NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
19e Jaargang.
Woensdag 14 Mei 1902.
No. 5788
DABBLAD
ABONNEMENTSPRIJS
Yoor Haarlem per 3 maanden1.20
Yoor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37%
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIEN
Yan 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 1—5 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 1S2.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën -worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DB LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad. -verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoof dage* en voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. h DAUBE Co. JOHN F. JONESSuccParijs 31K* Faubourg Montmartre.
Haarlem's Dagblad van 14 Mes
bevat o. a.:
Over de Fransehe verkiezingen,
De Vredesonderhandelingen, bij
zonderheden over de ramp op
Martinique, Afschaffing van het
dictatuur-artikelHongersnood
De rechter en de politiek.
Politiek Overzicht.
De verkiezingen in Frankrijk zijn
geëindigd, d'at is te zeggen-op de- re
sultaten van het eiland Reunion en
van het district op Martinique na,
doch die kunnen van geen invloed zijn
op de totaal-Uitslag. Beslist gunstig
voor de r eer earing is die uitslag.
De natonalisten hebben een onzet
terde nederlaag geleden. Slechts 59
nationalisten zullen niet 50 conserva
tieven en 99 anti-mini.steorieeie republi
keinen de oppositie vormen, waar
schijnlijk zal hun groep versterkt wor
den met de zes gekozen Guesdisten,
maar verder zullen zij het wel niet
brengen. Hun aantal wordt dus niet
meer dan 214 of 215.
Daartegenover staat de aanwinst der
regeeringspartijen: de Republikeinen
lullen 111 stemmen hebben, de radica
len 129, de radicaal-socialisten 90, de
socialisten 43, te zamen 373 stemmen.
Zelfs al.s de socialisten, hij een re
constructie der Regeering, tot de op
posite zouden overgaan, zouden de mi-
uisterieelen nog 330 stemmen hebben
tegen 257 stemmen de oppossitie, zoo
dat d e Regeering .over een meerder
heid van 75 a 160 stemmen beschikt.
Dil is voor de regeering en voor het
kabinet-Walcteck-Rousseau zeker geen
geringe triomf.
Gisteren reeds deelden, wij het Ti
mes-telegram mede, volgens hetwelk
Kitchener beslist zou weigeren het ver-
Boek der Boeren-regeeiringen om hun
vertegenwoordigers in Europa te mo
gen raadplegen.
Er ifö alle reden dit bericht te geloo-
ven. Dat Engeland dit overleg tegen
gaat is waarschijnlijk om tweeërlei
redien Vooreerst omdat de Engelsche
regeering haar figuur moet redden. De
ministers haibben herhaaldelijk ver
klaard .dat deze mannen in Europa al
len invloed en alle vertrouwen bij de
Boeren te velde en hun leidslieden
verloren hadden, waarbij die ministers
niet schroomden op rechtaf ploertige
wijze de Boer en-vertegenwoordigers in
Europa in hun eer en karakter aan te
tasten. Nu toe t© staan, dat. de regee-
ringspersorien in Zuid-Afrika officieel
met deze mannen hier van gedachten
wisselden, zou een al te openlijke wra
king van rlie valsche voorstelling der
Engelsche regeering zijn.
De andere reden zal wel wezen, dat
'men te Londen bevreesd I's voor de in
lichtingen die van Europa uit aan de
Boeren in Zuid-Afrika verstrekt kun
nen worden, h.v. over het klimmende
en hevige verlangen naar vrede in
Engeland er jis zelfs in Anglikaan-
sche kerken op de knieën om vredie
gebeden en over die wassende onte
vredenheid daar over de nieuwe be
lastingen ter bestrijding van de oor
logskosten. En misschien zouden er
nog andere voor Engeland bezwarende
dingen, aan het groote publiek onbe
kend .overgeseind kunnen worden.
Bovendien zal e;r Engeland aan' ge
legen zijn die Boeren-onderhandelaars
zooveel mogelijk van diplomatieke
voorlichting en raad verstoken te hou
den. Met het voeren van onderhan
delingen. het opstellen van voor ver
schillenden uitleg vatbare overeenkom
sten zou Engeland de Boeren, die het
op het veld niet aan kaai, misschien
wel kunnen verslaan. Als er maar
geen lastige dwarskijkers uit Europa
bij gemoeid worden. De kategorische
weigering van Lord Kitchener is zeer
begrijpelijk.
Met dat al is de mededeeling van de
„Times" voor de Engelsche regeering
minder aangenaam. En zoo ook voor
de "vrienden, die haar geholpen hebben
het aanzien van de vertegenwoordi
gers der Boeren in Europa te benadee-
len; de In dépendance Beige" o.a. die
dezer dagen in een artikel betoogde,
dat in het feit dat die mannen hier
niet geraadpleegd worden, het bewijs
ligt, dat de Boeren-regeeringen in Zuid-
Afrika om hun oordeel niet geven,
want hadden zij gevraagd met die
mannen liier telegraphi'sch in verbin
ding te worden gesteld, dan zou de
Engelsche regeering, die immers eerlijk
den vrede wil, het met geweigerd
hebben. Wat heeft het Brusselsche
blad nu over de mededeeling van de
„Tims" te zeggen?
Reuter'is correspondent te Pretoria
heeft een brief gezonden, waarin hij
o. a. zegt dat president Steyn ernstig
ziek is en in de eerste samenkomst op
12 April door de afgevaardigden als
grondslacr voor de onderhandelingen,
gesteld werd de eiscli van onafhanke
lijkheid, in ruil waarvoor zij zich be
reid verklaarden uitlandars uitgebreid
kiesrecht te verleenen.
Toen de Engelsche regeeriug dezen
eisch verworpen had, brachten de af
gevaardigden een reeks voorwaarden
te berde, waarop zij de burgers wilden
aanraden zich te onderwerpen (lees:
de wapenen neer te leggen.)
De eisch van behoud van
wapenen werd dadelijk afgewezen,
maar de Engelsche regeering kwam
mild1 tegemoet aan den eisch. van
schadevergoeding voor verbrande hoe
ven en herstel van dën veestape-l, zegt
dit Engelsch telegram.
De „Times" heeft eon weinig hoop
vol overzicht over den stand dor vre
desonderhandelingen bij het vertrek
van de Bóeren-afgevaardigden ui't
Pretoria. Eerst boden de Boeren al
leen inwilliging van Engelands eischen
voor den oorlog nopens het kiesrecht
enz. aan. De Engelsche regeermg
uitte haar verbazing en antwoordde
dat de voorwaarden van de bijeen
komst te Middelburg (Februari/Maart
1901) het maximum harer concessies
waren. Daarna eischten de Boeren
leiders een telegraphisch consult met
de Boerenleiders in Europa of het zen
den van een hunner naar Europa,
(Reuter seint anders, zie boven), het
geen Kitchener volstrekt afwees.
De „Times" kenmerkt deze Boeren-
eischen als onbeschaamd. Vooralsnog
blijkt er van veen deelneming van Mil-
ner en Kitchener aan de vredesonder
handelingen
Buitenlandsch Nieuws.
Afschaffing van het dictatuur-
artikel.
Van hef bezoek, dat de Keizer dit
jaar aan Straatsburg heeft gebracht,
is een groote verrassing voor het Rijks-
land het, gevolg geweest,. Den 9den
Mei heeft de Keizer uit Hohkönigshurg
(de oude Habsburgsche burcht, vroe
ger het grootste kasteel in den Elzas,
dat thans uit openbare middelen als
geschenk aan den Keizer, hernieuwd
wordt), den volgenden brief aan zijn
stadhouder gericht:
Om aan de bewoners van Elzas-Lo-
tharingen oen bijzonder bewijs van
mijne welwillendheid te geven, alsook
m vertrouwen op de trouw aan het
Rijk en de loyale gezindheid, die zich
hoe langer hoe meer onder de bevol
king van het Rijksland verstrekt heeft
en mij bij mijn herhaalde bezoeken
aan dit, voor het vaderland herwon
nen, land op ondubbelzinnige wijze
gebleken is, wil ik u machtigen, u
over de afschaffing van art. 10 van de
wet van 30 December '1871 betreffende
inrichting van het bestuur van Elzas-
Lotharingen (het zoogenaamde dicta
tuur-artikel) in verbinding te. stellen
met den. rijkskanselier, dien ik mach
tigen zal. een daartoe, strekkend wets
ontwerp bij den Bondsraad in te die
nen. Ik verzoek u dit rescript ter al
gemeen e kennis te brengen.
Wilhelm.
Het art. verschafte den stadhouder,tc.1
kens a-ls het ham goeddacht, de macht
om als een dictator op te treden, en
zonder aan iemand verantwoording
schuldig te zijn, de meest tyrannieke
maatregelen voorschrijven. Dus de
Franschgezinde bevolking moest in 't
gehate artikel een voortdurende be
dreiging zlien.
De afschaffing van het dictatuur-ar
tikel was een van de verlangens, die
de afgevaardigden voor Elzas-Lotha-
ringen, zoodra de gelegenheid ziich
daartoe maar voordeed, in den Rijks
dag gestadig hebben ter sprake ge
bracht. Voorstellen tot afschaffing
van 't dictatuur-artikel zijn in 1879.
1885 en 1893 bij den Rijksdag ingeko
men, maar eensdeels onafgedaan ge
bleven, anderdeels weer ingetrokken.
Eerst in 1895 heeft de Rijksdag zich
verklaard voor de intrekking van het
veelbesproken artikel en dit besluit in
Februari 1900, door aannming van een
wetsvoorstel uit den boezem van het
Huis, herhaald. Sedert dien heeft de
Rijksdag zich niet verder met de kwes
tie ingelaten. Dit zal den Keizer zijn
verstrekkend en grootmoedig besluit
daar hij nu uit eigen beweging, zon-1
der dwang van buiten, schijnt gehan
deld te hebben.
Hongersnood.
In het Czekler comitaat in Zeven
burgen- heerscht sedert eenigen tijd
hongersnood, zoodat die regeering
gratis uitdeeling van aardappelen en
brood heeft gelast.
Het Neue Pester Journal heeft, er
een reporter heengestuurd en bij die
gelegenheid ervaren, dat o.a. in het
dorp Hi lib 6 kinderen in de school
van uitputting flauw gevallen waren
en na weer bijgebracht te zijn, ver
telden, dat zij sinds 6 weken niets
dan droog brood gehad hadden; een
van hen had sinds 36 uren niets te
eten gehad. In vele dorpen van het
Czekler comitaat kregen die kinderen
vrij van de school, omdat zij door het
vele hongerlijden en de ontberingen
ongeschikt Avaren om iets te hegrij
pen. Een 72-jarige vrouw werd be
wusteloos Van da stiraat opgeraapt,
omdat zij sinds 3 dagen slechts van
wortels geleefd had.
En bedenkt men nu, dat het Czekler
volk weinige behoeften heeft en slechts
van aardappelen, grof brood en grut
ten leeft, dan moet de nood wel hoog
gestegen zijn. Een mislukte oogst en
hoog. water had het comitaat geteis-
erd, -zoodat het den menschen 's win-
ters.'( aan behoorlijk voedsel ontbrak.
In een interpellatie van den afgevaar
digde Györssy zeide. deze, dat de el
lende ontstaan was, omdat men de be
volking, ö'ie meestal van veeteelt leeft
op grond van de wetten op de bosch-
cultuur verboden had haar vee nog
langer daarin te laten grazen. Daar
er nu geen andere weiden waren,
waren de hoeren door die wet geruï
neerd, omdat zij hun vee hadden moe
ten verkoop en en het land verlaten,
zoodat de meeste dorpen van het aan
Roemenië grenzende Haromszekker
comitaat haLf leeg waren geloopen.
De afgevaardigde drong aan op den
aanleg van een spoorweg en van
straatwegen in dien achterhoek, wel
ke aan de bevolking arbeid en een
afvoerweg zou verschaffen.
De regeering beloofde dit te doen,
maar het is een bewijs van een onge
zonden toestand, als in een land als
Hongarije, dat tot voor kort een der
korenschuren van Europa was en
waar de wijn in overvloed vloeit, hon
ger 'geleden wordt,
Algemeene Berichten.
Te Civita Vecchia zijn tien zeilboo-
ten door een hevigen storm, die gedu
rende dien ganschen nacht van Vrijdag
op Zaterda" heeft gewoed, op de rotsen
verpletterd. De bemanning van alle
scheepjes had zich bijtijds gered. De
havenmuren zijn over een lengte van
200 mieter weggesleurd en de ingan;.
tot de haven is volkomen versperd.
De m Guatemala wonende Italianen
zijn in conflict geraakt met de regee
ring van deze republiek. Nu is door
Italië en Guatemala overeengekomen
aan het geschil door scheidsrechter
lijke uitspraak een einde te maken en
zij hebben president Loubet uitgenoo-
di'gd zich daannedie te willen belas
ten. Deze heeft zich bereid verklaard
als arbiter op te treden.
De Paus heeft Zaterdag die tot het
Roomsch-katholicisme bekeerde ex-
Koningin van Servië Nathalie ont
vangen.
Nadat de vorige week met het ge
wone ceremonieel door de Aartsher
togin Maria Christina plechtig afsiand
was gedaan van alle aanspraken op
den Oostenrijkschen troon, is -Zater
dag haar huwelijk voltrokken met
Prins Emmanuel van Salm-Salm. Het
huwelijk had plaats in de kapel van
St. Jozef in tegenwoordigheid van den
Keizer en alle aartshertogen en aarts
hertoginnen.
Na de echtverbintenis verleende dë
Keiizer de gewone audiëntie.
De ramp op Martinique.
Hier moge thans eerst iets meegedeeld
worden over de Montagne Pélée, de val
kaan, wier uitbarsting de ontzettende
ramp heeft aangericht:
De Montagne Pélée werd sedert lang
beschouwd als een uitgedoofde vulkaan.
En de ondervinding heeft geleerd dat,
wanneer zoo'n doode vulkaan weer tee-
kenen van leven geeft, de gevolgen altijd
vreeselijk zijn.
De eerste teekenen zijn een beven en
schudden van den grond om den berg,
dat gepaard gaat met een onderaardsch
geknal, op mijlen afstands te hooren.
Plotseling maakt dit geweld plaats voor
een diepe stilte, die eenige seconden
duurt. Dan begint de aarde te schudden,
een dikke wolk strijkt laag neer, een ver
schrikkelijk geluid komt uit de diepte.
Uit den krater stijgen wolken van stoom
en dikke rook spuit uit, met het geweld
als van een hevigen donderslag.
Het geheele land wordt gehuld in een
dikke duisternis door deze rook en asch,
terwijl steeds de vulkaan zijn donde
rend geluid laat hooren. Vuurstrepen
flikkeren als bliksemschichten.
Wanneer de atmospheer dik is van
rook en asch, de vulkaan dondert, licht
bliksemt om zijn top, vuurballen met
knetterend geluid barsten in duizenden
lichtkogels, wanneer de uitbarsting in
haar hevigst is, dan scheurt de berg en
uit de ingewanden stroomt de vlammen
de lava, de gloeiende stroom, die steden
en dorpen vernielt.
De Pélée is een van de kleinste vulka
nen van Zuid-Amerika, een dwerg ver
geleken bij de Etna, of zelfs de Vesuvius.
I-Iet aantal schepen dat op den dag
van de groote uitbarsting aan de reede
lag is onbekend. Op den 2-ien April wa
ren zes zeilschepen en vijf stoombooten
in de haven.
In Marseille is een onderzoek ingesteld
naar de Marseillaansche schepen, die in
de haven konden zijn. Gebleken is dat
er geen enkel schip was, behoorende tot
een maatschappij, gevestigd in die stad.
Dit onderzoek had echter toch een posi
tief resultaat, nl. dat er vijf Italiaansehe
en één Noorsch schip in lading waren te
Saint-Pierre voor Marseille. De namen
van deze schepen zijn: Clementine, Resti-
tua Madre, Nord-Amerika, Cara-Maria di
Pompei, Cosaliolla en de Smart.
Deze schepen hadden ieder een beman
ning, wisselende van 15 tot 2 personen.
De correspondent van den „Petit- Jour
nal" heeft een onderhoud gehad met den
heer Gaston Sarlat, oud-afgevaardigde
van Guadelaupe, die in 1S96 nog betaal
meester was te Saint-Pierre.
De uitbarsting van de Pélée, zei hij,
was onmogelijk te voorzien. De stad is
gebouwd amphitéathers-gewijze, en heeft
30.000 inwoners, 16.000 negers, 10.000 cre
olen en 400 blanken. Onder deze laafsten
waren veel menschen afkomstig uit de
streken om Bordeaux, handelaars in
rhum.
De troepen lagen in Fort-de-France.
Op het eiland wordt veel suikerriet ver
bouwd. En daar in dezen tijd van bet
jaar de suikercampagne Juist eindigt,
was de handel daar zeer levendig. De
schepen moesten juist geladen worden
voor Saint-Nazare en Bordeaux.
De huizen, die meest uit twee verdie
pingen bestaan, zijn opgetrokken uit
hout. De vlammen hebben voedsel te
over gehad, te meer wanneer men in aan
merking neemt, dat er op het eiland veel
rhumstokerijen zijn.
De Fransehe ministerraad heeft verga
derd onder voorzitterschap van den heer
Loubet, om te beraadslagen over de
maatregelen te nemen in het belang der
slachtoffers.
Een ambtenaar van het ministerie van
koloniën zal naar Martinique vertrek
ken, om vast de eerste hulp te bieden,
met zich voerende een bedrag van 500.000
francs. Een blanco crediet is uitgetrok
ken.
Van de openbare gebouwen in Frank
rijk zal ten teeken van rouw drie dagen
dagen de vlag halfstok waaien.
Het stoomschip Rubis is naar Saint-
Pierre vertrokken met een vertegenwoor
diger van de plaatselijke regeering te
Fort-de-France, troepen, geestelijken en
leeftocht. Het strand is bedekt met wrak
stukken. Het landen van de sloepen gaat
moeilijk. De hitte is overstelpend. Men
ziet geen levend wezen. Men hoort het
onderaards rommelen. Er is geen spoor
meer van straten. Op sommige plaatsen
vindt men hoopen geheel naakte lijken
in allerlei houdingen. Hier liggen ne
gen leden van een gezin dicht ineen ge
strengeld. In de kasten van de Bank van
Martinique vindt men voor twee millioen
frank aan geld terug. Lebri, de gezag
voerder der Suchet, doorzoekt de bouw
vallen en ontdekt dat er zich in den
grond spleten vormen in oostelijke rich
ting. De gesteldheid van den bodem wij
zigt zich. Gelukkig heeft de bevolking
dit gedeelte van het eiland verlaten. Zij
is gevlucht naar Fort-de-Franche. Meer
dan 4000 vluchtelingen van den Prêcheur
zijn aldaar aangebracht.
D© laatste telegrammen luiden:
Een telegram uit Fort de France
van 11 dëzer luidt: Naar gemeld wordt,
zijn er meer dan 1000 vluchtelingen te
Le Cachet en Case-Pilot© nabij St
Pierre. Stukken van lijken worden
nog voortdurend rondom St. Pierre
gevonden; soldaten en gendarmen zijn
bezjg ze bijeen, te zoeken en te verbran
den op een der openbare pleinen.
De administrateur van Dominica
seint dat de ramp op Martinique nog
verschrikkelijker blijkt te zijn dan
eerst werd gemold. Vluchtelingen be
richten ,diat zich nieuwe kraters vor
men op verschillende plaatsen, de ri
vieren overstroomen groote uitgestrekt
heden land1, die noordzijde van het
eiland bijv. staat geheel onder water.
Andere districten zijn volgepropt niet
vluchtelingen. De duisternis houdt
aan.
De administrateur gelooft niet dat
Guadeloupe in staat is voldoende in
dien ontzettenden nood te voorzien.
Berichten van Domonica van Zon
dag melden, dat nog voortdurend lava
stroomt in het noorden van Martinique
De geheele noordelijke streek is rots
achtig, kaal en zonder plantengroei.
President Roosevelt zond een bood
schap aan het Congres, waarin hij de
ramp van Martinique beschrijft en
F« uUIeSar»
XJ3S2 W-SL.
Naar het Duitsch van
CLARA VIEBIG.
10.
Ook Lena zei niets; zij hief het ge
laat op naar den grauwen, steeds licht-
loozer en lichtloozer wordenden nach
telijken hemel, een golf van sensaties
joeg haar door d© ziel. In een over
stroomen van gevoel kwamen haar
tranen in de oogen; gedachten, wen-
achen, verwachtingen, heilige voorne
mens bewogen haar diep. Of ze ge
lukkig zouden worden? Stellig, stellig?
Daar boven aan den hemel stond
een ster! Zij flonkerde en fonkelde zoo
dichtbij, bijna om te grijpen; nog was
bij alleen, maar nu verscheen ook een
tweede, nu fonkelden en flonkerden
ze te zamen.
Richard, fluisterde Lena en boog
bet hoofd tot hem neer, zie eens op,
daar boven zijn wij! Wij staan hoog
en zien lachend neer op de wereld,
die ons niet kan cleeren. Kijk
eens. kijk eens! Zij hief den vinger op
en wees omhoog; zijn blik volgde haar
wijzen.
Jij mijn ster, jij mijn geluk, mijn
alles jij mijn mijn Hij kon
geen woorden meer vinden. Hij
sprong op en stond met haar, zij aan
zij tegen elkaar gedrukt, voor het
raam.
Achter het zwijgende park veel, veel
lichten in de stad en koepels en kerk
torens; onder den donkeren nachtbem
een nog donkerder wolk van nevel,
rook ©n bedorven lucht boven de da
ken. In d© -straten mochten de meu-
chen zich haasten en dringen, in het
stof woelen en door het vuil loopen
hier was het stil. Men was er zoo ver af
van, zoo hooc verheven boven al dat
gewoel. Als vogels in een veilig nest,
zoo borg men zich hier in dit poëtisch
hoekje. Bloemen geurden, de lente
heerschte in de kamer en in hun
harten? O! daar was het eeuwige lente!
Daar waren alle bloemen volop.
Lena, zei hij, voel je hoe het
mooiste en heerlijkste van uit den he
mel op ons neerdaalt? Dat is de inspi
ratie. Nu weet ik het, de tijd is aange
broken, dat ik nu werkelijk iets zal
maken, iets dat mij zelf ten volle be
vredigt en de anderen ook. Jou zal het
even zoo gaan. Tot nu toe was alles
stukwerk; maar nu nu komt het!
En als we dun gewerkt en wat gemaakt
hebben, dan zullen we hier uitrusten,
arm in arm. Nietis storends zal zich
in onzen vredie dringen, geen toon onze
harmonie van schoonheid-1 valsch doen
klinken. Zie maar eens, daar in den
botanischen tuin die oude boomen
zie je ze, zie je, hoe zilverig hun
schors in het donker schemert? Staan
ze niet als wachters, en hoeden ons
geluk? En die lange, lange muur! Die
laat niemand tot ons toe, die houdt
allen buiten. O. wij gelukkigen!
Nu kraakte de deur, het meisje
kwam binnen met die lamp. Greta, een
echte Berlijnsche, keek schuin naar
het paar bij het raam, wat waren
dlè verliefd! Dat was niet mis. Greta
diende bij voorkeur bij jonggetrouwde
lui, die nog niets wisten, die niets
aan hun hoofd hadden dan verliefd
heid. Dat is voor dienstmeisjes erg
voordieelig. Na het eerste jaar zei ze
meestal den dienst op; dan begon men
haar op de vingers te zien; en daar
hield Greta niet van, daarvoor was zij
een te zelfstandig karakter.
Ze zette de lamp op de tafel
kuchte eens flink; de twee aan het
raam vlogen uiteen,
O! zei Lena en werd' rood tot ach
ter haar ooren. Is het al zóó laat? Ze
had een gevoel of ze bij haar moeder
thuis op iëtis ondeugends betrapt was.
Toen, zich bezinnend, gevoelde ze de
volle beteekenis van haar vrouwen-
waardlighieid. Breng ons de thee; en
dian kun je wei naar bed gaan, wij
hebben je niet meer noodig.
Dat zou ik denken, dacht Greta,
terwijl ze het portaal opging, die wil
len ine graag kwijt zijn! Nou, vóór ne-
-renen onder de dekens kruipen, dat
is mij te pleizierig! Ik ga wat naar
den portier.
Een fatsoenlijk meisje, meende
Richard, toen de deur zich achter
haar gesloten had. Allerliefst om te
zien. En dan die sympathieke naam!
Lk zal haar altijd Gretchen noemen.
Hij was vandaag in een stemming om
alieis allerliefst te vinden.
Je moet in huis altijd fluweelen
jasjes dragen, zei ze, die staan je zoo
goed!
Dat kan ik niet meer. Hij werd
ernstiger. Daar zijn we niet rijk
no eg voor.
Hè, waarom? Met verschrikte
oogen keek zij hem aan. Dan is het'
toch waar, wat ze zeggen, dat we zoo
arm zijn? In plotselingen angst sloeg
ze de handen in elkaar. Lieve tijd,
als dat waar was! Och, had nu die
portier maar niet zoo onnoodig veel
geld1 gegeven! Ze was purperrood ge
worden.
Nu was het aan hem, om haar uit
te lachen. Hij vond haar tè grappig,
tè verrukkelijk-onpractisch. Zulke ba
gatellen!
Als jij vindt d'at het me zoo goed
staat, bestel jk morgen dadelijk een
fluweelen buis. Je hebt gelijk, waan
om zou ik niet dragen, wat me goed
staat? En die ellebogen zijn Werkelijk
wat kaal.
Tevreden hing zij aan zijn arm.
Zoo. laten we nu ons huis eens bekij
ken!
De drie kamers en de leege ruimte,
die hij bad tot atelier, hadden gauw be
keken kunnen zijn; zij hadden een hee-
len tijd er toe noodig. Zoo jn je eigen
huis rond te loopen, te weten: dat is
allemaal van mij, van ons, heeft een
heel bijzondere aantrekkelijkheid.
Lena ontmoette menige oude be
kende. Haar moeder had haar gege
ven, wat ze maar missen kon. Daar
was de tafel, waaraan ze als kind haar
schoolwerk gemaakt; daar de kast
waarin de geheimzinnige kerst- en ver
jaarsgeschenken werden bewaard; en
hier de stoel, waarop de groote broer
zoo dikwijls gezeten en zijn zusje op
de knie gehouden had.
Mijn goeie broer! zei Lena plot
seling en streek met haar hand1 over
het rugkussen.
Richard keek haar wat verwonderd
aan; ze stond daar met gebogen hoofd,
in weemoedig gepeins verzonken, en
staarde op don ouden stoel. Het bloed
steeg den jongeman naar het hoofd,
hij had in den laatsten tijd te veel on
aangenaams van zijn zwager onder
vonden. Hij had' zich door hem moe
ten laten ondervragen en behandelen
als een schooljongen; al zijn omstan
digheden moest hij blootleggen, zijn
debet en credit op een oent voorreke
nen. Net of het leven met Lena, wan
neer ze het zuinig aanlegden, kost
baarder zou zijn dan dat, welk hij als
jongmensch geleid had? Nonsens! Een
vrouw is altijd zuinig en als jong
mensch heeft men zooveel verplichtin
gen.
Langens brieven waren op den duur
isteeds minder vriendelijk geworden;
nijdig had de bruidegom ze gelezen
en verfrommeld. Wat kon het hem
schelen, dat de kantonrechter zich ver
bond hem jaarlijks een klein bedrag in
het huishouden bij te dragen; hij
noemde dat zijn huwelijksgeschenk
voor zijn zuster. Zonder die paar hon
derd mark zou het toch ook wel gaan!
Wordt vervolgd.
