NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen. Dagblad, in Haarlem en Omstreken. Een Man van Adel. 19e Jaargang Vrijdag 23 Augustus 1901. No. 5567 HAAHLEU'S DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Voor Haarlem per 3 maanden1.20 Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1-30 Franco door het geheele Rqk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.02 Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37J£ de omstreken en franco per post0.45 Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. ADVERTENTIEN Van 15 regels 50 Cta.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Groote lettere naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampereingel 70, vlak bij de Turfmarkt. Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 139. Intercommunale aansluiting. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiera. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangèrö Q. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESa Slice., Parijs 3V** Faubourg Montmartre. Haarlem's Dagblad van 23 Aug. bevat o.a. Tegenstrijdige berichten over den toestand in de Kaapkolonie, Nog meer bijzonderheden over BronkhorstspruitDe Booren- vrouwen, Tegen werkstakingen, Nabetrachting van den Gemeente raad. NABETRACHTING van den GEMEENTERAAD. De Burgemeester presideerde Woens dagmiddag voor de eerste maal na zijn ziekte wederom den Raad; en mr. N. G. Knoop Koopmans heette hem bij absentie van den heer van Dieren Bij voet die nóg grooter veteraan is als oudste lid in jaren hartelijk welkom. Dit was, wonderlijke samenloop van omstandigheden, tevens de laatste maal dat wij de stem van den heer Cnoop Koopmans in onze Raadszaal hebben gehoord. Ruim 20 jaar maakte hij deel uit van onzen gemeenteraad, en de voorzitter begon de zitting met hem en mr. A. C. Waller, die ook ging scheiden te danken voor hetgeen zij ge durende hunne zittingsjaren gedaan hadden voor de gemeente. Wat den heer Waller betreft herinnerde de vo ir- zitter er aan dat deze 14 jaren raadslid was geweest, en eerst wethouder v«n onderwijs, daarna van financien was. Toen zouden wij overgaan tot het za kelijke gedeelte van de agenda, waar voor de kleine twintig onderwijzers, die zich op en naast de publieke-tribu- ne-bank verdrongen, waren opgeko men. Maar eerst moest de gemeente- rekening goedgekeurd worden, en dat had nog heel wat voeten in den aard. Want do heer Modoo vroeg waarom de bescheiden niet ter inzage hadden ge legen, en daaruit ontspon zich een heel debat. Het bleek nl. dat de stukken wél ter inzage hadden gelegen maar zorgvuldig geborgen in een pak, op een plank heel in de hoogte in een kast, die volgens den heer Modoo niet eens de gewone bergplaats was. Daar er dus geen voldoende gelegen heid v/as geweest om inzage van de stukken te nemen, vroegen hij en zij ne medeleden Schram en Hofland uit stel van goedkeuring. Toch hadden wij hier geenszins te doen met een tekortkoming van B. en W. zeiden deze. De reden van dei écla tante handelwijze was, naar de heer Kruseman meedeelde, groote zorg voor de kostbare bescheiden! 't Was vroeger wel gebeurd dat ze op en onder de tafel en op den vloer van de leeszaal werden gelegd, en de heer Waller kwam zij nen medeleden vertellen, dat het hier heeleinaal geen nieuwigheid Letxof. Al geruimenx tijd' heel zeker het vo rige jaar was hetzelfde gedaan zonder dat men er aanstoot aan ge nomen had. Vooral zijne argumenten dat de stuk ken reeds 5 Augustus verzonden waren en men dus 16 dagen tijd had gehad j om de bescheiden na ie gaan, benevens de waarschuwing, dat een nieuwe er- gadering vóór 31 Augustus noodig zou zijn om deze luttele reden, (als de me deleden met de heeren Modoo c.s. mo degingen), zullen den Raad bewogen hebben, het voorstel van B. en W. aan te nemen. De rekening werd dus goed gekeurd. Algemeen© beraadslagingen weden er over de salarisregeling der onder wijzers niet gevoerd. Men kwam met een tot de artikelsgewijze behandeling. De heer Nieuwenhuijzen Kruseman, die de voorstellen van B. en W. ver dedigde, had al dadelijk te antwoorden op het verwijt van den heer Groot, dat er maar zoo zonder motiveerimr werd voorgesteld op het adres van den Bond vanNederlandsche Onderwijzers afwij zend te beschikken. De wethouder zette uiteen dat hier twee geheel verschil lende stelsels tegenover elkaar ston den, daarom hadden B. en W. niet nader hun voorstel tot afwijzing gemo tiveerd, maar verwezen naar hun voor stel. Dit huldigde het beginsel dat bevor dering afhankelijk moest zijn van •>- schiktheid. acten, en anciënniteit; dat •an den Bond wenschte alleen anciën niteit erkend te zien 'n beginsel waarvan de doorvoering aan de ge-: meent© f 50000 k f 58000 zou kosten. Vooral waren B. en W. zoo tegen de ze „automatische" verhooging. omdat zij den onderwijzers den prikkel dei- energie zou ontnemen want zeide de heer Nieuwenhuijzen Kruseman on- gevbei-, wij allen, en dus ook de on derwijzers zijn onvolkomen menschen. en als je zoo weet dan en dan krijg ik zoo en zooveel, indien ik slechts in le ven blijf, dan is dat niet bevorderlijk om het vuur van den edelen ijver aan te wakkeren. Een argument waar zoo op het oog niets tegen te ze<r°*en Valt, maar waartegenover men toch ook wel bedenken moet, dat de rust, die de ze kerheid geeft, hetvrii-zijn van zorgen, een zeer -unstigen invloed op den on derwijzer en dus op het onderwijs zal uitoefenen. Trouwens de voorstanders van het Bonds-adres hebben ook niet nagelaten dit te betoogen. Tot eene discussie over het al of niet wenschelijke om het aanvangssalaris van f 500 op 600 te brengen, liet de wethouder zich niet verleiden, en dit bleef zooals B. en W. het hadden voor gesteld. Maar toen was men verhinderd ver der te gaan. Door de heeren Groot e. a. was nl. een, voorstel ingediend, strekkende om het maximum der onderwijzers le klasse te bepalen op f 1200, van de twee de klasse op f 1000; verder de opklim ming der 1ste klasse-onderwijzers te stellen op f 100 per 2 jaar, van de 2e klasserondenvijzers op f 50 per jaar, en het aantal onderwijzers le klasse on beperkt te doen zijn en van bevoegd heid te doen afhangen. Men begrijpt dat ©en zoo geheel ver schillend voorstel niet als amendement op dat van B. en W. kon worden be handeld. Daax-om werd de zaak plotse ling weer op de lange baan --ho ven. en uitgesteld niet tot de volgen de vergaderin- maar tot een der vol-l gende. Bit was betrekkelijk zoo gauw afgeloopen, dat enkele onderwp*ers die hierna nog kwamen, bleven wachten, in veimoeden dat het spel nog moest beginnen. Tot zij door omzittenden werden ingelicht. Bij de nu volgende behandeling van B. en W.'s voorstel, om hen te mach tigen een overeenkomst aa,n te gaan met de H. IJ. S. M., betreffende het hebben van waterleidingbuizen onder eenige overwegen over den spoorweg in deze gemeente, zeide de beer van de Kamp iets, waarvan wij de waarde werkelijk niet mogen onderschatten. Hij betoogde nl. dat de stad door een dei-gelijk ven-zoek te doen, mete-ep stil zwijgend zou ei-kennen dat de II. IJ. S. M. eenig recht had op die gronden. En dat is geenszins het geval. De gemeen te heeft alle recht tot legging der bui zen, want de overwegen zijn het volle eigendom der gemeente. Gelukkig be sloot men hier eerst eens de rechtsge leerde commissie over te hooren. De nieuwe school voor O. L. O. komt in het Kleverpark. Na op voorstel van den heer van de Kamp deze zaak in geheime zitting te hebben behandeld, omdat hij het niet wenschelijk vond over het koopen van gronden in open bare zitting te spreken, werd op voor stel van B. en W. besloten een strook grond in het Kleverpark aan te koo pen voor 10.000. De he©r de Lanoy hield zich buiten stemming. Bij de behandeling van de instruc tie voor de ambtenaren haven- en kaai- geld was het weer de heer van de Kamp die een kort debat uitlokte. Het is den ambtenaren verboden aan derden in lichtingen te geven, dus ook den Raads leden zouden van deze ..meer en meer geliefkoosde manier" (deze uitdruk king is van mij. Nabetracliter), geen gebruik kunnen maken. De voorzitter vond dat men wel aan B. en W. inlich tingen kon vragen, maar de beer Hof land toonde zich hier afkeerig van. ,,Of- ficieele rapporten," zei hij meer op recht dan beleefd, „bevatten vaak ook officieele leugens," en daarom vond hij persoonlijke aanraking niet de ambte naren gewenscht. De heer van Styrum goot olie op de golven door er op te vij zen, dat de ambtenaren geen inlich tingen mogen geven op punten waar van geheimhouding is opgelegd. Een m. i. uit een juridisch oogpunt, zeer slim antwoord. Maar de Raad was er mee tevreden. Voorts werd zonder eenige op- of aanmerking aan B. en W. de machti ging verleend om een familieportret aan mr. J. de Vries van Doesburgh af te staan, in ruil voor eene schilderij van den Haarlemschen schilder Eg- bert van Heemskerk. Een enkele had zich hierover warm gemaakt, meenen- de dat men zich hiermede op een ge vaarlijken weg begaf. Maar deze stem vond geen weerklank in den Raad. Politiek Overzicht. Er komen merkwaardige berich ten over den toestand in de Kaapkolonie en wel van twee verschillende kanten. Ten eerste een telegram van Reu ters correspondent te Kaapstad, dat als volgt luidt De voortreffelijke samenwerking der colonnes ond'er genen-aal French hebben liet gevolg gehad, dat de Boerenmacht. die nog in de kolo- raiet overblijft, geheel gedesorgani seerd) is. Fouché trekt in die buurt van Ja mestown oogenschijnlijk doelloos been: en weer. volgens de laatste be richten rukt hij in noordelijke rich ting op. Commandant Mij burg is de Kraalrivier ten noordoosten van Jamestown overgetrokken met 150 man. Commandant van Reenen, die er niet in geslaagd is den spoorweg bij Achtertang over te trekken, zoekt thans een anderen uitweg. Lategan's commando is laatstelijk in den omtrek van de brug van Colesberg gezien. In verschillende de el en der kolo nie bevinden zich nog kleine af dee lingen Boeren. dJie erg in het nauw gebracht worden, hoewel zij buiten den kring van French' krijgsver richtingen zijn. Men zo<u, dit lezende, meienien, dat weldra die Kaapkolonie weer tot rust zal gebracht zijn. Maarer is nog een andere getuigenis, dat o. i. meer vertrouwen verdient dan dat van den Engelschman. Nie mand minder dan dir. H. P. N. Mul ler heeft, naar uit 's-Gravenhage aan de Berlijnsche „Lokal-Anzei- ger" wordt medegedeeld, zijne mee- ning over den staat van zaken in de Kolomie ui (gesproken Op eene desbetreffende vraag ant woordde dr. Muller „U treft het zeer gelukkig, ik heb zoo juist van betrouwbaren kant uit Zuid-Af rika een bericht gekre gen dat zelfs mijne verwachtingen overtreft. Naar mij namelijk me degedeeld wordt, hebben elf of twaalf duizend Kaapsche kolonisten de wapenen opgenomen. Mijn be richtgever schrijft verder: de toe stand1 bier wordt zeer kritiek. De Engelschen z-::n radeloos. Zij hou den alle berichten op. opdat die Kaapstad niet zullen bereiken. Al les wat men daar te hooren krijgi is louter leugen. De geheele Engel- sche politiek, alhier zal spoedig in eenstorten en Engeland zelf zal hier zijnie macht, geheel verliezen." In aansluiting met dit belangrijk nieuws, is een Reuter-telegram uit Kaapstad van 21 Augustus van ge wicht. Hierin wordt gezegd dat de Boe ren reeds sedert eenige weken rond zwerven door het ristrict Barkly- Oost. Hun opmarsch wordt belet door de Kaapsche politie en andere plaatse-1 ij ke strijdmachtenBarkly- Oost heeft een flink garnizoen., maar tengevolge van de nabijheid dei- Boeren is het geheel afgesneden van post- en telegraaf verkeer Dat is wat anders dan d'e Kaap sche Renter-correspondent seint Ook de regeering schijnt mon trouwens n.ie' erg op haar gcm:-U te zijn, tenminste de „Times" ver neemt uit Kaapstad, dat het Kaap sche parlement weer zonder opga ve van redenen tot IS September verdaagd is. Als alles rustig was, zou daar geen reden toe zijn. De correspondent van die „Stam dard" te Pretoria goeft nog eenige bi zonderheden over het gevecht bij Bronkhorstspruit op Zaterdag jl. Een Boerenmacht van 600 a 700 man was onder aanvoering van Tri- chardt doorgedrongen tot op ruim 30 K.M. ten oosten van Springs, waar 120 manschappen van de En- gelsche politie het Boerenkamp aan drie zijden omsingelden. Voor dat dte Engelschen echter de inslui ting konden voltooien, ontsnapten de ..overrompelde'' Boeren door de open gelaten ruimte, maar verza melden zich naderhand weer en deden, na door een andere Boeren macht versterkt te zijn. toen een aanval op de Engelschen.. Dezen trokken daarop teirug maar zagen zich genoodzaakt hun man schappen, die geen paarden had den. achter te laten1. Al meer en. meer wordt het dui delijk welk een geducht- échec dat gevecht voor die Britten is geweest, Zulke overrompelingen moeten de Tommies in 't vervolg maar nala ten. Buitenlandsch Nieuws. De Boeren in Portugal. De door de Portugeezen te Peni- che gevangen gehouden Transvalers en Yri js.alers klagen over hun be- hand i ng. Werd' er in dien beginne nog al v/at gedaan voor de men- seh.nu schijnt de voeding voor al 1 cm. den alle kritiek te zijn. On der die* omstandigheden zal het nie mand verwonderen, dat er onop houdelijk pogingen tot ontvluchting in hot werk gesteld worden, welke echter slechts zelden, gelukken,, ten gevolge van d'e waakzaamheid: dier Pui i jgeezen en de bezwaren van het terrein rondom de vesting. Den 10en Augustus zijn een tweetal voormalige landgenooten. de hee ren M. Gompeis en A. de Jong, eerstgenoemde een Rotterdammer, er echter in geslaagd te ontvluch ten. Met d'e hulp van een be vrien den Portugees hebben zij Lissabon weten te bereiken en zijn vandaar onopgemerkt naar Madrid! gereisd, waar de Vrïjstaatsche consul, de heer Robys, hen op gastvrije en har telijke wijze heeft ontvangen. Een der plaatselijke bladen geeft een korte beschrijving van de lotgeval len der beide vluchtelingen en hun portretten. De beschrijving van den heer Compete van, het leven der Boeren- gevangenen in Portugal geeft ons aanleiding de aandacht van ver schillende Boerencomité's hier te lande ook nog eens op de vrienden ginds te vestigen. Er kan daar met veel minder kosten dan, in Afrika misschien heel wat leed verzacht worden. Dea.s. Fransche Verkiezingen (Zie ons Nr. van 29 Juli jl.) De „Figaro" is thans met zijne enquête genaderd' tot de z.g. „PATR1E FRANCA1SE" of zooals de volle naam luidt: ,,Li- gu© de la Patrie Francais©". Deze partij is eerst den len Janu ari 1899 gesticht. Haar eerste op treden in de politiek dateert van den 31eo December van 't zelfd© jaar. Zij is vooruitstrevend Re- pub likeinsch en lang niet ingeko men met het huidige ministerie. Sinds het korte tijdsverloop, dat sedert hare oprichting* verloopen is, heeft zij hard' gewerkt en telt nu o.a. te Parijs reeds 70 comité's benevens in elke gemeente van het Sene-d1 epartement één. Hare hoof den zijn Jules Lemaitre en Francois Coppée. Frankrijk en Turkije. Dg verhouding iusschen deze beid© lijken wordt hoe langer hoe meer ge spannen. Reuter seint d.d. 21 Aug. uit Kon- stantinopel: Daar de Sultan in gebrek* is gebleven zijn beloften in de kaden, kwestie na te komen, heeft de Fran, sche gezant alle betrekkingen met het Ottomaansche rijk afgebroken. Een Reuter-bericht uit Parijs van denzelfden datum meldt, dat volgen© een door de „Patrie" uit Toulon ont vangen telegram, in verband met den ernstigen keer. dien de zaken hebben genomen, de tweede vlootdivisie, aan welke gelast is zich voor 7 dagen van levensmiddelen te voorzien, thans ligt te wachten op 't bevel om naar den Levant te stevenen. Venezuela en Columbië. Generaal Castro maakt het den Ame rikanen wel lastig. Eerst heeft hij zich door don Jamesonachtigen inval uit Co lumbië in zijn gebied niet laten verlok ken om Columbië den oorlog te verkla ren, zoodat de Amerikanen geen gele genheid hadden ten beoeve van die verongelijkte Columbianen tusschen- beide te komen. Nu verzekert hij zeer nadrukkelijk dat de verhalen over een complot, dat hij met Ecuador gesmeed zou hebben om Columbië tot het vor- men van één groote republiek te dwin gen, pure verzinsels zijn. De speculanten-bent in de Unie ver zon er toen dit op, dat Ecuador en Ni caragua de Columbiaansche grens be dreigden. Maar ook dit voorwendsel schijnt vernietigd te worden, wat Ni caragua beti-eft, en Ecuador ligt waar lijk wat te ver van Panama. Algemeeue berichten. DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA. Kolonel Thorneycroft's colonne is van Brandfort naar Mequatlings- nek getrokken, waar een scherp ge- Feuilleton. Naar het Engelsch. 28) De in 't rond heersche-rtde stilte werd verbroken door een geluid als van vallende steeniem. Lewie keek achter zichTwee manman waren uit het struikgewas te voor schijn gesprongen em een hunner legde zijn geweer op hem aan. De kogel kwam terecht in 't zand', vlak vóór zijn voeten. Hij blikte op nieuw achterwaarts. Het aantal zij ner vijanden was thans tot vijf aan gegroeid. Thans gold' het een wedloop op leven en dood). Hij moest tot eiken prijs buiten het bereik van hun geweren blijven. Als hij gewond werd en in hun, handen viel, was alles verloren. Lewie was heb fort al zóó dicht genaderd, dal hij die ruwe houten poort, kon zien. Hij was geheel bui ten adem. maar vergde toch van zijn longen de uiterste krachtsin spanning. om hen. diie zich achter de muren van het fort bevonden, van zijin komst te verwittigen,. Alles bleef stil im 't fort, en de muren waren zoo hoog, dlat hij daar onmogelijk overheen kon klimmen. Zonder lang te dtraien, raapte hij een steen, op en slinger de dien tegen' het houtwerk aan. Nog geen, enkel teelten van leven en zijn vervolgers naderden Het klamme zweet parelde hem op het voorhoofd en zijn hart klop te hoorbaar. Zóó d'icht bij zijn döel, en. het toch nog te moeten, missen! Een vijandelijke kogel deed', wat al ziin bonzen em bombardeeren niet had vermogen uit te werken. Door het schot wierd de bezetting van het fort gewekt. Lewie hoorde haastige voetstappen en het scheen hem toe, dat een paar manschap pen den bovenrand van den muur tot een verkennengspost maakten. Even daarna, toen die derde kö'gel hem om d'e ooren floot, werd de zware poort half geopend en greep een hand hem bij den arm,, om hem zoo binnen de beschuttende muren te trekken Wie ben je? vroeg een brom merige stem. Mijn naam is Haystoun 1 Wel, Andy, ben iii daar? De andere uitte een kreet van blijdschap. LewieIs 't mogelijk Kerel, het had geen haar gescheeld!, of je hadt er het hachje bij in geschoten. Dat geloof ik ook. Ik deed dienst als schijf, waarop d'e Bada- Mawidi's zich in het schieten oefenden. Ik ben er al lang bang voor geweest, dat wij last van hen zou den krijgen., sprak Andover. Ik heb het Holm wel honderd! maal gezegd, en nu is hij weg en zit ik er alleen voor. Ik heb hem in Bardur gezien. Hij heeft mij de boodschap meege geven., dat je vooral den noordelij ken ingang moet versterken. Dat is gemakkei iiiker gezegd don gsda&n. Als de boel a&isloopt, hebben wii hier niet half genoeg manscharvnen Een mijner vrienden wacht mij te Nazzi, deelde Lewi© hem verder mede. Als ik hier gemist kan worden, ga ik vanavond) naar hem toe. Kom iik niet. dan is dit voor hem het bewijs, dat d'e toe stand hier ernstig is en dat hij de lui te Khautmi moet waarschuwen. Heb j© hier ook eenig communica tie-middel Neen 1 Ik wou. dat wij er een hadden. Do heliiograaf deugt niet en de telegrafische verbinding is nog niet in orde. Maar hoe zal je naar Nazzi komen? Het is niet meer dan twaalf mijl hier van daan, maar de weg gaat grooten- deels bergop. Ik weet er alles van. Ik heb dj en weg vroeger al eens afgelegd. Voor iemand, die aan 't bergklim- men gewoon is, mag dlit niet zoo'n groot waagstuk heeien. En boven dien hebben, wij lichte maan. Lewie en Andlover gebruikten sa men het middagmaal en gingen na afloop daarvan een pijp rooken. Le wie's overpeinzingen waren niet van opwekkenden aard. Als bij plotselinge openbaring doorzag hij Marker's plannen. Hij was een eind uit de buurt gestuurd, omdat er een of and'er onraad broedde, en Mar ker bang was, dlat hij hem te veel op de handen zou kijken. Voor Am- dover, die tegenover hem zat en bedaard zijn pijp rookte, was alles zoo klaar als die d'ag. Marker, diie goeie, beste vent. had' er dte lucht van gekregen, dlat de Bada-Mawidi kwaad in 't schild voerden, en zich verplicht gerekend, zijn waarschu wende stem. te verheffen. Dat het zoo dwaas was afgeloopen. kon Marker niet helpen. Maar Andover kende Marker niet, zooals hij,, die van te voiren al geweten had, dat mon tegenover dien man op zijn hoede moest- wezen. Hij was het slachtoffer geworden van ©en dui- velsche list. Opgesloten in dit een zame fort, kon alles te Bardur het onderste boven worden gekeerd, zonder dat hij daar iets van wist. Alweer een kans voor hem verke ken Hij kreeg een gevoel over zich. alsof hij hef allerliefst maar zijn oogen stijf dicht wilde knijpen, om alles verder stil op zijn beloop te laten. Hij had' genoeg gedaan. Hij was hierheen gesneld! met levens gevaar het noodlot was tegen hem geweest, hij was versla gen Maar zijn eigen geweten klaag de hem aan. Waarom had hij Mar ker geloofd? Hij had' zich als een schooljongen voor den gek laten houden Die gedachte stemde hem nameloos bitter. Hij za°* in liet ge beulde een nieuw bewijs van zijn zwakheid en vergat in zijn zelfbe schuldiging. dat hij -estaan had tusschen de moeilijke keus, om of geloof te slaan aan Markers mede- deeliingen öf werkeloos in Bardur te blijven. Een uur later was Lewie reeds tot den aftocht gereed. Ad'ieu. Andty, zeide hiji, zijn gastheer met warmte de hand d'rlik kend. Het doet mij plea zier, dat ik je weer eens gezien heb. Doe vooral mijn compliment aan George, maar ik verwed er een flesch wijn onder, dat je vanavond niet te Nazzi aankomt. Onze reiziger kwam werkelijk dien avond niet te Nazzi. Lr- had nog geen mijl afge legd. teen er een; fijne motregen be gon te vallen en alles al meer en meer in een nevel werd gehuld, een omstandigheid. die or weinig toe meewerkte, om hem de reis te ver gemakkelijken. Eindelijk werd de mist zóó dicht, dat hij geen vijf passen vóór zich uit kon zien. Er sat dus niet anders dan dat hij voorloopig bleef, waar hij was, ho pende-, dat d'e mist spoedig zou op trekken. Hij zocht een geschikt plekje uit, verorberde met smaak het grootste gedeelte van d'cn mond-voorraad, dien. hii uit het fort had meegeno men, stak niet zonder moeite een pijp on trok zijn knieën omhoog tot aan zijn kin ad deed zijn best

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1901 | | pagina 1