NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD.
1 Ir ra tot M si
Meestgelezen Dagblad, in Haarlem en Omstreken.
20e Jaargang
Vrijdag 19 September 1902.
No. 7897
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMEN TSPRIJS
Voor Haarlem per 3 maanden1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der gemeente),
per 3 maanden1.30
Franco door het geheele Rijk, per 3 maanden1.65
Afzonderlijke nummers0.02^
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem, per 3 maanden0.37%
de omstreken en franco per poBt0.45
ADVERTENTIËN
Van 15 regels 50 Cfcs.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement Haarlem
xs de prijs der Advertentiën van 15 regels 0.75, elke regel meer 0.15.
Groote letters naar plaatsruimte. Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Reclames 30 Cent per regel.
Bureaux: Gebouw Het Spnnrne, Zuider JBuitenspaarue No. O.
Telefoonnummer der Redactie OÖO. Telefoonnummer der Administratie 123.
Intercommunale aansluiting.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur: J. C. PEEREBOOM.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekbandelaren en Courantiers. Met uitzondering van bet Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE T,A MAR Azn. te Amsterdam.
Dit blad verschijnt dagelijksbehalve op Zon- en Feestdagen.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicité Etrangère G. LDAUBE Co. JOHN F. JONES, Succ., Parijs SiM* Faubourg Monvmartre.
Kaarsom's Dagblad van 19 Sept.
bevat o. a„
pHet Duitsche sociaal-democra
tische congres, Parlem. Praatjes
Vreemde dingen. Het einde van
een kampioen, Nabetrachting en
vervolg Gemeenteraad.
Officieele Berichten.
VERKIEZING GEMEENTERAAD.
De BURGEMEESTER van Haarlem,
Gelet op art. 51 al. 1 der Kieswet, ge
wijzigd bij de wet van 8 December 1900
(Stbl. no. 208) en op art. 3 van het Ko
ninklijk besluit van 8 Mei 1897 (Stbl.
no. 144) gewijzigd bij diat van 10 Janu
ari 1901 (Stbl. no. 27);
Maakt bekend, dat op Vrijdag, 3 Oc
tober 1902 van dies voormiddags negen
tot des namiddags vier uur bij hem ter
secretarie d'er gemeente kunnen worden
ingeleverd de opgaven van candidaten
ter tusschentijdsche verkiezing van één
lid van den Gementeraad in het 2e kies
district der gemeente Haarlem; (vaca
ture J. Klein); en dat van 19 Septem
ber a.s. tot en met vorengenoemden
dag ter gemeente-secretarie (aan dé 5e
afd'eeling) de formulieren voor die op
gaven kosteloos voor de kiezers ver
krijgbaar zijn.
Haarlem, 16 Sept. 1902.
De Burgemeester voornoemd,
(get.) BOREEL.
NABETRACHTING
van den
GEMEENTERAAD.
Weken geleden schreef ik in een
Nabetrachting, toen de plannen voor
den Hout voor 't eerst in den Raad
zouden voorkomen, maar destijds van
de agenda werden afgevoerd, dat de
neuzen geteld waren en dat de meer
derheid, zij het dan ook een kleine,
vóór de plannen van den heer Sprin
ger gestemd was. De uitkomst heeft
deze meening niet gelogenstraft. Met
zeventien tegen twaalf stemmen heeft
de Raad besloten, dat de oorspronke
lijke plannen zouden worden uitge
voerd, met inbegrip derhalve van dé
beharding der verschillende wegen.
Zonder moeite ï's dat niet gegaan.
Heftige bestrijding is er gevoerd en do
felste wel door den heer de Breuk, die
er op uit scheen te zijn, den heer Sprin
ger voor te stellen als een man, „die
niet weet wat hij wil", zooals een van
de voorstanders van de plannen dat
noemde. Maar al was d'e oppositie nog
scherper geweest, aan het resultaat
van de stemming zou dat niets veran
derd hebben. Al de Raadsleden, 't was.
duidelijk, kwamen met hun stem in
den zak. Wederkeerig was men voor
elkanders argumenten ongevoelig en
dat is wel te verklaren. Wanneer over
een zaak veel gesproken en geschreven
is hebben de opiniën zich gevormd en
zijn, tenzij er een nieuw en hoogst be
langrijk element in den strijd werd ge
bracht, voor wijziging niet meer vat
baar. Dat nieuwe element ontbrak.
Geen van de sprekers heeft een denk
beeld geopperd, voor of tegen, dat al
niet vroeger te berde was gebracht. De
Raad had evengoed zonder debat di
rect tot stemming kunnen overgaan.
Misschien moet ik voor den heer
Spoor een uitzondering maken. Hij
heeft inderdaad een opmerking ge
maakt, die voor verschillende voor
standers een geruststelling te meer zal
zijn geweest en een troost kan wezen
voor de tegenstanders. Hij wees er na
melijk op, dat de heer Springer door
jarenlange ervaring zich een voorstel
ling maken kan van hoe iets worden
zal, waartoe een leek niet in staat is.
Dit is, dunkt mij, de spijker op den
kop geslagen, Zooals een goed bouw
meester, een huis ontwerpende, dat in
zijn gedachten geheel af voor zich zien
moet, waar een leek niets anders dan
strepen en lijnen z'iet, zoo moet ook
een goed' tuinarchitect, als zijn plan
af is. voor zich zien, hoe het zijn
zal, als het klaar is. Voor leeken is
dat een verrassing, voor den vakman
een vooruitzien en een zekerheid.
De beslissing van den Raad is voor
den heer Springer een succes. Niet
zoozeer omdat hij „zijn zin" heeft ge
kregen, maar omdat eruit blijkt, dat
de Raad hem als vakman vertrouwen
schenkt. Wie rnet mij. niet hang is
voor' overmodemiiseering, voor hoo
rn envandalisme, voor pieterige parke
ngheid ik weet dat de heer Springer
Ciit, alles evenveel, zoo niet meer veraf
schuwt dan we allen die ziet de toe
komst met vertrouwen tegemoet.
Het werk zal successievelijk worden
verricht. Sommige aanplantSngen
denkelijk reeds spoedig en daarna zoo
vlug, als de finantiën dat toelaten. In
ieder geval, zal het werk over 5 of 6
jaar worden verdeeld en de belasting
schuldige dus niet Overmatig worden
gedrukt.
Minder gelukkig was de aannemer
van de lichtfabrieken, de heer Van
Rhijn. De gevraagde schadevergoe
ding van f12.750 Is hem geweigerd.
Naar mijne meening niet ten onrech
te. Wanneer een particulier een huis
laat zetten en de aannemer toont hem
na afloop van den bouw aan. dat hij
zich vergist heeft, dan kan de houw
heer gemakkelijk den royale spelen en
zeggen ,,ik wil aiet. dat gij aan mijn
huis schade zult lijden; hier is het
verschil. Ga heen en reken voortaan
beter
Zoo'n particulier kan dat doen. Hij
bouwt allicht maar eens in zijn leven.
Maar voor de gemeente, die onophou
delijk laat bouwen, zou zoo'n systeem
een doodsteek wezen. Zij mag daar
niet aan denken, daar iedere aannemer
naar haar werken inschrijvende, moet
weten waar hij aan toe is en dat er
nergen.s een achterdeur openstaat.
Vooral omdat er in de aannemerswe
reld toch al gebrek aan ernst schijnt
te bestaan. Althans er werd in den
Raad glimlachend gesproken over in
schrijvingen, die zoo serieus niet be
doeld waren, en zoo meer. Schrijft
men dan soms voor de aardigheid in
Fén zaak heeft mij verwonderd, en
dat is. dat het adres van den heer Van
Rhijn zelf nooit bekend geworden is.
Vandaar, dat de discussie den lezer
eeriigszins onduidelijk toelijken zal.
Daarin wordt gezinspeeld op de argu
menten, die de heer Van Rhijn voor
zijn verzoek aanvoerde. En de lezer
kent die niet, heeft ze nooit kunnen
lezen, om de eenvoudige reden, dat ze
ncc.it gepubliceerd zijn. Vreemd is t
dat E. en W., die toch de redenen wel
gewichtig genoeg achtten om tot scha
devergoeding over te gaan. die niet
hebben laten drukken. Wij laten nu
de argumenten hier volgen
lo. de werkstaking;
2o. d'e verwerking van den grond,
die grootendeels uit puin bestond
3o. de zetting van den grond over '1
heele terrein, die meer dan 't dubbele
was, dan waarop gerekend is
4o. de fout in de becijfering, waar
door 850 kub. M. metselwerk niet in
rekening is gebracht.
Veel verwondering zal de gevallen
beslissing wel niet hebben opgewekt.
Iedereen kon het zien aankomen, dat
Van Rhijn geen cent zou krijgen. Plet
voorstel van den heer Roog. om
f25.000 te geven, was dan ook een po
ging van bewonderenswaardige„held
haftigheid. 't Is wel eens aardig, om
vlak tegen den wind' in te zeilen.
De heer Hofland had m. i. gelijk
toen hij het recht meende te hebben,
om over de werkstaking te spreken.
Hier hield de voorzitter de strengen
wel wat al te stijf.
Overeenkomstig de goede, nieuwe
gewoonte werden te half vijf aanstal
ten gemaakt om er uit te scheiden, en
behalve een paar urgente dingen, cle
rest tot nader aangehouden.
Ook de verordening op het personeel
van cle reiniging, waarop intusschen
weer een nieuw amendement is inge
komen, van den heer de Braai. Deze
wil den hoofdopzichter met f1800 be-
loonen en de bepaling, dat het perso
neel geen andere betrekking bekfeeden
of werkzaamheden voor derden ver
richten mag, zonder schriftelijke toe
stemming van B. en W.. laten ver
vallen.
Zal dus dan voortaan iedere ambte
naar of beambte van de reiniging naar
hartelust bijbaantjes mogen aanne
men 'i Lijkt mij wondervreemd.
Ongeveer even zonderling als her
verzoek van den heer Beijnes, om voor
de voorgestelde ziekenwagens model
len en prijzen te vragen oij een met
name genoemde firma.
Het 'is of B. en W. zelf daartoe niet
meer capabel zijn. Als cle Raad dien
kant uitging, zouden B. en W. geen
doosje pennen meer kunnen koopen.
zonder dat de' Raad over 't merk, den
prijs en den leverancier had gediscus
sieerd.
Buitenlandsch Nieuws
Frankrijk.
In het geheele departement Finis-
tère is Maandag een aanvang ge
maakt met de opening der door de re
geering geautoriseerde particuliere
scholen. De congregaltiescholen in
Saint-Meen, Le Folgoet, Ploudaniel,
Ploumoguer, Plougonveur, en Lan-
d erne au. blijven gesloten. De meeste
kinderen zullen door hun oud'ers
thuis worden gehouden en daar on
derwezen.
Eeniigszins tegen de verwachting heeft
de hervatting van de lessen op de open
bare scholen in Bretagne, na ae giooie
vacantia, geen aanleiding gegeven tot
ongeregeldheden van eenig belang.
Met 't verbreken van de zegels in de
kloosterscholen gaat men maar- lustig
voort. Te Roscoff is dat nu voor de der
de maai gebeurd. De gendarmerie uit
Saint-Pol de Léon is er heen om de da
ders op te sporen.
De burgemeester van Concarneau. on
langs geschorst, heeft aan den prefect
geschreven dat hij zich door het schor
singsbesluit, vereerd gevoelde.
De instructie ter zake van de ongere
geldheden te Saint-Méen en le Folgoët
wordt voortgezet.
Duitschland.
Verschillende bladen bevatten een
gerucht uit Posen over Berlijn, dat. de
werklieden, belast met den afbraak der
keizerlijke tribune een mijn hebben ge
vonden met springstoffen gevuld. De
overheid heeft streng verboden dit be
richt te verspreiden.
In Berlijnsche Boerenkringen ver
wacht men, dat de drie Boerengene
raals de volgende week hun bezoek
aan de Duitsche hoofdstad zullen
brengen. Zij zullen aan het station
door talrijke depultaties ontvangen
worden, van strijders, die in de Boe-
rengelederen gevochten hebben
van de Boerenhulpvereenigingen. In
het Hotel Albrecht zal den generaals
een feestmaal worden aangeboden;
de Boerenhulpvereeniging zou tege
lijk den Boeren een bedrag van 200000
mark ter hand stellen.
De strijd tusschen de autoritairen
en cle opportunisten wordt op het soci
aal-democratische congres te Munch en
voortgezet.
Er was aanmerking gemaakt op de
oprichting van socialistische tijd
schriften naast de „Vorwarts", die in
het afgeloopen jaar tengevolge van
zulke concurrentie heel wat minder
ontvangen heeft dan vroeger. Er vielen
zelfs onaangename woorden over het
optreden van den jongen Liebknecht,
die intusschen ook zijn verdedigers
vond.
Kautsky, redacteur van de „Neue
Zeit", verdedigde zijn beleid. Hij is
geen tyran, maar hij moet sommige
artikelen die hem aangeboden worden
wel weigeren, omdat hij de beginselen
der partij onaangetast wil laten. Twee
stroomingen zullen er altijd blijven
onder de socialisten: het is ai mooi dat
ze niet, zooals in Frankrijk, tot een
scheuring hebben geleid,- maar enkel
tot een onaangename spanning, die wel
verdwijnen zal in den aanstaanden
verkiezingsstrijd, waarbij de socialis
ten vereenigd zullen optreden tegen
den gemeenschappelijken vijand.
Staclthagén drong er in een heftige
rede op aan. dat de Socialistische Mo.
natshefte in den ban gedaan zullen
worden; immers daarin wordt een mid
dending verkondigd tusschen het libe
ralisme en het pseudo-socialisme.
Vollmar, wiens optreden met luide
toejuichingen begroet werd. zegt. dat
de onafhankelijke mannen de „Neue
Zeit" den rug toegedraaid hebben.want
Kautsky is onverdraagzaam en maakt
zich iedereen tot vijand. Hij voert een
kazerne-bewind. Als het congres be
paalde dat de socialisten niet mo
gen meewerken aan bladen, tenzij deze
door het hoofdbestuur „gestempeld"
zijn, zouden alle echte socialisten wei
geren zich daaraan te onderwerpen.
Ulrich wekte groot gelach toen hij
opsprong, zeggende: Als jelui eens wis
ten hoe weinig de werklieden zich be
kommeren om die talmud-uitleggingen!
Sluit toch die heeren samen ergens op,
dan kunnen ze elkaar verslinden.
Bernstein, die zeer opgewonden is.
komt terug op de verklaringen die hij
te Lubeck heeft afgelegd. Bernstein
betuigt zijn spijt, over de aanvallen, ge
richt tegen Jaurès, „het sieraad van
bet Fransche socialisme". (Jaurès heeft
aan een Duitschen partijgenoot ge
schreven dat het Drievoudig Verbond
zijn nut had, om het Tweevoudige in
evenwicht te houden: het streven moest
zijn, die twee verbonden te laten sa
mengaan tot bevestiging van den we
reldvrede. Deze meening wordt hem
natuurlijk zeer kwalijk genomen dooi
de patriotten ook onder de socialis
ten ter weerszijden van de grens).
Het slot der discussiën was, dat een
motie, strekkende om de vrijheid der
schrijvers op socialistisch gebied aan
banden te leggen, ingetrokken werd.
De Poolsche quaestie heeft ook aan
het congres heèl wat ie doen gegeven.
De quaestie is vooral van belang omdat
de Poolsche socialisten dit jaar met na
tionale candidaten voor den dag zijn
gekomen in Opper-Silezië en Posen, zon
der zich aan de candidaturen van net
partijbestuur te storen.
Ledebui- drong aan op groote toegeef
lijkheid tegenover de Polen. Men moet
hun nationale gevoelens zoo min moge
lijk krenken in een tijd dat zij zoo sterk
vervolgd worden door de Pruisische
overheid.
Bebel bracht daartegenover in herin
nering wat de partij reeds voor de Pool
sche socialisten gedaan heeft. Er is hun
reeds voor 45,000 mark subsidie gegeven;
ook mogen zij een zelfstandige organi
satie hebben. De Polen hebben deze te
gemoetkomingen beantwoord door zien
steeds meer nationalistisch te gedragen,
en van het partijprogram weinig notitie
i e nemen. Maar het belang dat de partij
heeft bij de aansluiting van het Poolsche
element niet alleen in cle oostelijke pro
vinciën, maar ook in het Westfaalsche
kolenbekken, noodzaakt de partij, al het
mogelijke te doen om te verhinderen dat
de Poolsche geestverwanten zich van
haar losmaken of zich tegenover haar
stellen.
Na langdurige debatten nam het con
gres een motie aan, waarin gezegd werd
dat de staatkundige en ©économische
belangen der Poolsche en Duitsche werk
lieden dezelfde zijn, dat de Duitsche so
ciaal-democratische partij zich verbindt
om de Poolsche socialisten te bescher
men tegen de vervolging die gericht is
tegen de nationaliteit en de taal der Po
len: dat de Poolsche geestverwanten ge
heele gelijke rechten zullen hebben als
cle Duitsche. en dat in die omstandighe
den het separatisme van -de Polen onge
rechtvaardigd is.
In 't bijzonder werden de Poolsche can
didaturen bij de verkiezingen afgekeurd.
Na de behandeling dezer kwestie drong
het congres aan op betere viering van;
het Meifeest.
Italië
Er is licht gekomen over de te Bo
logna op graaf Bonmartini gepleegde,
misdaad. Daaruit is gebleken, dat
er slechts sprake kan zijn van een af
schuwelijken moord en niet van man
slag bij een wo-rsteling, zooals de
zwager en moordenaar vanBonmartini
Tullio Mun-i, het in zijn brief, waar
in hij bekent, vilde d'Oen voorkomen.
De poliitie vermoedde reeds, dat hij
bovendien medeplichtigen had en zij
meent er een gevonden te hebben in
een intiem en vriend van den jongen
Muni, een zekeren Naldi, een chi
rurg, en overigens bandiet, speler en
klaplooper. Omstreeks den dfag van
clen moord' was deze Naldi verdwenen
naar Genua om zich daar naar Ame
rika in te schepen. Met behulp van
een vriend trachtte hij een plaats als
scheepsdokter ite krijgen. Maar vóór
hij kon vertrekken, was de politie
hem op het spoor. Toen dacht hij
door een brutaal optreden zijn huid
te redden; hij keerdle naar Bologna
terug, waar men hem intusschen al
lang als d© medeplichtige van Murri
beschouwde. Hij ging na zijn terug
keer naar den rechter van instructie
en d'eed zich uiterst verontwaardigd
voor, dat zijn naam genoemd werd in
verband met den moord op Bonmar
tini. Hij onderging niettemin een
scherp verhoor, werd in arrest geno
men en heeft, bekend Murri's mede
plichtige te zijn, die hem een goede
som ter hand had gesteld.
De moord moet aldus geschied zijn:
Een naaister, een zekere Rosina Bo-
netti, wist de sleutels van Bonmarti
ni's woning in handen te krijgen. Zij
gaf ze aan Murri, die zich met Naldi
in de slaapkamer verdekt opstelde.
Toen de graaf thuis kwam, nadat zijn
beide belagers een groot deel van den
nacht gewaakt hadden, viel de hercu
lisch gebouwde Murri op hem aan en
hield hem vast, terwijl Naldi hem
stak en den mond dicht hield. Daar
door heeft waarschijnlijk niemand
der andere bewoners van het huis
iets gehoord. Men denkt, dat bedde
moordenaars in lange operatiejassen
van Naldi gekleed waren om geen
bloed aan hun kleederen te krijgen.
Toen Bonmartini dood was, hebben
beiden hem een reispak aangetrokken
en een valies naast hem gezet.
Naldi heeft bekend, 1600 lire ont
vangen te hebben van de 5000 die de
graaf in zijn portefeuille had.
Bonmartini's echtgenoate werd in
middels in haar villa in het oog ge
houden; evenzoo de naaister Bonettf.
Men verwachtte dus nog meer arres
taties in verband met dit in geheel
Italië groote op/schudding verwekt
hebbende familiedrama. En een te1
legram van gisterenavond deelt dan
ook mede, dat de gravin Bonmartini,
geboren Theodora Murri, nu ook in
arrest genomen is als medeplichtige
aan den dood en de berooving van
haar echtgenoot. Zij heette eerst de
beklagenswaardige vrouw, die weg
kwijnde van verdriet over haar licht-
zinnigen man!
Zwitserland.
Te Genève is Zondag het internatio
naal vrijdenkerscongres geopend,
waartoe ongeveer 200 afgevaardigden
zijn opgekomen. Het Belgische Kamer
lid Denis hield de openingsrede. Voor
stellen om adressen van belangstelling
te richten tot de vrijheidspartij in Rus
land en het congres van Duitsche soci
alisten dat te Munchen bijeen is, wer
den naar een commissie veiavezen. Te
gelijk met laatstgenoemd congres ver
gaderde Zondag de sociaal-democrati
sche vrouwen en namen voorstellen
aan, waarbij voor vrouwen het kies
recht en volledige toekenning van het
recht van vereeniging en vergadering
wordt geëischt.
e u 11M e t o M.
Vertaald uit het Italiaansch
Nu, daar is zeker niets steekhou
dends tegen in te brengen, Carmela.
Maar hebt ge dan ook geld, om den
wijnberg te koopen
Ik heb zeshonderd: lire. mevrouw.
En wat zou de wijnberg kasten
Stellig niet meer dan vijftiendui
zend lire.
Ei, ei, dan zult gij u geducht in
de schuld moeten steken.
Ziet u, mevrouw, daarom ben ik
juist hier gekomen. Ik zou u willen
vragen, of u mij het geld niet op hy
potheek tegen een billijke rente zoudt
willen leenen.
De hertogin stond op en streek Car
mela langs de Mn.
Toen zeide zij Wel Checco, dat
gaat niet. Ik heb van dergelijke za
ken geen verstand, maar dat weet ik
wel, dat het niet goed is, een jong
huishouden met schulden te beginnen.
Mevrouw
Luister eens. Ik zal u den wijn
berg schenken, ondier de eenige vaor-
waarde, dat ge steedis een braaf en
eerlijk wijnboer blijft. Wat zegt ge
daarvan,, Carmela
In de vervoering van haar blijdschap
greep Carmela de hand van hertogin
Estella en kuste die. Maar Checco
stond' verbluft over deze vrijgevigheid
Den goeden trouwen knaap Viel het
niet in, dat hij zulk een belooning
voor de redding van den hertog rijke
lijk verdiend had.
Op eens klonk er buiten een oorver.
doovend leven. Mortierschoten werden
gelost, vuurwerk knetterde en knalde
in de lucht, de klok van de kleine ka.-
pel van Positano begon te luid'en ©n
de inwoners van Positano, die voor-
het feest van dén dag 'in bonte troep
jes het kaisteel omringden, hieven
geestdriftige Elviva's aan.
Hertogin Cesina werd purperrood,
Zij komen, zij komen, juichte zij
luid, en daar zij in de vreugde haars
harten behoefde gevoelde iemand te
omhelzen, en er niemand anders bij
de hand was, omhelsde zij Carmela en
kuste haar hartelijk op de wang.
Zij komen, Carmela. zij komen
jubelde zij voort.
Gij zult met Checco op mijn brui
loft dansen. Dat geeft geluk, een ver
loofd paar, dat op een andere bruiloft,
danst. En als gij bru'iloft houdt, zeg
het ons dan bijtijds, en ik zal u iets
moois geven. Hoort ge Carmela
Toen liep zij heen, haar moeder kon
haar niet zoo snel volgen langs de
feestelijk en plechtig in twee rijen op
gestelde bediend-enschaar naar berie
den, naar het voorplein van het kasteel,
waar, naast een grooten kring van
inwoners van Positano, een gansche
karavaan van muilezels, draagstoelen
en rijpaarden stond, wier berijders
waren afgestegen.
Halverwege de trappen van hef bor
des had de ontmoeting plaats van her
togin Cesina met haar bruidegom -
een omhelzing en een kus, toen een
duizendvoudig geknetter van allerlei
buskruitapparaten, zonder hetwelk een
bruiloft iii Beneden-Italië nu eenmaal
niet mogelijk schijnt, een luid schaL
lend, vroolijk bravo en hoerageroep,
uit volle borst.
Het huwelijk werd op het kasteel
zelf voltrokken en wel niet allen luis
ter en met alle formaliteiten en plech
tigheden, waarmee in Beneden-Italië
dergelijke festiviteiten gepaard gaan.
Evenals overal bij soortgelijke fami
liefeesten, deed men ook veel aan plan
nenmakerij en het was slechts natuur
lijk, dat er meer of minder bedekte
toespelingen op een aanstaande ver
bintenis van den jongen hertog en me
juffrouw De Vries door de zaal gefluis
terd werden. Men had het steeds ver
trouwelijker wordende verkeer tus
schen de beide famil'ien wel opge
merkt en meende niet mis te tasten,
wanneer men aannam, dat er slechts
op een passende gelegenheid werd ge
wacht om de verloving van de beide
jongelieden bekend te maken. In den
grond kon noch de consul, noch her
tog Cesare een ernstige bedenking te
gen het voornemen in het midden bren
gen, alleen schepte de laatste behagen
erin bij zulke teedere kwesties het
hoofd te schudden en te' zeggen
Och, ze zijn nog te jong ze moe
ten nog wachten
Als practisch man wilde hertog Ce
sare zijn zoon mejuffrouw De Vries
als prijs toezeggen voor zijn welge
slaagd examen. Het nuttige wilde hij
met het aangename verbinden.
De speculatie zou helaas mislukken.
Het was avond. De gasten hadden
Zich na een rijk diner in het park be
geven, om cle daar aangebrachte illu
minatie te bewonderen. Cesina wan
delde aan den arm van haar echtge
noot door de met gekleurde lampions
alleraardigdst versierde lanen. Het
was een heerlijke, zeldzaam schoone
lentenacht.
Gij vindt het dus goed. Emilio 9
vroeg Cesina.
Goed? Wat heb ik goed te vin
den, Cesina De tooi is uw eigendom,
ge kunt er naar welgevallen over be
schikken. Het gebruik, dat gij ervan
wenscht te maken, juich ik van har
te toe.
Toen bleven zij eensklaps luisterend
staan. Achter een in het donker staan
de groep kolossale agaven, fluisterden
twee zachte stemmen,
Zijt ge boos op mij, Aitilio? hoor
den zij mejuffrouw De Vries zeggen.
Hoe zou ik dat kunnen zijn
Maar als ik u kon overtuigen dat mijn
l'iefde voor u niet een vluchtige be
dwelming der zinnen, niet een snel op
flikkerende hartstocht is, maar de
aandrift van het hart, de stem van do
ziel, en het bloed, dan zou ik misschien
ook mogen hopen, het wantrouwen,
te overwinnen, dat gij nog altijd koes
tert omtrent de bestendigheid mijner
gevoelens. Is het in uw oogen een
misdaad, Elvira, Napolitaan te zijn?
O neen, Attilio, zeker niet
Wij zijn nu eenmaal zoo. Ons
bloed spreekt een driftige, luide, harts
tochtelijke taal. Maar zijn wij daar
om leugenaars? Elvira, een kus tot
bewijs, dat ik u niet ongevallig bén.
O, o, Attilio
Niemand ziet ons, Elv'ira
Het werd stil achter de agaven. Ce
sina gaf haar echtgenoot en wenk en
ging guitig lachenet den hoek om. In
de duisternis zag zij Attilio en Elv'ira
staan. Zij lag in zijn armenhij had
zich over haar heengebogen en kuste
haar.
Ei, ei, mijn waarde schoonzuster!
Wie had dat kunnen denken riep Ce
sina met een helderen lach.
Elvira voer een schok door de leden
en zij maakte zich doodelijk verlegen
uit Attil'io's armen los.
Cesina stamelde zij,
O, nu baten geen uitvluchten
meer. Ik laat. mij nu toch niets meer
wijsmaken. Ge moet nu klaar beken
nen, Elvira
Attilio had mij verrast.
Ja, ja, en gij hebt u laten ver
rassen. Dat kennen wij. Maar wees
nu eens lief en ga met mij mee. Ver
bergen gaat nu toch niet meer, niet
waar Attilio Kom, Elvira, ik geef
u een tal'isman, een toovermiddel, dat
Attilio voor goed aan u bindt. En
mocht hij ooit weer eens in zijn oude
lichtzinnigheid vervallen, dan hebt ge
niets anders te doen, dan de Ster van
het Zuiden" in uw haar te steken. Het
zien van dien steen zal meer invloed
