NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
FRANRLEY.
20e Jaargang
Vrijdag I Juli 1902.
No. 5831
U'S DAGBLAD
ABONNEMENTSPRIJSADVERTENTIEN
Voor Haarlem per 3 maanden1.20 Van 1—5 regels 50 Gts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente), 'e PriJ8 ^er Advertentien van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
per 3 maanden1.30 l\ Groote letters naar plaatsrnimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65 5*2 Ij ^Xj Reclames 30 Cent per regel.
Afzonderlijke nummers.0.02^ Bureaux: Gebouw Het Spaarne, Kampereingel 70, vlak bij de Turfmarkt.
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.87Telefoonnummer der Redactie 600. Telefoonnummer der Administratie 1JW8.
de omstreken en franco per post0.45 Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. DirecteurJ. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentien worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien
en Reclames betreffende Handel, Nq verheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad. verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
i voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. Li DAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs 3B*t Faubourg Monanartoe.
Haarlem'? Dagblad van 4 Jnli
bevat c.B.:
De Engelsche koloniale politiek,
Uit Zuid-Afrika, Een omwenteling,
De beeldhouwer Carles by Presi
dent Kroger, Parlement. Praatjes,
Goud in Nederland, De uitsluiting.
Officieele Berichten.
BURGEMEESTER en WETHOU-
DERS van Haarlem,
Doen te weten., d'at bij hunne be
schikking vaaa. 2 Juli j.l. aan P. A.
Kruijer vergunning is verleend tot uit
breiding van de smederij in het per
ceel aan die Antonie straat. no. 2 en2a.
en van de zeeppo eder maler ijin het
aangrenzende perceel no. 6, d'oor plaat
sing van een gasmotor vaai 3 1/2 paar
denkracht in eerstgenoemd perceel.
Haarlem, 3 Juli 1902.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd,
BOREEL.
De Secretaris,
PIJNACKER.
Politiek Overzicht.
Hoofdschuddend en schouderopha
lend worden de gunstige berichten over
's konings toestand, zoowel in als
buiten Engeland ontvangen. Klaarblij
kelijk achten velen de zaak te mooi
voorgesteld. en daarom heeft de
„Westm. Gazette" weder eens om in,
lichtingen aangeklopt bij de „genees
kundige autoriteit", die het blad al
eens meer mededeelingen heeft ver
strekt
Deze zeide: „Het feit is, dat de wond
niet zoo spoedig geneest, als de dok
toren hadden verwacht; doch dat is
nog geen reden om ongerust te ziju.
Het was een breed'e en diepe insnij
ding, en deze moet geheel zuiver wor
den gehouden ,wat nog al moeilijk
blijkt te zijn. De geneesheeren vree
zen, dat in de wond verettering zal
voorkomen, en dat het daarom noodig
wezen zal de wonde weder te openen.
Ik geloof daarom dat die wond, zeer
langzaam zal genezen, doch dat dit
slechts een quaestie van tijd' is.
„Het gerucht dat de koning kan
ker heeft is volkomen ongegrond. Ik
weet dat sir Frederick Treves dat ge
rucht beslist tegenspreekt. Hoe is dat
in die wereld gekomen?
„Toen Z. M. op Marlborough House
de leden der Tuberculose! conferentie
ontving, sprak hij over het ontbreken
van een geneeswijze voor een andere
ziekte, de kanker, en hoopte ernstig,
dat die ook eenmaal zou worden ont
dekt.
„Daarbij was de Koning aangedaan,
en had tranen in zijn oogen. Een der
Amerikaansche gedelegeerden meende,
dat de Koning over zichzelf dacht, en
meldde in zijn verslag dat de koning
aan kanker leed. Zoo kwam het on
juiste bericht in de wereld. D&.Konins
sprak niet over zichzelf, maar dacht
j aan zijn zuster, keizerin Fri'edrich,
die aan kanker gestorven is, een
ziekte waaraan ook 's Konings broe
der is overleden".
Wanneer d'e Koning in zooverre her-
eteldi is, dat hij vervoerd' kan worden,
zal hij waarschijnlijk naar Holland
House bij North Foreland, of naar
Magate vertrekken. Sir Frederick Tre
ves is een groote voorstander van deze
laatste plaats
De koloniale ministers vergaderen
onder leiding van den heer Chamber
lain een paar-malen per week, te Lon
den. Het resultaat der conferenties
wordt strikt geheim gehouden. Maar
de „Pali Mall Gazette" doelt mede wel
ke punten op de agenda voorkomen.
Volgens het blad zijn dat:
lo. de politieke betrekkingen tus-
schen moederland en koloniën;
2o. verdediging van het rijk;
3o. de betrekkingen van Australië
en Nieuw-Zeeland tot de eilanden in
den Stillen Oceaan.
Deze punten zijn alle voorgesteld
door het departement van koloniën te
Londen.
Nieuw-Zeeland' heeft de volgende
punten in overweging gegeven:
lo. preferentiëlele rechten, door ver
mindering der tarieven voor alle En
gelsche of door Engelsche schepen
aangevoerde' moederen in de koloniën;
vermindering der taaie ven voor goede
ren uit de koloniën voor zoover die
door het moederland worden belast;
2o. oprichting van imperiale reserve
troepen. die in geval van nood' ook
huiten de kolonie, waarin zij verblijf
houden, kunnen gebruikt worden;
3o. versterking van het Australische
eskader;
4o. subsiidieering von poststoom-
vaartlijnen tusschen Australië, Nieuw-
Zeeland, Canada en Engeland, onder
voorwaarde, dat hunne booten En-
gedsch eigendom zijn 'en zoo uitge
monsterd dat zij in geval van oorlog
als hulpkruisers kunnen dienst doen;
5o_ verlof aan geleerden uit Canada,
Australië en Nieuw-Zeeland, om in
Zuid-Afrika hun beroep uit te oefenen;
6o. vaststelling van een driej aarlijk-
scbe conferentie itusschen dén minister
van koloniën en de eerste ministers
der koloniën.
Natal en die Kaapkolonie stellen
voor dat naturalisatie in een deel van
het Engelsche Rijk overal in het Rijk
zal erkend worden,
Australië stelt voor:
lo. Bevoordleeling der koloniën bij
het sluiten van contracten voor d!e le
veringen voor leger en vloot.
lo. Heft aanleggen, of aankoop en,
van inter-oceanische kabelverbindin
gen.
3o. Vorming van een Hof van Appèl
voor het Rijk.
4o. Patentbescherming door het ge
heele rijk.
5o. Opheffing der bevoordelelmg van
afzonderlijke landen, wanneer Engel
sche preferentieele tarieven zullen zijn
ingevoerd.
Canada heeft ook enkele voorstellen
ingediend van zuiver loc alen aard.
Buitenlandsch Nieuws
Uit Zuid-Afrika.
In alle Engelsche bladen doet een
telegram uit Amsterdam de ronde vol
gens hetwelk preisident Kruger een te
legram heeft ontvangen uit Zuid-Afri
ka dat de toestand van President
Steyn absoluut hopeloos en hij volko
men verlamd is.
De burgemeester van Southampton
heeft bericht gekregen, dat de Orata-
va met Kitchener aan boord 6 Juli te
Las Palmas aankomt. Er Bigt. daar een
telegram voor hem, waarin hem. ver
zocht wordt, een welkomstadres in de
dokken te Southampton te willen aan
vaarden en later het eereburgerschap
in de stad.
Aan het Paddington-Station te Lon-1
den zal Kitchener door den Prins van
Wales worden welkom geheeten. ter-
wijl Roberts en de groote staf er even-1
eens zullen zijn. Dan gaat bet ia op
tocht naar liet departement van oor
log, waar een lunch plaats heeft.
De geheele weg van het station naar
Pall Mali zal met troepen worden af
gezet.
Kolonel Lynch is gisterenmorgen
opnieuw !in Bowstreet voor geweest.
De zaak werd weder voor een week
uitgesteld, daar nog steeds op getui
gen uit Zuid-Afrika wordt gewacht.
Gisterenmiddag is in het Mansion
House een bijeenkomst gehouden van
bewonderaars van wijlen Rhodes orn
ie beraadslagen over de oprichting te
Londen van een nationaal gedenkt ee-
ken voor den aanstoker van den Ja-
meson-inval en den stichter van Rho-
desië.
Wederom is een Blauwboek ver
schenen over de concentratiekampen
ditmaal met de opgaven van de sterf
te in Mei. Deze opgave is samenge
steld uit de wekelijks geseinde sterf
gevallen en is derhalve nog voorloo-
pig. Zij bedraagt op een zielental
van 116.572 (manner», vrouwen en
kjinde)ren) 196 Isterfgevallen. Voor
April waren de cijfers -16.535 en 264;
voor Maaxit 110.427 en 423. De sterfte
neemt dus nog steeds af.
Sedert Januari 1901 zijn in de kam
pen bezweken 15.206 kinderen en 4841
volwassenen.
Een transportschip met 400 krijgs
gevangen Boeren van St. Helena is te
Simonsbaai aangekomen.
De ziekte van koning ]£<lwar<i.
Het bulletin over 's konings toestand
meldt dat Z.M. steeds vooruit gaat;
de plaatselijke pijn neemt af en de
koning bracht een beteren dag door.
De beeldhouwer Carles by presi
dent Kruger.
De heer Antonin Carlès heeft een paar
weken te Utrecht bij President Kruger
doorgebracht, om op verzoek van bet
Pro-Boer-comité diens borstbeeld te ma
ken.
Aan een medewerker van de „Temps"
heeft de beeldhouwer zijn indrukken op
„Oranjelust" opgedaan, meegedeeld,
waarvan wij bier een verkleinde repro
ductie geven.
Den 12en Juni te Utrecht aangekomen,
begonnen de zittingen op 15 Juni. „Mijn
voorstelling aan het model", vertelde hij,
„zal ik nooit vergeten. Zij had plaats in
het salon van de villa, dat even klein
was, als President Kruger mij kolossaal
en enorm toescheen. Ik had twee zittin
gen per dag, die ieder ongeveer een
kwartier duurden. Bij de eerste zitting
zei ik den President, dat hij in mijn te
genwoordigheid kon doen, wat hij wilde.
President Kruger profiteerde hiervan om
met zijn secretaris te werken. Daar ik
geen Nederlandsch versta, was ik niet
hinderlijk of indiscreet.
U vraagt mij, wat mijn arüstenoogen
op het gelaat van den grijsaard konden
lezen. Voor zoover de ziel zich op het
gelaat weerspiegelt, heb ik bij den Presi
dent kenteekenen opgemerkt van kalmte,
kracht en vertrouwen.
Niet de minste schijn van droefheid of
neerslachtigheid. In zijn omgeving heb
ik soms even een uitdrukking van voor
bijgaande ontmoediging meenen te ont
dekken. Bij den President, nooit! Zijn ge
heele persoon ademt energie. Er is in
zijn ernstige houding en in zijn blik een
teeken van diep godsdienstig gevoel. Een
indrukwekkende bijbel lag open op de
tafel van het salon, waar ik werkte. Pre
sident Kruger zelf is een bijbelsche fi
guur Hij stelt waarlijk voor de herder
van zijn volk, hef geestelijk en tijdelijk
hoofd. Maar terwijl de afbeeldingen van
den Goeden eHrder, die blond en zacht
zijn, een herder van schapen passen, zou
vader Kruger, wegens zijn breedte en
zijn houding, een herder van runderen,
van krachtige runderen kunnen zijn.
Hem van dichtbij waarnemende, heb ik
in het gelaat van den President iets ik-
weet-niet-wat vrouwelijks gezien, dat de
uitdrukking van goedheid in zijn physi-
onomie voltooit.
De herinnering aan zijn luide stem
klanken, aan het zwaar geluid, wanneer
hij met zijn secretaris discuteert, zal mij
bijblijven. Ik verstond niets, maar ik
hoorde dat; de secretaris had zich dan
een opmerking of een oordeel laten ont
vallen, die den meester niet beviel.
Eens zoi ik tot den secretaris, opdat
hij het voor den President zou vertalen:
„Een volk als dat van Transvaal, dat
zulke burgerdeugden heeft getoond, kan
niet sterven". President Kruger ant
woordde: „Neen, het kan niet sterven.
Integendeel, een groot volk zal uit zijn
onverdiende rampen geboren worden".
fk herhaal: de President scheen mij
geen enkel oogenblik ontmoedigd toe. In
waarheid leent hij de laatste gebeurte
nissen, die in Transvaal hebben plaats
gehad en de werkelijke vredesvoorwaar
den niet. Hij weet, dat de Boeren de wa
penen hebben neergelegd, dat is alles.
In zijn omgeving schijnen de Engelsche
berichten, de eenige, die in Europa gege
ven worden, het onderwerp van gesprek.
Zij wachten.
Het leven, dat President Kruger leidt,
is tamelijk eigenaardig. Hij staat om tien
uur op, werkt, leest en wandelt tot één
uur in zijn tuin. Daarna luncht hij en
houdt van twee tot vier siesta. Tusschen
vier en zes besteedt hij zijn tijd evenals
des morgens met werken, lezen en wan
delen.
Om zes uur diner; om acht uur naar
bed. Maar van twaalf tot twee uur 's
nachts werkt hij weer met zijn secretaris.
Ik geloof, dat men 's nachts de belang
rijkste quaesties behandelt. Des morgens
om tien uur en des middags om vier uur
zat de President voor mij".
De buste is gereed op de groote sjerp
met het Transvaalsche wapen na, dat de
President draagt.
Een omwenteling.
In de Negerrepubliek Haiti is een
groote omwenteling ontstaan, die tot
burgeroorlog- anleiding beeft gegeven.
De president der Republiek, Tiresias
n, die den l5den Mei 1896 gekozen
was. had tweestrijd met zichzelf of de
grondwettelijke bepaling, „dat de pre
sident den 15 Mei van het zevende jaar
van zijn bewind aftreedt." beteekent
dat hij op 15 Mei 1902 of op 15 Mei
1903 moest heengaan. Het was onge
veer dezelfde vraag als dë zooveel op
zienbarende vraag, of de nieuwe eeuw
op 1 Januari 1900 of 1 Januari 1901
begint.
Verschillende opvattingen bleken te
bestaan bij de autoriteiten op Haiti
en dat verschil gaf aanleiding tot een
strijd, tot burgeroorlog en gevechten,
waarvan gevangenneming en terecht
stellingen het gevolg waren.
Totdat eindelijk president Tiresias
San» inzag dat zijn partij de zwakste
was, en besloot het eiland te verlaten
en zijn trouwe onderdanen in den
steek te laten.
Doch nauwelijks was de president
heengegaan, of de strijd ontbrandde
opnieuw, en veel heftiger. Want het
was niet langer over een academisch
strijdpunt, dat gekibbeld werd, maar
over de gewichtige vraag, wie de op
volger van president Sam wezen zou.
Niet minder dan zes personen achtten
■/icli geroepen en aangewezen om het
hoogste gezag op Haiti te aanvaarden.
Twee hunner betwistten elkander cl?
erfenis van generaal Sam met meer
dau woorden. Het zijn de vroegere
minister van finantiën Antenor Fir
min. laatstelijk gezant van Haüti te
Parijs, en de vroegere minister-pre
sident Callisthenes Fouchard.
Antenor Firmin. bracht met behulp
van eenige generaals een legertje op
de been, en nam de hoofdstad in be
zig waar hij zich als president liet
u troepen. Doch het bleek, dat Callis-
llienes Fouchard meer aanhangers
onder de bevolking had. Sedert zijn
twist met generaal Sam leefde Fou
chard als balling te Kingstown op Ja
maica maar hij onderhield voortdu
rend betrekkingen met zijn vrienden
en aanhangers op Haiti. Zoodra Sam
gevlucht was, kwam Fouchard naar
Haiti terug en nam bezit van de noor
delijk© havenstad, Kaap Haiitien. Fir
min liet hem daar niet met rust. Hij
wapende de vloot en begon Kaap Hai-
tic-n te bombardeeren waarbij zelfs
verzuimd werd, het bombardement aan
te kondigen, en den vertegenwoordi
gers der vreemde mogendheden gele
genheid te geven, de stad te' verlaten.
Tot Zondagavond duurde de strijd
tusschen Firmin en Fouchard. Een
landing door Firm,in beproefd werd
door Fouchard afgeslagen. De aan
hangers van Firmin begaven zich toen
weder aan boord van de regeerings-
schepen.
De consuls, die gelukkig uit de stad
'iin gekomen, waren aan boord van
den kruiser Crête a Pierrot" met ge
neraal Firmin.
Hoe deze strijd nog zal afloopen, is
niet te voorzien. Maar de vraag is ze
ker wel gewettigd', of de inzet liet wel
waard is. dat er zooveel bloed om ver
goten wordt.
Algemeen© Berichten.
De Amerikaansche staaltrust zal zich
in twee deelen splitsen, aan het hoofd
der eene fractie zal Morgan staan, aan
het hoofd der andere Carnegie.
Goto, de burgerlijke gouverneur
van Formosa, is te San Francisco
aangekomen en moet daar
hebben dat d'el Japan^ehe regeering
bereid is met Amerika te onderhan
delen over den afstand van de Filip
pijnen.
Te Londen zal een naltionaal ge-
denkteeken worden opgericht tereere
van Rhodes. Voor de uitvoering van
dit plan heeft zich een commissie ge
vormd met den lord-mayor aan het
hoofd.
Wannaer de kroning in den aan
staanden herfst plaats heeft, gelijk
men nu algemeen verwacht, dan zal
dit niet zonder antecedent zijn in de
Engelsche ge^chifödtoJnis. George I
werd 20 October 1714 gekroond; Geor
ge II, 11 October 1727; George III op
22 September 1761. veeritien dagen na
zijn huwelijk met koningin Charlotte.
Willem IV op 8 September 1831. Men
zoude dus haast kunnen zeggen, dat
sedert tiwee eeuwen de herfst eigen
lijk de traditioneele kroningstijd voor
de Engelsche vorsten is.
De Stuarts kozen bij voorkeur St.
.George's dag, 23 April. Op dien da
tum werden o.a. gekroond' Karei II
(1661), Jacobus II (1685) en koningin
Anna (1702).
Een taai schip mag genoemd wor
den de John Bowes, de eerste stoom
boot met ijzeren schroef, die te Jar-
row-on-Tyne vijftig jaar geleden door
Palmer Brothers gebouwd werd. De
boot meet 465 ton en was gestemd 30
reizen per jaar te maken tusschen
Newcastle en Londen. Het schfip ia
nog steeds in de vaart.
Eton zekere heen- Charlets Gaseiot,
die zijn schilderijen van groote waar
de aan :de National Gallery e|n de
City heeft vermaakt, heeft ƒ3.000.000
nagelaten aan het Slt. Thomas-hospi
taal te Londen. De rest van zijn na
latenschap, die netlto f 9.000.000 be
draagt, is aan andere liefdadige in
stellingen en voor een deel aan parti
culieren ten deel gevallen.
Maandagavond zijn overeenkomstig
Lond Cranborne's voorstel de voorde
kroning gebouwde vreugdevuren in
heel Engeland ontstoken. Dat onder
deel van de in 't water gevallen kro-
ningsprét hebben de Engelscheq dus
ook gehad,
liet signaal werd gegeven door een
reuzenwiel, dat in Earlfe Court werd
opgelaten. Men rekent, dalt er ruim
2000 vuren gebrand hebben.
Aan de kust waren zij vooral goed
zichtbaar te Dover, Great Yarmouth,
Chatham, Bristol, Newcastle-on-Tyne
en Plymouth.
Alle employés van de Canadeesche
Noordea'spoorwegmaat^chiappijbe
halve het kantoorpersoneel en de ma
chinisten hebben Maandagavond het
werk gestaakt omdait de maatschappij
de werkliedenvereenigingen niet wil-
wil erkennen. Het verkeer staat ge
heel stil.
Fsïssillt-toiia
Naar het Fransch
van
HENRI GREVILLE.
17.
Toen hij tegen (twaalf uur in zijn
hotel terugkwam, gaf men hem met
zijn sleutel een haastig (toegevouwen
briefje. Onder het rose gaslicht, open
de hij het en las:
„Waarde vriend. Mama is een uur
nadat je weg was, overleden. Ik ben
blij, dalt zij je gekend) heeft en dat ze
je genegen was, nu kan je haar met
i^ons beweenen. Met mij gaat het goed
■naar papa's hart is gebroken.
Je vriendin Ella Bright."
Wanneer heeft men dit gebracht?
yoeg Frankley.
Tegen negen uur, van avond,
ntwoordde men hem. Langzaam ging
lij de trap op naar zijn kamer, vaag
jewusit dat hij slecht had gedaan zoo
gelukkig te zijn geweekt, terwijl zijn
goede vrienden zooveel verdriet had
den.
Hij ging naar bed, maar zijn slaap
was niet rustig. Nu eens zag hij Katie
lachen en hem van zich af stoot en,
terwijl haar oogen hem aanhoudend
tot zich trokken, dan weer was het
miss Bright, met bloemen bekransd,
die achter een lijkstoet liep.
Dit laatste visioen kwelde hem ein
delijk zoo, dalt hij opstond om het van
zich af te schudlden.
Na nog eenige keeren zijn kamer
op en neer te zijn geloopen, ging hij
weer in bed en sliep in, maar een
uur daarna verrees het visioen weer
voor zijn starenden blik.
Nu was het Katie, die mét haar ko
ninklijken mantel van rood fluweel
de lijkstoet aanvoerde; hij wilde we
ten wie daar ruétte in de open dood
kist door architecten gedragen en
toen hij den sluier had opgelicht, die
hét gezicht van den doode bedekte,
bemerkte hij tot zijn wanhoop, dat
het Ella Bright was.
Dalt is zij toch niet? riep hij tot
de zegevierende Katie.
Zij is het, antwoordde de trot-
sche schoonheid. Zij is het, en wij
zullen over een eeuw trouwen.
Dezen keer was zijn schrik zoo j
groot, dat hij wakker werd.
XVIII.
Een rose streep aan den hemel kon
digde den dageraad! aan; hij kleedde
zich aan en ging uit.
Alles sliep nog in het hotel en daar
buiten. Dei muisschen alleen begon
nen hier en daar te vliegen. Lang
zaam envoi bittere gedachten,slenter
de hij door de straiten, die het park
omgaven. Zijn droom had zijn zenu
wen geschokt, en hij voelde intens,
d|ie onbéschrijffejlijke, onoverwinbare
droefheid van den aanbreken den dag,
droefheid die weinigen kennen, maar
die op die enkelen zulk een onweer
staanbare uitwerking heeft.
Terwijl hij langs hét park liep, her
innerde hij zich de grafzerken, die
zulk een vreemden indruk op hem ge
maakt hadden, toen hij ze in gezel
schap van John May had weerge
zien.
't Is toch waar, dacht hij, dat
wij bij eiken étap den dood ontmoe
ten.
De hemel werd met een rossigen,
gulden gloed overdekt; lichte vlok-
achtige rose wolkjes zweefden naar
het Westen, voortgedreven djoor een
licht briesje; eensklaps deed het
schitterende zonlicht hét firmament
in zijn purpergloed baden; alles wat.
even te voren een weinig van het my-
slterieuse had1, werd nu werkelijkheid;
de gesloten deuren en vensters, de
verlaten straten, alles kreeg een hard
aanzien.
Het was niét meer de slapende
stad; het was de groote metropool fn
zich zelf teruggetrokken, beveiligd
voor nieuwsgierige blikken.
Al wist Horace ook, dat hij hier
thuis hoorde, hij voelde, dat elke wo
ning hem ais een vreemdeling be
schouwde en hem de gastvrijheid van
haar stoep, van haar venster wei
gerde...
Met beklemd hart begaf hij zich
naar den oever der Charlesrivier en
daar verwarmde het schouwspel van
de ontwakende natuur zijn ziel.
Daar was alles leven en beweging.
Het leven van de rivier begint lang
vóór het eerste gloren van den dage
raad; de meeuwen vlogen hoog in de
lucht of scheerden langs de waterop
pervlakte met scherpen vleugelslag.
Het krioelde- van bootjes en sloepen:
een der booten, geroeid door zes jonge
mannen, doorsneed het wartel met.
haan- twaalf prachtig gehanteerde
riemen, -en di{ie schoenejrs voeren
langzaam dicht achter elkander, den
stroom op.
Men ontmoet den dood, maar
men heeft het leven, dacht Horace.
En vol wroeging over zijn gelukkige
stemming begaf hij zich te voet, al
leen, naar Cambridge.
'tHad nauwelijks zes uur geslagen
toen hij zich voor den ouden olm be
vond, onder wiens takken hij den vo-
rigen dag zijn geluk had uitgestort.
Kon hij zich op datvroeeg uur bij zijn
vrienden aanmelden? Neen, natuur
lijk. Hij vroeg zich zelfs af, wat hij
daar kwam doen. Zijn graad van
intfiniiteit met de familie van den
leeraar verbood dat bezoek. En toch
vond hij hét wel hard te moeten te-
rugkeeren zonder het minste bewijs
van deelneming te hebben kunnen ge
ven.
Hij was daar gekomen, gedreven
door gevoel en niet door redencering
Hij had spijt zich egoïst te hebben
getoond, al was het ook tegenover
zich zelf, zonder dat iemand er iets
van wist..
Hij had behoefte gevoeld Ella te
troosten.
Hij hield innig veel van haar. van
die arme, kleine, teere, bloem; iets
onbestemds, iets geheimzinnigs had
hem in het briefje, dat zij in haast
had geschreven, een groot verdriet
geopenbaard, intiemer, meer ver
borgen, dan zij uitdrukte. Zij schreef
dat hét hart van haar vader gebroken
was, en Horace had begrepen, dat
het hart van Ella het nog meer was.
Met gebogen hoofd, eenigszins be
schaamd, wilde hij den terugweg
naar de stad weder aannemen, toen er
een venster op de eerste verdieping
geopend werd. Hij sloeg de oogen op
dankende een dienstbode te zullen
zien, aan wie hij zijn kaartje zou
kunnen geven... Het wafe Ella's ge
zichtje, dalt hij bemerkte tusschen
de takken van den ouden olm. Gehuld
in haar wit nachtgewaad, aan de
polsen en den hals gesloten, leunde
zij met beide ellebogen op de venster
bank, en met de oogen ten hemel ge
slagen, smeekte zij als een onzicht
bare barmhartigheid af.
De vogels vlogen al spelende om het
huis heen zonder dat zij ze zag. Haar
fijn en zacht gelaat drukfte zooveel
stil verdriet uit, dat Horace zich tot
in ft diepste van zijn ziel ontroerd
gevoelde. Dat teere hoofdje was ge
bogen onder den last van haar ver-
