De Ster tan iiei Zuideu NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD. Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken. 20e Jaargang Zaterdag 2 Augustus 1002, No. 5856 DAGBLAD A BON Is KM ENTSPRIJS Voor Haarlem per 3 maanden 1.20 Voor de dorpen ia den omtrek wAgent s::gd is (kom der gemeente), per 3 maanden1.30 Franco door het yeheele Rijk, per 3 maanden1.65 Afzonderlijke nummers0.02^ Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per traanden0.37J£ de omstreken en franco per post0.45 ADVERTENTIEN Van 15 regels 50 Ots.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem is de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15. Groote letters naar plaateruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat. Reclames 30 Cent per regeL Bureaux: Gebouw Het Spaarne. Zuidei" JBu.lt€MlSpa«irtie ^ÏO. Telefoonnnmmer der Redactie 60<). fetefoonnuuinier der Administratie 1213. Intercommunale aansluitiug. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM. Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONES; Succ., Parijs 31^* Fauboura Monanartre. Haarlem's Dagblad van 'i Ang. bevat o. a.: Russische knevelarij, Uit Zuid- Afrika, Een gesprek met i)r. Kos ter. Goed aangelandPresident Steijn Advertentiën VOOE HET Zaterdagavondnummer. Meermalen zijn wij tot ons leedwezen genoodzaakt Advertentiën af te wijzen voor het Zaterdagavondnummer, die des Zaterdagsmorgens pas worden bezorgd. Wil men zeker zijn van de plaatsing dan is inzending op Vrijdagavond noo- dig, uitgezonderd natuurlijk kleine ad vertenties of familieberichten, die moei lijk vooraf kunnen worden ingeleverd. DE administratie. Politiek Overzicht. Hadden we gisteren gelegenheid te wijzen op staaltjes van Rusischen wille keur en knevelarij, thans wordt uit Fin land aan de ,,Voss. Zeil", weer iqts be richt, dat een hel licht werpt op de on- derdrukkingsmanieren van den Russi- schen beer. Er is nl. weer een nieuw be wijs van het streven om aan de zelfstan digheid van dit grootvorstendom een eind te maken. Tot dusver werden de wet ten, afgekondigd „namens den Groot vorst van Finland", met medewerking van den Senaat uitgevaardigd en dus met mede-onderfeelcening van dit regee- ringscollege. Dit kon dus zijn medewer king onthouden, wat dan ook eens ge beurd is. Om zulks voor het vervolg on mogelijk te maken, worden nu in het staatsblad de wetten afgekondigd als ukasen van den „keizer van Rusland". De leden van den Senaat hebben dus niet meer hun medewerking te verleenen. Verder was het van ouds in Finland ge bruikelijk dat de wetten in de kerken van den kansel werden afgelezen. Toen dit indertijd met de bekende wet op den krijgsdienst zou geschieden, verlieten de Finnen de kerk of zij verhinderden den geestelijke het stuk voor te lezen, terwijl ook sommige geestelijken weigerden het te doen. Om deze moeielijkheid te ont gaan, is nu ook hieraan een einde ge maakt. Zoo gaat Rusland voort stukje voor stukje onder zijn bèerenklauwen weg te slaan wat nog maar slechts schijn of schaduw van zelfstandigheid gaf, en worden de Finnen steeds meer gekne veld en onderdrukt. Het Russische regime is hard. en laat zich in al zijn strengheid en hardheid voelen aan het Finnenvolk, waarin het vurig verlangen om zich vrij te maken van de Russische overneersching diep geworteld is. De burgeroorlog in Haiti neemt een zeer grooten omvang aan en het wordt daar werkelijk voor öe Europeanen ge vaarlijk. Hier volgt een en ander uit den loop van zaken, die tot de troebelen aanlei ding gaven. Toen de pretendent naar het president schap in Mei te Kaap Haiti aankwam werd hij met geestdrift ontvangen. Maar toen de algemeene verkiezingen begon nen, maakte de vroeger met Firmin be vriende 80jarige generaal Nord, die door eenige gewetenlooze politici was opge stookt, van de gelegenheid gebruik om voor zich zelf te werken. Hij liet de stemlokalen door militairen bezetten en wie niet naar zijn zin wilde stemmen, werd eenvoudig niet toegelaten en op den koop toe mishandeld. De vrienden van Firmin protesteerden tegen zulk een wederrechtelijk optreden, maar werden met militaire kortheid door generaal Nord teruggewezen zelfs de instructies van de voorloopige regeering te Port- au-Prince negeerde hij en ging voort voor zich zelf op tie meest krachtige wij ze te werken. Op 27 Juni liet admiraal Killick, die met den Haitischen kruiser „Crête-a- Pierrot" voor Kaap Haiti lag. generaal Nord een protest toekomen, waarin hij dreigde, de stad te zullen beschieten, als de stembureaux niet direct door de militairen werden ontruimd en de gene raal er niet voor zorgde, dat de verkie zingen der afgevaardigden rustig en zon- gewelddadige pressie plaats hadden. Het zou ten slotte door de inspannen de pogingen van de buitenlandsche con suls nog gelukt zijn Nord en Firmin, zoo niet te verzoenen, dan toch voor een bloedige botsing te bewaren. Maar eeni ge intriganten haalden den ouden Nord over tot een poging om met geweld van wapenen de marine-soldaten uit de stad te verdrijven vandaar het gevecht in de straten van Haïti, waarin vele men schen omkwamen. De toestand werd nog verschrikkelijker, toen admiraal Killick van tijd tot tijd de stad door zijn krui ser liet bombardeeren. Het kwam ten slotte -uóver, dat de consuls openlijk beleedigd werden en daar men vreesde, dat Killich, nadat hij eerst na een hevig gevecht de stad ver laten had. zou terugkeeren en de stad beschieten, verzamelden zich gewapende benden voor de consulaatgebouwen en dreigden deze in brand te steken en te plunderen als de ,,CrCte-a-Pierrot" te rugkeerde en de stad nog eens bombar deerde. Op telegrafisch verzoek van de consuls, wier leven in gevaar was, ver scheen na eenige dagen gelukkig het Amerikaansche oorlogsschip, dat. zooals reeds vermeld, de in gevaar verkeerenden zou opnemen. Steeds neemt de opstand in omvang toe en het is te verwachten, dat de moord en brandperiode .hier opnieuw voor de deur staat. Buitenlandsch Nieuws Uit Zuid-Afrika. Botha, de la Reij en de Wet zijn teren dus met de Saxon van Kaapstad in zee gestoken. Tot het laatst toe heb ben d'e Afrik aandJers bun getoond, hoe zij hen vereeren. Te Stellenbosch wer den de twee rijtuigen, waarin zij en hun gevolg gezeten waren, elk door zestig studenten getrokken. Generaal Botha nam in de toespraak die hij te Stellenbosch, zetel van bel bekende College, hield de gelegenheid waar om een beleende Engelsche lasve- rin te weerspreken door te zeggen, dat de d'ag waarop de vrede gesloten wer.J de dToevigste dag zijns levens was Toen zeide hij nog: ..Ofschoon v ij de Afrikaander nationaliteit op et ii manier begraven hebben..." Al wie dat Afrikaansche ..op een manier" \- staan. zullen Botha'^ bedoeling rijpen Botha roemde Steijn als u staatsman van den oorlog Hij raadcl- voorts aan. de politick te laten ruste.11 en te trachten gelukkig te worden ->.• Zuid-Afrika. Hij prees Stellenbos.-h. dat de dominees heeft gekweekt die de Boeren in den oorlog door dik en dun gevolgd zijn. En hij noemde de v 'ou wen de heldinnen van de oorlog. Generaal de la Reij, die misschien het verslag van zekere toespraak van prins Heinrich te New York gel?-n heeft, zeide dat de professoren te Siel- lenbach ook generaals zijn, op «en manier dan. Zij zorgen voor het oirJ.-r- wijs en de opleiding van het volk. .1 slagen zij in hun taak. dan is de toe komst \an liet Afrikaander volk ver zekerd. Wij lezen in een Engelsch blad, dat de heeren Wessels, Wolmarans en Fischer op hun verzoek, te Londen gedaan, om naar Zuid-Afrika te mo gen Iterugkeeren, van den mfcrrister van oorlog ten antwoord hebben ge kregen, dat zij zich tot de militaire overheden te Pretoria hebben te wen den. Dit bericht is ten deele oud, ten deele n'ëuw, maar onjuist. Het is nieè waar, dat die drie heeren om verlof gevraagd hebben, naar Zuid- Afrika terug te keeren. Wat, waar is, en wij hebben dat reeds een maand geleden gemeld, is, dat burgers van de voormalige republieken, die te Londen gevraagd hadden om verlof naar hun land terug te keeren. ten antwoord hebben gekregen, dat zij daartoe bij den opperbevelhebber in hun land (d.i. bij lord Milner) aan zoek moeten doen. Wij hebben toen tevens gezegd, dat dit een bedekte vorm van weigering was. Inderdaad heeft sinds dien een voormalig burger van de Z.-A. Repu bliek hier te lande, die reeds naar Transvaal had geschreven om ver gunning tot 'terugkeeren te verkrij gen, ten antwoord ontvangen, dat hij daar aan het verkeerde kantoor was: hij moestt te Londen wezen. Wat de reden kan zijn om. waar anderen, krijgsgevangenen en vreemdelingen, wel naar Zuid-Afrika mogen voor malige burgers het verlof te weige ren. is niet duidpliik De persoon, wiens wedervaren wij vermeld heb ben, kan niet gerekend worden tot de ..ongewenschten", diie Chamber lain niet meer rtoelaten wil. Hij heeft in den oorlog in het geheel geen rol Kenmerkend is ook het bericht, dat handelt over de voorwaarden, waar onder de Portugeesche regeering menschen te Lourenco Marques aan wal wil laten. Zij moeten o.a. f 240 storten. Geen kleinigheid! Maar zoo heeft Portugal aldoor van den oorlog willen halen wat er te halen viel. En zonder een Engelsch vierlof brief je, da|t men in Transvaal mag binnenko men, kan m©n nog niet aan wal, als men binnen de week geen werk te I.ourenfo Marques vindt. Maar met enkele ponden sterling meer zullen de Portugeesche heeren het daarmee zoo nauw niet nemen, ^denken wij. Uit het Engelsche Lagerhuis. Het Lagerhuis nam met 183 tegen 86 stemmen een krediet aan van 250.000 pd. sterling als een gift voor de West-Indi sch,- koloniën. Minister Chamberlain zet te uiteen dat het doel van de schenking is de suikerplanters in staat te stellen om het tijdsverloop fot de afschaffing van de premies in 1903 door te komen. De suikerplanters vragen slechts een billijke behandeling en geloofden, dat, als de premies worden afgeschaft, zij m staat zouden zijn, den strijd tegen de Euro- peesche mededinging vol te houden. De minister gelooft dat de suikerconventie een afdoende maatregel is; de overeen komst behoort naar de letter en den geest te worden uitgevoerd. Da agitatie in Frankrijk. Te Landernean, waar het verzet der in woners ernstige troebelen deed vreezen bij gelegenheid van de sluiting van de zusterscholen, is de toestand minder ge spannen geworden. De zusters verlieten de stad. Te St. Meen duurt het verzet nog voort. Algemeene Berichten. Eenige maanden geleden heeft er in de City een hevige brand gewoed die negen menschen het leven kostte. Het publiek en een groot deel der pers weet de uitbreiding van dezen brand en haar treurige gevolgen aan het slecht optreden van den brandweer. Deze meeningen werden zóó scherp geuit, dat er een jury benoemd werd om na te gaan de oorzaak van den dood der negen ongelukkige». Deze jury noemde als oorzaak van den brand de nalatigheid' van de maat schappij die de electrische leiding in het huis had doen maken. Het aantal slachtoffers zou echter minder groot geweest zijn. zegt de jury. wanneer de reddingsladiders niet te kort gewees; waren. Ten slotte noemt de jury een reeks van verbeteringen, die zij gaar ne zou zien toegepast op het matiri- aal van de brandweer. Dinsdag is aan de leden van het Lagerhuis uitgedeeld een Blauwboek over den handel van Engeland. De uit- en invoer toonen va nl897 tot 1900 een voortdurende stijging. In 1901 kwam een vermindering voor. In 1897 bedroeg de waarde van den invoer ongeveer öj milliard gul den, in 1900 6J milliard. In 1901 was het itotaal gedaald met 25 millioen gulden- De Vcroenigde Staten voe ren het meest in Engeland in. Van IJ milliard in 1S97 steeg deze invoer tot bijna 2 milliard in 1901. Na Amerika volgt Frankrijk met een invoer voor 600 millioen gulden in 1901, of ruim 30 millioen minder dan in 1900. De „Patria" meldt, dat de koning van Italië, vergezeld van minister Prl. netti. den 22en Augustus uit Rome zal vertrekken, om den 24en de gast te zijn van den Duitschen Keizer te Behjn. De officieele bekendmaking te Bern van het herstel der goede betrekkingen tusschen Zwitserland en Italië, waarvan Reuter hedennacht seinde, luidt aldus: „Dank zij de goede diensten der Duitsche rijks regeer ing hebben de Zwitsersche en de Itaiiaansche regeering, ten einde hun ne wederzijdsche vertegenwoordiging we der in geregelde betrekking te brengen, besloten om, onder gelijktijdige terugroe ping hunner gezanten, de heeren Dr. jur. G. Carlin en Silvestrelli, de voor loopige leiding der gezantschappen, tot aan de spoedige benoeming van nieuwe titularissen, op te dragen aan de eerste- secrteanssen. de heeren gezantschaps- raud Fernand du Matheray en G. de Martino". Volgens een bericht in de „Frankf. Ztg," toont het garnizoen van Konstcpitinopel weer eens teekenen van ontevredenheid. De regeering heeft de soldaten voor 't oogenblik opnieuw den mond gestopt do r van de tabaksregie 50.000 pd st. T ie leenen. tegen 7°o en een maand soldij te betalen. In diplomatieke kringen in de Turk- sche hoofdstad heet men met meer dan gewone aandacht de verwikkelingen in Macedonië te volgen Ondanks alle offici eele tegenspraak worden de verhalen van gevechten bij Stroemitza bevestigd. Een rijk Armenisch bankier, een zekere Tsjadsjian, is dezer dagen aangehouden onder beschuldiging van een geheime briefwisseling te onderhouden met. Mah- moed-Damed, den voortvluchtigen. ver oordeelden zwager des Sultans Na drie dagen gevangen gezeten te hebben is de Armeniër echter door tusschenkomst van den grootvizier losgelaten. Te Kaïro zijn 41 nieuwe gevallen van cholera geconstateerd en 35 sterfgeval len; te Mucha21 nieuwe en ï-f sterfgeval len. Naar de Temps" meldt is te Lourdes een zware brand uitgebroken. Stadsnieuws. Haarlem. 1 Augustus 1902. In de afgeloopen maand het Stedelijk Museum van schilderijen en oudheden op het Raadhuis bezocht duor 966 personen tegen betaling en door 444 personen zonder betaling. Frans Rosier. Het bericht in een der plaatselijke bladen, als zou het huisje op de Raam vest, waar de moord op mej. van Weemen plaats vond, onder toezicht van den hoofdinspecteur van politie Nol- thenius, weder zijn gebracht in den toe stand. waarin men het vond bij de ont dekking van den moord, is geheel be zijden de waarheid. Het huisje is nog steeds gesloten, en naar wij uit de besta bron vernemen, heeft daarin.sedert den moord, geen en kele verandering plaats gehad. Ook het in dit bericht uitgesproken vermoeden, als zou Rosier niet. doch een ander schuldig zijn aan den moord, be rust geheel op phantasie en onderstel lingen. Wanneer wij ook eens wilden phanta- seeren, dan meenen wij op de gron den door het bewuste blad aangehaald, ais zou de moord het gevolg zijn van de herkenning van den moordenaar door het slachtoffer, waardoor het h. i. Frans Rosier niet zou kunnen zijn, Juist inte gendeel, dat dit het vermoeden tegen Haarlemsche Frans doet versterken, daar Mej. v. Weemen hem van vroeger moet hebben gekend, en ten tweede ook hier door, dat Rosier door 2 personen is her kend als de persoon, die in die dagen op de Raamvest heeft geloopen. Of ooit iets van deze laaghartige daad zal uitkomen, is te betwijfelen, daar de ëenige persoon, die inlichtingen zou kunnen verstrekken, dood is. Het verhoor van Haarlemsche Frans in deze zaak, heeft tot dusver nog niets op geleverd. Hedenmiddag werd de instructie in za ke de afdreiging voortgezet. Been gebroken. Een der werklie den der Gentrale Werkplaats. Jansen ge naamd. had gisteren, terwijl hij bezig was met het repareeren van een rijtuig- kap hef ongeluk daarvan af te vallen, met het ongelukkig gevolg, dat hij met een hoofdwonde en een gebroken been werd opgenomen. Dr. Hoogcarspel verleende de eerste geneeskundige hulp. Per brancard werd Jansen naar het St. Elizabeths Gasthuis overgebracht, waar bleek, dat de hoofdwonde van weinig be- teekenis was Orgelconcert. Het orgelconcert was Donderdag buitengewoon druk be zocht, waartoe voorzeker de medewet king van den violist, den heer E. A. Cats, het zijne heeft bijgedragen. Maar behalve deze zeer gewaardeerde medewerking, had nog de welbekende en gaarne gehoorde zanger Carel Phlip- peau zich bereid verklaard het concert op te luisteren. Waarlijk, het was voor de aanwezigen eene groote verrassing, toen in het laatste nummer Carel Phlip- peau met zijn heldere, mooie stem het „Panis Angelicus" kwam voordragen, met begeleiding van orgel en viool. Dit nummer was één der glanspunten van het uitstekend geslaagde orgelcon cert, dat den aanwezigen veel voldoening heeft geschonken. G renscommissie. Donderdag heeft de Protest antsche kiesvereeni- ging vergaderd, en toi candidaten voor de Commissie voor de grensre geling gestold de heeren H, T. Wesxo- l ouen van Meeleren en J. B. Lasschuit Hiermee zijn de aanwijzingen afge loopen en de 25 namen bekend. Wij hebben ons de moeite gegeven, eens na te gaan hoeveel van deze 25 personen nu wel geboren Haarlero- mers zijn. Immers men zou mogen FcnUiftoB* Vertaald uit het Italiaansch. 9. Maar wees voorzichtig en ver standig. Luigi. We kunnen ten slotte niet allen hertogen zijn. en daarom moeten wij schranderder zijn dan zij. of wij zijn verloren. Wanneer gij 't kasteel goed in het oog houdt, dan kan noch Attilio's aankomst aldaar, noch zijn vertrek naar Napels u ontgaan, en wanneer wij weten wat hij bij zijn ouders bereikt heeft kunnen wij ver dere stappen doen. Begrepen? Ik zal op mijn hoede zijn papa Tegen den middag ging Castaldi naar Castellemare terug, waar hij den trein naar Napels nam, terwijl don Luigi in Positano rondhinkte, zich niet vis. schers onderhield en zijn spionnen- dienst zoo goed mogelijk waarnam. VL Als een rotsklomp met sterk afhel lende wanden, verheft zich uit de blauwe wateren van de Thvrrheensche zee het eiland Capri. Tusschen de twee voornaamste bergen van 't eiland ingesloten, den Monte solaro in het noorden en de Tiberiusrots in het zui den, ligt het idyllische stadje Capri. omgeven door prachtige olijfbosschen wijnbergen en heerlijke tuinen. Vij gen- en oranjeboomen, stekelige ko lossale cactussen, agavenpalmen. die droom end-grotesk met hun lange tak ken in den wind ruischen. maken het kleine eilandje inzonderheid voor den bewoner van het noorden tot een waar paradijs. Op het terras van het hotel Quisl- sana, vanwaar men een prachtig ge zicht heeft niet alleen op Capri, maar ook op de zich daartegenover verhef fende kusten van Beneden-Italië van de ruinen van Bajae. de golf van Na pels met den altijd rookenden Vesu vius en de overblijfselen van Pompeji en Herculanum tot Calabrië toe, liep een jonge man van omstreeks twee en twintig jaar in hevige gemoedsbewe ging op en neer. Ofschoon hij van tijd tot tijd met groote belangstelling met een verre kijker naar de golf van Palermo tuur de. scheen hij aan al de wonderen, die zich aan zijn blik vertoonden, weinig opmerkzaamheid te wijden. Men zag liet hem op 't eerste gezicht aan. dat hij niet slechts rijk. doch ook een man van aanzien was. Zijn teint had die eigenaardige, naar het bruin zwee. mende kleur, zooals men inzonderheid bij van oudsher daar gevestigde fami- liën aantreft. Het gelaat was zeer sympathiek, uit de fiere levendige, schitterende oogen spraken jeugdige levenslust en zorgeloosheidde fijne fraaie lippen waren versierd met een dunnen donkeren knevel. Deze jonge man was de hertog At- lilio dei Tibaldi. Hij scheen slecht gehumeurd te zijn. Den lichten strooien strandhoed op 't achterhoofd geschoven, trok hij de wenkbrauwen korzelig samen, en nu en dan stampte hij ongeduldig op den grond. Na eenigen tijd verscheen een heer cp het terras, die wat ouder dan her. tog Attilio, even elegant gekleed was daarentegen had zijn gezicht iets te- rugstootends, Hij lichtte den loeren den blik scherp onderzoekend op den jongen hertog, terwijl er om zijn lip pen een klein spottend lachje speelde. Welnu, hertog, zijn de contanten er vroeg hij nader tredend. Blijkbaar hinderde het den jongen man door een man 3ls hij gewezen fe worden op zijn verplichtingen die hij in een oogenblik van lichtzinnigheid had aangegaan. Ook ontsnapte hem de licht spottende toon niet. waaror de vraag werd gedaan. Gij zult dat moeten afwachten don Cianino, zeide deze driftig. De andere mat hem met een kalmen blik en antwoordde na een pauze Tot vanavond, langer niet. Dat is ook niet noodig, antwoord de Attilio troisch. het spreekt van zelf. dat ik mijn woord gestand doe, in he: l ijzonder tegenover menschen als gij. Er kwamen nu nog meer gasten van 't hotel, dames en heeren. op het ter ras, daar het diner juist was afgeloo. pen, en hoewel er geen woord meer gesproken werd over de ongelukkige sjieelzaak dor jonge heeren. meende hertog Attilio toch dat de blikken van een groot deel der aanwezigen op hem gevestigd waren. Dat scheen hem op den duur onver- dragelijk toe, en hij verliet het terras cm zich naar zijn kamer te begeven, van waar hij weer met ongeduldig ver langen naar de zee tuurde, naar den golf van Positano, vanwaar hij hulp in zijn fatalen toestand verwachtte. Hij wist, dat zijn zuster haar kon ?n ook zou schaffen en wijl don Luigi had beloofd, zoo spoedig mogelijk van Positano naar Capri terug te keeren. had hij eigenlijk reeds lang hier moe- Ln wezen; in elk geval kon hij nu ik oogenblik opdagen. Maar liet geduld van Attilio werd op con harde proef gesteld. Eerst te- g. n drie uur dos namiddags ontdekte bi] een zeilboot in de open zee. waar in hii met zijn verrekijker een bedien dein de livrei van de dei Tibaldi c ndorschiedde. Wat zou dat betecke- nen? Was don Luigi verhinde d zelf terug te komen, of had Ce=ii a hem niet ten \olle vertrouwd en daarom een bediende gezonden Dit was zeer goed mogelijk, want hij liad zelf in den beginne immers ook geaarzeld, oon Luigi met een commissie te be lasten en het ten slotte alleen gedaan, omdat er geen ander beschikbaar was. Dat zijn zuste de cheque zou zenden, daaraan twijfelde hij geen oogenblik. Daarom verliet hij, teneinde zoo spoe oig mogelijk in het bezit ervan te ge raken. het hotel, en begaf zich naar ae haven, waar de boot zou aanleggen Toen hi; een half later daar was aangekomen, zag hij tot zijn voldoe ning, dat de boot reeds dicht genaderd inter niet volle zeilen de haver, binnen. Reeds van verre herkende Attilio in ion bediende don kamerdienaar van zijn vader. Hij schrikte onwillekeu rig Ilad zijn vader van zijne verlie zen bij het spel gehoord Dat zou verschrikkelijk wezen. Attilio studeerde te Napels in de rechten* en reeds de omstandigheid, dat bij Ni.pels buiten de' vacantio ver- later. had zou hem door zijn vader kwalijk genomen worden. - Dominico, riep hij den bediende toe. wat moet gij hier? De bediende maakte een diepe bui- p ng. Zijne edelheid de hertog, uw \ader. heeft mij gelast u dadelijk de zen brief te overhandigen, en de boot waarmee ik gekomen b*n, ter uwer beschikking te stellen. (Wordt vervolgd).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1902 | | pagina 1