ALLERLEI. Van alle tijden. Voor alle tijden. Prijsraadsel. twee clowns, met de onafscheidelijke niet vloed beplakte hoepels. De ongelukkige Bismarck, door de ulanen nagezet, moest door de hoepels springen. Eindelijk viel hij van het paard. Nu komt zeker de krach hè, Per- nice? riep de keurvorst luid. De ulanen vormden thans liet slotta- bleau, door onder Bengaalsche ver lichting hun lansen op de horst van Bismarck te richten. De clown meende het zijne te moe ten bijdragen tot opluistering, en gaf den op den grond liggende nog een schop. Groot gejuich van 't publiek. Het gewichtige oogenblik was aan gebroken. en daar sprong opeens de Bismarckmartelaar van den grond en riepz Neen, mijn waarde vrienden, zoo laat een Pruis zich niet ranselen. En eer men er op bedacht was. trok hij een kleine Pruisische vlag te voor schijn, zwaaide ermee en riep Leve de koning Een hondsvot is 't. die zelfs in de ellende zijn vader land laat beschimpen En als op commando begon plotse ling de kleine kapel ..Ich bin ein Preusze. kennt Ihr meine Farben' ta spelen. De keurvorst was sidderend van woede opgestaan. Hij sliet den ver schrikten Pernice op zij en verliet met zijn gevolg de manege. De achtergebleven Horzowitzers en het bedienden-personeel schreeuwden en dreigden de kunstrijders met de ka pel te lynchen, maar ..Bismarck," die met de uit Pruisen bestaande kapel het geheele zaakje op touw gezet had. was in heit eerste tumult ontvlucht en wist des nachts met den directeur en zijn troepje te ontkomen. Zoo eindigde deze .vernedering van Pruisen en Bismarck". De keurvorst was verbazend slecht te spreken over de Pruisische come- dianten, die de dikke Pernice had la ten optreden, en hij besloot met de woorden Ji> hadt moeten weten, dat alles wat uit Pruisen komt, valsch en ge meen is. Vorst Gunther von Schwarzbura-' Sondershausen was een druk bezoe ker van het theater en een groot lief hebber van paarden. Avond ran avond kon men hem in het theater aantreffen. Bij treurspelen, waarvan hij vooral veel h'ïeld. kon hij tranen vergieten, en de vorst nam het zijn omgeving verbazend kwalijk, wanneer deze bii aandoenlijke scenes niet evenzeer wals aangedaan. Met welgevallen zag hij daarentegen, dat bij zulke gelegenhe den de toeschouwers ten diepste wa ren geroerd en hun de tranen oven de wangen rolden. Een algemeen gezocht stuk was des tijds Agnes Bern au er, de Engel van Augsburg, dat de vorst soms driemaal per week voor zich en zijn brave Son- dershausers liet spelen. Wanneer in de vierde acte de arme Agnes op last van den goddeloozen Vicedom van de1 brug in het water ge stort werd en verdrinken moest, wa ren de toeschouwers zoo aangedaan, dat de vorst moeite had ze door een !md „pst. pst. stilte", tot zwijgen te brengen. Hoe diep evenwel de indruk was. door het spel in de vierde acte op de toeschouwers teweeg gebracht, kan men daaruit 'opmaken, dat de acteur, die voor Vicedom speelde, na afloop der voorstelling geregeld door de be zoekers werd gemolesteerd. Toen vorst Gunther dit vernam, gaf hij onmiddellijk last. dat Agnes Ber- nauer in het vervolg moest worden op gevoerd, met deze verandering, dat in die voorstelling niet de schoone Engel van Augsburg, maar de intrigant in het stuk, de gemeen© Vicedom, van de brug in het water gestort en verdron ken moest worden Een eigenaardig ingrijpen op kunst gebied, dat door de goede Sondersh.au. isers met luiden bijval werd begroet en de ^mtsiteldo gemoederen weer een weinig tot kalmte bracht. Toen de vertolkster een©r rol eens bleef steken, riep de vorst haar toe.- Nu, komt 't haast? En toen de actrice door die onver wachte interruptie heelemaal in de war geraakte en niet meer verder kon. volgde er barsch op Veertien dagen provqgst. daar kun je je rol leeren, tot je zwart wordt. Eens trof het, dat een Pruisisch ma joor te Sondershausen kwam, De vorst liet hem in zijn loge ontbieden. Men gal juist het vervelende Ridder Ba- yard" van Kotzebue. Toen de vorst den majoor vroeg, hoe hem 't stuk beviel, antwoordde deze Heel goed, Doorluchtigheid, ik wil het wel eens voor de tweede maal zien. En de acteurs moesten werkelijk van voren af begllnnen en het voor de tweede maal spelen. zienswaardigheden van de oude stad behaoren. het destijds beroemde thea ter. waaraan voortdurend kunstenaars van den eersten rang waren verbon den, en waarin bv. Iffland meermalen gastrollen vervulde. In dit theater werden de nieuwste stukken vooral opera's met buitenge wone pracht opgevoerd, en dë luxe werd zoo ver gedreven, dat de costu mes alleen van fluweel en echt zilver moesten gemaakt worden. Ten slotte nam deze verkwisting zulk een omvang aan. dat de landgraaf behalve zijne groote toelage ook nog zijn particulier vermogen voor het grootste gedeelte er aan verknoeide. Een eigenaardig voorval gaf den landgraaf in 1807 een ongezochte ge legenheid het theater op te heffen. Met veel kosten was d© opvoering van de opera „Axur, prins van Ormuz" voorbereid, en eindelijk zou de eerste voorstelling plaatls hebben. Tn de eerste acte wordt, een veldheer van den prins zijn vrouw ontroofd, en in de tweede akte treedt de beroofde op en vraagt vergunning, de verlorene op te zoeken. Wie is deze slavin is de onvrien delijke vraag, waarop hij moet ant woorden Wat Een slavin Zij is oen godin(Göttin). De zanger, wien deze partij was toe bedeeld. had evenwel ongenoegen ge had met de prima-donna, in de opera zijn vrouw, en omdat hij haar niet als godin wilde huldigen, zong hij bij de generale repetitie Zij is mijn gade, (Gattin). De landgraaf zat als gewoonlijk met zijn tekstboekje in de band, in zijn loge. Haltriep hij, er is verkeerd ge. zongen, overdoen. En de eigenzinnige zanger degradeer de voor de tweede maal de Göttin tot een Gatten De landgraaf, die geen tegenspraak 'dulde. liet hem op de wacht gevangen zetten en 's avonds voor de première onder militair geleide op het tooneel brengen. Het huis was uitverkocht, want het standje was als een loopend vuurtje door de ,stad gegaan. De bewuste scè ne kwam, d!e landgraaf hing over dë ballustrade zijner loge. al lep luister den ademloos, en de eerst op 't too neel vrijgelaten zanger zong met vaste lui da stem Wie? Eine Sklavin? Sie ist meine Gattin Onmiddellijk klonk uit de loge het bevelHet scherm neer't Thea ter is van nu af opgeheven. De ar- tisten kunnen morgen hunne laatste gage komen halen Dat was het einde van het Slees- wijksche hoftheater. Zoo ging het ;n den goeden ouden tijd Ook de stad' Slees wijk had vroeger een hoftheater, dat door een eigenaar dige omstandigheid werd opgeheven Landgraaf Karei van Hessen kwam als Deensch stadhouder van de her togdommen te Sleeswijk, en hem dank te de stad, behalve een aantal andere instellingen, die thans nog tot dë be Maidenspeeciies in het Engelseiie Parlement. Onlangs is te Londen een boek ver schenen van de hand van Michael Mac Donagh over „het Engelsche Parle ment, zijn romantiek, zijn komedie en zijn pathos waaruit wij ©enige grepen doen. Het boek bevat o. a. een aardig hoofdstuk over maid'enspeeches Mylord's, zei de graaf van Ro chester onder de regeering van Karei II. mylords ik verhef mij voor de eer ste maal, de allereerste maal. Mylords ikheb mijn rede in vi'er gedeelten ver deeld. Daarop ontstond een pauze van eeni- ge seconden; Mylords, riep de graaf met luide steim, wanneer ik mij weder in dit Hui: verhef, moogt gij mij met wortel en tak uitroeien en naar alle zijden weg smijten Dat niet alleen bij zijn maidien- speech een lid van de volksvertegen woordiging angstig kan zijn, heeft zelfs John Bright erkend, die nog la ter aan een vriend mededeelde, diat bij nooit in het Lagerhuis opstond zon der dat zijn knieën knikten en hij van harte wenschte, dat een ander lid he: zaakje had opgekapt. Van Benjamin Disraeli heeft zijn vrouw verteld en die kon het weien dat hij de zachtzinnigste man van de wereld was behalve wanneer hij een redevoering moest houden, in welk geval hij zeer prikkelbaar was. Joe Chamberlain hield zijn maiden speech op 4 Augustus 1876. Deze ken merkt den staatsman, die thans als leider in een kabinet zitting heeft, dat de lagere school wil hervormen, daar zijn eerste rede gewijd was aan het onderwijs. Chamberlain sprak beschei den en zijn rede maakte een goede: indruk. Hij had reeds eenige dagen zitting, sprak met veel zelfbewustzijn zonder aanmatigend te worden, of schoon hij tijdens zijn red© het Huis door zijn monocl© aandachtig overzag om te zien, welken indruk hij maalde. Disraeli was destijds minister-presi dent en kwam- uit zijn particulier ver trek, toen hem medegedeeld werd. dat Chambelain, de radicaal, aan het woord was. Ook de oude Tory wild© het nieuwe orakel hooren. Balfour van 2 1/2 jaar li'd vóór hij den moed had zijn maidenspeech te houden. Richard Cobdën daarentegen, die nooit als redenaar was opgetreden, sprak reeds den tweeden dag, nadat hij zitting had genomen, om te pleiten Een nieuwe straatweegmachine. In New-York zal men een nieuwe straat-veegmach ine gaan gebruiken, waarvan wij hier een schets geven. De ronddraaiende bezem A, aan het ach tereind© van d'e machine, wordt in be weging gebracht door keittingwielen en dient tot het samenvatten en op werpen van het vuil döor een schuif. B. Bewegende over dit plaform is een riem zonder eind. C, waaraan zifter, een reeks borstels, die het vuil op- en voorwaarts voert tot onder den tup van de schuif en dan valt dit in den vut - nisbak, D. Ten einde te beletten, dat het vuil zich ophoopt aan het achtereinde en den mond' van den ophaler verstopt is een overbrenger, E, aangebracht, die het vuil verplaatst naar het voorste gedeelte van den bak, zoodra alles i's gekomen binnen het bereik van die vor ken van den ketting zonder eid. Beide ophalers en overbrengriemen worden in bewegng gebracht, door liat kettingwiel van d'e achterste wielen. Een groot waterreservoir. F, is ge legen beneden d'en vuilnisbak en onder controle van den koetsier, voedt den gieter G, diie zich vlak voor den be zem bevindt. De machine heeft een inhoud van 150 kub. M. vuil. De methode van het ledigen is zeer eigenaardig. De bodem van den vuilnisbak is een ijzeren plaat zonder eind. welke loopt over rollen, H. geplaatst langs iedere zijde in de machine. Deze rollen wordlen gedraaid, door een hefboom te bewegen van den bok. Bij draaiing van de katrollen gaat de vloer voorwaarts, drukkende bet vuil voor de opening, waaronder een kruiwagen of kleine wagen geplaatst kan worden. voor het afschaffen van de korenwet. Hij deed dat in een rede die daarom zoo grooten indruk maakte, daar hij niet inging op de haarklooverijen,doch zich bepaalde bij het noemen van fei ten, die beter dan een beroep op het gevoel, den toestand' van het volk schilderden. Toen Parnelle, die later door lord Salisbury de ongekroonde koning van Ierland genoemd werd, zijn maiden speech hield, was hij zoo zenuwachtig en angstig, dat hij slechts een paar on verstaanbare zinnen prevelde, waarin hij opkwam tegen de bewering, dat Ierland alleen moest beschouwd wor den als een geografisch gedeelte van Engeland. De Ieren zijn over het alge meen goede sprekers, maar ook Dog- herty, die later opperrechter van Ier land werd, bevond zich in een belcla- enswaardigen toestand, toen hij voor het eerst sprak. Dogherty vroeg Canning wat hij van zijn eerste rede dacht. Je hebt wat al te dikwijls den spe aker met sir betiteld. Waarde vriend, antwoordde Dog herty, indien gij wist hoe ik niij ge voelde, zou het je niet verwonderd heb ben, wanneer ik denspeaker madame had' genoemd1. Witeside, een ander Iersch afge vaardigde. die eveneens opperrechter van Ierland is geweest, placht te ver tellen, dat hij hij zijn maidenspeech de pruik van den voorzitter omgeven zag met blauwe vlammen, waaruit hij opmaakte, dat het tijd werd weder te van zitten. Aan het hof van den sultan van Zanzibar. Vóór eenige diagen meldde de tele graaf ons den dood van Sul|tan Ha- mid van Zanzibar. Dit is reeds de vijfde sultan, die binnen d'en tijd van 15 jaren het tijdelijke met het eeuwige Ver wisselde. In 1888 stierf Barghash, in 1889 Khalifa, in 1893 Ali, in 1896 Ham'ed en Ithans is Ha- mud heengegaan. Zijn zoon en op volger Ali is geheel Europeesch op gevoed en heeft van de school in Lon den de reis naar zijn vaderland reeds aangevangen. Ieder der bovenge noemde sultans heeft dien (stempel zijner persoonlijkheid op zijne hof houding gedrukt. Eerst Barghash, de absolute beerscher, die echlter gaarne een vrij woord aanhoorde en er van hield zich met menschen van talent te omgeven; dan de vrijgevige strenge Mohamedaan Khalifa, 'die weinig vreugde tijdens zijn kortston dige regeering beleefde, want aan de thans Duitsche kust was een opstand uitgebroken, en eenige fanatiek© raadslieden maakten het verkeer met de Europeesche consuls hem bijna onmogelijk. Hij was de laatste onaf hankelijke vorst; met de aanvaarding der regeering door Ali begon helt En gelsche protectoraat. Ali was een weinig ontwikkeld, onstandvastig en kleinzielig m.an; onder zijn regeering werd het meest gesltolen. Hij werd opgevolgd door Hamed, een ellende ling in dien waren zin van het woord; een man zonder trouw en zonder ge loof. Ellendige slavennaturen hadden de macht in handen en lieten geen eerlijk mensch in zijn nabijheid toe. Na zijn dood ontstonden oneenighe- den over de opvolging. Het paleis en de daarbij behoorende gebouwen wer den platgeschoten en de thans over leden Hamud werd tot euDtan uitge roepen. Het volk van Zanzibar her ademde, want Hamed had zich, on danks zijn vrijgevigheid, zoo gehaat gemaakt, dat bijv. geen mensch op zijn begrafenis kwam. Hamud had geetn gemakkelijke (taak: zijn voor ganger had do schatkist van de kroon leeggemaakt, huizen en landgoederen verkocht en een enorme schuld ach tergelaten. Hamud werkte met Enge land samen. Hij heeft meer aangena me uren op zijn troon beleefd dan^al zijne voorgangers sedert Barghash samen. Zijn particulier leven tracht te hij zoo aangenaam mogelijk in te richten. In de eersite plaats werd het oude paleis, het zoogenaamde Bet el Ajaib (het huis van den mond) weder opgebouwd en op Europeesche wijze ingericht. Op de „Basara", een bij eenkomst, waartoe de chique toegang had, zat Seyd Hamud met zijn gas ten op stoelen, terwijl men vroeger, naar oudi-Arabische wijze op den grond op een tapijt plaalts nam en slechts dan stoelen gebruikte, wan neer Europeanen ontvangen werden. Ook de sandalen, die bij het binnen treden van het paleis werden afge daan, werden afgeschaft. De sultan gaf het voorbeeld en begon schoenen te 'dragen, en thans draagt in. Zanzi bar ieder, die meegeteld' wenschlt te worden, schoenen, die men bij de „Basara" natuurlijk ook aan houdt. In Bet el Ajaib bevindt zich de groote ontvangzaal aan de zeezijde. Zij neemt helt geheele front van het huis in. Op den rechter vleugel van het huis zijn twee geheel Europeesch, luserieus ingerichte bijzondere ver trekken, van den Sultan, waar Euro- pearien slechts zelden zijn binnen- gfjlredlen. In den linkervleugel is het secretariaat; daar zaten de be ambten van den Sultan aan schrijf tafels, niet zooals vroeger op hét ta pijt, naast een klein kastje, dat schrijfmateriaal bevat. Hier dèied sultan Hamedi zijn regeleringszaken af en verleende hij audiëntie. Op de eerste verdieping waren de vrouwenvertrekken en de .slaapka mer van den sultan. Nooit heeft een Europeaan hier toegang gehad. De Sultan alt op dë Europeesche wijze met mes en vork en liield daarbij van muziek, dans of gezang. Alleen bij gelegenheid van de beide Mohamedaatusche feestdagen, wan neer iedereen Iten eten was uitgenoo- digd, at bij, zooals alle andere Ara bieren, met de hand. De eersite dag dezer feesten begon met een plechtige godsdienstoefening, daarna werd een maaltijd gebruikft. Ejen prachtige, zeer groote tafel stond gedekt met duizenden scliotels met de meeslt ver schillende (spijzen. Aan dteziei tafel namen, behalve de familie van den Sultan, slechts wieinig personen plaats. Rondom was op den grond op Arabische wijze voor meer dan 1000 personen gedekt. Zoodra allen waren gezeten en zich de handen hadden gewasschen, gaf de Sultan het teeken om te beginnen en bleef zoolang zit ten, tot allen verzadigd schenen te zijn. Allen waschten zich nogmaals de handen, en daarna werd koffie voorgediend. Ten slotte werden kost bare reukvaten met amber, waarvan een kilo 2400 gulden kost, en welrie kende oliën rondgediend. Daarna stond de Sultan op en het feest wa9 ten einde. Den volgenden dag werd er receptie gehouden van Europeanen en voor name Arabieren. Sultan Seyd Hamud' was gewoon van iedere maand ongeveer twee we ken op een zijner landgoederen door de brengen. De voorkeur genoot meestal een landgoed aan dë zee ge legen, waar het zeer gezond is. Des avonds tusschen 8 en 9 uur reed hij uit, wanneer hij zijn landgoed ging betrekken. Eerst kwam een troep Arabisché cavalerie, dlan een lange rij wagens met vrouwelijke ver wanten en de dames van den harem, dan ©en deel der Indische lijfwacht, daarachter de wagen van den Sultan, door vier prachtige schimmels getrok ken, op den voet gevolgd door een tweede afdeeling der lijfwacht. Ten slotte een menigte wagens met be dienden en koks, ën met menschen, die met den Sultan mede buiten wenschten te vertoeven. Den vorlgen dag waren dan reeds talrijke wagens met voortraden, booten, zwaair be vracht, en soldaten met muziekkorp sen voorop, vooruitgegaan. Bonte steentjes. Londen heeft 22 kerkhoven, die geza menlijk een oppervlakte van 2.210 acres beslaan. Gebraden watersnippen. Bedek de watersnippen met een dun lapje spek, bindt er een touwtje omheen en braad ze met boter in een heeten oven; dien ze op lichtbruin gebakken vierkante stukjes brood, na het touwtje te hebben wegge nomen en doe er jus overheen. Burger-ragout. Neem rauwe stukken vleesch, braad ze met boter, strooi er bloem op en bevochtig ze met bouillon, terwijl men er goed "in roert om den bouillon glad te maken; doe er vervol gens wat peentjes, doperwten, stukjes knol en een paar uitjes, en een kwartier vóór het vleesch gaar is vierde partjes aardappel bij; kruid het vleesch, gereed zijnde, met een prise kruiden. Tegen de lastige muggen geeft men het volgende afdoend middel aan de hand. Men neme een tumbler, bestrijke het glas aan de binnenzijde met .petro leum en drukke het glas met de opening op plaatsen waar 'n mug zit tegen wand of plafond. De mug vliegt dan op doch komt direct in contact met de petroleum, blijft daaraan kleven en sterft weldra. Aldus te werk gaande kan men in korten tijd de geheele slaapkamer van muggen zuiveren en rustig slapen. Wat was dal nu weer voor een leven in de gang? Moeder: Een van de kinderen viel van de trap. Vader: Zeg dan, als zij niet voor zichtig van de trap kunnen vallen, zij het liever maar moeten laten. Een man, die danig onder de plak van zijne vrouw zit, voelt zich onwel en be sluit zijn testament te gaan maken. De notaris leest het concept voor: En aldus verklaar ik, dat mijn laatste wil is... Pardon, valt de ander hem in de i-ede...... zoudt u niet liever schrijven mijn eerste? DE BESTE KEUS. Mama (tot Piet): Het spijt mij, dat je met je zusje hebt getwist over dien si naasappel en dat Jan tusschenbeide moest komen. Wiens partij nam hij? Piet: Wiens partij? Hij nam den s naasappel. BEPERKTE GELIJKENIS. Vind je mijn portret gelijkend? vraagde een jonge vrouw verrukt aan haar man. 't Gaat wel, lieve. Maar dien rusti- gen trek om den mond vindt ik niet erg natuurlijk. EEN PLAATSVERVANGER. Een dame kwam bij haar vroegere dienstbode, die waschvrouw geworden was op een dorp en een heel onnoozelen man had. - Hoe is 't mogelijk, Saar, dat zoo'n knappe meid als jij zoo'n man kon ne men! Och, mevrouw, wat zal ik u zeggen. Het waschgoed moet toch bezorgd wor den, en hij kan dat goed doen. Als ik hem niet genomen had, had ik toch een ezel moeten nemen. Luitenant Degen is de goedhartig heid zelf; denk eens aan, gister zei hij mij nog, dat hij graag alles wat hij be zat aan d,e armen zou geven. - Dat geloof ik graag; hij bezit niets dan schulden. Vrouw (tegen bedeljongen): Ga eerst eens naar huis en laat je wasschen. Jongen. Wij hebben geen water thuis. Vrouw: Wat drink jelui dan? Jongen: Bier. FINANCIEEL. Jan kreeg van oom op zijn verjaardag een doos met een spel, dat hem niet erg beviel. Oom, zei hij, wat kost dat spel? Hè, jongen, wat 'n vraag!... Wou je 't volstrekt weten? Ja. Een gulden twintig. Nu, dan kunt u 't voor zestig cent terugkoopen. Sergeant: Zeg eens, Japiksen, trek nu niet zoo'n grijnsbakkes als een ezel, die een anderen ezel een stommiteit ziet begaan! Eerste luitenant: Weet je zeker dat haar genegenheid voor jou echt is? Tweede luitenant. Zeker? Ze heeft mij in politiek gezien. Ben ik de eenige vrouw die je ooit hebt liefgehad? O, neen, antwoordde hij, jij bent c zesde. De zesde! riep zij uit, terwijl zij plot seling zijn schouder bevrijdde van het gewicht van haar hoofd. Ja, zei hij kalmpjes, vijf zijn er voor je geweest mijn moeder, een tante, en drie zusters. Zij beproefde later steeds duidelijker te zijn, wanneer zij hem iets vroeg. Nieuw strijkijzer. De man, die voor den dagelijkschen omgang met een ontwikkelde vrouw be vreesd is, gaat zeker ook liever met dom- me dan met verstandige mannen om. Wat wij aan het samenzijn ontleenen, dat verwerken wij in de eenzaamheid: en wat wij verwerkt hebben in de een zaamheid, dat geven wij terug in de ge meenschap. Waar en sterke hand de familieleden bijeenhoudt en er hen op wijst, waar zij troost kunnen vinden, daar wordt ook de diepste smart niet tot vertwijfeling en ontstemt de grootste teleurstelling niet. Rijk is ons weten en arm. Wij weten jaren vooruit, wanneer er een eclips aan den hemel zal zijn, en geen uur vooruit, wat ons lot op aarde zal wezen. Menschlievendheid en ware trouw zij er te vinden. Gedienstigheid voor elk, gulhartigheid voor vrinden. Bedaardheid in geluk, geduld in tegen spoed, En, bij het taaist geduld, een onbezweken moed: Dan wordt de maatschappij zoo als ze wezen moet. Uit de Moppentrommel HET WAS ER GEWEEST. Oom, als u den hoed afneemt, her- nert u me altijd aan een sprookje. De oom (met een hoofd als een biljart bal). Hoe zoo? Wel, dat begon: „er was eens" Vader (die de courant tracht tè lezen): Sedert e enigen tijd is een strijkijzer in den handel, dat met spiritus wordt verwarmd en daardoor altijd op dë' zelfde temperatuur blijft. De groote voordeelen van dit ijzer zijn. dat het voor altijd voor het gebruik gereed is. dat men er onafgebroken mee kan blijven doorwerken en dat de wijze van verwarming veel zindelijker is dan bij gewone strijkijzers. Het spi- ritusverbruik is zeer gering. Het plaatje geeft eenafbeelding van dit nieuwe strijkijzer. De oplossing van het Prijsraadsel is CONTRABANDE. De onderdeelen zijn: dobber, contanten. De prijs viel bij loting ten deel aan A. J. DIEL, Gaelstraat 17 alhier. Ons nieuwe prijsraadsel luidt als volgt: Mijn geheel bestaat uit 11 letters en is een zeer nuttig beroep. 4, 10, 6 ,3, 7, S, 11, 9, 5, 6 is een klein rijk. 1, 2, 6, 4 is een huisdier. Oplossingen worden ingewacht tot en met Woensdag a.s. Als prijs loven wij uit een BOEK OF PORTEMONNAIE. naar verkiezing.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1902 | | pagina 8