Augustus iSM, overleden Arnhem
den 3 Maait 1*302", en het motto:
„Hij heeft het werk volbracht, dat
nem was toevertrouwd, dies kon hij
heengaan in vrede."
INGEZONDEN.
foor den inhoud dezer rubriek slc.lt de.
redactie sick niet aansprakelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of
niet geplaatstxcordt de kopij niet
aan den inzender teruggegeven.
Ontvangen gelden voor <le uitge-
eitJieneu te Amsterdam en Enschedé
No. v. d.
Voor
Voor
Voor
Lijst.
A'dam,
Enschedé, beiden.
202
5.75
425
1.17
369
3.27 5
204
4.20
246
1.65
245
0.85
Lezing Xetsciieh
te Heemskerk
f 4.91
Timmerl.
Bond
Afd. Haari.
5
174
0.23
1.89
169
1.—
173
1.30
172
0.81
221
0.45
580
2
576
1.55
159
1.05
168
1.80
62
0.-1Ö
237
°.70
328
3.55
210
2.—
161
2.55
234
o.io
2.70
160
1.50
-
22
0.80
157
0-25
1.10
231
1.70
155
-
6.65
166
L1U
158
0.80
163
1-87
153
1.70
152
2.02 s
12
1.70
36(5
O.70
66
0.20
Bakkersgezellen Bond,
Afd. Haarlem,
7(5
167
11
124
5
0.60
2.20
1.55
1.65
Totaal 9.40 ƒ74.54
Verzonden naar Enschedé46.76
A'dam 87.27s
Totaalf 84.23
Dankend voor de plaatsing,
Met Achting,
D. J. BUYS,
Penningmeester H. A. S.
Bezoek aan Amsterdam en den
Benzenwalvisch.
Geachte Redacteur!
Uw stukje over „Jeugd en Natuur" geelt
me aanleiding om u eens wat te schrij-
ven over het hezoelc aan den walvisch te
Amsterdam en wat daarmee gepaard
ging.
In eene opgewekte stemming kwamen
de kinderen der 4e klasse ter school. En
geen wonder, want heden zouden de mu
ren der school zeer wijd worden uitgezet;
ze zouden vandaag in een school zijn,
waarin ze met een spoortrein konden
rijden en de school zou duren van 9 tot 4.
De wandeling naar 't station was spoe
dig volbracht en de kinderen zagen met
belangstelling de grooie bedrijvigheid,
die altijd op een druk spoorwegstation
heerscht. Daar kwam de blibsemtrein en
bijna allen brachten op een eerbiedigen
afstand de handjes tegen de ooren.
Veel gepraat er overl Kort daarop
Kwam de trein voor, waarin zij zeiven
mochten plaats nemen en we kregen als
bijna altijd door de onuitputtelijke be
reidvaardigheid vun chef en 't overig
spoorwegpersoneel een ouderwetschen
wagen, waarin we de kinderen konden
overzien. Deze wisten, waarnaar ze zien
moesten, daarover was den vorigen dag
op school gesproken, maar toch was nu
en dan eene aanwijzing noodig. We
spoorden spoedig tussclien groenende
weiden, waarop we reeds hier en daar
troepjes schapen en koeien zagen gra
zen. Bij HaUweg kregen we een kijkje
in den IJpolder, waar bouwlanden te
zien waren en rechts zagen de kleinen
de daken van de huisjes in den Haar-
lemmeimecrpolder boven den dijk uitste
ken. Dat er over het een en ander druk
gepraat werd, laat zich hooren. Eer dat
we 't vermoeden, wareu we ie Amsterdam
en nu ging het in goede orde liet station
uit naar de Ruijterkade. Een der kleinen
kwam dadelijk met zijn kaartje, dat hij.
evenals de andere kinderen den vorigen
dag in school had gemaakt, naar ons toe
met de boodschap, dat we verkeerd ge-
loopen waren, want de streep, die de
wandeling moest voorstellen liep om het
Station heen westwaarts en we gingen
om den weg wat te bekorten en niet da
delijk tegen den wind in te loopen. oost
waarts.
Aan de Ruijterkade gekomen, gingen
we eerst westwaarts om de kinderen de
vele smombooien van de kleine vaart te
laten -o. De borden, overal op hooge
palen vastgemaakt, gaven lieel wat na
men, die bij de aardrijkskunde op school
at zoo dikwijls waven voorgekomen en
cimlal juist de 4e klasse Nederland be
handelde. kwam dat goed van pas en
vertoefden we hier langer dan bïj de
schepen der groote vaart. Toch moesten
ook deze even in oogenschouw worden
genomen en niet weinig waven de kin-
j deren verbaasd, te zien, hoe eene groote
zeeboot boven op een drijvend droogdok
I was gelegen. Honderden vragen, maar
ze konden niet alle volledig beantwoord
worden. Nu langs den „Schreierstoren"
en het Damrak, naar 't Paleis op den
I)am. Het lag niet in onze bedoeling
meer dan een oppervlakkigen indruk
daarvan to geven. Hierop vervolgden we
onzen weg langs het Rokin naar de Munt
on toen de onderwijzer hier eenige toe
lichting had gegeven, was er eene kleine
m '.1, die het raadseltje opgaf: „Welke
munt is niet van metaal gemaakt?" Na
tuurlijk vinden bijna allen het antwoord,
want welk kind denkt dan niet aan de
pepermunt.' Lachende en pratende
ging het verder tot we spoedig aan de
plaats waren gekomen, waar de Heeren-
uracht in den Amstel komt en we dade
lijk het met vlaggen gelooide schip, een
Keulsche aak zagen, waarop onder een
tent de reuzenwalvisch voor 't oog van
't publiek verborgen lag. Voor 30 cents
de persoon konden wij binnenkomen, of
schoon we zagen, dat de toegangsprijs
25 ets. voor volwassenen en 15 ets. voor
kinderen bedroeg. De eerste roep van de
kinderen bij 't binnentreden was, toen
ze het 22 M. lange zeemonster zag liggen;
„Maar, mijnheer, die is niet echt, die is
vau papier!" „Neen, neen, kinderen,
die is wel echt, hoor, je begrijpt toch wel,
dat een directeur van Arlis en een Pro
fessor zich niet zoo zullen laten beet ne
men!" De kinderen bicven echter aan
houden en dit vond zeker voornamelijk
zijn oorzaak in de omstandigheid, dat
het preparaat, waarmee de huid bestre
ken was, zooveel op verf lijkt. De bewa
kers hoorden natuurlijk ook die uitroe
pen en wezen'er nu p, dat de huid van
boven steenhard was en van onder door
de groote hoeveelheid traan nog week,
wat ze doorkloppen en indrukken lieten
zien, ook op de scheur werd gewezen,
die haar oorsprong vond in de omstan
digheid, dat het dier was opengemaakt,
om er de ingewanden uit te nemen. Ter
wijl Ik het dier stond te schetsen, om
dat het geheel fotografeeren onmogelijk
was, ging de onderwijzer met zijne klas
se voort met het een en ander te verkla
ren aan de Jeugd. Ik hoorde toen zoo on
gezocht een aardige woordenschermut
seling tusschen man en vrouw, die ook
eens kwamen kijken: „Kom nu toch hier
vrouw?" „Wel neenl laat me toch
gaan; ik wil daar liever eens luisteren!
die meester verklaart alles zoo aardig
aan de kinderen, en dan hoor ik meteen
ook nog wat!" Nu verloor ik haar uit het
oog, maar later vernam Ik, dat ze ten
slotte toch nog verstoord was weggeloo-
pen, want meester had eenigen twijfel
geopperd bij een vraag van één der jon
gens of Jonas nu wel in den walvisch
kon gezeten hebben, als het keelgat van
het beest maar zoo groot was, dêt er een
paar haringen tegelijk door konden. Met
de uitdrukking: „en toch heeft Jonas in
den walvisch gezeten" ging ze heen. Nu,
In zijn bek kon hij althans wel geweest
zijn, want volgens mededeeiingen kon
deze bek 5 ton haring bevatten. Zeer
merkwaardig waren de harpoenen, één
geheel beschadigd, een ander nog in het
kanon, waarmede ze afgeschoten wordt,
gestoken. De punt van zoo n harpoen be
vat nog eene hoeveelheid dynamiet, die
ontploft, wanneer ze tegen een been on
der de speklaag stoot en waardoor drie
weerhaken uit elkaar springen. I-Iierdoor
kan do harpoen niet meer uit de huid
van het dier getrokken worden en is dit
een zekere buit van de Jagers. Zeer dui
delijk viel het nu ook in het oog, dat het
beest geen kiezen of tanden had, maar
baarden (eigenlijk verlengsels Yan de
slijmvliezen, die bestaan uit breede ba
leinen platen, welke elkaar dakpansge
wijze bedekken en eindigen in franje.
„Net uitgeplozen touwl" zeiden de kin
deren. Deze baarden hangen aan de bo
venkaak en sluiten de mondholte af; ze
werken als een zeef en houden dus het
grove voedsel tegen. Vooral ook over <ie
kleine oogjes en oortjes van het reusach
tige dier stonden de kinderen verbaasd;
ik te ook, dat ze grooten lust had
den om In den wijd opengespalkten bek
van het bee-t een lustig dansje te ma
ken, maar ze wisten te goed, dat dit bij
een wensch zou moeten blijven. In een
afzonderlijk kamertje bezichtigden we
nu de kleinere zeedieren, als ijshaaien,
zeehonden enz., maar deze heesten wa
ren niet goed te zien, omdat het te don
ker was en bovendien schenen we nu
met eene walvischachiige minachting op
die kleinere bewoners der Poolzeeën
neer te zien. We vertrokken nu, nadat
ik nog even een kiekje van den walvïsch-
kop had genomen. Bij den uitgang kre
gen we nog eene groote reclameplaat
voor de school. Onze morgenschooltijd
was nu ten einde; we hadden aardrijks
kunde, taal, gymnastiek en Nat. histo
rie gehad. Nu spoedden we ons naar
eene melkinrichting hij het Paleis van
Volksvlijt om uit te rusten en ons twaalf
uurtje te gebruiken. De medegenomen
boterhammen weiden uitgepakt en de
kinderen aten ze smakelijk op bij het
gebruik van een glas melk of een kop
melkchocolade.
Daarna werd verlof gevraagd om prent
briefkaarten te gaan koopen en die naar
familie of kennissen to zenden. Het werd
verleend en nu merkte ik weldra op, dat
de kinderen nog heel wat schrijflesjes
noodig zouden hebben, eer ze klaar zul
len zijn voor 't leven; maar gelukkig: ze
blijven nog drie jaren. Weldra werd het
teeken van vertrek gegeven en de school
begon weer; we zouden dezen middag
hebben: aardrijkskunde, geschiedenis cn
zingen. We bezagen eerst het Palais van
Volksvlijt en wandelden toen naar het
Rijksmuseum. Daar* bezochten we alleen
het gedeelte, bestemd voor geschiedenis
en kunst.Ge moet weten, we geven onder
wijs in de geschiedenis volgens Te i.in
tuin en behandelen dus. in de 4e klasse:
de verandering in den loop der eeutvan
in voeding, kleeding, woning, voertui
gen, schepen, wapenen enz. Hier von
den we nu overvloed van stof, ja, wel
wat al te veel; in 't begin
ging het uitstekend: de kinderen waren
onder den indruk en men hoorde n ets
dan de stem van den onderwijzer, die
de verklaring gaf en wees, waarop de
leerlingen de aandacht moesten vestigen.
Later bleek dit niet meer vol te houden
en verdeelden we ons in groepjes.
Nu mochten ze eens vrij kijken en meer
in 't bijzonder naar wat hun zelf het
meest aantrok. We werden met allerlei
vragen bestormd en van het zaaltje,
v. aarin de verschillende schepen uit de
zen en vroegeren tijd tentoongesteld wa
ren, konden ze haast niet scheiden. Dat
er zooveel leelijke, gescheurde vlaggen
waren opgehangen konden ze niet best
rijmen met do pracht, die overal heersch-
te, maar onze verklaring deed hun nati
onaal hart goed. Slechts in *t voorbij
gaan lioton we Iets zien van den Ro-
maanschen en Gothischen stijl, doch
meer in 't bijzonder werd de aandacht
gevestigd op de verschillende vertrek
ken in Oud-Hollandschen stijl. T Was nu
drie uur geworden en 't werd tijd om op
te stappen. We moesten nog wat meer
van Amsterdam zien. Eerst trokken we
naar 't Leidsche Plein en rustten daar
nog wat uit onder 't gebruik van een
glas melk. Eerst nog een blik op den
Schouwburg en toen naar de Kalver-
straat gemarcheerd en verder langs het
Nieuwe Postkantoor, over den Dam en
den Nieuwen Dijk weer naar 't Centraal
station terug. Daar stond de vrije afdee-
ling In een wagen 3e klasse weer voor
ons open en we stapten vroolijk binnen.
We hadden nu nog 20 minuten zang;
maar - -u anders dan In schooL De kin
deren mochten nu maar zelf beginnen
en zeiten natuurlijk steeds te hoog in.
Dan kwam de onderwijzer te hulp. Het
verwónderde mij, dat de kinderen daar
voor niet te moe waren; onafgebroken
zongen ze Amsterdam uit, Haarlem in en
toen ze langs de werkplaats van 't Ou
de Station stoomden vroegen ze, of we
nu in Halfweg waren. Een jongetje was
dezen keer onwel geworden, een zeld
zaamheid bij onze tochtjes, maar als 't
voorkwam, had het geval steeds eene
paedagogische zijde. Aandoenlijk vind ik
het te zien, dat één der vriendjes zijn
jas uittrok en die den zieke omhing; toen
zijn arm onder den zijne stak en hem be
moedigend voortduwde, Aan lederen leer
ling had nu dit reisje 32 1/2 cent gekost.
De entrée voor 't bezichtigen van den
walvisch v. as hun door een voorstander
van schoolreisjes geschonken. Jammer,
dat er niet veel meer zulke voorstanders
zijn, want er zijn ook schelen, waar de
kinderen onmogelijk een paar kwartjes
kunnen besparen, en waarvan de onder
wijzers toch zoo gaarne met die kinde
ren een dergelijk reisje zouden maken.
De walvisch blijft nog 14 dagen.
V. 't K.
Gemengd Nieuws.
Wereldtaal.
Een mijnheer Soldi heeft een betoog
gehouden voor de Fransclie „Soeiété
d'iithnographie", om aan te toonen
dat er eenwereldtaal bestaat, een
geschrevene ,die hij die „heilige taal"
noemt. Uit da mutsen, die de vrou
wen in Beneden-Bretagne dragen, is
laj er toe gekomen. Dezelfde lijnen
en figuren, die men in die mutsen
vindt, ontdekte hij op oude Grieksche
en Etrurisclie vazen, op Gallische me-
dailies, Keltische steenen, op tempels
in Babel, op Oostersche tapijten en
in do versieringen van allerlei onbe
schaafde volken. Uit die wereldtaal,
die dus afkomstig zou zijn van Adam
of van den oer-mensch, zou altijd
volgens mijnheer Soldi de oor
sprong van den mensch zijn op te ma
ken.
Er zijn, ook op 't gebied Van we
reldtalen, al meer malligheden ver
te ld.
Een stoere rit.N
De Russische kapitein Krasnof, van
de gardekozakken, en zijn vrouw, een
echte Kozaksche zonder twijfel, zijn ge
heel Mantsjoerxje te paard doorgetrok
ken. Frisch en gezond is het ruiterpaar
te Peking aangekomen. Alleen hadden
zij op hun rit veel van de koude te lij
den gehad. De gemiddelde temperatuur
die zij moesten doorstaan was - 22 gr. F.
Aanvaring door den mist.
De ..Waesland," een goed en groot
stoomschip, vertrok Woensdagmiddag
uit Liverpool naar Philadelphia koers
zettende. Woensdagnacht oin half elf
toen het zeer zwaar mistte werd
de ..Waesland" plotseling, veertig mij
len Zuidwestelijk van Holyhead, mid
scheeps aangevaren door de „Harmo-
nides". In minder dan viif en dertig
minuten zonk de „Waesland". In dien
tijd konden alle passagiers, een twee
honderd, overgebracht worden op de
„llarmonides". Twee menschen lieten
er het leven bij, Edward Dangerfield,
een zestigjarig inwoner van Kansas,
en een twaalfjarig meisje Elise Em-
mott.
De geheel lading en alle goederen
der passagiers zijn verloren gegaan.
Door de kranige houding der beman
ning is geen paniek ontstaan. Even na
dat deze de „Waesland" verliet, spron
gen de ketels door bet binnendringen
de zeewater.
Marconi's toestel.
De hotel-booten „Kaiser Wilhelm
der Grosse" en „Lucania", die varen
tusschen Hamburg en Newyork, heb
ben onlangs drie dagen lang door
middel van Marconi's toestellen sei
nen kunnen wisselen, terwijl zij op
afstanden van 85 180 K. M. van el
kaar verwijderd waren.
Passagiers van de „Lucania" seinden
telegrammen naar de „Kaiser", met
't verzoek, deze over te brengen naar
het draadlooze telegraaf-statiou te
Lizard.
Toen zij ongeveer 100 K. M. uit el
kaar waren, stoomde de „Kaiser"
dooi* een zwaren mist; daarna werd
't weer helder en seinde hij „40 kilo
meters ten oosten van de Banks bei
der". De „Lucania" antwoordde:
„Dank u; ik ben nog in den mist."
Men ziet hieruit, welk een waarde
Marconi's toestel kan hebben, juist
bij mist, als de schepen elkaar op
grooten afstand kunnen meedeelen,
waar en onder welke omstandigheden
zij zich bevinden.
Op de terugreis ontmoette de „Kai
ser" de „Kroonprinz Wilhelm" mid
den in den oceaan. Hoewel zij elkaar
niet in zicht kregen wisselden zij tee-
kens en overtuigden zicb, dat ze 75
K. M. van elkaar waren verwijderd.
Zij bleven twee uren „in conversatie"
en passagiers maakten van de gele
genheid gebruik om elkaar eenige
noodige en onnoodige opmerkingen
le maken.
Door bet draadlooze station te Li
zard kunnen stoombooten, welke Mav-
conitoestellen aan boord hebben,
thans 225 K. M. uit zee liun aankomst
aankondigen.
Met een variant op een bekende re
gel, zal men voortaan moeten zeggen
„Komende schepen werpen hun elec-
trische seinen vooruit."
Mond- en Manwzeer.
Het middel tegen mond- en klauw
zeer is gevonden
In het Pruisiscne Huis van Afgevaar
digden deelde Goheimralh Kirchner
mede. dat het bij het departement van
Lanbouw gelukt was, een zeker voor
behoedmiddel te ontdekken tegen
mond- en klauwzeer.
Waarschijnlijk zal het spoedig «reluk
ken een preparaat te maken, waar
door de veehouders voor betrekkelijk
gering bedrag hun vee kunnen laten
inenten.
Prof. Loeffne.r. te Greifswald, die de
onderzoekingen leidde, beproefde ook
een ander, tegenwoordig veel bespro
ken middel (dat van Bacceili?) maar
vond dat gevaarlijk en niet gunstig
werkende.
Familieberichten.
Gehuwd 4 Maart B L C die Haan
met M Verweij. Nijmegen.
Bevallen2 Maart S J Siderius
Van den Berge. d. Tiendeveen.
8 Maart WischhoffMoorrees, z..
Den Haag.
Beins—Van Booven, z.. Weert.
A Maart Van DeventerVas Omme
ren, z., Leiden.
H KiersCammonga, d,. Nijmegen.
E F BruijnsteeuVan IJsseldijk, d.,
Haarlem
H Felleman—Cohen, z., Antwerpen.
5 Maart M Vleeschdrager—Laraon.
d., Amsterdam.
Overleden: 3 Maart, J. Kol, Langen-
lonsheim. A. KlaverBakker, 64 j.
Sijbecarspel J. Mulder. 80 j. Amsterd.
S M Sterrenberg—Uyttenboogaard.
84'j, Watergraafsmeer.
C H Koster, 47 j, Arnhem.
D van Eps Reerink, 44 j, Rijssen.
Z AdrianDe Vries, 48 j. Amsterd
L Kersbergen, 78 j, Haarlem.
4Maart H J J Stomp,. 51 j, Den Haag
B H M Hanlo, 72 j. Den Haag.
5 Maart II F Haavekost, 72 jaar.
Haverkate te Enschedé.
Bevallen: 6 Maart. G. J. de Vries
Do Boer, z., Groningen; Echtg. van
Bom de Breuk, d Arnhem; 7. G. G. P.
HeytingSchotborgh, d., den Haag; E.
VlaanderenVan Gelder, d., Soest;
Crommelin-Van Schuylenburg, z., den
Haag; Van LaerDe Sitter, z. Doorn.
Overleden: 4 Maart. H. H. Zeijlstra,
73 j., Amst.; 5. C. W. Breman—Wilms,
52 j., Amst.; A. E. SpacklerWagner,
64 j., Nieuw er-Am stel; 6. J. Blom
Bölger, 63 jDelft; J. F. Boissevain,
jin., 15 j., Amst.; Wed. G. Zeegeirs
Visser, 83 j., Amst.; Jkv. C. M, d'Han-
gestbaron. d'Yvoy, 81 j., Nijkerk;
J. Lewis, 66 J.; Mijdrecht; Wed. F. L.
GeysMeeuwissen, 82 j., Dedemsvaart;
7. Wed. F. Vestdijk—Martin, 63 j.,
Amst.; F. O. Vervoorn, 79 j., Dirksland;
A. v. Naanien v. Eemnes, 74 j., den
Haag; J. Neuring, 65 j., Velp; A. L.
Leuw, 87 j., Haarlem; 8. M. de Vries
Blüm, Den Haag,
met 1200 vtn. margarine en »:.>0 vin.
reuzel.
I-Iet sioomschip Ardjoeno, van Java
naar Rotterdam, arriveer;!? 8 Maart
te Marseille en zette de reis voort
Faillissementen.
Uitgesproken:
Amsterdam, 5 Maart. F. W. Noller-
man, aldaar. Rechter-commissaris:
mr. T. Henuy;
Leeuwarden, 6 Maart. J. Barieles
Bouma, koopman, aldaar. Rechter
commissaris: mr. W. D. Zeeger van
Duyl;
's-Gravenhage, 7 Maart. J. F. Cariot.
ambtenaar, te Voorburg. Rechter
commissaris: mr. A. E. Croockewit;
J. J. Verburgh, koopman, aldaar.
Rechter-commissaris: mr. C. W. Voll
graff;
Vernietigd:
L. J. Hiddinga, te Amsterdam.
Stoomvaartberichten.
Het stoomschip Madura arriveerde
8 Maan van Batavia te Amsterdam.
Het stoomschip Prinses Sophie, van
Batavia naar Amsterdam, vertrok 7
Maart van Padang.
Het stoomschip Bali vertrok 7 Maart
van Batavia naar Amsterdam.
Het stoomschip Titan vertrok 7
Maart van Liverpool naar Padang.
Het stoomschip Oranje Nassau, van
Amsterdam naar Paramaribo passeer
de 8 Maart St. Michaels.
Het stoomschip Salak vertrok 8
Maart van Rotterdam naar Java.
Het stoomschip Besoeki, van Java
naar Rotterdam, vertrok 8 Maart van
Perim.
Het stoomschip Koningin Regentes
van Amsterdam naar Batavia, arri
veerde 8 Maart te Padang.
Het stoomschip Koning Willem I,
van Batavia naar Amsterdam, vertr.
8 Maart van Port Said.
Het stoomschip Koning Willem III,
van Amsterdam naar Batavia, pas
seerde 7 Maart Kaap St. Vincent.
Het stoomschip Amsterdam, van de
Holland—Amerika Lijn, vertrok 8
maart van Newyork naar Rotterdam,
Overncht ICjj'ectcnhonlel.
De afgeloopen week heeft op het ge
bied der fondsenmarkt niet veel bijzon
ders opgeleverd.
Van Hol!. Staatsfondsen, ai van
Russen en Oostenrijkers bleven da koer
sen vrijwel onveranderd, teiwi.il hetzelf
de ook kan gezegd worden van meer
speculatieve soorten ais Port:,- m.
co, Brazilië enz.
In Koloniale Cultuurwaarden bi- of hel
stil; ook de markt voor «k- tul-aks- en pe-
troleumwaarden was niet les - r-n... Do
aand. Westersuikerröfiinulerij m-.*s:r-n
een deel van hun jongste k...:rs\v»nst
prijs geven en noteeren thans 172 a 175
pet. De oblig. Ned. Zuid-Afr. .N ..r blo-
ven flink vast en hebben den 'k
overschreden, daar heden'de i
is 101 h 101 1/4 (waarin evenwel tb- waar
de der achterstallige coupons i.- inbegre
pen).
Van de Amerikaansche Spoorwv .-waar
den bleven de hoofdsoorten wederom
zonder eenige wijziging van beteelovnis
Daarentegen waren sommige amk-ve als
Colorado-Southern Kansas City -Southern
en Mexican National met veel belang
stelling aanzienlijk hooger.
Ook was er vrij goede handel In Ante-
can Car. Foundry, die naar aanleiding
van groote bestellingen van nmorwe
gen, die bij deze Maatschappil moebu
zijn ingekomen eenige percenten no
teerden.
In loten ging niet veel om
Prolongatie 2 3/4
NIEUWE UITGAVE.
Wij ontvingen een ex. van de ..Tabel
der langst© en hoogste Koerson, enz."
over het jaar 1901. uiig -
tis premie op De Ned. F in nut ii v. Da-
gelijksche Bcurscourant, d- u ook
voor uiet-geabonneerden vcrh.-b baar
a 1.75.
Evenals vorige jaren is de grootst
mogelijke zorg aan de bewcik ug be
steed en zijn. waar zulks nooti-g was.
aanvullingen opgenomen. O.a. wordt
liet Beschouwend Overzicht, voorafge
gaan door een zaakvegisi v, du? zeer
zclcer hot praciisch nut van dit Over
zicht als Geschiedenis der vm-srlii]
lende fondsen, zal verhoogen.
Marktnieuws.
Haarlem, 10 Mam 1902
Artikelen. Aangev. Verk. «hijs.
Aardappelen 29 Hl. 18 Hl. 1.5 -2.00
Appelen 11 Hl. 7 HL f N"
Peren 5 Hl. 5 Hl. 6.0( 10.00
Roode 10.000 st. 4000 si. 3—12 ets.
Savoye 2000 st 1000 st 3—12 cis.
Bloemkool 500 st. 400 st. 6—25 cis.
Boerekool 130 md. 130 md. 50—60 et.
Wortelen 41 m. 26 m. 5070 ets.
Rapen 4000 st. 3000 st 2—5 ets.
Bieten 500 st. 500 st 2—4 ets.
Spinazie 20 md. 20 md. f 1.25—1,40
KERKNIEUWS.
Kathedrale Kerk St Bavo.
Woensdag te 7 uur Lof ter eere van
den If. Joseph en Rozenhoedje.
Vrijdag te 7 uur Oefening van den
H, Kruisweg.
In de week de H.H. Missen ie 7.30.
8 en 9.30 uur
Parochiciterk van den II. A: m:us
van Padua.
Woensdagavond te 7 uur Lof ier cere
van den H. Joseph.
Vrijdag te half 8 gelezen en it S uur
gezongen Requiern-Mis voor Joannes
Barn horn als lid der 3e Orde van den
II. Franciscus; 's avonds i" nar Lof
en Oefening van den H. Kruisweg.
Zaterdag te half gelezen JL XI is en
te 8 uur gezongen Requiem-Mis voor
Nicolaas Eman als lid der 3e Orde
van den H, Franciscus.
Parochiekerk van den II. Joseph.
Woensdag, laatste der 7 Woensda
gen, ter eere van den H. Joseph, ie
7 uur Lof.
Donderdag te 7 uur Lof ter eere van
het Allerh. Sacrament.
Vrijdag des avonds te 7 uur plechtig©
Oefening van den H. Kruisweg.
Zaterdag, te half 9 de II. Mis voor
de bekeering der zondaars in de kapel
van het Miraculeus© Mariabeeld, en
van 5 tot 10 uur gelegenheid om ie
biechten.
In deze week de HH. Missen en dë
Catechismus op de gewone uren.
Parochiekerk van O. L.
Woensdtyr en Vrijdag te 7 uur hei
Lof.
N. H. Ct,
De man haalde papier en tabak
voor den dag en wide het een in het
ander, in blijkbare verbazing. Ilij
had lange, bevende vingers, zoo be
weeglijk als de geledingen van een
insect.
Holmes was stil, maar zijn steelsche
bikken bewezen mij telkens, welk een
levendige belangstelling hij had in
onzen vreemden vriend.
Ik dionk, meneer, zei hij, dat u
niet alleen hier gekomen zijt gisteren
avond en vandaag, om mijn schedel
aan een beschouwing te onderwerpen.
Neen, mijnheer, neen, hoewel ik
blij ben dat tevens te kunnen doen.
Ik ben naar u toegekomen, mijnheer
Holmes, omdat ik zelf een onpraktisch
man ben en plotseling mij gesteld zie
voor een zeer ernstig en ongewoon
vraagstuk. En erkenifende, dat u de
tweede op dit gebied in Europa zijt...
Zoo, mijnheer, mag ik Weten wie
de eer heeft de eerste te zijn? vroeg
Holmes dadelijk.
Tot den strengen man der weten
schap moet liet werk van monsieur
Bertillon altijd krachtig spreken.
Dan zoudt u beter doen, hem te
raadplegen.
Re bedoel, mijnheer, uit streng
wetenschappelijk oogpunt maar voor
den zaken-man staat u altijd toch al
leen. Ik hoop toch, mijnheer, dat ik
niet onwillekeurig
Wel een beetje, zei Holmes. Ik
geloof, Dr. Mortimer, dat u beter deed
zonder onnoodigen omhaal mij een
voudig en onopgesmukt te vertellen,
wat het vraagstuk is voor welks op
lossing u mijn hulp verlangt.
HOOFDSTUK II.
De vloek van de Basker
ville s.
Ik heb in mijn zak een ma
nuscript, zei Dr. James Mortimer.
Dat heb ik bemerkt toen u de ka
mer binnenkwaamt, zei Holmes.
Het is een oud manuscript.
Uit liet begin van de achttiende
eeuw. tenzij het valsch is.
—Hoe kunt u dat zien?
U heeft een duim of twee er van
blootgegeven, gedurende den lijd dat
we praten» En bet zou al een arm
zalig deskundige moeten zijn, die het
jaartal niet op een tiental jaren of
zoo, kon opgeven. U heeft misschien
mijn werkje hierover wel gelezen. Ik
schat dat op 1730.
1 lol is van 1742. Dr. Mortimer
haalde het uit zijn borstzak. Dit f;
milie-document werd aan mijn zorg
toevertrouwd door Sir Charles Bas
kerville, wiens plotselinge en tragi
sche dood drie maanden geleden in
Devonshire zulk een sensatie verwek
te. Ik mag zeggen, dat ik zijn per
soonlijke vriend was, zoowel als zijn
medisch raadsman. Hij was een man
Yan een sterken geest, slim, praktisch
en zoo weinig pretentieus als ikzelf.
Aan dit document hechtte hij veel
waaide, en hij was eigenlijk voorbe
schikt voor eeu einde, als bij gehad
heeft.
Holmes stak zijn hand uit naar het
manuscript en vouwde het op zijn knie
uit.
Je zult het wederkeerige gebruik
van de lange en korte s merken, Wat
son, dat is een van de gegevens ge
weest, die mij hielpen den datum vast
te stellen.
Ik keek over zijn schouder naai- het
gele papier en het vage handschrift.
Bovenaan stond geschreven „Basker
ville Hall," en onderaan „1742".
Het schijnt een verhandeling te
zijn.
- Ja .het is de verhandeling van
een legende der familie Baskerville.
- Maar ik denk fiat liet iets meer
moderns is, waarover u mij wilt raad
plegen.
Zeer up to date. Een practische,
dringende zaak, die binnen vier en
twintig uur beslist moet zijn. Maar
het manuscript is kort en staat in vel
band met de zaak. Met uw verlof zal
ik liet u voorlezen.
Holmes leunde achterover in zijn
stoel, drukte zijn vingertoppen tegen
elkaar ,en zat met gesloten oogen. te
luisteren. Dr. Mortimer liield het pa
pier tegen het licht, en las met een
hooge, krakende stem het volgende
vreemde, oude verbaal.
„Over de afkomst van den liond van
de Baskervilles gaan vela lezingen, en
daar ik in rechte lijn afstam van Hu-
go Baskerville en de geschiedenis van
mijn. vader heb, die liaar weer van
den zijne hoorde, heb ik haar neerge-
schreven in de volle overtuiging dat
het gebeurd is zooals bier te boek staat.
En ik zou willen, mijn zoons, dat je
hieruit leert ,dat dezelfde rechtvaar
digheid, die de zonde straft, haar ook
genadiglijk weet te vergeven, en dat
geen banvloek zoo erg is of door ge
bed en berouw kan hij opgeheven
worden. Leer dan van deze geschiede
nis de vruchten van het verleden niet
te vree zen maar liever on do toekomst
te letten ,en er voor te waken dat die
lage hartstochten, waarvan ons ge
slacht zooveel te lijden heeft gehad,
niet meer mogen medewerken tot zijn
verderf.
„Weet dan, dat in den tijd van
het groote oproei- (waarvan ik die ge
schiedenis door den geleerden Lord
Clarendon geschreven, in je bijzon
dere aandacht aanbeveel) de heerlijk
heid1 van Baskerville bestuurd werd
dioor Hugo van dien naam, en het kan
niet tegengesproken worden, dat hij
een losbandig, profaan en goddeloos
man was. Dit, liet is waai-, zouden
zijn buren hem wel vergeven hebben,
wetend dat er geen heiligen waren in
deze streken. Maar hij had een uitge
laten, wreeden humor over zich, die
spreekwoordelijk geworden is. Het
gebeurde dat deze Hugo verliefd werd
(indien men bij hem van zulke
gevoelens tenminste spreken mag) op
de dochter van een lidder, die in de
buurtschap van de Baskerville woon
de. Maai- de jonge dame, zedig en
van zeer goeden naam, zorgde liem
steeds to ontwijken, omdat ze zijn
slechte reputatie kende. En zoo ge
beurde het dat deze Hugo met vijf of
zes van zijn slechte vrienden liet kas
teel wist binnen te dringen en het
meisje te ontvoeren, terwijl h-v>v va
der en broeders uit waren, wat h :n be
kend was. Toen ze haar in ILugus kas
teel gebracht hadden, sloten «e haar
boven in een kamer op, terwijl Hugo
en zijn vrienden, zooals ze 's nachts
steeds deden, een drinkgelag hielden.
Het arme meisje boven zat in duizend
angsten toen ze het gehuil en geloei
en gevloek van beneden hoorde en zon
op middelen om weg to komen. In
haar doodsangst deed zij toen iets, dat
den dappersten man zou Ip-kben af
geschrikt, ze klom name bik be
hulp vau 't klimop dat ;1 ijken
muur bedekte en ïi v- 1. il-.-k r he
neden .waarna ze n, ;u drie.
mijlen van Hugos kas:
„Het gebeurde, dat Hugr t i. j.uoejc
later zijn gasten verliet .-Lm en
drinken te brengen naar zijn gevan
gene en toen de kooi 1» ■•g vond
en de vogel gevlogen. Het iieen
dat hij door den duivel i t :i werd,
want. toen hij da trappen afgestormd
was, sprong hij op tafel boi.Vn en
glazen vlogen naar alle kanten en
schreeuwde dat hij dien noch- zijn ziel
aan den Booze vei koopen z< als hij
de vluchteling! manr mocht inhalen.
(Wordt vervolgd).
