Haarlem's Dagblad | 1902 | 23 mei 1902 | pagina 1

NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.

Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
ABONNEMENTSPRIJS: llÊiï^ÊÊÊÊ^Êk ADVERTENTIËN:

19e Jaargang. Vrijdag 23 Mei 1902. No. 5795

HAARLEM'S DAGBLAD

Voor Haarlem per 3 maandenƒ1.20 Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten liet Arrondissement Haarlem

Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), Pril8 *^er Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0J5.

per 3 maanden1.30 Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlek rabat.

Franco door bet gebeele Rijk, Per 3 maanden1.65 ^5; Reclames 30 Cent per regel.

Afzonderlijke nummers0.02>£ .3 iL Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampersingel 70, vlak bij de Turfmarkt.

Geïllustreerd Zondageblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37K Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 122.

de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting.

Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.

Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is bet uitsluitend recbt tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.

Dit blad verschijnt dagelijks» behalve op Zon- en Feestdagen

Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSuccParijs 31Faubourg Montmartre,

ifaarlem's Baglilad van 23 Mei

bevat o. a.:

De Boereu-bij eenkomst, Een ge
vaar voor Zuid-Afrika, Hintou
blijft gespaard, Parlein. Praatjes,
Ned. Politiebond, Verduistering,
N nts vergadering.

Politiek Overzicht.

Wat zal te VereenjgMg beslist wor
den?

Een welbekend! Engelsch parlements
lid, die sterke sympathie voor die Boe
ren heet te hebben, heeft, volgens een
Exchange-bericht, Dinsdag als zijn
overtuiging uitgesproken, dat het
rechfistreeksch gevolg der Boer en-bij
eenkomst te Vereeniging zou die zijn
een voorgestelde wijziging van Enge
land^ voorwaarden; en alles, wat tot
het leggent van een grondslag voor
nieuwe onderhandelingen zoudle kun
nen bijdragen, zou welkom zijn. Het
grootste gevaar achtte de ongenoemde
politicus op 't. o ogenblik den persoon
van Mijner zelf, die niet de hoedanig
heden bezit om te onderhandelen. In
banden van een practisch man als Kit
chener, zoude het voeren dier onder-'
handelingen veilig zijn. Ook zoude
jnen tot een overeenkomst kunnen ge
raken, welke beide partijen bevredig
de, als een man met koopmansinstinct
als Chamberlain werd. uitgezonden.

Dat Chamberlain koopmansdnsti'nc-
ten heeft is wel gebleken, maar of de
Boeren onder de bekoring van diè.t in
stinct zouden komen, lijkt ons even
waarschijnlijk als d'at de City presi
dent Kruger het ee-re-burgerschap zou
de aanbieden.

De .Times" verneemt uit Brussel,
dat de vrede tegen den 25en dezer
maand zal gesloten, zijn op de volgen-
da voorwaarden: een beperkte autono
mie ond'er Engelsch protectoraat en
amnestie voor de krijgsgevangenen,
behalve voor de Kaapsche kolonisten.

De „Westm. Gazette" verneemt, dat
Lord Milner en Lord' Kitchener in
voortdurende correspondentie staan
met de Engelsche Regeering, voorna
melijk over punten, waarover de Boe-
ren-gedelegeerdien nadere bijzonderhe
den wanSchen te weten. Hieruit
blijkt, dat de Boeren op elik punt vol
ledige inlichtingen wenschen te heb
ben, alvorens een beslissing te nemen.

De correspondent van de N. R. Ci
te Weenen schrijft:

Volgens de „Sonn- und Montags-
Zedtung" heeft het Weensche Boer en-
Comité van het comité in Berlijn de
opdracht gekregen om geneeskundige
hulp naar Zuidl-Afrika te zenden, daar
de vredesonderhandelingen te Vereeni
ging mislukt zijn en de oorlog met
nieuwe kracht zal wordlen voortgezet.
De doktoren,, diie zich als ledlen eener
ambulance hebben aangemeld', zijn
naar Brussel ontboden. Daar ook dr.
Albreclit genoemd werd' onder hen,,
•die zich zouden inschepen, trachtte ik
van dezen ©enige inlichting te beko
men maar te vergeefs,, hij was niet
te vinden."

De meeste Fransche bladen stellen
het bericht van de aftreding van Wal-
deck-Rousseau voor als van zeer onder
geschikt belang. Kranten als de Ma-
tin" cn de „Journal" maken er enkel
in een kort berichtje ondier d'e rubriek
„mediedeelingen" melding van. De
„Figaj-o" laat op d'e derde bladzijde het
artikeltje uit die Temps" omwerk en

door haren verslaggever voor parle
mentaire aangelegenheden. Natuurlijk
begint die oppositiepers te schelden,
doch ze is nog niet recht losgekomen.
Iri ministerieêle kringen heeft de ver
zekering van het besluit van Waldeck-
Rousseau nog al stoornis gewekt. Als
een uiting hiervan kon ook worden
aangemerkt, de wensch, door Gérault
Richard in d'e „Petite République" ge
schreven in een toon, die zekere vrees
verraadt, nl., d'at de beslissing van
dien premier nilet bevorderlijk moge
zijn aan de pogingen der intriganten,
cl ie er op uit zijn te ontkennen, dat d'e
nieuwe meerderheid in de Kamer d!e-
mokratisch gekleurd zou zijn.

De „R'épublique" van Meline zegt,
dat dit de eerste maal is, dat men een
regeering ziet heengaan met de pre
tentie, d'at haar aftocht oen. triomf is.

Buitenlandsch Nieuws.

Een gevaar voor Zuid-Afrika.

Naar aanleiding van het laatste rap
port, uitgebracht door generaal Smuts,
bespreekt oen inzender in de N. R. Ct.
het inboorlingengevaar in Zuid-Afrika.
Hij schrijft o. a.

-De maatschappelijke gevaren zijn
vooral te duchten van het kleurlingen-
element diat ondier de benaming van
Kaapsche jongens kan worden gegene
raliseerd en diat, afstammende van in
gevoerde slaven MaLeïers, Mozarn-
biekers, e. a. een mengsel van aller
hande rassen is geworden, waaruit de
kleine ambachten en bedrijven in de
steden en dorpen van Zuid-Afrika bij
na uitsluitend; worden gerecruteerd,.
Deze lieden hebben in de Kaapkolonie
een status van bijna-gelijkhei'd' met
de bevolking van Europeesche® bloede
voor zooveel hun maatschappelijke en
politieke rechten betreft; doch door
hun aard en levenswijze komen zij
niet al te zeer in aanmerking, waar
het geldt het dragen van staatkundige
en zedelijke verantwoordelijkheid. Hoe
kleiner de afstand gemaakt wordt, wel
ke deze kleurlingen scheidt van de
blanken ,d'es te kleiner wordt tevens
voor laatstgenoemden de ruimte om
vrij te ademen en zich krachtig te ont-,
wikkelen.

Een ander kleurlingen-element dat,
tengevolge van de nieuwe Britsche in-'
boorlingcn-politiek, ernstig Zuidl-Afri-
ka's politieke toekomst bedreigt, wordt
gevormd door de autonome stammen,
wier hulp tegen de Boeren gevraagd
en gebruikt is geworden. De Engel-
schen hebben niet enkel ihdividueele
kaffers als gewapende soldaten tegen
die Boeren laten vechten; zij hebben
het bondgenootschap aanvaard van na
turellen-hoofden; zij hebben kaffer-ka
piteins gemengd in de witmenschen-
ruzie die, nominaal althans, ontstaan
was tengevolge van uitlander-verdruk-
king, monopolisme, verdorven bestuur
en andere verschriltkelijkhöden die de
inboorlingen totaal vreemd waren.

De Engelschen hebben met „koning"
Khama in diplomatiek verkeer onder
handeld en hem met geld beloond! voor
het door hem aan zijn volk gegeven
verlof om tegen d'e Boeren oorlog te
voeren. De Engelschen moeten nu
reeds dulden diat de Zoeloes zichzelf
recht verschaffen tegen die witmen-
schen in caisu de Boeren die ver
dacht zijn geworden van veeroof en
nabij Vrijheid door een itnpi worden
aangevallen en in de pan gehakt. Zoo
geleidelijk zijn die naturellen van bond-

genooten der Engelschen meesters ge
worden vam Britten en Boeren tegelijk.

Wie Zuid-Afrika kent, zal niet veel
meer woorden behoeven om dadelijk
die voll'e beteekenis van dit verschijn
sel te overzien, ook al ontsnapte het
reeds dreigend gevaar aan de oogen

der Britsche politiciin Groot-Brit-

tanruië. Die van Zuid-Afrika zullen ge
neraal Smuts volmondig gelijk moe
ten geven en kunnen niet anders dan
erkennen dat het bijna driejarig mili
taire bewind van met plaatselijke toe
standen geheel onbekende generaals
van onberekenbare schade zal blijken
voor het reeds zoo hard geplaagde we
relddeel.

Hindon blijft gespaard.

Naar het heet heeft Jack Hindon,
die bij de Engelschen vermaard is als
treinvornieler, zich' overgegeven. Nu
zeggen er in Engeland, dat hij wegens
moord zal terecht staan, en men wijst
op het voorbeeld van Scheepers. De
Daily Express stelt dé menschen ech
ter gerust. 1-Iet zal met Jack Hindon
niet zoo gaan als met Scheepers, want
hun gevallen zijn geheel verschillend.
„Immers wordt het vernielen van
treinen beschouwd als een wettig oor
logsmiddel", zoo schrijft de Daily Ex
press, „maar Scheepers bleek een re
bel te zijn." Hin'dlon is een echt Trans-
vaalsch burger.

Het is de moeit© waard) aldus de
N. R. Ct. teer kenschetsing van de
waarde die men aan Engelsche bla
den hechten kan, deze redeneering na
te gaan. Toen Scheepers, Kritzinger en
andere Boeren in de Kaapkolonie te
recht stonden, heette treinvernieling
een misdaad. De krijgsraad vonniste
daarvoor met den dood en dus verdé
digde de jingo-pers die opvatting.
Scheepers, dat weet men uit de akte
van beschuldiging en het vonnis, werd
in geenen deele als rebel veroordeeld;
men zag in hem, wat hij dan ook ten
volle was, een Vrijstaatsch burger.
Wat de Daily Express op dit punt zegt
lis een simpele onwaarheid.

Maar nu Jack Hindon zich overge
geven heeft (aangenomen diat het be
richt waar is) moet er wat op gevon
den worden om hem vrij te pleiten.
En nu wordt het vernielen van trei
nen in eens een wettige oorlogsdaad,
hetgeen 't natuurlijk ook inderdaad
is, al werd het kort geleden nog als
een bandieten streek uitgekreten,
waarvoor de doodstraf verdiende loon
zou wezen en waarvoor zij toegepast
is ook.

Keizer Wilhelm over de» Elzas

Bij die ontvangst van het bestuur
van den „Landesausschuss" dJoor den
Keizer betuigde die heer Schlumherger
zeer aangedaan zijn dank voor de op
heffing der dictatuur-paragraaf, die
een blij dien weerklank in de harten van
Elzas-Lotharingen heeft gevonden. De
Keizer, zeide hij, kan overtuigd zijn,
dat d:e bevolking dit bswijis van aller-
I hoogste welwillendheid1 zou weten op
prijs te stellen en. toonen het verdiend
te hebben. De gevoelens van sympa-
thie en vereering voor den Keizer kon-
I den door dit, bewijs van vertrouwen

slechts groeien, evenals ook Elzas-Lo
tharingen diaarcDoor enger en vaster
aan het Rijk werd gesloten.

Op de toespraak van den heer
Schlumherger antwoordde' d'e Keizei
als volgt:

..De opheffing der d'ictatuurparagraaf
is een langjarige wensch der bevolking
van het Rijkstand. Dat ik dezen
wensch niet dadelijk in de eerste jaren
mijner regeering inwilligde, berust op
twee gronden: In de eerste plaats
moest ik eerst d'e liefde en die trouw
mijner onderdanen winnen en mij het
uit wederkeerig elkaar begrijpen voort
vloeiende vertrouwen van de Bondis-
vorsten verwerven. In dé tweede
plaats bejegende het buitenland1 mij
bij d'e aanvaarding der regeering met
diepgeworteld, zij het ook ongegrond
wantrouwen, daar het verwachtte, dat
ik naar oorlogslauweren streefde.
Daartegenover was het mijne taak het
buitenland te overtuigen, d'at de nieu
we Dultsche Keizer en liet Rijk van
zins waren hunne kracht te wijden
aan het behoud van den vrede. Het
Duitsche volk weet nu welke wegen ik
besloten ben in te slaan tot zijn. heil.
Zijne vorsten staan mij trouw ter
zijde met raad en daad. Het buiten
land', verre daarvan verwijderd in ons
een bedreiging van den vrede te zien,
is gewend met ons te rekenen als een
onwrikbare rots des vredes. Nadat nu
het, Rijk vanbinnen is bevestigd, naar
huiten overal 'n geachte positie verkre
gen heeft, acht ik het o ogenblik geko
men om aan de bevolking van het
R'jksland) dit bewijs van welwillend
heid en vertrouwen te geven".

T,en slotte sprak dé Keizer zijn in-
nigsten d/ank uit voor de loyale hou
ding van het Rijkstand!, waarop hij on
voorwaardelijk bouwde,

Algemeene Berichten.

Volgens telegrammen uit Fort-de-
France vertoonde dte Montagne Pélée
Dinsdagmorgen verontrustende tee
kenen van vermeerderde werkzaam
heid. De inwoners waren door een
paniek aangegrepen. Velen vluchtten
op de schepen.

De Morning Leader verneemt uit
Moskou, dat de politie den Tsaar
ernstig heeft afgeraden het voorgeno
men bezoek aan Moskau te brengen.
De berichten wijzen op eene samen
zwering.

Volgens de Woensdag aan den Prui
sische® Landdag toegezonden wets
voorstellen zal het fonds voor de ko
lonisatie van West-Pruisen en Posen
dat ter beschikking der Regeering is
gesteld, van 200.000.000 mark tot
350.000.000 mark worden verhoogd.
Verder zal 100.000.000 mark ter be
schikking van de Regeering worden
gesteld om in West-Pruisen en Posen
landgoederen aan te koopen als do
meinen of gronxi om er bosschen op
aan te leggen.

nemen, was een talrijke schare belang
stellenden aanwezig, en op allen, zcm-
dler ondier,scheid, maakte dieze eerste
compositie van beteekenis een zeer gun.
stigen indtruk, l>e kerkelijke plechtig
heid werd ingeleid) met een Veni crea
tor en besloten, met een Fantum ergo,
beide composities eveneens van den
heer De Jong. Komt genoemden heer
van alle muziekliefhebbers oen woord
van lof toe, nl'et minder verdient dit
de organist, die heer Wiegant, en de
heeren zangers. Zij hebben er krach,
tig toe meegewerkt door godsdienstige
stemming, door d'e compositie beoogd,
hij de toehoorders teweeg te brengen.

De heer De Jong werd met vele ge-
lukwenechen en kransen in den loop
van den dag vereerd. Wij spreken
hier gaarne den wensch uit, dat het,
.den jeugdigen, talentvollen componist
gegeven moge zijn de kerkelijke litur-
.gische muziek met vele gaven van zijn
'geest te verrijken, en dat de zangers
van het zangkoor „Laudate Deum"
'met. hetzelfde vuur en diezelfde muzi
kaliteit die* composities steedö mogen
uitvoeren.

(Door plaatsgebrek eerst heden ge
plaatst).

Bakkersgezellenbond. De
provinciale meeting voor Zondagsrust
en afschaffing van nachtarbeid zal
naar het Volk meldt op Zondag
27 Juli, 's middags 12 uur, in Haarlem
gehouden worden. Den burgemeester
zal vergunning tot een optocht
vraagd worden. Hugenholts, F. Mol
en Ten Boekhorst worden als sprekers
uitgenoodigd.

Stadsnieuws

Haarlem, 22 Mei 1902.

Mis gecomponeerd.

De mis. gecomponeerd door den
heer De Jong. dir. van. het koor van de
R.-K. Kerk aan het Spaarne, kan als
uitstekend uitgevoerd vermeld worden
op len Pinksterdag 1.1. Naar wij ver.

Men s c h r ij f t ons:

Op 10 Mei 1902 ï,s alhier opgericht
eene schildarsge®ellenbond, zich ten
doel stellend het bevorderen der vak
belangen. Met het oog op de nog
steeds aanhangige loonkwestie plus
het fatale stukwerkstelsel enz. achten
de schilders dezen bond beslist nood
zakelijk.

Kantongerecht.

Uitspraken.

A. W. C. J. te Haarlem wegens over
treding der arbeidswet tot 3 maal f2 of
3 maal 1 dag h.; L. A. V. te Zandvoort
wegens overtr. der Jachtwet tot f5 boete
of 4 dagen hechtenisG. C. N.; C. B. en
J. A. B. allen te Amsterdam, wegens
overtr. der Spoorwet resp. tot f 0.50 of 1
d. en f 2 of 2 dagen hechtenis. S. G. te
Velzen wegens onbevoegd loopen o. e.
anders grond tot 1 of 1 dag hechtenis
Ph. v. R. te Haarlem, en G. J. R. te Over-
veen, wegens een trekdier onbeh. laten
staan ieder tot 1 of 1 d. h.H. van L.
te Amsterdam, J. H. C., H. J J. K„ A.
W. v. L.; J. v. H. J. J. A. K.; H. L.,
C. A. M., J. P. G. v. d. L., en P. v. d. L„
allen te Beverwijk, en C. M. te Velzen,
wegens straatschenderij respect, tot f 0,50
of 1 d. h.; 1 of 1 d. h.; fl of 2 d. h., f 2
of 2 d. h., en/3 of 3 d. h. H. CH. G. K.
te Bloemend aal, en D. v. d. V. te Over-
veen wegens een voetpad berijden zond.
noodz. ieder tot fl of 1 d.h.; J. H. te
Heemskerk wegens met e. hond rijden z.
muilkorf tot f 1 of 1 d. li., C. v. d. S. te
Haarlem wegens rijden met e. rijwiel z.
licht tot fl of 1 d. h., J. M. P. M. te
Haarlem is wegens i.e. w.g graven vrij

gesproken. A P.; C. J. S.; en Jhr. N. G.
T. v. B. allen te Haarlem, wegens over
de grasperken loopen, no. 1 vrijgespro
ken en nos. 2 en 3 ieder tot 1 of 1 dag
hechtenis; J. A. T. te id„ wegens e. met
mest beladen voertuig meer dan 24 uur
binnen de gemeente laten vertoeven tot
1 of 1 d. li.; H. A. S., te Haarlem, we
gens rijden met e. rijw. z. licht, tot f 0.50
of 1 d. hechtenis; L. W. te Haarlem we
gens m. e. handw. o. d. klinkerstr. rij
den tot f 1 of 1 d; P. H. te id„ wegens
rijden met e. hond z. muilkorf tot f 1 of
1 dag hechtenis.

T. T. te Beverwijk, wegens als schip
per niet voldoen aan een bevel van
de politie ten opzichte van ligplaats
tot f 3 of 1 dag hechtenis.

J. P. en W. V. te Haarlem, wegens
zonder verg. een mestverz. houden, no.
1 tot f 1 en 2 maal f 2 of 3 maal 1 <L
hecht; no. 2 tot 1 of 1 dag hechte
nis,

J. S. te Oude Wetering wegens z.
vergunning stank verspreidende stof
fen o. d. weg brengen tot f 1 of 1 d.
hechtenis.

J. Z., z. v. w„ wegens zondier verg.
van B. en W. het bedrijf van liedjes
zanger uitoefenen tot 1 of 1 d. li.

P. K. te Noordwij kerho ut, wegens
rijden met een wagen zonder licht,
tot f 0.50 of 1 d. h.

Uit de Omstreken.

Zandvoort.

Raadsvergadering op Woensdag 21
Mei 1902, des namiddags ten 7 ure.

Voorzitter, de heer J. Beeckman,
burgemeester.

Aanwezig alle leden behalve de heer
W. van dier Werff.

Na opening der vergadering her
dacht de voorzitter in gevoelvolle
woorden de ziekte van II. M. onze ge-
eerbiedigde Koningin, hoe die mare

ieder rechtgeaard Nederlander met
smart vervuld had en hoe blijde de
berichten van voortdurende beter
schap werden begroet.

De VOORZITTER stelde daarop
voor aan II. M. de Koningin, H. M.
de Koningin-Moeder en Z. K. H. Prins
Hendrik telegrammen van. gelukwen-
schen met de ingetredien beterschap te

zenden en daarbij tevens de hoop
uit te spreken dat het herstel spoedig
volkomen moge zijn.

Dienovereenkomstig werd bij ac
clamatie besloten.

Ven-volgens werden de notulen der
vorige vergadering gelezen en goed
gekeurd, waarna mededeeling gedaan
werd:

a. van de herbenoeming van don
heer J. Beeckman tot burgemeester.

b. van de goedkeuring door Gede
puteerde Staten van de kohieren van
de hondenbelasting en den Hoofdelij-
ken omslag;

c. van het proces-verbaal van kas-
opnoming over het eerste kwartaal, en

d. van eene dankbetuiging van do
Diakonie der N. II. Gemeente voor de
regeling van de geneeskundige armen
zorg.

JPenilietosï.

Naar het Duitsch van
CLARA VIEBIG.

23.

Jawel, hield zij aan. Waaromwil
je het mij niet zeggen? Ze hield niet
hem te streelen en keek hem vrageud
aan met een door moeheid omfloers-
den blik harer koude oogen. Je
hebt brieven gekregen? Natuurlijk uit
Berlijn, andere zouden je niet zoo uit
Je humeur kunnen brengen! Je hebt
over Lena gesproken.

Hoedat? Tegen jou toch niet?

Neen maar het kind Lora
iei

Je hebt het kind uitgehoord?
Amalia! Hij zei verder niets, maar hij
schudde verwijtend het hoofd.

Zij werd dohker rood, als op dien
Zondag in den tuin aan de Wupper.
Hij vergat het verwijt.

Zeg me, wat hebben ze geschre
ven? smeekte zij. Zijn arm om haar
middel leggend, dwong ze hem met
haar dp. kamer op en neer te loopen.

Een paar oogenblikkein zeiden zij niets

Langen maakte zich boos over de
nieuwsgierigheid van zijn vrouw; het
kind uithooren hoe kon ze dat.
doen? Maar tegelijk maakte hij er
zichzelf een verwijt van, dat hij zich
niet beter had bedwongen. Was hij
zich dan heelemaal niet meester? Het
moest een weldaad zijn, zich te kun
nen uitspreken. Hij zuchtte.

Ben je boos? vroeg Amalia. Zeg
me, wat je hebt, ik wil het weten. Toe!
Bij het „toe!" stak ze haar lippen
naar voren, en kuste hem; en nu nóg
eens.

Hij zuchtte weer, uitliet diepst van
zijn hart; haast tegen zijn wil ont
snapte het hem: Ja, ik heb brieven
uit Berlijn!

Laat zien!

Werktuigelijk greep hij in zijn bin
nenzak en reikte haar de brieven-over

Haastig trok zij ze hem uit de hand
ging dicht bij haar toilettafel staan,
en las bij het flikkerend kaarslicht-
Geen trek van haar gezicht verried,
wat ze dacht, alleen haai- lippen kne
pen zich heel dun op elkaar.

Nu, vroeg ze ten slotte, zonder
haar man aan te zien, „heb je er al
op geantwoord?

- Neen- ik zou het net gaan doen,1

maar toen Hij zweeg. Zijn Lora
was tusschenbeiden gekomen, hij
hoorde ook nu nog liaar stemmetje:
Arme tante Lena! U bent toch niet
kwaad op haar, paatje, het kind
was Lena's voorspraak geweest. Ik
wil er eerst nog eens over denken,
zei hij ontwijkend, men moet niet
schrijven ondier den eersten indruk.
Als ik het goed naga, moet ik toch
ook er bij in aanmerking nemen, dat
Lena verkeerd geleid is; de invloed
van haar man en zij zijn beiden
toch nog zoo jong, onbezonnen, im
pulsieve naturen, voegde hij er ver
ontschuldigend1 bij.

Onbezonnen? Ze vloog op. Hoe
kan je, Hoe durf je hoe durf je je
dat te laten aandoen? 't Is ongehoord!
Haar klankeloos orgaan schreeuwde
steeds harder, ze vatte bem bij zijn
beide polsen. Jij, jij hebt mij
niets daarvan gezegd; je hebt haar
geld gestuurd?!

- Het was van mij, van mijn zak
geld, zei hij, in het nauw gebracht.

Dus uitgespaard?! De ondankba
re Je bent te goed voor haar, je bent
altijd te goed voor haar geweest. Je
hebt haai- nooit iets anders dan goed
gedaan! Maar nu, nu heeft zeje toch
werkelijk te erg gegriefd! ik ben in

jou beleedigd, ja beleedigd! Amalia
weende. Wat heb ik al niet voor Lena
moeten verduren? Mij heb je bij haar
achtergezet! Maar nu nu Ze
boog haar gezicht heel dicht tegen het
zijne aan, tranen van woede en na
ijver liepen over haar wangen; ook
een soort medelijden was er bij.

Nu moet je haar een gevoeligen
brief schrijven, morgen dadelijk; hij
zal haar slechts ten beste komen. Mis
schien, dat ze nog eens terugkomt van
haar krankzinnigen hoogmoed. Doe
het, doe het!

Ik kan niet, steunde hij, ze is
toch mijn zuster. Ik heb haar zoo
liefgehad!

Lief Lief? Je doet het ook al
leen uit liefde voor haar. Maar ze
heeft jou niet lief. Ik alleen heb je
lief, ik!

Beloof me, dat je morgen zult
schrijven! Ik zal je e>r bij helpen. We
zullen niet te streng zijn, het is niet
aan ons om te veroordeelen. Beloof
me dat!

Hij knikte stom; hij kon niet spre
ken. Hjj was te moe.

Jou arme man, zei ze plotseling
met oen zeldzame, ongewone zacht
heid zooveel ondank te ondervin
den! Arme man!

Daar was hei medelijden! Mede
lijden, dat hij zoo noodig had, waar
hij zoozeer naar verlangde!

Den volgenden morgen schreef kan
tonrechter Langen aan zijn zuster een
brief, die haar tot in 't diepst van
haar ziel moest treffen; van Breden-
hofer repte hij daarin met geen enkel
woord; hij zweeg hem dood. Toen bij
zelf zijn schrijven naar de post bracht
bleef hij een paar oogenbiikken in
diep gepeins voor de brievenbus staan
toen plotseling als brandde de brief
hem de vingers liet hij hem er in
vallen.

Uit, zei hij treurig, toen hij haas
tig weer verder liep.

XXII.

Magdalena Brcdenhofer stond voor
den spiegel en zette zich een grooten
zwarten hoed met veeren op: die wuif
den boven haar bleek gezichtje en ga
ven het een bijzondere aantrekkelijk
heid-In de Leipzigerstraat in'n elegan
te etalage had ze gisteren dien hoed ge
zien; hij was niet. goedkoop, maar Ri
chard stond er op. hem te koopen.

Die zal je goed staan, zei hij tot
zijn vrouw, hij is ook schilderachtig
en dia veeren kan je toch altijd ge

bruiken. Nu, nu mijn schilderij op de
tentoonstelling is, hoeven we niet
bang meer tie zijn. Avanti, avanti,
ik wil. dat je er morgen aardig uit
ziet. Hij duwde haar den winkel in,
en zij had zich graag laten duwen.

Nu vond zij toch ook, dat hij haar
aardig stond; ook het wit wallen man
teltje, nog van voor haar trouwen,
stond, haar allerliefst. Alleen een
beetje meer kleur had ze moeten heb
ben en een vroolijker schitteren van
de oogen. Zij boog haar gelaat dicht
bij den spiegel, en onderzocht het
nauwkeurig. Die donkore schaduwen
onder haar oogen, de lichtroode zware
oogldden kwamen Man doorwaakte
nachten en in stilte vergoten tranen.

De laatste veertien dagen had Lena
weinig geslapen, 's Nachs lag ze wak
ker in haar bed, de handen op de
borst gevouwen, met wijdopen oogen
in het donker starend. Ze daeht al
tijd en altijd maar aan haar broer.
Dat had ze niet gedacht, dat hij zóó
kwaad op haar zou worden; dat had
ze niet gewild! Als een zweepslag
had elk dier koude woerden haar ge
troffen tusschen die regels was
geen spoor van liefde neen, hij had
met haar afgerekend, hij vond haar
ondankbaar! Eerst had ze de betc>