Tweede Blad,
Dedoodevanden
zwarten koffer.
bekoorende bij
„Hasrlem's Dagblad"
van
Woensdag 4 December 1901.
No» 5655
Verzoek van St. Nicolaas.
De lijd vaai mist, koude en regen
is gekorrnoiT. De tijd van lange
avonden, concerten en komedie;
maar ook van werkloosheid en ar
moede. Voor de jeugd is t echter
de preLiógstie tijd van t jaar. Sinlt-
N'ieolaas rijdt, over de diaken en
vraagt im de schoorsteetmetm „of de
kindertjes zoet. geweest zijn".
Die goede oude Sint is weer van
't verre Spanje gekomen. Even als
vro 'ger vergezelt hem Pieter mijn
knecht, 't zwarte knechtje.
Ook rai weer aal hij al zijne goe
de gaven brengen aan die- kinder
tjes, «lie op zijn vraag antwoordden
„Ja" Sint, ik l)©i> zoet, heel zoet ge
weest". Ziet. reeds bracht hij aan
de winkels sinoepeinijiem. Borstplaat,
marsepijni en bcutlerMlers zijn da
voorboden van zijne komst. Zoo
verteld de beniiddlelde moeder hare
kinderen. Als bewijs, dat Sint reeds
in de stad! is. nieemit zij die kinderen
mede en laat bun alles zien. Gaat
de- winkels, vooral die confiaeurs.
met een bezoek veiwen, en geeft
de kleintjes reedis een voorproefje,
van alles wat later nog volgen zal.
O! 't is zulk een «gemot kinderoogen
te zien) schitteren van pleizier, ze
me.t de anmpjee om je hals te hoo
rei; fluistienien: „Maatje, ik heb
zoo n pleizier .gehad!" Ben dankbare
kus te krijgen van 't guitige mondje
't Was een koude, gure namid
dag.
Ik had nov eeniLge boodschappen
tie doen., 't Ging ree<dls tegen vijf
uur. In de nu donkere straten
wandelden eilechió weinige diames
en dj ie enlkielen gingen, nuet versnel-
dein; pas huiswaarts, 't Mooie weeir
vam 's middags w'ais plotseling iin
oen: vuiillle koudle motregen vernam-
derdl. Mij scheen 't, of die winkels
er niet zoo vroolijik mieer uitzagen,
of alles somherder eimstigor gewor
den was, in dien vaten guren avond.
Haastig stapte ik voort om zoo spoe-
di gmogetlijk weer thuis te zijn. Op
eens bleef ik getroffen^ staan' voor
©em van onze grootste' banketwin-
ke'ls.
Drie kleine dlrenrniesj.es hingien.
meer dam ze stonden tegen heit
groote helideir verlichte venster. Ze
waren sllecblt gekleed, veel te dluirn
voor diit gure Weer.
Zc tuuirden die neusjes plat
gedrukt tegen de' groote ruiten
met ernstige gezichtjes naar al het
moois, dat er teinfooingestekt lag.
Zeg Ant, klonk een fijn stem -
metje ua'ast mie, zie jij die sigaar,
wat een groote hè, en wat een dik
ke, zoo'm groote was verleden jaar
toch nergens te zieni.
Nee hoor, ik bad veel liever
die groot© chocola M, ik heet toch
immers Mietje, dit is dus mijn let
ter.
Dat zou je wed willen hè, zegt
't grootste kind, een meisje van een
jaar of acht. Jij krijgt die niet;
Simt' brengt toch alteien in de mooie
huizeen1.
En. melt een nauwelijks merkbaar
zuchtje laat ze er op volgen:
Hè, als ie nou toch ook eens
bij ons kwam, weet jie Wat ik vra
gen zou; dat wiegje met die echte
kantten gordijntjes.
KiodleiUjes, zeg ik; de klein
tjes keken verschrikt op. Kinder
tjes, zouden: jielui dab moois ook van
dichtbij' eens willen: zien.
Ze maakten, eemie beiweging, om
weg te loopem, precies of ze kwaad
haididleni gedaan. En och ze beke
ken slechts 't voor hen1 onbereikbare
moois!
Ik hielcB ze «tegen: „Heusch, kim
diertjes, i«k moet jelui wat vertelten,
zoo even. ben ik dien goeden ouden
Stmt liegen gekomen, zijn paard' en
wagen had hij wel nog in Spanje
gelaten, maai' hij ig anlet zijn
knecht wat vroeger gekomen om al
vast de zoelte kiinidlertj.es op te zoe
ken'. Hij vroeg mie of ik zoo goed
wilde zijn hem vandaag wat te fijed-
pc*n. Hij zei dat om vijf uur voor
dezen winkel dlrie zoete kindertjes
zouden staan, die ach, hoe noem
de hij jelui ook weer
Ikke Wirn. ikke Mienibje en
ikke Ant. vielen de drie dreumesjes
me in die reden, „juist die Wirn,
Mienitje en Ant beetem, en of ik
die kindertjes eens mee naar bin-
em wilde nemen".
- Zou 't gaan?
Drie paar oogew schitterden mie
tegen:
Meent u '4 heusch, juffrouw,
is 't heusch waan, heeft Simt dat
gezegd? vroegen ze alDei drie te ge
lijk, nu niet meer bang voor mij.
Moeddr, ging de oudste met
een droevig stemmetje- voort', zegt
altijd, dat Sint alleen om de rijke
kindertjes dlerakt, dat Sint geen tijd'
heeft om ook aan de airmie te den
ken!
Wij stapten' den winkel binnen.
In een vroolijk verlichte kamer,
stond de St. Nicolaasiafel. De mu
ren van 't vertrek waren met spie
gels en groen versierd, in die hoe
ken planten en' bloemen. In 't mid
den een g«root jxxrtret van den goe
den Bisshop te paard, in vol ov-
naaJt, naast hem Pieter mijin knecht,
zwarter dian ooit.
Op lange, breede toonbanken, be
kleed met helder wit katoen. lagen
de verleidelijkste zaken uitgestald.
Groote chocolade-lettere, borstplaat,
keurig op stapeltjes gelegd;, varken
tjes, zwaantjes, worstenaardap
pelen, tot zelfs borstbeelden van
beroemde kunstenaars van marse-
pïjn, prachtige Bonitanuicres, enz.
enz., te veel om op te noemen, eene
tentoonstelling in miniatuur op 't
gehied van suikerwerken en cho
colade. Beteuterd stonden die klei
nen te kijken, even nog nart Hond
van de geleden koude.
Hè, zoo dicht bij al dat moois te
zijn, dat alles eiens rustig te mogen
bekijken.
De grootste bleef voor 't portret
van Sint staan, en vroeg mo met
een ongeloovig gezichtje:
En heeft u nou heusch dien
echten Simt gesproken, ziet ie er
nèt zoo uit, als op 't portret, is ie
■al zoo oud?
Hadt u niet graag eens e ven
aan zijn langen baard) getrokken,
vreeg de kleinste. Hè, walt wou ik
hem graag eens spreken
Nu, kindertjes, dft, jaar moeten
jelui maar met mij tevreden zijn,
wie weet karnt hij dan 't volgend
jaar niet zelf, antwoordde ik, een
weinig in die war gehnacht dloor al
die vragen.
Hè, wat is dat ©en groote cho
colas visch, zou ie hol zijn, weet je
nog weil Arnt, dat vadler en ik uit
hengelen rtngeim, we brachten toen
een levende mee, maar die was nog
gr ooi ter.
M'ienitje begon te schreien.
Waarom huil je, Mientje?
vroeg ik.
Och, vadieir is no-u zoo ziek, hij
ligt al dlrie weken plat op bed,
hiji kan niou niks voor ons verdie
nen. Moeder, gaat wieil uit werken,
maar och, t is nou zoo anders als
van den zomer.
Toe juffrouw, laat u me maar
gauw weer naar huis gaan.
Wel meien, eieiret moet je nu
maar eens alles goed bekijken en
me vertellen wat je graag hebben
wilt. De traantjes waren spoedig
gedroogd.
Mogen, we wat hebben van al
dab mooiis vroeg Mienitje, heeft Simt
dat gezegd?
ja, bevestigd© ik.
Nou, dan zou iik erg graag die
M hebben.
Zoo, en jij? vroeg ik Wim
wat mag S imt jou geven?
O, ik de sigaar, hè, zoo'n dikke
heb ik baast nog nooit giezien.
Amt koos \t wiegje.
Wilt' u Sint voor ons bedan
ken. U zult beun 'toch wel weer
isprekem, we zullen heusch goed
oppassen en heel zoet zijn.
Dicht maast elkaar gedrongen hup
pelden ze weg, de pakjes tegen zich
aangedrukt met vroolijlke, blijde ge
zichtjes. Dankbaar dlat Sint hen
dit jaar niet vengeten had.
Ik vervolgde mijn weg, nu nog
meer ltettend op al die kleine
menschjes om mij been.
Wat liepen er nog veel in dien la
ten namiddag ,voor bijna eiken-
winkel stonden ze. Twee, drie,
vier, soms bij heele troepjes, allen
met dezelfde verlangende gezicn-
tjee.. Wat had ik gaarne al die
kinderen 't zelfde sprookje verteld,
maardlat kon bruintje niet trek
ken. Dien nacht had ik een 'wam-
dJarLijikem dtroom.
Sint-Nicaliaaa stvcoid voor nnj, pit©-
ciies als op de plaalb Ln den bartketr
winkel.
Lang en ernstig keek hij: mij aan
miet zijn oude oogen, zegenend hief
hij zijm Iiamid in die hoogte en ving
aan te spreken: „Kind, je hebt goed
gedaan vanmiddag, wil je mij ech
ter nog een groot, heel groot genoe
gen dloen, dlat zal je zoo'n ouden
man als ik ben niet weigeren.
Toe, vraag d)am aan de dames,
dlie 's mjiddiags of 's avondis haar
imkoopen doen, ook eens oog en
oor tie hebben,' voor die ammie kinde
ren, vraag haar 't dwr jou gegeven
voorbeeld te volgen. Laat ieder
eens een paar van die kleinen me-
denieimien, en mochten ze zelf reeds
kindertjes bij zich hebben, welnu
dan. laten zij die een klein gedeelte
van hetgeen zij gekregen hebben,
af9t'aam aan die verlangende stak
kertjes. Do kleiman krijgen dan- oem
paar goede lessen. Zij toeren mede
lijden en naastenliefde.
Ik beloofde aian zijn verlangen
voldoen, en tegelijkertijd was hij
verd'weniem.
Daarom schreef ik „Een verzoek
vam Sint-Nicolaja6".
TESOR.
Uit de Omstreken.
Hillegom.
G emeemtema adsvergad'ertngDon
derdagmorgen a.s. 9 uur.
Onderwerpen ter behandiel'iing:
1. Ingekomen stukken.
2. Verzoek A. M. v. d. Jagt om
eervol onttslag als gemeenteontvan
ger.
3. Regeling aard <em bedrag der
borgtocht van den «ta hernoem am ge-
gemeemtet-onit vanger.
4. Benoeming- gpmeemte-omtvan
ger.
5. Aankoop of huur van' etetn*
gyimniagfciiekil'ocaal'.
6. Af- en overschrijving.
7. Adres J. v. dl. Paal om- verboor
ging vam jaarwedde alls brugopha
ler.
8. Veirgr.ootiing van de haven.
Bi j de alhier gehouden stemming
Bij die ailhier gehouden s&eiml-
miing voor notabelen. bij' dJe- Nedi.
Hemv. kertk worden dlei aftredende
iheerani A. G ulidieumoind, C. G.eijtem-
faeek 'Giti' P. J. Teilikamp herkozen
Alhier, üs besloten tot de op'rioh-
'timig van ciem Pratestatnitsch Z-iekent-
fend?', uiiitgiaansdta van Patrimonii nm-
rnaninicni' en perscnemi daar buitein;
staand;;.
Hiel aandeel dezer geumeieinllei int de
-te toveren, mamsohagjpeaii vow die
licMiing dieir nialimniale miililiie voou'
1902 Jjisdüteiagit) 15.
VoO'i' de llC'Vertng van 40,000 KG.
handle em 40,000*KG. zachte, tuirvieiu
voor die. militaire bakkferij I c Am-
-stemdic! ru was laiagsitle iinechri.iver die
heer H. H. vau- Wavoren albicii*.
Binnenland.
B A AG SC HE BRIEVEN.
Bij do Vrijdag aangevangen algemeene
beraadslagingen over de Staatsbegroo-
ting heeft de heer Drucker gewezen op
liet natuurlijk allereerst in de pers ge
constateerde feit, dat de „Standaardde
memorio van antwoord op de luie rooting
van Birinenlandsche Zaken grootendeels
mededeelde, nog vóór dat. dit Staatsstuk
de landsdrukkerij had verlaten om aan
dè leden dei Tweede Kamer te worden
toegezonden. Dat liet Amsterdamsche
blad aan dergelijke primeurs niet ge
wend was, kon men wel bemerken aan
de omstandigheid, dat zelfs de woorden
„De Minister van Binnentandsche Zaken"
werden afgedrukt. Het ontbreken van
den naam van den bewindsman daaron
der zou voor eiken ingewijde het bewijs
hebben geleverd, dal men met een nog
niet vastgesteld stuk had te doen 'het
is trouwens ettelijke nialen gecorrigeerd)
liet bewijs stond tevens vast van welken
kant de mededeeling was gekomen. ..Uit
een papiermand" zeïde het officieelc
orgaan; wat geen twijfel liet. Daarom
heeft het mij onaangenaam getroffen,
uat van sommige zijden aan een indis
cretie van de Landsdrukkerij is gedacht.
Vooral omdat daarbij ook verband werd
gezocht met de bekende publicatie van
„Het Vaderland" over de Legerweiten,
die zelfs tot een gerechtelijke instruc
tie heeft geleid. Indertijd heb ik te dezer
plaatse daarvan gesproken. Op de lands
drukkerij heeft zelfs nimmer verdenking
gerust (en ook in het onderhavige geval
gaat zij geheel vrij uit); toen, als nu
zal een ministerieele papiermand wel in
het spel zijn geweest. Men spitst zich
nu eenigszins op het antwoord, dat de
heer Drucker zal krijgen van... den eere-
icrzitter van den Nederlandschen Jour
nalistenkring.
De betere berichten van het Loo. waar
mede alle loyalisten recht verblijd zul
len zijn, moeten voor een bepaalde ca
tegorie van personen een ware verade
ming zijn. Ik bedoel de menschen die
wachten op een koninklijk besluit van
benoeming, pensionneering of iets der
gelijks. Geheele stapels daarvan lagen
op de haiulteekening der Koningin te
wachten en zullen nu gaandeweg in de
Staatscourant verschijnen. Er zijn nog
altijd menschen die daarin nog een an
dere aankondiging verwachten en een
collega die in een der groote provinciale
bladen schrijft, is in zijn mededeelingen
zelfs zeer positief geweest. Mijn inlich
tingen wijzen veeleer op het tegen
deel en ik heb redenen om aan te ne
men dat die inlichtingen juist zijn-
De ambtenaars-wereld (en raen weet
wat die in den Haag beteekent) werd de
zer dagen in rep en roer gebracht, door
het plotseling ontslag van een hoofdamb
tenaar van hel dep. van buitenlandsche
zaken, die jarenlang de functie van re
ferendaris vervulde. Het is gebleken dat
deze zich gepasseerd achtte door de tij
delijke opdracht van het ambt van se
cretaris-generaal aan een geheel buiten
het departement staanden diplomaat en
gekrenkt door de wijze waarop zoowel
de minister als de tijdelijke functiona
ris voornoemd, tegen de hoofdambtena
ren optraden. Een ander hoofdambte
naar van hetzelfde departement moet
eveneens zijn ontslag hebben gevraagd,
omdat hij gepasseerd is voor de benoe
ming tot referendaris, welke plaats aan
een der secretarissen van het hof van
arbitrage is toegewezen. Het heet nu,
dat dat secretaris-baantje, een ware sine-
ctr.e. zal worden geschonken aan een
Ie of;k-. minies ten Stadhuize. Is dat in
rit-1 daad het geval maar ik heb reden
ui bet te betwijfelen dan zou de ge
meente niet bepaald een verlies lijden.
Integendeel.
Er is voor het overige weinig nieuws
in de residentie. Voor zoover de politiek
niet de aandacht vraagt hebben de men
schen liet druk met „winkelen" voor het
St Nicolaasfeest en met uitgaan naar de
tal van publieke vermakelijkheden die
elkaar een doodende concurrentie aan
doen. Tot de groote aantrekkelijkheden
van het St. Nioelaas-seizoen behoort
steeds het bezoek aan den Grooten Ko
ninklijken Bazar, een bezienswaardig
heid van Den Haag die de meeste men
schen overslaan, omdat zij vreezen dat
het er zoo erg duur is. Nu kan men de
lokalen van dit kunstnijverheidmuseura
(want mot een magazijn is het niet te
vergelijken) bezoeken, mits men maar
iets knopt. En dat iets kan zeer gering
zijn; ik heb bijv. in de Japansch-Chinee-
sr-he afdeeling „dingies" gezien van een
paar dubbeltjes. De eigenaardigheid van
de.n Koninklijken bazav is hierin gelegen,
dai m li er het. nieuwste vindt op eik-
gebied van Kunstnijverheid. Zoo viel het
mij op dat op "net gebied van bronzen
Wc enen een ernstige concurrent wordt
voor Parijs, vooral omdat de Weener-
bvonzen veel goedkooper zijn. Ik zag ook
bewerkt metaal, dat er zno elegant uit
zag. dat men aanFransch maaksel moest
denken; toch was het Duitscli.Holland-
sche schilder- en beeldhouwkunst, voor
al het laatste van jongere meesters, is
hier 1e kust en te keur te zien en als een
nieuwigheid merkte ik in lood gevat ge
brand glas op, uit Delft afkomstig. De
verschillende Nederlandsche faience- en
porcelein-soorten beginnen al een zeer
aardige reeks te vormen. En wie in den
Bazar de collectie van modern-Holland-
sche Kunstnijverheid heeft bewonderd,
gaat vanzelf dan nog eens een blik wer
pen op het uud-Haagsch en oud-Delftsch
dat in de antiquiteiten-zaal aanwezig is.
Degeeri die dezer dagen in den Haag
mocht komen, kan ik een bezoek sterk
aanraden, vooral des avonds, wanneer
zal -n ia volle verlichting prijken. Wie
van iets moois houdt, zal er een zeld
zaam genoegen smaken.
Een uurtje op de tribune der Kamer
in den ochtend, een bezoek in den Ba
zar des middags, en 's avonds een goede
voorstelling in de Opera of een kijkje bij
de imitatie van het „cabaret artisiique"
die zich „Uberbrettl" noemt ziedaar
dunkt me een goed program voor een
dag in den Haag in de donkere dagen
vóór Kerstmis.
H. A. GANUS Jr.
een dier commission niet kon door
gaan en een voor dia commissie opge-
roepene, benevens de commissie zelf.
onverrichter zake huiswaarts moesten
keeren, zoodat in dit geval niet au"
de wet kon worden voldaan. In den
vorigen winter liecft oen van de leden
die r commissie voor een brandbare
lamp gezorgd, maar dewijl dit de taak
is van het gemeentebestuur, wenscht
geen enkel lid dit opnieuw tc doen.
Daar nu echter wegens gevallen van
schoolverzuim herhaaldelijk moet wor
den vergaderd, begaf zich eenigen tijd
geleden een lid dier commissie naar
den burgemeester om dezen te verzoe
ken vanwege de gemeente een lamp
voor het vergaderlokaal te verstrek
ken.
En wat doet de burgemeester?
Z.E.A. beveelt dat er voortaan een
lamp met olie uit de kerk moet worden
gehaald om het vergaderlokaal der
commissie tot wering van schoolver
zuim te verlichten.
Een burgemeester dus die beschikt
over een lamp uit de kerk, en de kor
kelijke gemeente belast met de kosten
der verlichting van een lokaal ten
dienste van het openbaar lager onder
wijs.
Oranje-Nassau Oord.
Het bestuur der Stichting Oranje-Nas-
sau's Oord is than* door H. M. de Ko
ningin-Moeder definitief benoemd.
Aan het hoofd der Stichting zal staan
een Baad van Commissarissen, waartoe
door Hare Majesteit zijn benoemd de
vroegere leden van het voorloopig Be
stuur. met toevoeging van de heeren jhr.
G. J. van Tets tc Amsterdam en L. W.
Groeneveldt te Soestdijk. Het vroegere
bestuurslid prof. 11 Kooyker. die om
gezondheidsredenen zich moest terug
trekken, is benoemd tot eerelid van den
raad van commissarissen. Do raad van
commissarissen beeft uit zijn midden
gekozen tot voorzitter jhr S M. S de
Ranitz en tot secretaris jhr. mr. S. M.
S. de Savornin Lobman. Op verzoek van
den raad heeft de heer J. D. P. Soeterik
te Amsterdam zich welwillend bereid
verklaard als penningmeester van den
raad van commissarissen op tc treden.
ne en doettretfende boycot een uitvoerig
onderzoek naar de gevolgen, en alge-
meenen steun bij de doorzetting, nood
zakelijk maakt.
overwegende, dat zoowel ten opzichte
van liet onderzoek als van voldoenden
steun nog geen volledige inlichtingen
zijn te geven, en het houden van een
bondsvergadering daarom thans geen
doel zou treffen.
besluit voorlooplg een afwachtende
houdin gaan te nemen, en intusschen do
afdeelingen. haar groote voorzichtigheid
aanbevelende, vrij te laten in hare lian
delingen.
Stenografie.
Diploma A. voor de zuivere toepas,
sing van het Correspondentieschrift en
vertrouwdheid met het systeem ..stol-
ze-Wéry" werd verstrekt aan de da
mes D. S. Doyer. Haarlem, en Anna
Swarts, "s Gravenhage, en de heeren
J. C. Logemaan, Docent in de klassieke
talen, Rotterdam, Jan Plu'ister, Serge
ant der Infanteiia Kampen.
Ratten-campagne.
In De Streek, boven Alkmaar (den zg
Langedijki. is de rattencampagne weer
geëindigd. Dit jaar zijn daar p m. 25000
a 30000 ratten verdelgd.
Acad. Examens.
Utrecht. Bevorderd tot doctor in de
rechtswetenschap op Stellingen, de heer
J. G. Milius, geboren te Batavia.
Door de Geneeskundige Staats-commis-
sie te Amsterdam is bevorderd tot. arts
de heer O. Wolters. geb. te Venlo en ge
slaagd voor het 1ste gedeelte de heer J.
Zeehandelaar.
Utrecht. Cand. Theol. 2 de lieer F. W.
J. v. d. Kieboom. Bevorderd tot Semi-
arts de heeren Schut, en A. Ch. Mul
ler. Bevorderd tot arts dc heeren L. J.
M. v. Erp en K. F. A. Lommei.
Ten plattenlande.
Een vermakelijk staaltje van de wij
ze, waarop het in sommige plattelands
gemeenten toegaat, vonden wij i.zegt
het Vad.) in een ons toegezonden ex
emplaar van de Kuilenburgsche Ct.
In de vergaderlokalen der commis
sion tot wering van schoolverzuim in
deze gemeente zijn geen lampen aan
wezig, waardoor het geval zich heeft
voorgedaan, dat een vergadering van
Kinderbesclisrmiag.
De jaarlijksche algemeene vergade
ring van den Nederlandschen. Bond
tot kinderbescherming zal dit jaar ge
houden worden te Amsterdam op Za
terdag 21 December.
Voor de vacature, in het bestuur
ontstaan tengevolge van het overlijden
van mr. H, L. Asser, worden door liet
bestuur aanbevolen: I. mr. P. Cortvan
der Linden, oud-minister van justitie,
te 's-Gravenhage, eu 2. dr. J. H. Gun
ning Wzn., te Utrecht.
Na afloop der vergadering zal eene
openbare bijeenkomst gehouden wor
den, waarin ter sprake zullen worden
gebracht:
lo. de eischen waaraan de volgens
de wetten van 12 Februari 1901 (SU)],
no. 63 en no. 64) op te richten tucht
scholen zullen moeten beantwoorden;
en
2o. de maatregelen die genomen kun
nen worden tot verzekering van eene
doeltreffende opleiding van hen. die
hetzij in particuliere hetzij in rijksge
stichten niet de leiding en opvoeding
van verwaarloosde of misdadige kin
deren zullen belast worden.
Octrooien.
De Troonrede bevatte de aankondi
ging cener wet op de octrooien van uit
vinding. Reeds lang had de bestaande
commissie voor de Handelspolitiek één
sub-commissie, welke met de studie
van dit onderwerp belast was. Volgens
de N. C. zal deze sub-commissie weldra
in dier voege door de regeering worden
aangevuld, dat zij zal bestaan uit de
volgende (in alphabetischc volgorde
genoemde) leden:
Mr. J. baron d'Aulnis do Bourouill,
te Utrecht: jhr. S. van Citters. te 's Gra
venhage; mr. J. Enschedé tc Haarlem;
dr. S. Hoogewerff te Delft; mr. D. Jo-
sephus Jitta te Amsterdam; mr. F. W.
J. G. Snijder van Wissenkerke, te
's Gravenhage: C. II. Strumphler to
Amsterdam; dr. C. A. Verrijn Stuart te,
's Gravenhage en mr. J. C. A. Everwij»
als secretaris, te 's Gravenhage.
Geboorten en steifce.
Aan een statistiek der geboorten en
der sterfte naar den leeftijd en de oor
zaken van den dood in Nederland over
September 1901. opgenomen in een
bijvoegsel der Staatscourant van 30
Nov., is het volgende ontleend';
Aantal inwoners op 1 Jan. 1901
5,179,055. levend geborenen 14,396,
overleden met inbegrip der levenloos
aangegevenon 7223, aantal overledenen
niet levenloos aangegevenen op 1000
'inwoners per jaar 16.97.
Overleden op den leeftijd van min.
der dan een jaar 2304, 15 jaren 660,
5—14 jaren 257, 14—20 167, 20T,0 ja
ren 937, 5065 jaren 779, 0580 jaren
1114, 80 jaren en daarboven -440, onbe
kend 5.
Overleden ten gevolge van tebris
typlioidea, typhus abdominalis 57: ty
phus cxHiithemat.icus febris inter
mittens Mahvria-cachexia 2; pokken
mazelen 115; roodvonk 4; kinkhoest
105; diphtln rie 38; croup 20: dysonteria
3; dysenteria epidemica 20; influenza
7; Aziatische cholera cholera nos
tras 9; andere epidemische ziekten 7;
lungtubercuiose 443; bersentuberculose
72; andere vormen van tuberculose 149;
kanker en andere nmLigne tumoren
432; meningitis 138; apoplexie, her.sen-
vemeekling 288; organische hartgel»re
ken 185; acute bronchitis 113; chroni
sche bronchitis 87; pneumonia 198;
ziekten van de maag 34; gastro-entei i-
tis (bij kinderen beneden 2 jaar) 1148;
herina. darmocclusie 39; levcrcirrho.se
34; nephritis en Brightsche ziekte 167;
aangeboren zwakte en gebreken 359;
ouderdomszwakte 393; gewelddadige
dood 154; andere ziekten 1345. onbekend
422.
Het boycot-plan.
Het bondsbesluur van „Patrimonium"
heeft de volgende verklaring gepubli
ceerd:
Het bondsbestuur, kennis genomen
hebbende van het verlangen van een
tweetal afdeelingen. om van het bonds
bestuur een bepaalde meening omtrent
het boycotplan te vernemen.
spreekt als zijn meening uit. dat wei
gering van arbeid aan boord van Engel-
sche schepen, zoolang de gruwelijke
oorlog in Zuid-Afrika voo'rtduurt, aan
de vrijheid der arbeiders, allereerst, in
de betrokken vakvereenigijagen, moet
worden overgelaten,
verder overwegende, «lal een algemee-
Sport en Wedstrijden.
Voetbal.
Club
o n
7 S
a
jV
Verl.
Voor
y
3
H. B. S.
4 4
0
0
1G
2
8
2.—
H. V. V.
G 5
0
1
24
5
10
1.67
Velocities
5 2
1
2
10
5
a
1.—
Rapiditas
G 3
0
3
9
13
6
1-
B. A. P.
4 1
1
2
5
9
3
0.75
Haarlem
4 1
1
2
5
13
3
075
H. F. c.
7 2
1
4
11
21
5
071
Ajax
6 1
0
5
9
21
2
0.33
Door Rap id i tas werd ongeldigheid
aangevraagd van den wedstrijd Y'elo
cites—Rapiddtas in Bivda. daar vol
gens haar voor Velocitas n sjHei
zou hebben ingevallen, die niet ge
rechtigd was voor deze vereeniging uil
tc komen.
Rijwielbelasting geraagd!
De .Javaboth:" schrijft-
„Sedert een tweetal jaren wordt
in Nederland eene rijwiclbelasting ge-
Feuilleton.
Vrij naar het Engel& h
van
MAARTEN MAARTENS.
22.
Ik zaïg PMïip diien avondi ©ven
voor zeven uu«r. Hij kwam me
geld! vragen. Hij had' 4e veel wijm
gedronken, en dal zei ik h,em ook.
Hij- trok zijn zakddek uit,, tertwijihij
bij m© was ©n toean vieJ. zijn huiis-
steuitiöl uiftl zijn zak. De huissleu
tel viel op het baardlkLeiedije. Ik
raapte hem op en stopte, hem in
mijn zak. Die slteutol was hiett be
gin van die mjisdaiad. Had ik die
niet gehad, datn zou ik er nooit over
gedacht hieibben weear naar mijn
4anjfc© 'terug 'tie gaan. Ik had! haar
réeds tweemaal gezien, 's midd'ags
en onmiddellijk na heit diner. Bij
het 'tweede onderhoud hadden we
gatwist'. Ik raapte den sleutel op,i
omdat ik bang was, da/t Philip hem
verliezen zou andere nergens om
Ik herhaal: had hij hem niet vem
loreai. dan zou het ove/rlige niet ge
beurd zijn.
Toen ik om half tiieai uit de kerk
kwam rende ik naar huis. Gedu
rende dear geheelen dienst was de
sleutel niet uit mijn zak geweest.
Ik kon nietr nalaten mijn tante dien
nalcht De gaan opzoeken. Den vol
genden morgen zou het te laat zijn.
Ik moest met haar spreken. Mo
gelijk zou ze per slot, van rekeniiiL
nog wei naar me luisteren. Ik ging
naar huis en nam het rijwiel weg.
Eens of tweemaal te vouten had ik
het gebruikt, doet er niet toe- waar
om. Toen ik nog student was, was
ik bekend voor mi in wiediri jdenIk
gevoelde dat het te laat zou worden
wanneer ik Kiep. Mijau tante ging
Lusscheu tien uur en kwart over
tienen naar bed. Volgt u me?
Wieer schopte hij mie miet zijn
vooti, teil' weer knikte ik.
Ik zweer u dlat ik niet de min
ste gedachte had haar ©enig leed te
doen. Ik was wanhopig-gek van
liefde. Ik had een idee, dlalt een,
laatste poging haar zou kunnen, be
wegen. Ik had er in de verste ventte
.nlieib van: gedroomd haar leed! te
doen. Ik bereikte het huis. Alles
was reeds donker. Ik deed open
met Philip's sleutel. Ik wist, dat
cr niemand in huis was behalve de
doovo oude hospita, die- henedwj
soesd? of sliep. Mijn tantes ka-
mers waren ge.lijkvloerseh, dicht bij
do deur. De lichten waren in de
zittt-amer uit. Mijn broeders deur
was gesloten, die vam. mijn tante
stond aan. Ik duwde dis deur van
mijn tante open. Een kaars brand
de. op die 'toilette fel. Mi in tante lag,
geheel gekleed dicht bij de deur, die
met Phi'Lip's kamer im verbinding
stond'. Zo was voorover gevallen,
haar hoofd was tegen een arm van
de sofa gevull'en. Sinds dien tijd
heb ik het verhaaltje gefabeld, dut
Phiitip haar ruw uit zijn- kamer ge
worpen had en cp dezelfden tijd die
dieur dicht ges lag:.waarbij hij heit
geluid van haar val gedempt had.
Waarschijnlijk was haar voet in
haar rokken blijven haken, of im het
karpet.
Ik boog me over haar. Ze haalde
nog ademi, onrustig. Ze wab slechts
bewusteloos em ik zag, dat ze smel
bijkwam. Ik stond'n oogenbhk waar
haar te kijken. Op dit oogennblik
flitste die. gauschemogelijkheid dPcr
mijn; brein. Ik luisterde aan Phi
lip's deur en- kon zijn zware adiem-
ha'ing hcoren. Er was. zooals ik
wist .chloroform in de la van zijml
waschtafel. I>k sloop naar trimmen.
Bij htfi'auwe Licht, kon ik zien cïatj
hij gekleed' op zijn bed lag te sla-:
penHij moest zich den volgenden;
morgen hortun'srem. in zijm kleerenj
wakker ie zijn ge wc rden-. ziet u, en
hoewel: ik or niet over kan spreken.
vernreondbrdte dat zijn cuigcrusihead.
Ik sloop terug mei de chloroform j
en wurgde mijn tante mot haari
eigen zakdoek. He Was alles af go-1
•Loop.cn iu eeai paaf minuten tijd
Ed'iith was cte mijne; maar nu moest j
ik mezelf reddam, en Philip moest
de schande dragen. Het was de
©enige marnier om mij voor altijd
van Edith te verzekeren. En hij
verdiende het. Waarom had' hij
getracht haar van mij af ie nemen?]
De omt-t-andSgh.ede.il bcgunstig-
deai mij. Ik sloopte Phillips koffer!
uit zijn kamer en ontpakte die im'
allerijl, terwijl ik dem inhoud op de
eerste plank zette, dien ik zag. Toen
deed ik het dood© lichaam er inIk
geloof, en; dat geloof ik werkelijk,
da' zij toen dood was". Zelfs Austin
huiverde» mu. Ik sloot den koffer
en dee dj er ©en. touw om, zooals
Phi Lip gewoon- waj. Ik nam den
sleutel weer mee- en den volgenden
dag gaf ik voor dien in mijn taaite's
kamer gevonden te hebbe-n
Ik wceldle het be t om, ging in de
jkameen dn-iifc hei glas melk
leeg. dat op tafel gereed stond. He t
zou in elk .geval veiliger gov .■est
zijn hot .te doen vcorkoni.n alsof do
moord n d'eni m:gen gepleegd wat
Dat zou mijii alibi volkcnuncn* g>
maakt hebben. Ik sloop het huis
uit en. remidle op mijn. fiets weg.
Thuis vestigde ik de aandacht van
mijn hospita er op, cIX h:t noggc.n
half elf was. em d'cu gansohen nacht
heb ik het huis niet meer vertalen.
Den volgenden) morgen ging ik
met Phflip naar Londen. Hij geloof
de dlat miss Rayir; 11 ons voorgegaan
was. Zcodra ik d n moord bedre
ven had .word ik verwonderlijk
kalm en .bedachtMijn cenige id e
was nu hoe ik het best, idles op Phi
lip kon schuiven*. Ik zorgde voor
de bagage bij onzen aankomst en
an het sLatten te Londen merkte ik
den koffer met de tetters ,,P. H.".
waarbij ik •Philips schrift n,a heet
ste. uit hot goh- ogen, maar toch
zee r goed.
Ik lag. vastgebonden aan handen
en voelen machteloos hei vertical
van den nïoordenear aan. ie ht oien.
Tegelijkertijd, ging Austin voort.
scheurde ik het label af, dat er to
Southend opgeplakt was. He: was
reeds half afgesvhcui'd. ik d <1 het
inde me^mr.gdc! de is des te
duid:lijkt r zacm n zijm.
naarmat: er minder liü-cMcn op den
i kcff waren. En ik wilde ze jui-t
'luideli ik zichtbaar hebben. Had ik
gt-!egc-r. h cid gehad, dtui zou ik er
[Philips mam iu groo witte lei
ders op geschilderd hebb. n. I)a-; kon
ik mie.;, dus merkt© ik hem zcoah
'mij dat op oegenb ik h t Lte
voorkwam. Ik wierp hel oude la
bel weg."
De man die inj in zijn macht had,
zou hem (Pt h r hebben kunnen
„En nu kom ik tot het gi - 's e on-
•!nk in hei hete© verhaal. De kof
fers van miji; broei- en v:n miss
Simpkinsorj v aren te Ct:r,rmg Cross
vervvir -i'.d n m:iss Simpkinson
weid :i« h«et geval betrok ken. Ik
wik!., alle - ere v. u om haar t e red
deiï. Het is onmogelijk tc zeggen.
ti< h:i g.i te Mijn broer had
er op ai'i'góirongen voor de bagage
te zorgen n ik bloei bij die dnmes,
gmi;n wil. De koffe-rs
j W51 1 volkonrf-u gelijk. We
ilK i de d'?in s gehiaaWi uit het
hut cd waar ze «Pon nacht gelegeerd
