INtiËZüNUKN MKOEDKE- LINGhN. 30 cents per regel. Goud. Bloed. De geheimen machltig te worden van de scheppende macht der natuur, de lichamen die wij voor ons hebben we der voort te brengen door de kennis der wetten die hunne vorming zijn voorafgegaan, goud te maken dusda nig was heit streven der goudmakers. Aangespoord door hunne geheime we tenschap, door hunne geheimzinnige gedachten, om de steen dier wijzen te bekomen, beproefden de goudzoe kers alles. Zij werden zelfs misdadi gers. Zij warmden het bloed hunner slachtoffers in smeltkroezen, melt de hoop, dat uit dat bloed goud zoude voortkomen. Die droom, goud te maken is hat voor ons allen niet onze reden te worstelen, ite leven, en alhoe wel die vruchtelooze proefnemingen der goudmakers daar zijn om ons een schijn van logenstraffing te geven, is het niet minder waar dat om goud te maken moet men bloed hebben. Hij die een arm bloed heeft, is hij niet zonder krachten, zonder levens lust? Kan hij sltrijden, kan hij worste len, is het hem mogelijk eene voort durende bedrijvigheid te hebben te<n dienste eener oorzaak, eener handels onderneming, die hem winsten, goud zullen afwerpen? Zijn arm bloed verbiedit het hem. Misschien eene tijdelijke overspan ning zal hem gedurende eenige da gen veel werk doen verrichten. Zijne krachten zullen hem weldra verraden en uitgeput zijnde, zal hij tot een langdurige rust veroordeeld zijn. Het slagen, het fortuin moeten op re gelmatige wijze zal het deel worden van hen die bloed! hebben. De ver zwakten. de bloedarmoedSgen moeten evenwel niet wanhopen, want dat krachtige bloed dat hun ontbreekt, dat roode bloed, dat zij zoozeer be hoeven, kunnen zij op gemakkelijke wijze bekomen. Het is thans voldoen de den raad, het voorbeeld in den vol genden brief gegeven, te volgen: Hartelijk dank, zoo schrijft ons de Heer P. Lambrechts te Ambt Doe- tinchem, voor uw reddend genees middel n.l. de Pink Pillen, in wier uitwerking ik mij ten zeerste verheug Mijne as. vrouw was van lieverlede bloedarmoedig geworden en wel in zulk een graad, dat wij voor haar le ven vreesdien. Thans kan zij de mees te en zwaarsten arbeid verrichten zonder eenigen hinder. Hare wan gen, voorhoofd, tandvleesch, alles was kleurloos terwijl zij thans opge ruimd1 is en eene flink gezonde kleur heeft. Moge hare genezing anderen tot voorbeeld strekken." Wij kunnen er echter niet genoeg op aandringen, dat men wel acht geve de echte Pink Pillen van Dr. Williams te bekomen, want gelijk alle goede produkten worden *ook de Pink Pillen reeds op eene grove manier na gemaakt, zelfs zoodanig dat zij uiter lijk den schijn hebben van de echte te zijn, doch de heilzame en genezen de bestanddeel en bezitten ze in geer nen deele. Koopt ze slechts bij de de póthouders die onder de attesten zijn aangegeven of zoo gij maar eenigen twijfel mocht hebben, laat ze recht- streeksch van den Hoofddepötho"der komen, den heer Snabilié. Prijs f 1.75 de doos. 1 9 per 6 doo zen. Verkrijgbaar bij Snabilié. Stei ger 27. Rotterdam, hoofd-depothoudor voor Nederland en Apotheken Franco toezending tegen postwissel. Ook echt verkrijgbaar voor Haarlem en Omstreken bij Wed. W. PLAAT- ZER v. d HULL. Drogerijen, 28 .lans- straat. IJdelheid. Men zegge toch niet dat het ijdel is. als iemand zorg vuldig zijn gebit met Odolmond- water behandelt en daardoor een welriekenken adem en blinkende tanden verkrijgt. Dat is geen ijdelheid, maar geoorloolde en welberekende trots. Mocht toch een ieder deze trots bezitten en geregeld met Odolmondwater de tanden verzorgen Wie regelmatig dagelijks mond en tanden met Odolmondwater reinigt onder houdt zijn gebit op de beste wijze, die volgens den tegenwöordigen stand der wetenschap mogelijk is. Brieven uit Berlijn. (Van onzen Correspondent). Dnitsche Krankzinnigengestichten Berlijn. 14. Aug. 1902. In de behandeling der krankzinnigen is het in Duitschland nog lang niet zoo als het behoorde te zijn. Evenals elders moet het hoofdeuvel gezocht worden bij de ruwe verplegers, die niet voor zieken oppassers zijn opgeleid en korte metten met de arme verpleegden maken.wanneer deze niet gewillig zijn. Directie en docto ren leggen soms eveneens een buitenge wone mate van „leukheid" en onverschil ligheid aan den dag. Daarvan zijn uit den laatsten tijd eenige ergerlijke staal tjes bekend geworden, welke in de nieu we zitting van het Pruisische Abgeordne- tenhaus zeker ter sprake zullen worden gebracht. Men is algemeen verontwaar-1 digd over de ruwe behandeling, waar aan de zieken staan blootgesteld, maar ook over de houding der autoriteiten, welke zoo lang mogelijk het stilzwijgen bewaard hebben en weken lieten verloo- pen, zonder volledige opheldering te ge ven. Ziehier met enkele woorden de ge vallen. Eerste geval: Een zekere Ackermann was wegens een klein vergrijp tot enkele dagen gevangenisstraf veroordeeld en in de Hausvoigtei, een oude gevangenis, in het centrum van de stad opgesloten. Hij keerde echter niet in zijn woning terug, 1 nadat de straf was geboet. Tevergeefs j wachtte vrouw Ackermann, die natuur lijk wist voor hoe lang haar man ver oordeeld was geweest, op hem. Zij wachtte een dag, twee dagen, drie dagen, maar wie er kwam, niet haar man. Ten slotte trok ze de stoute schoenen aan en informeerde bij de directie van de Haus- i voigtei-gevangenis, waar haar man was gebleven. i Hier deelde men haar dood lakoniek j mede, dat hij m de gevangenis krankzin-, nig was geworden en naar het gesticht i in Herzberge bij Berlijn was overge bracht. (Notabene, zonder dat men haar hiervan in kennis stelde). Doch het erg ste kwam nog. De vrouw reisde naar Herzberge en verlangde haren man te zien. Maar hier moest zij tot haar schrik hooren, dat Ackermann reeds was over leden. Hij was in een aanval van dolle woede gebleven en daags daarna begra ven, zonder dat men zich de moeite had gegeven, aan de vrouw bericht van het overlijden te doen toekomen en haar ge legenheid te geven, bij de begrafenis te genwoordig te zijn! De geheele tragedie had zich in weinige I dagen afgespeeld. Het laat zich denken, 1 hoe de vrouw te moede was. Men stelle zich voor; haar man wordt tot een ge- vangenissiraf van enkele dagen veroor deeld, komt echter in het geheel niet meer terug. Na de informatie blijkt, dat hij krankzinnig geworden, naar een ge sticht gebracht, daar een paar dagen la ter overleden en begraven is, alles bui ten medeweten van de allernaaste fami lie, welke men ook onkundig zou heb ben gehouden, wanneer deze zelve niet een onderzoek had ingesteld! Tweede geval: Een paar maanden gele den stierf plotseling in hetzelfde gesticht Herzberge een veertigjarige gewezen koopman Gustav Both, die hier ander half jaar verpleegd was. De familie wordt van het overlijden in kennis gesteld en reist naar Herzberge om bij de begrafe nis tegenwoordig te zijn. Daar aangeko men deelt men de familieleden mee, dat het lijk door de politie in beslag is geno men en de begrafenis derhalve is uitge steld. Voor de in beslagneming van het lijk wordt echter geen reden opgegeven. Dat was ambtsgeheim. Eveneens weiger de men. hun mede te deelen, waaraan Both was overleden. Dit was eveneens ambtsgeheim! Negen dagen later werd het lijk begraven. Uit da tweede hand (van den doodgraver) vernamen de fa milieleden, dat als oorzaak van den dood „Herzschwache" in het kerkeboek stond vermeld. Een der familieleden, die het lijk voor de begrafenis had gezien, kwam dit ech ter verdacht voor. Hij had verschillende litteekens waargenomen en daaruit de gevolgtrekking gemaakt, dat de verpleeg de geen natuurlijken dood was gestor ven. Nadat'men geruimen tijd te vergeefs bij de directie van het krankzinnigenge sticht op opheldering aandrong, riep men de hulp in van den Staatsanwalt.(Officier van justitie). Kort daarop ontvingen de familieleden een officieel schrijven van den volgenden inhoud: ,.Op uw aanvraag d.d. 23 Mei 1902, deel ik u mede, dat de ziekenoppasser Frie- drich Wilhelm Max Kristen uit Herzber ge, in preventieve hechtenis is genomen, ter zake. dat hij op 10 April 1902 (den sterfdag van den verpleegde) den koop man Both opzettelijk dusdanig heeft mis handeld (vorsatzlich körperlich miss- handelt), dat Both aan de gevolgen is overleden." (get.) ALBERT, Land richter. Derde geval. In het groote krankzinnigengesticht, Dalldorf ten noorden van Berlijn we rel: de eehtgenoote van dien deurwaarder Gutke uit Hohen-Neuendorf verpleegd Den ll>en Juni j. 1. ontving deze heer eene officieels mediedeelimg, dat zijn vrouw (een. maand! geleden!) den 12en Mei was overleden! Iloewel men zijn adres natuurlijk zeer goed kende, had in en hem nagenoeg een maand' lang onkundig gelaten van het overlijden van zijne eehtgenoote en haar dus on der den grond gestopt, zonder hem hiervan te verwittigen. Onmiddellijk richtte Gutke zich schriftelijk tot de directie van het krankzinnigengesticht en edschte op heldering. Dagen lang wachtte hij ech ter te vergeefs op antwoord. De direc tie bleef zwijgen. Achttien diagen later, den 28en Juni ontving hij eindelijk een officieel schrijven van het Amtsge- rieht (Kantongerecht), hetgeen het ver rassende bericht behelsde, dat de eer ste mededeeling op een vergissing be rustte en zijn vrouw nog in leven was! Nu richtte de echtgenoot zich nog maals tot de directie van het gesticht in Dalldorf. waarop hij in de eerste dagen van Juli van de regenten (be noemd uit leden van den raad) be richt ontving, diat zijn vrouw inder daad nog leeft, maar zich nu in een bijzonder krankzinnigengesticht in Lankwitz bevindt! Wat zegt men van zulke toestanden en zulk een administratie! Buiten medeweten van de familie wordt een verpleegde uit een gemeente- gesticht verwijderd en naar een bij zonder gesticht overgebracht; op slor dige wijze wordt hiervan in de hoeken melding gemaakt, of liever niet mel ding gemaakt, met het gevolg, dat drie weken later den echtgenoot eenvoudig wordt aangezegd, dat d'e verpleegde intusschen is overledien! Er wordt geen verder onderzoek gedaan, of de vrouw ook werkelijk gestorven is, maar men gaat machinaal te werk naar ..Schema F." Zij is niet in het gestichtdus moet zij intusschen zijn overleden! Afgedaan is het geval. Deze staaltjes van ruwe gevoelloos heid en ergerlijke slofheid herinneren mij aan een voorval van 3 jaar gele den uit hei rijksziekenhuis Charité in Berlijn, waarvan ik de bijzonderheden vernam van een ooggetuige, voor wiens geloofwaardigheid ik insta. In dezelfde zaal van mijn zegsman lag een jongmensch. dlie een ernstige buïkoperat. had onderg. en voor wiens leven men vreesde. Gedurende den nacht was in deze afdeeling veel te weinig toezicht. Op drie groote zalen kwam slechts één jonge ziekenoppas ser,. die dus voortdurend de ronde moest doen en zich onmogelijk bij en kele patiënten kon ophouden. In een onbewaakt oogenbl. had de koortsige pa tiënt zich weten los te werken en stond naast zijn bedl. Waarschijnlijk brak hierdbor de buikwond weer open. Den daarop vo] gen den nacht was hij stervende. Tec en den morgen werd die patiënt op zijn bed naar de verband- kamer naast de ziekenzaal gerold, waar hij eenzaam en verlaten lag te reutelen, zonder dat men zich verder om hem bekommerde, of zijn familie i op het naderend einde liet voorberei den. Door de geopende deur konden 1 de overige zieken hem langzaam hoo ren sterven! Toen de dag (een Zondag) aanbrak, was het eindelijk stil gewor den in de verbandkamer. de arme ke rel was dood. Op het gewone bezoekuur kwamen dieai middag zijn meisje en verdere familie de ziekenzaal binnen en wilden naar den hoek gaan. waar zijn bed gestaan had. Maar de hoek was leec. de zieke was verdwenen. Tot hun schrik hoorden zij nu eerst, dat hij - nachts reeds was overleden. Bitter schreiende verliet het meisje met de familie van haren verloofde de zaal. K. Koloniën. Goud in West Indië. Naar wij vernemen zijn voor de „Sara- macca Co." (de voormalige „Witte Wa ter Placer", thans overgegaan in Ameri- kaansche handen) tal van machinerieën aangevoerd, voor vermaling van kwarts on hydraulische bewerking van het pla cer. Afgaande op de machinerieën schijnt het plan te bestaan op zeer groote schaal de ontginning van het terrein ter hand te nemen. (O. W.) De eerste tandradspoor in Indië Men schrijft uit Magelang aan de „Loc.": De trambaan, die onze plaats met Am- barawa en ons zoodoende op nieuwe wijze aan den ijzeren weg zal verbinden, zal de eerste op Java zijn, die voor een gedeelte van tandradspoor zal gebruik maken. Alleen op Sumatra's Westkust en wel tusschen Kajoe Tanam en Padang Pandjang, wordt een zoodanige inrich ting aangetroffen, overigens nog ner gens en ook in. de thans in aanleg zijnde lijn Krawang—Padalarang zal over haar gansche uitgestrektheid met een gewone baan kunnen worden volstaan. De, uit een technisch oogpunt zeer ge wichtige lijn Magelang—Ambarawa, is gedeeltelijk getraceerd en geheel gepro jecteerd door den voormaligen kapitein der genie W. A. T. Zelle, tijdelijk inge nieur van de Nederlandsch-Tndische Spoorwegmaatschappij. Gevaarlijke driftkop Een driftige opziener van de suikeron derneming Goejangan, zoo wordt uit N'gandjoek aan de „Locomotief" geschre ven, diende onlangs een koelie, die hem brutale antwoorden gaf op zijn vragen, een schop toe, aan de gevolgen waarvan de man op de plaats dood bleef liggen. De opziener gaf zich aan bij de politie. De regent en de wedono waren spoedig ter plaatse en na het door hen gehouden voorloopig onderzoek werd het. lijk be graven. (J.-B.) Verduistering van 's lands gelden Voor dien raad' van justitie te Soe- rabaja is die strafzaak van den gewe zen onder-collecteur van Modjokerto, Raden Ario Adinlngrat, beschuldigd van verduistering van landsgelden. in behandeling genomen. Aan het „Soerab. Hbld." word ont leend. d'at beklaagde sedert 30 Jan. 1892 ondiercollLecteur tei Modjokerto was op een salaris van f 300. De con troleur J. H. d'e Sitrber constateerde bij een inspectie den 27en Augustus 1900 in zijn kas een tekort van f IS,541,96. Bij on dien-zoek bleek dat alles, wat aan belasting ontvangen was, behoor lijk in de boeken was verantwoord met uitzondering van d'e slachtbelasting. die onregelmatig was geadministreerd een klerk had daarmee feitelijk kun nen dben wat hij wilde. Bij zijn verhoor bekende beklaagde all'es en verklaarde tevens dat van het verduisterde geld niets meer over was. Zi jn val heeft hij te danken aan de I lichtzinnigheid.' en d'e speelzucht zij ner vrouw. Deze dohheide d'es mor gens. dies middags, des avonds en des nachts; zij tjikiede met Europeesche diames, met rad'en ajoes. misschien ook wel Piet Chineesche en andere vrouwen. Van welke kracht deze. vrouw was moge hieruit blijken, d'at zij den 23en Mei' 1900 door den landraad Modjoker to ter zake van misbruik van vertrou wen tot dwangarbeid voor den tijd van twee jaar werd veroordeeld. Door dit alles geraakte de beklaagde al vroeg in schulden. Hij had haast Jan en alleman tot crediteur. Zoo werd. hij den 3em October 1898 wegens schuld in een burgerlijk geding veroor deeld en zijn inboedel verkocht. Om de speelschulden zijner vrouw te kunnen betalen ging beklaagde links en rechts geld leenen. en om al d'i'e gaten te stoppen sprak hij ten slotte 's lands kas aan. waarvoor hi zich thans te verantwoorden heeft. Sport en Wedstrijden Waterrijwieltjii. Zooveel waterrijwielen, zooveel uitvin ders! Wij gelooven niet er ooit meer dan één, hoogstens twee van één en dezelfde makelij, dat is op dit gebied hetzelfde als van één en denzelfden uitvinder, gezien te hebben. Wat niet pleit uf voor den uit vinder, of voor de practische resultaten van zijn „vondst". Nu wordt ons weder bericht van „wa terrijwielen, waarmede men met eenige oefening een flinke vaart verkrijgt, snel ler nog dan die van een paard in mati gen draf". Het merkwaardigste er van is echter nog, dat ze speciaal zijn ver vaardigd voor de fieiswedstrijden te wa ter op den Rijn te 's Molenaarsbrug, uit geschreven onder de leden der Leidsche Wielrijders-Vereeniging „All-Right", die daarmede èn met een boottocht naar Ka- germeer èn met een plc-nic op een der eilanden èn met prijsuitdeeling èn met een bal l'improviste in de „Groote Vink" bij Leiden haar negenjarig bestaan zal vieren, alles op Zondag 17 Augustus. Da aanblik van waterrijwielen, met snelheid grooter dan die van een paard in matigen draf, zal genoten kunnen worden ook door niet-leden van „All- Right", tusschen 2 en 4 uur 's namiddags van af den „wallekant" bij het wedstrijd terrein. VTieleniiomvx. De Duitsche. wielrijdtersbond. heeft in de laatste vergadering besloten, die leden tegen gevangenisstraf ie verze keren en wed. in elk geval afzonderlijk hij: persoonlijke schade 'Dot 100.000 mark en bij zakelijke schade tot 40.000 mark. Verhooging van contributie wordt niet gevraagd Om het nut van deze instelling aan te toonen, wordt het geval verteld van een wielrijdendiem apotheker te b' i lijn. die tengevolge van een botsing met een brievenbestel ler zoo veel had' te vergoeden, diat hij geheel geruïneerd is. Hij moet den gewonde tot diens 64e iaar jaarlijks een schadevergoeding betalen en 300 mark onmiddelijk. Zon der twijfel wordt het besluit van dien bond met algemeene goedkeuring' be groet. Vélo verneemt: „Een zonderling avontuur is de directie van de baan te Rotterdam overkomen. De baan werd in gereedheid gebracht en men stelde zich al voor daar interessante wedstrijden te geven, toen de Burge meester van Rotterdam verbood wed strijden op Zondag ie houden. Als gevolg van dit verbod zijn de verdere werkzaamheden gestaakt. Automobielen. Ia ..Vie Parisienne" bevat een plei dooi voor wat eleganter kostuum voor de dames die „tuffelen". Het blad zou een prijsvraag uitgeschreven zien voor een kostuum, dat wel praktisch, maar toch ook een beetje coquet moet zijn. Het is afschuwelijk, klaagt La Vie Pa risienne, zooals de „sportwomen" er tegenwoordig uitzien in haar nare linnen pakjes, die haar doen gelijken op-vrouwelijke letterzetters. Vroeger kwam men in de buurt van Versailles rijtuigen tegen met vrouwen en jonge meisjes, wier iichte toiletjes een lust voor de oogen waren, maar tegenwoor dig is niet alleen de sierlijke phaëton of victoria vervangen door de logge auto, doch het is ook gedaan met de japonnetjes van witte mouseline en met bloemen gegarneerde hoedjes. „Met die verduivelde stofjassen aan en zoo'n stofbril voor de oogen zijn on ze lieve vriendinnen waarlijk niet meer te herkennen," rogpt het Parij- sche blad uit. en verzekert, dat, als de dame's maar eens wlisten. hoeveel zij door deze kleedij van hare bekoorlijk heid verloren, zij er wel voor zouden oppasisen. om zich zoo toe te takelen. Desnoods kan men zich nog voorstel len, dat die leelijke pakjes worden aangetrokken voor recordritten, maar voor een tochtje in de buurt van Parijs zijn al die voorzorgen wel wat over dreven. De naaisters moeten haar fantaisie maar eens aan het werk zetten, om een sporttoilet te ontdekken, dat al thans een weinig gradieuser is. Het zou met enthousiasme worden ont vangen. Gemengd Nieuws, De Caisse Générale des Families De Fransche curator Reynauld moet verklaard hebben, dat de Caisse Générale reeds sedert 1876 een tekort had. In 1886 bedroeg het tekort reeds 13.000.000 frank. De Fransche curator wil nu tegen de se dert 1876 verantwoordelijke personen pro ces voeren tot schadevergoeding, in de hoop nog noemenswaardige quota voor de crediteuren der Mij. te verkrijgen. Tot nu toe zou uit het actief een quotum van 20 pet. kunnen worden voldaan, welk echter niet wordt uitgekeerd. Een erebeel dorp op straat gezet. Uit Madrid wordt gemeld: De huiseige naar van het kleine dorp Campocerrado in de provincie Salamanca, heeft de ge zamenlijke inwoners, die zijne huurders zijn, op de straat laten zetten. Volgens de wet was hiertegen niets te doen, zoo dat de regeering, die onlusten vreesde, zeker juist handelde, toen zij een flinke macht gendarmerie naar het dorp zond, j om de uitvoering ordelijk te doen plaats hebben. De vraag is echter, of het in het belang van den staat is, een geheel dorp, al telt dit ook, zooals Campocerrado slechts 161 inwoners, eenvoudig door een gril van den huiseigenaar te ontvolken. Veel peetkinderen. Een aantal gelukkige Russische va ders en patriotten,, -wier gezinnen met een zoon zijn vermeerdterd op dien dag van die aankomst van president Loubet te Petersburg. hebben daarin aanlei ding gevonden den heer Loubet te ver zoeken peet te willen zijn over hun kinderen. De president heeft op al deze verzoeken goedgunstig beschikt en zond zijn petekinderen een gouden of email Russisch kruis aan een gou den ketting ten geschenke. AntomoMelongeluk. En vreeselijk automobielongeluk is Donderdag in Frankrijk tusschen Evreux en Mantes gebeurd. Eem Amerikaan, de heer Feare, en zijn vrouw, die verwant is aan de Amerikaansche milliairdairs Vander- bilt, zijn op een automobieltocht in heit departement Eure, tusschen bo vengenoemde plaatsen, door een nood lottig toeval gedood. Een band van het rijtuig sprong, de automobiel, die een vrij groote snelheid had, verloor de goede richting en met buitengewone kracht tegen een boom ge slingerd. De heer Feare en diens eeht genoote bleven op de plaats dood. De me- caniciën is ernstig gewond. Hen] en. De krijgsraden van Straatsburg en Metz hebben een drietal zaken behandeld van ergerlijke mishandeling door meer deren op soldaten gepleegd. In een geval werd een sergeant tot acht maanden ge vangenisstraf veroordeeld en degrada tie, omdat hij een soldaat gedwongen had op een brandende kachel te gaan zitten; een ander onderofficier lireeg twee maanden omdat hij zijn compagnieën 'snachts had laten opstaan en blootsvoets laten exerceeren. Een luitenant kreeg 12 dagen gevangenisstraf, omdat hij uit kortswijl zijn soldaten met een stok sloeg. Slechte stuurlui. Donderdag is de Engelsche torpedover nieler „Havock", die morgen mee moest doen in de kroningsrevue te Spithead, in botsing gekomen met een visschersvaar- tuig en daarbij zwaar beschadigd; op denzelfden dag liep een torpeSovernieler van het nieuwste type met een vaart van 30 lcnoopen in de Solent in op een kolen boot en werd eveneens ernstig bescha digd. 17de eeuwsche schepen. Siciliaansche duikers hebben in de Straat van Messina een Spaansch galjoen en een Fransch schip ontdekt op den bodem der zee. Twee Spaansche kanon nen zijn reeds opgehaald; zij droegen de opschriften „Don Phelipe Rei de Espana 1640" en „Don Diego de Guzman mar- quese de la Artilleria 1632". Men ver moedt dat deze schepen zijn gezonken in den slag van Stromboli in het jaar 1676, den slag dus waarin De Ruyter doo- delijk gewond werd. Men zal, omdat men denkt, dat in de schepen nog kostbaarheden zijn te vin den, trachten ze geheel naar boven te werken. Zij schijnen nog goed in elkaar te zitten. Rechtspleging in China. Uit de omstreken van Kanton deelt men een eigenaardig staaltje mede van de wijze, waarop in China recht wordt ge daan. Twee families uit twee verschillende dorpen, niet ver van elkaar gelegen, leef den in onmin. De dood van een der ou dere leden van de eene familie maakte het noodig, in het dorp, door de andere familie bewoond, een doodkist te koopen. De zoons van den overledene gingen er op uit, kochten de kist, maar werden op den terugweg naar hun dorp door hun vijanden aangevallen, die de last ver brandden en een der zoons gevankelijk meevoerden om hem naar hartelust te kunnen martelen. Bij de autoriteit, in die streek met de rechtspraak belast, werd over de zaak geklaagd, maar deze trok er zich niets van aan. De vrienden van den gevangengenomene trokken nu in grooten getale en gewapend op naar het andere dorp; een woedende strijd was het gevolg en aan beide zijden werden gevangenen gemaakt; weer werd om tusschenkomst verzocht, maar weer zonder gevolg. Nieuwe gevechten, waar bij dooden vielen, terwijl men de gevan genen op alle manieren folterde. Nu pas werd het tijd voor de autoriteit om tusschenbeide te treden. De waardige man maakte zijn berekening: zooveel dooden, zooveel gewonden, zooveel da gen strijd, zooveel menschen gemarteld,1 maakt zooveel duizend guldens boete, waarvan natuurlijk het noodige aan zijn vingers bleef kleven. De moordaanslag op vorst Oboleuski. Over den moordaanslag op den gou verneur van Charkow, vorst Obolenski, aldaar gepleegd, kan nog het volgende gemeld worden: Vorst Obolenski werd door de vier op hem afgevuurde revolverkogels getroffen en zakte ineen. Toen een inspecteur van politie toesnelde, richtte de dader zijn wapen ook tegen hem en loste twee scho ten, die echter hun doel misten. De gearresteerde is een jongmensch in burgerkleeding; hij weigert zijn naam te noemen en de motieven voor zijn daad op te geven. Vorst Obolenski wist wat hem boven het hoofd hing, hij ging nog slechts in een gesloten rijtuig uit, rechts en links door gewapende kozakken geëscorteerd. De reden waarom de revolutionairen hem met den dood dreigden is alleen te zoe ken in de lichamelijke straffen, die in het gouvernement Charkow niet alleen op zijn bevel, maar in vele gevallen ook onder zijn persoonlijke leiding op onver biddelijke wijze en masse voltrokken werden. In de revolutionaire proclamaties, die gedurende de boeren-revoluties in Rus land bij massa's verspreid werden, wordt voor alles op den smaad der lichamelijke straffen en op de ruwheid der aan zoo vele personen voltrokken tuchtiging ge wezen. De manifesten zijn onderteekend door verscheidene organisaties, waarvan de meesten zich met beslistheid tegen het terrorisme in den strijd met de regeering uitgelaten hebben; alleen tegen de „tuch. tigers" eischen zij allen het strengste, meest onverbiddelijke optreden, tegen over hen mag elk middel toegepast wor den. Zondagsheiliging. Bij rechterlijke uitspraak is onlangs be slist, dat een politieverordening van den opperpresident van Hannover, die o. a. voorschrijft, dat bals en dergelijke ver makelijkheden op Zaterdag op zijn laatst om 12 uur 's nachts geëindigd, moeten zijn, niet geldig is. Volgens de rechtbank wil de Duitsche wet alleen aan de politie de zorg voor de „uiterlijke" heiliging van den Zondag opgedragen zien en begint de Zondagsheiliging pas bij zonsopgang, want de nachten tusschen de feestdagen onderscheiden zich niet van de gewone nachten tusschen werkdagen. De cholera in Mantsjoerije. neemt voortdurend grooter afmetingen aan te Kharbine waar de ziekte is over gebracht door Chineesche werklieden, di,.' aan de spoorwegen in Mantsjoerije weizaam zijn. Per dag sterven 100 130 personen waarvan de Russen één tiende deel mvatcen. De overige slachtoffers zijn Chtoëezen. Ook de laatsten vluchten in grooten ge tale ui„ Kharbine, dat, door den onzin- delijken toestand, door de vuilheid der bewoners, door de hevige warmte, die er thans heerscht en door de bittere ar moede onder de bevolking eeen broeinest van besmetting is geworden. Des te schrikwekkender is de toestand, daar tot nog toe niet de minste maatregelen zijn genomen. Men herinnert zich de mededeelingen omtrent den stichter der stad Sion bij Chicago, dr. Dowie, die in de door hem ontworpen stad geen apotheek toeliet, omdat alle zieken door „gezondbidden" moesten worden genezen. Thans meldt men uit Chicago, dat een dochter van Dr. Dowie gevaarlijke brandwonden had bekomen. Uren lang zaten de ouders bij het ongelukkige kind ie bidden, maar het vreeselijke lijden nam meer en meer toe. Toen ging eindelijk de natuur boven de leer en dr. Dowie ontbood een genees heer uit Chicago. Maar 't was te laat; na duldelooze pijn stierf het kind. Hare bliksem Een grillige bliksemstraal is dezer da gen aan het werk geweest in het stadje Ponzone d'Acqui, in de Italiaansche pro vincie Ligurië. Nadat één van haar voor gangsters den kerktoren had getroffen, zonder echter noemenswaardige schade aan te richten, koos zij voor haar evolu- tiën een barbierswinkel, waar juist twee daglooners zich van hun doordeweeksche stoppels lieten ontdoen. De bliksem sloeg tusschen hen in den grond, wierp den eenen ingezeepte links en den anderen rechts tegen den muur en liet de beide barbiersbedienden met open mond, de blanke scheermessen in de hand, stijf van schrik staan. Nadat allen wat bijge komen waren, bleek, dat noch de blik sem, noch de scheermessen, schade had den aangericht. Koning Oscar als redder. In de badplaats Maustrand bij Gothen burg, waar Koning Oscar van Zweden en Noorwegen den zomer doorbrengt, heeft zich dezer dagen een bijzonder voorval voorgedaan. De Koning, die groote be langstelling voor watersport aan den dag legt, doet dikwijls tochten in de scheren. Zoo had hij zich eens naar het kleine ei land Kladesholmen begeven. Toen het publiek vernam, dat de Koning spoedig naar Maustrand zou terugkeeren, verza melden de badgasten zich op de lan dingsbrug. Weldra was de lichte brug gevuld met menschen. Op het oogen- blik, waarop het koninklijk schip aan kwam, ontstond er een sterk gedrang, de brug stortte in en de geheele volksme nigte viel in het water, dat daar tame lijk diep was. Een onbeschrijfelijke verwarring volg de, doch spoedig werd het reddingswerk begonnen onder persoonlijke leiding van Koning Oscar, die bevel gaf de drenke lingen op zijn schip te brengen. Aan boord van het jacht werden spoedig maatregelen genomen om hulp te verlee- nen; de Koning zelf hield zich hiermede bezig en liet verscheiden licht gewonden in zijn kajuit komen, waar zij met zorg werden verpleegd. Dank zij de bemoeiin gen des Konings en der bemanning van het koninklijk jacht gelukte het alle per sonen te redden, en de zorgzaamheid die hun door den Koning werd bewezen, deed hen spoedig het natte pak en den doorgestanen schrik vergeten. Varia. Kleine Jans: Papa, is het nu zomer? Papa: Leer je dan nooit de jaar getijden? Let nu op: Als het don eenen dag zoo heet is daJt j© geen lucht kunt krijgen' en den anderen dag zoo koud en nat, dat je zit te rillen, dan 'js het zomer; als het opeens zoo guur en koud wordt 'dat ieder er van hui vert, en als er al sneeuwbuien komen is het herfst; als het al aardig weer beginlt te worden, met eenige warme dagen, dan is het winter, en als de wind opsteekt als een razende en het bliksemt en regent als de rivieren vastvriezen en de sneeuw voeten hoog ligt, d'an is het lente.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1902 | | pagina 6