NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen. Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Het geheim van den
Senator.
I9e Jaargang
Woensdag 25 September 1901.
No. 5595
HA&lLElfS DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franoo door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37£4
de omstreken en franoo per post0.45
ADVERTENTIÈN
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bq Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 123*
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti 0
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks* behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Elrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESj Succ., Parijs 31Faubourg MonlnigjJre.
Haarlem's Dagblad Tan 25 Sept.
bevat o.a.:
Jamestown twee maanden door
de Boeren ingesloten, Het hoog-
verraadshof te Kimberley, Enge
land heeft geen soldaten meer,
Een brief van Scheepers aan de
Wet, De Boeren aan de zuidkust
van Kaapland, Militaire bezwaren,
Wat de bladen zeggen over de
millioenenrede, Bouwgeld in het
Schoterkwartier, Stukken van den
Gemeenteraad, Vaderland en Ko
ning.
Nieuwe Aboqné's kunnen dade
lijk deelnemen aan de verloting
van de Wekelyksche Prijzen van
f 10,en f2,50 voor onze Prijs
raadsels.
Eaaagp- Abonneert U dus, hetzy
aan onze Bureaux, bij onze
Agenten of bij onze Courantom-
brengers.
Of steekt een briefje in een van
onze Brievenbussen, die geplaatst
zijn
Groote Houtstraat No. 140 aan
bet huis van den Heer B. LAN
GE VELD, bij het Proveniersbuis.
Anegang, hoek Groote Hout
straat, aan het buis van den Heer
F. HELLINGMAN,
Kruisweg 41 hoek Heerenstraat
aan den winkel van den Heer A. C.
4. VAN HEMERT en aan
onze Bureaux, Kampersingel 70
vlak by de Turfmarkt.
DE ADMINISTRATIE.
Politiek Overzicht.
Er is, zooals men weet, iridentiijd
Weed wat te doen geweest over de
inname van Jamestown, in de
Kaapkolonie door dia Boeren. Dit
feit was te meer opmerkelijk, diaar
de ze plaats op slechts 20 IC. M. af
stand van Aliwaü-Noordi is gelegen,
waar voortdurend een sterk garni
zoen is. Later is Jamestown dloor
de Boeren weer ontruimd, maar nu
blijkt dat het stad'je on geve
tweemaandenzonder v<
binding met de buiten
wereld is geweest. Eerst 11 Sept.
Weeft eene BritscWe colonne de
communicatie hersteld;. Of die En-
geischen ook weinig gevreeedl zijn!
Ze doen anders wel alle mogelijke
moeite om dJe mensehen bang te
maken.
Het Hoog verraadshof te Kimber
ley heeft Marti nu s Lotter en veid-
connet Campbell tot 5 jaar gevan
genisstraf veroordeeldG'erfc Cloe-
t-e. assistent veld cornet heeft dlrie
jaar gekregen. Men zou intusschen
zeggen, dat die straffen ai wat mil
der worden. Evenwel zal men
daarover eerst goed1 kunnen oor
deel-en als hét vonnis is uitgespro
ken over commandant Lotter en
zijn mannen, die door Scobell zijn
gevangen genomen. Een telegram
uit Graaf Reinet zegt, dat reed's 50
man, waaronder luitenant Schoe-
man, hebben terecht gestaan. Ve
len der gevangenen verklaarden
geen schot gevuurd te hebben op
den morgen van het gevecht met
Scobell, terwijl anderen verzeker
den zelfs ongewapend te zijn ge
weest. Allen vroegen om genade(I).
De groote meerderheid der gevan
genen zijn goed ontwikkelde man
nen van 25 tot 30-jarigen leeftijd
en zijn van een beteren stand (ze-
kef omdat zij zich hebben laten
vangendan de rebellen" van
Scheepers, die «enige maanden' ge
leden in Camdeboo gevangen zijn
genomen.
Lotter zelf en de overige gewon
den moeten nog voorkomen.
Engeland heeft geen soldaten
meer.
In dén Morning Leader"
weert Charles Williams, dht het
departement van oorlog aan, Kitche
ner wel meer manschappen zou
willen zenden als het die maar had;
maar het heeft die niet, en kan
zelfs niet eens de dooden en gewon
den vervangen.
De Mausers der Boeren en de
ziekten hebben dain ook zoodanig
in bet Engelscbe leger huisgehou
den, dat het ontbreken, van voldoen
de reserve wel te begrijpen is. Voor
Enigelanft kan dit noodlottig wor
den, daar het dan met steeds min
der troepen1, zoowel wat quantitelt
als qualileit betreft, tegenover de
voortdurend stoutmoediger Boeren
zal staan.
Eene nieuwe bevestiging van de
ze stoutmoedigheid is was d'e Kaap-
sche correspondent der Daily Ex
press" zegt over den toestand! in
de Kaapkolonie, die als hoogst ern
stig afgeschilderd wordt. De Boe
ren zijn overal, tot op 70 K. M. van
Kaapstad, en de stad zelf is vol van
hun vrienden. De Engelschgeztndie
gedelegeerden die den hertog van
Cornwall gingen verwelkomen te
Kaapstad zijn, toen- zij naar Oud'ts-
hoom terugkeerden,, door de Boe
ren gevaneen genomen. De Paarl
en Worcester worden, bedreigd, en
gepantserde treinen loopen tus-
schen die beide plaatsen.
De bevolkin~ van het district Cra-
dock komt in opstand.
Dat de commando's der Boeren
niet zoo slecht bewapend zijn als
d'e Britten het wel willen dOem
schijnen,, bi'kt o. a. uit een brief
van commandant Scheepers aan
Christiaan De Wet, welke gevon
den is op een onlangs bij Winburg
(O. V. S.) gevangen Boer. De cor-
respondent van de „Times" te
Bloemfontein maakt dit schrijven
openbaar.
Scheepers klaagt dat hij, zoolang
hij in de Kaapkolonie is, nog niets
van De Wet gehoord heeft. Zijn
commando is echter in voortreffe-
lijken staat, hij heeft voldoende
ammunitie, en ,,wij krijgen voort
durend schietvoorraad genoeg van
den vijand, zoodat onze bandelie
ren altijd gevuld zijn en blijven, en
ik kan bij,na verzekeren d'at zij1 't
zullen blijven."
Scheepers verhaalt verder dat hij
een massa graan naar de Oamdie-
boo-hergen heeft laten brengen (hij
schrijft uit 't district Aberdeen,
Juli) en diaar denkt te overwinte
ren. Als de eerste goede regen viel,
zou hij westwaarts oprukken in d'e
richting van Ordtshoorn- en Kaap
stad. Hij had slechts 40 Vrijstaters
bij zich, maar zijn commando was
240 man sterk, en iederen dag
kwamen mannen zic-h aansluiten.
Dat scheen met alle commando's 't
geval te zijn, maar vooral met Fro-
neman, in Kcnhardt. Scheepers
zegt ten slotte dat hij overtuigd
blijft van, die Wet's en Steyn's
standvastigheid, hij beklaagt den
dood van Swamepoet en verzekert
dat hij en De Wet elkaar onder die
Vrijstaatschie vlag zullenterugzien,
of anders nooit.
Merkwaardig is een telegram uit
Kaapstad in de Londensche avon,dL
bladen, behelzende dat de Kruiser
Baraconta te Simonsstad is aangee
karnen. Al haar beschikbare man
schappen zullen worden gebruikt
in verschansingen om Mossel-
baai te verdedigen. De
kruiser Gibraltar wordt volgende
week verwacht.
De Boeren schijnen' dus weldra
de Zuidkust van Kaapland te zul
len bereiken.
In de Transvaal hebben, de bur
gers weer eens een trein laten ont
sporen en wel nabij Paardekop,
tusschen Stander,ton e,n Volksrust.
Tien wagens zijn gederailleerd.
Zes man en dertig paarden zijn,
naar men zegt. gedood. Er wordt
niet bij vermeld of de wagens ook
geplunderd zijn.
Buitenlandsch Nieuws.
Militaire bezwaren!
Men zal zich nog wel het beken
de rapport van Miss Hobhouse over
de beruchte concentratie-kampen'
in Zuid-Afrika herinneren.
Zelfs het Engolsche ministerie
bezweek voor den kreet van veront
waardiging, die toen in G.noot-Bri-
tanuië opging. De minister St. John
Brodrick schreef den 27en Juni aan
Miss Hobhouse o. m. het volgende
Wij hebben Lord Roberts als ons
inzicht medegedeeld:, dat elke
vrouw die onder dit hoofd komt
(om n aar vri enden of verwanten i n
die Kaap te kunnen gaan) toestem
ming zoude krijgen daarheen te
vertrekken, indien hiertegen geen
militair bezwaar is.
Miss Hobhouse, die het militair
bestuur in Zuid-Afrika had leereu
kennen, antwoordde zeer tea* snede
op deze beperkende bepaling
De zinsnede „indien hiertegen
geen militair bezwaar is" komt mij,
die de verwikkelingen in de wer
king van de krijgswet gezien heeft,
voor een beperking te vormen der
toestemming, d'ie haar waardeloos
zou maken.
Hoe juist Miss Hobhouse gezien
heeft, blijkt uit onderstaand briefje:
Departement van Koloniën,
Pietermaritzburg, 19 Juni 1901.
No. 4769 01.
Mevrouw,
Ik heb de eer u te berichten, in
verband met uwe aanvrage, dat de
militaire autoriteiten het beter oor-
deelen dat mevrouw R. Moolman
voorl'oopig te Volksrust blijft, aan
gezien haar echtgenoot en 2 zonen
nor op commando zijn. Ik heb de
eer te zijn, mevrouw,
Uw dw. dr.,
(w. g.) C. BIRD,
Voornaamste Onder-secretaris.
Aan mevrouw L. L. Nel,
Sunnyside, Greytowmi.
De militaire bezwaren tegen bet
laten gaan naar vrienden of ver
wanten in de Kolonie zijn dus o. a.
de aanwezigheid op commando van
man of zoon. Een vrouw wordt dus
gedwongen al de doodsgevaren in
een concentratiedcamp te loopen,
omdat haar echtgenoot en, zonen
hun plicht tegenover hun land blijr
ven vervullen.
Een merkwaardige kennis
geving-
In verband' met d'e berichten over
het alarm te Johannesburg om
streeks half September, waardoor
er een soort paniek in de Goudstad
ontstond, is merkwaardig een ken
nisgeving in de Johannesburg Ga-
zette" van 13 Juni jl.waarbij de
alarmsignalen worden omschreven
en de bevolking een. strikt te vol
gen gedragslijn wondt- aange
ven. Alle winkels, banken, restau
rants, enz. moeten onmiddellijk
sluiten en alle burgerlijke perso
nen in hun huis of elders een goed
heenkomen zoeken. De telefoon
mag niet gebruikt zoolang de
alarmtoestand aanhoudt, waar
schijnlijk uit vrees, dat de Boeren
iets zullen hooren van de benauw
de vragen der dappere bevolking!
Het is intusschen wed opmerke
lijk. diat 13 Juni de omstandigheden
te Johannesburg een kennisgeving
met voorschriften ingeval van een
aanval dér Boeren reeds noodzake
lijk maakten. Dat was in die dagen
toen de oorlog weer eens zoo esrj
„uit" was.
Een heel anderen en wel een zeer
droevigen indruk maakt een lijst
van bijna twee en een halve ko
lom sterfgevallen uit de conoeretra-
tiekampen. v» elk een vreeeeLijk lij
den en welk een smart voor de
doodgemartelden en hun nabestaan
den vertegenwoordigt zulk een
overlijdënsregister.
Verreweg de grootste helft der
sterfgevallen blijkt het gevolg van
gebrek en onvoldoende verpleging
te zijn long- en ingewamdsaandoe-
ningen maaien ouderen en kinder
•ren bij tientallen per dag weg.
Wilhelm spreekt Russisch!
Keizer Wilhelm heeft eens willen
toornen d'at hij ook een mondvol
Russisch kan.
De Keizer begaf zich Maandag
middag te paard in de uniform van
zijn Russisch grenadiers-regiment
naar het grensplaatsje Wyschtyten,
dat den 26en Augustus voor het
grootste deel is afgebrand. Tot de
op het marktplein te hoop geloo-
pen bevolking hield de Keizer een
toespraak, waarin hij zei de
„Keizer Nicolaas, uw verheven
landheer, mijn geliefde vriend, laat
u door mij zijn hartelijk medege
voelen uitspreken en zendt u door
mij vijf duizend roebel. Gij ziet
hieruit hoe het oog van uw verhe
ven landheer overal reikt, zelfs tot
een grensstadje van zijn groot rijk
en hoe zijn goed warm hart klopt
voor zijn onderdanen, zelfs voor
de verst verwijderden. Geeft dus
uiting aan uw dankbaarheid en
aan de liefde voor uw Keizer en
Vader door met mij te roeipen
„Na sdorowje jewo welitschestwo
gossudarja imperatora Nikolai
Hoera
Dankbetuigin gen.
President Loubet heeft na afloop
van de Russische feestdagen de ge
bruikelijke dankbetuigingen ge
richt tot leger en vloot.
In zijn schrijven aam dien minis
ter van oorlog generaal André noemt
de president de afgeloopein manoeu
vres „een bewonderenswaardige
betooging van d'e macht van Frank
rijk". Hij prijst de houding der
troepen die het leger opnieuw de
achtinv van onze hooge gasten en
het vertrouwen van de regeering
heeft doen verwerven."
In den brief aan den minister
van marine De Lanessan heet het
„Het kanaal-eskader heeft niette
genstaande de zware zee weten te
bewijzen d'at het 't vertrouwen van
de regeering en het parlement
waard is. De marine weet welk een
onontbeerlijke kracht zij aan de re
geering van de Republiek verleent
om tot het einde der wereld den
eerbied voor onze vlag te bewaren
en onze belangen te beschermen."
Luiische sociaal-democraten
Zondag zouden te Liibeck de
beraadslagingen van d n Duitschen
sociaal-democratischen partijdag
beginnen die waarschijnlijk wel
een heele week in beslag zullen no
men.
Gp de agenda staat, behalve do
gebruikelijke verslagen over do
werkzaamheid van het partijbe
stuur en van de partij in den Rijks
dag. ook een discussie over het wo
ningvraagstuk. De partijdag zal
zich voorts bezig houden met de
verhouding van de politieke partij
tegenover de vakvereenigingeni.Ver
der zal, op verlangen van een aan
bal vergaderingen, een manifestatie
worden gehouden tegen het nieu
we tariefontwerp. Bebel heeft er
een motie voor klaar.
Ten slotte wordt in verscheidene
voorstellen verlangd dat de partij-
dag zich op ondubbelzinnige wij
ze zal uitspreken tegen de hervor
mingsgezinde aspiraties van Bern
stein en verklaren dat de partij,
vasthoudt aan het doel en de mid
delen, die zijn omschreven in het
wetenschappelijke socialisme van
Marx en Engels en in het Erfurier
program zijn neergelegd.
Eduard Bernstein zelf zal deel
nemen aan den partijdag als afge
vaardigde voor Karlsruhe.
Algemeens beriohten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
De officieele opgave van de ver
liezen van Gough's Natalsche strijd
macht op 17 dezer toomt, d'at na het
gevecht het aantal vermisten 230
bedroeg.
Drie Boeren, waarvan een neef
van Joubert, zijin in dein nacht van
den 20stem van, Bermuda ontsnapt
Zij slaagden er in een uiterst moei'
lijk begaanbare, dik met bossohew
bedekte streek vol holen te berei
ken. Zij zijn nog voortvluchtig.
Uit Kaai»tad wordt gemeld dat,
volgens een in „goed ingelichte
kringen" loopend' gerucht, Lordl
Milner besloten heeft, te Johannes
burg niet alleen zijn residentie te
vestigen, maar die stad' ook tot hot
middelpunt van zijn commissariaat
te maken.
In de laatste vier dagen zoo
meldde Reuter Maandag uit Bloem
fontein zijn meer dam 140 Boe
ren in den Granje-Vrijstaat gevan
gen genomen. Kock's commando is
nagenoeg vernietigd. De weg naar
Kimberley is zoo goed' als open.
„Zoo goed als open". Dus nog
niet ereheel? En hoe lang is d'ie door
de Boeren "^sloten geweest?
Men meldt uit Lissabon, dat de
Fransche gezant aldaar een vertoog
tot Portugal heeft gericht betref
fende de aanhouding te Lourengo
Marques van twee Franschan, die
beschuldigd worden oorlogscoaitra-
bandë te hebben gesmokkeld. Por
tugal heeft geantwoord, dat de be
schuldigden naar het gerecht zijn
verwezen en onder borgstelling in
vrijheid gesteld.
feuilleton.
Naar het Duitsch
F. ARNEFELDT.
11)
Hij maakte een heftige bewe
ging, zij klemde zich echter vas
ter aan hem vast en fluisterde
Misschien hooren wij nog iets van
hem.
Hij maakte zich uit haar omar
ming los, sprong overeind en liep,
haar den rug toekeerend naar het
venster ofschoon dé gesloten luiken
hem beletten naar buiten te zien.
Zijn gelaatstrekken waren ver
wrongen, de handen krampachtig
gebald.
Ben je boos op mij klonk hét
klagend van bij den haard'. Je
bent dat met recht, maar ik kan
niet anders. Zijn beeld! staat mij
altijd voor oogen en in mijn d'roo-
men jaagt het mij schrik aan even
als het skelet dat ik eens in het mu
seum voor natuurlijke historie zag.
En toch brand ik van verlangen om
te weten, wat er van hem. gewor
den is.
Er ging een huivering door Lan-
genbruch's leden en met beide ban
den greep hij de ijzeren staaf,
waarmee de luiken gesloten waren,
vast om op de been te blijven.
Het skelet, herhaalde hij op
vreemden toon,. Eerst na verloop
van eenige minuten' had hij zich
in zooverre- hersteld, diat hij zich
weer tot zijn vrouw kon wenden.
Dat is je idéé fixe, geef dat toch
eindelijk eens op, sprak hij op bij
na smeekendén toon.
Hoe gaarne zou ik het will&a,
als ik maar kon antwoordde zij
op droevigen toon.
Er zijn immers reeds zooveel
jaren over verloopen.
Ik heb er toch een voorgevoel
van, diat wij nog eens iets van hem
zullen hooren..
Zou je dat wenschen?
Ach Robent, je weet wel, hoe
ik dat meen'. Ik kan de gedachte
maar niet van mij' afzetten, diat ik
schuldig ben.
lij t
der schuld. Wat ook... Hij hield op.
toen hij haar angstig naar hem
opziend gelaat zag.
Wind je niet op, beste Ethel,
smeekte hij1, drink eens een glas
limonade.
Hij ging naar de tafel, waarop
glazen en' flesschem stonden, om
haar een kalmeerenden drank ge
reed' te makentoen hij haar dien
op een presenteerblad.' toereikte,
beefden zijn handen.
Als het tot je kalmeerimg kan
strekken, kan John immens Wil
son wel eens ui tnoodigen. Je zult
je dan spoedig kunnen overtuigen,
dat hij evenmin als zijn landgenoo-
tsem, die je roken hebt, uitsluit
sel over hem kan geven, sprak hij,
nad^t zij gedronken had. Maar
nu ga ik heen- Ik zal Johanna bij
je zenden.
Hij kuste haar, verwijlende zich
en droeg een der dienstmeisjes op
om aan Johanna te zeggen, dat haar
moedier haar bij zich verlangde te
zieni. Hij ging onmiddellijk naar
zijn eigen kamer, waarnaast ook
zijn slaapkamer gelegen was, op
dat zijn ziekelijke vrouw door zijn
laat naar bed' gaan en zijn vroeg
opstaan niet zou worden gestoord.
Hoeveel nachten hij slapeloos op
zijn bed of in de kamer op en neer
loopend bad doorgebracht, ver
zweeg hij zorgvuldig voor vrouw
en kinderen.
Tegen do wanden stonden ver
schillende boekenkasten-, die wel
gevuld waren, en d'aartusschem hin
gen kaarten van die landen, waar
mee Langenbruch handel dreef, ter-
wül in een hoek der kamer een
globe stond. Op de fraaie en gerie
felijk ingerichte schrijftafel stond
een brandende lamp. Een tweede,
met een groene kap voorziene lamp
wierp haar licht op de ovale tafel
van fraai gepolijst eikenhoutdaar
tegenover stond een me-t een tijger
vel bekleed' rustbed. De vulkachel
deed in de met een cocostapijt be
legde kamer een aangename tem
peratuur heerschen. Langenbruch
ontsloot een der luiken, die ook hier
voor de vensters waren aange
bracht, opende de naar buiten open
slaande ramen en ademde zwijgend
met wellust de koude, verfrisschen-
de nachtlucht in.
Dat doet me goed steunde hij.
Lucht, lucht! Welke martelingen
kan ons toch somtij db het meest
geliefde wezen aandoen Ethel,
EthelAls je kondt vermoeden, alte
je wist1
Hij keerde zich, veirschrikt door
het geluid van zijn eigen stem om,
en keek angstig in de kamer rond.
Zij mag niets vermoeden, niets
weten sprak hij nu tot zich zelf.
Niemand kan, niemand zal ooit
iets vermoeden. Ik heb al mijn
maatregelen immers zoo goed ge
troffenmaar ik moet nog meer
dan vroeger, mijn blikken ei> mijn
woord'en in bedwang houden. Ik
mag in niets van mijn gewone le
venswijze afwijken, in niets arg
waan opwekken. Ik moet de be
noeming in den Senaat aannemen,
vervolgde hij d'iep ademhalend) zijn
gedachtengang, ik mag mijn toe
stemming tot het huwelijk van Jo
hanna met Herrlich niet geven, hoe
zeer mij het leed van mijn kind
ook aan het hart gaat. Gelijk een
galeislaaf moet ik den ketting mee-
sleepen tot aan het einde toe.
Met een zwaren zucht sloot hij
het venster en huiverend! van' kou
de, en tengevolge van den gemoeds
toestand waarin hij zich bevond,
trad hij in de kamer terug. Aarze
lend naderde hij zijn schrijftafel,
haaide een sleutel uit zijn vestzak
te voorschijn, borg hem weer weg,
haalde he-m opnieuw voor den dag
en stak hem eindelijk in het sleutel
gat van een der talrijke laadjes, die
zich in de schrijftafel bevonden.
Doch nog altijd' ontsloot hij de la
de nietnu eens strekte hij zijn
hand er naar uit, dan weer trok hij.
die terug of verwijderde zich zelfs
van de lessenaar. Maar een macht,
die sterker was dan hij zelf, scheen
hem te dwingen steeds weer naar
de lade terug te keeren uitgeput
liet hij zich voor de schrijftafel op
een stoel neervallen, draaide het
slot van het laadje om en trok het
met half afgewend gelaat open.
En wedéirom ging er Langen-
brtich een rilling door de leden,
zijn oogen vestigden zich op
eenige voorwerpen, die in het laad
je waren en het koude angstzweet
brak hem uit.
Waarom bewaar ik die voor
werpen toch eigenlijk? steunde hij.
Waarom heb ik er mij reeds
niet lang van ontdaan of ze vernie
tigd Maar ik zal het nog doen I
riep hij zich vermannend uit, ter
wijl hij er de hand naar uitstrekte.
Maar alsof hij een gloeiend ijzer
had aangeraakt, trok hij haar weer
terug. (Wordit vervolgd.)