NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken. 19e Jaargang Woensdag 23 April 1902. No. 5771 HAARLEM'S DAGBLAD ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20 Van 1"~'5 regel* 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cta. Buiten het Arrondissement Haarlem Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), Wl7\drÊ%9 pi^B dftr Adverfcentiëa Tan 1-5 regels 0.75, elke regel meer 015. per 3 maanden1-30 Groote lettere naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Reclames 30 Cent per regeL Afzonderlijke nummers0.02% BureauxGebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bg de Turfmarkt. Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.87^ Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 132. n n de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem ia het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenties en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam Dit blad verschijnt dagelijks, behalve ob Zon- en Feestdagen. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3i&" Faubourg Montonartre. Haisrleiii'B Dagblad van 23 April bevat o.a.ï Over vredesonderhandelingen, Wat nu in België, De toestand der Koningin, De lichting 1895, Brand stichting, Weldadigheid naar Ver mogen, De Haarl. Huishoud- en Industrieschool. Officieele Berichten. De BURGEMEESTER van Haarlem, brengt bij deze ter kennis van de inge zetenen dezer gemeente,, dat bet op d^en 18en April j.l executoir verklaard vol- jaarskohier no. 8, afd. IV, 2e ged., op de personeele belasting dezer ge.meente, dienst 1902, op beden aan den ontvanger der directe belastingen is ter hand ge steld. Wordende de ingezetenen tevens her innerd, dat de belastingschuldigen ver plicht zijn tuf men aanslag op den lij ;ie wet bepaalden voet te voldoen. Haarlem. 21 April 1902. De Burgemeester voornoemd, ROREEL. Politiek Overzicht. Mort kan de vredesond'erhau- delingen blijkens een telegram in ons nummer van gisteren gevoegelijk ais a f g e 1 o o p e n beschouwen. De Bóeren-gedelegeerden toch hebben Pre toria verlaten en z-ijn naar hunne commando's teruggekeerd. Ze zullen de burgers met de vredesvoorwaarden van de Engelsche regeering in kennis stellen, en wat hun antwoord zal we zen is niet moeilijk te raden. Naar het heet zullen de Engelschen op de da gen, dat die burgers samenkomen, die vijandelijkheden staken. Al heeft Lord Kitchener dat werkelijk beloofd, de Boeren zullen hun kruit intusschen wel droog houden. De „Daily TeLe- graph" zeide Zaterdag in een artikel: de Boeren moeten ons of volkomen of in het geheel niet vertrouwen. Voor die keuze gesteld, zullen de Boeren niet lang aarzelen. Ze kennen hun volkje. „Daily Chronicle'1' en „Standard" zenden vrij vage berichten. Waar schijnlijk is, dat Louis Botha met den Natal-spoorweg naar Dundee in Natal vertrokken is, om van daar N. 0.- waarls over de Jagersdrift bij zijn commando in Vrijheid te komen. Bur ger, Reitz en Meijer, de waarnemen de president, de staatssecretaris en hiet wde. non-officieele lid van den Uitvoerenden Raad der Z.-A. Repu bliek, zijn gespoord naar Balmoral op den Delagoa-spoorweg en gaan van daar stellig het noorden in, waar schijnlijk weer naar de buurt van Roos-Senekal. Steijn en de la Reij zijn dien 19en te Klerksdorp aangekomen. Naar het schijnt, blijft de president van den Vrijstaat dus voorloopig in het westen van Transvaal. Generaal de Wet is naar den Vrijstaat eigen aardig dat voor den ongrijpbare een nadere aanduiding van waar hij heen gaat ontbreekt. Misschien gaat hij weer naar Boshof, waar hij vandaan schijnt gekomen. Men verkneukelt er zich in Enge land in, dat bij de vredlsondlerhandie- lingen de vertegenwoordigers d'er Boe- ren in Europa ©r buiteïi gelaten zijn. Ziet ge 't.nu wel? zeggen ze, die leiders der Boeren in ZuidJ-Afrika, gelijk de burgers te velde in het algemeen, wil len niets mieer te maken hebben met president Kruger en zijn kliek. Maar, zoo Leest men i'n die Manchester Guar- dlian", „inderdaad zegt men (te Lon den) ronduit, diat de Engelsche regee ring de Boerenleiders te Pretoria al door geweigerd heeft, op ©enigerlei wijze met die Boeron-afgevaardlgden in Europa van gedachten t» wisselen. Misschien kan hun invloed! nog iet3 uitwerken als liet werkelijk tot een regeling komt. Maar afgescheiden daarvan gelooft men niet, dat Lord Kitchener, in overleg met Lord Milner, het verlof, dat de Boeren-af gevaardag- dlen verlangden, tenzij_ hij verzekerd- ia diat de vrede ©r komt ,in zou willigen". Best mogelijk dat 't zoo gegaan is. Want dat die Boeren te velde, in de eerste plaats hun voormannen, niet meer om president Kruger en hun an dere vertegenwoordigers in Europa ge ven, is een kwaadwillig verzinsel, door de Engelsche regeering en haar hand langers in die wereld gebracht. Dr. L(dijde merkte dezer d'agen nog op, in het gesprek dat hij met een verslagge ver van de „Éclair" heelt gehad: alle verslagen, onlangs weer uit Zuid-Afri- ka ontvangen en nog maar gedeelte lijk bekend gemaakt, zijn. aan presi dent Kruger gericht. Het moge waar wezen, dat de lasterlijke praatjes, die mien in Engeland over de Boeren-ver- togenwoordigers in Europa verzint, hun weg hebben gevonden naar de commando's te velde, en dat het die Engelschen oók nu weer gelukt is, door aanhoudend liegen, hier en daar eenige hunner leugens ingang te dom vinden, de invloed van deze mannem hier is er ginds nog en stellig bij de verantwoordelijke en verstandige man. nen te velde. Hierbij dient mien nog te bedenken, dat dieze minderwaardige houding van die Engelsche regeering tegenover de gevolmachtigde vertegenwoordigers der Boeren in Europa, dit hoornen en schel den, waaraan Engelsche ministers zich openlijk tegenover deze achtens waardige mannen zijn te buiten ge gaan, weder bemst op een dwaling, deze nl. dat het dlie mannen hier zijn die in hun onverzoenlijkheid den oor log willen volhouden, terwijl de bur gers te velde en hun bewindslieden en aanvoerders eigenlijk den oorlog al lang moede Zijn. Ais straks het be richt komt, dat de Boeren op de voor waarden dier Engelsche regeering geen vrede willen en onversaagd den strijd voortzetten, zal het een goed ding ge weest zijn, diat de telegraafkabel voor de Boerén gesloten is gebleven: de En gelschen kunen dan inzien, diat men in Zuid-Afrika er net zoo over denkt als hier president Kruger en dr. Leyds en de deputatie. In het Engelsche Lagerhuis maken de vredesonderhandelingen natuurlijk nog steeds een punt van bespreking uit. De afgevaardigde O'Kelly vroeg welke vredesvoorwaarden den Boerenaanvoer ders te Pretoria waren aangeboden. Minister Balfour antwoordde, dat hij niets heeft toe te voegen aan zijn vorige mededeeling. De heer O'Kelly hernam daarop; „Als de Boeren-commando's in kennis worden gesteld met de vredesvoorwaar den, waarom kan het Huis dan ook niet daaromtrent worden ingelicht?' Minister Balfour: „Ik kan mij met deze opvatting niet vereenigen". Wat nu in België? Dat is die waag die het meest dringt na het gebeurde in het parlement. De „Voss. Zeit," deed Vanderveld© dieze vraag. En het antwoord luidde: „Nemen wij het allergunstigste geval aan; dat de burgerij weigert de arbei ders te steunen, dat de Koning de cle- ricale regeering steunt, diat hij wei gert als souverain arbiter op te treden tusochen d!e beide partijen, en dat ten slotte de werkstakers gedwongen wor den door dien bongeir om den arbeid weer op te vatten. Wat zou er dan beuren? Wij zullen ons gereed maken om dien strijd zoo spoedig mogelijk weer op te vatten. Men noemt ons harde koppen. Wij aanvaarden dien naam. Zoo noemde men in de Midden eeuwen die wevers van Vlaanderen, eb© smeden van Luik. Wij, hunne zonen, zijn vast besloten om obstructie te. voe_ ren, het aannemen der begrooting in. de Kamer te beletten, en der Regeering daardoor de mogelijkheid te ontne men, het landl op constitutioneel© wijze te besturen". Dat was Zaterdag het antwoord van dien leider der beweging in Bel gië. En sedert hield zooals men weet, Vandervelde een redevoering i'n het Maison du Peupl-e, waarin hij ver klaart, dat de conseil-général der ar beiderspartij de hervatting van den arbeid zal aanraden. Het gevolg daarvan is, dat de arbeid weder hervat is. „Le parole est au Roi maintenant", zeide Vandervelde Vrijdagavond. Zou de Koning dat woord, van hem verwacht, gesproken hebben? Maandag heeft de Koning de mee ning der ministers van staat gewaagd, over de wenschelijkheid van Kamer ontbinding, wordt uit Brussel gemeld. De koning onderzoekt duis den toestand an waagt het oordleel zijner raadge vers. In Mei moeten veertien nieuwe le dten voor de Kamer worden gekozen, wegens de uitbreiding der bevolking. Wellicht heeft de Koning ontbinding der Kamer, en gelegenheid tot het in-" stelLen van een beroep op het volk toe gezegd, indien bij die aanvullingsver kiezingen blijkt, d'at de linkerzijde dan steun vindt bij de meerderheid van kiezers. Te Brussel en in de provincie heerscht volkomen kalmte. Overal worden de be sluiten betreffende samenscholingen In getrokken. In het bekken van Bergen is hier en daar het werk hervat en zal het weldra algemeen worden opgenomen. In het bekken van Luik is de staking zeer aanmerkelijk afgenomen. Buitenlandsch Nieuws. Uit Znid-Afrika. Lord Kitchener seinde 21 April uit Pre toria: Gedurende de vorige week zijn 18 Boe ren gesneuveld, 19 gewond, 325 gevangen genomen, terwijl 10 zich overgaven. De colonnes van generaal French ma ken het den verspreiden benden in de districten Ladygrey en Rhodes lastig. In het westen bevindt de hoofdmacht van den vijand zich om Ookiep, dat zonder succes is aangevallen. Er zijn thans ver sterkingen aangekomen. De Boeren in het district ten oosten van Pretoria ontweken de drijfjacht uit het zuiden, die pas is geëindigd. Colenbrander zet zijn operaties in het district Pietersburg voort; een detache ment van zijn colonne was den 15e in gevecht met een overmacht van den vij and op een zeer moeilijk terrein, doch behield zijn posities. Uit de verliezenlijst blijkt, dat bij Hae- nertsburg op 16 April van de ongeregel de troepen zes man zijn gesneuveld en negentien gewond. Drievoudig Verbond, De a.s. vernieuwing van het Drievou dig Verbond houdt ook de Itaiiaansohe pers nog steeds bezig. Het ministerieele blad „de Capitale" wijdt er nu een arti kel aan, dat men voor sterk geïnspireerd houdt. Het artikel begint met te verkla ren, dat het volkomen onwaar is, dat de drie betrokken mogendheden den ter mijn van opzegging, verlaat hebben, en vervolgt dan: „Zooals wij vroeger al eens gezegd hebben blijven de verbonden mogendhe den tot op het laatste oogenblik, d. w. z. tot Mei 1903, wij om het verbond op te zeggen. De regeeringen hebben dus i cg al den tijd om dit belangrijke waag stuk te overwegen. En daarmede zijn zij nu juist bezig, zonder eenige overijling en zonder dat de Duitsche rijkskanselier verplicht was naar Venetië te reizen om denkbeeldige moeielijkheden uit den weg te ruimen. Wij gelooven vast, dat Italië zijn poli tieke richting in geen enkel opzicht zal wijzigen. Wij zien trouwens niet in waar om het dat zoude moeten doen. WIJ zijn overtuigd, dat liet Drievoudig Verbond zal hernieuwd worden, maar niet heden noch morgen, doch als het oogenblik er toe gekomen is en als al de kwesties, die aan de hernieuwing zijn verbonden, zul len zijn beslist. Het is inderdaad een feit, dat de staatslieden, die nu aan 't bewind zijn, altijd hebben verklaard, dat de waag van vernieuwing van politieke verdragen ondergeschikt, is aan de verstandhouding op handelsgebied met de midden-Euro- peesche mogendheden." Algemeene Berichten. Een buitengewone bijeenkomst van de ,Ligue des droits de l'hoinme" tn Frankrijk is Zondag gehouden ondier voorzitterschap van den senator' Tra- rieux. Na vele redevoeringen naar aan leiding der aanstaande verkiezingen, heeft de vergadering telegraphlsch een betuiging van sympathie gezonden aan de Belgische republikeinen die lij. den om dier vrijheid wille. Ten slotte werdi een motie aangeno men waarin de wensch werd geuit, dat de politiek van de verdediging der republiek bij dte verkiezingen die over winning moge behalen. Haarlem 22 April 1902. Geslaagd voor 't examen, van de leerlingen van den cursus in hoef beslag voor burgerhoefsmeden te Haar lem, gehouden in de Cavaleriekazerne, de heeren A. Deyler, Akersloot; M. Olie, Sloten, G. v. Keulen, Haarlemmermeer, en C. Rot, Ootendijk. S ta d s n i euws Gevonden voorwerpen: een portemonmaie met geld; een fox- terrier, een zilveren schakelarmband, een 9taart van een rijtuiglantaarn, ledig beursje. Haarl. Huishoud- en Indus trieschool. Gisterenavond te 8 uur hield mejuffrouw M. C. Gallenkamp in de bo venzaal van het gebouw ,,'t Nut van 't Algemeen" een lezing, die 't doel van de Haarl. Huishoud- en Industrieschool met zeer duidelijke woorden uiteenzette. A. Meisjes, die de lagere school heb ben afgeloopen, op te lelden tot dienst boden. De leerlingen moeten zich min stens voor 1 jaar verbinden, ontvangen onderwijs in alle huishoudelijke bezig heden. Na het eerste jaar kan de leerlin ge beslissen of zij zich in keuken, huis- of linnenwerk wil bekwamen. Als zij nu genoegzame bekwaamheid heeft opge daan, ontvangt zij na 't einde dear cur- sus een diploma. B. Cursussen te openen op huishou delijk gebied voor leerlingen uit alle standen, overeenkomstig de middelen onder haar bereik. Aan dit punt zijn 5 verschuilende af- deelingen verbonden: a. voor dienstboden; b. voor werkmansvrouwen; c. voot kinderen boven 13 jaar; d. Kook-cursus voor kok bij 't leger, e. Cursus voor dame». C.Leeraressen voor het examen koek en huishoudkunde te vormen. De leerlingen moeten den leeftijd van 17 jaar bereikt hebben en verbinden zich voor éen jaar. D. Opleiding en het geven van cursus sen op industrieel gebied, n.l. voor: 1. Costuum- en linnenn&alsteir en vak- borduurster. 2. Boekhoudster (kassierster). 3. Telefoniste, stenografiste, type-writer, handelsbediende. 4. Kinderjuffrouw (diploma Tes- selschade). 5. Onderwijzeres in nuttige fraaie handwerken (St.-examen). 6. Beoefenaarster der ver sierkunst. Verder heeft het bestuur de volgen de cursussen, na verkregen goedkeu ringen, er nog bijgevoegd: Voor dienstboden, Cursus in het opmaken van mutsen Voor kinderen, Cursus tot opleiding voor strijk ster. Voor dames: Cursus In behandeling der droge «n natte wasch. Onder industrieele cursussen: Cursus tot opleiding voor verstel- n aalster. Cursus voor fraaie en nuttige han<J> werken. Cursus tot opleiding van vakhor- duurstej-. Tevens heeft het beistuur nog tot plan een Bewaarplaats van kinderen op te richten, ten deel hebbende, kin deren in de tijden dat moeders de kin deren niet kunnen oppassen, naar de ze inrichtingen te sturen, alwaar de kinderen dan onder goede hoede staan en steeds worden bezig gehouden. Mercurius. Voor de afdeeUng Haaiflem van d'aze Vereeniging van Kantoor- en Handelsbedienden trad Zaterdagavond in de Vereenigina op de heer C. P. T. Bigot, in verschirlen- de voordrachten in costuum en karak ter. Het is inderdlaad een aangename avond voor leden en genoodigden ge weest Het succes, dat den heear Bigot na elk nummer ten deel viel, was wel verdiend. Alleen uit Amsterdam ztla Zondag 23000 personen per spoor hiW geweest, en het aantal uit de richting Rotterdam wordt geschat op 12.000, Met de fietsrijders meê was het aan tal vreemdelingen goed 44.000. Er werden niet ruinder dan 1400 fietsen per spoor vervoerd. Dank zij de goe de regeling, waren alle passagier» een half uur na gewonen stations dienst weder van hier vertrokken. Weldadigheid naar Ver- mogen. Maandag middag te 3 1/2 uur had in het Nutsgebouw de aJgameene leden-vergadering der Vereenlging Weldadigheid naar Vermogen, onder, voorzitterschap van Kjen heer J. Mul- 1 ©meister, plaats. Na openlag de<r vergadering werd door den secretaris, mr. E. A. A. van Stralen, verslag uitgebracht over hét afgeloopen jaar. Aan het verslag ontleenen wij het volgende: Met veel waardeering wo-rdlt daarin gewag gemaakt van den steun, di« de verschillende vereenigingen ©n par ticulieren verleenden, waardoor deza vereenlging in staat werd gesteld, aan haar roeping te voldoen. Bij het einde van het boekjaar was de uit- sflag als volgt: Van de rondgezonden circulaires aan hen, die reedis contribueerden, was het gevolg, dat 93 leden hunne contributie' verb oogdien van f 551 tot ong. f 900, terwijl er nog f 140 aan giften inkwamen. Het aantal ledlen vermeerderde met 104. De leden der commissie van huls- bezoek vervulden ook. in het afgeloo pen jaar met ijver en. opgewektheid de hun opgelegde taak. De commis sie was gedurende het dienstjaar 1901 samengesteld uit. 36 heeren en 37 da mes, te zamen 73 leden. Door Weldadigheid naar Vermogen werd.' in het afgeloopen dienstjaar aan 249 gezinnen, te zamen 1249 personen tellende, hulp verleend, zij bestonden Feuilleton. Aan den voet der Bergen. Naar het Duitsch van SOPHIE CH. VON SELL. De rechters hadldien toch ook een hart. Zij konden immers een vsr- sto otene niet haai- eenigsten troost en dierbaarste kleinood onttrekken. Do man, die van haar af wilde zijn om met een andere vrouw t© trouwen, zou weldra allicht een anden blozend blondkopje op zijn knieën kunnen be wonderen. De verlatene bezat slechte dit een© onschuldige lammetje. En welk een leven zou Nico wach ten, in zijns vaders huis! Die trotsche, nukkige vrouw, die dtear dien, scepter zou zwaaien, zou hiem haten om zijn vriendelijke, donkere oogen, die hij van zijn moeder had. Sarther was nooit een liefderijk vader geweest De opvoeding van zijn kind) zal hij over laten aan zijn nieuwe vrouw en eigen moeder. Nico was altijd' bang geweest voor dlie oudle vrouw, met die koude, gluiperige oogen en trotsche houding, In haar bijzijn mocht hij nooit luid ruchtig wezen. Het was alsof denklei ne voelde, dla,t zij hem stee dis met wam trouwen aanzag, of er soms iete van dat gewoon-burgerlijke, zijn moeder eigen, bij hem viel op te merken. Voortdurend had zij aanmerkingen te maken, nu eens hinderde haar zijn onstuimige dartelheid', dan weer zijn. uitgelaten vroolijkheddi, later verveelde haar zijn kinderlijke schalksheid. Ach, zij zouden zijn lustig kinderge moed dooden, hem plagen en verach ten. En wanneer de moeder hem mis schien ieder jaar eenmaal mocht weer zien, dan zou men hem geleerd heb ben haar te minachten, wie. weet haar te haten. Neen! dat kon zij niet ver- dragen. Liever sterven sterven met hem! Verwilderd keek ze naar het onstui mige water aan hare voeten. Diep en geheimvol is het. Weer strijkt een windvlaag over de heldere vlakte en verdrijft daarvan het spiegelbeeld. Langzaam wordt alles weer effen. Zoo aal het ook worden, als zij haar dood heeft gezocht in dat zwijgende meer, en de eeuwenoude bergen zullen even als voorheen hunne schaduwen rustig weerspiegelen in den kouden water plasWeer een windvlaag! De den nen buigen. Uit de zwarte onweers wolken schieten bliksemstralen. In violet-rooden aloed klaren de ijsvelden door den wolkenschieur. De donder rolt, en zwaai' hangen die nevelen over het schoone natuurbeeld. Hoog opgericht staat daar de vrouw op het bale on Met vlammende oogen staart zij in de warreling d)er elemen ten. „Geen menschelijke macht kan mij hem ontrukken!" roept zij luide uit „Hij is mijn kind), mijn jongen. Mij al leen komt het recht toe hem te bezit ten, en dat zal ik houden!" Een oogeaiblik later moest zij de oogen sluiten, zoo verblindend is die schijn der bliksemflitsen. De regen valt neer; zij let er niet op, dat het af dak haar zoo weinig bescherming biedt.. Daar trekt een kleine hand aan haar kleed. „Moedertje", roept een kinderstem, zoo hard als het gaat, om het brullen van den donder te overschreeuwen. „Ik kom bij u. Ik dacht dht gij bang waart, zoo alleen hierboven in den storm." Walburga zonk op de knieën, om armde haar kleinen lieveling en wik kelde hem stevig in len dbek, dien zij had omgeslagen. Toen nam zij hem op en dirukte hom vurig een heelan tijd aan haai' kloppend) hart. „Mijn kind, mijn ©enigste goed!" snikte zij, om weldra het bange gezichtje in de weelderige baai-omlijsting mei innige kussen te overladen. „Je hebt gelijk! Dat i's de stem des bloede. Zij liegt niet als die tongen der menschen. In alle stormen behooren moeder en kind samen. Zoolang ik jou bezit, beef ik niet, zelfs niet in dien dood." Neen, zij beefde niet. Haar besluit was genomen. Alleen het wanneer was haar nog niet duidelijk. De volgende dlag was zonnig en snikheet. Walburga hield den knaap bij zich. Zij ging met hem wandelen. Met Marietje en haar zoon maakte zij een tochtje langs het meer en vertelde hun 's avonds de aardigste verhaal tjes. „Nog schooner dan grootvader", verklaarde Marietje. En toen de sche mering voor den nacht plaats maakte en de maan helder opkwam, bracht zij Nico in een dJeken gehuld op het balcon en toonde hem de schoonheid daarbuiten. Vroegtijdig had zij liesm geleerd open oog te hebben voor na tuurschoon en zich steeds verheugd over zijn bevattelijkheid. Met innige voldoening koek hij rond. „Wat is dat mooi", fluisterde hij en drukte het hoofdje tegen moedeus borst. Zij droeg hem naar bed! en met een zucht van volkomen bevrediging sliep hij in. Lang, zeer lang bleef Walburga aan zijn bedje zitteg, als konde zij zich niet vpj-zadiaen to zijn aanblik- De dagen volgden elkaar op. lede ren morgen verzon zij iets anders om Nico te vermaken. En eiken avond troostte zij zich: „morgen nog niet. Hij geniet van dit leven, hij is zoo ge lukkig". Op een, Zondagnamiddag gin gen moeder en zoon door liet dorp. Het was een heerlijke dag geweest. De menschen zaten in hunne beste pad jes voor de hulzen, d© kinderen speel den op straat. Menigeen wemschte de vreemde dame een „goeden avondf' en knikte den knaap vriendelijk toe, dlie er in zijn blauw-fluweelen pakje „ais een prins" uitzag. Dat had Marietje tenminste geopperd. Plotseling kwam er beweging onder de menschen. „Zij komen," klonk het. Door de straten schreed een treu rige stoet. Een paar mannen do eg en eene.uit een paar boomtakken samen gestelde baar. Daarop lag een leven- looze, slanke knaap, van hoogstens twaalf jaar. Het donkerbruine haar hing druipend langs de slapen, uit zijn kleeren sijpeidle nog het water. Mevrouw Sarther was blijven staan, als dooa* lamheid bevangen. Vaster drukte zij de hand van haar zoon, zon der het te weten. Haar oogen hingen als vastgebonden aan de du ode trek ken van den drenkeling. Nog had de .jachtige hand! des doods de» uitdruk van den grootsten angst niet van het kinderlijk gezicht gewischt, dllen de laatste vreeselijke levensstrijd had veroorzaakt. De kleine vuisten waren krampachtig saamgebald. In den och tend was hij met eenige jongens uit gegaan. Op het groote meer in het ge bergte waren zij gaan spelevaren. De kleine had: allerlei grappen uitgehaald!, was te ver over boord gebogen en ver dronken. Nu bracht men zijn lijk. Zoo vertelde een witharige boer am die vreemde dame. Zij luisterde nau. welijks naar hem. Een doordringende schreeuw weer» klonk. Uit een arme woning stormde een wanhopige vrouw. De dragers bleven staan. Alles maakte plaats. Snikkend en hartverscheurend wierp zij zich op het lijk. ..Mijn kind', mijn eenig „Laten wij weggaan," sprak Wal burga tot Nico. En beiden gingen verder. „Moedertje," fluisterde die knaap na een poosje, ..wat was dat arme jon getje? Was hij dood?" De aangesprokene knikte sprakeloos, „Moedertje is 't niet schrikkelijk zoo te sterven? Zoo te verdrinken in het koude water en d)e schoone bergen, het groene bosch en zijn lief moeder tje niet meer te zien? Dat arm* ventje!"-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1902 | | pagina 1