De Ster tan iiei Zuideu
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
20e Jaargang
Zaterdag 2 Augustus 1002,
No. 5856
DAGBLAD
A BON Is KM ENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden 1.20
Voor de dorpen ia den omtrek wAgent s::gd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het yeheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per traanden0.37J£
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIEN
Van 15 regels 50 Ots.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaateruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regeL
Bureaux: Gebouw Het Spaarne. Zuidei" JBu.lt€MlSpa«irtie ^ÏO.
Telefoonnnmmer der Redactie 60<). fetefoonnuuinier der Administratie 1213.
Intercommunale aansluitiug.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES; Succ., Parijs 31^* Fauboura Monanartre.
Haarlem's Dagblad van 'i Ang.
bevat o. a.:
Russische knevelarij, Uit Zuid-
Afrika, Een gesprek met i)r. Kos
ter. Goed aangelandPresident
Steijn
Advertentiën
VOOE HET
Zaterdagavondnummer.
Meermalen zijn wij tot ons leedwezen
genoodzaakt Advertentiën af te wijzen
voor het Zaterdagavondnummer, die des
Zaterdagsmorgens pas worden bezorgd.
Wil men zeker zijn van de plaatsing
dan is inzending op Vrijdagavond noo-
dig, uitgezonderd natuurlijk kleine ad
vertenties of familieberichten, die moei
lijk vooraf kunnen worden ingeleverd.
DE administratie.
Politiek Overzicht.
Hadden we gisteren gelegenheid te
wijzen op staaltjes van Rusischen wille
keur en knevelarij, thans wordt uit Fin
land aan de ,,Voss. Zeil", weer iqts be
richt, dat een hel licht werpt op de on-
derdrukkingsmanieren van den Russi-
schen beer. Er is nl. weer een nieuw be
wijs van het streven om aan de zelfstan
digheid van dit grootvorstendom een
eind te maken. Tot dusver werden de wet
ten, afgekondigd „namens den Groot
vorst van Finland", met medewerking
van den Senaat uitgevaardigd en dus
met mede-onderfeelcening van dit regee-
ringscollege. Dit kon dus zijn medewer
king onthouden, wat dan ook eens ge
beurd is. Om zulks voor het vervolg on
mogelijk te maken, worden nu in het
staatsblad de wetten afgekondigd als
ukasen van den „keizer van Rusland".
De leden van den Senaat hebben dus niet
meer hun medewerking te verleenen.
Verder was het van ouds in Finland ge
bruikelijk dat de wetten in de kerken van
den kansel werden afgelezen. Toen dit
indertijd met de bekende wet op den
krijgsdienst zou geschieden, verlieten de
Finnen de kerk of zij verhinderden den
geestelijke het stuk voor te lezen, terwijl
ook sommige geestelijken weigerden het
te doen. Om deze moeielijkheid te ont
gaan, is nu ook hieraan een einde ge
maakt.
Zoo gaat Rusland voort stukje voor
stukje onder zijn bèerenklauwen weg te
slaan wat nog maar slechts schijn of
schaduw van zelfstandigheid gaf, en
worden de Finnen steeds meer gekne
veld en onderdrukt.
Het Russische regime is hard. en laat
zich in al zijn strengheid en hardheid
voelen aan het Finnenvolk, waarin het
vurig verlangen om zich vrij te maken
van de Russische overneersching diep
geworteld is.
De burgeroorlog in Haiti neemt een
zeer grooten omvang aan en het wordt
daar werkelijk voor öe Europeanen ge
vaarlijk.
Hier volgt een en ander uit den loop
van zaken, die tot de troebelen aanlei
ding gaven.
Toen de pretendent naar het president
schap in Mei te Kaap Haiti aankwam
werd hij met geestdrift ontvangen. Maar
toen de algemeene verkiezingen begon
nen, maakte de vroeger met Firmin be
vriende 80jarige generaal Nord, die door
eenige gewetenlooze politici was opge
stookt, van de gelegenheid gebruik om
voor zich zelf te werken. Hij liet de
stemlokalen door militairen bezetten en
wie niet naar zijn zin wilde stemmen,
werd eenvoudig niet toegelaten en op
den koop toe mishandeld. De vrienden
van Firmin protesteerden tegen zulk een
wederrechtelijk optreden, maar werden
met militaire kortheid door generaal
Nord teruggewezen zelfs de instructies
van de voorloopige regeering te Port-
au-Prince negeerde hij en ging voort
voor zich zelf op tie meest krachtige wij
ze te werken.
Op 27 Juni liet admiraal Killick, die
met den Haitischen kruiser „Crête-a-
Pierrot" voor Kaap Haiti lag. generaal
Nord een protest toekomen, waarin hij
dreigde, de stad te zullen beschieten,
als de stembureaux niet direct door de
militairen werden ontruimd en de gene
raal er niet voor zorgde, dat de verkie
zingen der afgevaardigden rustig en zon-
gewelddadige pressie plaats hadden.
Het zou ten slotte door de inspannen
de pogingen van de buitenlandsche con
suls nog gelukt zijn Nord en Firmin, zoo
niet te verzoenen, dan toch voor een
bloedige botsing te bewaren. Maar eeni
ge intriganten haalden den ouden Nord
over tot een poging om met geweld van
wapenen de marine-soldaten uit de stad
te verdrijven vandaar het gevecht in
de straten van Haïti, waarin vele men
schen omkwamen. De toestand werd nog
verschrikkelijker, toen admiraal Killick
van tijd tot tijd de stad door zijn krui
ser liet bombardeeren.
Het kwam ten slotte -uóver, dat de
consuls openlijk beleedigd werden en
daar men vreesde, dat Killich, nadat hij
eerst na een hevig gevecht de stad ver
laten had. zou terugkeeren en de stad
beschieten, verzamelden zich gewapende
benden voor de consulaatgebouwen en
dreigden deze in brand te steken en te
plunderen als de ,,CrCte-a-Pierrot" te
rugkeerde en de stad nog eens bombar
deerde. Op telegrafisch verzoek van de
consuls, wier leven in gevaar was, ver
scheen na eenige dagen gelukkig het
Amerikaansche oorlogsschip, dat. zooals
reeds vermeld, de in gevaar verkeerenden
zou opnemen.
Steeds neemt de opstand in omvang
toe en het is te verwachten, dat de moord
en brandperiode .hier opnieuw voor de
deur staat.
Buitenlandsch Nieuws
Uit Zuid-Afrika.
Botha, de la Reij en de Wet zijn
teren dus met de Saxon van Kaapstad
in zee gestoken. Tot het laatst toe heb
ben d'e Afrik aandJers bun getoond, hoe
zij hen vereeren. Te Stellenbosch wer
den de twee rijtuigen, waarin zij en
hun gevolg gezeten waren, elk door
zestig studenten getrokken.
Generaal Botha nam in de toespraak
die hij te Stellenbosch, zetel van bel
bekende College, hield de gelegenheid
waar om een beleende Engelsche lasve-
rin te weerspreken door te zeggen, dat
de d'ag waarop de vrede gesloten wer.J
de dToevigste dag zijns levens was
Toen zeide hij nog: ..Ofschoon v ij
de Afrikaander nationaliteit op et ii
manier begraven hebben..." Al wie dat
Afrikaansche ..op een manier" \-
staan. zullen Botha'^ bedoeling
rijpen Botha roemde Steijn als u
staatsman van den oorlog Hij raadcl-
voorts aan. de politick te laten ruste.11
en te trachten gelukkig te worden ->.•
Zuid-Afrika. Hij prees Stellenbos.-h.
dat de dominees heeft gekweekt die de
Boeren in den oorlog door dik en dun
gevolgd zijn. En hij noemde de v 'ou
wen de heldinnen van de oorlog.
Generaal de la Reij, die misschien
het verslag van zekere toespraak van
prins Heinrich te New York gel?-n
heeft, zeide dat de professoren te Siel-
lenbach ook generaals zijn, op «en
manier dan. Zij zorgen voor het oirJ.-r-
wijs en de opleiding van het volk. .1
slagen zij in hun taak. dan is de toe
komst \an liet Afrikaander volk ver
zekerd.
Wij lezen in een Engelsch blad,
dat de heeren Wessels, Wolmarans
en Fischer op hun verzoek, te Londen
gedaan, om naar Zuid-Afrika te mo
gen Iterugkeeren, van den mfcrrister
van oorlog ten antwoord hebben ge
kregen, dat zij zich tot de militaire
overheden te Pretoria hebben te wen
den.
Dit bericht is ten deele oud, ten
deele n'ëuw, maar onjuist. Het is
nieè waar, dat die drie heeren om
verlof gevraagd hebben, naar Zuid-
Afrika terug te keeren. Wat, waar is,
en wij hebben dat reeds een maand
geleden gemeld, is, dat burgers van
de voormalige republieken, die te
Londen gevraagd hadden om verlof
naar hun land terug te keeren. ten
antwoord hebben gekregen, dat zij
daartoe bij den opperbevelhebber in
hun land (d.i. bij lord Milner) aan
zoek moeten doen.
Wij hebben toen tevens gezegd, dat
dit een bedekte vorm van weigering
was. Inderdaad heeft sinds dien een
voormalig burger van de Z.-A. Repu
bliek hier te lande, die reeds naar
Transvaal had geschreven om ver
gunning tot 'terugkeeren te verkrij
gen, ten antwoord ontvangen, dat hij
daar aan het verkeerde kantoor was:
hij moestt te Londen wezen. Wat de
reden kan zijn om. waar anderen,
krijgsgevangenen en vreemdelingen,
wel naar Zuid-Afrika mogen voor
malige burgers het verlof te weige
ren. is niet duidpliik De persoon,
wiens wedervaren wij vermeld heb
ben, kan niet gerekend worden tot
de ..ongewenschten", diie Chamber
lain niet meer rtoelaten wil. Hij heeft
in den oorlog in het geheel geen rol
Kenmerkend is ook het bericht, dat
handelt over de voorwaarden, waar
onder de Portugeesche regeering
menschen te Lourenco Marques aan
wal wil laten. Zij moeten o.a. f 240
storten. Geen kleinigheid! Maar zoo
heeft Portugal aldoor van den oorlog
willen halen wat er te halen viel. En
zonder een Engelsch vierlof brief je,
da|t men in Transvaal mag binnenko
men, kan m©n nog niet aan wal,
als men binnen de week geen werk te
I.ourenfo Marques vindt. Maar met
enkele ponden sterling meer zullen
de Portugeesche heeren het daarmee
zoo nauw niet nemen, ^denken wij.
Uit het Engelsche Lagerhuis.
Het Lagerhuis nam met 183 tegen 86
stemmen een krediet aan van 250.000 pd.
sterling als een gift voor de West-Indi
sch,- koloniën. Minister Chamberlain zet
te uiteen dat het doel van de schenking
is de suikerplanters in staat te stellen om
het tijdsverloop fot de afschaffing van
de premies in 1903 door te komen. De
suikerplanters vragen slechts een billijke
behandeling en geloofden, dat, als de
premies worden afgeschaft, zij m staat
zouden zijn, den strijd tegen de Euro-
peesche mededinging vol te houden. De
minister gelooft dat de suikerconventie
een afdoende maatregel is; de overeen
komst behoort naar de letter en den
geest te worden uitgevoerd.
Da agitatie in Frankrijk.
Te Landernean, waar het verzet der in
woners ernstige troebelen deed vreezen
bij gelegenheid van de sluiting van de
zusterscholen, is de toestand minder ge
spannen geworden. De zusters verlieten
de stad.
Te St. Meen duurt het verzet nog voort.
Algemeene Berichten.
Eenige maanden geleden heeft er
in de City een hevige brand gewoed
die negen menschen het leven kostte.
Het publiek en een groot deel der pers
weet de uitbreiding van dezen brand
en haar treurige gevolgen aan het
slecht optreden van den brandweer.
Deze meeningen werden zóó scherp
geuit, dat er een jury benoemd werd
om na te gaan de oorzaak van den
dood der negen ongelukkige». Deze
jury noemde als oorzaak van den
brand de nalatigheid' van de maat
schappij die de electrische leiding in
het huis had doen maken. Het aantal
slachtoffers zou echter minder groot
geweest zijn. zegt de jury. wanneer de
reddingsladiders niet te kort gewees;
waren. Ten slotte noemt de jury een
reeks van verbeteringen, die zij gaar
ne zou zien toegepast op het matiri-
aal van de brandweer.
Dinsdag is aan de leden van het
Lagerhuis uitgedeeld een Blauwboek
over den handel van Engeland.
De uit- en invoer toonen va nl897
tot 1900 een voortdurende stijging. In
1901 kwam een vermindering voor.
In 1897 bedroeg de waarde van
den invoer ongeveer öj milliard gul
den, in 1900 6J milliard. In 1901 was
het itotaal gedaald met 25 millioen
gulden- De Vcroenigde Staten voe
ren het meest in Engeland in. Van IJ
milliard in 1S97 steeg deze invoer tot
bijna 2 milliard in 1901. Na Amerika
volgt Frankrijk met een invoer voor
600 millioen gulden in 1901, of ruim
30 millioen minder dan in 1900.
De „Patria" meldt, dat de koning
van Italië, vergezeld van minister Prl.
netti. den 22en Augustus uit Rome zal
vertrekken, om den 24en de gast te
zijn van den Duitschen Keizer te
Behjn.
De officieele bekendmaking te Bern
van het herstel der goede betrekkingen
tusschen Zwitserland en Italië, waarvan
Reuter hedennacht seinde, luidt aldus:
„Dank zij de goede diensten der Duitsche
rijks regeer ing hebben de Zwitsersche en
de Itaiiaansche regeering, ten einde hun
ne wederzijdsche vertegenwoordiging we
der in geregelde betrekking te brengen,
besloten om, onder gelijktijdige terugroe
ping hunner gezanten, de heeren Dr.
jur. G. Carlin en Silvestrelli, de voor
loopige leiding der gezantschappen, tot
aan de spoedige benoeming van nieuwe
titularissen, op te dragen aan de eerste-
secrteanssen. de heeren gezantschaps-
raud Fernand du Matheray en G. de
Martino".
Volgens een bericht in de „Frankf. Ztg,"
toont het garnizoen van Konstcpitinopel
weer eens teekenen van ontevredenheid.
De regeering heeft de soldaten voor 't
oogenblik opnieuw den mond gestopt
do r van de tabaksregie 50.000 pd st. T
ie leenen. tegen 7°o en een maand soldij
te betalen.
In diplomatieke kringen in de Turk-
sche hoofdstad heet men met meer dan
gewone aandacht de verwikkelingen in
Macedonië te volgen Ondanks alle offici
eele tegenspraak worden de verhalen
van gevechten bij Stroemitza bevestigd.
Een rijk Armenisch bankier, een zekere
Tsjadsjian, is dezer dagen aangehouden
onder beschuldiging van een geheime
briefwisseling te onderhouden met. Mah-
moed-Damed, den voortvluchtigen. ver
oordeelden zwager des Sultans Na drie
dagen gevangen gezeten te hebben is de
Armeniër echter door tusschenkomst van
den grootvizier losgelaten.
Te Kaïro zijn 41 nieuwe gevallen van
cholera geconstateerd en 35 sterfgeval
len; te Mucha21 nieuwe en ï-f sterfgeval
len.
Naar de Temps" meldt is te Lourdes
een zware brand uitgebroken.
Stadsnieuws.
Haarlem. 1 Augustus 1902.
In de afgeloopen maand
het Stedelijk Museum van schilderijen
en oudheden op het Raadhuis bezocht
duor 966 personen tegen betaling en door
444 personen zonder betaling.
Frans Rosier. Het bericht in een
der plaatselijke bladen, als zou het huisje
op de Raam vest, waar de moord op mej.
van Weemen plaats vond, onder toezicht
van den hoofdinspecteur van politie Nol-
thenius, weder zijn gebracht in den toe
stand. waarin men het vond bij de ont
dekking van den moord, is geheel be
zijden de waarheid.
Het huisje is nog steeds gesloten, en
naar wij uit de besta bron vernemen,
heeft daarin.sedert den moord, geen en
kele verandering plaats gehad.
Ook het in dit bericht uitgesproken
vermoeden, als zou Rosier niet. doch een
ander schuldig zijn aan den moord, be
rust geheel op phantasie en onderstel
lingen.
Wanneer wij ook eens wilden phanta-
seeren, dan meenen wij op de gron
den door het bewuste blad aangehaald,
ais zou de moord het gevolg zijn van de
herkenning van den moordenaar door
het slachtoffer, waardoor het h. i. Frans
Rosier niet zou kunnen zijn, Juist inte
gendeel, dat dit het vermoeden tegen
Haarlemsche Frans doet versterken, daar
Mej. v. Weemen hem van vroeger moet
hebben gekend, en ten tweede ook hier
door, dat Rosier door 2 personen is her
kend als de persoon, die in die dagen op
de Raamvest heeft geloopen.
Of ooit iets van deze laaghartige daad
zal uitkomen, is te betwijfelen, daar de
ëenige persoon, die inlichtingen zou
kunnen verstrekken, dood is.
Het verhoor van Haarlemsche Frans in
deze zaak, heeft tot dusver nog niets op
geleverd.
Hedenmiddag werd de instructie in za
ke de afdreiging voortgezet.
Been gebroken. Een der werklie
den der Gentrale Werkplaats. Jansen ge
naamd. had gisteren, terwijl hij bezig
was met het repareeren van een rijtuig-
kap hef ongeluk daarvan af te vallen,
met het ongelukkig gevolg, dat hij met
een hoofdwonde en een gebroken been
werd opgenomen.
Dr. Hoogcarspel verleende de eerste
geneeskundige hulp.
Per brancard werd Jansen naar het St.
Elizabeths Gasthuis overgebracht, waar
bleek, dat de hoofdwonde van weinig be-
teekenis was
Orgelconcert. Het orgelconcert
was Donderdag buitengewoon druk be
zocht, waartoe voorzeker de medewet
king van den violist, den heer E. A. Cats,
het zijne heeft bijgedragen.
Maar behalve deze zeer gewaardeerde
medewerking, had nog de welbekende
en gaarne gehoorde zanger Carel Phlip-
peau zich bereid verklaard het concert
op te luisteren. Waarlijk, het was voor
de aanwezigen eene groote verrassing,
toen in het laatste nummer Carel Phlip-
peau met zijn heldere, mooie stem het
„Panis Angelicus" kwam voordragen,
met begeleiding van orgel en viool.
Dit nummer was één der glanspunten
van het uitstekend geslaagde orgelcon
cert, dat den aanwezigen veel voldoening
heeft geschonken.
G renscommissie. Donderdag
heeft de Protest antsche kiesvereeni-
ging vergaderd, en toi candidaten
voor de Commissie voor de grensre
geling gestold de heeren H, T. Wesxo-
l ouen van Meeleren en J. B. Lasschuit
Hiermee zijn de aanwijzingen afge
loopen en de 25 namen bekend.
Wij hebben ons de moeite gegeven,
eens na te gaan hoeveel van deze 25
personen nu wel geboren Haarlero-
mers zijn. Immers men zou mogen
FcnUiftoB*
Vertaald uit het Italiaansch.
9.
Maar wees voorzichtig en ver
standig. Luigi. We kunnen ten slotte
niet allen hertogen zijn. en daarom
moeten wij schranderder zijn dan zij.
of wij zijn verloren. Wanneer gij 't
kasteel goed in het oog houdt, dan kan
noch Attilio's aankomst aldaar, noch
zijn vertrek naar Napels u ontgaan,
en wanneer wij weten wat hij bij zijn
ouders bereikt heeft kunnen wij ver
dere stappen doen. Begrepen?
Ik zal op mijn hoede zijn papa
Tegen den middag ging Castaldi naar
Castellemare terug, waar hij den trein
naar Napels nam, terwijl don Luigi
in Positano rondhinkte, zich niet vis.
schers onderhield en zijn spionnen-
dienst zoo goed mogelijk waarnam.
VL
Als een rotsklomp met sterk afhel
lende wanden, verheft zich uit de
blauwe wateren van de Thvrrheensche
zee het eiland Capri. Tusschen de
twee voornaamste bergen van 't eiland
ingesloten, den Monte solaro in het
noorden en de Tiberiusrots in het zui
den, ligt het idyllische stadje Capri.
omgeven door prachtige olijfbosschen
wijnbergen en heerlijke tuinen. Vij
gen- en oranjeboomen, stekelige ko
lossale cactussen, agavenpalmen. die
droom end-grotesk met hun lange tak
ken in den wind ruischen. maken het
kleine eilandje inzonderheid voor den
bewoner van het noorden tot een
waar paradijs.
Op het terras van het hotel Quisl-
sana, vanwaar men een prachtig ge
zicht heeft niet alleen op Capri, maar
ook op de zich daartegenover verhef
fende kusten van Beneden-Italië van
de ruinen van Bajae. de golf van Na
pels met den altijd rookenden Vesu
vius en de overblijfselen van Pompeji
en Herculanum tot Calabrië toe, liep
een jonge man van omstreeks twee en
twintig jaar in hevige gemoedsbewe
ging op en neer.
Ofschoon hij van tijd tot tijd met
groote belangstelling met een verre
kijker naar de golf van Palermo tuur
de. scheen hij aan al de wonderen, die
zich aan zijn blik vertoonden, weinig
opmerkzaamheid te wijden. Men zag
liet hem op 't eerste gezicht aan. dat
hij niet slechts rijk. doch ook een man
van aanzien was. Zijn teint had die
eigenaardige, naar het bruin zwee.
mende kleur, zooals men inzonderheid
bij van oudsher daar gevestigde fami-
liën aantreft. Het gelaat was zeer
sympathiek, uit de fiere levendige,
schitterende oogen spraken jeugdige
levenslust en zorgeloosheidde fijne
fraaie lippen waren versierd met een
dunnen donkeren knevel.
Deze jonge man was de hertog At-
lilio dei Tibaldi.
Hij scheen slecht gehumeurd te zijn.
Den lichten strooien strandhoed op 't
achterhoofd geschoven, trok hij de
wenkbrauwen korzelig samen, en nu
en dan stampte hij ongeduldig op
den grond.
Na eenigen tijd verscheen een heer
cp het terras, die wat ouder dan her.
tog Attilio, even elegant gekleed was
daarentegen had zijn gezicht iets te-
rugstootends, Hij lichtte den loeren
den blik scherp onderzoekend op den
jongen hertog, terwijl er om zijn lip
pen een klein spottend lachje speelde.
Welnu, hertog, zijn de contanten
er vroeg hij nader tredend.
Blijkbaar hinderde het den jongen
man door een man 3ls hij gewezen fe
worden op zijn verplichtingen die hij
in een oogenblik van lichtzinnigheid
had aangegaan. Ook ontsnapte hem
de licht spottende toon niet. waaror
de vraag werd gedaan.
Gij zult dat moeten afwachten
don Cianino, zeide deze driftig.
De andere mat hem met een kalmen
blik en antwoordde na een pauze
Tot vanavond, langer niet.
Dat is ook niet noodig, antwoord
de Attilio troisch. het spreekt van zelf.
dat ik mijn woord gestand doe, in he:
l ijzonder tegenover menschen als gij.
Er kwamen nu nog meer gasten van
't hotel, dames en heeren. op het ter
ras, daar het diner juist was afgeloo.
pen, en hoewel er geen woord meer
gesproken werd over de ongelukkige
sjieelzaak dor jonge heeren. meende
hertog Attilio toch dat de blikken van
een groot deel der aanwezigen op hem
gevestigd waren.
Dat scheen hem op den duur onver-
dragelijk toe, en hij verliet het terras
cm zich naar zijn kamer te begeven,
van waar hij weer met ongeduldig ver
langen naar de zee tuurde, naar den
golf van Positano, vanwaar hij hulp
in zijn fatalen toestand verwachtte.
Hij wist, dat zijn zuster haar kon ?n
ook zou schaffen en wijl don Luigi
had beloofd, zoo spoedig mogelijk van
Positano naar Capri terug te keeren.
had hij eigenlijk reeds lang hier moe-
Ln wezen; in elk geval kon hij nu
ik oogenblik opdagen.
Maar liet geduld van Attilio werd
op con harde proef gesteld. Eerst te-
g. n drie uur dos namiddags ontdekte
bi] een zeilboot in de open zee. waar
in hii met zijn verrekijker een bedien
dein de livrei van de dei Tibaldi
c ndorschiedde. Wat zou dat betecke-
nen? Was don Luigi verhinde d zelf
terug te komen, of had Ce=ii a hem
niet ten \olle vertrouwd en daarom
een bediende gezonden Dit was zeer
goed mogelijk, want hij liad zelf in
den beginne immers ook geaarzeld,
oon Luigi met een commissie te be
lasten en het ten slotte alleen gedaan,
omdat er geen ander beschikbaar was.
Dat zijn zuste de cheque zou zenden,
daaraan twijfelde hij geen oogenblik.
Daarom verliet hij, teneinde zoo spoe
oig mogelijk in het bezit ervan te ge
raken. het hotel, en begaf zich naar
ae haven, waar de boot zou aanleggen
Toen hi; een half later daar was
aangekomen, zag hij tot zijn voldoe
ning, dat de boot reeds dicht genaderd
inter niet volle zeilen de haver, binnen.
Reeds van verre herkende Attilio in
ion bediende don kamerdienaar van
zijn vader. Hij schrikte onwillekeu
rig Ilad zijn vader van zijne verlie
zen bij het spel gehoord Dat zou
verschrikkelijk wezen.
Attilio studeerde te Napels in de
rechten* en reeds de omstandigheid,
dat bij Ni.pels buiten de' vacantio ver-
later. had zou hem door zijn vader
kwalijk genomen worden.
- Dominico, riep hij den bediende
toe. wat moet gij hier?
De bediende maakte een diepe bui-
p ng. Zijne edelheid de hertog, uw
\ader. heeft mij gelast u dadelijk de
zen brief te overhandigen, en de boot
waarmee ik gekomen b*n, ter uwer
beschikking te stellen.
(Wordt vervolgd).