusten in Spanje.
In het ongelukkige Spanje dureit
de onlusten maar steeds voort. Te
Saragossa hebben Woensdag stand
jes plaatsgegrepen, waarbij 46 per
sonen gewond werden. Men be
streed1 elkander met revolvers, pi
stolen. messen en knuppels. Er
werden geregeldé gevechten gele
verd. Ten slotte slaagde de gen-
darmeri© er met vieel moeite in, da
orde te herstellen. Geen wonder
dat een land waar zoo ietis moge
lijk is in een treurigen toestand
verkeert.
Algemeen© beriohten.
CHINA.
Een telegram1 dat wel tendlen-
tieus lijkt, uit Peking, bevat da
mededéel'inig dé't de wanordtelijkhe-
den daar zeer sterk toegenomen
zijn sedért de Ghineezen zich op
nieuw met het bewaren van de
orde. he-bben belast. Voorts, d'at de
Amerikaansche consul te Tientsin
drie Amerikanen, door de Cbinèe-
zen op heelendaad betrapt bij heti
plundéren in een dorp bij Peking,
tot vier jaren gevangenisstraf ver
oordeel dl heeft.
De Duifschiers hebben1 reed»
maatregelen genomen om al hun
troepen uit China terug te roepen-,
met uitzondering der gezantschaps-
wachten. in de eerste dagen van
Augustus.
Stadsnieuws.
Haarlem, 19 Juli 1901.
Ned. Vegetariersbond.
De 7e jaarvergadering van den Ne-
derlandschen Vegetariersbond zal ge-
houden worden op Groot-Zomerzorg te
Bloem endaal.
Opgewacht aan het station Bloemen-
daal (Noordhollandsche lijn) wande
len de deelnemers om 10 uur gezamen
lijk naar Groot-Zomerzorg. Om 2 uur
wordt opgebroken naar Zandvoort,
hetzij per Electrische tram of te voet
naar station OverveenBloemendaal
en vandaar per spoor naar Zandvoort.
Vandaar kan de terugtocht met de
spoor van 4 uur 16 min. of per tram
geschieden. Onder de punten van be-
handeling behoort een voordracht van
Feuilleton.
Naar het Engelsch
VAN
BI A X PEMBERTON
37)
Ik schat uw ridderlijkheid
hoog, Lord Dame, gaf hij ben ant
woord. Ongelukkig heeft die gou
verneur van een stad geien oor voor
gevoels zaken,. In uw plaats zou ik
dioen wat gij gedaan hebt. De Czaar
mag speten als hij te Parijs is,
maar niet als hij het purper draagt.
Allés wat gii mij hebt meegedeeld
is een beroep op den man, maar
de gouverneur is doof. Wees tevre
den met mijn belofte op een on
derzoek, zoo spoedig als de autori
teiten het zullen' veroorloven. Ik
zal in coirrespondlenit'ie tredien met
andleren wiiern dé zaak aangaat, en
zijn wij tot een besluit gekomen,
dan zal ik u het berichten in Lon
den of Petersburg of waar het u
mocht believen te zijn.
Dane zat als door dien bliksem'
getroffen. Hij gevoelde dat de ne
derlaag volkomen1 was.
Ik ben niet van plan naar Lon
den te gaan. zei hij langzaam.
De Rus haalde die schouders op.
Waarheen1 gij wilt, Sir I op
eene zaak moet ik aandringen'.
Morgen verlaat gij Tiflis.
Een oogenblik zagen zij elkan
der in stilte aan. Dane wist wat
hij. te verwachten had en toch
waagdé hij een vraag.
En1 mejuffer?
Die zend ik naar Lars of
houd' haar hier, zooals ik dlat zal
goedvinden.
Hij wuifde met zijn hand alsof
hij dacht dat het nu genoeg was,
belde, waarop zijn secretaris bin
nenkwam.
Lord Dane's koets, beval hij.
Dane rees op en boog. Later zei
men dat er een asch-grauwe doods
kleur over zijn. gelaat lag. Maar
zijn gedachten betroffen niet hem
zelf. Zij waren in het hotel Lon-
dres. waar eene vrouw wachitte en
bad dat hij tot haar mocht terug
keer e«.
HOOFDSTUK XXXII.
Er wordt een nieuwe stem gehoord.
De- klok op het voorplein van het
paleis sloeg elf uren, torn hij hei
verliet, maar in weerwil van het
uur. liet hij zijn rijtuig gaan en
wandelde naar het hotel. Er was
nog veel beweging op de levendige
boulevards. Soldaten bij de deu
ren dier koffiehuizen lustig volkje
dat huiswaarts keerdedé aardi
ge met sjaals bekleed© lachendé
vrouwien. Maar hij bewoog zich
onder dei menigte als een die aan
dlat alles part noch deed had!, ads
een die het Daleis had gehoopt te
verlaten met een doel voor oogen,
en snelle voetstappen, om aan Fé-
kla bij zijn terugkomst te mogen
zeggen„het einde is er". Al dé
poëzie van dat voorgestelde bezoek,
de hoop die. zij te zamen hadden
gehad. de plannen dlie zij had
den besproken wat een bespot
ting was hem de herinnering daar
aan. Noch naam, noch verstand
had hem kunneoi redden van een
schande die zijn verbeelding over
trof.
Een andere gemoedsgesteldheid
zou tranen in zijn oogen gebracht
hebben. De volkomenheid van zijn
nederlaag verpletterde hemhet
herinnerde hem vergeten karakter
trekken en zijn denkwijze uit zijn
jongensdagen1. Wellicht bad! hij
zooals hij daar Liep, voor dé red
ding en d'e vrijheid van Fékla, zijn
verloofde. Het kon niet zijn dat
zijn leven en het hare vernietigd
zouden worden door de uitspraak
van een/en, dien hij maar een uur
had gezien en nooit weder wensch-
te te zien. Met zijn geheele ziel
kwam hij in opstand tegen een
zoo wreedé bestemming.
En d'e ergste wreedheid was dat
het hem zwak maakte. Hij herin
nerde zich den tijd dat hij alleen
stond. Het was in Petersburg o'
Moskou nog mogelijk geweest te
telegrafeeren aan zijn vader om
anderer invloed. Hij hadi het niet
gedaan omdat hij geloofde, zich
voorstelde misschien;, dat zijn ta
lenten voldoende waren, voor deze
of nog grootere taak. En nu was het
te laat. Zenovieff zou zeker zulk
een handeling verboden hebben.
Het brood van dat misgewas
smaakté bitter.
Hii moest het Fékla medédeelen.
Al het verrukkelijke .moest plaats
maken voor die noodlottige waar
heid. Het ergste voor u voor mij.
Soms dlacht hij eraan om het haar
maar niet te vertellen, of dubbel
zinnig te zijn of te zeggen dat er iets
tusschen gekomen was. of aan den
dag zijn vonnis overlatenen dit
stelde hem geruster maar alleen
omdat hij haar moed vergat, en die
ernstige biddende oogen waarvoor
een man niet kon liegen.
Hij wist hoe zii naar hem zou
luisteren. Er was geen dapperder
vrouw in, Rusland: dan zij niet een
die zoo snel in zijn hart las en hem
zou dwingen te zeggenAlles
is verloren het is het einde.
Tot aan dien nacht had hij de
maat zijner liefde voor haar met
begrepen. Weinig maanden te vo
ren ontmoette hij in Londen een
statig meisje, dlie als een koningin
bevelen kon in welk huis zij ook
was. Hij hoonde over haar spre
ken als een gefortuneerd meisje,
het schitterende licht van menig
salon Fékla, die geestige, de ver
metele; het dwaze kind1, het ver
blinde middelpunt van hare aan
bidden. De vele beschuldigingen!
waarmee zii werd' belast hadden
zijn nieuwsgierigheid opgewekt en
hem tot haar gedreven, als tot
eenig vreemd licht aan: d'en hori
zont zijner wereld. Aan de treden
van die troon had hij go wandel dl
om een vrouwenhart te vinden. En
nu kende hij haar zoo, dat zijn ge
heele ziel tot de hare sprak.
Alles was verloren, werkelijk
verloren. Het ergste lot was hun
deel. Hij kon zich geen middel be
denken waardéor Zenovieff zijn
onmiddellijk plan zou loslaten, als
heb niet was dat de dlag nieuwen
raad' schafte. Een enkele maal
dacht hij er over om oogenblikke-
lijk over d'e Krim naar St. Peters
burg te gaan en Mr. Muravicff nog
maals te spreken., maar daarnaast
stond de wetenschap dat Ot'to De-
midéff nog te Lare was, en dan Fé
kla déar alleen met hem zou zijn.
Hij durfde niet hij moest haar
niet verlaten, zei hijtot zoo iets
zou men hem alleen door geweld
kunnen dwingen.
Zooals hij had beloofd1, zoo zou
de uitvoering zijn tot het einde
toe. hoe het ook zou gaan. Dit was
zijn troost toen hij bij zijn hotel
kwam, de lichten door de vensters
