Rubriek voor Üames.
^Öltepg^,.
De Schuldigen.
Papier-controle.
Het jongste nummer van het „Album
der Natuur" bevat een phototypische
reproductie van een teekening. door
mej. H. Schilthuls in het Laboratorium
van het Koloniaal Museum Haarlem
vervaardigd en voorstellende de ve
zels van verschillende papiersoorten,
zooals zij bij sterke vergrooting ouder
het mlkroskoop zich vertoonen.
De heer Dr. M. Gresshoff schreef
er op zijn eigen onderhoudende wijze
uitleg bij. Achtereenvolgens behandelt
hij het'hennep-papier, het rameh-
papier, het hout-papier, het linnen-
en katoen-papier, het stroo-papier en
het turfpapier.
Terecht wijst de schrijver er op,
dat in onzen tijd van surrogaten het
mikroskoop onontbeerlijk is voor de
beoordeeling van het artikel en dat
men er met „een goeden kijk of wat
„ervaring" niet meer komt. Want bij I
weinig artikelen is het zoo moeilijk,
op het oog, de innerlijke waarde te
schatten, als bij papier waarbij glans,
noch smetlooze witheid, noch de door
leeken zoo gezochte zwaarte waarbor
gen zijn voor deugdelijkheid.
Deze overweging brengt vanzelf
weer tot onzen ouden wensch, dat
onze regeering toch het voorbeeld van
de Duitsche volgen moge en ons hier
te lande de gelegenheid verschaffen
zal om van Staatswege de deugdelijk
heid van papier te doen onderzoeken.
Immers het was de Nederlandsche
Maatschappij ter bevordering van
Nijverheid, die in deze zaak het eerst
is opgekomen voor de belangen onzer
industrie en die der gemeenschap,
door in 1897 bovengenoemden wensch
in een gemotiveerd adres aan de
regeering kenbaar te maken.
Dit adres vond in de Tweede Kamer
van meer dan één zijde steun en de
sedert afgetreden minister van
binnenlandsche zaken beloofde over
weging. Doch daarbij is het gebleven.
Toch is de beweging door ons gew ekt
niet zonder gevolgen gebleven. Van
verschillende zijden, zoo door den
Ned. Uitgeversbond en ook door eenige
onzér voornaamste archivarissen en
bibliothecarissen is het onderzoek
naar de deugdelijkheid van papier
aan de orde gesteld en men kan in
den laatsten tijd op velerlei wijze den
invloed daarvan bespeuren. Provin
ciale en gemeentelijke besturen bezi
gen, allengs meer, voor hun registers,
papier van beproefde deugdelijkheid.
Naast de Duitsche normaalpapieren,
die in sommige provinciën al lang
ingang hadden gevonden, wordt er nu
ook, meer en meer, gebruik gemaakt
van Nederlandscli normaalpapier,
gelijk dat in de Kon. Papierfabriek
te Maastricht in verschillende sooi*-
ten vervaardigd wordt.
Dr. Greshoff heeft uit de troonrede
den indruk gekregen, dat de tegen
woordige minister van binnenlandsche
zaken voorstellen zal doen tot het
oprichten van rijks-proefstations. Hij
juicht dit natuurlijk hartelijk toe en
spreekt de hoop uit, dat men dezen
tak van staatszorg dan zal uitstrek
ken tot de controle niet alleen van
papier, maar ook van levensmiddelen
en industrieele producten als daar
zijnbouwmaterialen, looimiddelen,
brandstoffen^syisscherijtuig enz. enz.
Het Rijk heeft in de Polytechnische
School een uitgezochte inrichting om
de proefstations onder le brengen. Om
bij ons onderwerp te blijven, is daar
prof. P. van der Burg, die zich sinds
jaren met het papier-vraagstuk heeft
bezig gehoudenterwijl de moderne
mikroskopische studiën, ook het on der-
zoek van vezelstoffen, een zoo voor
treffelijk vertegen w-oord ïger hebben
in den vermaarden mikro-chemicus,
prof. II. Behrens.
Ten slotte deelen wij mede, dat van
de in 1897 van de hand van Dr. Gres
hoff verschenen brochure „Over de
deugdelijkheid en het onderzoek van
papier" thans een tweede, vermeer
derde uitgaaf ter perse is.
(Tijdschrift voor Nijverheid.)
De geschiedenis van een
postzegel.
In het jao;r 1851 werd een zwarte Ca-
nadeesche postzegel van 12 stuivers
gedrukt door de regeering te Ottawa,
Het publiek was echter weinig ingeno
men met dit sober exemplaar, zoodat
er weinig van deze zegels werden uit
gegeven. Een van deze postzegels werd
gezonden naar het postkantoor van
Hamilton, waar hij verkocht werd aan
een ouden lieer, die hem op een post
pakket plakte, dat bestemd was voor
een vriend in de Vereenigde Staten.
Hier lag de postzegel geruirnen tijd in
den papiermand totdat een jongen hem
vond en hem in zijn album plakte. Uit
wrevel, dat hij geen mooie collectie
kon krijgen, verkocht de knaap zijn
album aan een postzegelhandelaar, die
den catalogus naziende, tot de ont
dekking kwam,-dat hij f 12 had betaald
voor wat wel f 60 waard was. Door
een toeval evenwel raakte de postze
gel verzeüld in een pakket, dat voor
f 0.90 verkocht werd aan een hande
laar in Hamilton. Toen deze laatste
het pakket opende, was hij verbaasd er
zulk een kostbaren postzegel in te vin
den, en, een eerlijk man ziinde, schreef
hij aan zijn vriend den verkooper, hem
mededeelend wat het geval was, ter
wijl hij aanbood hem voor den zegel
f 28S0 te geven. Dit aanbod werd aan
genomen en zoo was de postzegel van
eigenaar veranderd.
Intusschen nam de waarde van den
postzegel toe eui niet weinigen kwamen
van heinde en var, om den schat, waar
over reeds zooveel gesproken werd, te
bezichtigen. Een Engelsch edelman, die
d'oor een vriend in Canada van den
postzegel had gehoord, bood er f 3600
voor, we ik aanbod werd aangenomen.
Deze Engelsche lord raakte verliefd
op een rijke Amerikaansche erfgena
me en om de gunst van haren broe
der te winnen .schonk hij hem den
postzegel, als teeken zijner achting.
Maar hier, in zijn weelderige Ameri
kaansche omgeving, kwam de postze
gel op een droevige wijze aan zijn elind.
Want de postzegel was uit den album
op de tafel gevallen en dc meid veegde
hem in het vuur. In een oogwenk was
de kostbare zegel, waarvan duizenden
hadden gehoord, die duizenden had
den verlangd te zien of te bezitten, in
rook opgegaan, geen spoor van zijn
bestaan achterlatend.
Money is time.
(Bij de platen).
Onder dit opschrift publiceert Caran
d'Ache in de ..Figaro" een reeks zeer
vermakelijke caricaturen, welke wij
hierbij afdrukken en die betrekking
hebben op de belasti- - die de Engel
sche minister van financiën voorne
mens is te heffen op de orgeldraaiers
en andere straatmuzikanten in Enge
land. om geld te verkrijgen voor den
oorlog.
Op het eerste plaatje ziet men, hoe
de minister in een onderhoud met
John Buil. waarin over het verschaf
fen van geld gesproken wordt, plotse
ling op het denkbeeld komt voor ge
noemde belasting.
En dan ziet men het resultaat; de
oude orgeldraaier, de Duitsche oempa,
de negr-mandolist. de Savoy aard-jon
gen met het aapje en de harmonica,
de straatviolist en de belleman. allen
komen hun penningske offeren.
Als.de minister en Buil dan einde
lijk de rekening maken, komt de eer
ste tot het verblijdend resultaat:
Zoo! zoo! nu hebben we juist ge
noeg om den oorlog vijf minuten lan
ger te laten duren!
Een der aantrekkelijkheden in het
uiterlijk van de vrouw, die vooral niet
verwaarloosd mag worden, is het. goe
de onderhoud der handen. Ik bedoel
daarmee niet, dat een vrouw blanke,
fijn gevormde handen moet heb
ben, want helaas, dergelijk ideaal
van schoonheid is slechts weingen
gegeven, nog daargelaten dat zoovelen
ze ter wille van hare bezigheden toch
niet zouden kunnen behoudien, maar
goed onderhouden kunnen handen al
tijd zijn. Een beetre aandacht en wat
moeite, ziedaar de middelen om onze
handen zoo aantrekkelijk mogelijk te
doen zijn.
Het is hinderlijk, een lief. jong meis
je te zien met slecht onderhouden
handen. Wordt zij daarop gewezen,
dan zal misschien haar antwoord zijn:
„Och, als de natuur mij eenmaal leelij-
ke handen toebedeeld heeft, dan is het
tijdverknoeien om te trachten dat te
veranderen. Vooral meisjes die hare
geregelde bezigheden hebben, zijn na
latig in den zorg voor haai- handen.
Niets is natuurlijker dan 'dat, want
niet alleen dat. de tijd haar ontbreekt
om langen tijd aan het toilet, te be
steden, maar hare handen komen over
't algemeen meer in aanraking met
artikelen, schadelijk voor hare schoon
heid. Toch behoeft, dat gebrek aan tijd
in 't minst geen beletsel te zijn, want
met vijf minuten daags verricht nien
wonderen. Met een goede nagelschaar
knipt nien de nagels puntig toe en ver
wijdert er zorgvuldig alle vuil uit. Wan
neer de handen gewassehen zijn, doet
men altijd goed de opperhuid langs
den nagel even op te lichten, zoodat
zij niet vast gaat groeien aan den na
gel. Men heeft dan nooit last van de
zoogenaamde dwangnagels. Verder
Wtr-r-;rw - r-'. -•
Hf ff e? 'if, biTa rc~'ra G ra s ra w. f?
pji?j§ gni}?: '5 m mmrara k rafeöe
tr(rB.8>EFrp^fei;- rSöSft pHKBggBSSgeseisêlrpiléBHlhtóeee
IE F n--'E K F tn; i rtl m F e f to n-F5 5- 1= 4 t: K R f
;r- r.-",r-r.r r:r ..ij»- cr - - - -• jj -r_:v- 'F FTLFrf
rt lu. c rt am n m c n
7 jr- r r. Jrtfnsi
'li
rHJ- j-.i
moet de uiterste voorzichtigheid in
acht genomen worden om de handen
schoon te houden. Het eenige middel
daartoe is natuurlijk herhaaldelijk
wasscheu; zie daarbij vooral toe zachte
zeep en liefst regenwater te gebruiken.
Veel vrouwen hebben 's winters last
van ruwe handen; zij moeten hare
handen zooveel mogelij in lauw wa
ter wasschen en ze daarna zorgvuldig
afdrogen. Sommige bezigheden zooals
schillen van vruchten of kachel- en
metaalwerk poetsen geven aanleiding
tot het achterblijven van vuile naden
in de zorgvuldig gewassehen handen.
Tegen dat kwaad gaf ik u laatst een
wenk in een mijner huishoudelijke re
cepten.
Eens had ik een dienstbode, die een
paar oude handschoenen aantrok als
zij kachel ging poetsen. Ik beschouw
de dat toen als overgroote nuffigheid
en moest er om lachen, maar later ben
ik van gedachte vex-anderd. Hoeveel
hangt er hij een eerste optreden niet
af van het uiterlijk en wat een voor
name plaats bekleedt daarin de hand,
die bij eene begroeting al heel spoedig
dienst moet doen.
Tot de bezigheden, die tot nu toe
voor eene vrouw zijn weggelegd, l e-
hoort in de eerste plaats de handenar
beid.^ Zij wordt dus bij hare bezighe
den letterlijk op de handen gekeken.
Hoeveel reden dus om ze zoo aantrek
kelijk mogelijk te doen zijn Ik zei
zoo pas dat de handen eener vrouw
volstrekt niet blank en fijn behoeven
te wezen om aantrekkelijk te zijn.
Een stevige, zij "t dan ook eenigs-
zins roode vrouwenhand, die goed on
clerhouden is, geeft ons 't beeld van
gezonde werkkracht.
Een oude liefhebberij, die echter bi;
kinderen nog altijd zeer in den smaos.
valt is het plakken in een plakalbum
Sommigen leggen daarbij grooten
aanleg voor rangschikken aan den
dag; anderen weer zetten de plaatjes
maar schots en scheef door elkaar en
vinden hoofdzakelijk de grootste pret
in het besmeeren met stijfsel en daar
na vastdrukken. Over 't algemeen is
de liefhebberij hoofdzakelijk voor
meisjes geschikt.
Laatst zag ik een album, dat wezen
lijk de navolging waard was. Door de
kleine bezitster werd dat album haar
„huisboek" genoemd.
Op de eerste bladzijde had zij een
groote plaat, voorstellende een huis
geplakt. De plaat was geknipt uit een
of ander reclameboek. Dat huis moest
voorstellen de woning waarvan het
inwendige op de volgende bladzijden
te aanschouwen was. De rechter blad
zijden waren telkens ingenomen door
prenten, terwijl de linker de vloer,den
tuin of de straat moesten voorstellen.
Natuurlijk was op die linkerbladzijden
overeenkomstig daarmee een tuin
met paden, straatsteenen. of vloer
kleed geteekend en daarna met water
verf geschilderd. De volgende rechter
bladzijden stelden achtereenvolgens
voor: de voorgevel van het huis, de
vestibule, huiskamer, spreekkamer,
salon, slaapkamer, badkamer, enz.
Alles was zooveel mogelijk tot stand
gebracht, met plaatjes geknipt uit tijd
schriften, prijscouranten, enz. Was
een of ander artikel volstrekt op die
wijze niet te krijgen, dan was er met
kinderlijke hand wel eens wat bijge-
teekend en daarna geschilderd. Een
üji E|'jso ngsM
Een oud Oorlogsschip.
Het bekende gezegde, dat er niets door middel van kaapstanders spillen
nieuws is onder de zon, wordt duide- i in beweging, die weder werkten op
lijk bewezen door bijgaand plaatje. een soort raderen; het principe dus van
dat een reproductie is van "n oude hout- de stoomraderbooten. Al naarmate de
gravure uit een boek over zeevaart- en j ossen snel of langzaam in het rond
marine-aangelegenheden, uitgegeven liepen, was ook de snelheid van het
in 1560. Er blijkt uit, dat de mogelijk-1 schip vlugger of langzamer en de
heid, om een schip door andere kracht I grootste snelheid, welke er mee be
te bewegen dan door zeilen reecis lang reikt kon worden, was er een van een
vóór het in toepassing brengen van knoop per uur. Werden in het gevecht
den stoom is overdacht. Op het schip, de ossen gedood, of raakten de rade-
dat hier is afgebeeld en dat een paar
eeuwen vóór de periode van den
schrijver in gebruik moet geweest zijn,
dienden ossen als beweegkracht.
Paarsgewijze brachten de dieren
ren onklaar, dan kon het vaartuig als
een gewoon zeilschip dienst doen.
doordat- het geheel gemonteerd was
met zeilen.
pan neer te zetten. De sterke- lucht zal
dan spoedig verdwenen zijn.
II. Om te voorkomen, dat geleien,
vruchten of jams gaan beschimmelen,
moet men op dezelfde plank, waar ze
bewaard worden, een pot met kalk
neerzetten.
Het grootste winkelhuis op aarde.
Op het New Strand te Londen wordt I soort, restaurants, pakhuizen, 7 ba uk-
een gebouw gezet, dat met betrekking j nistellingen, hotels, clubs enz. iuiu-
tot zijn grootte op aarde onovertroffen richt worden. Het geheel is verduld
is. In tegenstelling met de bekende in 2 helften: in een buitenmantel en in
Amerikaansche reuzengebouwen zal een hier binnen ge'egen blok huizen,
het bij vrij geringe hoogte (het bevat 1 dat in een toren eindigt, die nog 4 ver
8 verdiepingen) een geweldige opper- diepingen uitsteekt boven het hoof
alleraardigste winterbezigheid wordt
op die wijze verkregen.
HUISHOUDELIJKE RAAD.
I. Wanneer een pan na het schoon
maken nog ruikt naar een of andere
sterkriekende stof, die er in is gekookt
bijv. uien, dan is het aan te raden wat
zout op de plaat van de kachel te
strooien, en daarboven omgekeerd de
vlakte bedekken. De grootste voorge
vellengte bedraagt namelijk 228 mi-
ter en de door het gebouw bedekte op
pervlakte grond is 9000 vierkante me
ter groot.
Binnen in het gebouw zullen tal va
gebouw.
De beide deelen van het huis zijn
verbonden door epn glazen dak, zoo
dat een verhehte binnenhof ontstaat,
die beschut is tegen regen en koude.
Op (leze wijze bezitten ook de binnen-
winkels van de meest verschrdm in trevestigde winkels en restaurants
voldoenden toevoer van licht. Alle bal
ken en vakken zullen van Rzer wor
den vervaardigd en iedere verdieping
kr;: t een muurwerk, dat onafhanke
lijk is van het fundament. De muren,
die afzonderlijke lokalen van elkaar j
scheiden, krü'-en een dikte van 32 cen
timeter. zoodat b" brand ieder deel j
j gomakkel"' geïsoleerd zal kunnen
worden. Verscheidene passages zullen
als straten het reuzenicbouw doorsnij-
dr dat gemaakt wordt naar de plan-
nen van den Engelsch n architect
Esler.
1.
In Hamptonville, eene voorstad van
Londen, zaten in de villa van lady
Mansfield gasten bij de five o'clock tea
bij elkaar. Het waren de be'ide oude
schatrijke, ongehuwd gebleven dames
Julie en Arabella Codrington en me
neer Lefebre. de vrijgezel-dandy, die
op het stuk van dassen, geborduurde
vesten en goed zittende pantalons met
den meest in stijl gekleeden kon con-
cuireeren en in gezelschap van twee
mooie dashondjes was verschenen, wel
ke met juweelen verse'de halsban
den droegen. Behalve deze was er al-'
leen nog juffrouw Ellen, de derde doch
ter van ladv Mansfield. Ze was nu
juist geen.? bijzondere schoonheid maar
eene heel aardige blondine, niet zeer
groot, met reebruine oogen en een
vastberaden trek om den fijngevorm-
den mond. De gebeurtenissen van den
dag werden natuurlijk besproken en d?
nieuwtjes van de plaats behandeld,
dat éde nieuwe dokter stea-k het hof
maakte aan juffrouw Laura Renvers,
dat de jonge Taunton zich wilde ver
loven met juffrouw Mink. en dat de fa
milie Ccllingwood Hamptonville had
verlaten en zich aan de zuidkust in de
nabijheid van Brighton dacht te ves
tigen. 't Gesprek vlotte in weerwil van
alle pogingen der gastvrouw slechts
traag, terwijl heele stroomen van thee
en massa's biscuit verdelgd werden.De
coquette, altijd lachende, oudachtige,
vette vrij ezel Lefebre, de wandelende
chroniek van Hamptonville, d e met
een vriendelijk gezicht en achtduizend
pond interest ter wereld was gekomen,
maakte de interessante opmerking, dat
de villa van de Collingwoods gerepa
reerd, geverfd en wezenlijk opgeknapt
werd.
Men vertelde mij. zei hij. dat eene
uit Transvaal gekomen familie de villa
heeft gehuurd; de menschen noemen
zich Mort.mer en het gezin bestaat uit
een kinderloos echtpaar en een jongen
meneer Stephen Mortimer. Zeer rijke
1 ed?n, naar ik hoor. Een prachtige
brougham en zes elegante paarden zijn
reeds aangekomen en dozijnen wag-
gonladingen arriveeren met planten
v<: or de kassen.
Udlanders? vroeg eene der dames
Cvdrington. Dan zullen ze wel geen
bezoeken afleggen, want die hebben
-V^O
immers naar men zegt geen van allen
beschaafde manieren.
Daar niemand de Mortimers kende,
werd juffrouw Codrington ook door
niemand tegengesproken.
Toen de vreemdelingen intusschen
ren paar dagen later arriveerden, was
de algenieene nieuwsgierigheid zoo
groot, dat men hen oveial zoo vriende
lijk mogelijk ontving. De oudste Mor
timer had iets joviaals en goedigs en
ook het optreden zijner wouw beviel
algemeen. Zo gingen zeer eenvoudig,
maar uitstekendgc-kleed en al'.es in hun
huis was even solide, de portier zoowel
j als het zilveren tafelservies, het mag
nifieke porselein, de kostelijke tapijten
en de inhoud der trekkassen. Daarbij
waren de Mortimers volstrekt niet in
dringerig en in gezelschappen zinspeel
•den ze er niet roerende zelfkennis dik.
wijls genoeg op, dat ze halve wilden
waren en er volstrekt geen aanspraak
op mochten maken de vuornaamste rol
t? spelen. In werkelijkheid echter had
den ze zich na betrekkelijk korten tijd
tot een der toongevende families in
Hamptonville weten op te werken, en
lady Mansfield. die hun van liet eerste
oogenblik af de hand hoven het hoofd
had gehouden, zong ieder, die het wil
de hooren, hunnen lof op alle moge
lijke tonen.
De zeer vormelijke lady wist ook
I waarom. Ze was in het afgeloopen
I jaar bu.tengewoon gelukkig geweest eri
had hare heide oudste dochters zoo
I goed mogelijk uitgehuwelijkt. Hare
schoonzoons waren rijke lords, diie op
eenige mijlen afstanös van Hampton
vilJe prachtige landhuizen bezaten en
natuurlijk aan het hoofd der beste
kringen stonden.
De jonge dames Mansfield waren
vqlstreltt niet leelijk, doch ook niet be.
I paald schoon, goed opgevoed, voor-
treffelijk afgericht voor de theevisiites,
voor lawnterinispartijen. avondkrans-j
j s en ervaren in alles, wat het leven'
van schijn en mode eisclit. Ook Ellen,
i de jongste, nog ongehuwd, deed de
zorgvuldige opvoeding van hare moe-
i der geen on?er aan. Zij zou zich nooit
j eene ongepaste opmerking hebben ver-
I onrlnofd. nóóit eene onkiesche toespc-
j 1 n; gemankt, nooit eene onbehoorlijke
j vraag gedaan hebben. Zij was de jong
st', n aar de meest correcte, bezat een
gevoT van eigenwaarde en had soms
I eene eigen meening en een aanleg voor
beslistheid, waardoor ze zich voordee-
I lig onderscheidde van andere poppen
in d? gezelschapskring.n.
Stephen Mortimer was een breedge
schouderd., gioot man met blond haar.
niet zeer buitensporigen knevel en een
paar lichtblauwe oogen. Mij was een
geboren „man voor de dames" en had
iets vertrouwelijks, naiefs. hetwelk ge
woonlijk aantrok. Hij was bescheiden,
h cl echter niets stijfs, maar bezat de
aantrekkelijke, gemakkelijke manieren
- welke men z:ch in goede kringen eigen
