NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
Didier's Verloofde.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Comjpagnie Générale de Publicité Etrangère G, L. DAUBE Co. JOHN F. JONESt Succ., Parijs SP» Faubourg Montmartre.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend reebt tot plaatsing ran Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan liet Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam,
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
19e Jaargang.
Vrijdag 14 Februari 1902.
ABONNEMENTSPRIJS
ADVERTENTIËN
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Voor Haarlem per 3 maanden 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
por 3 maanden1.80
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.66
Afzonderlijke nummers0.02ff
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37K
de omstreken en franco per post 0.46
Van 15 regels 50 Ots.j iedere regel meer 10 Ots. Buiten bet Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—6 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Grooto letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 80 Oent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spasme, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie OOO. Telefoonnummer der Administratie 123,
Intercommunale aansluiting.
Haarlem's Dagblad yanl4Febr.
bevat o.a.t
De Eugelsebe, Duitsche en Fran-
sehe bladen over het Britscli-
Japanscheverdrag, Engelsche rid
derlijkheid, Voor de Boeren, In
terventie in den Spaansch-Ameri-
kaanscheu oorlog, Carnaval, Nabe
trachting van den Gemeenteraad,
Vervolg Gemeenteraad.
NABETRACHTING
van den
GEMEENTERAAD.
De politieke fijnproevers mogen zich
Woensdagmiddag vóórdat de Raad
begon reeds bij voorbaat vergenoegd
den baard hebben afgelikt, toen het
diner begon zagen zij de lekkerste en
mooiste schotels die och zooveel
voor liun verhemelten beloofden!,
aan hun mond voorbijgaan.
D toezegging door den Burgemees
ter in de vorige Raadsvergadering ge
daan, dat hij inlichtingen zou geven
over de nieuwe grensregeling onzer
gemeente, draaide uitop een
mede deeling dat de Raadsleden over
een paar dagen, in het beroemde kast
je van de leeskamer ten Stadhuize, de
bescheiden zouden kunnen nazien! De
gemeentenaren zullen er dus voorloo-
pig koud van blijven.
i)o quaestie betreffende loon en ar
beidsduur in bestekken van gemeente
drukwerk bleef voorloopig een quaes
tie. Naar wij uit den mond van den
Burgemeester vernamen heeft het B.
en W. heel wat hoofdbrekens gekost
voor zij met hunonpractisch voor
stel gereed waren. Maar gelukkig had
den B. en W. opgemerkt, dat deze
aanvankelijke poging op het gebied
dor sociale wetgeving niet dien gun
stig en indruk heeft gemaakt, waarop
zij hoopten. Zij zullen, leering trek-
kenae uit de gemaakte op- en aanmer
kingen, mettertijd met een beter voor
stel komen. En daarom 't is immers
beter ten halve gekeerd dan ten heele
gedwaald? B. en W. zullen er hun
hoofd nog eens wat verder over bre
ken.
Begrijpelijk ig 't dat de loonregeling
voor dia gemeente-werklieden nu ook
nog wel wat op zich zal laten wach
ten. Ik vermoed langer dan „eenige
weken," zooals de uitdrukking van
don Burgemeester luidde.
Moge het niet zóó lang duren voor
do nota die de lichtcommissie zich
voorstelt te schrijven, bij den Raad
Is ingekomen. De heer Beijnes had zijn
zaak graag in deze zitting behandeld
gezien. Niet onbegrijpelijk. Want
voor hem wordt het wel wat verve
lend kiesheidshalve elke zitting weer
te moeten verzuimen. Hij heeft eT nu
al drie overgeslagen! Intusschen, de
heer Nieuwenhuijzen Kruseman voel
de zich verplicht tegen de uitvoerige,
schriftelijke verdedigingen van den
heer Beijnes (plassen inkt noemde hij
ze ia schoone beeldspraak), ook die
van de commissie op papier te stel-
ien. Trouwens.luider en luider wor-
ituilkten.
Naar hel Duitseh
van
A. NOEL.
7.
Hoo schokkend moest bij de wan
kelende gezondheid der moeder
juist die open plaats voor Margué*
rite zijn! liij had met diep mede
lijden waargenomen hoe droevig zij
hier tranen had gestort..
Bij het verlaten van den Godsak
ker kwam hij zijne huisgenooaen
voorbij. Teen hij ïien groette gleed
Marguerite's blik als over een
vreemde langs hem heen; mademoi
selle Oclavie daarentegen zag hem
erg verwonderd aan; toen eerst viel
hem in dat Marguerite hem zeker
niet herkend had omdat hij in bur
gerkleding was.
Voordat hi' weder in zijn rijtuig
steeg wierp hij nog een langen blik
naar het jonge meisje. Onlangs bij
de ontdekking dat zij Duitsche,
den de stemmen die de lichtcommissie
van lichtvaardigheid beschuldigen.
Eén wensch is echter, geloof ik,
wel billijk, nl. deze, dat wij na re- en
dupliek, eindelijk eens „ter zake" ko
men, d. w. z. dat er ©en uiteindelijke
beslissing valt.
De heer Tjeenk Willink meende in
zijn motie van orde dat wij, in aan
merking nemende de stappen door den
minister gedaan met het oog op de uit
voering der gezondheids- en woning
wet. nu maar voorloopig geen com
missie voor volkshuisvesting moes
ten benoemen. Hij vond dat wel wat:
mosterd na den maaltijd.
Ik meen dat de motio des heeren
Tjeenk Willink dat ook was. Waarom
kwam hij daar niet ter vorige zitting
mede?
Zijn toelichting gaf voor mij althans
daar niet het gewenschte licht op.
Overigens begrijp ik niet zijn angst
om de Hooge Regeering onaangenaam
te zijn, wijj, naar zijQ meening
de Raad den schijn op zich zou laden,
alsof dit college de „langs wettigen
weg" te benoemen commissie niet ver
trouwde. Andere leden zeiden het
reeds, maar vooral de heer Hugen
holtz deed het goed uitkomen, dat de
Raad volkomen In de lijn der tegen
woordige regeering handelde, door
deze commissie te benoemen.
Want de heer de Waal Malefijt be
toogde in de Kamerzitting van 14
Maart 1901 dat de gemeenteraden zoo
veel mogelijk invloed moesten hebben
op de samenstelling dezer gezond
heids- en woningcom-iissies; en dr.
Kuyper, de tegenwoordige premier, gaf
als zijn meening te kennen dat het
Staatstoezicht moet gedragen worden
door de vertegenwoordigers uit hst
goedgezinde gedeelte der burgerij. Van
dezelfde meening was de toenmalige
minister Goeman Borgesius.
Toch mocht de motie van d'en heer
Tjeenk Willink nog tien stemmen vóór
verwerven, al werd zij verworpen.
Waarschijnlijk wed voornamelijk door
den steun van den heer Snelljes, die
een goed werk deed door er op te wij
zen, dat het lid-zijn eener gezond
heidscommissie veel kennis, energie
en werkkracht vordert. Maar de tegen
standers hadden B. en W. op hun
hand, die niet wilden dat de zaak,
welke nu reeds drie maanden aanhan
gig was, van de baan werd geschoven.
Op voorstel van den heer Schram
werd bepaald dat de commissie uit 7
leden zal bestaan, waarvan 2 raads
leden, en aldus geamendeerd ging het
voorstel van B. en W. er door.
De behandeling, meer spéciaal de
stemming, over de verschillende voor
stellen aangaande het vaccinatie-bu
reau was voor een zenuwachtig
mensch moeielijk te volgen, zóó groot
was het getal meeningen en voorstel
len. B. en W. achtten zich, gelijk men
weet, niet verantwoord f 11.800 uit te
geven voor een nieuw vaccinatie-ge
bouw, en stelden nu voor het gemeen
telijk subsidie van f 500 op f 800 te
brengen, om den ouden toestand daar
mede te verbetereh, iets wat de heer
Hofland knoeiwerk noemde, tot groote
schrijvers las, scheen heit hem toe
dat een scheidsmuur tusschen hen
beiden was weggevallen. Zij kon
toch het volk. geen haat toedragen
bij wier schrijvers zij opwekking
en verrijking van dein geest zocht,
maar in diit uur zag hij dien scheids-'
muur hooger dan ooit tusschen hun
beiden opgericht.
In de volgende week kwam Di-
dier met zijne ouders een bezoek
brengen, 's Avonds na hunne aan
komst hoorde Detlev in het salon
der Peirraul's, dat naast zijn slaap
kamer lar. lu i die stemme n en het
klinken van glazen, wait hem bij
de stille, oude dames nog al vreemd
voorkwam. Hij vermoedde diat de
Perraul's madame Dor.mans en hare
gasten bij zich hadden, maar hij
kon toch niet veronderstellen dat
wegens de bekrompen ruimte in de
woning der Dormans, die verloving
van Marguérite met Didier bij de
Perraul's zou worden gevierd. Toch
verraste hem die tijding niet bij
zonder. die hern den volgenden
morgen het eerst door Stefan en
daarna door vrouw Joss werd me
degedeeld
Het kwam Detlev zeer waarschijn
lijk voor. dat hem nu ai ine woning
ergernis van B. en W.
Spr. opende, een nieuw gezichts
punt, nl. of het aantal vaccinaties wel
licht afnam juist door den slechten
toestand: van het vaccinatie-bureau?
In verband hiermede stond ook de
vraag van den heer Hugenholtz aan
B. en W., om aan het bureau een ge
detailleerde verklaring te verzoeken,
of het met de f 800 geholpen zou zijn.
't Voorstel van den heer Hofland om
de zaak van de agenda af te voeren,
opdat men met een nieuw voorstel
kon komen, werd echter verworpen...,
evenals:
het voorstel van den heer Modoo
om den gemeente-architect op te
dragen een vereenvoudigd plan In
te zenden bij den Raad;
dat van den heer Hugenholtz om
de zaak naar B, en W. te renvoy-
eeren, blijkbaar met de bedoeling
meer invloed te krijgen op den
loop van zaken aan het vaccina
tie-bureau;
dat van den heer Spoor om de
f 800 subsidie te verhoogen tot
f 1150;
dat van den heer Van de Kamp,
om B. en W. uit te noodigen met
een eenvoudig plan te komen, zon
der al te veel te bezuinigen;
dat van B. en W,
Zoodat ten slotte het oude subsidie
zal gehandhaafd blijven, en het pro
vinciaal subsidie f 100 zal vervallen
(indien althans de pogingen die door
B. en W., naar ik verneem, in het werk
zullen worden gesteld om dat te ver
hoeden, niet slagen).
De toestand is dus zoó:
Van het R ij k is blijkens verkla
ring van dr. Dozy de Voorzitter
wees er op, niets te verwachten.
Vande Provincie evenmin, nu
de gemeente geen hooger subsidie
heeft gegeven.
Van de Gemeente nog minder,
want het parc-vaccinogène is geen
plaatselijk belang.
Maar toch is het een alge
meen belang.
Wie helpt ons uit dezen nood?
l/olitieii Uverziciil.
De verschillende Engelsche bla
den geven natuurlijk commentaren
op helt tusschen Engeland en Japan
gesloten verdrag, waardoor zooals
de „Daily News" zoo terecht zegt
aan G roobBrittanië's „splendid iso
lation" een einde wordt gemaakt
of hiet verdrag wijst op een
anti-Engelsoh bondgenootschap in
het Oosten, of het duidt op een ver
scheuren van het Engalseh-D u itsch
sche verdrag en of prins Heinrich's
bezoek aan New-York een antwoord
is op hei nieuwe verbond ter zoe,
zijn quaesties waarover men kan
sp ecu kieren. Maar, schrijft het
blad, de toestand kan aanleiding
geven tot de ernstigste gevolgen.
De „Tinnes" zegt, na hare groote
voldoening te hebben uitgesproken
over da overeenkomst met Japan;
„Dit is een staatkunde, die nie*
mandl bedreigt, en uitsluitend de
zou worden opgezegd. De hatelijke
blik dien Didier hem bij eene toe
vallige ontmoeting had toegewor
pen, deed den officier vermoeden,
dat de jonge man er wel het zijne
toe zou doen om hem uit het huis
te verdrijven. Inderdaad had Di
dier niet nagelaten er madame Dor
mans op te wijzen dat het nu niet
langer noodle- was een der vijanden
onder haar dak te houden, maar het.
was zoo ver niet gekomen omdat
madame Dormans er prijs op stel
de tot aan den trouwdag hare stof
felijke onafhankelijkheid van de
Movels te bewaren. Zij wilde aan
hare dlochter een uitzet mede ge
ven. want zij kende hare vriendin
Lolotte te reed om Marguérite zon
der uitzet het huis van hare schoon
ouders te laten intrekken. Om.
echter uit eigen middelen alle uit
gaven te kunnen bestrijden, had zij
meer geld noodig dan zij van het
zoo zwaar belaste huis kon trekken
en daarom kon zij de huurpennin
gen van den officier niet missen.
Zij had nu eenmaal door dien zu
ren appel gebeten en nu moest de
Dui lscher nog maar eenige maanden
blijven. Na Marguerite's huwelijk
wilde zii het huis in zijn geheel
beginselen belichaamt, waarvoor
zich alle groote mogendheden plech
tig hebben verklaard. De overeen
komst tusschen Engeland en
Duitschland' was op dezelfde grond
beginselen gevestigd. Het is on-
noodig aan de Russische regeering
agressieve bedoelingen toe te schrij
ven. die bepaald tegengesproken
zijn, niets was er meer op berekend
den geest van avontuurlijke werk
zaamheid. die de Russische diplo
matie somtijds kenmerkt, aan te
moedigen, dan de besluiteloosheid
en de schommelingen, die onze
staatkunde in het verre Oosten in
de laatste jaren te vaak kenmerk
ten.
„De overeenkomst tusschen Enge
land en Japan' neemt elke moge
lijkheid weg voor een verkeerd be
grip onzer Staatkunde."
Riet blad toont dan aan, diat er
ni ets in die ze overeenkomst is, waar
tegen eenige mogendheid redelijker
wijze bezwaar kan hebben.
De „Chronicle" wijst er op dat
het document een nieuw tijdperk
in de wereldgeschiedenis inluidt.
Want dit is het eersis verbond tus
schen een westersche mogendheid
en een geel ras.
De „Daily Mail" geeft als hare
meening te kennen dat het verdrag
in de eerste plaats gericht is tegen
Rusland. De verhouding tusschen
Engeland en Rusland is droevig ver
slechterd ten gevolge van de Rus
sische politiek ten opzichte van
Mandsjoerije.
De „Morning Post" daarentegen
beweert, dat de overeenkomst niet
gericht is tegen eenige mogendheid,
maar waarborgen oplevert tegen
een pressie van een combinatie van
mogendheden, die in den laatsten
'tijd de integriteit van China be
dreigde.
De „Daily Telegraph" is vain oor-
deei dat het verdrag niets inhoudt,
dat Japan zou beletten een zelfde
verdrag tte sluiten met Rusland,
Duitschland, Frankrijk of de Ver-
eenigde Staten.
In een buitengewoon nummer
van de „Globe" wordt verklaard,
dat heit verdrag tusschen Engeland
en Japan een aangename verras
sing is. De bedoeling is volkomen
onbaatzuchtig, geen. benam gen wor
den erdoor bedreigd, geen aanval
lende politiek er door aangekondigd.
Maar hét verdrag getuigt van het
onwrikbare besluit van twee zee
mogendheden om geen aanval van
een andere zijde te dulden.
De „Westminster Gazette" vraagt,
of het wel een roede politiek is, dat
Engelland zichzelf in een toestand
plaatst waarbij Japan, d'afc geen
Europeesche belangen heeft, groo*
telij'ks invloed kan oefenen op En
geland's Europeesche en wereldpoli
tiek. De overeenkomst lijkt een
wel ietwat overhaast antwoord op
de vijandschap, in Europa aan den
dag gelegd; men richt zich thans
verhuren en dan kon hij zien waar
hij bleef. Nu Marguérite verloofd
was, scheen ook zijne aanwezigheid
in huis aan minder bedenking dan
vóór dien tijd onderhevig te zijn.
Madame Movel gaf haar vriendin
dadelijk rol ijk. Du itsch geld was
ook geld. Waarom zou zij de wo
ning leeg laten staan. Madame Mo
vel was voor alles een vrouw van
zaken en stoffelijke belangen wo
gen bij haar zwaarder dan de na
tionale. Toen zijne moeder hem
niet ondersteunde liet Didier de
zaak rusten en zoo kwam het dat
aan Detlev die huur niet werd op
gezegd.
De Movels vent rok ken weder en
alles was nu zooals vroeger met d'it
onderscheid dat Detlev elke ontmoe
ting met Marguérite eerder ver
meed dan opzocht.
Maar daar madame Dormans nu
ook de -ewoonte had met hare doch
ter uit te gaan, gebeurde het wel
dat Detlev hen toevallig hier of daar
ontmoette. Bij zulk eene ontmoe
ting in de vestibule liet madame
Dormans dloor hare dlochter den
officier aan zich voorstellen, en op
een zachten. Decernber-dag toen
moeder en dochter op een bank in
tot een nieuw volk, welles geest
kracht en opkomende beschaving
allerwage bewondering afdwingen.
De „Pail Mall Gazette" vindt dat
het verdrag nieuwe waarborgen
'geeft aan 'n begi nsel dat reeds dooi
de Engelsch-Duitsche overeenkomst
ten voile wordt erkend; heit nieuwe
verbond zuivert echter de lucht en
is eien waarschuwing tegen al wie
den wereldvrede zou willen versto
ren.
De „Standard" eindelijk zegt: De
overeenkomst vormt een tweevou
dig verbond van buitengewoon bin
denden aard.
Zooals men. ziet Loopen de mee
ningen nogal uiteen.
In den brief waarbij heit En-
gelsch-J apansche verdrag naar To
kio opgezonden wordt, verklaart
Lord Lansdowne dat de Engelsche
regeering het fcractaatt gestoten heeft
in de overtuiging dat het geenerlei
bepaling bevalt die zou kunnen wij
zen op een agressief of zelfzuchtig
streven, in de streken waarop het
traotaat betrekking heeft. Het is
een voorzorgsmaatregelter verdedi
ging van belangrijke Engelsche be
langen. maar het bedreigt op gee
nerlei wijsje de tegenwoordige stel
ling. noch die rechtmatige belangen
van andere mogendheden.
Onderscheidene 'Duitsche bladen
beschouwen het Japansch-Engelsche
verdrag als het eerste degelijke ver
drag voor gevJ. van oorlog, dat En
geland sedert den Krimroorlog heeft
gesloten, en dat wederom blijkbaar
tegen Rusland is gericht. De „Na
tional Zei lung" is overtuigd, dat in
het Engelsche parlement dat ver
drag met groot genoegen zal wor
den goedgekeurd, want Engeland
krijgt daardoor in het Oosten den
lang verlangden bondgenoot met
een krachtig leger. Het „Tage-
blatt", de „Reichsbote" en de
„Neuieste Nachrichten" zijn het er
over eens, dat dit bondgenootschap
ook op de politiek van Frankrijk
invloed zal hebben. W aarschijn-
lijk zal Rusland aldus de Reichs
bote" nu naar nog andere bondr
genoot en op het vasteland gaan om
zien. De „Lokal-Anzeiger" gelooft,
dat Duitschland door tot overeen
stemming te zijn gekomen met elk
der beide bij het verdrag bét rokken
partijen, zijne belangen heeft ver
zekerd, maar daartegenover is de
Russische diplomatie volkomen er
door verrast. De „Deutsche Tages-
zeitung" vermoedt, dat Engeland al
leen voor het oogenblik voordeel
van het bondgenootschap zal heb
ben. Japan heeft zich nu van de
plaatsing van een grooteer© leening
op de Engelsche markt verzekerd.
Overigens zuilen Engeland en Ja
pan. ondanks bet verbond, er steeds
het oog op gericht houden, zich
ieder op zichzelf met Rusland te
verstaan, in plaa-s het gezamenlijk
te gaan beoorlogen. De „Tagliche
Rundschau" zegt, dat de gerneen-
de kale midden!aan van de espla
nade zaten en Detlev hen met een
stommen groet wilde voorbijgaan,
hield madame Dormans, die bij
zonder goed geluimd scheen, hem
staande en knoopte ©en gesprek met
hem aan. Dit bevreemdde hem zeer
van de ariërs zoo terughoudende
en froische vrouw. Hij wist niet aan
welke omstandigheid hij de belang
stelling te danken had die haar blik
uitdrukte, hoewel die blik iets loe-
rends en bespied ends had en niet
veel vriendelijkheid verried.
Men sprak eerst over het weer,
dat tot nu toe zoo buitengewoon
zacht was geweest, dat het aan den
winter in een meer Zuidelijke lucht
streek deed denken.
Bi j u in het Noorden zal het
wel nooit zulk zacht weer zijn in
December ?vroeg madame Dormans.
Detlev was verbaasd te hooern dal
zij vloeiend Duitsch sprak, hoewel
met een ©enigszins vreemd accent.
Wel zeker! Zulke grillen van
het weer komen overal voor. En
het klimaat in mijn vaderland is
lang zoo ruw niet als men zich ver
beeldt. Bij ons in Noord-Duilsch-,
land z:rn geen ijsberen, madame...
Zoo? ik dacht werkelijk dal er
schappelijke haat tegen Rusland de
beide bondige;.ooten tot elkaar heeft
gebracht. Rusland'zal wellicht zich
van dien domme houden. Nergens
verstaat mem de kunst van af te
wachten zoo goed als te St. Peters-
burg, maar daarom schenkt Rus
land zijin vijanden te gelegener tijd
toch niets. De „Vossische Zei lung"
meent, diat Engeland nu gerust Wei-
hai-wei aan Japan kan geven, in
wiens hand het meer zal uitwerken
tegenover de Russ. bezetting van
Port Arthur. De „Krcuzzeitung"
vindt het bijzonder opvallend, dat
het verdrag van bondgenootschap
juist nu is openbaar gemaakt, nu
het Russische vlooteskader op zijn
terugtocht uit de Chineesche wate
ren vlak in de nabijheid van die
Straat van Ormoes is aangekonnen,
en de verwijdering tusschen Engo-
'and en Rusland in de Perzische
Golf juist in den laatsten tijd bij-
zondier in 't licht is getreden.
Ook de diverse Franscho bla
den bevatten artikelen over het
verbond.
Het „Journal des Débats" is van
oordeei dat Engeland door het ver
drag met Janan slechts volkomen
theoretische verplichtingen tegen
over Japan op zich neemt, terwijl
de verplichtingen van dit laatste
rijk ten opzichte van Engeland een
veel meer pmctisch karakter kun
nen aannemen. Daarom wil het dit
blad voorkomen dat Japan niet bij
zonder behoeft te juichen over dit
verdrag.
Wat de overige mogendheden be
treft, zij zouden, wat ook de Brit-
scbe pere zegt, niet onverschillig
kunnen zijn voor een verdrag dat
ze in het verre Oosten zal stellen
tegenover een nog minder gemak keu
lijik Engeland dan vroeger.
De „Francais" merkt op dat En>
geland WerHai-Wei heeft ontruimd
en aan Japan die zorg heeft opge
dragen om voor de gemeenschappe
lijke belangen te waken. „Nu heeft
Engeland in de rest van de wereld
de handen vrij. Dit zou in de eer
ste plaats uit deze overeenkomst
kunnen blijken en uit dit gezichts
punt bezien is ze van 't hoogste be
lang."
De Temps" merkt op dat het
definitief verbond er op schijnt to
wijzen dat het Britsche gouverne
ment voornemens is een nieuwe
staatkunde in het verre oosten in de
wijden. De overeenkomst is een
nieuwigheid zonder precedent se
dert een halve eeuw, gedurende
welke Engeland elke verantwoor
delijkheid' voor een contract ver
meed cn als dogma beleed de staalt
kunde van dj vrije hand.
Het blad wijst op het samengaan
van deze politieke omwenteling met
de ontruiming van Weii-Hai-Wci.
Do „Gourrier diu Sair" ten slotte
vraagt, of men niet zou zweren, dat
Engeland door zijn overeenkomst
met Japan do wereld heeft hor-
daar waren, antwoordde mevrouw
Dormans spotachtig. Is uw land
werkelijk mooi?
liet vaderland is altijd mooi,
viel Marguérite zacht in.
De juffrouw zegt hel; het va
derland is altijd mooi, maar mijn
geboortegrond is het inderdaad.
Het kan zijn dat Duitscliers
het mooi vinden: vlakten, altijd
vlaktenik zou het vervelend
vinden. Maar ik kan er niet over
oordcelen. Ik ben nooit in Duitsch
land geweest. Wij Franschen zijn
geen groote reizigers. Ik heb niet
eens Italië gezien. Mijne dochter
zal het beter treffen, liaar verloof
de heeft beloofd haar op de huwe
lijksreis naar Italië te brongen
Bij don laatsten zin hield zij hare
diepliggende oogen strak op het go-
zicht van Detlev gevestigdDet
lev vertrok geen spier ofschoon de
vermelding van Marguérite's hu
welijksreis hem een onaangenaam
gevoel bezorede. Ook kon men het,
jonge meisje aanzien dat de woor
den van hare moeder haar pijnlijk
aandeden.
Za Luw huwelijk spoedig plaats
hebben, mejuffrouw? vroeg hij met
de "Töolsl mogelijke kalmte
