De revue over 13.000 man troepen in het kamp te Aldershot.
ge graaf verbeeldde zich zelfs in dat half
gesmoorde giegelen de stem eener jonge
prinses, voor welke zijn hart zich in den
laatsten tijd was begonnen te interessee
ren, duidelijk te kunnen onderscheiden.
Ook, dat aller blikken met een spottend
medelijden op hem gericht waren. Dit
alles maakte, dat zijn mannelijke trots
zich opeens ging verzetten en zijne gan-
sche ziel door een razenden haat en
woede jegens zijn vader, jegens meneer
Spitzer en diens dochter, jegens de gan-
sche wereld en zich zeiven vervuld werd.
De geestelijke was intusschen in zijne
toespraak genaderd tot de belangrijke
vraag, welker toestemmende beantwoor
ding twee menschen voor hun gansche
leven aan elkander bindt. Hij wendde
zich voor dat antwoord tot den bruide
gom. Maar in dit oogenhlik was het of
Sigurd door waanzin zou worden aan
getast. Hij was zich nauwelijks meer be
wust in welke positie hij verkeerde en
moeite hij eene jonge dame, die door
hare bekoorlijke gestalte en hare ele
gante kleeding zijne aandacht trok.
Plotseling draaide zij het hoofd om en
hij meende op het klassiek-schoone ge
laat een zweem van een blos te bespeu
ren. Of was het slechts de weerschijn
van de ondergaande zon? Hij greep on
willekeurig naar zijn hoed, maar de jon
ge dame keerde reeds het volgende oo
genhlik haar gelaat weer naar de zee na
een onverschilligen blik op hem te heb
ben geworpen.
„Waar kan ik dit heerlijke wezen toch
ontmoet hebben?" vroeg Sigurd zichzel-
ven af. Nog denzelfden avond zou hij
het antwoord ontvangen, hetwelk zijn
geheugen hem, wonderlijk genoeg, schul
dig was gebleven.
De badgasten kwamen, zooals eiken
avond, in de groote zaal bijeen. In de
vensternis in den hoek had zich eene
gansche schare cavaliers om een rijke
begreep slechts zooveel, dat men van jonge weduwe gegroepeerd en men raad-
hem eischte, dat hij het ongeluk van zijn pleegde met elkaar over een uitstapje,
leven met een meineed onherroepelijk Plotseling trad met verhit gelaat een
zou bezegelen. Onder deze invloeden jonge man naar de tafel, en riep, zonder
concentreerden zich al zijne opgezweep-op de dames te letten:
te hartstochten plotseling in de eenige -
begeerte om tegenstand te bieden. En
zoo sprak hij dan ook in plaats van het
van hem verwachte ,,ja" met heesche
stem een ,,neen" en vloog de kapel uit.
van graaf Sigurd spreekt.
Allen zagen de dame verrast aan. De
Pool was bloedrood geworden en zei
trillend van woede:
Het respect, dat ik aan eene dame
verschuldigd ben, verbiedt me op de
eenig juiste wijze te antwoorden. Maar
u zult me toestaan op eene episode uit
het leven van uwen held te wijzen, welke
de vlekkeloosheid van zijn karakter sterk
in twijfel doet trekken. Zooals ik zeker
weet, achtte deze trotsche aristocraat't
niet beneden zijne waardigheid eenige
jaren geleden naar de hand eener een
voudige burgerdochter te dingen: hij
liet echter deze later, en wel in den let
terlijken zin des woords, voor het altaar
staan, omdat, nu omdat de aanstaande
schoonpapa weigerde eene zekere som
te geven, welke de graaf noodig had om
dringende verplichtingen na te komen.
Het gezelschap wist heel weinig van
de genoemde huwelijkshistorie en luis
terde met nieuwsgierige verbazing naar
hetgeen de Pool vertelde. De jonge dame
echter, die straks partij voor graaf Si
gurd had getrokken, was plotseling
doodsbleek geworden. Zij herstelde zich
Ella Spitzer verliet nog denzelfden1
avond met hare tante de zeebadplaats,
£11 eerst eenige maanden later gelukte
het den jongen Oldenburg haar spoor
te-rug te vinden. Hij vond dat eindelijk
n het stamslot zijner voorvaderen en
betrad niet de zonderlingste gevoelens
het gebouw, boven welks portaal meneer
Spitzer, uit wrok tegen de aristocratie,
naast het ingemetselde wapen het uit
hangbord zijner chocoladefabriek had la
ten aanbrengen.
De oude heer zette een tamelijk verbluft
gezicht, toen de knecht den jongen graaf
bij hem aandiende.
Meneer de handelsraad, begon graaf
Sigurd na de begroeting zonder omwe
gen. ik kom als diep beschaamd, berouw
hebbend zondaar om u 'de eenige vol
doening te geven, welke ik u geven kan
I khe bde eer u de hand uwer dochter
te- vragen en laat haar de vrijheid mij
voor de wereld te vernietigen met het
zelfde wapen, waarmee ik eens in mij
ne verblinding den schat, welks waarde
ik, helaas, te laat heb ontdekt, van mij
heb gestooten.
Papa Spitzer was sprakeloos. Maar
reeds vatte zijne dochter, die ongemerkt
in de kamer was gekomen, het woord en
zei op kalmen, koelen toon:
Meneer de graaf, ik keur uwe han
delwijze goed en neem de mij aangebo-1
den voldoening aan.
Nu stonden de twee weer voor het al
taar. Aan de ömgeving was weinig ver
anderd. Bijna hetzelfde publiek vulde
de kapel, hoewel het niet genoodigd was.
Alleen stond op de plaats van den ka
pelaan thans een eerwaardig grijsaard.
Het bruidspaar echter scheen geheel ver
anderd. Het gelaat van graaf Sigurd
gloeide en met van ontroering trillende
stem zei hij het huwelijksformulier na,
terwijl hij den blik niet van den bruid
afwendde, die koud als een marmeren
beeld naast hem stond.
Nu wendde de priester zich tot haar
en aller oogen waren in spanning op
haar gericht.
Thans eerst scheen er leven in het
marmeren bèeld te komen. Er kwam iets
als een hemelsche glans op haar gelaat.
En met heldere, vaste, als zilver klin
kende stem sprak Ella Spitzer haar.
.ja".
De Japansche officieren bij de revue te Aldershot.
De Kroningsfeesten in
Engeland.
Graaf Sigurd heeft reeds weer de 1 echter dadelijk en zei koeltjes?
Bank doen springen! Die man heeft den j - Ge vergist u. meneer. Graaf Olden-
duivel tn zijn lichaam en weet het nogburg heeft nooit naar de hand der he
Het was vier jaar na de mislukte hu
welijksvoltrekking. De oude heer rustte gesprek een andere wending te geven:
reeds naast zijne voorouders in het fa-
mlliegraf. De heer Spitzer had bezit ge-
t doelde burgerdochter gedongen. Veeleer
was hij, ofschoon buiten medeweten van
t, vYotu vuui nou het meisje, aan den eenen kant door den
Toen zei de weduwe, om aan het j vader der bruid, aan den anderen kant
1 door zijn eigen vader met alle geweld
tot dit huwelijk gedwongen. En toen hij
in het laatste oogenhlik nog terugtrad
zoover te brengen, dat hij ons allen rui
neert!
Het werd voor een oogenhlik vrij
stil.
nomen van het slot der Oldenburgers, i
Graaf Sigurd was in de stad gaan wo
nen. En men vertelde, dat hij met het
Mijne heeren, ik houd van de men
schen die het geluk aan zich weten te
binden, en beschouw dit als een bewijs en daardoor de beide oude heeren gevoe-
(Bij de platen.)
Lang voor de officieele kronings
feesten zijn d;e feestelijkheden reeds
begonnen in maaitijden aangericht
ter eere van hooggeplaatste personen
uit de Britsche koloniën en den
vreemde die de kroning kwamen bij
wonen en Zondag 11. begon de reeks
publieke vertooningen reeds met een
bezoek, dat Koning Edward) bracht
aan het groote militaire kamp te Al
dershot, waar 31,000 man troepen van
verfechillende wapeifc bijeen waren.
De clou van den dag was een groote
militaire taptoe na afloop van het
diner,dat die koninklijke familie te
Aldershot had gebruikt, bij (toortslicht I
op het uitgestrekte manoeuvreveld ge
houden. Hier trokken de verschillende
muziekkorpsen miet de doedelzakspe
lers, der Schotsche regimenlten voorop
in den kouden avonddamp voorbij ie
rijtuigen, waarin de vorstelijke perso
nen het schilderachtig schouwspel ga
desloegen. Den volgenden dag, Maan-
zou de koning de troepen inspec-
tecren, doch aan dit voornemen kon
hij geen gevolg geven, (tengevolge van
een lichte ongesteldheid, die hem
zal men zeggen, dloch diie hier bleek
zeer juist geplaatst te zijn.
Hij hoort dien krankzinnige in zijn
kamer door iemand gevolgd.
Het doodszweet breekt hem uit; elk
oogenhlik kan zijn laatste zijn.
Da,ar lïgt de ^ellendeling, die mij
mijn wouween doffe slag op het
kussen, gevolgd door een nog doffer
knaleen eeuwigheid ging voorhij.
Toen hij de met een revolverschot
doorboorde kussens van zijn gelaat til
de zag hij den ongelukkigen krank
zinnige door een pol itieagenlt omkneld,
die weldtra hulp kreeg om den man
naar een veilige plaats te brengen
Onze hoofd/redacteur was er intus
schen met dien schrik en het verlies
van een oorlelletje afgekomen.
Toen het gebcurdle zich in de buurt
verspreidde, sltroomde het met belang
stellenden om hem geluk te wenschen
In zijn vreugdte over deze wonder
baarlijke redding vergat hij geheel en
al dat hij ernstig ziek was en zou. in
dien zijn dokter niet tijdig tussclien-
beide was gekomen, van vreugde over
zijn redding "estorven zijn.
De doorgestane angst schijnt zijn
sterk zenuwgestel echter nielt te hebben
ondermijnd, althans volgens zijn dok
ter zal liij binnen een paar dagen zijn
functie weer kunnen hervatten en zal
hij he(t gebeurde met alle daaraan ver
bonden 'emoties met zijn eigenaardig
talent zelf den lezers w,ei voorzetten.
Een paar dagen later kon men in
hetzelfde blad het volgende lezen:
De. krankzinnigen schijnen het op
onzen hoofdredacteur gemunt te heb
ben.
Gister zat hij kalm aan zijn bureau.'
bezig met een zijner voortreffelijke
hoofdartikelen, toen een oogenschijn-
lijk kalm uitziend heer binnen trad en
hem te spreken vroeg
Op zijn gewone welwillende wijze
bood onze hoofdredacteur dien bezoe
ker een s'toel in zijn nabijheid' aan,
zoodat men een vertrouwelijk gesprek
kon voeren.
Waarmee lean ik u van dienst
zijn?
Mieneer, uw muziekverslaggever
moet weg.
Onze muziekverslaggever?
Ja, uw muziekverslaggever. 't Kan
me niet schelen wat me dat kost,
maar die kerel moet er uit.
Kalm, kalm, meneer.
Kalm, ik zou u wel eens kalm
willen zien, als hij u zoo beleedigd'
had.
Ik ben er mij niet van bewust.
Dat. is juist je ongeluk en daar-
noodzaakte, nog in den loop van Zon
dagavond in Windsor Castle zijn ka-1 om moest ik er eigenlijk jou voor liou-
van mannelijke kracht.
Mevrouw, bij het spel is er geen
geld, hetwelk hij uit den grooten chaos sprake van het geluk aan zich te binden
had gered, aan de beurs speculeerde. daar is het alleen: de fortuin een beetje
Anderen beweerden, dat hij op groote meehelpen, merkte een Poolsche graaf
schaal speelde en wel met buitengewoon op. wien er veel aan gelegen lag eene
geluk. Zijn intiemste dienden echter! rijke partij te doen en die graaf Sigurd
waren van oordeel, dat hij een veel te voor een bevoorrechten mededinger
lpiddp p.n elk ooeen- i hield
De badgasten keken elkander onthutst
aan. Eer echter nog een hunner een ant-
buitensporig leven leidde en elk oogen- hield,
blik op bet punt scheen te staan van
naar de andere wereld te gaan verhui
zen. Sedert de historie met zijn huwelijk j woord had gevonden, was reeds aan het
omgaf hem overigens, vooral in het oog j dichtstbij staand tafeltje eene jonge da
der dames, eene soort van nimbus, of-1 nie opgestaan. Zij mat den Pool met ver
schoon hij sedert het huwelijk van prin-1 achtelijken blik en zei met bijtenden
ses Ratje met een Amerikaansche nabob spot:
voor een beslisten vijand van de vrou
wen werd gehouden.
Het was midden in den zomer. Sedert
Meneer, u kunt met uwe opmerking
wel gelijk hebben. Dat wil zeggen, wan-
neer u zekere Poolsche geluksridders
eenige weken hield graaf Sigurd zich op bedoelt. Maar ik zou u aanraden met
in eene kleine badplaats aan de kust. I uwe woorden wat voorzichtiger te zijn.
Toen hij eens laat in den namiddag eene wanneer u van een Oldenburg met het
wandeling langs het strand deed. ont-onbevlekte en eenig trotsche karakter
lig, maar niet onverdiend strafte, toen,
toen was graaf Oldenburg volkomen in
zijn recht.
De verlaten bruid zal toch wel eene
andere meening omtrent deze zaak heb
ben! spotte graaf Ko'valizky.
De verlaten bruid heeft daaromtrent
geen andere meening en heeft de eer
zich aan u voor te stellen.
Met deze woorden keerde Ella Spitzer
den Pool den rug toe en verliet, gevolgd
door eene oudere dame, met opgehe
ven hoofd de zaal.
Deze scène was door een ongezienen
toeschouwer mee bijgewoond. Op den
drempel van den hoofdingang stond Si
gurd als vastgenageld.
Maar toen hij naar de oorzaak van dit
alles rondkeek, vond hij dien nergens,
want de mooie meneer was spoorloos
verdwenen, niet alleen uit de zaal, maar
ook uit de badplaats.
mer te houden
In plaats van den koning hield) zijn 1
oudste zoon, de prins van Wales, iu
revue. Ook koningin Alexandra en
de prinsen van den bloede, alsmede
de hooge militaire autoriteiten waren
er bij tegenwoordig. Bij slecht weder
(de regen viel bijna voortdurend bij
stroomen neer defileerden de troepen
vooir den Engtelschen troonopvolger
en, hoewel door den invloed van' het
weer een groot deel van het schite-
rend schouwspel mislukte, was een
geweldig groote menigte er toch ge
tuige van.
Zeer de aandacht trokken de Indi
sche Prinsen en Afrikaansche vorsten
die de revue bijwoonden op het gere
serveerde terrein in rijtuigen, welke
door de autoriteiten te hunner be
schikking waren gesteld. Een groep
Japansche officieren, eveneens speci
aal voor de kroning naar Grooft-Brit-
tannië gekomen, woonde de wapen
schouwing bij in een wagen van den
proviandeeringsdienst van het leger.
AMERIKAANSCH.
De taptoe te] Aldershot.
Onze hoofdredacteur is gisteren
avond op wonderbare wijze aan oen
wissen dood onjtsnapt.
Men weet dat hij lijdende was.
't Schijnt diat een zijner huisgenoo-
ten de deur open gelaten heeft, want
plotseling woreït zijn aandacht, gewekt
door een vreemde stem die zich erg
beklaagt over zijn echtgenoote.
Hij gevoelt bij intuitie dat de man
verkeerd is en zich waarschijnlijk in
het huisnummer vergist beeft. Verder
hooit hij geruisch van stemmen aan do
trap, dat bet vermoeden bij hem post
doet vatten dajt liet een krankzinnige is
die men nazet.
Wat te doen? Het bed' uitkomen is
twee kansen voor een: de dood.
Hij bezint zich een oogenhlik en
komit plotseling op den gelukkigen in
val om zijn veeren kussens op zijn ge
laat te leggen. Struisvogelpolitiek,
Maar als u niij dan maar wilt!
zeggen, wat de goede man u gedaan
heeft.
Wat hij "edaan heeft, meneer, hij
lieeft me voor heel de stad belachelijk
gemaakt, door te beweren, dat ik een
bas heb. Ik lieb geen bas, meneer, ik
ben een hooge bariton, lioor maar, en
de opgewonden man wierp er een paar
toonladders uit, dat de ruiten er van
rammelden.
Onze hoofdredacteur begreep toen
dat hij met een krankzinnige te doen)
had en kalmweg zei hij tot zijn opge
wonden bezoeker: ,,Ik zal even aan
den directeur vragen wat u dat ontslag
van. onzen muziekverslaggever kan
kosten. Gaat u even zitten."
Door die kalmte uit ha't veld gesla-|
en nam de ongelukkige zanger plaats,
steedis nog flauwtjes toonladders zin
gende.
Onze hoofdredacteur liet een van de
redacteuren naar het dichtbij gelegen
politiebureau gaan en den commis
saris om twee rechercheurs verzoeken
die den hoofdredacteur te spreken
zouden komen vragen oni, zoodra de
man t,e ver ging hem te arresteeren.
Zoo geschiedde en de rechercheurs za.
ten kalm Ite wachten op de dingen die
komen zouden.
't Gesprek liep nog altijd over de
som die d'e zanger het blad te betalen
zou hebben als de muziekverslaggever
ontslagen werd.
Tien duizend pond scheen hem wel
wat hoog en zooals het meer krankzin
nigen gaat., begon hij als goed) koop
man af te dingen.
Eindelijk toen het gesprek te lani
duurde onze hoofdredacteur wilde
zijn lezers het artikel van heden niet
onthouden merkte onze hoofdredac
teur op: ..meneer, we moesten ons ge
sprek nu maar staken, ui't uw bod
moet ik opmaken, dat het u met de
zaak geen ernst is".
Dat was olie in het vuur. Als door
een adder gesltoken sprong de man op.
terwijl liet. schuim hem om den niond I
kwam. greep uit zijn binnenzak een
revolver, richtteonze hoofdredac
teur zou zijn artikel niet voleind heb
ben als hij niet doodkalm was Wijven
zitten .wel wetendle dlat zooals op tijd
geschiedde een der rechercheurs ge-
eed stond den arm van den ongeluk
kige te grijpen. De zanger wercv naar
het bureau en vervolgens naar een in-
j'ichting voor onderstelde krankzinni
gen gebracht.
Zoo werd onze hoofdredacteur bin- I
non 14 dagen tijd: op wonderbaarlijke
wijze voor de tweede maal van een
moordaanslag gered.
Nadajt het tweede verhaal omtrent
den moordaanslag op den hoofdredac
teur verschenen was, leefde 's mans
naam op ieders tong. Het blad ging van
hand tot hand en genoot razenden af
trek. Op straat en in de kroeg wer
den de held van de beide drama's luide
ovatiën gebracht. De diames zonden
hem geschenken en keurige geparfu
meerde veelzeggende briefjes.
Dit duurde twee dagen. Toen de op-1
winding ten toppunt gestiegen was, 1
verscheen in een concurreerend blad
het volgende:
,,Onze goede stad is sedert twee da
gen, opgetogen over dien held dien zij
ih haai' midden heeft. En geen won
der. Ook wij hebben niet grooten eer
bied voor de vastberadenheid, de
kalmte en tegenwoordigheid' van geest
tegen onzen collega opgezien.
Maai- wij hebben, zooals dat in ons j
vak gebruikelijk is, een onderzoek naar l
de waarheid ingesteld.
Daartoe begaven wij ons onze
dokter, een vriend en ik naar het
redactiehureau van onzen collega. Na
aangediend te zijn, werd ik alleen
binnen gelaten, ter-wijl mijn vriend
en d'e dokier aan d'e deur bleven sitaan
luisteren.
Wij begonnen natuurlijk onzen col-
lega geluk te wenschen met zijn ge-
lukkige redding en niet minder met I
zijn succes.
Al pratende haalden wij onzen re
volver voor den dag en niet de leuke
opmerking: .zoo'n d'ing jaagt jou wel
geen schrik meer aan, wajt?" hielden
wij hem het wapen voor met den vin
ger aan den trekker.
Wij waren voornemens hem op die I
wijze de bekentenis af te dwingen,
dat zijn verhalen verzonnen en niets i
dan reclame waren.
Dat was echter niet noodig. Op heit
zien van den revolver viel onze held
bewusteloos achterover in zijn stoel,
met een gil die de beide getuigen deed
toeschieten.
,,Doe uw plicht, dokter", beval ik.
Spoedig was hij bijgemaakt. Vol
gens den dokter had' hij groote be
hoefte aan een bad en schoon linnen
goed. Verdere gevolgen zou hij van
dezen schrik niet ondervinden.
Wij behoeven dus niet te beweren1
dat de verhalen van de beid'e moord
aanslagen humbug en reclame geweest
zijn, we hebben slechts ite vragen, wat
blijft er van dezen held over die op
het gezicht van een revolver reeds
flauw valt en al de verschijnselen van
vrees vertoont?"
De omkeer van de stemming onder
liet publiek kan men zich denken.
Voor zoo iets moeit men toch maar
in Amerika zijn!
Als men liet hier vertoonde?
OMSCHRIJVING.
Eerste student. Daar gaat je kleer
maker. Hij heeft een verband om zijn
hoofd. Wat zou hem schelen?
Tweede student: O, hij heeft me gis
ter een rekening gepresenteerd en toen
is hij van de trap gevallen.
SSIjüB 11%—
Pri
,jsraads@l.
De oplossing van ons vorig prijs
raadsel wais:
GULDEN
De onderdeelen, gul, en. den.
Na loting werd de prijs toegewezen
aan S. M. KUIPER, Nassaulaan 56.
Thans doen wij de vraag: „Wie
weet in dichtmaat het aardigst zijn of
haar oordeel over ons blad te zeggen?
Onder de goede oplossers zal een
Kamerversiering verloot worden.
