DE ZATERDAGAVOND GRATIS BIJVOEGSEL VAN „HAARLEM'S DAGBLAD". Letterkundig Weekblad voor Jong en Oud. Haarlemmer Halletjes Me». 101. Zaterdag 9 Augustus. (902. Meest gelezen Dagblad in Haarlem en Omstreken. ALLERLEI. Eene blinde sciioolrijdster. Eene bekende figuur uit de circus wereld was jaren geleden de barones Von Rahden. eene kranige hoogeschoój rijdster-, die later plotseling door blind heïd werd overvallen en nu hare mé moires heeft te boek gesteld. De ..Fi garo" deelt uit het eerste gedeelte daar van. waarin de schrijfster den eersten tijd van hare blindheid en de treurige gevolgen daarvan schildert, o.a. de volgende aangrijpende episode mede: De kundigste oogartsen te Ntzza hadden verklaard, dat tengevolge van een plotselingen krachtigen bloedaan- voer naar de hersenen het netvlies der oogen was verstoord' en de zenuwnerf verscheurd was. Om de tengere, ze nuwachtige en boven dien al door zwaar zieleleed gekwelde kunstenares niet te zeer te schokken, hadden zij tot troost er bijgevoegd, dat een zoo plotseling en onder zulke ongewone om standigheden ingetreden blindheid niet van langen duur kon zijn. Baro nes Von Rahden kreeg nieuwe hoop en liet den circusdirecteur, die haar had geengageerd. alleen zeggen, dat zij gedurende eenigen tijd' niet kon optre den. De directeur zond haar onmiddel lijk zijn secretaris en toen kwam hij zelf om de kunstenares te bewegen niettegenstaande hare ongesteldheid evengoed op te treden. De welsprekend heid, die hij bij de ondersteuning van zijn verzoek ontwikkelde, om haren tegenstand' te overwinnen, bracht de schoolrijdster er eindelijk toe hem de waarheid te zeggen. ..Ik heb een slui er voor de oogen. ik ben bijna blind," zei ze. De directeur evenwel, die alleen zijn voordeei op hét oog had, deed daarop der kunstenares een zonderling, bijna wreed, voorstel: Zi] zou niettegen staande hare blindheid, en daarenbo ven met een blind: paard, optreden; hij zou alle mogelijke voorzorgsmaatre gelen voor hare veiligheid' nemen. De directeur wist zóó overtuigend te spre ken en liet voor de kunstenares drei gend financieel bezwaar zóó donker te schilderen, dat zij eindelijk toestem de nog dienzelfden avond op te treden. Precies op het aangekondigde uur zou de baronies, die men naar het cir cus had gebracht, in de arena verschij nen. ..Eene diepe ontroering", schrijft zij. vervulde mij, toen ik, zelf blihd. tegenover mijn blind paard stond. De tranen kwamen mij in de oogen. on slechts met moeiite Deeg ik mijne kalm,te terug." Eindelijk reed zij de manége binnen en voelde en hoorde hoe zij door een dichte gonzende me nigte werd omringd; zien kon zij ab soluut niets, zelfs ni'et het geringste schijnsel van de helle verlichting, 't Was letterlijk een ronddolen in het duister. Op den bijval van het publiek lette zij niet, daar zij uitsluitend met haar paard bezig was; zij had al hare wilskracht noodig om meesteres van den toestand te blijven. Haar blinde hengst Czardas was tot nu toe altijd heel volgzaam en gehoorzaam geweest en de barones koesterde daarom geen vrees dat hij dezen avond eeno uilzon dering zou maken Maar niettemin was zij omzettend opgewonden, want het publiek had niet het minste vermoeden van haren eigen lijken toestand en verwachtte als ge woonlijk de prachtigste proeven van hoogere rijkunst. Daar weigerde plot seling haar paard zijn verdere diensten en bleef staan: waarschijnlijk had het met zijn scherp instinct bemerkt, dat de berijdster het niet met hare gewo ne vaste hand bestuurde. ..Een vrec-se- lijke strijd", schrijft de barones, „ont stond toen tusschen het dier en mij. Mijn energie droeg evenwei de zege weg. Ik was tot het uiterste besloten en werkte geducht met de zweep. Woe dend geworden door deze ongewone tuchtiging, stortte liet dier plotseling met waanzinnige drift vooruit. Een blind paard met een blinde berijdster in bet circus aan het. toeval overgela ten! Ik bad het duistere gevoel, dat wij in een groote leegte stortien, in een onpeilbaren afgrond. De duizend angstkreten van het publiek, dat nu eindelijk iets van den waren toestand scheen te begrijpen, drongen tot mij door de aarde opende zich onder mij mijne blinde oogen zagen lichtende punten en kringen... een dóffe val.. ik verloor het bewustzijn. "t Was evenwel nog niet het einde De eenmaal zoo gevierde kunstenares leeft nog en verkeert in diepe armoede Tot overmaat van ramp stierf onlangs nog een harer getrouwste vriendinnen, die haar steed's met groote zelfopoffe ring had' gesteund. Een conflict tussclien twee groote mogendheden van een onbewoond eiland. Dat een klein koraaleiland in de Stille Zuidzee tot een voorwerp van een con flict zou kunnen worden tusschen twee groote mogendheden, als Amerika en Ja pan «op het oogenblik zijn, zou men voor nog niet langen tijd moeilijk hebben kun nen gelooven. Op een ernstige breuk tus schen beide staten zal het vermoedelijk ook wel niet uitloopen, maar het bewijst toch, hoe zeer zulke afgelegen punten in de internationale politiële van onzen tijd in beteekenis zijn toegenomen. Het Marcuseiland, ook Weeks Island genoemd, ligt bijna op den Kreeftskeer kring, het dichtst bij den sedert lang door Japan bezetten Boninarcbipel en bij de Mariannen, die voor korten tijd van Spaansch in Duitsch bezit zijn overge gaan. Van de laatste groep heeft echter Amerika het eiland Guam, dat tijdens den Spaansch-Amerikaanschen oorlog door een Amerikaanschen oorlogsbodem werd veroverd, voor zich behouden. De zeeweg van Californië over de Sandwich eilanden naar Guam en verder naar de Philippijnen loopt ongeveer langs het •Marcuseiland. Een station aldaar, al was het dan ook maar als vluchthaven voor1 in nood geraakte schepen heeft beteeke-, nis genoeg voor de Vereenigde Staten om ernstig in deze zaak op te treden. Om dezelfde redenen stelt ook Japan belang in het onbewoonde eiland. Want de guano, die er wordt gevonden, kan alleen geen aanleiding zijn tot diploma tieke onderhandelingen. Japanners bezochten den laatsten tijd het eiland om er guano te verzamelen. Een oude Amerikaansche wet van 1856 machtigde echter de Amerikanen onbe woonde en onbeheerde guano-eilanden te bezetten. Vandaar de aanspraken der Vereenigde Staten. Het gezegde, dat in Amerika na de overwinning op Spanje opkwam, dat her. zwaartepunt der wereldpolitiek thans van den Atlanlïschen naar den Grooten Oceaan verlegd was, kon in de toekomst waarschijnlijk nog wel verwezenlijkt wor den. Aan de kusten van den Atlantischen Oceaan toch zijn de machtsferen vrij scherp afgebakend, maar in de Stille Zuidzee is alles meer zwevend. Duitsch- lancl? macht is in de laatste jaren aldaar aanzienlijk toegenomen. Na de annexatie van Keizer-Wilhelmsland en den Bis- marck-archipel volgde de inbezitneming van Kiaotschau en de verwerving van een deel der Samoagroep en der Marian- na en Ladronen. Ook de macht van Ame rika heeft zich belangrijk uitgebreid. De Fransche bezittingen in de Stille Zuidzee verliezen daarentegen voortdu rend aan beteekenis. Van het noorden uit doet Japan zich gelden en in het zui den meent Australië zich zelf aangewe zen als de heerschende mogendheid in deze afgelegen streken. De aandacht der staatslieden van de betrokken landen is op de wateren aan de andere zijde van onze planeet gevestigd, en het is dus geen wonder, dat noch Amerika, noch Japan terstond van hun recht op het schijnbaar nietige Marcus-eiland willen afzien. Vruchten eten is gezond. Het is een bekend feit, dat vruchten niet alleen in verschen toestand, maar ook gekookt of gedroogd zeer veel waar de hebben als voedsel. Dit blijkt vooral bij kinderfin, want deze hebben van nature behoefte aan vruchten en hun begeerte er naar bewijst voldoende, dat die hun ook goed bekomen. Natuurlijk moeten de vruchten rijp zijn, want alleen dan zijn ze gezond en welsmakend. Dat kinderen en volwassenen, die veel vruchten eten, weinig en minder dan an. deren door ziekten worden aangetast, is lang bekend. Dit geldt vooral van 't ge bruik van appelen, die door hun aange naam zuur een gunstigen invloed uitoe fenen op de spijsvertering. Met recht wordt de appel wegens zijn uitstekende eigenschappen den „koning der vruch ten" genoemd. Tal van beroemde genees kundigen schrijven aan deze vrucht een uiterst weldadige werking toe. Ieder kan de proef op zich zeiven nemen, dat door 't gebruik van appelen met wijnzuren smaak voor den maaltijd, de eetlust wordt opgewekt. Bij onzuiver bloed, waardoor vele ziekten ontstaan, zijn ap pelen en zuivere-honig als geneesmidde len zeer aan te bevelen. Ook als dorst- stillend middel is een zachtzure appel uitmuntend. Hij verkwikt meer dan alle kunstmatige dranken. Ook gedroogde vruchten of vruchten in den vorm van jams gebruikt, houden den mensch ge zond. Het menschelïjk lichaam heeft voor zijn bouw en onderhoud vele stoffen noodig; hoe gemakkelijker deze uit het voedsel in 't bloed overgaan, des te ge zonder en krachtiger wordt de mensch. Vruchten bevatten vele van die stoffen; de minerale zouten daarin zijn voor het lichaam veel gemakkelijker te verkrijgen dan die van groenten. Daarom moeten ouders, vooral in jaren dat er veel vruch ten zijn, er voor zorgen, dat hun kinde ren veel vruchten (rijpe!) eten. Deze zul len daarbij gezond en opgewekt blijven en goed tieren. Ka den corlcg in een krijgsgevangenkamp. Nadat die vrede in Zuid-Afrïka tot stand gekomen was. hebben de aan voerders der Boeren zich begeven naai de verschillende concentratie, en krijgs gevangenkampen in Zuid-Afrika. om den daar vertoevenden burgers uitleg ging en verklaring te geven van die geaccepteerde vredesvoorwaarden. De Britsche bladien schreven destijds, dat j de Boerenaanvoerders allen met groot gejuich door hun landgenooten in de! kampen waren ontvangen en dat dez.. blijkbaar zeer in hun schik waren met de beëediging van den oorlog. Latei- vernam men uit particuliere brieven dat Schalk Burger, de gewezen waai nemende president van Transvaal, die de kampen in Natal bezocht, allesbe halve vriendelijk door zijn landgenoo- j ten was ontvangen. Men schold hem en eenige andere Boerenaanvoerders1 voor verraders, die hun land verkoch: hadden, en in één kamp wilden da vrouwen hem zelfs met geweld te lijf. Alleen de tusschemkomst der Eng. l- sche politie voorkwam handtastelijk heden Op de plaat is voorgesteld een ioo. nee lin een gevangenkamp in Natal. Schalk Burger staat op een verheven heid en spreekt de burgers toe. De oorsprong van een „canard." Valsche krantenberichtjes worden „canards" genoemd en men heeft uit. gevonden, dal de oorsprong hiervan Belgisch is. Een lid'van de academie te Brussel. Cornelissen, die op verschil len die kranten geabonneerd was en zich altijd ergerde over onjuiHf» berichten. Liet eens dóór een van d'ie kranten het volgende verhaal opnemen, waardoor de gulzigheid van eenden werd aange toond. „Men had' twintig eenden samen opgesloten, waarvan een fijngehakt werd. veeren snavel en pooten inbegre pen. De negentien andere eenden aten hem op. Toen- werd1 een van de over geblevene genomen en zoo ging het door tot er één overbleef, die in korten tijd zijn 19 vriendjes verslonden had." Dit verhaal had' zooveel succes, dat die pens het woord bleef gebruiken en de zaak zelf ook. ..Vijf gulden belooniug. Vetrioren j Waarom huil je zoo. Anna? een leelijk schoothondje, met één oog i O. er is niets. Lucia. Ik wil mijn e:n geen staart Te vet om te loopen. man om een nieuwen hoed vragen, en Luistert naar den naam Fidel." nu oefen ik mij een beetje. Uit de Moppentronrnel, SIGNALEMENT. Vrouw. Zul je er aan denken, man een advertentie voor Fidel in de cou rant te zetten. En den .volgenden morgen la? me vrouw: ONDER VRIENDINNEN O. Louize! ik heb daar zoo juist iets vreeselijks van je gehoord. Dat dacht ik wel. je- ziet er ook zoo verheugd' uit. M i s 1 u k t. Schoolopziener (die bij de mondelinge repetitie zeer gewichtig doet, tot onderwijzer)Nu, mijnheer Jansen, de klasse schijnt voor zoover goed beslagen. Maar ik vind, dat u den jongenlui de antwoorden te gemakke lijk maakt. Nu zal ik eens wat strenger vragen. Weet iemand van jullie welke beroemde man heden op den dag af 456 jaar geleden gebooi-en is J an PietersenColumbus. Schoolopziener: Goed zoo! Hoe wist- je dat? PietersenIk heb het vanmorgen ook op den scheurkalender gelezen. Galgenhumor. Veroordeelde (op weg naar het schavot)Sapperloot, wat heb ik een plankenkoorts Ongeluksvogels. A.Waarom ben je zoo terneergeslagen? B. Zou ik niet? ik heb een jonge vrouw, die altijd ziek is. A. Nu troost je dan maar ik heb een oude vrouw, die altijd gezond is. Professor (die midden in den nacht een inbreker hoort binnenkomen): Hoe komt het nu toch weer, dat ik zoo laat thuis kom? In een hoedenwinkel was een klant be zig met het passen van hoeden; maar hij kon er geen vinden, die hem beviel, en de toonbank lag vol afgekeurde hoofd deksels. Eindelijk nam de winkelier een bruin vilten hoed, streek dien even op en hield hem bewonderend voor zich uit. Deze worden zeer veel gedragen in dit seizoen, zeide hij. Zoo? zei de klant, terwijl hij aan dachtig in dc-n spiegel keek met den hoed op 't hoofd Vindt gij dat hij mij goed slaat? Hij staat u uitmuntend, mijnheer; als hij u goed past O ja, hij past mij zeer goed. Dus gij vindt, c'at ik dien maar moest ophouden? Gij kunt niet beter doen, mijnheer. Nu, dan zal ik maar geen nieuwen hoed nemen, zei de klant en ging den win kei uit. De winkelier had in zijn blinden ijver hem zijn eigen ouden hoed aangeprezen. Een Zaterdagavondpraatje. Terwijl in geneeskundige en andere hoeken steeds met voldoening wordt gewaagd van het .grooter worden van mensch en dier als gevolg van betere leefwijs en gunstiger omstandigheden, gaat de ge^neenteraad van Haarlem den andoren kant op en tracht het hondenras zoo niet klein ie krijgen, dan toch klein te houden Immers, nu de wijze vaderen van deze stad hebben uitgemaakt, dat voor een klei nen hond drie gulden belasting en voor een grooten tien zal moeten wor den betaald, hebben eigenaars van honden er belang" bij. dat hun beesten de hoogte van van 50 cM. niet berei ken. Ik zie in gedachten al, hoe een hondenhouder met angstige blikken het groeien van zijn hond gadeslaat, en dagelijks het beest den meter aan legt, om te zien. of de fatale grens is overschreden. Eén centimeter, eeu halve maar, en het beest wordt van een doodgewonen een kostbare hond. wel te verstaan alleen in de belasting. De gemeenteraad heeft dit nieuwe beginsel van belasting der honden naar de grootte) met locomotievische snelheid aangenomen. Nu is een be sluit nemen gemakkelijk genoeg, maar het uitvoeren van diezelfde besluiten een geheel andere zaak. Wie zal, zoo vraag ik mij af, die lieve hondjes gaan meten? Waren we in China, waar een hondenboutje gangbare spijs is, daar zou de taak vanzelf te beurt val len aan den keurmeester over het slachtvee, maar nu dat niet h.et geval is. kan die titularis zich zonder be- zwaar aan de meterij onttrekken. Aan wie zal dan die taak te beurt vallen Aan wie anders dan aan de politie, die nu eenmaal voor lastdragende n ezel doorgaat en die bovendien, dank zij haren sabel en wapenstok, met I meer waardigheid tegen onwillige honden kan optreden. Het is toch vol- strekt niet onmogelijk, dat juist onder de grootere honden velen van eenigs- zins trotschen aard zich het meetpro-1 ces niet zondeT verzet zullen laten wel- gevallen. Uit ee n oogpunt van sport vind ik den nieuwen maatregel allerbedroe vendst. De goede zaak van de verede ling van 't hondenras wordt er in Haarlem weer een eind door achteruit gezet. Honden belaston per strekken- den meter Als het nog ging naar het ras Wie zou er bezwaar tegen heb ben. dat voor een prachtigen Barzois een tientje, voor een echten herders hond vijf gulden en voor een straat- terrier vijftig centen betaald werd V Zeker niemand. Ik ben verder nog zeer benieuwd, hoe de meting zal plaats hebben. Wor den de hondjes in hun woning opge zocht door den officieelen gemeente meter? Dit zou bezwaar kunnen op j leveren bij die diertjes, die voor hun j gezondheid of wegens afspraken of an der© bezigheden een straatje om waren gaan loopen. Veel honden zijn even als menschen altijd uit. Het zou dar. ook practischer wezen, om de belast bare objecten, zooals dat deftig ge noemd wordt, wijksgewijze met hunnr- eigenaars op een bepaalden dag samen- te laten komen, en dan de dieren 'en voor éen. zoo mogelijk goedschiks, des- j noods kwaadschiks, onder een meter! paal door te laten gaan. die op 50 cM. is gesteld. Wie er onder door kan. komt er met drie galden af. de andere behooren tot de dure soort. Hieruit volgt. dat. wie onder de honden zijn rug wat kan buigen, er goed afkomt, precies als bij de menschen. Het zou een heel aardige publieke vermakelijkheid wezen, wanneer de zaak op deze manier werd behandeld. te meer, omdat met het oog op de ze nuwen van sommige hondjes de me- - ting moeielijk in een zaal kunnen geschieden, en het publiek dus kans heeft er iets van te zien. Misschien zou het aanbeveling verdienen voor dergelijke hondenbijeenkomsten toe gangskaarten uit te reiken aan de liefhebbers, ter verhooging van den j opbrengst. Wanneer die kaarten voor j eïvielen prijs worden beschikbaar ge steld. neem ik er zeker een en zal ze aan mijn vrienden en bekenden re- commandeeren. Mocht de politie, zoo als ik vermoed, inderdaad met dit werkje van de meting worden belast, dan zal het zaak wezen, dat ze er voor 2orgt. dat Duitsche dieren haar niet door de vingers glippen. Mochten er heel gevaarlijken onder ziin, dan zou den ze op het terrein van de Phoenix in de bekende inrichting met gas kun nen worden afgemaakt. Heel anders dan die Duitscher, die onlangs op het bureau van politie geborgen en toen per abuis weer losgelaten is. Heel anders, zeg ik. want je kunt in een beschaafd land zelfs den meest boos- aardigen Duitscher niet met gas van kant maken, en toch ook weer niet an ders. in zooverre dat hij zelf wel gas-1 vormig scheen te zijn. Althans fiij heeft zich onzichtbaar weten te ma ken en dat zelfs zonder reuk na te I laten, want de neuzen van onze speur ders hebben hem niet kunnen ont dekken. Van gas gesproken, de wethouder Dr. Nieuwenhuijzen Kruseman heeft in den Raad meegedeeld, dat de com missie over de lichtfabrieken niet gun stig denkt over een dubbelen gasprijs. De „Imperial" houdt dien er wel op na. zooals men weet en vraagt negen cent voor lichtgas en 7 cent voor werk- j gas. De gemeente zal allerwaarschijn-1 '.ijkst zever, rr-'~ voor stellen en geen korting voor industriefi le doeleinden geven, 't Zal er dus niet op aankomen, of je kookt of stookt of drijft met gas, dan wel je er je kamer mee verlichtde prijs is hetzelfde. Ik vind dat niet heel billijk, omdat elke leverancier een korting geeft, wanneer hij een groote hoeveelheid leveren kan en dat is natuurlijk het geval bij gasverbruik voor koken, sto ken en drijven. Indertijd heb ik eens een uitlegging van dit standpunt ge vraagd, en xen antwoord gekregen- als ik mij goed herinner, dat het voor iederen gasverbruiker voordeelig is. wanneer het gasverbruik een zoo groot mogelijk bedrag opbrengt. Dat is nu natuurlijk wel waar. omdat iedere gulden méér in de fabriek verdiend, een gulden minder gemeentebelasting beteekent. Alleen moet het gewin van dien gulden over duizenden belasting betalers worden verdeeld, en als de gasprijs lager was. zou de verbruiker alleen den heelen gulden zelf bespa ren. De meeste gebruikers van kook-, stook- en drijfgas zullen voor dat laatste geval bet meeste gevoelen. Wouter beweert, dat de gasprijs voor drijfkracht niet te laag worden moet. omdat anders de gemeente geen elec- trische kracht verkoopt, maar dat is weer zoo'n opmerking a la Nijdas, heelemaal niet gepast bovenal in deze week van vroolïjkheid. Hij is ook de man. die beweert, dat de kermis dil - jaar zoo verbazc-nd stil is. Ik weet I niet. welke zaken de koek- en galante- i riekramen maken, maar als men ziet, I dat de gelegenheden tot vermaak, de I schouwburgen en de spectacle concerts i avond aan avond vol zijn. als men aanschouwt, hoe de menschen op pof- fertjes. beignets en wafelen aanstor men. alsof ze zonder dat geen minuat langer zouden kunnen leven, dan zou men kunnen beweren, dat de kermis meer dan vroeger in de zalen en min der clan vroeger op straat wordt afge speeld. maar zeker niet, dat de men- schep er geen geld meer aan besteden. Het mooiste is. dat ik dezer dagen heb liooren beweren, dat de heffing van de staangelden op de kermis, zooals die op 't oogenbiik plaats heeft, I eigenlijk niet in overeenstemming is met de wei. Verbeeld u. dat een kermis- reiziger de gemeente ein~ aanspreken i voor teruggave van bestaald staangeld; wat zou dat een heerlijk procesje kun- i nep gevenHaast even mooi als de procedure over Teyler's erfenis, die nu weer staat op touw gezet te wor den en waarvan honderden in den i lande al droomen. dat ze er rijker van zullen worden. Als ik daar mijn hoop 1 op moest bouwen, speelde ik liever met zeepbellen Je weet tenminste wat je daaraan hebt. F1DELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1902 | | pagina 5