NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
Dedoodevanden
zwarten koffer.
19e Jaargang
Zaterdag 1(> Nov mbcr 1901
No. fill
HAAHLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waai- een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het gelieele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37
de omstreken en franco per poBt0.45
ADVERTENTIÈN
Van 15 regels 50 Ots.iedere regel meer 10 Ots. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
BureauxGebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 1JÏ8.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenti
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité EtrangèreQ, L. DAUBE Co. JOHN F. JONEtijSucc., Parijs 31Faubourg MontfflQjJre,
U* UT-TT I Mn—^>yii I 1
Haarlem's Dagblad van 16Not.
bevat o.a.
De „Daily News" over Brodrick s
rede, De Afrikaander bond be
schuldigd, Een Boerencommando,
Een brutale inbraak, Prov. Staten
van N.-Holland.
Advertentiën
VOOB HET
Zaterdagavondnummer.
Meermalen zijn. wij tot ons leedwe
zen genoodzaakt Advertentiën al te
wijzen voor het Zaterdagavondnum-
mer, die des Zaterdagsmorgens pas
worden bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaatsing,
dan is inzending op Vrijdagavond noo-
dig, uitgezonderd natuurlijk kleine ad
vertenties of familieberichten, aie
moeilijk vooraf kunnen worden inge-
l6Verd DE ADMINISTRATIE.
Officieele Berichten.
BURGEMEESTER EN WETHOU
DERS van Haarlem brengen ter open
bare kennis ,dat is ingekomen een ver
zoekschrift van H. van Amstel, om
vergunning tot het verkoopen van ster
ken drank in het klein in het perceel
aan den Kloppersingel no. 15.
Haarlem, 13 November 1901.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd:
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Politiek Overzicht.
Wij dieeldien reeds dien, inhoud
mede van die rede door St. John
Brodrick gehouden in Carlton City
Club, en noemden die toespraak
„eene aaneenschakeling' van leu
gens." De grofste onwaarheid' is
wel de mededéieilimg, diat van die
17.000 Yeomen, slechts 350 door
Kitchener zijn teruggezonden. Mien
begrijpt niet hoe de minister van,
oorlog dJit zonder blikken durft
vertellen, na al de jeremiades door
den beul van Soedan over deze
pLatteland&sch utteri j aangeheven
De. regieeringsgezinde pers juicht
natuurlijk Brodrick's brutaliteiten
toe. maar de oppositie bladen1 ko
men anders uit den hoek.
De ,,Da(ily News" zegt in een
hoofdartikel, dat uit de geheielie redie
weer blijkt hoe ongeschikt die man
is als minister van oorlog. Hij moest
aftreden en het geheele kabinet zou
ontslag behooren te nemen; het zal
anders toch daartoe genoodzaakt
worden in Januari. Het blad hecht
geen geloof aan Kitchener's beschul
diging, door Brodrick herhaald, dat
die Boeren Kaffer kinderen vermoor
den. Dat die Boeren Kafferspionnen
doodschieten, is vermoedelijk waar.
maar die Engelschen schieten ook
de spionnen van de Boeren dood.
De Engelschen hebben t weer
eens noodig geoordeeld, hun gal
uit te spuwen over dien Afrikaander
Band. Een telegram uit Graaff Rei
ne t meldt dat daar ter plaatse, waar
de hoofdkwartieren van de bewe
ging van den Afrikaandierbond ge-
vesitigd zijn, het zeer stil is, en men
langzamerhand overal anders over
dien bond begint te denken. Nu be
gint er overal een gevoel van wrok
tegen den bond op te komen. In
den loop van een interview zeide
Smith, een lid van de wetgevende
vergadering, vroeger een van de
mieast in het oog loopende leden
vani den bond' en een ambtgenoot
van den oud-minister Te Water,
dat hij besloten was alle conneotie
miet den bond, diie de bevolking
misleid had, af tie breken.
Een ander invloedrijk lid van dén
bond, John Enslio, die over het on
derwerp slecht te spreken was, zei-
de, dat de leiders van den bond
hum volgelingen hadden verraden
toen er moeilijkheden kwamen had
den: 7 het land verlaten, en dege
nen die vertrouwen hiadden ge
steld in hun leiding hadden zij
d'en sftieiek gel alien. Enslin maakte
zijn voornemen bekend, al zijn
vrienden^ over te haten een open
brief te teekenen, waarbij zij alle
banden met d'en bond afbraken, nu
hij rassenhaat aankweekte, waar
door reeds alle tegenwoordige el
lende- was veroorzaakt.
Natuurlijk krijgt die bond nu de
schuld van alles, de zeil f die
bond, die steeds door de. Engelscbe
Afrikaandlers in' een hoek is ge
trapt. Wij kunnen: dian ook al die
onzinnige praatjes en laffe ver
dachtmakingen. gerust voegen bij
den hoop Bnitschie leugens, die
langzamerhand' respectabele afme
tingen begint aan te riemen.
In hetzelfde telegram heet het dat
de middlendlistrioten dier kolonie
feitelijk van Boeren zijn gezuiverd.
Ja, daar weten we alles van.
Buitenlandsch Nieuws.
Liefhebbers voor Z.-Afrika.
Met groote ingenomenheid ver
tellen de Engelsche bladen, dat er
van 110 November zich 2000 lief
hebbers voor Baden Powell's Zuid-
Af rikaansche politiemacht hebben
aangemeld. Maar een „groot aan
tal" had geen behoorlijke getuig
schriften of was lichamelijk niet
geschikt, m. a. w. een groot aan
tal bestond uit verdachte sujetten
en uit het prachtige materiaal, dat,
ofschoon kreupel, doof en blind, bij
de yeomanry wèl aangenomen is.
Baden-Powell heeft Woensdag
de laatste bezending, ten getale van
285, te Southampton! aan boord van
de Britannic een Tot weerziens in
het Boerenland'toegeroepen.
Eeninter view vb nW oimarans
De Frankfurter Zeitung deelt een
interview van haar correspondent ie
Amsterdam met den heer Wolmarans
mede. De lezers der Frankfurter weten
nu ook, dat de Engelsche praatjes over
pogingen tot vredesonderhandelingen
van Boerenzijde leugenachtig zijn; dat
de Boeren er niet over denken te onder
handelen zonder dat. volkomen onaf
hankelijkheid der republieken op den
voorgrond staat, en dat er geen kwes
tie is van afstand van den Witwaters-
rand of andere goudvelden.
De ..Standard" is inwendig vreeselijk
kwaad over deze duidelijke taal. Zij
veinst echter of het haar een welkome
verlichting uit een bange onzekerheid
is. on zeg», dat de Engelsche regeering
nu elke bezorgdheid over de juistheid
harer politiek op zij kan zetten. Wij
weten nu tenminstezegt de huiche
laar, die- de onsmakelijke en vaak
aartsdomme beschouwinkjes in de
Standard schrijft dat Kruger zijn
Mieawber-politiek zal voortzetten zoo
lang er nog één commando te velde
staat on intusschen zal blijven genie
ten van de solide geriefelijkheden
van Belgische (sic) gastvrijheid."
Da verwaarloosde vrouw.
De bekende sekwestratie-zaak van
Poitiers is Woensdiag in appèl voor
het hof aldaar gekomen. Woensdag
had de gebruikelijke voorlezing van
de stukken plaats. Blanche Monnier
moet inmiddels heel wat heter zijn
geworden, althans lichamelijk. Gees
telijk komt zij niet verdler, dan er
plezier in te vinden, niet een groote
pop te spelen.
Algemeene berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
In ecu te Hamburg ontvangen
brief uit Zuid-Afrika, wordt gezegd,
dat die Engelschen ginds openlijk,
als verontschuldiging voor hun
moorden op rebellen en. andere
barbaarsehhedien, aanvoeren, dat
zevenachtste der bevolking feite
lijk in vollen opstand is.
Een zekere Hans Marais, een
Transvaler naar 't beet, heeft d;e
„Daily Express' verteld dlat de. Boe
ren te Parijs zes Greu sob kanonnen
hebben gekocht. Botha heeft vol
gens Marais om artillerie gevraagd,
omdat de kanonnen, die hij heeft
opgegraven, onbruikbaar zijn. be
vonden.
Zoo'n Transvaler, die in Londen
conversaties heeft met Jingo-redao-
teur.en, lijkt wel een betrouwbaar
personage om oorlogsnieuws te ver
tellen.
De ..Westminster" zegt, dat vol
gens Kitchener's opgaven sedert be
gin Juli van dit jaar 7390 Boeren
buiten gevecht zijn gesteld.
Commentaar overbodig.
Een Emgelsoh soldaat, die bij Ita-
la gevochten heeft, schildert in een
brief dé verwoedheid van dat ge
vecht met déze koude, maar teeke-
niende woorden,,Omze geweren
werden zpo heet, dat wij onze han
den er aan brandden."
Een Duit-schar uit Mannheim die
met een bezending krijgsgevange
nen naar Bermuda is gestuurd,
meldt vandaar dat er behalve op
Burts Island, waar hij zit, nog on
geveer 4000 gevangenen op Morgan
en Marches Island zijn. Honderden
van dezen zijn meer dan 60 jaar
oud. dé oudste man is 79 ook zijn
er verscheidene kreupelen, lam
men, blinden en stammen en
250 kinderen (Dat zijn de gevan
genen." die dienen om de totalen
vcor Kitchener's weekstaten samen
te flansen en die Engelsche minis
ters met e-en verlicht liart onder
de hu iten-gevecht-geötelden notee-
ren.) De ellende is groot.
Uit New-Yoiik zijn twee pleegzus
ters naar Liverpool vertrokken om
vandaai naar Zuid-Afrika in de
concentratiekampen dienst te gaan
doen. Het Engelsche Roode Kruis
had groote moeite gehad om erva
ren verpleegsters te krijgen, en
toen de beide dames, juffrouw Hut
chinson en juffrouw Ramsey, dit
hoorden, boden zij hare diensten
aan
De officieele verliezenilijst ver
meldt dat William Christiianison,
.soldaat van het 4de Cape Pioneer
Railway Regiment, die den 24sit:en
October als vermist is gerappor
teerd', gevangen genomen en door
de Boeren gedood is. Een eerste
represaille
De spoorlijn tusschem Aliwal-
Noord en, Burghersdórp i.s licht be
schadigd 's morgens van dien lOen.
Bij het station Mijburgh is -een af-
deeling Boeren verrieden macht, in
een hotel neergestreken en heeft
een nuan van de Kaapscbe politie
gedood.
Hier heeft mem blijkbaar te doen
met den gisteren geseinden
„moord". Opmerkelijk is dat er nu
reedis wondt gesproken van. „ge
dood"', zoodlat het zeer waarschijn
lijk is dat de man zich tegen de
Boeren verzet heeft die zich toen
verplicht zagen hem neer te schie
ten..
Een treinconducteur, die bij Bo-
vendam was gevangen genomen,
en later weer losgelaten, zegt dlat
Maritz zijn mammen onder sitrenge
tucht houdt. Hij geeft gewoonlijk
die Ijevélen voor de bewegingen met
een. systeem' van fluiitj'es. De man
nen zijn goed1 bereden.
Met ingang van 15 Nov. is aan
dén heer B. H. de WaaL, op zijn
verzoek, eervol ontslag verleend uit
zijne betrekking van consul-gene
raal der Nederlanden tè Kaapstad,
onder dankbetuiging voor de dien
sten als zoodanig door hem aan
den lande bewezen.
Ook alweer een gevolg van Enge
land's optreden
ALLERLEI.
President Roosevelt heeft olie op
het vuur gegooid, door in het dis
trict Columbia een neger tot vrede
rechter te benoemen. De nieuwe
rechter heeft gestudeerd in Harvard
College, was tot dusver directeur
van dé districtsschool voor voortge
zet onderwijs en was aanbevolen
door den veelgesmadén Booker
Washington.
Carnegie heeft medegedeeld dat
hij weer een geschenk van 4.800.000
gulden aan Pittsburg zou geven,
waarvan de eene helft bestemd is
voor het Cannegie-instituut, de an
dere voor een nieuwe polytechni
sche school.
Volgens de laatste telling, is de
bevolking van het Australisch ge
mekt/ ebest 3.775.356 zielen.
Het Braziliaanse Ik. Congres heeft
60.000 gulden aan .Santos Du-mant
(naar men weet. een Braziliaan),
toegestaan, ter erkenning van de
gewichtige diensten die hij aan de
wetenschappelijke beoefening van
de luchtvaart heeft bewezen.
De „Norddeutsch'e Alg. Ztg." ver
neemt, dat tot opvolger van. graaf
Hatzfeld als Duiitsc-hie ambassadeur
te Londen de Pruisische gezant te
Hamburg, graaf Wolff-Mettermich,
gekozen is.
De „Reachsanzeiger" deelt de wij.
zagingen mede, die door den Du.il-
scheo Bondsraad' in het toltarief ont
werp zijn aangebracht. De oorspron
kelijke bepalingen, waarop het ont
werp berust, worden behouden en
slechts enkele ondendeeliem worden
veranderd.
Een Boerencommando.
In de „Morning Post" komt een
verhaal voor van 't bezoek van een
Vrij staatse h commando van 140
man aan de hoeve van een Engel
schen boer in de Kaapkolonie, liet
verhaal is ontleend aan een brief
van de vrouw van dén boer aan
haar in Engeland- wonende zuster
„Na de eerste goede morgan's en
dergelijke begroetingen, die een
Afrikaner nooit vergeet, stegen de
voornaamste mannen van- hot com
mando af. Hum paarden werden
afgezadeld, terwijl de andere Boe-
rein naar onze schapen reden cum
deze te slachten. Na eerrige vertoo-
gen onzerzijds over onze kostbare
kudde Angora's, richtten, zij hun
opmerkzaamheid op een kraal met
vette schapen, waar men, ons een
dag of twee te voren 25 sh. per
stuk voor had geboden, Na een on
derhoud," met den commandant, een
man wan ongeveer 35 jaar, sprak
Willem de hoop uit, dat de Boeren
niet gekomen waren om in één dag
de vruchten van zijn jaren langen
hardén arbeid te verwoesten, en hij
kreeg tien antwoord dat zij volstrekt
geen verlanvon koesterden balda
dig* iels te vernielen zoolang men
hun niets in den weg legde en zij
zich hot benoodigde voedsel konden
verschaffen.
Tot onze verlichl/ing bemerkten
wij welk een vaste, bijna ijzeren,
wil d'e commandant begenover zijn
manschappen deed gelden. Hij
zelf was een zeer streng uitziend
man. en ofschoon hij hoffelijk
sprak, deed hij dit toch op den toon
van iemand' die lang gewoon is te
bevelen en geen. tegenstribbelen
duldt. Vele burgers traden nu on
ze woning binnen; sommigen be
dienden zich van koffie, enz. van
ons nog niet genuttigd ontbijt, an
deren slenterden, rond en lazen, na
om d'e laatste Engelsche couranten
gevraagd be he bijen, met luider
stemme en met het grootste sang
froid het. geheele gezelschap artike
len over die Boereu voor. Alle bur
gers rustten daarna uit bij hun
paarden tot het bijna dénker was,
toen stegen zij op en begonnen weg
te rijden. Maar eerst reed die com
mandant nogmaals naar onze deur,
en mijn man roepende, vroeg hij
Willem of hij de „Boerenprocla-
miatie" gezien had. En vervolgens
zeide hij „Nu druk ik u op hei
hart om goed te verstaan en te onl
houden, dat elke kaffer, die wordt
uitgezonden om ons bezoek te rap-
portoerenzal worden doodgescho
ten. en diat gij zelf zult gevangen
genomen warden of met 50 pd. st
beboet." En ten slotte sprak hij op
een. toom, dien ik mijn heele leven
lang niet zal vergeten: „Pas op dus!
Cij bevindt u in -een gevaarlijke
positie."
De brief eindigt nftt deze ver
zuchting:
„Met slechts weinig levens mi d,-
d-elen achter blijvende, terwijl
schadeloosstelling een droom uit
liet verleden is, eindigde voor ons
aldus het vijfdie bezoek van Boenen-
commando's aan onze plaats, en
wemdi aan ons overgelaten om te
kiezen tussoheu gehoorzaamheid
aan de krijgswet door „onmiddel
lijk" de aanwezigheid des vijands
te rannorteeren en het vooruitzicht
door de Boeren te worden doodge
schoten."
Stadsnieuws.
Haarlem. 15 Nov. 1901.
Prov. staten van N.-Holland
(Vervolg).
Achtereenvolgens werden nu goed
gekeurd de artt, 1. 2 en 3, behelzende
o. a. dat worden verstaan:
1. onder motorrijtuigen, alle
rij- of voertuigen, welke door eene me
chanische kracht, op liet rij- of voer
tuig zelf aanwezig, worden voort.be
wogen;
2. onder wegen, alle voor het alge
meen verkeer openstaande wegen in
deze provincie.
Vlet motorrijtuigen mag over de we
gen niet worden gereden, tenzij door
Ged. Staten schriftelijk vergunning is
verleend tot rijden mei dit, rijtuig; als
Feuilleton.
Vrij naar het Engels h
van
MAARTEN MAARTENS.
lk telegrafeerde naar mijn onder
geschikte beambten en maakte mij
gereed nog dien nacht Parijs te ver
laten. Ik was van plan eerst maar
Londen over te steken, mij daar
omtrent de kist voldoende op de
hoogte te stellen en dan naar Do
ver te trekken om daar mijn ope
raties te beginnen. Philip Harvey
werd nu het centrum van al mijn
denken. Hem moest ik vinden en
hebben, voor zijn broeder gelegen
heid had hem gelegenheid' tot vluch
ten te "-even.
Ik spoedde mij naar Engeland
nooit ging me een trein zoo lang
zaam en een schip zoo zeurig
HOOFDSTUK XI.
Bij den koffermaker
Zoodra ik in Londen, aangekomen
was en aan mijn beambten mijn be
velen had' uitgedeeld', begon ik aan
d'e verdere ontknooping van. het ge
heim van den zwarten koffer.De ont
dekking aan de Gare du Nord had,
zooals gezegd, Maandag 's middags
plaats. Ik verliet Parijs op Dinsdag
morgen. doch voor ik heenging,
ontving ik het volgende briefje van
Austin Harvey over de post:
„Mijnheer. Ik was hedenmor
gen buiten mezelf, en deed als een
gek. Ik kan mijn gedrag alleen ver
klaren en verontschuldigen met te
wijzen op dé verschrikkelijke po
sitie, waarin ik mij onverwachts
geplaatst zag. U zult dit wel in aan
merking willen nemen. Ik moet
u beleefd verzoeken, uw onderzoek
voort te zetten. Dat is beter dan de
ze vreeselijke onzekerheid. Tot na
dere kennisgeving blijf ik in het
Hotel die la Paix.
AUSTIN HARVEY."
Arme kerel! Kon men nog ron
der en eervoller zijn excuus ma
ken? Ik kon hem inderdaad verge
ven want zijn toestand was inder
daad vreeselijk.
Vrijdagmorgen vroeg, toen Lk er
zeker van was, dlat er nog geen
klanten konden zijn, wandelde ik
naar Mssrs. Browne Elder. Za
del- en Koffermakers etc. Cheap-
side. Ik vroeg oen der firmanten te
spreken en "af mijn kaartje. Voor
ik verdere stappen nam moest ik
me eerst verzekeren het bestaan
van een Philip Harvey, dien ik ge
fantaseerd had' uit dén naam „Phi
lip" op Austin Harvey's brief.
Ik werd in een kantoortje gela
ten en door Mr. Elder ontvangen,
die er een levend voorbeeld van
was d'at het koffermaken een voor-
deelig bedrijf genoemd' mag wor
den. Des te beter. Hoe winstgeven
der de zaak des te nauwkeuriger
de boekhouding.
Ik aarzelde of ik nue zou uitge
ven voor een gewone klant, die op
recommandatie van dien heer Har
vey kwam of rondweg zou zeggen
wat mijn doel was, als detective.
Ik koos het laatste omdat de een
voudigste weg me altijd de beste
toeschijnt.
Ik beschreef den zwarten koffer,
zooals ik die in Parijs gezien had,
zoo nauwkeurig mogelijk. Hij zei
dadelijk: die is van ons, dat is
onze specialiteit. Die koffers zijn
sterk en gemakkelijk. Ze worden
weinte gebruikt voor kleeren, maar
meestal voor boeken.
Mag ik vragen of u ze in ver
schillende grootten maakt?
Ja, er zijn drie grootten. Wilt
u eens zien?
We gingen in het magazijn. Daar
stonden drie koffers juist zooals ik
in Parijs had gezien, van verschil
lende afmetingen. Ik koos onmid
dellijk dé tweede.
Zulk een koffer zoek ik, zei
ik. en alles wat ik wil weten is
of u kort geleden zulk een koffer
verkocht hebt aan een miss Orr-
Simpkinson en een andere, moge
lijk eenigen tijd te voren, aan een
zekeren Mr. Harvey.
Wat het eerste gedeelte van
uw vraag betreft, dat kan ik uit
mijn eeheugen bevestigend beant
woorden, zei Mr. Elder. Onge
veer een week geleden hebben we
zulk een koffer verkocht, aan een
dame van dien naam in Southend.
Ik herinner me nog een brief dien
ze me overgestuurd heeft; ze be
schreef hem en deelde medé dat
een heer onze firma aanbevolen
had. Ik zal u den brief laten lezon.
Hij zocht en snuffelde lang in
een groot en berg papieren tot hij
den bewusten brief vond.
Het was een kort epistel van
miss Simpkinson. uit Southend ge
schreven waarin zij van die firma
Browne Elder een zwarten koffer
volgens bestelling verlangde, haar
aanbevolen déor iemand, d;io er
kort te voren ook een gekocht had.
Een cheque was er bijgevoegd, zoo
als in een posteriptum vermeld
stond, en in een tweede posterip
tum stond, dat die koffer diende
om er een ph oiograf ie-toestel in te
pakken.
Dit >ewijst het eene gedeelte,
zei ik. maar het minst belang
rijke. En nu, wat Mr. Harvey be
treft. Kunt u mij ook op weg hel
pen met den koffer, door Mr. Har
vey gekocht?
Harvey, Harvey, dat moet
eenigen tijd geleden zijn; ik her
inner het me niet meer.
Hij nam een dik kantoorboek,
dat op de tafel lag en ging de blad-
zijdén na. Hij liep met zijn vinger
vlug langs de lange lijst namen. Ik
stond in groote spanning te wach
ten. Wat miss Simpkinson's in
koop betrof, die beteekende niet
veel, daar wist ik reeds genoeg
van. Maar om het beslaan, zoo mo
gelijk het adres uit te vinden van
den eigenaar van dé tweede zwar
te kist, dat was reeds een geheel
andere zaak.
Mr. Elder fronschte zijn wenk
brauwen.
Ik vind1 den naam hier niet,
zei hij, het moet verleden jaar
geweest zijn.
Hij nam een ander folio ter hand
en liep het op dezelfde manier door.
Plotseling klaarde zijn gezicht op.
Hier heb ik het, Mr. Harvey,
zei hij.
Mijn hart klopte. Hij schoof het
boek naar me toe en liet mij den
post zien. Een zwarte koffer, groot
te No. i was vijftien maanden ge
leden door een zekeren Mr. John
Harvey gekocht en hem aan hoorei
van een schip te Southampton ge
zonden.
Dat is de naam niet, zei ik,
maar desniettegenstaande nam
ik toch goed nota van het feit.
Mr Elder verplichtte me nog