NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken.
19e Jaargang Woensdag 23 April 1902. No. 5771
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJS: ADVERTENTIEN
Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20 Van 1"~'5 regel* 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cta. Buiten het Arrondissement Haarlem
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), Wl7\drÊ%9 pi^B dftr Adverfcentiëa Tan 1-5 regels 0.75, elke regel meer 015.
per 3 maanden1-30 Groote lettere naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 Reclames 30 Cent per regeL
Afzonderlijke nummers0.02% BureauxGebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bg de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.87^ Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 132.
n n de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem ia het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertenties
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve ob Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3i&" Faubourg Montonartre.
Haisrleiii'B Dagblad van 23 April
bevat o.a.ï
Over vredesonderhandelingen,
Wat nu in België, De toestand der
Koningin, De lichting 1895, Brand
stichting, Weldadigheid naar Ver
mogen, De Haarl. Huishoud- en
Industrieschool.
Officieele Berichten.
De BURGEMEESTER van Haarlem,
brengt bij deze ter kennis van de inge
zetenen dezer gemeente,, dat bet op d^en
18en April j.l executoir verklaard vol-
jaarskohier no. 8, afd. IV, 2e ged., op de
personeele belasting dezer ge.meente,
dienst 1902, op beden aan den ontvanger
der directe belastingen is ter hand ge
steld.
Wordende de ingezetenen tevens her
innerd, dat de belastingschuldigen ver
plicht zijn tuf men aanslag op den lij
;ie wet bepaalden voet te voldoen.
Haarlem. 21 April 1902.
De Burgemeester voornoemd,
ROREEL.
Politiek Overzicht.
Mort kan de vredesond'erhau-
delingen blijkens een telegram in
ons nummer van gisteren gevoegelijk
ais a f g e 1 o o p e n beschouwen. De
Bóeren-gedelegeerden toch hebben Pre
toria verlaten en z-ijn naar hunne
commando's teruggekeerd. Ze zullen
de burgers met de vredesvoorwaarden
van de Engelsche regeering in kennis
stellen, en wat hun antwoord zal we
zen is niet moeilijk te raden. Naar het
heet zullen de Engelschen op de da
gen, dat die burgers samenkomen, die
vijandelijkheden staken. Al heeft Lord
Kitchener dat werkelijk beloofd, de
Boeren zullen hun kruit intusschen
wel droog houden. De „Daily TeLe-
graph" zeide Zaterdag in een artikel:
de Boeren moeten ons of volkomen of
in het geheel niet vertrouwen. Voor die
keuze gesteld, zullen de Boeren niet
lang aarzelen. Ze kennen hun volkje.
„Daily Chronicle'1' en „Standard"
zenden vrij vage berichten. Waar
schijnlijk is, dat Louis Botha met den
Natal-spoorweg naar Dundee in Natal
vertrokken is, om van daar N. 0.-
waarls over de Jagersdrift bij zijn
commando in Vrijheid te komen. Bur
ger, Reitz en Meijer, de waarnemen
de president, de staatssecretaris en
hiet wde. non-officieele lid van den
Uitvoerenden Raad der Z.-A. Repu
bliek, zijn gespoord naar Balmoral op
den Delagoa-spoorweg en gaan van
daar stellig het noorden in, waar
schijnlijk weer naar de buurt van
Roos-Senekal. Steijn en de la Reij zijn
dien 19en te Klerksdorp aangekomen.
Naar het schijnt, blijft de president
van den Vrijstaat dus voorloopig in
het westen van Transvaal. Generaal
de Wet is naar den Vrijstaat eigen
aardig dat voor den ongrijpbare een
nadere aanduiding van waar hij heen
gaat ontbreekt. Misschien gaat hij
weer naar Boshof, waar hij vandaan
schijnt gekomen.
Men verkneukelt er zich in Enge
land in, dat bij de vredlsondlerhandie-
lingen de vertegenwoordigers d'er Boe-
ren in Europa ©r buiteïi gelaten zijn.
Ziet ge 't.nu wel? zeggen ze, die leiders
der Boeren in ZuidJ-Afrika, gelijk de
burgers te velde in het algemeen, wil
len niets mieer te maken hebben met
president Kruger en zijn kliek. Maar,
zoo Leest men i'n die Manchester Guar-
dlian", „inderdaad zegt men (te Lon
den) ronduit, diat de Engelsche regee
ring de Boerenleiders te Pretoria al
door geweigerd heeft, op ©enigerlei
wijze met die Boeron-afgevaardlgden
in Europa van gedachten t» wisselen.
Misschien kan hun invloed! nog iet3
uitwerken als liet werkelijk tot een
regeling komt. Maar afgescheiden
daarvan gelooft men niet, dat Lord
Kitchener, in overleg met Lord Milner,
het verlof, dat de Boeren-af gevaardag-
dlen verlangden, tenzij_ hij verzekerd- ia
diat de vrede ©r komt ,in zou willigen".
Best mogelijk dat 't zoo gegaan is.
Want dat die Boeren te velde, in de
eerste plaats hun voormannen, niet
meer om president Kruger en hun an
dere vertegenwoordigers in Europa ge
ven, is een kwaadwillig verzinsel, door
de Engelsche regeering en haar hand
langers in die wereld gebracht. Dr.
L(dijde merkte dezer d'agen nog op, in
het gesprek dat hij met een verslagge
ver van de „Éclair" heelt gehad: alle
verslagen, onlangs weer uit Zuid-Afri-
ka ontvangen en nog maar gedeelte
lijk bekend gemaakt, zijn. aan presi
dent Kruger gericht. Het moge waar
wezen, dat de lasterlijke praatjes, die
mien in Engeland over de Boeren-ver-
togenwoordigers in Europa verzint,
hun weg hebben gevonden naar de
commando's te velde, en dat het die
Engelschen oók nu weer gelukt is,
door aanhoudend liegen, hier en daar
eenige hunner leugens ingang te dom
vinden, de invloed van deze mannem
hier is er ginds nog en stellig bij de
verantwoordelijke en verstandige man.
nen te velde.
Hierbij dient mien nog te bedenken,
dat dieze minderwaardige houding van
die Engelsche regeering tegenover de
gevolmachtigde vertegenwoordigers der
Boeren in Europa, dit hoornen en schel
den, waaraan Engelsche ministers
zich openlijk tegenover deze achtens
waardige mannen zijn te buiten ge
gaan, weder bemst op een dwaling,
deze nl. dat het dlie mannen hier zijn
die in hun onverzoenlijkheid den oor
log willen volhouden, terwijl de bur
gers te velde en hun bewindslieden en
aanvoerders eigenlijk den oorlog al
lang moede Zijn. Ais straks het be
richt komt, dat de Boeren op de voor
waarden dier Engelsche regeering geen
vrede willen en onversaagd den strijd
voortzetten, zal het een goed ding ge
weest zijn, diat de telegraafkabel voor
de Boerén gesloten is gebleven: de En
gelschen kunen dan inzien, diat men
in Zuid-Afrika er net zoo over denkt
als hier president Kruger en dr. Leyds
en de deputatie.
In het Engelsche Lagerhuis maken de
vredesonderhandelingen natuurlijk nog
steeds een punt van bespreking uit.
De afgevaardigde O'Kelly vroeg welke
vredesvoorwaarden den Boerenaanvoer
ders te Pretoria waren aangeboden.
Minister Balfour antwoordde, dat hij
niets heeft toe te voegen aan zijn vorige
mededeeling.
De heer O'Kelly hernam daarop;
„Als de Boeren-commando's in kennis
worden gesteld met de vredesvoorwaar
den, waarom kan het Huis dan ook niet
daaromtrent worden ingelicht?'
Minister Balfour: „Ik kan mij met deze
opvatting niet vereenigen".
Wat nu in België?
Dat is die waag die het meest dringt
na het gebeurde in het parlement.
De „Voss. Zeit," deed Vanderveld©
dieze vraag. En het antwoord luidde:
„Nemen wij het allergunstigste geval
aan; dat de burgerij weigert de arbei
ders te steunen, dat de Koning de cle-
ricale regeering steunt, diat hij wei
gert als souverain arbiter op te treden
tusochen d!e beide partijen, en dat ten
slotte de werkstakers gedwongen wor
den door dien bongeir om den arbeid
weer op te vatten. Wat zou er dan
beuren? Wij zullen ons gereed maken
om dien strijd zoo spoedig mogelijk
weer op te vatten. Men noemt ons
harde koppen. Wij aanvaarden dien
naam. Zoo noemde men in de Midden
eeuwen die wevers van Vlaanderen, eb©
smeden van Luik. Wij, hunne zonen,
zijn vast besloten om obstructie te. voe_
ren, het aannemen der begrooting in.
de Kamer te beletten, en der Regeering
daardoor de mogelijkheid te ontne
men, het landl op constitutioneel©
wijze te besturen".
Dat was Zaterdag het antwoord
van dien leider der beweging in Bel
gië. En sedert hield zooals men weet,
Vandervelde een redevoering i'n het
Maison du Peupl-e, waarin hij ver
klaart, dat de conseil-général der ar
beiderspartij de hervatting van den
arbeid zal aanraden.
Het gevolg daarvan is, dat de arbeid
weder hervat is.
„Le parole est au Roi maintenant",
zeide Vandervelde Vrijdagavond.
Zou de Koning dat woord, van hem
verwacht, gesproken hebben?
Maandag heeft de Koning de mee
ning der ministers van staat gewaagd,
over de wenschelijkheid van Kamer
ontbinding, wordt uit Brussel gemeld.
De koning onderzoekt duis den toestand
an waagt het oordleel zijner raadge
vers.
In Mei moeten veertien nieuwe le
dten voor de Kamer worden gekozen,
wegens de uitbreiding der bevolking.
Wellicht heeft de Koning ontbinding
der Kamer, en gelegenheid tot het in-"
stelLen van een beroep op het volk toe
gezegd, indien bij die aanvullingsver
kiezingen blijkt, d'at de linkerzijde dan
steun vindt bij de meerderheid van
kiezers.
Te Brussel en in de provincie heerscht
volkomen kalmte. Overal worden de be
sluiten betreffende samenscholingen In
getrokken. In het bekken van Bergen is
hier en daar het werk hervat en zal het
weldra algemeen worden opgenomen. In
het bekken van Luik is de staking zeer
aanmerkelijk afgenomen.
Buitenlandsch Nieuws.
Uit Znid-Afrika.
Lord Kitchener seinde 21 April uit Pre
toria:
Gedurende de vorige week zijn 18 Boe
ren gesneuveld, 19 gewond, 325 gevangen
genomen, terwijl 10 zich overgaven.
De colonnes van generaal French ma
ken het den verspreiden benden in de
districten Ladygrey en Rhodes lastig. In
het westen bevindt de hoofdmacht van
den vijand zich om Ookiep, dat zonder
succes is aangevallen. Er zijn thans ver
sterkingen aangekomen.
De Boeren in het district ten oosten
van Pretoria ontweken de drijfjacht uit
het zuiden, die pas is geëindigd.
Colenbrander zet zijn operaties in het
district Pietersburg voort; een detache
ment van zijn colonne was den 15e in
gevecht met een overmacht van den vij
and op een zeer moeilijk terrein, doch
behield zijn posities.
Uit de verliezenlijst blijkt, dat bij Hae-
nertsburg op 16 April van de ongeregel
de troepen zes man zijn gesneuveld en
negentien gewond.
Drievoudig Verbond,
De a.s. vernieuwing van het Drievou
dig Verbond houdt ook de Itaiiaansohe
pers nog steeds bezig. Het ministerieele
blad „de Capitale" wijdt er nu een arti
kel aan, dat men voor sterk geïnspireerd
houdt. Het artikel begint met te verkla
ren, dat het volkomen onwaar is, dat de
drie betrokken mogendheden den ter
mijn van opzegging, verlaat hebben, en
vervolgt dan:
„Zooals wij vroeger al eens gezegd
hebben blijven de verbonden mogendhe
den tot op het laatste oogenblik, d. w. z.
tot Mei 1903, wij om het verbond op te
zeggen. De regeeringen hebben dus i cg
al den tijd om dit belangrijke waag
stuk te overwegen. En daarmede zijn zij
nu juist bezig, zonder eenige overijling
en zonder dat de Duitsche rijkskanselier
verplicht was naar Venetië te reizen om
denkbeeldige moeielijkheden uit den weg
te ruimen.
Wij gelooven vast, dat Italië zijn poli
tieke richting in geen enkel opzicht zal
wijzigen. Wij zien trouwens niet in waar
om het dat zoude moeten doen. WIJ zijn
overtuigd, dat liet Drievoudig Verbond
zal hernieuwd worden, maar niet heden
noch morgen, doch als het oogenblik er
toe gekomen is en als al de kwesties, die
aan de hernieuwing zijn verbonden, zul
len zijn beslist.
Het is inderdaad een feit, dat de
staatslieden, die nu aan 't bewind zijn,
altijd hebben verklaard, dat de waag van
vernieuwing van politieke verdragen
ondergeschikt, is aan de verstandhouding
op handelsgebied met de midden-Euro-
peesche mogendheden."
Algemeene Berichten.
Een buitengewone bijeenkomst van
de ,Ligue des droits de l'hoinme" tn
Frankrijk is Zondag gehouden ondier
voorzitterschap van den senator' Tra-
rieux. Na vele redevoeringen naar aan
leiding der aanstaande verkiezingen,
heeft de vergadering telegraphlsch een
betuiging van sympathie gezonden
aan de Belgische republikeinen die lij.
den om dier vrijheid wille.
Ten slotte werdi een motie aangeno
men waarin de wensch werd geuit,
dat de politiek van de verdediging der
republiek bij dte verkiezingen die over
winning moge behalen.
Haarlem 22 April 1902.
Geslaagd voor 't examen,
van de leerlingen van den cursus in hoef
beslag voor burgerhoefsmeden te Haar
lem, gehouden in de Cavaleriekazerne,
de heeren A. Deyler, Akersloot; M. Olie,
Sloten, G. v. Keulen, Haarlemmermeer,
en C. Rot, Ootendijk.
S ta d s n i euws
Gevonden voorwerpen:
een portemonmaie met geld; een fox-
terrier, een zilveren schakelarmband,
een 9taart van een rijtuiglantaarn,
ledig beursje.
Haarl. Huishoud- en Indus
trieschool. Gisterenavond te 8 uur hield
mejuffrouw M. C. Gallenkamp in de bo
venzaal van het gebouw ,,'t Nut van 't
Algemeen" een lezing, die 't doel van de
Haarl. Huishoud- en Industrieschool met
zeer duidelijke woorden uiteenzette.
A. Meisjes, die de lagere school heb
ben afgeloopen, op te lelden tot dienst
boden. De leerlingen moeten zich min
stens voor 1 jaar verbinden, ontvangen
onderwijs in alle huishoudelijke bezig
heden. Na het eerste jaar kan de leerlin
ge beslissen of zij zich in keuken, huis-
of linnenwerk wil bekwamen. Als zij nu
genoegzame bekwaamheid heeft opge
daan, ontvangt zij na 't einde dear cur-
sus een diploma.
B. Cursussen te openen op huishou
delijk gebied voor leerlingen uit alle
standen, overeenkomstig de middelen
onder haar bereik.
Aan dit punt zijn 5 verschuilende af-
deelingen verbonden:
a. voor dienstboden;
b. voor werkmansvrouwen;
c. voot kinderen boven 13 jaar;
d. Kook-cursus voor kok bij 't leger,
e. Cursus voor dame».
C.Leeraressen voor het examen koek
en huishoudkunde te vormen.
De leerlingen moeten den leeftijd van
17 jaar bereikt hebben en verbinden zich
voor éen jaar.
D. Opleiding en het geven van cursus
sen op industrieel gebied, n.l. voor:
1. Costuum- en linnenn&alsteir en vak-
borduurster.
2. Boekhoudster (kassierster).
3. Telefoniste, stenografiste, type-writer,
handelsbediende.
4. Kinderjuffrouw (diploma Tes-
selschade).
5. Onderwijzeres in nuttige
fraaie handwerken (St.-examen).
6. Beoefenaarster der ver sierkunst.
Verder heeft het bestuur de volgen
de cursussen, na verkregen goedkeu
ringen, er nog bijgevoegd:
Voor dienstboden,
Cursus in het opmaken van mutsen
Voor kinderen,
Cursus tot opleiding voor strijk
ster.
Voor dames:
Cursus In behandeling der droge «n
natte wasch.
Onder industrieele cursussen:
Cursus tot opleiding voor verstel-
n aalster.
Cursus voor fraaie en nuttige han<J>
werken.
Cursus tot opleiding van vakhor-
duurstej-.
Tevens heeft het beistuur nog tot
plan een Bewaarplaats van kinderen
op te richten, ten deel hebbende, kin
deren in de tijden dat moeders de kin
deren niet kunnen oppassen, naar de
ze inrichtingen te sturen, alwaar de
kinderen dan onder goede hoede staan
en steeds worden bezig gehouden.
Mercurius. Voor de afdeeUng
Haaiflem van d'aze Vereeniging van
Kantoor- en Handelsbedienden trad
Zaterdagavond in de Vereenigina op
de heer C. P. T. Bigot, in verschirlen-
de voordrachten in costuum en karak
ter. Het is inderdlaad een aangename
avond voor leden en genoodigden ge
weest Het succes, dat den heear Bigot
na elk nummer ten deel viel, was wel
verdiend.
Alleen uit Amsterdam ztla
Zondag 23000 personen per spoor hiW
geweest, en het aantal uit de richting
Rotterdam wordt geschat op 12.000,
Met de fietsrijders meê was het aan
tal vreemdelingen goed 44.000. Er
werden niet ruinder dan 1400 fietsen
per spoor vervoerd. Dank zij de goe
de regeling, waren alle passagier»
een half uur na gewonen stations
dienst weder van hier vertrokken.
Weldadigheid naar Ver-
mogen. Maandag middag te 3 1/2 uur
had in het Nutsgebouw de aJgameene
leden-vergadering der Vereenlging
Weldadigheid naar Vermogen, onder,
voorzitterschap van Kjen heer J. Mul-
1 ©meister, plaats.
Na openlag de<r vergadering werd
door den secretaris, mr. E. A. A. van
Stralen, verslag uitgebracht over hét
afgeloopen jaar.
Aan het verslag ontleenen wij het
volgende:
Met veel waardeering wo-rdlt daarin
gewag gemaakt van den steun, di«
de verschillende vereenigingen ©n par
ticulieren verleenden, waardoor deza
vereenlging in staat werd gesteld, aan
haar roeping te voldoen. Bij het
einde van het boekjaar was de uit-
sflag als volgt:
Van de rondgezonden circulaires
aan hen, die reedis contribueerden,
was het gevolg, dat 93 leden hunne
contributie' verb oogdien van f 551 tot
ong. f 900, terwijl er nog f 140 aan
giften inkwamen.
Het aantal ledlen vermeerderde met
104.
De leden der commissie van huls-
bezoek vervulden ook. in het afgeloo
pen jaar met ijver en. opgewektheid
de hun opgelegde taak. De commis
sie was gedurende het dienstjaar 1901
samengesteld uit. 36 heeren en 37 da
mes, te zamen 73 leden.
Door Weldadigheid naar Vermogen
werd.' in het afgeloopen dienstjaar aan
249 gezinnen, te zamen 1249 personen
tellende, hulp verleend, zij bestonden
Feuilleton.
Aan den voet der Bergen.
Naar het Duitsch van
SOPHIE CH. VON SELL.
De rechters hadldien toch ook een
hart. Zij konden immers een vsr-
sto otene niet haai- eenigsten troost en
dierbaarste kleinood onttrekken. Do
man, die van haar af wilde zijn om
met een andere vrouw t© trouwen, zou
weldra allicht een anden blozend
blondkopje op zijn knieën kunnen be
wonderen. De verlatene bezat slechte
dit een© onschuldige lammetje.
En welk een leven zou Nico wach
ten, in zijns vaders huis! Die trotsche,
nukkige vrouw, die dtear dien, scepter
zou zwaaien, zou hiem haten om zijn
vriendelijke, donkere oogen, die hij
van zijn moeder had. Sarther was
nooit een liefderijk vader geweest De
opvoeding van zijn kind) zal hij over
laten aan zijn nieuwe vrouw en eigen
moeder. Nico was altijd' bang geweest
voor dlie oudle vrouw, met die koude,
gluiperige oogen en trotsche houding,
In haar bijzijn mocht hij nooit luid
ruchtig wezen. Het was alsof denklei
ne voelde, dla,t zij hem stee dis met wam
trouwen aanzag, of er soms iete van
dat gewoon-burgerlijke, zijn moeder
eigen, bij hem viel op te merken.
Voortdurend had zij aanmerkingen te
maken, nu eens hinderde haar zijn
onstuimige dartelheid', dan weer zijn.
uitgelaten vroolijkheddi, later verveelde
haar zijn kinderlijke schalksheid.
Ach, zij zouden zijn lustig kinderge
moed dooden, hem plagen en verach
ten. En wanneer de moeder hem mis
schien ieder jaar eenmaal mocht weer
zien, dan zou men hem geleerd heb
ben haar te minachten, wie. weet haar
te haten. Neen! dat kon zij niet ver-
dragen. Liever sterven sterven met
hem!
Verwilderd keek ze naar het onstui
mige water aan hare voeten. Diep en
geheimvol is het. Weer strijkt een
windvlaag over de heldere vlakte en
verdrijft daarvan het spiegelbeeld.
Langzaam wordt alles weer effen. Zoo
aal het ook worden, als zij haar dood
heeft gezocht in dat zwijgende meer,
en de eeuwenoude bergen zullen even
als voorheen hunne schaduwen rustig
weerspiegelen in den kouden water
plasWeer een windvlaag! De den
nen buigen. Uit de zwarte onweers
wolken schieten bliksemstralen. In
violet-rooden aloed klaren de ijsvelden
door den wolkenschieur. De donder
rolt, en zwaai' hangen die nevelen over
het schoone natuurbeeld.
Hoog opgericht staat daar de vrouw
op het bale on Met vlammende oogen
staart zij in de warreling d)er elemen
ten.
„Geen menschelijke macht kan mij
hem ontrukken!" roept zij luide uit
„Hij is mijn kind), mijn jongen. Mij al
leen komt het recht toe hem te bezit
ten, en dat zal ik houden!"
Een oogeaiblik later moest zij de
oogen sluiten, zoo verblindend is die
schijn der bliksemflitsen. De regen
valt neer; zij let er niet op, dat het af
dak haar zoo weinig bescherming
biedt.. Daar trekt een kleine hand
aan haar kleed. „Moedertje", roept
een kinderstem, zoo hard als het gaat,
om het brullen van den donder te
overschreeuwen. „Ik kom bij u. Ik
dacht dht gij bang waart, zoo alleen
hierboven in den storm."
Walburga zonk op de knieën, om
armde haar kleinen lieveling en wik
kelde hem stevig in len dbek, dien zij
had omgeslagen. Toen nam zij hem
op en dirukte hom vurig een heelan
tijd aan haai' kloppend) hart. „Mijn
kind, mijn ©enigste goed!" snikte zij,
om weldra het bange gezichtje in de
weelderige baai-omlijsting mei innige
kussen te overladen. „Je hebt gelijk!
Dat i's de stem des bloede. Zij liegt
niet als die tongen der menschen. In
alle stormen behooren moeder en kind
samen. Zoolang ik jou bezit, beef ik
niet, zelfs niet in dien dood."
Neen, zij beefde niet. Haar besluit
was genomen. Alleen het wanneer
was haar nog niet duidelijk.
De volgende dlag was zonnig en
snikheet. Walburga hield den knaap
bij zich. Zij ging met hem wandelen.
Met Marietje en haar zoon maakte zij
een tochtje langs het meer en vertelde
hun 's avonds de aardigste verhaal
tjes. „Nog schooner dan grootvader",
verklaarde Marietje. En toen de sche
mering voor den nacht plaats maakte
en de maan helder opkwam, bracht
zij Nico in een dJeken gehuld op het
balcon en toonde hem de schoonheid
daarbuiten. Vroegtijdig had zij liesm
geleerd open oog te hebben voor na
tuurschoon en zich steeds verheugd
over zijn bevattelijkheid. Met innige
voldoening koek hij rond. „Wat is dat
mooi", fluisterde hij en drukte het
hoofdje tegen moedeus borst. Zij droeg
hem naar bed! en met een zucht van
volkomen bevrediging sliep hij in.
Lang, zeer lang bleef Walburga aan
zijn bedje zitteg, als konde zij zich
niet vpj-zadiaen to zijn aanblik-
De dagen volgden elkaar op. lede
ren morgen verzon zij iets anders om
Nico te vermaken. En eiken avond
troostte zij zich: „morgen nog niet.
Hij geniet van dit leven, hij is zoo ge
lukkig". Op een, Zondagnamiddag gin
gen moeder en zoon door liet dorp.
Het was een heerlijke dag geweest.
De menschen zaten in hunne beste pad
jes voor de hulzen, d© kinderen speel
den op straat. Menigeen wemschte de
vreemde dame een „goeden avondf' en
knikte den knaap vriendelijk toe, dlie
er in zijn blauw-fluweelen pakje „ais
een prins" uitzag. Dat had Marietje
tenminste geopperd. Plotseling kwam
er beweging onder de menschen. „Zij
komen," klonk het.
Door de straten schreed een treu
rige stoet. Een paar mannen do eg en
eene.uit een paar boomtakken samen
gestelde baar. Daarop lag een leven-
looze, slanke knaap, van hoogstens
twaalf jaar. Het donkerbruine haar
hing druipend langs de slapen, uit
zijn kleeren sijpeidle nog het water.
Mevrouw Sarther was blijven staan,
als dooa* lamheid bevangen. Vaster
drukte zij de hand van haar zoon, zon
der het te weten. Haar oogen hingen
als vastgebonden aan de du ode trek
ken van den drenkeling. Nog had de
.jachtige hand! des doods de» uitdruk
van den grootsten angst niet van het
kinderlijk gezicht gewischt, dllen de
laatste vreeselijke levensstrijd had
veroorzaakt. De kleine vuisten waren
krampachtig saamgebald. In den och
tend was hij met eenige jongens uit
gegaan. Op het groote meer in het ge
bergte waren zij gaan spelevaren. De
kleine had: allerlei grappen uitgehaald!,
was te ver over boord gebogen en ver
dronken. Nu bracht men zijn lijk.
Zoo vertelde een witharige boer am
die vreemde dame. Zij luisterde nau.
welijks naar hem.
Een doordringende schreeuw weer»
klonk.
Uit een arme woning stormde een
wanhopige vrouw. De dragers bleven
staan. Alles maakte plaats. Snikkend
en hartverscheurend wierp zij zich op
het lijk. ..Mijn kind', mijn eenig
„Laten wij weggaan," sprak Wal
burga tot Nico.
En beiden gingen verder.
„Moedertje," fluisterde die knaap na
een poosje, ..wat was dat arme jon
getje? Was hij dood?"
De aangesprokene knikte sprakeloos,
„Moedertje is 't niet schrikkelijk
zoo te sterven? Zoo te verdrinken in
het koude water en d)e schoone bergen,
het groene bosch en zijn lief moeder
tje niet meer te zien? Dat arm* ventje!"-