De Sier w lui Mei
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
2 ie Jaargang
Vrijdag 5 Sep ember 1902.
No. 5885
U'S DAGBL
iSa ÉÜI BMM
ABONNEMENTSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1,20
Voor de doi'pen in den omtrek ivaai' eon Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden 1,30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02%
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37}^
de omstreken en franco per post0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
is de prigs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spaarne, 2Suïtler öuifcesispaarue No, fc.
Telefoonnummer der Redactie 600. feiemouuummer der Administratie 122.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Co'ster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nqverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
JDit blad -verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. L. DAUBE Co. JOHN F. JONESSucc., Parijs 31bFaubourg Monvmartre.
Haarietu's Dagblad van 5 Sept.
be rat o. a.:
Uit Zuid-AfrikStandjes te
Agram, Parlementaire Praatjes,
Onderscheidingen, Lyrisch Too-
neel, Congres voor den Midden
stand.
Üuitenlandsch Nieuws
Zuid-Afrika.
De Engelsche Regemng heeft twee
maatregelen genomen tegen die in
boorlingen in Zuid-Afrika.
De eerste strekt om die inboorlingen
te dwingen tot arbeiden. Het is die
invoering van een hoof dielij ken om
slag van twee pond sterling per jaar
voor ieder volwassen inboorling, en
bovendien twee pond sterling per j aar
voor iedere vrouw, die da inboorling
meer heeft dan zijn eerste vrouw. Vrij
gesteld' van de belasting zijn de in
boorlingen die bewijzen kunnen, dat
zij niet onder de inboorling en-wet
staan, en zij die wegens boog en ouder
dom of chronische ziekte ongeschikt
zijn om te arbeiden. De belasting
moet in Januari worden betaald.
De Regeerdng beeft er voor zorg ge-
dlragen. dat dl°- hoofden en de oudsten
der stammen tijdig maatregelen kun
nen nemen voor biet innen der belas
ting. De belasting moet in tegenwoor
digheid dier hoofden, dliéi verantwoorde
lijk zijn voor die opgaven hunner on
dergeschikten. voldlaan worden.
Om deze belasting te kunnen beta
len. zal dei inboorling moeten werken
tenzij hij er de voorkeur aan geeft
te gaan stelen.
Toch gelooven de Engelsche bladen,
dat deze wet die Kaffers zal noodzaken
arbeidi te zoeken; maar zij geven toe
dat er velen zijn. die uit den oorlog
genoeg geld hebben overgespaard om
ten minste biet eerste jaar nog te kun
nen luieren.
De tweede maatregel is een procla
matie, dat die inboorlingen alle1 wa
pens en ammunitie moeten inleveren.
Dit is no o dig voor de veiligheid van
de blanke bewoners. In bet bureau
voor die zaken dier inboorlingen te Pre
toria ds Maandag .©en groote indaba
gehouden, die door meer dan vierhon
derd.1 Kafferhoofden werd bijgewoond.
Sir George Lagden. de directeur voor
de zaken dier inboorlingen, zette in
deze plechtige bij eenkomst die bedoe
ling uiteen eenier proclamatie, waar-in
de uitlevering van alle1 wapenen-wordt
bevolen, en drukte den hoofden op het
hart. bun trouw aan Engeland te too-
nen. dioor een nauwgezette naleving
van dit voorschrift.
Of zij bet. dioen zullen is een tweede
vraag: zij weten hoe gemakkelijk bet
gaat wapienen en .ammunitie- te begra
ven
Frankrijk.
Voor een Franschen krijgsraad in
Le Mans staat op dit oogenblik terecht
een gewezen soldaat. Voisin, die in
1892 veroordeeld werd tot levenslan
gen dwangarbeid, wegens moord.
In 1900 verkreeg Voisin gratie, en
keerde naar Frankrijk terug, nadat een
ander man op zijn sterfbed bekend
bad den moord gepleegd te hebben,
waarvoor Voisin veroordeeld was.
Na zijn terugkeer in Frankrijk vroeg
en verkreeg Voisin op grond van dit
fait nouveau revisie van het vonnis
van 1892. De krijgsraad te Le Mans is
met die revisie1 belast. Na veel beraad
slagingen is men er eindelijk toe ge
komen den heer d'Ormescheville (wel
bekend uit bet Dreyfus-proces) die als
Regeeringscommüssaris optrad het
woord te verleenen voor zijn requisi-j
toir. Hij begon met de meening uit'
te spreken, dat, boe ook de uitspraak
van den krijgsraad wezen mocht, de
gratie aan Voisin verleend van kracht!
blijft.
De president van den krijgsraad, en
Me. Hamard, de verdediger van Voi-
sin, verzetten zich tegen die opvatting, i
De heer d'Ormeischeville meende, dat
een veroordeelde niet tweemaal straf
kan ondergaan voor hetzelfde feit. De
heer Hamard verkondigde de stelling.
dat. de straf van 1892 door de gratie;
opgeheven was, maar Wiet de straf, j
die de krijgsraad, bij schuldigverkla-
ring, thans over Voiisin zou uitsprekeu. j
De president van den krijgsraad ver-j
klaarde, dat hij over dit punt de mee-l
ning van den sous-chef van den gene-1
■ralen staf bad ingewonnen, en dat'
deze van meening is, dat een nieuwe
veroordeeling een nieuwe straf mee
brengt.
De heer d'Ormescheville' weigerde
onder deze omstandigheden zijn i-equi.
sitoir uit te spreken, en de krijgsraad
besliste, 'dat waar geen genoegzame!
duidelijkheid over dit punt bestaat, dei
behandeling dient, geschorst te worden,
totdat de bevoegde autoriteit in dit ge-1
val uitspraak beeft gedaan. Per tele- j
gram werd daartoe de meening van
den minister van oorlog gevraagd.
De minister van oorlog liet bij ont
vangst van het telegram de meening
vragen van den minister van justitie
en die antwoordde
De stelling, door den beer d'Orme-l
ischeville verkondigd, is onjuist. De I
zaak komt opnieuw voor den krijgs-|
raad. dat wil zeggen, als op den dag
van bet eerste' proces. Het arrest van
bet ITof van Cassatie'beeft bet eerste
vonnis vernietigd, met alle gevolgen
daarvan, dus ook met de gratie, die
den veroordeelde verleend is. Een
nieuwe veroordeeling zou daarom vol
komen van la-acht worden, zonder dat
de reeds geschonken gratie daaraan
iets kan veranderen.
De krijgsraad beeft, nadat deze me-
dedeeling van den minister ontvangen
was, de behandeling der zaak voortge
zet en Voisin ten slotte vrijgesproken.
De zaak is hiermede uitmaar ds
vraag, of de opvatting van Mc. Ha
mard en den minister van justitie de
juiste, is, blijft.
De regeering heeft opnieuw eenige
maatregelen genomen in verband met de
kwestie der congregaties. Het salaris van
den pastoor van Firminy, Rouchouse,
die heeft deelgenomen aan een manifes
tatie toen de decreten te Firminy werden
toegepast, is ingehouden. Opmerking
verdient dat de correctioneele rechtbank
Rouchouse had vrijgesproken.
Baron de Jerphanion, maire van Veau-
chette, geschorst ter zake van dergelijke
gebeurtenissen, is bij ministerieel besluit
afgezet.
Een dame te Corcoue bij Nantes is tot
een geldboete veroordeeld, wegens belee-
diging van een commissaris van politie
en van gendarmes bij de ver:
eener kloosterschool.
Te Atrecht zijn de zegels van een
kloosterschool verbroken.
Te Parijs heeft Maandagnacht een
zware brand gewoed in een magazijn
van tooneeldecorJ waarbij ook bet be
lendend magazijn van een steenkolenhan
delaar is vernield. Bewoners van de bo
venwoningen boven bet magazijn kon
den sléchts met moeite worden gered.
Zes paarden en alle aanwezige decors
verbrandden. De schade is zeer aanzien
lijk.
Duitsehlaiid.
Keizer Wilhelm, vergezeld door de
Keizerin, heeft zijn intocht in Posen
gedaan. Een blijde intocht zal het
wel nieit geweest zijn, al spreekt ook
de correspondent van een Polenvre-
tend blad als de Kölniscbe Zeitung,
van de stormachtige geestdrift"
waarmee heit keizerlijk paar op straat
begroet werd, en al beweert diezelfde
correspondent, dat de enkele niet-ver-
sierde Poolsche huizen baast onopge
merkt bleven tte midden van den vtlag-
gentooi der Duitsche. Het is wel waar
schijnlijk dat de keizerlijke stfoet de
=itraten beeft uitgekozen waar het
Duitsche element het talrijkst verte
genwoordigd is; overigens kunnen
betrekkelijk weinig manifestanten met
veel goeden wil en met een flink'
stemorgaan gezegend, gemakkelijk
een voorwendsel gegeven hebben tot
berichten over een opgewekte ont
vangst.
Maar het is ondenkbaar, dat de in
gezetenen van Posen den Keizer thans
me: vreugde zouden ontvangen. De
huizen van de Polen, zegt een andere
berichtgever, Izijn geteloten, de om
trek van de kathedraal ziet. er doodsch
uit. En de polütie beeft het oolc noo-
dig geoordeeld omvangrijke voor
zorgsmaatregelen te nemen. De zaal
waar bet officieel© feestmaal gegeven
wordt, wordt bewaakt, niemand mag
er binnenkomen zonder toegangs
kaart: de vensters zijn van traliewerk
voorzien; om te beleltten, dat er iets
naar binnen geworpen wordt.
Het Poolsche blad Praga is in be
slag genomen wegens een artikel over
het keizerlijk bezoek. Onmiddellijk
na deze inbeslagneming, verscheen er
een tweede oplaag van het blad,maar
ook deze werd geconfiskeerd door de
politie, die nu ook den hoofdredac
teur oppakte. De directeur van de
Praga beeft bekend gemaakt, dat bij
geen nieuwe oplaag verkrijgbaar kon
stellen, aangezien de poliitie ook een
gedeelte van bet materieel bad mee
genomen.
Bij de aankomst van den Keizer
hield de eerste burgemeester een wel-
komsitrede. waarvan het concept eerst
naar Berlijn gezonden was, om zeker
heid te hebben dat er geen politieke
toespelingen in voorkwamen. De
Keizer bedankte met een toespraak,
waarin hij o.a. zeide: ..Wat deze stad
en dit land zijn, hebben zij aan den
arbeid der Koningen van Pruisen te
danken" en mededeelde dat de rayon-
wet tengevolge waarvan de sitad,
om militaire redenen, haar grenzen
niet mocht uitbreiden ingetrokken
was. De Keizer sprak nog de hoop
ui)l, dat er nu ook spoedig verbetering
zou komen in den toestand der ar-
menbuurten.
Bij bet paradediner, waar ook aan
zat de gouverneur-generaal van War-
1 schait, de beer Tschertkoff, dronk
j Keizer Wilhelm op keizer Nicolaas
en vervolgens op het vijfde legerkorps
De stad is schitterend verlicht.
De Keizer verleende generaal
l Tschertkoff die orde van den Zwarten
i Adelaar.
In zijn dronk op Keizer Nicolaas bij
het feestmaal in heit Provinciaal Mu
seum begroette keizer Wilhelm den
gouverneiii-generaal T^chejrtkoff en
de Russische deputatie van ganscher
li arte en gaf bij uiting aan zijn vreug-
j de dat zij heden waren gekomen. Hij
noodigde de aanwezigen uit met hem
I te drinken op bet welzijn van den
Obersten Kriegsberrn van bet m<St
ons in trouwe wapenbroedrscbap ver
bonden Russische leger, op keizer Ni
colaas.
Vóór het galadiner ontving de Kei
zer den gouverneur-generaal van
j Warschau. Tschertkoff, en bet corps
officieren van zijn beide Russische
imenlren. Hij hield tot hen een
j toespraak, waarin hij betoogde, dat
zijn bezoek een bewijs was van de
mi dei wapenbroederschap düe sedert
eeuwen onze legers verbindt. Dat die
wapeubroederschap nog leeft, moge
j blij ken.hit twee feiten, nl. lo. d:e op-
I heffing van de vestingrayonwet voor
Posen, waardoor de vreedzame ont
wikkeling van de oude vestingstad
mogelijk wordt; 2o. dat de Keizer be
den voor heit eerst de nestels beeft
aangedaan, welke Keizer- Nicolaas
met hem als teek en van persoonlijke
vriendschap heeft gewisseld. De nes
tels zullen naar de eigen wóórden
van keizer Nicolaas een schakel vor-
men in den keten, welke de beide
I Keizers in trouwe vriendschap om-
j slingert. God geve Zijn zegen diaar-
op, dalt dit altijd zoo blijve.
Oostenr ij k- Hongary e.
De standjes te Agram tusschen Kroa-
ten en Serviërs zijn ernstiger dan men
aanvankelijk meende.
Zondag was het de dertigste verjaar
dag van den bekenden Kroatis'chen schrij
ver Peradovits; een studenten-vereeni-
ging vond dit een geschikte gelegenheid
om eenige keeren te gaan betoogen voor
het bureau van de Servische courant, die
te Agram verschijnt en waarvan een aan
tal artikelen de Kroaten hadden ver
toornd. Het betoogen sloeg ten slotte
over in geweldpleging: 'n bombardement
met steenen en andere projectielen,
waardoor geen ruit in het gebouw heel
bleef. Gedurende den ganschea avond
hadden er bloedige gevechten tusschen
Serviërs en Kroaten plaats.
Woensdag namiddernacht plunderde
een troep menschen, die zich als ware
roovers gedroegen, de magazijnen
stak ze daarop in brand. Een officier
werd verschrikkelijk geslagen en zwaar
gewond. Er zijn vele aanhoudingen ge
daan; de troepen patrouilleeren door de
straten.
De oproerlingen beproefden de leiders
der beweging uit de gevangenis te be
vrijden: een compagnie infanterie moest
hen in bedwang houden. De staat van
beleg is afgekondigd.
Er zijn eveneens ongeregeldheden uit
gebroken te Viabese, waar de gendarme
rie op de onruststokers schoot: één werd
daardoor gedood en velen gewond. De
oppositiebladen zijn in beslag genomen.
Yereetiigde Staten.
President Roosevelt reed Woensdag in
een coach van Pittsfield (in Massachu
setts) naar Lenox, toen zijn rijtuig in
botsing kwam met een electriscben tram
wagen. De paarden werden gedood, eeni
ge personen uit de omgeving van den
President zijn, gewond en een detective
die hem vergezelde werd gedood.
Stadsnieuws.
Haarlem, 4 Sept. 1902.
Frans. Rosier. De mededeeling
reeds geruimen tijd geleden door ons ge
daan, dat Rosier in September terecht zou
staan voor de afdreiging bij de weduwe
Van Dregt, kunnen wij thans uitbreiden
met het bericht, dat de zaak Donderdag
25 dezer dienen zal.
Mr. F. C. van Geer is als verdediger
den beklaagde toegevoegd.
Naar wij vernemen is het on
geluk met de boot van ,,De Kroon" niet
zoo geweest als ons eerst werd medege
deeld. Er is slechts een pijp met zeven
branders afgebroken.
't W a s n o g onder e en»b e w o 11c
ie en onstuimige lucht, toen 't stoom
schip de .,Lyn.den" met de Chr. Zang-
vereertiging ..Soli Deo Gloria" aan
boord, onze stad verliet.
Doch uit de stad zijnde kwam ons
al spoedig het Oranjezonnetje verwel
komen, wat niet weinig de* stemming
der feestvreugde verhoogde.
Eenmaal door Spaamdam zijnde,
werd koers gezet naar Velsen om al
daar te landen en deze schoone lig
ging te bewonderen.
Na een wandeling d'o'or het dorp ge
maakt te hebben, ging men weder boot.
waarts, om naar Haarlem terug te
stoomen, en daar aan den gondeltocht
deel te nemen, en het vuurwerk te be
zichtigen.
Te betreuren was het echter, dat on
ze boot zoo'n slechte plaats verkreeg,
zoodat velen het schoone vuurwerk
niet konden zien.
De aangename', prettige stemming,
die den geheelen dag heerschte. werd
door niets onderbroken, zoodat ook
deze boottocht in alle deelen als wel
geslaagd mag beschouwd worden.
\sl<ijk'sMunitiefabrieken en werk
plaats voor draagbare wapenen
aan de Hembrng.
Gehoor gevende aan de vriendelijke
uitnoodiging van het. departement
Haarlem der Neiderl. Maatschap
pij ter Bevordering van Nijverheid,
hebben wij W oensdag aan bovenge
noemde inrichting met de leden van
het departement een bezoek gebracht.
Aan dit bezoek ging een hoogst aan
genaam boottochtje vooraf.
I-Iet was omstreeks 8.45, toen wij
aan boord stepten van de „Piet
Cronjé". welke in het Spaarne tegen
over die woning van prof. Bosscha lag
vastgemeerd.
Een sterke bries deed' de vlag lustig
wapperen, en bracht deining in het
water teweeg. Hoog op spatten de
golven, voortgejaagd door den windi,
die wel is waar ons noodzaakte die
hoedien vast te zetten, maar die ook
de onheilspellende regenwolken uit
elkander dreef, zoodat weldra de zon
haar vriendelijk glanzende stralen
over het watervlak verspreidde. Om
9 uur werd de tocht aangevangen en
koers gezet naar de Hembrug. Het is
een aardig reisje. Achtereenvolgens
deden zich schoone landschappen en
vergezichten, plekjeis om op doek te
worden gebracht aan ons oog voor,
toen wij door het N o or der- B u i ten sp aar-
ne. Zijkanaal C en het Noord'zee-lta-
naal voeren.
Behalve enkele zeiljachten en
stoombooten, passeerden wij op het
Noordzee-kanaal nog de Duitsche
stoomboot ..Katze". welke doorliet ver
rollen der lading, geheel naar stuur
boordzijde overhelde, zoodat zij haar
tocht naar Hamburg had moeten sta
ken.
Te ruim elf uur arriveerden wij op
de plaats onzer bestemming, waar wij
door den commandant, vergezeld' van
eenige officieren, werden opgewacht.
Nadat <Je gebruikelijke plichtplegin
gen hadden plaats gevonden, werdi in
4 groepen met de bezichtiging der ont
zaglijke werkplaatsen een aanvang
genomen.
Eene uitvoerige besGhrijvhin- van
den veelomvattendten arbeid, die daar
verricht wordt, te geven is ondoenlijk.
Til korte trekken zullen wij dan ook
het een en ander trachten te schetsen.
Allereerst da.n iets over het vervaardi
gen der hulzen. Achtereenvolgens ziet
men hoe uit een stuk lcoper in den
vorm en ter grootte van oen goud tien
tje. doch veel dikker, bij de eerste be
werking wordt veranderd in een voor
werp. dat veel overeenkomst heeft met
een vingerhoed; daarna nemen langer
gestelde machines alle machine
rieën zijn, daar alle ónder deelen na
tuurlijk precies üi elkander moeten
passen, zeer nauwkeurig gesteld
het werk over. en vervormen nu liet
koperen dopje achtereenvolgens tot die
huls.
Daar het eene stuk koper wel1 eens
iets rekbaarder is dan 't andere, is de
eene huls iets langer dan die andere.
Orri dezè wedler gelijk te maken, wordt
een andier toestel gebruikt, dat alle
hulzen tot gelijke lengte afsnijdt; daar
na worden wieder door andere machi
nes dë halzen aan de hulzen gebracht
en ook de randen. Zijn derhalve de
hulzen gereed, dan gaan deze naar
eene andere afdeeling. waar ook we
der door practisch uitgevonden toesteL
len het inbrengen van kruit geschiedt,
Dit gaat zeer snel. niet minder dan
10,000 per uur worden er gevuld. Is
Feuilleton,
Vertaald uit liet Italiaansch
37)
Het was hem onverdragelijk zich
aan verkeerde beoordeelingen blootge
steld te zien, die vermoedelijk zouden
leiden tot verwijdering tusschen zijn
familie en een deel van de aristocra
tie van Napels( ear niets was natuur
lijker, dan dat hij zijn best dleed. zich
van die valsche verdenking te zuive
ren. Toen dius die rechter Ghilazzi' het
palazzo d'ei Tibaidi weer verlaten had.
maakte hertog Attilio zich gereed, aan
stonds een visite bij den cohsul De
Vries te brengen.
De woning van den consul bevond
zich even buiten Napels op den altijd
groenen, door de zee omspoelden Po-
silippo. Op een der kolossale tufsteen-
rotsen. die hier steil en loodrecht uit
die. zee opstijgen, met kloven bezaaid
en van griezelige grotten voorzien,
waarin de' golven een voortdurend
fluisterend geruiisch veroorzaken.
stond het huis. dat de heer De Vries
met zijn familie bewoonde. Schilder
achtig op eene kleine rotswand uitge
bouwd, mat een wonderschoon gezicht
op de lachende. Tyrrheensche zee met
har© eilandengroepen, op den Vesuvius
en de weelderige landschappen van
Pompeji, Gastellamare en Sorrente,
bood' het al het zinnenbekorende. dat
den bewoner der noordelijke lauden
deze kusten doet toeschijnen als een
paradijs.
Toen het rijtuig van hertog Attilio
voor het huis stilhield, en hii tusschen
de ruischende palmen en pijnen door
naar de balkons van het huis opzag,
ontwaard'de hij op het groote midden
balkon juffrouw Elvira, die in den
stoel liggend'e. droomend het land
schap beschouwde.
Hij hield dit voor een goed teek en,
al scheen Elvira hem niet te bemerken,
trad haastig het park binnen en liet
zich bij juffrouw die Vries aandienen.
De bediend© liet hem vrij lane- op
antwoord1 wachten, en toen hij einde
lijk terugkeerde, zeide hij: De juf
frouw is niet heel wel en het snii)
haar. uwe genade niet te kunnen ont
vangen.
Attilio was zoo uit het veld gesla
gen. dat hij in de eerste oogenblikken
niet wist. wat hij zeggen zou. Hij had
niet wist, wat hij zeggen zou. 1-lij had
haar zoo even op het. balkon gezien,
en nu zou zij plotseling zoo ongesteld
zijn geworden, dat zij hem niet kon
ontvangen? Werdl hij afgewezen? Hii.
d'e hertog dei Tibaidi? Van ontroering
klopte het hart beun in de keel.
Is de consul dan soms voor mij
te spreken? vroeg hij eindelijk.
Ik zal uwe genade aandienen,
antwoordde d'e bediende beleefd en
ging heen.
Attilio trok verlegen aan zijne hand
schoenen en blikte somber in den
weelderigen, schaduwrijken tuin. die
evenals de geheele woning van den
heer De Vries., den stempel droeg van
keurige netheid en van zorgvuldig on
derhoud. De kiezelpaden waren versch
geharkt, die bloemen en planten sier
lijk 'gerangschikt, en gesnoeid, die
oranjeboomen, beladen met geelglan-
zende vruchten; nergens vuilheid of
wanorde, diie men zoo dikwijls in de
Napolitaansche huizen vindt. Het. was
den jongen Napolitaan altijd zoo ge
lukkig te moede geweest als hij het
huis van den heer De Vries bezocht,
de reinheid en de orde, die er
heerschten. hadden hein steeds zoo
weldadig aangedaan. En nu zou dat.
huis opeens voor hem gesloten zijn?
Als de heer De Vries hem nu ook niet
ontving, had het dan niet al den
schijn, alsof men hem niet meer waar.
d'ig keurde, in dit huis te verkeeren?
Veer bleef de bediende zeer lang
uit. Overlegde men daar binnen eerst,
of men hem al dan niet zou ontvan
gen? Eindelijk kwaan d'e bediende te
rug.
Mijnheer de consul laat u ver
zoeken binnen te komen, zeide hij met
eene buiging.
Attilio haalde verruimd adem en
tradl binnen. Hij vond den heer De
Vries in zijn werkkamer. Eenigszins
stijf verzocht hij den hertog plaats te
nemen.
Wat brengt u tot mij, hertog?
vroeg hij beleefd, haast al te beleefd,
en zeer terughoudend!, als wilde hij te
kennen geven, dat hij hem alleen wel-
I e n ven d'h eid'sh alve o ntving.
Mag ik openhartig zijn. consul?
Ik verzoek u er om.
Welnu, dan hen ik hier, omdat
ik niet wensch. dat gij. hetgeen in den
laatsten tijd ons huis is voorgeval
len. zoudt vernemen in 'een overdre
ven en onwaren vorm. De gedachte
is mij hoogst pijnlijk, onverdragelijk
geweest, dat. de dwaze verzinsels der
dagbladen en het ij del gebabbel van
het, publiek misschien op uwe gezind
heid' omtrent mij hebben geïnfluen
ceerd. Ik ben hier om u te woord te
staan 'over alles, wat u soms mocht
wensch en te weten.
O. hertog, ik ben u zeer verplicht
voor uwe attentie, maar het doet, me
leed. er geen februik van te malven.
Noch ik. noch iemand van mijne fa
milie heeft dö gewoonte, zich te be
moeien met zaken, die ons niets aan
gaan.
Er ontstond eene korte, verlegen
pauze.
Die u niets aangaan! herhaalde
Attilio toen. En toch zal het mij aan
genaam zijn. als u mij een. oogenblik
wilt aanhooren. misschien zult u dan
zien. dat deze uitstrooisels u toch wel
eenigszins aangaan.
Geloof me. hertog, dat. ik per
soonlijk veel belang in u stiel, en dat
ik naar de zaak in kwestie nauwkeu
rig heb geïnformeerd. Gij zoudt mij
waarschijnlijk niéts kunnen- medledee-
len. wat ik. niet reeds wist, en ik zou
u gaarne het pijnlijke der herhaling
van de onaangename historie "willen
besparen.
Onaangenaam is nog niet het
rechte woord, mijnheer, om haar juist
te karakteriseeren. Zij is voor mij
bepaald vernietigend als het mij niet
gelukt de misvattingen te doen ver
dwijnen. die zonder twijfel ook hier
ziin ontstaan.
O, hertog, ge kunt verzekerd!
zijn
Neen. mijnheer, ik hen er vol
strekt niet zeker van, dat hier geen
misvattin-gen bestaan, integendeel, en
omdat gij mij nu eenmaal hebt veroor
deeld. openhartig te zijn. zou ik u dat
gaarne dadelijk bewijzen
Ga uw gang. hertog.
Toen ik uw huis binnenkwam, liet
ik mij eerst aandienen bij mejuffrouw
Elvira, in de hoop haar te mogen zien.
Ik werd afgewezen. Kan juffrouw
Elvira mij niet ontvangen of wil zij
niet?
Kalm vlij d'e de heer De Vries zich
bij deze vraag achterover in zijn stoel.
Zij bracht hem niet, in verlegenheid',
al vond hij haar ook minder gepast.
Maar hij hield1 haar blijkbaar dear
eenigszins geprikkelden jongen man
ten goede.
Mag ik op mijn beurt ook open
hartig zijn. hertog? vroeg hij met een
fijn lachje.
U zult er mij door verplichten.
Wie weet! Verneem dan in de
eerste plaats, dat Elvira u vooreerst
niet mag ontvangen.
En wié heeft het haar verboden?
Ik!
(Wordt vervolgd).
