9
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad- in Haarlem en Omstreken.
I9e Jaargang
Woensdag 7 Mei 1902.
DAGBL
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37J^
M de omstreken en franco per poBt0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cts.iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs dor Advertentiën vail 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 123,
Intercommunale aansluiting
Wo. 5783
iJ
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad -verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 3V>" Faubourg Montinartre.
Haarlen'g Dagblad van 7 Mei
bevat o. a.:
De onvoorwaardelijke overgave
en de volledige amnestie aan de
Kaapsche rebellenVeranderde
strijdwijze, De toestand der Ko
ningin, Toon in de klem.
Politiek Overzicht.
De Times bespreekt den eisch van
onvoorwaardelijke overgave".
„Toen lord Salisbury dat woord ge
bruikte, zegt net blad, was de occrlog
in een -stadium dat het mogelijk was
dien voor te stellen als een strijd tus-
schen twee souverein© Staten, die aan
het einde tot een soort vredesvoor
waarden konden komen. Wat lord
Salisbury bedoeld© was, dat, de Boe
renstalen, als zij vrede wilden, zich
onvoorwaardelijk moesten overgeven,
m©t andere woorden, dat er geen Boe
renstalen in Zuid-Afrika meer konden
zijn, om den strijd voor de Hollandsche
overheersching voort te zetten.
„Maar de Bóeren-republieken heb
ben zich niet onderworpen en zij zijn
daarna uitgewlscht; niemand kan
langer beweren dat zij nog bestaan,
of dat zij kunnen hersteld- worden.
Alles wat met „onvoorwaardelijke
ovtergave samenhangt, is daarmede
eveneens verdwenen. Er is geen Boe
enrepubliek meer, wier onderwerping-
kan worden gevraagd, of met wie En
geland kan onderhandelen. Er zijn
slechts Engelsche kolonies, min of
meer in opstand.
„De Oranje-Rivier-koloni© en Trans
vaal zijn Engelsche kolonies en de
Boeren te velde zijn of zij het willen
of niét, kolonisten in opstand tegen
net rijk waartoe zij behooren. Het
eenige wat zij te doen hebben, is hun
hunne dwaling ondier het oog te bren
gen en hen er toe te brengen loyale,
vreedzame onderdanen te worden. In
dat stelsel is van onvoorwaardelijke
onderwerping geen sprake, al is het
waar dat wij niets kunnen doen, al
vorens de oproerlingen vrijwillig of
gedwongen den strijd hebben gestaakt
en de wapens neergelegd]".
De Westm. Gazette dringt aan op
het toekennen van volledige amnestie
aan de Kaapsche rebellen.
„Zou het de Times ingevallen zijn,
dat er uit zijn theorie een merkwaar
dige conclusie te trekken is, met be
trekking tot de rebellen uit de Engel
sche kolonies? Indien de Boeren wor
den genoemd „kolonisten in opstand
tegen het rijk waartoe zij behooren"
dan zijn de Kaapsche rebellen zeker
niets anders, en is er geen enkele re
den om hen erger te behandelen dan
de Boeren, zoodat er ook geen ver
schil behoort te zijn in de soort van
„amnestie' die aan d'e beide catego-
riën wordt geschonken".
„Dit Ls noodig, meent de Westm.
Gazette, omdat in d/e toekomst bet
HoUandpche vraagstuk geheel het
zelfde zijn zal, in de Kaapkolonie zoo
wel als in de andere kolonies. Het is
ITenliletoia*
Naar het Duitsch van
CLARA YIEBIG.
ïi,
Professor D&mel straalde.
U zult een zwanen d'obber heb
ben,. zei bij tot Lena, toen bij haar die
trapjes afleidde. Haar hand beefde en
wa3 ijskoud); thuis was ze zoo vol goe
den moed geweest, eu zoo blij. en nu
was ze tóch nog bang. Als hulp zoe
kend liet ze haar blik dioor de zaal
dwalen.ze zag niets, alles was haar
een niet te ontwarren chaos. Zwakjes,
nauwelijks hoorbaar klonken d'e ak
koorden der begeleiding haai- in 't oor,
ze haaldie adem, twee-, driemaal.
Dat is ze diaarl had Richard
Bredenhofer gefluisterd, terwijl hij
zijn zuster aanstiet; zijn hart klopte
krampachtig.
Mevrouw Allenstein vertrok geen
spier, ze knikte alleen even met het
hoofd.
De kleine liedjes van Schumann
klonken erg eenvoudig na de rui-
echendls opera-aria van haar voor
door de Times zeer juist gezegd, dat
Engeland pogen moet de mannen, die
in Zuid-Afrika hebben gestreden, te
maken tot „loyale en vreedzame on
derdanen." En dat moet. zoowel ten
noorden als ten zuiden van de Oranje
rivier gebeuren. Daarom sluit het
alle straffen wegens rebellie uit tegen
over een soort van strijders; want de
toepassing daarvan zou de verbitte
ring en de ongerustheid door geheel
Zuid-Afrika verlengen. De oplossing
ligt niet in het opleggen van straf
fen, doch door het geven van schade
loosstelling aan hen die door den
oorlog geleden hebben, en in bet ne
men van krachtige maatregelen om
welvaart te herstellen in Zuid-Afrika.
„Er kan geen leven in, Zuid-Afrika
zijn, zoolang de hoeven niet zijn her
bouwd, en alle voorraden aangevuld.
Het leed te herstellen, geen wraak te
koesteren, dat is onze plicht. Allen
hebben geleden, en allen moeten sa
menwerken om die verwoesting te
herstellen."
Buitenlandsch Nieuws.
Uit Zuid-Afrika.
Lord Wolseley zeide tot een redacteur
van de „Daily Express", die hem kwam
interviewen: „De Boeren zullen den
strijd volhouden, totdat zij hun doel be
reikt hebben."
Lord Milner is Maandagmorgen naar
Johannesburg vertrokken.
Het schijnt, dat Schalk Burger ten
hoogste verbaasd is geweest over het
bedrijvige leven in Johannesburg: alsof
er geen oorlog was. Het is naar waar
heid gezegd, dat er in dezen oorlog wei
nig dingen voor het nageslacht weer
zinwekkender zullen wezen, dan de aan
blik van dit rustig handeldrijvende en
speculeerende Johannesburg te midden
van de gruwelen van den oorlog.
Volgens een Reuter-telegram uit Kaap
stad, zijn duizend Boerenvluchtelingen
uit Bethuliö te Uitenhage aangekomen.
Er is hier natuurlijke sprake van bewo
ners van het concentratiekamp te Be-
thulië.
De Portugeezen in Zuid-Afrika gaan
op expeditie tegen koning Makombe van
de Barue, een stam die ten Z. van de
Zambesie op de grens van Rhodesië
troont. De expeditie zal bestaan uit Por-
tugeesche en inlandsche troepen, te za-
men zeven- of achtduizend man.
Uit Londen wordit. aan die „Temps'"
geseind!:
„Het schijnt zeker te zijn dat vóór
die bijeenkomst op 15 Mei te Vereeni-
ging. dien 9«n Mei te Pretoria een con
ferentie zal plaats hebben van, d'e voor-:
naamste Roeren-aanvoerders en ver
tegen woordtigers van dte commando's
met. lord) Kitchener en lord Milner, om
dlefjnitief vast, to stellen die vredesvoor
waarden wejke ter bekrachtiging zul
len worden voorgelegd aan de verga-:
dfering te Vereeniging.
Commandant Prinsloo dia dloor die
Boeren gevangen genomen was na zijn
ondlerwerpiov aan do Engelschen, is
ontsnapt en kwam Zondag te Brakfon-
gangster. Zoo heelemaa] niet schit
terend. De tonen kwamen en gingen,
heel melodisch, maar onbe-teekenend
alls geheimzinnig vogelgetjilp: ze maak
ten geen indruk. De toejuiching was
gering; een vriendelijk neerbuigend,
kort handgeklap, en toen was 't uit.
Bredenhofer sloeg als een dölle die
handen op elkaar, hij wilde het succes
forceeren. Het lukte hean niet.
Maak je niet belachelijk, zed zijn
zuster half luidt
Hot. zweet brak hem uit, hij voelde
een ontzettende ontgoocheling en te
gelijk een wilde verontwaardiging voor
liet publiek. Waarom applaudisseer
den ze irüet, waarom moedigden ze dile
jonge zangeres niet aan?
Hij zag haar gezicht in bleeke lie
felijkheid. hij zag de slanke, blanke
gestalte neigen en gaan. Voor zijn
o ogen omfloerste zich alles, hot bloed
bonsde hom in die slapen, machinaal
verfrommelde hij zijn knevel waar
om zong ze niet beter? De menschen
hadden werkelijk gelijk, hartstochte
lijke toejuiching was hier ook niet op
haar plaats
Matig heel matig, ik had gedacht
dat je meer smaak had'. Ik moet er
kennen, dat ik min of meer verbaasd
over je sta! Dit wanen die eerste zjn-
hebbendlft woorden, die mevrouw Su-
teln ajau na een marsch van vijf da
gen."
Veranderde strijdwijze.
Menigten zal het verbaasd hebben, dat
de Boeren, vooral die van de la Reij, tn
den laatsten tijd herhaaldelijk van hunne,
gewone vechtwijze afweken en niet ge
schroomd hebben, met de grootste stout
moedigheid gesloten charges uit te voe
ren; de Broad Arrow, hierop wijzende,
geeft er de volgende verklaring van.
Het grootste gedeelte van de Engelsche
cavalerie in Zuid-Afrika is slechts bere
den infanterie. Men heeft den ruiter sa
bel en lans afgenomen, zoodat het paard
voor hem niets is dan een vervoermid
del. Toegevende, dat het bezwaarlijk is
een lansruiter tevens een geweer te laten
dragen, was er geen reden de sabel af
te schaffen, daar die zonder bezwaar aan
het zadel vastgemaakt, kan worden me
degevoerd. Nu men de cavalerie het blan
ke wapen heeft ontnomen, kan zij ook
niet meer door den schok werken teweeg
gebracht door een gesloten aanval, en
de Boeren dit alles wetende, zijn stout
moediger geworden en ten aanval gere
den, iets waaraan zij in het eerste ge
deelte van den oorlog tegen onze lans-
of sabelruiters nooit zouden hebben ge
dacht.
Tot zoover de Broad Arrow. Laten wij
hierbij voegen, dat, volgens het verhaal
van een ooggetuige, tn den slag bfj^
Tweebosch, den Engelsehen de schrik
om het hart sloeg, toen de Boeren met
getrokken sabel vastberaden op hen los
stormden. Heeft hier de fantalsie den be
richtgever geene parten gespeeld, dan
zijn de rollen omgekeerd en heeft de
Boer de sabel opgeraapt, die zijn vijand
weggeworpen heeft. Zouden nu de Boe
ren op hunne beurt moeten ondervinden,
dat het in front aanrennen op met mo
derne vuurwapenen vurende infanterie
aan zelfmoord gelijk staat?
Hittere pillen.
Tot dekking van de enorme uitga
ven, die Engeland voor Zuid-Afrika
en China heeft, is door de Britsche
natie aan meerdere belastingen opge
bracht of zal zij hebben op te bren
gen:
in 1900—1901 p.st. 14.055.000
in 1901—1092 27.797.000
in 1902—1903 34.173.000
Totaal p.st 76.025.000
In drie jaa*en dus 900 millioen gul
dens. De thee te dan ook belast met
2 stuivers meer per pond, tabak met
4 stuivers meer, jenever, enz. met 6
stuivers per gallon, suiker met 1
stuiver per kilo, steenkolen bij uit
voer met 60 centen petr ton, en nu zal
ook nog een graanrecht worden gehe
ven. Voorts is de bieraccijns 60 cent
per vat opgeslagen, de inkomstenbe
lasting 3% verhoogd-
De overige gelden zijn gevonden uit
leeningen en uit het amortisatiefonds
voor schulddelging welke gestaakt te.
Onzijdig Amerika
Het sub-comité dier commissie voor
buhenlandsche aangelegenheden uit
zanna vanavond' ten beste gaf.
Haar woorden troffen ham als spel-
dleprikken; en toch had ze geen on
gelijk. Waar was Lena's poëzie ge
bleven. haar zoete, onbe-schrijfeliike
innemieuidiheidl die vonk. die haar zang
doorgloeide, en hem tot die ziel deed
spreken?!
.De zwakke stem raakt zoek in groo
te zaal" schreef Plappert in zijn aan-
teekenboekj© „ongelukkige keus,
■goede school mag geroemd! worden".
Het concert ging verder. Het heele
programma werd afgewerkt man
nelijke en vrouwelijke leerlingen de
talentvol Ie virtuoos speeldie „Hongaar-
scho Dansen" geroep van dacapo
Krotoschinska liet zich nogeens hooren
en oogstte razende toejuichingen. Bre-
dfenhofer volgde het programma niet
meer. hij zat. het voorhoofd geleund 'n
zijn hand. en dorst zijn zuster niet
aanzien.
Hemel nog toe, komt ze nóg eens!
hoorde hij achter zich zeggen.
Hij schrok op, bekende, geliefde
klanken troffen zijn oor.
„Dasz du so krauk geworden,
War hat es denn gemacht?"
War machte dlicli so krank? van
Schumann. Hij hadi het haar nog
nooit hooren zingen
hot Amerikaaasche Huis van Afgevaar
digden ontving een groote (Deputatie,
die kwam aandringen dat het Congres
iets zou dloen ten behoeve van d» Boe
ren. Hexamer, Ijd van het Duitsch-
Amerikaansch Verbond, beschreef den
heldenmoed der Boeren en drong aan
op bet aannemen eener resolutie, waar
bij president Roosevel t verzocht wordt,
aan Engeland dfe sympathie van Ame
rika voor de Boeren over te brengen
en de hoop uit te spreken, dat de ge
schillen in Zuid-Afrika spoedig zullen
bijgelegd worden. Hij verklaarde dat
hij dieze resolutie voorstond als repu
blikein; werd zij op de lange baan
geschoven, dan zou dat beteekenen het
verlies van de stemmen van millioenen
leden van het Verbond.
Andere sprekers verlangden dat het
congres er tecen zou opkomen, dat
Airneriikaaasche haven gebruikt worden
als Britsche opslagplaatsen.
Algemeene Berichten.
De „Times" verneemt uit Buenos-Ai-
res: De bemoeiingen van de Engelsche
gezanten te Buenos-Aires en te Santiago
orn Argentinië en Chili over te halen tot
ontwapening en het sluiten van een ver
drag stuitten af op Chili's eisch dat Ar
gentinië zich bij verdrag verbinde onzij
dig te blijven aan den Grooten Oceaan.
Argentinië weigert, ofschoon het ver
klaart geen plan te hebben daar te in-
..tervenieeren, zoolang Chili geen gebieds
uitbreiding nastreeft en zijn verplichtin
gen tgenover Peru en Bolivië nakomt.
De „Times" verneemt uit Valparaiso:
Hoewel de mlnisterieele crisis voort
duurt gelooven ingelichten aan een be
vredigende oplossing van de kwestie Bo
livia—Peru,
De „Times" verneemt uit Peking: De
Fransche gezant acht de oproerige bewe
ging van het volk tegen de Christenen
en tegen de mandarijnen ernstig. Ten
Z. O. van Tsjlng-ting-foe is een Fran
sche jezuietenzendeiing vermoord; ande
re worden vermist. Op de banieren der
opstandelingen staat: dood aan de zen
delingen. Het staat vast, dat de afper
singen van de Mandarijnen de reden
van het oproer zijn. De mandarijnen per
sen de bevolking groote geldsommen af
boven het bedrag, dat benoodigd is voor
de schadevergoeding aan de mogendhe
den, ongerekend de vergoeding voor
schade, geëischt door de inlandsche
Christenen.
Bij Zschortau is Maandagmorgen te 4
uur, door het breken van de as van den
tender, de sneltrein van Mflnchen ont
spoord. Twee personen, onder wie de
afgevaardigde van den Rijksdag Friedl
uit Bayreuth. werden gedood.
De afgevaardigde Von Lama. die met.
hem reisde, werd wonderbaarlijk gered.
Hij seinde het ongeluk aan den presi
dent van den Beierschen Landdag, die
het telegram in de morgenzitting voor
las
Bovendien werden twee personen
zwaar gewond, en vier licht gewond.
De Cunard-lijn ontkent, dat Pierpont
Morgan uitsluitend de contröle zal heb
ben over de stoomvaart-trust.
Het schip van president Loubet. de
Zij stond eenvoudig en rein in het
witte kleed ,die handen gevouwen, het
hoofdi wat naar achteren gebogen.
Geen gebrom in die zaal. geen ge-
ruisch. geen programrna-gefrommel.
Was ze zekerd'er van haar zaak ge-
wordten. of was het maar zijn groote
sympathie voor dit Ited, (Die hem be
lette de gebreken te hooren?
..Dasz ich trag' Todeswunden,
Das ist der Menschen Tbun;
Natur Liesz mich gesun den,
Sie lassen mich nicht ruhnl"
De tranen schoten hem in de oogen,
hij slikte krampachtig en liet het hoofd
op do borst zinken. Onbeschrijfelijk
roerend klonk het gezang, hij durfde
niet ademhalen; als een zachte klacht
stierven die slotwoorden weg, niets
daarin van bitterheid of verwijt, zij
begreep het lied nog niet heelemaal.
O, Lena Lena! Ik heb je onrecht
vaardig beoordeeld; ik geloof aan je
talent; :k heb je lief, ik heb je lief!
Hij had wel willen opspringen, een
zalige onrust greep hem aan. Nu
zong ze het tweede deel. De meester
had' d!aa.rboven geschreven: „Dezelfde
melodie nog zachter"
Montcalm, zal in den nacht van 19 op
20 Mei te Kroonstadt aankomen. Den
volgenden morgen stapt de president aan
wal met zijn gevolg, opgewacht door den
Czaar. De keizerlijke spoortrein zal de
gasten naar Tsarskoje-Selo brengen.
Op 21 Mei is de groote revue bepaald.
Den volgenden dag bezoekt de president
St Petersburg, waar hij de Fransche ko
lonie in audiëntie zal ontvangen, 's
Avonds een galavoorstelling, waar het
keizerlijk echtpaar en de president te
genwoordig zullen zijn. De gasten reizen
23 Mei weer naar Kroonstadt. Daar zal
president Loubet gastheer zijn van den
Czaar en de Czarina op de Montcalm,
's Avonds wordt de terugreis naar
Frankrijk ondernomen.
Te Barcelona heeft de politie twee
werklieden in hechtenis genomen, die
pogingen in het werk stelden om een
weverij, waar 400 arbeiders aan het werk
waren, in de lucht te doen vliegen.
Een telegram uit Bermuda meldt,
dut een krij^so-evangen Boer. genaamd
Bosch, is doodgeschoten bij een poging
tot, ontvluchting.
De Belgische Kamer heeft het wets
ontwerp tot' goedkeuring der BrusseL
sche Suiker-conventie aangenomen.
In den Duitsch en Rijksdag had
Maandag de eerste lezing plaats van
die Brusselsch© Suiker-conventie en die:
suikerbelasting wet.
Binnenland.
De toestand der Koningin.
Dr. Pot verliet Maandag het paleis te
ruim 9 uur en ook omstreeks dien tijd
keerde prof. Kouwer naar Utrecht terug.
Een inmiddels ontboden pleegzuster
kwam met den eersten trein op het pa
leis.
Tegen Zaterdagnacht begonnen zich
in de ziekte van H. M. onrustbarende
verschijnselen te vertoonen, die het noo
dig maakten den arts den heer Pot, on
middellijk bij het ziekbed te roepen.
De dokter bleef er den geheelen nacht
en liet zoo spoedig mogelijk den bij
stand van dr. Roessingh en prof. Kou
wer inroepen. De lijfarts kwam tegen
den middag aan, de Utrechtsche hoog
leeraar tegen half vier 's namiddags.
De vrees voor complication werd steeds
grooter en de toestand werd hoogst ern
stig ingezien, zooals in het paleis maar
al te duidelijk was waar te nemen.
H. M. de Koningin-Moeder en de Prins
moeten in die bange oogenblikken aan
hevige gemoedsbewegingen ten prooi
zijn geweest en allerwege heerschte in
het Paleis ontsteltenis.
De Koningin werd tegen den laten
avond onrustig en scheen zwaar te lij
den. Eerst nadat de geneesheeren zeker
waren van het feit. Maandagochtend per
bulletin bekend gemaakt, trad kalmte in.
Vooral tusschen 10 1/4 en 11 uur Zondag
avond moeten er zeer kritieke oogenblik
ken zijn geweest.
De berichten dat, ondanks dit hevig
lijden, de toestand nu bevredigend is,
brengt weer eenige ontspanning in de
geschokte gemoederen.
„Die Tage sind vergangen,
Mich heilt kein Kraut. eter FE
Und aus d'em Traum, dom bangon,
Weckt mich ein Engel nur".
Hij schreide heele tranen, in een
overprikkeling van gevoel; zoo had hij
niet meer geweend sedtert zijn jon
genstijd.
Mevrouw Allenstein schoof heen en
weer. ze had het publiek zitten mon
steren. nu tikt© ze haar broer op zijn
knie: Je bent z/iek, Richards overdre
ven nerveus; ga eens naar den dokter
toe!
Uit. Stoelverschujven, en opstaan,
haastig dtrinrt men naar den uitgang.
Ri'chard en zijn zuster waren inge
sloten tusschen de menigte; nu kwam
ar een heel klein beetje ruimte.
Welnu Vragend bang, hoop
vol keek hij haar aan.
Zij haalde de schouders op. Heel
lief* maar
Wat maar? drong hij aan.
Zij schoof haar arm door den zijne.
Beste Richard, het kfm zijn dat er
iets uit haar groeit, maar evengoed
ook, uat er niets vau haar terecht
komt. Hoe 't ook zij, met zoo'n vrouw
trouwt men niet. Dat is toch geen
partij! Kom. wees nu mijn goei'e, ver
standige broer! Richard?
Maandagmiddag bleef de algemeen#
toestand bevredigend. Er was Maandag
middag consult. De gynaecoloog prof.
Kouwer is voorloopig weer naar Utrecht
teruggekeerd, wat ook tot de gerustheid
medewerkt.
Dr. Roessingh blijft in deze omstan-
digheden natuurlijk weer op het Loo.
De Koningin-Moeder erf de Prins waren
Zondag in de onmiddellijke nabijheid.
Een groote angst overviel allen hij don
hachelijken toestand, die omstreeks 11
uur ten einde liep. Men zag den Prins
daarna nog hevig aangedaan met een
der medici op het bassecour. Alles was
evengedrukt. Na de crisis trad gelukkig
een tijdperk van rust in.
Een later bericht van Het Loo meldt-
Het was Maandagavond, in tegenstelling
met Zondagavond, toen ieder in angstige
spanning verkeerde, heel rustig ten Pa-
leize. Na de meer geruststellende bulle
tins ging men den avond blijkbaar met
meer vertrouwen tegemoet en tot op c'it
oogonblik alle omstandigheden wijzen
er op schijnt de toestand van H. M.
de Koningin onveranderd te zijn.
De beide geneesheeren vertoefden in
den loop van den avond nog aan het
ziekbed van Hare Majesteit.
Nader blijkt dat levensgevaar heeft
bestaan. Thans is echter de noodwendige
operatie zonder moeilijkheden volbracht
en blijven de algemeene verschijnselen
op afwezigheid van onmiddellijk gevaar
wijzen. Er moeten tot dusver gelukkig
geen koortsverschijnselen zijn waargeno
men. Hoeveel teleurstelling deze gebeur
tenis ook moge verwekken, de dankbaar
heid mag groot zijn, dat onze Koningin
behouden is.
In den staat van onzekerheid ,die Zon
dagavond en den daarop volgenden
nacht ten Paleize heerschte, is de tele-
graphische gemeenschap tusschen het
Loo en Den Haag, die wegens den Zon
dag aanvankelijk gesloten zou zijn, op
hoog bevel heropend, ten einde eventueel
in verbinding te zijn met Hr. Ms. regee
ring.
De meerderheid der Engelsche bladen
gaf Maandag-morgen een extra-oplage, om
het bericht mede te deelen van den ge
vaarlijken toestand der Koningin.
Het bericht wekt in alle kringen de
warmste sympathie, en ernstige hoop
wordt gekoesterd dat het krachtige ge
stel der jonge Koningin haar in staat za'
stellen de zwakte, die van haar toestand
het gevolg is, te boven te komen.
Met bezorgdheid worden nieuwe be
richten te gemoet gezien.
Een hooggeplaatst ambtenaar van het
Engelseh departement van buitenland-
sche zaken bracht Maandagmorgen een
bezoek aan den Nederlandschen gezant
te Londen, ten einde berichten in te win
nen over den gezondheidstoestand der
Koningin.
Verschillende ministers en diplomaten
lieten hun kaartje bij dertegatie achter.
Peuter seint de volgende uittreksels
uit artikelen welke verschillende huiten-
landsche bladen aan de ziekte van de
Koningin hebben gewijd:
Hei „Journal des Débats" verklaart
zich aan te sluiten bij den weusch van
het Nederlandsche volk, dat de jonge
Hij mankte zijn arm los. En a! kwam
er nu eens niets van haar terecht, haar
ziel is er toch. haar eigen Lk. Ik trouw
met haar. Het bloed! steeg hem naar
h,«t hoofd. Je moest j.e schamen, zoo
nuchter-practisch te redeneeren; jij,
een vrouw!
Haar gelaat vertrok even en veran
derde van kleur Wij zullen allemaal
tegen dit huwelijk zijn; morgen schrijf
ik dladelijk oom. Herman, hij zal je ja
koppigheid wel afloeren!
Ga jo gang! zei' hij fier en wh
haar den mantel om.
Adieu!
Hij gaf haar geen hand, zijn gezicht
was ijskoud.
In de artiestenkamer stond Kroto
schinska; ze had 'n heerlijken bouquet
in haar handen en draaide horn co
quet heen cn weer. Voor haar stond
een meneer te glimlachen en te buigen,
met een dlonker uiterlijk, een bleek,
vrouwelijk gezicht en scherpe oogen.
Uitstekend, mejuffrouw, prach
tig. werkelijk prachtig, sprak hij zacht
en overredend. IJ moet er maar eens
ernst' over nadenken, wijst u
aanbod niet lichtvaardig van de hand/
Hoeveel vraagt u?
Twintig orocent, auders niels!
