NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
19e Jaargang. Vrijdag 7 Maart 1902.No- 5732
HAARLEMS DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJSr ADVERTENTIËN
Toor Hwriem per 8 maanden1.20 Ton 1—5 regels 50 Ots.; iedere regel meer 10 Ot». Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd ie (kom der gemeente), do Pr5» der Adrertentië.. van 1-5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
jjer 3 maanden 1.30 Groote lettors naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheels Rijk. per 3 meenden1.65 tg(C-,Ifi'illSfopjp Reclames 30 Cent per regel
Afaonderlgke nummers0.02H Bnreaui: Qehouw Het Spaarne, Kaïnpersingel 70, vlak b)j de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37X Telefoonnummer der Redactie 800. Telefoonnummer der Administratie 183.
n fl de omBtreken en franco per post 0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het BuitenlandCompagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Farijs 31W» Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 7 Maart
bevat o. a.ï
Von Bülow's verklaring ten aan
zien vau den oorlog in Zuid-Afrika,
De motie van Humphreys Owen
in het Britsche Lagerhuis, Parle-
meutaire Praatjes, Zwervelingen,
Het verzoek van een stervende.
Kijkjes om ons heen.
Politiek Overzicht.
Dinsdag werd) in dien Duitschien
Rijksdaig de beraadslaging over de be
grooting van buitenlandischie zaken
voortgezet. Dr. Arendt, lid van de vrije
conservatieve partij, kwam nog terug
op von Bülow's verklaring ten aan
zien van den oorlog in Zuid-Af rika.
Hij vond dat die verklaring de eenig
mogelijke gedragslijn van de re;
ring duidelijk had' aangegeven.
Duitschland kan, zeidie Arendt, niets
doen, omdat het het inititief niet kan
nemen. De geschiedenis zal eens over
de houding van de onzijdige mogend
heden even hard oordeelen als over
Engeland, maar Duitschland kan nd©t
op zichzelf zijn onzijdigheid- prijs ge-
Ven. De Duitschers zouden de Boeren
willen helpen, maar moeten met be
reikbare dingen rekening houdlen.
Daar zij geen beroep wenscbem te
doen op de wapenen, mogen zij ook
mie! uittarten. Er zijn dius slechts wer
ken van naastenliefde mogelijk. De
Bond tot hulpverschaffing aan de Boe
ren kan den staatssecretaris slechts
dankbaar zijn voor den ijver waarmee
hij de niet-politieke hulpverschaffing
heeft gesteund. Helaas, is het ant
woord van die Eng. Regeering geheel
onvoldoende. Want wat zij toestaat,
behoeft niet te geschieden met hare
goedkeuring. Onbegrijpelijk is echter
dat zij geen geneeskundige hulp toe
laat. Ik heb, besloot dr. Arendt, de
zer dagen een d-okter uiit het lager
van Louis Botha gesproken; hij deelde
mij ontzettende dingen mede over de
toestanden diie het gevolg zijn van het
gebrek aan dokters, minder voor de
geharde Boeren dan voor de Engel-
schen. Ik verzoek dien staatssecreta
ris zijn pogingen voort te zetten.
De motie door Humphreys-Owen
Dinsdag in het Lagerhuis ingediend,
luidde: Het Huis betreurt de hooge
sterfte in de concentratiekampen, die
onkel gevormd zijn om de politiek van
het schoonvegen van het land ten uit
voer te leggen. Hoewel erkennende
dat in het beheer van die kampen ver
beteringen zijn aangebracht, veroor
deelt het Huis de vertraging in. de
uitvoering van heivormingen. Het
Huis noodigt de regeering uit, vooral
met bet oog op het naderen van den
Zuid-Afrikaanschon winter, de nieuwe
maatregelen te doen kennen die zij
denkt te nemen ter bescherming van
leven en gezondheid in de concentra
tiekampen.
De voorsteller vroeg mar de bezol
diging der beheerders van die kampen,
en verlangde dat die kampen onder
nauwlettend toezicht geplaatst zouden
worden. Lytbelton betreurde 't, dat
zulk een motie werd' ingediend op een
tijdstip dat men zooveel deed om door
opvoedkundige en andere middelen t
Engelsc-he en het Hollandsche ele
ment met elkaar te verzoenen. Cham
berlain antwoordde uitvoerig. Hij ont
kende met een stalen gezicht dat de
kampen waren ingesteld om te hel
pen bij het schoonvegen van het land
en het verbranden van hoeven. Toen
die guerilla begon, zouden 130,000
vrouwen en kinderen aan allerlei be-
leedigingen en ellende blootgesteld zijn
wo'ordelijkheid voor den moord op
groote schaal van Boeren-vrouwen en
-kinderen op zich nemende. Voor de
zo ove eiste maal heeft 't afschuwelijk
imperialisme gezegevierd over de
menschelijkheid.
Buitenlandsch Nieuws.
De krijgsgevangenen.
Reuter seint uit Calcutta ddL 5 Mrt:
De meerderheid' van de krijgsgevan
gen Boeren te Ambala heeft geweigerd
een stuk te teekenen, waarin beloofd
werd. geen poging tot ontvluchting te
doen. Dit stuk was hun voorgelegd
gebleven indlien men ze onbeschermdmet het oog op de voorgenomen ver-
op het land had achtergelaten. Dus'
had men voor hen gezorgd, en er was
niets anders op te vindien geweest,
dan hen in kampen over te brengen,
wamt de aanvoerders der Boeren had
den meer dam eens geweigerd, hen op
te nemen. Een groot aantal van deze
menschen waren uitgeteerd1 toen zij
in de kampen werden opgenomen,
half verhongerd!, verdwaasd!, en niet in
staat om de noodzakelijkheid1 van sa
nitaire maatregelen in te zien. Het
gevolg was dot de kampen, hoewel ge
zond gelegen, besmet werden. Cham
berlain zeibe dat volgens zijn inlich
tingen de normale kindersterfte in
Zuid-Afrika veel hooger was dan in
Engeland. De buitengewoon hooge
sterfte van die kinderen in de concen
tratiekampen was groo ten deels te wij
ten aan die m az el en-epidemie, dde nu
gelukkig uitgewoed had. Aan Lord
Kitchener was opgedragen geen kosten
te sparen, en de Engedsche belasting
schuldigen betaalden thans 180.000 p.
s.t per maand voor de kampen. Cham
berlain zei de nog dat velen zich vrij.
willig in da concentratiekampen lie
ten opnemen, en zette uiteen waarom
men niet kon toelaten dat de rrien-
schen daar ongehinderd in en uit lie
pen. Wat de kindersterfte in den
laatsten tijd betrof, die was nu tot 70
of 80 per 1000 gedaald.
Sir W. Forster vond' dat de regee-
ring te weinig voorzorgsmaatregelen
had' genomen, vooral tegen het ver
spreiden van ziekten.
Lloyd George zeide, dat die voor
standers der motie zóó redeneerden,
dat tengevolge van slecht beheer en
van een gedragslijn die in den grond
verkeerd was, duizenden onschuldige
mensclien gestorven waren. Wat Cham
berlain's mededeelingen over de sterf
tecijfers betrof, diie hadden niets te
maken met de sterfte bij kindexen tot
het 12e jaar. Te Cradock, waar dit cij
fer hooger was dan elders in de Kaap
kolonie, was 't slechts 50 op de 1000.
In dfe kampen was het, over zes maan
den 416. De minister had geen enkel
getal genoemd ten bewijze dat een zoo
hoog sterftecijfer ook maar eenigszins
het gevolg kon zijn van gewone om
standigheden
Niettegenstaande deze overwegende
argumenten verwierp het Huis, zooals
men weet de motie met 232 tegen 111
stemmen, daarmede de volle verant-
plaatsing naar de heuvelen van Sim
la Verscheiden van hun voorrechten
zijn nu verkort. De gevangenen ver
zochten onlangs een school voor de
jeugd in het kamp te openen. Een
Hollandsche krant, diie meldde, dat
Brodrick op beleedigendte wijze gewag
maakte van de begeerigheid der jonge
Boeren om Engelsch te leeren, kwam
echter den krijgsgevangenen in handen
Zij hielden toen een opgewonden bij
eenkomst en bedankten voor de ont
worpen school. De houd/ing der Boe
ren wordt als stug en uitdagend be
schreven.
De Boerengedelegeerden.
Minister Hay ontving Woensdag
ochtend om elf uur de Boeren-gedele-
geerden Wolmarans en Weasels als
particulieren. In den loop van het
gesprek beloofde de minister, te doen
wat hij kon om den toestand' in Zuidi-
Afrika te verbeteren,, maar hij wees
er hun op, dat. in zulke dingen de
hoogste macht in handen van den pre
sident ligt. Later brachten de gedele
geerden, vergezeld door dr. Muller,
vertegenwoordiger van den Oranje-
Vrijstaat, een bezoek op het Witte
Huis. Roosevelt ontving hen, als
particuliere bezoekers, in zijn studeer
vertrek; de heeren bleven een kwartier.
De president hoorde hen aandachtig
aan, maar dceïdie hun toen medie, dat
de Vereen,igde Staten niet kunnen
noch willen tussohenbeide komen in
den strijd.
Arm Finland.
Geen gemeentebestuur in heel Fin
land wil recruten voor den Russischen
dienst oproepen. Alle hebben gewei
gerd oproepings- en keurings-com-
missiën te benoemen. De gouverne-
mentsbesturen bedreigen alle gemeen
ten met zware boeten. Helsingfors o.
a. met 30,000 Tbr., wanneer het niet
behulpzaam is bij de recruteering. De
predikanten düe in Finland de boeken
van den burgerlijken stand bijhouden,
weigeren eveneens behulpzaam te zijn.
Een mislukte omwenteling
Reuter seint uit Belgrado, dd. 5
Maart: Alavannitch, een bloedverwant
van Kaïiageorgevitch, kwam Woens
dagmorgen, gekleed in de uniform van
Servisch generaal met een aantal vol
gelingen per boot te Schabatz aan. Hij
spoorde de grenswachters aan hem te
volgen. Toen de generaal vervolgens
zich naar de moirie en de gendarme
rie begaf waar hij de gendarmen toe
sprak, vroeg de commandant der gen
darmerie naar zijn identiteit Alavan
nitch gaf vuur op den commandant en
doodde hem. Zijn volgelingen werden
gevangen genomen.
's Pausen Jubilenm.
De Paus ontving Woensdag die Fr ari
sche pelgrims, die ter gelegenheid van
zijn kroningsjubilee naar Rome zijn
gekomen. In antwoord op een toe
spraak van kardinaal Richard zeide
Z. II. met duidelijke en heldere stem:
„Wij hebben met ontroering naar
uw adres gehoord en wij zouden luide
uiting willen geven aan de gevoelens
welke ons bezielen, doch de gemoeds
bewegingen van dieze dagen en de ver.
gevorderde leeftijd noodzaken ons ons
antwoord te laten voorlezen door een
kamerheer"
In dit antwoord spreekt de Paus
zijn beste wenschen uit voor
de grootheid van Frankrijk, de een.
d'racht en de eenheid ondier de Katho
lieken,
De Paus ziet er uitstekend en opge
wekt uit, hij verbergt zijn vreugde
niet. Hij gaf allen aanwezigen pa
stoors uit Parijs verlof eenmaal zijn
apostolischen zegen te geven in hun
parochie, er bij voegende: Alle katho
lieken moeten pal staan om Frank
rijk te bevrijden en ons te verlossen
van de vrijmetselarij. De zege van
den Paus en die woorden der herders
zullen het resultaat bewerken dat da
vurigste wensch van ons hart. is".
Deze woorden werden langdurig. to>
gejuicht.
De onlusten te Barcelona.
De kapitein-generaal van Barcelona
heeft last gegeven tot sluiting dier
werkliedenclubs en van de vereeni-
gingslokalen dier patróóns. Er zijn
25,000 peseta's verdwenen, die waren
geïncasseerd voor die laatste gebeurte
nissen, en tot steun dier stakende me
taalwerkers moesten dftenen.
De gearresteerde anarchisten zijn
een paar F ranse hen, een uit Frank
rijk gekomen Zwitser en twee Span
jaarden waarvan ook 'n uit Frankrijk
is gekomen. 'Later zijn nog twee
Spanjaarden en twee Engelschen aan
gehouden, terwijl nog gezocht wordt
naar twee Franschen.
Bij ai deze aanhoudingen zijn een
groot aantal papieren, portretten e. d.
gevonden.
Prins Heinrich
moet te Chicago ontvangen zijn op
eene manier, die alle buide welke hem
tot nog toe is ten deel gevallen over
treft.
Overal in de groote stadl heerschte
een ontzettende drukte. In zijn toe-,
spraak zeide de bui-gemeester, dat het
vriendelijke optreden van dien prins
allen voor hem ingenomen had. Prins
Heinrich antwoorddte op geestige wij
ze, en gebruikte veel americanismen,
hetgeen hem nog bijzondere toejui
chingen verschafte .Het concert in het
tuighuis moet prachtig geweest zijn;
er waren 10,000 menschen aanwezig.
Er waren te Chicago veel uitgebrei
dere voorzorgsmaatregelen voor 's prin
sen veilighed' genomen dan elders. Een
bijzondere reden daarvoor schijnt ech
ter niet bestaan te hebben, wel is er
Dinsdiag weer iemand! in hechtenis ge
nomen die den prins een verzoekschrift
wil die overhandigen, maar al spoedig
bleek dat die man geen kwade bedoe
lingen had.
Algemeene Berichten.
DE OORLOG IN ZUID-AFRIKA.
Reuter seinde den 27en Februari
uit Bloemfontein:
Kolonel Driscoll heeft dien 2Gen Ja
cob's lager vermeesterd met 6 gevan
genen, o. w. veldkornet Smit, 30 ge
weren en 100 paarden.
De „Times" verneemt uit Wakker-
stroorn, dd. 1 Maart:
Generaal Plumer, samenwerkende
met de kolonels Pulteney en Wing,
heeft Vrijdag bij St&nderton 12 ge van.
genen gemaakt, o. w. twee adjudanten
en een seingever van Britz. De sein.
gever bracht een rapport, dd. 23 Febr.,
uit Bethal naar Botha in Vrijheid.
Uit de verlieslijst blijkt, dat aan de
Wilgerivier bij Frankfort dien 27en
Febr. gewond zijn 1 officier en 8 min
deren van het 2e Leinster-regiment.
Verder zijn er verliezen gemeld te:
Honingspruit, 28 Febr., 1 gewond van
de Seafort Highlanders; Tweekopj*
1 Maart, 1 gewond' van het 2e Essex
Reg.; Niekerkkuil, 27 Febr.. 1 gesneu
veld van de Z-A. politie; Springfield-
drift, 27 Febr., 1 gesneuveld van het
7e gard'edragonders; Frankijk, 24 Feb.
1 gewonde van het 7e gardedragon
ders; Toomnek, Dordrecht, 23 Feb., 1
gewond van de Kaapsche bereden ja
gers; bij Calvinia, 25 Febr., een offi
cier gewond (sedert besweken) en 1
mindere gewond van het 16e lansiers.
Voorts bij Richmond, ook in de
Kaapkolonie, 27 Feb., 1 official" en 6
minderen gewond (van wie een be
zweken) van het 12en en 9e lansiers.
Uit de nieuwe verlieslijst:
Frankrijk (O.-V.) 25 Febr. 1 do ode en
2 gewonden; Sberkfoiitein 26 Febr. 1
do ode en 4 gewonden; Trommel 26
Febr. 2 gewonden; Roodepoort 28 Feb.
2 luitenants en een sergeant zwaar ge
wond; bij Boshof 25 Febr. 2 gewonden;
Leeuwkop 26 Febr. 1 gewonde, bij
Klerksdorp 24 Febr. 1 gewonde; voorts
1 man bij ongeluk gedood en 6 bij on
geluk gewond.
Het transportschip Orient is Woens
dagmorgen te Southampton aangeko
men, met meer dan 700 officieren en
manschappen uit Zuid-Afrika
Te Kaapstad' is een regeeringsbesluit
openbaar gemaakt, waarbij het parle
ment dier Kaapkolonie weer verdaagd
wordt tot 4 April; maar er wordt geen
melding gemaakt van dan aan te van
gen werkzaamheden.
Mulder, lid van den Wetgevender*
Raad: der Kaapkolonie, is, beklaagd'
van tweemaal die voorschriften der
krijgswet overschreden te hebben,
Dinsdag aangehouden en verhoord,
Over zijn vrijlating tegen borgstelling,
wordt nog beraadslaagd.
Smorenberg, die onlangs van St.
Helena ontsnapte, op de wijze van
Hugo de Groot, maar aan boord! van
het schip gevonden werd, is op het
eiland' teruggebracht; hij wordlt echter
niet gestraft. De commissie van on
derzoek beeft uitgemaakt dat hij niet
op parool was, toen hij zich in de kist
liet pakken om door andere krijgsge
vangene ii „verzonden" te worden.
ALLERLEI.
Uit officieuse bron wordt verzekerd,
dat de Russische ambassadeur te Pa
rijs een brief ontvangen heeft van, den-
Czaar, waarin deze de uitnoodiging.
aan Loubet herhaalt om naar Rusland
te komen.
De suiker-conventie is Dinsdag ge-
te ekend.
Stadsnieuws.
Haarlem, 6 Maart 1902.
Het ambacht en zijne be-
oefenaars. Over dit onder-werp
sprak de heer A W. Weisman van
Amsterdam Woensdagavond in de
bovenzaal dea- Sociëteit Vereeniging
voor leden en genoodigjlen der afdee-
ling Haarlem en Omstreken der Maat
schappij tot bevordering der Bouw
kunst te Amsterdam.
Met- een historisch overzicht ving
spreker zijn rede aan.
In Haarlem werd x-eeds in de oud
heid de kunst stex-k beoefend; onder
scheid in kurrst werd er toen niet ge
maakt. Onze 17e eeuwsche kunste
naars waren ambachtslieden, die hun
vak verst onden. Hoewel zij niet zon
der fouten konden schrijven, schil
derden zij ware (kunstwerken. Tea
tijde van het gildewezen bloeide het
ambacht in hooge mate. Doch de af-
schaiffïing der gilden heeft het am
bacht sterk doen achteruitgaan.
In den tijd van het gildewezeai was
men er ten voile van bewust, dat goed
onderricht zoowel aan den leerling
als aan liet gilde ten goede kwani. Dj
verhouding van meester tot gezel wa#
geregeld. Loon en arbeidsduur waren
eveneens geregeld; stukwerk werd
niet toegelaten, vraag en aanbod wa
ren. geheel zonder invloed op de loo-
nen. Al wat men 'deed, kon mein met
zor,g doen. De overheden waakten
voor het ambacht.
En zoo kwam het, dat toen het am
bacht zoo hoog bleef staan. Na af
schaffing der gilden, is het ambacht.
langzamerha.ii d achteru itgegaan
Zoo werd toen overgegaan tot uit
em aanbestedingen; privilegiën wer
den niet danger toegelaten; bouw
meesters geraakten uit het ambacht.
Waren zij in den gildetijd de op
persten der werklieden, de architec-
ïmlllt t«n.
Vrouw Stehle's antipathie.
Naar het Duitsch
van
HEBMINE BILL1HGER.
Vrouw Stehle's eerste woord toen
zij over den. drempel kwam, was: in die.
ze lucht kan geen meinsch het uit
houden, waarna zij het dichtstbijzijn
de venster open rukte, toen vervolgde
zij: daar' ben ik; ik heb gedlacht, dat
ik de ouders van Poldie toch eens
moest gaan opzoeken.
Heel aardig van u, zeidie de
vrouw, en schoof voor de bezoekster
een stoel bij.
Wel, wel! Het sclüjnt hier goed
toe te gaan; volop kastanjes, groote
goedheid! Maar waar is Poldie?
Kom eens voor den dag, jij daar
achter' de kachel! riep de vrouw over
haar schouder.
Polde kwam te voorschijn in een
kleediug die vrouw Stehle die liandien
deed ineen slaan.
Maar waarom heeft hij dan, in
's Hemels naam op Zondag niet eens
zijn goede pak aan?
De vi-ouw lachte. Er is hier nog een
zoo oud als hij, en als Pold!e thuis
komf, kruipt F ritsje er in, niet waar?
Dit zeggende keerde zij zich tot den
jongen en gaf hem een duw in dd
zijd'e. Hij vertrok geen gezicht.
Hij schijnt thuis ook niet vrien
delijker te zijn d'an bij mij? zeidie
vrouw Stehle.
Hij, en het wijf lachte luid, hij
is een echte straatslijper ;in de vroegte
gaat hij er op uit en 's nachts komt
hij weder thuis.
Maar bij het middageten is hij
er toch
O. voor hem is niets goed; genoeg,
al zeg ik nog zoo dikwijls tegen hem:
neem wat. .neem toch wat; ik zeg dan,
ook altijd togen mijn man, laat maar
loopen, want hij krijgt zeker eigens
anders te eten.
Vrouw Stehle kreeg het erg benauwd;
zij dacht aan de brokken oud brood,
die die jongen van het hondleneten had)
afgenomen.
Polde, zeide zij, den knaap dich
ter bij zich trekkende, kom, zeg mij
de waarheid, waarom ga je 's middags
niet thuis eten, van wie krijg je wat?
Je moet toch wel honger hebben?
Zij vroeg, zij smeekte, hij bleef zwij
gen. Het wijf lachte steeds door. Hij
en praten ik zeg u, vrouw Stehle,
eer zal die wereld vergaan vóór hij een
mond open doet als hij er geen lust
in heeft.
Vrouw Stehle liet dien jongen los.
Is uw man niet thuis?
Hij haalt iets voor het middag
eten. Als hij Zondags thuis ie don
anaak ik het mij gemakkelijk. Hij
heeft het water al op de kachel gezet,
dan behoeft, hij de worst er maar bij
te doen.
Doet dait uw man, vroeg vtouw
Stehle verbaasd.
Zeker ,en waarom ook niet? Ik
heb een goede partij gedaan en ik wil
mij niet. doodwerken; hij verdient vier
tot vijf mark daags, daar kan men het
goed van nemen.
Maar als hij dan voor zijn be
roep al zooveel te doen heeft, dan
kunt u toch niet verlangen dat hij in
huis ook nog het werk doet?
Verlangen doe ik het ook niet,
maai- als hij thuis 'komt clan neemt
hij mij al waf hij kan uit de handen,
dat is toch beter dan dat hij naar die
herberg gaat. Wij zijn zoo heel tevra.
den en zouden niet. andei-s willen.
Eiken Zondagmiddag gaan wij er op
uit en komen eerst in don nacht thuis.
Dan legt hij al de kinderen voor mij
in bed, want ik ben altijd een beetje
duizelig van het bier.
Zoo? Vrouw Stehle was er ver-
bi jstei-d van. Dat er zulke mannen
zijn is merkwaardig! Zij haalde het pe
perhuisje uit d'en zak van haar man
tel.
Onderwijl waren de kinderen met de
kastanjes klaar gekomen en begonnen
nu de moeder met de schillen te gooien.
Dat gaf een vroolijk gelach; de vrouw
trachtte de kleine misdadigers te van
gen en als zij er een kreeg, bedekte
zij zijn gezicht met kussen. Er
viel niet aan te twijfelen dat die wouw
veel van haar kinderen hield.
Vrouw Stehle werd steeds moede-
loozer. Deze zijn toch allen woo lijk,
dacht zij, het moest dus wel aan Pol-
de liggen.
Zij had de krakelingen op tafel ge
legd. Kom hier, kindleren, en laaf
het jelui goed smaken, jij ook, Polde
hij kwam.
Neem wat, neem wat, bemoe
digde hem die moeder en zag hem
daarbij aan, maar vrouw Stehle ving
dien blik op en verschrikte, want die
blik zeide heel wat andere d'aai: neem
wat het was de hl ik van een l
roofzuchtige kat op het punt haar
slachtoffer te bespringen. Polde, die
de hand r eedb naar de krakelingen had
uitgestoken, liet die wedter zakken en
trok zich in zijn hoekje terug. De
vrouw echter barstte in uitbundig
lachen uit.
Hebt u het nu weder gezien
die ondankbare sti-op! De anderen zijn
blijde met alles wat zij krijgen! En
snel verdeelde zij Polde's portie onder
de luid juichende kinderen.
Uit wouw Stehle's gezicht wae alle
kleur geweken, en haar hand op den
arm dier vrouw leggende, zeide zij,
Polde is uw kind niet, dat kunt u mij
niet wijs maken!
Het wijf keek eenigszins verbluft,
toen grinnikte zij zachtjes: Kijk, kunt
u ook al het verschil zien tusschen
hem en die anderen! Ik zeg altijd te
gen mijn man dat een ieder wel zien
kan dat die melkmuil niet tot de fa
milie behoort!
Dus een kind' dat uitbesteed is?
Zij knikte. Hij is met mijn oudste
groot gebracht, mijn man heeft zulk
een goeden naam iu de stad; Polde
heeft het nooit gemerkt dat hij niet
van ons is.
En u zegt het nu immers daar hij
bij ig.
Wat kau een kind daarvan begrij
pen? Maar u wilt toch nog niet heen,
gaan .vrouw Stehle, dat zou mij spij
ten ;mijn man zal zeker dadelijk ko
men, ik zal op hem knorren dat hij
zoo lang is uitgebleven.
Ja, Weet u, bij ons is het zoo,
antwoordde vrouw Stehle, diaar kookt
's middags da wouw en die man. bromt
als de soep niet op zijn tijd op tafel
staat.
Polde, vroegde zij den jongen in
het voorbijgaan toe, ik heb van avond
nog wat, voor je te doen en je kunt ge-
rust in je oude kiel komen, dat maakt
niets uit, En luid lachende ging zij
die deur uit; zij moest lachen om het
snikken te versmoren dat haar niet
geweld! uit de keel dreigde te komen.
Arme jongen! Op haar heide armen
had zij hem wel willen wegdragen
voor de oogen van de heele wereld
Zij liep, zij rende, aan dan weg naar
het Slotplein scheen vandaag geer*
einde te komen.
(Slot volgt.)
