Derde Blad,
Brieven uit Berlijn.
behoorende bij
„Haarlem's Dagblad"
van
Maandag 30 September 1901.
Ne. 5599
(Fan onzen Berlijnschcn corrcap.)
Tyranniscerende huisbazen
en moderne nomaden van
een voeréld&tad.
Berlijn, 26 Sept. 1901.
Meine Ruh' ist hin.
Een gewichtige dag in het Berlijn-
tche volksleven is weer in aantocht;
dat inerk ik niet alleen in huis. waar
'joven mijn hoofd zware meubels wor
den heen en weer geschoven, doch nog
meer buiten op straat. De eersteOcto
ber staat voor de deur, voor mijn le
zers wellicht alleen van eenige betee-
kenis als eerste dag van een nieuw
kwartaal, doch verder een gewone dag
zooals de overige dagon van de week.
Wanneer het zulk heerlijk najaars
weer is als hier, gaat ge als ge m^-r I
eenigszins kunt. vóór en na de koine i
naar buiten om over de paarsche hei
te dwalen, waar da erica nog in vol
len bloei staat of ge dwaalt langs de
groene weilanden met het bonte vee.
En go verlustigt u in de prachtige
herfsttinten in alle schakeeringen van
groen, bruin en geel van eiken en beu
ken. linden, kastanjes en platanen,
wier omtrekken in de reine, zuivere
najaarslucht zoo wonder mooi uitko
men tegen het heldere lachende blauw
van den hernel.
Ja. gij lieden hebt het goed. maar wij
Berlijners hebben nu geen tijd om
buiten in het vrije veld rond te dolen.
Wij zitten midden in den verhuisboel
en wanneer we al eens naar den he
mel kijken, is liet minder om het
lachende blauw te bewonderen, dan
wei om met voldoening te constatee-
reii, dat we in de eerste dagen geen
regen zullen krijgen en dus ..droog
zullen overkomen. Waarom wij zoo
weinig hokvast zijn en alweer al ons
hebben en houden opbreken? Het ant
woord is nogal eenvoudig. Den len
Juli j.l. kregen wij den bekenden brief
van onzen huisheer, waarin hi] ons
nu' deelde, dat hij genoodzaakt was,
onze huur van 1 October af te verhoo-
8 Wij hadden het wel zien aankomen,
maar konden het gevaar niet bezwe
ren. Ergo zegden we hem de huur op,
daar de post voor huishuur op ons
budget in geen geval liooger mag op
gevoerd worden, zal het evenwicht
niet geheel te loor gaan.
Half Berlijn is dezer dagen aan het
verhuizen. Wij zijn niet tie
slachtoffers van een hebzuchtigen
huisheer, die ons kalm laat trekken,
wel wetende, dat zijn woning daarom
nog niet leeg behoeft te staan, daar
andere huurders zich onmiddellijk
aangemeld hebben. De wonmgsnoodis
zoo groot, dat hij ons zonder eemge
risico de duimschroeven kan aanleg
gen. Wanneer wij weigeren zijn ei-
schan in te willigen, a la bonheur, dat
ia onze zaak. Wij moetan. dsn maar
naar iets anders uitkijken, hij blijft
bij zijn eisch. En meestal is de huis
heer de winnende partij.
In de laatste jaren is de verliuiswoe-
de in liet najaar 7.00 toegenomen, niet
tegenstaande in de buitenwijken reus
achtige huizen als paddestoelen uit
d-n grond verrijzen, dat men al da-
gan van to voren zich van de noodige
transportmiddelen verzekerd heeft en
met het overbrengen der meubels een
aanvang maakt om vóór den len Oc
tober weer onder dak te zijn In alle
stadswijken worden de straten half
versperd door groote verhuiswagens
in het rijke westen zoo goed als in hot
meer burgerlijke oosten, zuiden
noorden. Het verschil is
manier van verhuizen in het westen
grandioser is dan in het oosten
In Berlijn W. wordt men verhuisd
in Berlijn O. steekt men zelf gedacht
de handen uit de mouw. In het wes
ten staan de reusachtige, van binnen
gebombeerde transportwagens der
groote expeditie- en verhuismaat-
schappijen voor het wagenwijd ge
opende portaal der monumentale ge
houwen. De zware paarden worden
niet afgespannen maar krijgen een
haver bak om den nek, waarin zij
met gretigen bek wroeten en mumme
len^ terwijl potige kerels met open-
hangende boezeroenen de meube.s
naar buiten slepen en in de wagens
verstouwen. Niet te verzadigen
zoo'n enorme
In het oosten van de stad gaat liet
niet zoo grootscheeps.
Verhuisd wordt er minstens zoo
druk als in het westen, doch do dure
transportwagens van Knauer en con
sorten, de Berlijnsche ,,de Gruijters",
die complete verhuizingen aannemen,
komen zelden dezen kant uit.
Portiers zrjn hier ook niet noodig.
De huizen staan van 's morgens vroeg
tot 's avonds om 10 uur open. Meestal
is in liet achterhuis of in de zijgebou
wen een fabriek of een werkplaats ge
vestigd, zoodat ten all on tijde die» pas
sage in den groezeligen doorgang
naar de binnenplaats vrij moet blij
ven voor de vrachtwagens.
Links en rechts van den ingang zijn
kelderwoningen, half ondier half bo
ven. den grond. Daar wo geen „ver-
gunningwet" in Pruisen hebben, is om
het andere huis in zoo'n kelder een
,,Dest illation", in den volksmond
..Destille" (kroeg) gevestigd, waar de
werklui behalve een echte „Weisse"
(Berlijnsch bier) en brandewijn ook
voor weinig geld brood, worst en koud
vleesch kunnen koopen.
In een kelderwoning vóór aan de'
straat wordt bijna altijd een zaakje
gedreven, veelal een Destille of een
..„Besohlanstalt". wijdsche naam voor
het eerzame schoenlappersbedrijf,
doch nog het meest een „Grün
kram". Zoo'n ..Grünkram"
een toko in het klein, waar alle
gelijke etenswaren en benoodigdheden
voor het huishouden verkocht worden,
in de eerste plaats natuurlijk „Grün
kram," groenten, aardappelen en
vruchten, maar ook haringen en hok
king. brikets en hout, koffie, suiker,
zout, soda, petroleum, snoepgoed en
nog een boel heterogene koopwaar
meer. Op den trap, die uit den donke
ren kelder, waarin nooit zoo recht de
zon kan doordringen, naar de straat
voert, zijn op planken de beste groen
ten en vruchten uitgestald. Een Grün-
kram-eigenares van den echten stem
pel heef tdoorgaans nog verscheidene
bijbaantjes; zij pakt alles aan, waar
mee wat te verdienen valt.
Het Berlijnsche gezegde: „Det ma-
chenwir" is haar lijfspreuk. Haar kin
deren brengen den „Lokalanzeiger" en
andere populaire dagbladen rond bij
de abonné's in de wijk; zelve speelt ze
nu en dan voor „Aufwarte-frau" (werk
vrouw-noodhulp); zij houdt er een ver
huurkantoor op na voor dienstmeiden
en heeft steeds juist „een bijzonder ge
schikt meisje in vooraad", wanneer
een mevrouw uit de buurt, die een
nieuwe meid noodig heeft, haar hulp
inroept.
's Zomers maken haar man en haar
oudste jongen, die hoogst verdienste
lijk de viool en de klarinet bespelen,
deel uit van een der vele muziekkapel
len, die door potverterende gezelschap
pen en Vereine worden gehuurd om
aan, boottochten op de Have! of Spree
of Kremserpartijen naar den Grune-
wald door het spelen van vroolijke
mopjes den noodigen luister bij zet.
Tusschen de lachende oevers der ri
vier glijdt de overvolle, met vlaggetjes
versierde stoomboot snel voort onder
de verheffende tonen van de nieuwste
straatdeunen als liet zinrijke:
„Auf dem Baume, da hangt eine
Pflaume,
Die möcht ich so gerne hab'n."
en dergelijke, door alle feestgangers
luidkeels meegezonden
do vooren ver te zoeken zijn. Dan zijn
do mijne anders. Ja woll, wij zijn voor
haar te min; op de straat de fijne da
me uithangen, maar thuis geen heel
stuk aan het lijf!
De eigenares van de „poplichte" bed
de-- die met de rest van haar inboe
del de trap afkomt, ma" zulk een
leediging niet ongestraft laten voor
bijgaan. Heel kieskeuri" is zij ook niot
in haar woorden, als zij zich in het
portaal nog eens omdraait en haar
vijandin eeniga liefeli;khcden toe
roept. als: „Kannst inir den Puckel
herunler rufschen!" 1)
Eindelijk is alles opgepakt. Het
groote Schlafsopha, de kleerenkast en
het Vertikow is van imitatie-noten
hout (een soort dienkastje met een ver-
hooginkje op kolommen), de vaste
stukken van een arbeidersgezin zijn
met touwen vastgesjord. Op de tafel
is het roodgeruite beddegoed gepakt.
Na, deun los!" Vader Resclike
heft de hurries van de lange handwa
gen een weinig in de hoogte; de hond,
die naast hem is gespannen, trekt aan
en zijn jongen geeft den wagen nog
een zetje. Daar gaan ze. Waggelend
zwaait de wagen den. hoek om. Het is
een heel eind van Moabit naar de Ac-
kerstrasse en de avond begint te val
len.
waarop
sommige gepassionneerd'e danslief
hebbers gracielijk op het smalle dek
rondwalsen, men walst op alle me
lodieën!
Tegen Kerstmis staat de eigenares
van den Grünkram met haar kinderen
voor de deur in een „parkie" kerstboo-
men en rust niet eerder, vóór zij haar
boomen van de hand' heeft gezet, waar
bij haar welbespraaktheid haar goede
diensten bewijst, want om spraakwa
ter is zij nooit verlegen.
Haai- mond staat geen oogenblik
stil. ^uassaln," (praten en nog eens
praten) daar komt het in de affaire
hoofdzakelijk op aan. Haar kelder
heeft dan ook dikwijls veel van eene
kleine sociëteit, waar de dienstmeiden
uit de buurt komen babbelen en
kwaadspreken over hare mevrouwen,
even als in een ouderwetscht Hol-
landsch water- en vuurwinkeltje.
In den verliuistijd' is aan den ..Grün
kram" natuurlijk een „kruierij" ver
bonden. Men kan dan bij haar een
<'ahre" leenen, dat wil zeggen, zij
belast zich met den transport der meu
bels van de kleine families uit de
buurt. Zij heeft toch een wagen, waar
mee haar man 's morgens heel in de
vroegte tusschen 4 en 5 uur de groen
ten en vruchten naar huis transpor
teert, welke hij op den en-gros-markt
in de Central Markthalle Alexander-
platz heeft ingeslagen. Dezelfde wa-1
gen doet ook dienst voor het vervoer
van brikets en hout. Waarom zou zij
net ie v*ntauigcu ia 1 er nog wat, meer uit zien te slaan
moderne wagen. Zijne A9nnaViro"
- Over het algemeen zijn aan het ver
huizen in Duitschland en speciaal in
Berlijn niet zooveel bezwaren verbon
den als in Holland, waar men zich
nog wel eens terdege bedenkt, voor
men tot den gewichtigen stap over
gaat. Het groote struikelblok voor Hol-
landsche families, de kleeden en gor-
dijiienkwestie, welke ginds bij elke
verhuizing zulk een belangrijke rol
speelt, telt hier niet mee, daar slechts
bij hooge uitzondering vaste kleeden
gelegd worden en zware overgordijnen
minder in zwang zijn. In de mooie
woonhuizen ligeen in alle kamers
fraai ingelegde parketvloeren, spiegel-
blank gewrevem, waarover kostbare
Perzische tapijten worden gespreid.
Ook bij den middelstand' zijn min
stens de kameTS aan den straatkant
van parketvloeren voorzien, terwijl de
vlieren in de overige kaniers geverfd
zijn. Al naar gelang van de middelen,
waarover men beschikt, liggen overal
losse karpetten van meerdere of min
dere waarde. Naar mijn idee gaat er
niets boven een goed onderhouden
parketvloer van veelsoortig hout met
een zwaar warmrood' karpet daarover
een. De gordijnen passen, in d« nieu
we woning ook al lich' daar in de
nieuwe huizen de verdiepingen overal
dezelfde hoogte hebben. Men behelpt
zich veelal met een draperie van don
kere gordijnstof boven aan het raam
en verder met losse vitrages. Er han
gen niet zoo veel soorten gordijnen
voor de ramem als im, Holland. Geluk
kig zijn bijvoorbeeld/ valgordijnen hier
onbekend: welke totaal het uitzicht
benemen, wanneer men voor het raam
staat om naar buiten te kijken.
De gewichtige kachelkwestie behoeft
u in Berlijn evenmin te weerhouden
van uw voornemen om te verhuizen.
In alle kamers, zelfs in de kleinere
slaapkamers met uitzicht op de bin-
ijver van velen onder de werkende ie-1
den voor de voordrachtavonden, en
niet minder van alle anderen die wel
willend hun hulp aanboden. Jam
mer dat er nog niet genoeg leiders en
leidsters zijn. Tastbar© resultaten le
verden vooral de cursussen op.
Een „eigen" ruimte was het. dat de
Toynbee-vereeniging ook dit jaar we
der ontbrak; een paar kamers waar
men zich thuis gevoelt, die eenvoudig
naar de behoeften kunnen worden in
gericht.
..Want, hoe welwillend de Ver. We
ien en Werken ons ook te gemoet
kwam. ieder die begrijpt wat l'oyn-
bee-werk is, zal kunnen nagaan, datj
t verblijf in groote. kale vertrekken, j
èn voor gezellig samenzijn èn voor les-1
geven ongeschikt is. Vertrekken dfe
af en toe gelijktijdig door onze clubs
en door wachtenden van een andere
vereeniging gebruikt, moesten worden,
die niet steeds ter onzer beschikking
konden zijn als wij ze noodig hadden;
men voelt dat zulk een toestand niet
gunstig is. Toynbee-werk heeft een in
tiem karakter, zijn geheel eigen stem
pel en daartoe moet de omgeving ook
meewerken. Alle Toynbee-vereenigln-
gen hebben dat gevoeld, ook de klei
nere."
En het Huisfonds stijgt nog maar
heel langzaam. Thans is f 515 op de
Postspaarbank.
In het bestuur der vereeniging
eene verandering gekomen. Het is
thans als volgt samengesteld: mej. L.
de Clercq van Weel, secretaresse; mej.
Joh. A. Kersten. Permingmeesteresse;
mej. M. E. Westerveld, mej. L. v. d.
Linden, mej. M. Nieuwenhuijzen Kru-
seman, de heeren J. L. E. I. Kleynen-
berg, W. Kloeke en W. L. Schram.
De heer Kleynenberg heeft zich be
reid verklaard tijdelijk de open plaats
van voorzitter te vervullen.
Voor de afdeeling Cursussen hadden
zich pl. 111. 200 leerlingen opgegeven,
waarvan 183, verdeeld over 17 cursus
sen. aanvankelijk de lessen volgden, j
Er werden gegeven: 4 cursussen
boekhouden, 4 Engelsch, 3 Fransch,
2 Duitsch, 2 houtsnijden. 1 stenogram
phie en later nog 1 rekenen.
Ook de afdeeling Voordrachten had
in menig opzicht succes. Vooral die
met lichtbeelden .vonden een zeer be
langstellend en talrijk publiek.
Echter constateert het verslag dat
deze vooropgezette meening van het
publiek slecht moet inwerken op het
bereiken van het doel. Dit was dezen
winter daaraan te zien, dat zoowel de
door dr. Schepers gehouden lezingen
over „den maatschappelijken toestand
in de vorige eeuw" als de wegens te
weinig deelneming uitgestelde lezingen
over „Staatsrecht" zoo weinig zich in
de belangstelling mochten verheugen.
Naar aanjleiding van. een yjtukje
door een ongenoemde in de dagbladen
geplaatst, spreekt het bestuur der af-,
deeling er zijn voldoening over uit, I
dat de heer Kleynenberg er gelegen
heid in vond, den schrijver op zijn
plaats te zetten, en tevens propaganda
te maken voor de Vereeniging.
De Club-afdeeling had een groot ver
lies door 't aftreden van presidente en
secretaresse, beiden door verschillen-
Stadsnieuws
Een Herinneringslied.
Door de heeren, J. J. van Maas (tekst)
en J. M. Schouten Jr. (muziek) is aan
de Ver. tot- verhooging van 's Lands
Weerbaarheid „Voor Vaderland en
Koning'' ter gelegenheid van haar 35-
jarig bestaan een herinneringslied op
gedragen, dat wij hieronder laten vol
gen:
Verliooging van 's Lands weerbaarheid
Met Vaderlands gevoel.
Daar is ons vrijkorps aan gewijd,
Dat is ons aller doel.
Weer gaat de kracht van Haarlem uit.
Van ouds reeds ging liet zoo,
Toen 't Spaanscho heir hier werd ge
stuit,
Met veldheer Toledo.
Toen Naarden en Zutfen was verbrand.
En deerlijk uitgemoord.
Hield hier de leeuw van Holland stand.
Toen sloten zij de poort.
Hier ging de koene krijgsdans aan.
Bij 't stormen dag en nacht,
"t Vicit vim Virtu» in de vaan.
De moed verwint de kracht.
I Weer gaat er kracht van Haarlem uit.
Gelijk het vroeger deê.
Dat werd door 't vrijkorps aangeduid.
En wij getuigen 't mee.
Daarom ons doelen naar het doel.
Met ouden tact als zij.
Beziel ons met dat hoog gevoel
Frans Hals door 't schilderij.
Rechtszaken.
Opgelicht.
Terecht stonden voor het Hof twee
mannen, een muzikant uit Den Haag,
en een handelsreiziger te Rotterdam,
die een lieer te Scheveningen een ze
kere som hadden afgezet door zich
voor te doen als agenten van geheime
politie -en te dier zake door de recht
bank te 's-Gravenhago tot 9 maanden
gevangenisstraf waren veroordeeld
wegens 't voortgezet misdrijf van op
lichting. De mannen hadden den heer
gevraagd of hij niet 2 onderstand
had gegeven aan een jongmensch. Op
diens bevestigend antwoord verklaar
den zij dat bedoelde persoon naar Ant
werpen moest, dat hij op 't oogenblik
op het bureau zat. en dat de heer niet
dat zaakje last zou krijgen en zou
moeten voorkomen voor het gerecht.
Zij boden echter aan, dat zaakje voor
hem op te knappen. De heer gaf liier-
voor eerst 10 en later, op de Pier,
nog f 9.50, wat zoogenaamd zou die
nen ter bestrijdng van onkosten. Eerst
daarna kreeg da hoer argwaan en gaf
de zaak aan. terwijl de oplichters nog
poogden eenig geld van hem te ont
vangen.
Bij het getuigenverhoor gaf de ad
vocaat-generaal nir. Reitsma tegen
over den opgelichten lieer zijne verba-
3 op zoo weinig
beide deuren staan wijd open als de
bek van een hongerig monster, waar
door zonder ophouden groote meubel
stukken naar binnen worden gescho
ven en in den gelieimzinnigen donke
ren achtergrond verdwijnen.
In deze verhuisdagen is er van voor
name stilte niet veel te merken In de
marnieren trappenhuizen zooals op
gewone dagen.
Wanneer men dan over de dikke
roode loopers naar boven wil klim
men, komt de portier, die in zijn wo
ning naast de vestibule door een druk
op een caoutchouc-bal de hooge «re-
smeed ijzeren, jour eewerkte voor
deur geopend heeft, als een spin uit
zijn web te voorschijn om u te vragen,
waar ge heen wilt. Hij laat u niet eer
der passeeren, dan nadat gij den naam
genoemd hebt van de familie, welke
ge wilt bezoeken.
Doch nu zijn de mooie loopers opge
rold; de zware voordeur is den heelen
dag open en in de vestibule staat de
portier met een brommig gezicht op
Aanpakken maar, niks
afslaan als
vliegen, zegt Mutter Reschke. düe door
en door praktisch is en drommels bij
de pinken.
Wel zeker, van middag kun je den
wagen krijgen en mijn man zal een
handje helpen bij het opladen.
's Middags staat de wagen voor de
deur. De buurvrouwen uit hetzelfde
huis. dat zoovele families herbergt,
hebben de hoofden bij elkaar ges to
ken en laten de verschillende stuk
ken van den inboedel de revue passee
ren. Sommigen hebben aan de geopen
de poort gestaan anderen staan in
den .Hof" en onderhouden zich luid
keels met hare vriendinnen die haar
werk laten staan en rondom op alle
verdiepingen van de sombere huur
kazerne met het heeie bovenliji uit 't
raam hangen.
Zeg, vrouw Ivulecke! serheeuwt
een slordig vrouwmensch met losha.i-
gend jak en paarsche vilten Pantinen
(een soort sloffen) naar een andere
vrouw, die uit de vierde verdieping
van het zijgebouw toekijkt, heb je de
nnnlifllfo"
wacht bij den deftigen inboedel, waar
van sommge stukken op het trottoir
Staan.
nenplaats, staan vaste kachels. Alle
keukens hebben een groot gematsjid
fornuis, en in de nieuwe huizen is in
elke woning een badkamer met vaste
badkuip en badkachel. In de prachti
ge huurpaleizen in het westen zijn de
monumentale kachels in de verschil
lende kamers rijk gemonteerd, meti
veelkleurig majiolika hekleed en in
gericht voor anthracietkolein, In de I
oudere huiizen staan do hooge kachels
van witte tegels in een verloren hoek
Zoo'n groot Berli'nsch luus, om het
even of ge in een prachtig monumen
taal paleis woont met een ri'k trap
penhuis of in een echte huurkazerne is
een wereldje op zichzelf, waarin de
verschillende elementen zich zoo goed
en zoo kwaad als het gaat. moeten
verdragen.
Op vaste dagen van Aq week, meestal
Woensdags en Zaterdags mogen gedu- j
rende enkele morgenuren in de bin
nenplaats de kleeden beklopt worden.
Dan is er een helsch kabaal. Op andere
uren is het streng verboden.
Ieder huurder heeft op zijn tijd! recht
op de waschkeuken; de „natte wascli"
wordt meestal in huis gedaan, em elk
heeft-op de uitgestrekte zolders een
door latten afgeschoten en met een
hangslot voorziene vliering voor kis
ten en koffers.
Wij verhuizen hier in Berlijn niet al
leen, wanneer de huisbaas de huur
heeft opgeslagen. O, heer, neen! Wan
neer wij ruzie krü<?en met de buren
over de waschkeuken; wanneer onze
bovenburen ons onophoudelijk door
gestamp en getrappel of door lijmig
oefenen op de piano, waarbij steeds
bij dezelfde passage gestruikeld wordt
half razend niakern, dan is meestal het
eind van het lied: „Wir ziehen um zum
October!" K.
1) Jij kunt voor mijn part naar den
duivel loopenl
Haarlemsche
Toynbee-V ereenigsiig
't Overzicht van de werkzaamheden
der Haarlemsche Toynbee-vereeniging
over 19001901, dat ons werd toege
zonden ,is een lijvig boekje van zeven-
n-veertig bladzijden. Wel een bewijs
dat er in dit jaar levens weer heel wat
voorgevallen dat der vermelding
waar ia
Laat ons beginnen met de zeer pro
zaïsche, maar zeer belangrijke mede-
deeling dat de Vereeniging dit jaar
financieel is vooruitgegaan. De leden
contributie is vermeerderd met f 51.50.
D0 afdeeling „clubs" kostte minder,
die der „cursussen" bracht meer op. I
Het saldo bedraagt door een en ander
poplichte" (armzalige) beddenwinkel I f 27.53.
van die kale madam wel gozien? Na. I In het 3e jaarverslag worden met
ick daxike voor zulke bedden, waarin dankbaarheid herdacht de moeite en
de omstandigheden genoodzaakt zich
1 te onttrekken aan het werk, dat zij
met zooveel toewijding hadden ge
daan. Gelukkig was mej. L. de Clercq
v. Weel zoo vriendelijk op algemeen
verzoek het presidentschap voorloopig
op zich te willen nemen.
Dr. Huët kon. door drukke bezighe
den zijn joaigensclub niet meer lei
den. Gelukkig bood zich een nieuwe
clubleider welwillend aan, n.l. de heer
De Jong, die nu ten zijnen huize twee
clubjes heeft van 5 en 6 jongens, 'tus
schen 13 en 15 jaar. Ook mej. v. d.
Leij was verhinderd haar clubje voort
aan te leiden, toen, na eenig zoeken
de dames Wijsmuller en De Clercq
zich bereid verklaarden deze plaats te
vervullen.
Nu zijn er 66 meisjes tusschen 13
t 20 jaren ingeschreven, verdeeld
over 7 clubs met 11 dames, die, gedeel-1
telijk bij zich aan huis of in „Weten
en Werken", de meisjes een avond in
de week nuttig en aangenaam trachten
bezig te houden met handwerken, ter
wijl de clubleidster voorleest, of praat
over verschillende nuttige en ontwik
kelende onderwerpen ,en de avond
wordt besloten met een spelletje.
Op do jongensclubs wordt in hoofd
zaak hetzelfde gedaan als bij de meis
jes, behalve 't handwerken, natuur
lijk. In plaats van 't gewone spelletje
leeren de oudste jongens schaken, waar
zij veel lust in toonen. Over 't geheel
komen de clubleden trouw.
Héél jammer is het, dat aan het ein
de van dit verslag gewezen moet wor
den op vermindering van clubleden.
Het vorige jaar waren ingeschreven
93 meisjes en 16 jongens, dit jaar
slechts 66 meisjes en 11 jongens. Dit
verschil is voornamelijk te wijten aan
gebrek aan leiders en leidsters waar
door niet meer clubleden geplaatst
konden worden.
Er is dus dringend; behoefte aan da
mes en heeren. Wie doet er mee?
Ten slotte zij vermeld dat door vier
werkende leden, die zich op de hoogte
stelden van de werking der Toynbee-
vereenigingen in de steden Schiedam,
Zutfen en Nijmegen rapport wordt
uitgebracht- Ze kamen tot deze con
clusie dat het wenschelijk is, dat de
arbeidersstand zelf meer deelneme aan
't Toynbee-werk. Voorts betoogen zij
ook hoe noodig het- is voor de Ver
eeniging een Eigen Huis te hebb. n. en
voegen er aan toe dat de vereen ging
trachten moet zooveel mogelijk te vol
doen aan de aanvraag, doch zich het
recht moet voorbehouden om dit werk
in to krimpen en uit te zetten. liet be
stuur moet zich zooveel mogelijk con-
centreeren.
liet verslagje besluit met een aardig
geschreven stukje over „Een Dag Bui
ten", met de kleintjes.
Al zijn wij ook in aantal klein.
Wij zijn niet zonder kracht.
Vicit vim Virtus zal het zijn.
De moed verwint de macht.
Naar 't doel gemikt met vaste hand
En 't juiste wit in 't oog.
Voor Koningin en Vaderland.
De vlag van Haarlem hoog.
Zaudvoort.
Raadsvergadering op Don
derslag 26 Sept. 1901, des ma-,
middags 7 uur.
Voorzitter de heer J. Beeckman,
'burgemeester. Aanwezig de hee
ren Van der Wierf f, Koning, Van
der Mij:e, Bakkenhoven, Draijor,
Driehuijzan, Zwaan, Duiven boden.,
Van den Bos -en Schaap. Later
kwam de heer Slagveld'.
Na opening der vergadering wer
den de notulen der vorige vergade
ring gelezen en goedgekeurd, waar
na werd medegedeeld dat de heer
M. Koning de benoeming tot Wet-j
houder had aangenomen-
Verder werd mededeel ing ge
daan van het proces-verbaal van
kasopneming en van een schrijven
van de Maatschappij Noordzeebad
Zandvoort, inhoudende mededeo
ling, dat het raadsbesluit inzake de
rooilijnen van het bouwterrein aan
den Hoogeweg is -aangenomen.
Een request van den Inspecteur
van Politie om verhooging zijner
jaarwedde-, zal bij de begroot in
behandeld worden. Een verzoek
tot aankoop van grond en een tot[
ruiling van grand werden aangek-
houden toll de volgende vergade
ring.
Een request van J.Teunies nopens
d'e plaatsing van een schutting,
werd! in handen van B. en W. ge
steld om praeadvies. Daarna werd
behandeld het concept der verorde
ning, regelende d'e jaarwedden,
enz. van hot onderwijzend perso
neel, opgemaakt mot inachtneming
van' de wot van 24 Juni jl. Stbl.
187. De verordening wordt eerst
artik-elsgowijzo behandeld en daar
na in haar reheel in stemming go-
bracht en mot 10 stemmen aange
nomen. De heer Draijor stemde te
gen.
Bij de- besorekingen wenschte dei
heer Draijor in ieder geval vergoe
ding voor '---akten te geven, en
niet alleen, zooals in het concept
stond, wanneer er ondom ijs in
dat vak, waarvoor die acte noodig
was, gegeven, werd. Ook de heer
van'den Bos was daarvoor, die ook
voor hot horhali-ngsondemijs 0.65
per lesuur wilde vergoeden. Daar
na kwam de begrooting in behan
deling-
In de inkomsten werd eene wij
ziging gebracht nl. de vergoeding
van het Rijk voor de onderwijzers
werd' gebracht op 3720. over
eenkomstig de wet van 24 Juni jl.
St.bl. 187.
In de uitgaven werden eenige wij
zigingen gebracht. De jaarwedde
van den ambtenaar tor secretarie
werd verhoogd met 100 cn- go-
bracht op 300.—. Besloten word
Ged. Staten voor te stelLen de pre
sentiegelden te brengen op iio
met het oog op de vermeerdering
van het aanital raadsleden. De port
van kosten van voorzorgsmaatrege
len bij cpidomiën wea-d op 100.
geraamd. B. en W. hadden 5u.—
uitgetrokken. De jaarwedden van
de onderwijzers werden gebracht,
op f 8150.terwijl voor hot onder
houd der begraafplaats 100.—
meer geraamd werd. De gemeente
werklieden enz. zullen Legen, onge
lukken verzekerd worden, waar
voor 100— geraamd word.
Meerdere wijzigingen werden
niet aangebracht. De begrooting
werd vastgesteld in ontvangst en
uitgaaf tot. 'n bedrag van /30498.37*.
De post voor onvoorziene ui tea ven
was geraamd op 513.72».
Op een verzoek van J. Paap om
aankoop van grond, werd afwij
zend beschikt, evemoo op een, ver
stel om eerj? rui:ia» van grond tus
schen hem cn de gemeente aan te
gaan.
Daarna werd fo vergadering ge
sloten.
zing te kennen, dat c
afdoende gronden aan twee wildvreem
dfe personen, zoo grif tot tweemaal
too geld had hetaald, terwijl toch ie
der die gezond verstand bezat moest
inzien, dat hun praatjes geen steek
hielden. De getuige erkende dit doch
wist geen andere roden op te geven
waarom hij had hetaald dan dat hij
geen last met do politie wilde hebben.
Na het hooren van vier getuigen
eischtc adv.-gen. nir. Reitsma, ook do
ten laste gelegde poging tot oplichting
waarvan de rechtbank beklaagden
had vrijgesproken bewezen achten
de, vernietinging van het vonnis voor
zoover de beklaagden daarbij zijn
vrijgesproken en hunno veroordeeling
tot 1 jaar en 6 maanden gevangenis
straf.
Voor apothekers-
De vraag: Mag een bevoegd apothe
ker aan het hoofd staan van een apo
theek, waarvan een ander eigenaar is,
erd gisteren voor het eerste Rotter-
damsche kantongerecht behandeld.
Met het oog op de in den laatsten tijd
opgerichte Naamlooze vennootschap
pen. is deze vraag van groot belang.
Het O. M. meende dat hierdoor de be
voegdheid des apothekers wordt over
schreden, cn vorderde /I boete, subs. J
dag hechtenis.
Gemengd Nieuws,
In Siberië
In do Siberische stad Jakutsk levert
de weekmarkt 's winters een eigenaar
dig schouwspel op.
Alles wordt daar dan in bevroren
toestand verkocht.
Men ziet er visscheu opeengestapeld
als brokken hout en vleesch is er op
dezelfde manier uitgestald. Allerlei
soorten van vogels liggen er hard be
vroren op hoopen door elkaar.
Verscheidene doode dieren, die heel
op de markt komen, worden op hunne
pooten gezet, zoodat zij uitzien als-
>f zij levend waren, en als men door
de rijon stalletjes loopt, zou men mee-
nen door levende ossen, varkens, scha
pen en hoenders te zijn omgeven, als
op eene veemarkt te plattelande.
Maar nog merkwaadiger is het, dat
ook vloeistoffen hurd bevroren en wel
iit regelmatige blokken op de markt
worden verkocht.
Zoo laat men bijv. melk bevriezen
met een touw of een stok er in, voor
het opnemen. De koopers dragen dan
hunne blokken melk gemakkelijk op
don rug naar huis.
Melk-oorlog te Berlijn.
Do Köln. Ztg. teekent den oogen-
blikkelijken toestand van het geschil
tusschen de molkleveranciers en slij
ters te Berlijn als volgt:
Hoe de afloop zal zijn, laat zich niet
vooruit zeggen. Ook door zulke per
sonen, wier agrarische vooringeno
menheid niet nagewezen kan worden,
zijn de met de producenten geaccor
deerde melkprijzen te laag genoemd,
maar de sympathieën der Borlijners
staan niet op de zijde der landbou
wers. Van soc.-dem. zijde wordt thans
de boycottecring der agrarische welk-
centrale verlangd .en bij de discipli-
neering dezer partij is vooruit te zjen,
dat het gegeven parool opgevolgd zal
worden. Zijn de arbeiders over 't al
gemeen kleine afnemers, zoo tellen zij
toch door hun aantal. Evenzoo bereidt
zich een als een der hoofdafnemers te
beschouwen bakkerij voor tot den
strijd tegen de melkcenlrale. Aanlei
ding tot dit ontreden geeft wel minder
de onwil, den landbouwers hoogere
meflkprijzen te betalen, dan wel do
overtuiging die men heeft dat een
overwinning van den agrarisehen
Melk-ring het voorbeeld der andere
ringen volgende, zijn overwinning
zonder eenigen twijfel zal benutten en
de prijzen vaststellen zal zoo hoog als
hij verkiest, staat vast. En is een
maal do organisatie der melkhande
laars gebroken, dan zal men, zonder
eenig verweer de vaststelling der prij-
zen door*den Melk-ring zich moeten
laten welgevallen. Men ziet den strijd
met tsmmung tegemoet. Op de eeno
zijde zijn do landbouwers in hua
recht, wanneer zij voor de melk de
hoogst mcgelijken prijs willen verkrij
gen. op de andere zijde daarentegen
la het begrijpelijk, uat de verbruikers
zich tegn con organisatie weren, van
wier overwinning zij niets goeds te
verwachten hebben.
