NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen. Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Een Man van Adel.
19e Jaargang
Vrijdag 23 Augustus 1901.
No. 5567
HAAHLEU'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1-30
Franco door het geheele Rqk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37J£
de omstreken en franco per post0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster.
ADVERTENTIEN
Van 15 regels 50 Cta.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote lettere naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampereingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 139.
Intercommunale aansluiting.
Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiera. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor liet Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangèrö Q. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESa Slice., Parijs 3V** Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 23 Aug.
bevat o.a.
Tegenstrijdige berichten over
den toestand in de Kaapkolonie,
Nog meer bijzonderheden over
BronkhorstspruitDe Booren-
vrouwen, Tegen werkstakingen,
Nabetrachting van den Gemeente
raad.
NABETRACHTING
van den
GEMEENTERAAD.
De Burgemeester presideerde Woens
dagmiddag voor de eerste maal na zijn
ziekte wederom den Raad; en mr. N.
G. Knoop Koopmans heette hem bij
absentie van den heer van Dieren Bij
voet die nóg grooter veteraan is als
oudste lid in jaren hartelijk welkom.
Dit was, wonderlijke samenloop van
omstandigheden, tevens de laatste
maal dat wij de stem van den heer
Cnoop Koopmans in onze Raadszaal
hebben gehoord. Ruim 20 jaar maakte
hij deel uit van onzen gemeenteraad,
en de voorzitter begon de zitting met
hem en mr. A. C. Waller, die ook ging
scheiden te danken voor hetgeen zij ge
durende hunne zittingsjaren gedaan
hadden voor de gemeente. Wat den
heer Waller betreft herinnerde de vo ir-
zitter er aan dat deze 14 jaren raadslid
was geweest, en eerst wethouder v«n
onderwijs, daarna van financien was.
Toen zouden wij overgaan tot het za
kelijke gedeelte van de agenda, waar
voor de kleine twintig onderwijzers,
die zich op en naast de publieke-tribu-
ne-bank verdrongen, waren opgeko
men. Maar eerst moest de gemeente-
rekening goedgekeurd worden, en dat
had nog heel wat voeten in den aard.
Want do heer Modoo vroeg waarom de
bescheiden niet ter inzage hadden ge
legen, en daaruit ontspon zich een heel
debat. Het bleek nl. dat de stukken
wél ter inzage hadden gelegen maar
zorgvuldig geborgen in een pak, op
een plank heel in de hoogte in
een kast, die volgens den heer Modoo
niet eens de gewone bergplaats was.
Daar er dus geen voldoende gelegen
heid v/as geweest om inzage van de
stukken te nemen, vroegen hij en zij
ne medeleden Schram en Hofland uit
stel van goedkeuring.
Toch hadden wij hier geenszins te
doen met een tekortkoming van B. en
W. zeiden deze. De reden van dei écla
tante handelwijze was, naar de heer
Kruseman meedeelde, groote zorg voor
de kostbare bescheiden! 't Was vroeger
wel gebeurd dat ze op en onder de tafel
en op den vloer van de leeszaal werden
gelegd, en de heer Waller kwam zij
nen medeleden vertellen, dat het hier
heeleinaal geen nieuwigheid Letxof.
Al geruimenx tijd' heel zeker het vo
rige jaar was hetzelfde gedaan
zonder dat men er aanstoot aan ge
nomen had.
Vooral zijne argumenten dat de stuk
ken reeds 5 Augustus verzonden waren
en men dus 16 dagen tijd had gehad j
om de bescheiden na ie gaan, benevens
de waarschuwing, dat een nieuwe er-
gadering vóór 31 Augustus noodig zou
zijn om deze luttele reden, (als de me
deleden met de heeren Modoo c.s. mo
degingen), zullen den Raad bewogen
hebben, het voorstel van B. en W. aan
te nemen. De rekening werd dus goed
gekeurd.
Algemeen© beraadslagingen weden
er over de salarisregeling der onder
wijzers niet gevoerd. Men kwam met
een tot de artikelsgewijze behandeling.
De heer Nieuwenhuijzen Kruseman,
die de voorstellen van B. en W. ver
dedigde, had al dadelijk te antwoorden
op het verwijt van den heer Groot, dat
er maar zoo zonder motiveerimr werd
voorgesteld op het adres van den Bond
vanNederlandsche Onderwijzers afwij
zend te beschikken. De wethouder zette
uiteen dat hier twee geheel verschil
lende stelsels tegenover elkaar ston
den, daarom hadden B. en W. niet
nader hun voorstel tot afwijzing gemo
tiveerd, maar verwezen naar hun voor
stel.
Dit huldigde het beginsel dat bevor
dering afhankelijk moest zijn van •>-
schiktheid. acten, en anciënniteit; dat
•an den Bond wenschte alleen anciën
niteit erkend te zien 'n beginsel
waarvan de doorvoering aan de ge-:
meent© f 50000 k f 58000 zou kosten.
Vooral waren B. en W. zoo tegen de
ze „automatische" verhooging. omdat
zij den onderwijzers den prikkel dei-
energie zou ontnemen want zeide
de heer Nieuwenhuijzen Kruseman on-
gevbei-, wij allen, en dus ook de on
derwijzers zijn onvolkomen menschen.
en als je zoo weet dan en dan krijg ik
zoo en zooveel, indien ik slechts in le
ven blijf, dan is dat niet bevorderlijk
om het vuur van den edelen ijver aan
te wakkeren. Een argument waar zoo
op het oog niets tegen te ze<r°*en Valt,
maar waartegenover men toch ook wel
bedenken moet, dat de rust, die de ze
kerheid geeft, hetvrii-zijn van zorgen,
een zeer -unstigen invloed op den on
derwijzer en dus op het onderwijs zal
uitoefenen. Trouwens de voorstanders
van het Bonds-adres hebben ook niet
nagelaten dit te betoogen.
Tot eene discussie over het al of niet
wenschelijke om het aanvangssalaris
van f 500 op 600 te brengen, liet de
wethouder zich niet verleiden, en dit
bleef zooals B. en W. het hadden voor
gesteld.
Maar toen was men verhinderd ver
der te gaan.
Door de heeren Groot e. a. was nl.
een, voorstel ingediend, strekkende om
het maximum der onderwijzers le
klasse te bepalen op f 1200, van de twee
de klasse op f 1000; verder de opklim
ming der 1ste klasse-onderwijzers
te stellen op f 100 per 2 jaar, van de 2e
klasserondenvijzers op f 50 per jaar, en
het aantal onderwijzers le klasse on
beperkt te doen zijn en van bevoegd
heid te doen afhangen.
Men begrijpt dat ©en zoo geheel ver
schillend voorstel niet als amendement
op dat van B. en W. kon worden be
handeld. Daax-om werd de zaak plotse
ling weer op de lange baan --ho
ven. en uitgesteld niet tot de volgen
de vergaderin- maar tot een der vol-l
gende. Bit was betrekkelijk zoo gauw
afgeloopen, dat enkele onderwp*ers die
hierna nog kwamen, bleven wachten,
in veimoeden dat het spel nog moest
beginnen. Tot zij door omzittenden
werden ingelicht.
Bij de nu volgende behandeling van
B. en W.'s voorstel, om hen te mach
tigen een overeenkomst aa,n te gaan
met de H. IJ. S. M., betreffende het
hebben van waterleidingbuizen onder
eenige overwegen over den spoorweg
in deze gemeente, zeide de beer van
de Kamp iets, waarvan wij de waarde
werkelijk niet mogen onderschatten.
Hij betoogde nl. dat de stad door een
dei-gelijk ven-zoek te doen, mete-ep stil
zwijgend zou ei-kennen dat de II. IJ. S.
M. eenig recht had op die gronden. En
dat is geenszins het geval. De gemeen
te heeft alle recht tot legging der bui
zen, want de overwegen zijn het volle
eigendom der gemeente. Gelukkig be
sloot men hier eerst eens de rechtsge
leerde commissie over te hooren.
De nieuwe school voor O. L. O. komt
in het Kleverpark. Na op voorstel van
den heer van de Kamp deze zaak in
geheime zitting te hebben behandeld,
omdat hij het niet wenschelijk vond
over het koopen van gronden in open
bare zitting te spreken, werd op voor
stel van B. en W. besloten een strook
grond in het Kleverpark aan te koo
pen voor 10.000. De he©r de Lanoy
hield zich buiten stemming.
Bij de behandeling van de instruc
tie voor de ambtenaren haven- en kaai-
geld was het weer de heer van de Kamp
die een kort debat uitlokte. Het is den
ambtenaren verboden aan derden in
lichtingen te geven, dus ook den Raads
leden zouden van deze ..meer en meer
geliefkoosde manier" (deze uitdruk
king is van mij. Nabetracliter), geen
gebruik kunnen maken. De voorzitter
vond dat men wel aan B. en W. inlich
tingen kon vragen, maar de beer Hof
land toonde zich hier afkeerig van. ,,Of-
ficieele rapporten," zei hij meer op
recht dan beleefd, „bevatten vaak ook
officieele leugens," en daarom vond hij
persoonlijke aanraking niet de ambte
naren gewenscht. De heer van Styrum
goot olie op de golven door er op te vij
zen, dat de ambtenaren geen inlich
tingen mogen geven op punten waar
van geheimhouding is opgelegd. Een
m. i. uit een juridisch oogpunt, zeer
slim antwoord. Maar de Raad was er
mee tevreden.
Voorts werd zonder eenige op- of
aanmerking aan B. en W. de machti
ging verleend om een familieportret
aan mr. J. de Vries van Doesburgh af
te staan, in ruil voor eene schilderij
van den Haarlemschen schilder Eg-
bert van Heemskerk. Een enkele had
zich hierover warm gemaakt, meenen-
de dat men zich hiermede op een ge
vaarlijken weg begaf. Maar deze stem
vond geen weerklank in den Raad.
Politiek Overzicht.
Er komen merkwaardige berich
ten over den toestand in de
Kaapkolonie en wel van twee
verschillende kanten.
Ten eerste een telegram van Reu
ters correspondent te Kaapstad,
dat als volgt luidt
De voortreffelijke samenwerking
der colonnes ond'er genen-aal French
hebben liet gevolg gehad, dat de
Boerenmacht. die nog in de kolo-
raiet overblijft, geheel gedesorgani
seerd) is.
Fouché trekt in die buurt van Ja
mestown oogenschijnlijk doelloos
been: en weer. volgens de laatste be
richten rukt hij in noordelijke rich
ting op. Commandant Mij burg is
de Kraalrivier ten noordoosten van
Jamestown overgetrokken met 150
man. Commandant van Reenen, die
er niet in geslaagd is den spoorweg
bij Achtertang over te trekken,
zoekt thans een anderen uitweg.
Lategan's commando is laatstelijk
in den omtrek van de brug van
Colesberg gezien.
In verschillende de el en der kolo
nie bevinden zich nog kleine af dee
lingen Boeren. dJie erg in het nauw
gebracht worden, hoewel zij buiten
den kring van French' krijgsver
richtingen zijn.
Men zo<u, dit lezende, meienien,
dat weldra die Kaapkolonie weer tot
rust zal gebracht zijn. Maarer
is nog een andere getuigenis, dat
o. i. meer vertrouwen verdient dan
dat van den Engelschman. Nie
mand minder dan dir. H. P. N. Mul
ler heeft, naar uit 's-Gravenhage
aan de Berlijnsche „Lokal-Anzei-
ger" wordt medegedeeld, zijne mee-
ning over den staat van zaken in de
Kolomie ui (gesproken
Op eene desbetreffende vraag ant
woordde dr. Muller
„U treft het zeer gelukkig, ik heb
zoo juist van betrouwbaren kant
uit Zuid-Af rika een bericht gekre
gen dat zelfs mijne verwachtingen
overtreft. Naar mij namelijk me
degedeeld wordt, hebben elf of
twaalf duizend Kaapsche kolonisten
de wapenen opgenomen. Mijn be
richtgever schrijft verder: de toe
stand1 bier wordt zeer kritiek. De
Engelschen z-::n radeloos. Zij hou
den alle berichten op. opdat die
Kaapstad niet zullen bereiken. Al
les wat men daar te hooren krijgi
is louter leugen. De geheele Engel-
sche politiek, alhier zal spoedig in
eenstorten en Engeland zelf zal hier
zijnie macht, geheel verliezen."
In aansluiting met dit belangrijk
nieuws, is een Reuter-telegram uit
Kaapstad van 21 Augustus van ge
wicht.
Hierin wordt gezegd dat de Boe
ren reeds sedert eenige weken rond
zwerven door het ristrict Barkly-
Oost. Hun opmarsch wordt belet
door de Kaapsche politie en andere
plaatse-1 ij ke strijdmachtenBarkly-
Oost heeft een flink garnizoen., maar
tengevolge van de nabijheid dei-
Boeren is het geheel afgesneden
van post- en telegraaf verkeer
Dat is wat anders dan d'e Kaap
sche Renter-correspondent seint
Ook de regeering schijnt mon
trouwens n.ie' erg op haar gcm:-U
te zijn, tenminste de „Times" ver
neemt uit Kaapstad, dat het Kaap
sche parlement weer zonder opga
ve van redenen tot IS September
verdaagd is.
Als alles rustig was, zou daar
geen reden toe zijn.
De correspondent van die „Stam
dard" te Pretoria goeft nog eenige
bi zonderheden over het gevecht bij
Bronkhorstspruit op Zaterdag jl.
Een Boerenmacht van 600 a 700
man was onder aanvoering van Tri-
chardt doorgedrongen tot op ruim
30 K.M. ten oosten van Springs,
waar 120 manschappen van de En-
gelsche politie het Boerenkamp
aan drie zijden omsingelden. Voor
dat dte Engelschen echter de inslui
ting konden voltooien, ontsnapten
de ..overrompelde'' Boeren door de
open gelaten ruimte, maar verza
melden zich naderhand weer en
deden, na door een andere Boeren
macht versterkt te zijn. toen een
aanval op de Engelschen..
Dezen trokken daarop teirug maar
zagen zich genoodzaakt hun man
schappen, die geen paarden had
den. achter te laten1.
Al meer en. meer wordt het dui
delijk welk een geducht- échec dat
gevecht voor die Britten is geweest,
Zulke overrompelingen moeten de
Tommies in 't vervolg maar nala
ten.
Buitenlandsch Nieuws.
De Boeren in Portugal.
De door de Portugeezen te Peni-
che gevangen gehouden Transvalers
en Yri js.alers klagen over hun be-
hand i ng. Werd' er in dien beginne
nog al v/at gedaan voor de men-
seh.nu schijnt de voeding voor
al 1 cm. den alle kritiek te zijn. On
der die* omstandigheden zal het nie
mand verwonderen, dat er onop
houdelijk pogingen tot ontvluchting
in hot werk gesteld worden, welke
echter slechts zelden, gelukken,, ten
gevolge van d'e waakzaamheid: dier
Pui i jgeezen en de bezwaren van
het terrein rondom de vesting. Den
10en Augustus zijn een tweetal
voormalige landgenooten. de hee
ren M. Gompeis en A. de Jong,
eerstgenoemde een Rotterdammer,
er echter in geslaagd te ontvluch
ten. Met d'e hulp van een be vrien
den Portugees hebben zij Lissabon
weten te bereiken en zijn vandaar
onopgemerkt naar Madrid! gereisd,
waar de Vrïjstaatsche consul, de
heer Robys, hen op gastvrije en har
telijke wijze heeft ontvangen. Een
der plaatselijke bladen geeft een
korte beschrijving van de lotgeval
len der beide vluchtelingen en hun
portretten.
De beschrijving van den heer
Compete van, het leven der Boeren-
gevangenen in Portugal geeft ons
aanleiding de aandacht van ver
schillende Boerencomité's hier te
lande ook nog eens op de vrienden
ginds te vestigen. Er kan daar met
veel minder kosten dan, in Afrika
misschien heel wat leed verzacht
worden.
Dea.s. Fransche Verkiezingen
(Zie ons Nr. van 29 Juli jl.)
De „Figaro" is thans met zijne
enquête genaderd' tot de z.g.
„PATR1E FRANCA1SE"
of zooals de volle naam luidt: ,,Li-
gu© de la Patrie Francais©".
Deze partij is eerst den len Janu
ari 1899 gesticht. Haar eerste op
treden in de politiek dateert van
den 31eo December van 't zelfd©
jaar.
Zij is vooruitstrevend Re-
pub likeinsch en lang niet ingeko
men met het huidige ministerie.
Sinds het korte tijdsverloop, dat
sedert hare oprichting* verloopen
is, heeft zij hard' gewerkt en telt
nu o.a. te Parijs reeds 70 comité's
benevens in elke gemeente van het
Sene-d1 epartement één. Hare hoof
den zijn Jules Lemaitre en Francois
Coppée.
Frankrijk en Turkije.
Dg verhouding iusschen deze beid©
lijken wordt hoe langer hoe meer ge
spannen.
Reuter seint d.d. 21 Aug. uit Kon-
stantinopel: Daar de Sultan in gebrek*
is gebleven zijn beloften in de kaden,
kwestie na te komen, heeft de Fran,
sche gezant alle betrekkingen met het
Ottomaansche rijk afgebroken.
Een Reuter-bericht uit Parijs van
denzelfden datum meldt, dat volgen©
een door de „Patrie" uit Toulon ont
vangen telegram, in verband met den
ernstigen keer. dien de zaken hebben
genomen, de tweede vlootdivisie, aan
welke gelast is zich voor 7 dagen van
levensmiddelen te voorzien, thans ligt
te wachten op 't bevel om naar den
Levant te stevenen.
Venezuela en Columbië.
Generaal Castro maakt het den Ame
rikanen wel lastig. Eerst heeft hij zich
door don Jamesonachtigen inval uit Co
lumbië in zijn gebied niet laten verlok
ken om Columbië den oorlog te verkla
ren, zoodat de Amerikanen geen gele
genheid hadden ten beoeve van die
verongelijkte Columbianen tusschen-
beide te komen. Nu verzekert hij zeer
nadrukkelijk dat de verhalen over een
complot, dat hij met Ecuador gesmeed
zou hebben om Columbië tot het vor-
men van één groote republiek te dwin
gen, pure verzinsels zijn.
De speculanten-bent in de Unie ver
zon er toen dit op, dat Ecuador en Ni
caragua de Columbiaansche grens be
dreigden. Maar ook dit voorwendsel
schijnt vernietigd te worden, wat Ni
caragua beti-eft, en Ecuador ligt waar
lijk wat te ver van Panama.
Algemeeue berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Kolonel Thorneycroft's colonne
is van Brandfort naar Mequatlings-
nek getrokken, waar een scherp ge-
Feuilleton.
Naar het Engelsch.
28)
De in 't rond heersche-rtde stilte
werd verbroken door een geluid
als van vallende steeniem. Lewie
keek achter zichTwee manman
waren uit het struikgewas te voor
schijn gesprongen em een hunner
legde zijn geweer op hem aan. De
kogel kwam terecht in 't zand', vlak
vóór zijn voeten. Hij blikte op
nieuw achterwaarts. Het aantal zij
ner vijanden was thans tot vijf aan
gegroeid.
Thans gold' het een wedloop op
leven en dood). Hij moest tot eiken
prijs buiten het bereik van hun
geweren blijven. Als hij gewond
werd en in hun, handen viel, was
alles verloren.
Lewie was heb fort al zóó dicht
genaderd, dal hij die ruwe houten
poort, kon zien. Hij was geheel bui
ten adem. maar vergde toch van
zijn longen de uiterste krachtsin
spanning. om hen. diie zich achter
de muren van het fort bevonden,
van zijin komst te verwittigen,.
Alles bleef stil im 't fort, en de
muren waren zoo hoog, dlat hij
daar onmogelijk overheen kon
klimmen. Zonder lang te dtraien,
raapte hij een steen, op en slinger
de dien tegen' het houtwerk aan.
Nog geen, enkel teelten van leven
en zijn vervolgers naderden
Het klamme zweet parelde hem
op het voorhoofd en zijn hart klop
te hoorbaar. Zóó d'icht bij zijn döel,
en. het toch nog te moeten, missen!
Een vijandelijke kogel deed', wat
al ziin bonzen em bombardeeren
niet had vermogen uit te werken.
Door het schot wierd de bezetting
van het fort gewekt. Lewie hoorde
haastige voetstappen en het scheen
hem toe, dat een paar manschap
pen den bovenrand van den muur
tot een verkennengspost maakten.
Even daarna, toen die derde kö'gel
hem om d'e ooren floot, werd de
zware poort half geopend en greep
een hand hem bij den arm,, om
hem zoo binnen de beschuttende
muren te trekken
Wie ben je? vroeg een brom
merige stem.
Mijn naam is Haystoun 1 Wel,
Andy, ben iii daar?
De andere uitte een kreet van
blijdschap.
LewieIs 't mogelijk Kerel,
het had geen haar gescheeld!, of je
hadt er het hachje bij in geschoten.
Dat geloof ik ook. Ik deed
dienst als schijf, waarop d'e Bada-
Mawidi's zich in het schieten
oefenden.
Ik ben er al lang bang voor
geweest, dat wij last van hen zou
den krijgen., sprak Andover. Ik
heb het Holm wel honderd! maal
gezegd, en nu is hij weg en zit
ik er alleen voor.
Ik heb hem in Bardur gezien.
Hij heeft mij de boodschap meege
geven., dat je vooral den noordelij
ken ingang moet versterken.
Dat is gemakkei iiiker gezegd
don gsda&n. Als de boel a&isloopt,
hebben wii hier niet half genoeg
manscharvnen
Een mijner vrienden wacht
mij te Nazzi, deelde Lewi© hem
verder mede. Als ik hier gemist
kan worden, ga ik vanavond) naar
hem toe. Kom iik niet. dan is dit
voor hem het bewijs, dat d'e toe
stand hier ernstig is en dat hij de
lui te Khautmi moet waarschuwen.
Heb j© hier ook eenig communica
tie-middel
Neen 1 Ik wou. dat wij er een
hadden. Do heliiograaf deugt niet
en de telegrafische verbinding is
nog niet in orde. Maar hoe zal je
naar Nazzi komen? Het is niet
meer dan twaalf mijl hier van
daan, maar de weg gaat grooten-
deels bergop.
Ik weet er alles van. Ik heb
dj en weg vroeger al eens afgelegd.
Voor iemand, die aan 't bergklim-
men gewoon is, mag dlit niet zoo'n
groot waagstuk heeien. En boven
dien hebben, wij lichte maan.
Lewie en Andlover gebruikten sa
men het middagmaal en gingen na
afloop daarvan een pijp rooken. Le
wie's overpeinzingen waren niet
van opwekkenden aard. Als bij
plotselinge openbaring doorzag hij
Marker's plannen. Hij was een eind
uit de buurt gestuurd, omdat er een
of and'er onraad broedde, en Mar
ker bang was, dlat hij hem te veel
op de handen zou kijken. Voor Am-
dover, die tegenover hem zat en
bedaard zijn pijp rookte, was alles
zoo klaar als die d'ag. Marker, diie
goeie, beste vent. had' er dte lucht
van gekregen, dlat de Bada-Mawidi
kwaad in 't schild voerden, en zich
verplicht gerekend, zijn waarschu
wende stem. te verheffen. Dat het
zoo dwaas was afgeloopen. kon
Marker niet helpen. Maar Andover
kende Marker niet, zooals hij,, die
van te voiren al geweten had, dat
mon tegenover dien man op zijn
hoede moest- wezen. Hij was het
slachtoffer geworden van ©en dui-
velsche list. Opgesloten in dit een
zame fort, kon alles te Bardur het
onderste boven worden gekeerd,
zonder dat hij daar iets van wist.
Alweer een kans voor hem verke
ken Hij kreeg een gevoel over zich.
alsof hij hef allerliefst maar zijn
oogen stijf dicht wilde knijpen, om
alles verder stil op zijn beloop te
laten. Hij had' genoeg gedaan. Hij
was hierheen gesneld! met levens
gevaar het noodlot was tegen
hem geweest, hij was versla
gen
Maar zijn eigen geweten klaag
de hem aan. Waarom had hij Mar
ker geloofd? Hij had' zich als een
schooljongen voor den gek laten
houden Die gedachte stemde hem
nameloos bitter. Hij za°* in liet ge
beulde een nieuw bewijs van zijn
zwakheid en vergat in zijn zelfbe
schuldiging. dat hij -estaan had
tusschen de moeilijke keus, om of
geloof te slaan aan Markers mede-
deeliingen öf werkeloos in Bardur
te blijven.
Een uur later was Lewie reeds
tot den aftocht gereed.
Ad'ieu. Andty, zeide hiji, zijn
gastheer met warmte de hand d'rlik
kend. Het doet mij plea zier, dat
ik je weer eens gezien heb.
Doe vooral mijn compliment
aan George, maar ik verwed er een
flesch wijn onder, dat je vanavond
niet te Nazzi aankomt.
Onze reiziger kwam werkelijk
dien avond niet te Nazzi.
Lr- had nog geen mijl afge
legd. teen er een; fijne motregen be
gon te vallen en alles al meer en
meer in een nevel werd gehuld, een
omstandigheid. die or weinig toe
meewerkte, om hem de reis te ver
gemakkelijken. Eindelijk werd de
mist zóó dicht, dat hij geen vijf
passen vóór zich uit kon zien. Er
sat dus niet anders dan dat hij
voorloopig bleef, waar hij was, ho
pende-, dat d'e mist spoedig zou op
trekken.
Hij zocht een geschikt plekje uit,
verorberde met smaak het grootste
gedeelte van d'cn mond-voorraad,
dien. hii uit het fort had meegeno
men, stak niet zonder moeite een
pijp on trok zijn knieën omhoog
tot aan zijn kin ad deed zijn best