NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Een Man van Adel.
I9e Jaargang
Donderdag 15 Augustus 1901.
No. 5560
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN
Voor Haarlem per 3 maanden1.20 nf'fiflr Van 15 regels 50 Cta.iedere regel meer 10 Ota. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), is de prijs der Adrertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1.30 Groote letters naar plaatsrnimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Éfc-. rO'~l Reclames 30 Cent per reget
Afzonderlijke nummers0.02)£ Bureaux: Gebouw Het Spoarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37J£ Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 123.
de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Adrertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti j
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangèrq O. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESj Succ., Parijs 3 Pi* Faubourg Montmartre.
aarlem's Dagblad Tan 15 Aug.
bevat o.a.
Keizerin Friedrich's uitvaart,
De Kampen in Transvaal, Van de
beide Koninginnen, Het huldeblijk
der H. B. Scholen, Schutterijen.
De blijde inkomste van „Zang en
Vriendschap.0
Politiek Overzicht.
Kitchener doet al het mogelijke
on te d!oen gelooven dat die oorlog
werkelijk opschiet, en; zijn be
ruchte proclamatie alteen maar
dtient om dien laatst en tegensta/nd
te verbreken.
Maandag seindie hij uit Pretoria
Het is mij een genoegen die groot
ste lijst te kunnen zenden, die ik
tot diusver nog in één week tijds
heb bereikt. Sedert 5 Augustus
melden die colonnes, dat er 39 Boe
ren gesneuveld zijn, 20 gewond,
685 gevangen gemaakt en 85 zich
hebben overgegeven. Buitgemaakt
zijn 244.000 patronen, 754 wagen®,
5580 paarden. 33.000 runderen en
een groote hoeveelheid andere die
ren. Het grootste deed van dezen
buit is in de Oranjerivier-kolonie
behaald.
Den lOen is een trein ontspoord!
bij Naboomspruifc op den spoorweg
naar Pietersburg. Twee man zijn
licht geiwond, een Boerengevange-
ne gedood' en drie vluchtelingen
kwetst. Een gepantserde trein
kwam de Boeren verdrijven, dood
de er acht en wondde-'er twee. Ko
lonie! Kekewieh heeft gisteren in
de Magaliesbengen veertig gevan
genen gemaakt, waaronder F. Wol-
marans, oudrvoorzitter van: den
Eersten Volksraad).
De colonne's van generaal French
in de Kaapkolonie dringen geleide
lijk de verstrooide Boerenbenden
noordWaaite.
Niet zoo bemoedigend voor John
Buil klinkt het telegram dat uit
Brussel aan de ..Standard" werd
gezonden, en d)at zegt
In Boeren kringen -verluidt diat
Kruger een rapport ontvangen
heeft, vermeldende diat de comman
do's in de Kaapkolonie thans 12.000
en elders 17.000 strijders tellen. Zdj
moeten over een meer dan voldoen
de hoeveelheid wapens en ammu
nitie beschikken maar soms gebrek
hebben aan voedsel.
De ,,Frankf. Ztg." bevat een on
derhoud met een hooggeplaatst
Engelsch staatsman", die op dit
oogenblik. ter gelegenheid1 van d'e
begrafenis van dé keizerin wedu
we Friedrich. te Homburg vertoeft.
Onder de verschillende punten
waarover het onderhoud liep. vim
den wij de volgende mededeelin-
gen over de Zuid-Afrikaansohe
quaestie
„Gaarne zou men in vele staat
kundige kringen van Engeland
grooter tegemoetkoming toonen te
genover de Boeren, wanneer men
niet vreesdie, dat door het tot stand
brengen van een overeenkomst, in
den. geest der in 1884 gesloten con
ventie. toestanden in het leven
werdien geroepen, die opnieuw als
een voortdurende bedreiging van
de Engelsche suprematie in Zuid»-
Afrika zoud'en beschouwd kunnen
worden.
„Men vreest dat die Boeren ook
thans nog in een groote tegemoet
koming van Engelsche zijde niet
een bewijs van grootmoedigheid
van den sterke en van den overwin
naar. maar een blijk van; zwakheid»
zouden zien, en in verband daar
mede in de toekomst hun houding
tegenover Engeland zouden bepa
len. De stemming der Boeren blijkt
duidelijk uit de brieven en procla
maties van Steyn en andere Boe
renleiders."
De redacteur van -de „Frankf.
Ztg.". die door d'en Engelschen
staatsman ontvangen werd, merkte
op, d'at men aan proclamaties van
oorlogvoerende partijen niet al te
veel waarde mocht hechten, doch
die steeds cum grano sal is moest
opvatten en verder dat thans, nu
het geheele land verwoest,, een groot
de ei van het Boerenvolk in gevan
genschap en gedeporteerd is. en.
de rest rusteloos moet omdolen,
toch wel iedereen de macht en hei
overwicht van Engeland zou er
kennen. Hierop antwoordde d'e
staatsman, d'at dit we! is waar juist
is maar toch meende hijdat men
thans elke toegevendheid van En-
geland voor zwakheid zou houden.
„Daarom moet de volkomen on
derwerping der Boeren tot het ein
de worden doorgezet, te meer daar
men door vroegere regeeringsver
klaringen daartoe wel gebonden is.
Het is zeer te betreuren, d!ab de Z .-
Afrikaansche quaestiie nog langen
tijd offers aan geld en bloed van
Engeland zal vergen, en op de sym
pathieën voor Engeland1 een slech
ten- invloed zal oefenen. Maar het
is noodzakelijk in Zuid-Afrika
duurzaam -rust en vrede te doen
ontstaan."
Buitenlandsch Nieuws.
De Kampen in Transvaal.
De correspondent van de „Stan
dard" te Pretoria heeft in het op
zien, dat Miss Hobhouse's verslag
over d'e concentratie-kampen heeft
gebaard, aanleiding gevonden een
woordje over de kampen in Trans
vaal te zeggen, waar zooals m-en
weet. Miss Hobhouse niet geweest
is. Hetgeen de correspondent van
de ..Standard)" mededeelt, is er niet
bi zonder op ingericht om de Boe-
renhaters in Engeland, die mee-
nen. dat de vrouwen en kinderen
in de kampen het eigenlijk veel te
goed hebben:, in 't gelijk te stellen..
Natuurlijk tracht de man in zijn
brief, die biïna twee kolommen
druks beslaat, alle tekortkomingen
der militaire overheid zooveel mo
gelijk te vergoelijken en moet het
argument van de buitengewone om
standigheden weer ruimschoots
dienst doen. maar ten slofte moet
ook de briefschrijver van een Jin-
go-blad als de Standard erken-
ken. dat er heel wat te verbeteren
valt volgens Miss Hobhouse's aan
wijzingen en dat de sterfte- onder
de kinderen in dleze kampen abnor
maal hoog is. En men kan zegt
hij niet anders dan openhartig
bekennen, dat enkel de ope-enhDo
ping van alle die Boerenvluchtelin
gen in de tentenkampen oorzaak
is, dat ziekten, die epidemisch hier
e-n daar heerschten, nu epidëmisch
hun verwoestingen in de concentra
tiekampen aanrichten. Zelf denkt
d)e Standard'-correspondëntdat
de sterftecijfers, -die hij mededeelt,
sensatie zullen wekken. In de
Trans vaal sche kampen alleen was
in Juni d'e stierf te ondier kinderen
334.8 per 1000in- de eerste weken
van Juli was zij reeds gestegen tot
393.6 per 1000. Het sterftecijfer voor
volwassenen en kinderen clooreo.i-
genomen bedroeg 196.8 per 1000.
De ontzettend© sterfte en dor 1- i n-
dleren is hoofdzakelijk aam maze
len toe te -schrijven. Maar borst
ziekten zijn tengevolge van die kou
de winden en andere oorzaken-, die
het leven in tenten;, vooral gedu
rende den winter, zoo gevaarlijk
maken., ook aan de orde van dén
dag. Verder tyfus en dysenterie.
Verder is het gemis aan weerstand
der ongelukkigen, die in de groot
ste nooddruft in de kampen aan
komen ook volgens die-zen corres
pondent voor een- groot deel aan
sprakelijk voor de hooge sterfte.
(Wie zich maar -even in de gedach
te wil roepen hoe de zachtzinnige
Engelsch-e-n de arme Boerenvrou
wen met hun kinderen: als b-ees-ten
op open wagens laden, terwijl ze
meestal nagenoeg niets mee mogen
nemen, zal dat gemis aan weer
stand niet verwo-nde-renivoor de
lezers van de „Standard" is het
misschien een onthulling I)
Het blijkt uit een bijgevoegd
staatje, d'at er medio Juli in 18
kampen in Transvaal 48.881 „ver
pleegden" waren met de in Jonan-
mesburg en Pretoria ..ondersteun
den" 58.263. Van deze waren 10.012
mannen-, 21.147 vrouwen- en 27.104
kinderen. Van 28 Juni t.ot 12 Juli
stierven er van de 48.881 menschen
in de 18 kampen 450, nl. 25 man
nen. 57 vrouwen- en 368 kinderen.
Er werden 53 kinderen geboren,
van welke 10 overleden.
Keizerin F 'iedrich's mi-vaart
Zondag stroomden de belangstel
lenden naar de kerk te Kronberg.
Ni-et alleen uit de stad en haar om
geving doch ook van elders kwa
men vele duizenden, die zoowel
met de treinen uil de richting: van
Frankfurt a/Main als van Hamburg
werden aangevoerd'-. De vrouwen
waren bijna zonder onderscheid in
het zwart gekleed en de mannen
droegen rouwbanden om arm en
hoed.
Gedurende de overbrenging naar
de kerk. Zaterdagavond te half tien,
luidden de klokken. De huizen wa
ren met rouwdrapperiën behangen.
De stoet werd voorafgegaan en om
geven door fakkelsdragende solda
ten. Zes en dertig onderofficieren
van het 80e regiment infanterie
fungeerden als dragers.
Achter de baar liep eerst d'e Kei
zer. Op hem volgden de prinsen en
eindelijk het gevolg.
De kerk was inwendig hel ver
licht en geheel gevuld met den geur
der talrijke kransen, die daar reedis
waren raedërgelegd.
Aan den ingang der kerk stond
een compagnie van het 80e regi
ment met de muziek en het vaan-'
del.
Vóór het altaar was de lijkkist
geplaatst op een lage katafalk, ge
heel bedolven onder bloemen en
kransen., die uitsluitend geschonken
wa'rera door hen die Har/e Majes
teit het allernaast bestondenkin
deren, kleinkinderen!, broeders en
zusters.
Huzaren der lijfwacht in zwarte
atbilla's met zilveren snoeren, offi
cieren van het fuseliiersregiianient
Von Gersdorf en Pasewalker kura-
sïiers hielden bij hef lijk da eer et-
wacht.
Overeenkomstig den uitd'rukke-
lijken we-nsch van de overleden
keizerin, dr-oeg de plechtigheid een
zoo eenvoudig mogelijk karakter.
Daarom was de h-ooge regeering
des Rijks niet in haar geheel tegen
woordig. -en was van het corps di
plomatique slechts de Engelsche
gezant met de leden zijner legatie
aanwezig.
Tegenwoordig waren ook de ge-
neesheeren van H. M. en het ge
meentebestuur van Kronberg. Te
zamen waren er 300 aanwezigen.
Tegen vier uur kwam de Vorste
lijke Familie in de kerk. De Kei
zer trad binnen met den Koning
van Engeland, laatstgenoemde ge
kleed i.n den uniform dei* Pruisi
sche dragonders. De Keizerin volg
de met Koningin Alexandra van
Engeland en d-e dochters der ont
slapene. met uitzondering van de
kroonprinses van Griekenland, die
op raad van haar geneesheer niet
tegenwoordig was. Verder kwamen
d'e schoonzoons der Keizerin, de
Kroonprins van Griekenland, prins
Ad'olf van Schaumburg-Lippe en
prins Friedrich Karl van Hessen.
Toen traden de kroonprins en
prins Eitel Friedrich. met dien
helm op het hoofd en- met getrok
ken degen, op het hoofdeinde van
de lijkbaar toe-. De Prinsen August,
Willi elm, Oskar en Adalbert, laatst
genoemde in den marine uniform
met de steek op. plaatsten zich aan
het andere einde om sedurencR
den rouwdienst de eerewacht te
vervullen.
Aan het Wildpark-station kwam
Dinsdagochtend een bizondere trein
met het lijk van keizerin Friedrich
uit Kronberg aan. Aan het station
waren de Keizer met den Koning
van Engeland, en de Keizerin met
de Koningin van Engeland. Onder
officieren droegen de kist naar den
lijkwagen. De stoet ging door het
park van Sanssouci naar het Mau
soleum bij die Vredeskerk. Langs
den weg waren de troepen ge
schaard, voor zoover zij niet van
den stoet zelf deel uitmaakten.
De generaals droegen de kroon
en de ordëteekenen van die overle
dene. Achter dón lijkwagen liepen
de waardigheidsbekteeders ten ho
ve, de Keizer en d'e Koning van
Engeland', deze laatste in een Du.it-
sche unifonm, voorts die Kroonprins,
het diplomateneorps. de rijkskan
selier, de ministers, de generali
teit. die voorzitter van dien rijksdag
en andere heer en.
De Keizerin, de Koningin van
Engeland en de prinsessen waren
naar het Mausoleum gereden, om
d'aar den lijkstoet op të wachten.
Toen de baar de kerk in gedragen
werd. klonk er koraalmuziek. De
vorstelijke personen volgden de
baar in het Mausoleum, de hofpre
diker Parsius sprak een gebed' uit,
en na een koorgezang en oen gebed
van d'e aanwezigen verlieten allen
het Mausoleum om naar het Nieu
we Paleis teirug t'e koeren.
De begralem's van Crispi
is bepaald op Donderdag. Het lijik
zal door den kruiser „Baresë' naar
Palermo worden overgebracht
Daar wordt het bijgezet in de kerk
van San Domenico. De Gemeente
raad van Palermo heeft beslaben
voor Crispi een standl>eeldl op te
richten.
De Koning heeft telegnanhisch
zijn deelneming en die der Koning
in betuigd in het overlijden van
„den dapperen vaderlander, die
steeds zal genoemd' worden als een
der stichters van Italië's eenheid,
waaraan hij een zoo groot deel van
zijn leven heeft gewijd)."
Het lijk van Crispi rust, gehuld1
in een Italiaansche vlag, in de
groote zaal van villa Lina, d'ie is
veranderd in een rouwkapel. Bij
de tentoonstelling van het lijk zul
len Garibaldi an en en veteranen de
eerewacht vormen.
Crispi heeft in zijn testament be-
paald. dat senator Damiani en twee
andere vrienden zijn nagelaten pa
pieren moeten ordenen en de uit
gifte van zijn herinneringen moe
ten bezorgen.
Een heftige melkoorlog
zet Berlijn op stelten. De aanleiding
is deze
De veehouders uit den omtrek
van de hoofdstad! vonden dat de
sliders hun een te lasen nriis voor
de melk betaalden en sloten zich,
toen alle vertoogen niets hadclert
uitgewerkt, aaneen tot een coöpera
tieve vereeniiging voor het slijten
van melk, rechtstreeks aan de klan
ten. De groote slijters te Berlijn
hebben toen dadelijk maatregelen
genomen om de noodige melk van
heinde en ver te ontbieden e-n wer
kelijk zulke voordëeJige aanbiedin
gen gekregen diat zij aan den boy
cot van die agrariërs om Berlijn
met goed gevolg het hoofd' kunnen
bieden. Om het pte.it niet te verlie
zen. heeft d'e coöperatieve vereeni-
ging van veehouders, de zooge
naamde M i 1 ch - C ent rale, nu dooi»
middel van een circulaire een be
roep gedaan op haar beroepsgenoo-
ten dieper in Pruisen om geen
melk aan de Benlijnsohe slijters te
leveren. Daarin verklaren zij da#
den landbouwer het recht toekomt,
den prijs van zijn product te be
palen.
Het is niet te hopen voor de Ber
il jnsche me lk ver bruikers diat d'e
agrariërs den strijd winnen, an
ders zou m'en spoedig echte honeera
noodprijzen voor melk moeten be
talen.
Alsremeene beriohten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
De „Petit Bleu" ontving het vol
gende telegram van dir. Hey man®,
particulier geneesheer van Kruiger.
„Hilversum, 13 Aug. Wees zoo
goed' het gerucht van een ziekte van
president Kru.ger tegen te spreken.
De president lijdt noch aan een
heiden aandoening, noch aan: een
hartkwaal, noch aan; een oogziekte
en er is geen enkele specialiteit bij
hem ontboden zijn gezondheids
toestand is volkomen goed."
De ambtelijke verliozenlijst
maakt melding van gevechten op
verschilliende plaatsen/ waarbij de
Engelsch en 15 dooden hladldlen.
De „Daily Mail" erkent dank
baar, d'at de censuur op de tele
grammen uit Zuid-Afrika tegen
woordig minder streng is.
Uit Kaapstad' vernoemt dë „Stan
dard" diat een commando den lOen
d'ezer Van Rhijnsdorp bezet heeft.
Van Rhijn., lid van den Kaapschem
wetgevenden raad, werd door hen
gearresteerd1 en meegenomen-, treil
zij terugtrokken.
Binnenland.
De Koninginnen.
In „De Echo" komt een aardig ver
haaltje omtrent II. M. de Koningin en
Hare Moeder voor.
Do beide Koninginnen waren dezer
dagen 's morgens zonder eenig gevolg
uitgereden naar de huurt van Eem-
brugge. Bij een schilderachtig plekje
aan de Eem waren zij uitgestapt, do
bagagfc wat schildergerij van de
Koningin en een eenvoudige lunch
was uitgeladen en het rijtuig was te
ruggezonden.
Feuilleton.
Naar het Engelsch.
21)
Deze aanblik was zoo onver
wacht. dat Haystoun geheel en al
van zijn stuk geraakte. H:i kwam
tot de betreurenswaardig gemakke
lijke oplossing, d!at het niets anders
was dan de reactie van haar over
spannen zenuwen. Hij gevoelde
zich nooit recht op zijn gemak Ln
het bijzijn van dame®, maar vrou
wentranen maakten hem radeloos
Hij streelde zachtkens haar kastan
jebruine haren zooals hij zijn lie
velingspaard gestreeld) zou hebben.
Ik kan niet dulden, diat drie
woestelingen u zoo hebben doen
schrikken, zei hij. Maar hier zijn
wij al bij het hek van Glenavelin.
En al dlien tiid schreide zijn ziel
binnen in liem en voelde hij een
wild verlangen, om haar ïtn zijn ar
men te sluiten, en dë woorden, die
op zijn lippen, zweefden-, waren de
hartstochtelijke vertroostingen van
een minnaar.
Een invitatie voor een diner bij
mijnheer mevrouw Montray-
ner werd steeds als een onderschei
ding aangemerkt. Mevrouw Mon-
trayner wist haar gasten altijd met
veel zorg te kiezen en wie aanzat
aan haar disch. kreeg steedis „bon
mots" in overvloed te hoorem en
had bovendien nog een flauwe
kans op het vernemen van een of
ander staatsgeheim, want dë kring
harer kennissen bevatte beroemd
heden op allerlei gebied'.
Wratislaw, wien de hooge eer te
beurt was gevallen, tot dë uitver
korenen te behooren, staarde lus
teloos naar den kostbaren bloemen-
scha-t. die op tafël prijkte, en- naar
de gezichten om zich heen. Hii was
moe era afgemat en had' blauwe
kringen onder dë oogen. Het was
in het Lagerhuis druk en onstui
mig toegegaan en het had weinig
gescheeld, of zelfs zijn geduld en
lankmoedigheid waren uitgeput ge
worden. In 't verschiet zag hij al
lerlei moeilijkheden oprijzen en
een oeratearaarslast van zorgen be
zwaarde zijn hart.
Hij deed ziin best. om beleefd en
voorkomend fe zijn., en luisterde
schijnbaar aandachtig naar zijn
dame aan tafel, die hem dë jongste
nieuwtjes uiti de Lon-diensche aristo
cratische wereld vertelde. Maar
zijn belangstelling was zoo merk
baar gekunsteld, dat de dame in
kwestie met veel tact het gesprek
op een andër terrein overbrachten
wel op dat van zijn eigen doen en
laten.
U ziet er slecht uit. zeidie zij
Ik geloof, dat ge u overwerkt.
Dat kan wel gaf hij ten- ant
woord-. Maar feitelijk heb ik
toch geen reden tot klagen. Ik heb
in de laatste .vier dagen \yel acht
uur slaap gehad, en ik vrees, dat
Lord Beauregard dit voorrecht niet
heeft genoten. Ik zal er binnenkort
eens tusschen uit breken en een
week lang aan één stuk "-aan sla-
pen in een streek, waar het heel
stil en rustig is. ergens in Schot
land bijvoorbeeld.
Ik ben pas uit Schotland te
ruggekomen. maar ik kan niet zeg
gen, dat ik het daar zoo stil en rus-
slig heb gevonden. Bij dë familie,
waar ik logeerde, heb ik een uwer
vrienden ontmoet, een zekeren
mijnheer Havsboun.
Weet u ook bijgeval, hoe zijn
voornaam was? vroeg Wratislaw.
Lewie.
Tommy lachte. Hij is iemand.
die er eigenlijk maar één -naam op
moest nahouden, en dat wel zijn
voornaam. Ik heb hem nog nooit
van mi in leven Haystoun hooren
noemen.
Was hij vroolijk en opgewekt?
Niet bijzonder. Hij maakte op
mij dien indruk van iemand, die
zich verveelt. U kent hem van- zeer
nabij, niet waar? Zou het niet goed
voor hem zijn, als hij iets te doen
had Hij schij-nt mij een hoogst be
gaafde persoonlijkheid toe.
Dat is hij ook. maar als ik u
uiteen ging zetten, wat Lewie Hay
stoun eigenlük mankeert, zou ik
van avond' niet meer naar het Ilco
gerhuis komen. De vitaliteit van
een roemrijk geslacht sterft uit in
hem. Hij is knap en flink, en toch
zal hij nooit iets degelijks uitvoeren
of er moest een mirakel gebeuren.
Driehonderd 'aar °-eleden zou hij
misschien een tweede Raleigh ge
weest zijn. Vóór zeshonderd jaar
zou hij misschien een nieuwen
kruistocht hebben georganiseerd,
maar nu doet hij na ets. Hii hoort
niet thuis in dezen- tiid. Het leven
is tegenwoordig veel te gemakke
lijk. Lewie deugt daar niet voor,
en zoo komt het. dat hii soms laf
en flauw schijnt. Maar in werke
lijkheid is hij een held een held,
gewrongen in het enge keurslijf
onzer moderne beschaving en als
ik dan zie dat hij zich in 't oog
der wereld d'e reputatie van een
flauwerd verwerft, en zichzelf ook
daarvoor begint te houden word ik
bitter gestemd.
Wmtislaw's buurvrouw aan ta
fel zag den spreker met nieuwsgie
rige belangstelling aan. Zij had' den
stillen, in zichzelf sokeerden poli
ticus nog nooit zóó lang en zoo ern
stig hooren oraten.
Het zal bij hem ook wel wezen:
„cherchez la femme", merkte zij
aan.
Dat is het juist, stemde Wratis
law met nadruk toe. Hij is ver
liefd geworden on een meisje dat
voor hem hoegenaamd niet deugt.
Het is een allerliefste verschijning,
slim genoeg, om Lewie's vele ver
diensten te zien. te zwak. om te
durven hopen zijn gebreken te ver
beteren. en veel te bevooroordeeld,
om hem te aanvaarden, zooals hij
is. Hier hebt u prachtige gegevens
voor een tragedie.
Ziin- toehoorster was dliep getrof
fen door de bezorgdheid, drie Wra
tislaw tem aanzien van zijn vriend
aan den d!ag legde. Zij wilde nog
meer omtrent Haystoun te weten
komen, maar Tommy, die zich wel
wat opgelucht voelde nu hij zijn
hart eens aan iomarad had uitge-
stord, keek strak naar zijn chef,
schuin tegenover hem. Beauregard
was zoo ontstemd en lusteloos, dat
hij niet eens meer pogingen aan-
wendde. c»m beleefd en aardig te
zijn. Door de bloemen heen gaf
hij allerlei veelbeteekenende signa
len aan zijn onder-secretaris.
Een half uur nadat de dames van
tafel waren opgestaan namen Be
auregard en Wratislaw afscheid
van de overige leden van het gezel
schap.
Je gaat naar het Hoogerhuis,
niet waar? zeide de minister.
Ik ga met je mede. Ik moet je nood
zakelijk spreken.
Hii rie~ een cal) aan en de beide
heeren stegen in. Geen woord werd
tusschen hen gewisseld. Elk hun
ner was in zijn eigen overpeinzin
gen verdiept.
Toen zij het, doel.van hun rit had
den bereikt, tradën zij een kamer
naast d'e vergaderzaal binnen. Het
vuur in den haard was uitgebrand
en het gasLicht scheen op zware
meubelen en deftige ongezelligheid.
(Wordt vervolgt.)