NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken. Dedoodevanden zwarten koffer. 19e Jaargang Zaterdag 1(> Nov mbcr 1901 No. fill HAAHLEM'S DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS Voor Haarlem per 3 maanden1.20 Voor de dorpen in den omtrek waai- een Agent gevestigd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het gelieele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.02% Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37 de omstreken en franco per poBt0.45 ADVERTENTIÈN Van 15 regels 50 Ots.iedere regel meer 10 Ots. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regel. BureauxGebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt. Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 1JÏ8. Intercommunale aansluiting. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité EtrangèreQ, L. DAUBE Co. JOHN F. JONEtijSucc., Parijs 31Faubourg MontfflQjJre, U* UT-TT I Mn—^>yii I 1 Haarlem's Dagblad van 16Not. bevat o.a. De „Daily News" over Brodrick s rede, De Afrikaander bond be schuldigd, Een Boerencommando, Een brutale inbraak, Prov. Staten van N.-Holland. Advertentiën VOOB HET Zaterdagavondnummer. Meermalen zijn. wij tot ons leedwe zen genoodzaakt Advertentiën al te wijzen voor het Zaterdagavondnum- mer, die des Zaterdagsmorgens pas worden bezorgd. Wil men zeker zijn van de plaatsing, dan is inzending op Vrijdagavond noo- dig, uitgezonderd natuurlijk kleine ad vertenties of familieberichten, aie moeilijk vooraf kunnen worden inge- l6Verd DE ADMINISTRATIE. Officieele Berichten. BURGEMEESTER EN WETHOU DERS van Haarlem brengen ter open bare kennis ,dat is ingekomen een ver zoekschrift van H. van Amstel, om vergunning tot het verkoopen van ster ken drank in het klein in het perceel aan den Kloppersingel no. 15. Haarlem, 13 November 1901. Burgemeester en Wethouders voornoemd: BOREEL. De Secretaris, PIJNACKER. Politiek Overzicht. Wij dieeldien reeds dien, inhoud mede van die rede door St. John Brodrick gehouden in Carlton City Club, en noemden die toespraak „eene aaneenschakeling' van leu gens." De grofste onwaarheid' is wel de mededéieilimg, diat van die 17.000 Yeomen, slechts 350 door Kitchener zijn teruggezonden. Mien begrijpt niet hoe de minister van, oorlog dJit zonder blikken durft vertellen, na al de jeremiades door den beul van Soedan over deze pLatteland&sch utteri j aangeheven De. regieeringsgezinde pers juicht natuurlijk Brodrick's brutaliteiten toe. maar de oppositie bladen1 ko men anders uit den hoek. De ,,Da(ily News" zegt in een hoofdartikel, dat uit de geheielie redie weer blijkt hoe ongeschikt die man is als minister van oorlog. Hij moest aftreden en het geheele kabinet zou ontslag behooren te nemen; het zal anders toch daartoe genoodzaakt worden in Januari. Het blad hecht geen geloof aan Kitchener's beschul diging, door Brodrick herhaald, dat die Boeren Kaffer kinderen vermoor den. Dat die Boeren Kafferspionnen doodschieten, is vermoedelijk waar. maar die Engelschen schieten ook de spionnen van de Boeren dood. De Engelschen hebben t weer eens noodig geoordeeld, hun gal uit te spuwen over dien Afrikaander Band. Een telegram uit Graaff Rei ne t meldt dat daar ter plaatse, waar de hoofdkwartieren van de bewe ging van den Afrikaandierbond ge- vesitigd zijn, het zeer stil is, en men langzamerhand overal anders over dien bond begint te denken. Nu be gint er overal een gevoel van wrok tegen den bond op te komen. In den loop van een interview zeide Smith, een lid van de wetgevende vergadering, vroeger een van de mieast in het oog loopende leden vani den bond' en een ambtgenoot van den oud-minister Te Water, dat hij besloten was alle conneotie miet den bond, diie de bevolking misleid had, af tie breken. Een ander invloedrijk lid van dén bond, John Enslio, die over het on derwerp slecht te spreken was, zei- de, dat de leiders van den bond hum volgelingen hadden verraden toen er moeilijkheden kwamen had den: 7 het land verlaten, en dege nen die vertrouwen hiadden ge steld in hun leiding hadden zij d'en sftieiek gel alien. Enslin maakte zijn voornemen bekend, al zijn vrienden^ over te haten een open brief te teekenen, waarbij zij alle banden met d'en bond afbraken, nu hij rassenhaat aankweekte, waar door reeds alle tegenwoordige el lende- was veroorzaakt. Natuurlijk krijgt die bond nu de schuld van alles, de zeil f die bond, die steeds door de. Engelscbe Afrikaandlers in' een hoek is ge trapt. Wij kunnen: dian ook al die onzinnige praatjes en laffe ver dachtmakingen. gerust voegen bij den hoop Bnitschie leugens, die langzamerhand' respectabele afme tingen begint aan te riemen. In hetzelfde telegram heet het dat de middlendlistrioten dier kolonie feitelijk van Boeren zijn gezuiverd. Ja, daar weten we alles van. Buitenlandsch Nieuws. Liefhebbers voor Z.-Afrika. Met groote ingenomenheid ver tellen de Engelsche bladen, dat er van 110 November zich 2000 lief hebbers voor Baden Powell's Zuid- Af rikaansche politiemacht hebben aangemeld. Maar een „groot aan tal" had geen behoorlijke getuig schriften of was lichamelijk niet geschikt, m. a. w. een groot aan tal bestond uit verdachte sujetten en uit het prachtige materiaal, dat, ofschoon kreupel, doof en blind, bij de yeomanry wèl aangenomen is. Baden-Powell heeft Woensdag de laatste bezending, ten getale van 285, te Southampton! aan boord van de Britannic een Tot weerziens in het Boerenland'toegeroepen. Eeninter view vb nW oimarans De Frankfurter Zeitung deelt een interview van haar correspondent ie Amsterdam met den heer Wolmarans mede. De lezers der Frankfurter weten nu ook, dat de Engelsche praatjes over pogingen tot vredesonderhandelingen van Boerenzijde leugenachtig zijn; dat de Boeren er niet over denken te onder handelen zonder dat. volkomen onaf hankelijkheid der republieken op den voorgrond staat, en dat er geen kwes tie is van afstand van den Witwaters- rand of andere goudvelden. De ..Standard" is inwendig vreeselijk kwaad over deze duidelijke taal. Zij veinst echter of het haar een welkome verlichting uit een bange onzekerheid is. on zeg», dat de Engelsche regeering nu elke bezorgdheid over de juistheid harer politiek op zij kan zetten. Wij weten nu tenminstezegt de huiche laar, die- de onsmakelijke en vaak aartsdomme beschouwinkjes in de Standard schrijft dat Kruger zijn Mieawber-politiek zal voortzetten zoo lang er nog één commando te velde staat on intusschen zal blijven genie ten van de solide geriefelijkheden van Belgische (sic) gastvrijheid." Da verwaarloosde vrouw. De bekende sekwestratie-zaak van Poitiers is Woensdiag in appèl voor het hof aldaar gekomen. Woensdag had de gebruikelijke voorlezing van de stukken plaats. Blanche Monnier moet inmiddels heel wat heter zijn geworden, althans lichamelijk. Gees telijk komt zij niet verdler, dan er plezier in te vinden, niet een groote pop te spelen. Algemeene berichten. DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA. In ecu te Hamburg ontvangen brief uit Zuid-Afrika, wordt gezegd, dat die Engelschen ginds openlijk, als verontschuldiging voor hun moorden op rebellen en. andere barbaarsehhedien, aanvoeren, dat zevenachtste der bevolking feite lijk in vollen opstand is. Een zekere Hans Marais, een Transvaler naar 't beet, heeft d;e „Daily Express' verteld dlat de. Boe ren te Parijs zes Greu sob kanonnen hebben gekocht. Botha heeft vol gens Marais om artillerie gevraagd, omdat de kanonnen, die hij heeft opgegraven, onbruikbaar zijn. be vonden. Zoo'n Transvaler, die in Londen conversaties heeft met Jingo-redao- teur.en, lijkt wel een betrouwbaar personage om oorlogsnieuws te ver tellen. De ..Westminster" zegt, dat vol gens Kitchener's opgaven sedert be gin Juli van dit jaar 7390 Boeren buiten gevecht zijn gesteld. Commentaar overbodig. Een Emgelsoh soldaat, die bij Ita- la gevochten heeft, schildert in een brief dé verwoedheid van dat ge vecht met déze koude, maar teeke- niende woorden,,Omze geweren werden zpo heet, dat wij onze han den er aan brandden." Een Duit-schar uit Mannheim die met een bezending krijgsgevange nen naar Bermuda is gestuurd, meldt vandaar dat er behalve op Burts Island, waar hij zit, nog on geveer 4000 gevangenen op Morgan en Marches Island zijn. Honderden van dezen zijn meer dan 60 jaar oud. dé oudste man is 79 ook zijn er verscheidene kreupelen, lam men, blinden en stammen en 250 kinderen (Dat zijn de gevan genen." die dienen om de totalen vcor Kitchener's weekstaten samen te flansen en die Engelsche minis ters met e-en verlicht liart onder de hu iten-gevecht-geötelden notee- ren.) De ellende is groot. Uit New-Yoiik zijn twee pleegzus ters naar Liverpool vertrokken om vandaai naar Zuid-Afrika in de concentratiekampen dienst te gaan doen. Het Engelsche Roode Kruis had groote moeite gehad om erva ren verpleegsters te krijgen, en toen de beide dames, juffrouw Hut chinson en juffrouw Ramsey, dit hoorden, boden zij hare diensten aan De officieele verliezenilijst ver meldt dat William Christiianison, .soldaat van het 4de Cape Pioneer Railway Regiment, die den 24sit:en October als vermist is gerappor teerd', gevangen genomen en door de Boeren gedood is. Een eerste represaille De spoorlijn tusschem Aliwal- Noord en, Burghersdórp i.s licht be schadigd 's morgens van dien lOen. Bij het station Mijburgh is -een af- deeling Boeren verrieden macht, in een hotel neergestreken en heeft een nuan van de Kaapscbe politie gedood. Hier heeft mem blijkbaar te doen met den gisteren geseinden „moord". Opmerkelijk is dat er nu reedis wondt gesproken van. „ge dood"', zoodlat het zeer waarschijn lijk is dat de man zich tegen de Boeren verzet heeft die zich toen verplicht zagen hem neer te schie ten.. Een treinconducteur, die bij Bo- vendam was gevangen genomen, en later weer losgelaten, zegt dlat Maritz zijn mammen onder sitrenge tucht houdt. Hij geeft gewoonlijk die Ijevélen voor de bewegingen met een. systeem' van fluiitj'es. De man nen zijn goed1 bereden. Met ingang van 15 Nov. is aan dén heer B. H. de WaaL, op zijn verzoek, eervol ontslag verleend uit zijne betrekking van consul-gene raal der Nederlanden tè Kaapstad, onder dankbetuiging voor de dien sten als zoodanig door hem aan den lande bewezen. Ook alweer een gevolg van Enge land's optreden ALLERLEI. President Roosevelt heeft olie op het vuur gegooid, door in het dis trict Columbia een neger tot vrede rechter te benoemen. De nieuwe rechter heeft gestudeerd in Harvard College, was tot dusver directeur van dé districtsschool voor voortge zet onderwijs en was aanbevolen door den veelgesmadén Booker Washington. Carnegie heeft medegedeeld dat hij weer een geschenk van 4.800.000 gulden aan Pittsburg zou geven, waarvan de eene helft bestemd is voor het Cannegie-instituut, de an dere voor een nieuwe polytechni sche school. Volgens de laatste telling, is de bevolking van het Australisch ge mekt/ ebest 3.775.356 zielen. Het Braziliaanse Ik. Congres heeft 60.000 gulden aan .Santos Du-mant (naar men weet. een Braziliaan), toegestaan, ter erkenning van de gewichtige diensten die hij aan de wetenschappelijke beoefening van de luchtvaart heeft bewezen. De „Norddeutsch'e Alg. Ztg." ver neemt, dat tot opvolger van. graaf Hatzfeld als Duiitsc-hie ambassadeur te Londen de Pruisische gezant te Hamburg, graaf Wolff-Mettermich, gekozen is. De „Reachsanzeiger" deelt de wij. zagingen mede, die door den Du.il- scheo Bondsraad' in het toltarief ont werp zijn aangebracht. De oorspron kelijke bepalingen, waarop het ont werp berust, worden behouden en slechts enkele ondendeeliem worden veranderd. Een Boerencommando. In de „Morning Post" komt een verhaal voor van 't bezoek van een Vrij staatse h commando van 140 man aan de hoeve van een Engel schen boer in de Kaapkolonie, liet verhaal is ontleend aan een brief van de vrouw van dén boer aan haar in Engeland- wonende zuster „Na de eerste goede morgan's en dergelijke begroetingen, die een Afrikaner nooit vergeet, stegen de voornaamste mannen van- hot com mando af. Hum paarden werden afgezadeld, terwijl de andere Boe- rein naar onze schapen reden cum deze te slachten. Na eerrige vertoo- gen onzerzijds over onze kostbare kudde Angora's, richtten, zij hun opmerkzaamheid op een kraal met vette schapen, waar men, ons een dag of twee te voren 25 sh. per stuk voor had geboden, Na een on derhoud," met den commandant, een man wan ongeveer 35 jaar, sprak Willem de hoop uit, dat de Boeren niet gekomen waren om in één dag de vruchten van zijn jaren langen hardén arbeid te verwoesten, en hij kreeg tien antwoord dat zij volstrekt geen verlanvon koesterden balda dig* iels te vernielen zoolang men hun niets in den weg legde en zij zich hot benoodigde voedsel konden verschaffen. Tot onze verlichl/ing bemerkten wij welk een vaste, bijna ijzeren, wil d'e commandant begenover zijn manschappen deed gelden. Hij zelf was een zeer streng uitziend man. en ofschoon hij hoffelijk sprak, deed hij dit toch op den toon van iemand' die lang gewoon is te bevelen en geen. tegenstribbelen duldt. Vele burgers traden nu on ze woning binnen; sommigen be dienden zich van koffie, enz. van ons nog niet genuttigd ontbijt, an deren slenterden, rond en lazen, na om d'e laatste Engelsche couranten gevraagd be he bijen, met luider stemme en met het grootste sang froid het. geheele gezelschap artike len over die Boereu voor. Alle bur gers rustten daarna uit bij hun paarden tot het bijna dénker was, toen stegen zij op en begonnen weg te rijden. Maar eerst reed die com mandant nogmaals naar onze deur, en mijn man roepende, vroeg hij Willem of hij de „Boerenprocla- miatie" gezien had. En vervolgens zeide hij „Nu druk ik u op hei hart om goed te verstaan en te onl houden, dat elke kaffer, die wordt uitgezonden om ons bezoek te rap- portoerenzal worden doodgescho ten. en diat gij zelf zult gevangen genomen warden of met 50 pd. st beboet." En ten slotte sprak hij op een. toom, dien ik mijn heele leven lang niet zal vergeten: „Pas op dus! Cij bevindt u in -een gevaarlijke positie." De brief eindigt nftt deze ver zuchting: „Met slechts weinig levens mi d,- d-elen achter blijvende, terwijl schadeloosstelling een droom uit liet verleden is, eindigde voor ons aldus het vijfdie bezoek van Boenen- commando's aan onze plaats, en wemdi aan ons overgelaten om te kiezen tussoheu gehoorzaamheid aan de krijgswet door „onmiddel lijk" de aanwezigheid des vijands te rannorteeren en het vooruitzicht door de Boeren te worden doodge schoten." Stadsnieuws. Haarlem. 15 Nov. 1901. Prov. staten van N.-Holland (Vervolg). Achtereenvolgens werden nu goed gekeurd de artt, 1. 2 en 3, behelzende o. a. dat worden verstaan: 1. onder motorrijtuigen, alle rij- of voertuigen, welke door eene me chanische kracht, op liet rij- of voer tuig zelf aanwezig, worden voort.be wogen; 2. onder wegen, alle voor het alge meen verkeer openstaande wegen in deze provincie. Vlet motorrijtuigen mag over de we gen niet worden gereden, tenzij door Ged. Staten schriftelijk vergunning is verleend tot rijden mei dit, rijtuig; als Feuilleton. Vrij naar het Engels h van MAARTEN MAARTENS. lk telegrafeerde naar mijn onder geschikte beambten en maakte mij gereed nog dien nacht Parijs te ver laten. Ik was van plan eerst maar Londen over te steken, mij daar omtrent de kist voldoende op de hoogte te stellen en dan naar Do ver te trekken om daar mijn ope raties te beginnen. Philip Harvey werd nu het centrum van al mijn denken. Hem moest ik vinden en hebben, voor zijn broeder gelegen heid had hem gelegenheid' tot vluch ten te "-even. Ik spoedde mij naar Engeland nooit ging me een trein zoo lang zaam en een schip zoo zeurig HOOFDSTUK XI. Bij den koffermaker Zoodra ik in Londen, aangekomen was en aan mijn beambten mijn be velen had' uitgedeeld', begon ik aan d'e verdere ontknooping van. het ge heim van den zwarten koffer.De ont dekking aan de Gare du Nord had, zooals gezegd, Maandag 's middags plaats. Ik verliet Parijs op Dinsdag morgen. doch voor ik heenging, ontving ik het volgende briefje van Austin Harvey over de post: „Mijnheer. Ik was hedenmor gen buiten mezelf, en deed als een gek. Ik kan mijn gedrag alleen ver klaren en verontschuldigen met te wijzen op dé verschrikkelijke po sitie, waarin ik mij onverwachts geplaatst zag. U zult dit wel in aan merking willen nemen. Ik moet u beleefd verzoeken, uw onderzoek voort te zetten. Dat is beter dan de ze vreeselijke onzekerheid. Tot na dere kennisgeving blijf ik in het Hotel die la Paix. AUSTIN HARVEY." Arme kerel! Kon men nog ron der en eervoller zijn excuus ma ken? Ik kon hem inderdaad verge ven want zijn toestand was inder daad vreeselijk. Vrijdagmorgen vroeg, toen Lk er zeker van was, dlat er nog geen klanten konden zijn, wandelde ik naar Mssrs. Browne Elder. Za del- en Koffermakers etc. Cheap- side. Ik vroeg oen der firmanten te spreken en "af mijn kaartje. Voor ik verdere stappen nam moest ik me eerst verzekeren het bestaan van een Philip Harvey, dien ik ge fantaseerd had' uit dén naam „Phi lip" op Austin Harvey's brief. Ik werd in een kantoortje gela ten en door Mr. Elder ontvangen, die er een levend voorbeeld van was d'at het koffermaken een voor- deelig bedrijf genoemd' mag wor den. Des te beter. Hoe winstgeven der de zaak des te nauwkeuriger de boekhouding. Ik aarzelde of ik nue zou uitge ven voor een gewone klant, die op recommandatie van dien heer Har vey kwam of rondweg zou zeggen wat mijn doel was, als detective. Ik koos het laatste omdat de een voudigste weg me altijd de beste toeschijnt. Ik beschreef den zwarten koffer, zooals ik die in Parijs gezien had, zoo nauwkeurig mogelijk. Hij zei dadelijk: die is van ons, dat is onze specialiteit. Die koffers zijn sterk en gemakkelijk. Ze worden weinte gebruikt voor kleeren, maar meestal voor boeken. Mag ik vragen of u ze in ver schillende grootten maakt? Ja, er zijn drie grootten. Wilt u eens zien? We gingen in het magazijn. Daar stonden drie koffers juist zooals ik in Parijs had gezien, van verschil lende afmetingen. Ik koos onmid dellijk dé tweede. Zulk een koffer zoek ik, zei ik. en alles wat ik wil weten is of u kort geleden zulk een koffer verkocht hebt aan een miss Orr- Simpkinson en een andere, moge lijk eenigen tijd te voren, aan een zekeren Mr. Harvey. Wat het eerste gedeelte van uw vraag betreft, dat kan ik uit mijn eeheugen bevestigend beant woorden, zei Mr. Elder. Onge veer een week geleden hebben we zulk een koffer verkocht, aan een dame van dien naam in Southend. Ik herinner me nog een brief dien ze me overgestuurd heeft; ze be schreef hem en deelde medé dat een heer onze firma aanbevolen had. Ik zal u den brief laten lezon. Hij zocht en snuffelde lang in een groot en berg papieren tot hij den bewusten brief vond. Het was een kort epistel van miss Simpkinson. uit Southend ge schreven waarin zij van die firma Browne Elder een zwarten koffer volgens bestelling verlangde, haar aanbevolen déor iemand, d;io er kort te voren ook een gekocht had. Een cheque was er bijgevoegd, zoo als in een posteriptum vermeld stond, en in een tweede posterip tum stond, dat die koffer diende om er een ph oiograf ie-toestel in te pakken. Dit >ewijst het eene gedeelte, zei ik. maar het minst belang rijke. En nu, wat Mr. Harvey be treft. Kunt u mij ook op weg hel pen met den koffer, door Mr. Har vey gekocht? Harvey, Harvey, dat moet eenigen tijd geleden zijn; ik her inner het me niet meer. Hij nam een dik kantoorboek, dat op de tafel lag en ging de blad- zijdén na. Hij liep met zijn vinger vlug langs de lange lijst namen. Ik stond in groote spanning te wach ten. Wat miss Simpkinson's in koop betrof, die beteekende niet veel, daar wist ik reeds genoeg van. Maar om het beslaan, zoo mo gelijk het adres uit te vinden van den eigenaar van dé tweede zwar te kist, dat was reeds een geheel andere zaak. Mr. Elder fronschte zijn wenk brauwen. Ik vind1 den naam hier niet, zei hij, het moet verleden jaar geweest zijn. Hij nam een ander folio ter hand en liep het op dezelfde manier door. Plotseling klaarde zijn gezicht op. Hier heb ik het, Mr. Harvey, zei hij. Mijn hart klopte. Hij schoof het boek naar me toe en liet mij den post zien. Een zwarte koffer, groot te No. i was vijftien maanden ge leden door een zekeren Mr. John Harvey gekocht en hem aan hoorei van een schip te Southampton ge zonden. Dat is de naam niet, zei ik, maar desniettegenstaande nam ik toch goed nota van het feit. Mr Elder verplichtte me nog

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1901 | | pagina 1